Ψυχολόγος καταθέτει: Πώς θα καταλάβετε εάν το παιδί σας κακοποιείται - Όλες οι ενδείξεις

Ποια είναι τα σημάδια που προδίδουν σωματική, συναισθηματική ή σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου;

Είναι γεγονός, πως τελευταία πληθαίνουν οι υποθέσεις παιδικής κακοποίησης που έρχονται στη δημοσιότητα. 
Στις αρχές του 2019, η Ελληνική Ιατροδικαστική Εταιρεία, περιέγραφε, σε ανακοίνωσή της, τη δραματική αύξηση των κρουσμάτων, στα χρόνια της κρίσης. Μάλιστα, υπογράμμιζε πως 1 στα 5 παιδιά έχει πέσει θύμα κάποιας μορφής κακοποίησης, με τον δράστη να ανήκει στο «υπεράνω πάσης υποψίας» φιλικό ή συγγενικό περιβάλλον της οικογένειας, σε ποσοστό 70% με 90%.

Συνομιλήσαμε με την ψυχοπαιδαγωγό Αλεξάνδρα Νάση και παρουσιάζουμε τα σημάδια που προδίδουν ότι ένα παιδί βρίσκεται σε κίνδυνο ή ότι έχει ήδη υποστεί παρενόχληση/κακοποίηση. Άλλες προφανείς και άλλες λιγότερο έκδηλες είναι οι ενδείξεις που πρέπει να υποψιάζουν γονείς και κηδεμόνες, γι’ αυτό και απαιτείται συνεχής επαγρύπνηση. 

«Κάθε παιδί μπορεί να κρύβει έναν προσωπικό εφιάλτη. Μπορεί να κρύβει την κακοποίηση που υφίσταται, από άγνοια, από φόβο ή γιατί απειλείται. 

Όσο νωρίτερα παρέμβει ο ενήλικας εφόσον παρατηρήσει κάτι ύποπτο, ή ασυνήθιστο, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να προστατεύσει το παιδί. Να βοηθήσει πιο αποτελεσματικά, αλλά και να προλάβει την εκδήλωση άλλων παρόμοιων περιστατικών», επεσήμανε η κυρία Νάση.

Σημάδια ότι ένα παιδί έχει υποστεί σωματική βία

• Ξαφνικές αλλαγές στη συμπεριφορά ή/και μείωση σχολικών επιδόσεων στον παιδικό σταθμό ή το σχολείο (έλλειψη συγκέντρωσης, δυσκολία στη συγκέντρωση προσοχής, αφηρημένη συμπεριφορά)
• Να κλαίει κάθε φορά που βλέπει την baby sitter ή κάποιο άλλο ενήλικο πρόσωπο που το φροντίζει (φόβος να μείνει μόνο του ή επιδίωξη να βρίσκεται με κάποιον προστάτη)
• Σωματικές ενδείξεις: Να εμφανίζει συχνά μελανιές, εκδορές, δαγκώματα, μώλωπες, εγκαύματα, ή άλλους τραυματισμός που εμφανίζονται επαναλαμβανόμενα
• Μειωμένη όρεξη ή/και άλλες διαταραχές στη διατροφή
• Διαταραχές ύπνου, εφιάλτες και νυχτερινή ενούρηση
• Εμφάνιση ντροπής για το σώμα του, χαμηλή αυτοεκτίμηση κι εκδήλωση άγχους (γαστρεντερικές διαταραχές, έντονη εφίδρωση κλπ)
• Σημάδια ότι ένα παιδί έχει κακοποιηθεί συναισθηματικά
• Έντονα υποτακτική συμπεριφορά ή φόβος ότι κακό θα του συμβεί
• Αλλαγές στον τρόπο που προσεγγίζει αγαπημένους του ανθρώπους, αλλαγές στη συμπεριφορά, επιθετικότητα, απομόνωση, απόσυρση από ανθρώπους κι ενδιαφέροντα
• Να μη θέλει καθόλου να επικοινωνήσει, να μιλάει λιγότερο ή/και να εμφανίσει διαταραχές όπως το τραύλισμα, παλινδρόμηση σε συμπεριφορές μικρότερης ηλικίας όπως πιπίλισμα δακτύλου
• Να παρουσιάζει ανάρμοστη συμπεριφορά σε άλλα παιδιά ή βρέφη ή και ζώα. Για παράδειγμα, να γίνει υπερβολικά προστατευτικό ή αντίθετα πολύ επιθετικό προς άλλα παιδιά
• Να χάσει την όρεξή του για παιχνίδι/δραστηριότητες. Να παραπονιέται για πονοκεφάλους ή πόνους στο στομάχι χωρίς παθολογικά αίτια
• Δυσκολία στον ύπνο και συχνούς εφιάλτες

Σεξουαλική κακοποίηση μπορεί να υποδηλώσουν τα παρακάτω

• Να πονάει, να έχει φαγούρα, αιμορραγία, μώλωπες μέσα ή γύρω από την περιοχή των γεννητικών οργάνων
• Να δυσκολεύεται να καθίσει ή να περπατήσει, πιθανώς λόγω του πόνου των γεννητικών οργάνων
• Να κάνει επίδειξη σεξουαλικής γνώσης, να ρωτάει και να συμπεριφέρεται με έντονη περιέργεια γύρω από το σεξ, ενώ δεν αρμόζει στην ηλικία του
• Να θέλει να μένει μόνο του, να είναι αρκετά σκεπτικό και να επιδεικνύει ασυνήθιστες για την ηλικία του γνώσεις γύρω από το σεξ
• Να ζωγραφίζει ερωτικές αναπαραστάσεις
• Να δείχνει έντονο ενδιαφέρον για τα γεννητικά του όργανα
• Ενδεχόμενη εγκυμοσύνη ή σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα σε μικρή ηλικία

Η ψυχοπαιδαγωγός Αλεξάνδρα Νάση μίλησε στο Sputnik.gr

voicenews.gr

«Το Χαμόγελο του Μίμη» (Χρονογράφημα)

    Λιγουριασμένος, μούργος, ανάλαγος και μπερδεμένος μέσα στα παιδιά της «πόλης» που τα κυνηγάνε οι μανάδες τους στην αγορά να φάνε τ’ αυγό τους, (το φρέσκο και το χωριάτικο) κάνει τις βόλτες του πέρα-δώθε στα μαγαζιά παραξενεμένος ο Μίμης. 

Ο ίδιος τέτοια προβλήματα με τη μάνα του ούτε θάχει ποτέ. Όποτε πεινάει πάει στη λαΐνα βάνει αλοιφή στη φέτα του και παέι…

 

Ο Μίμης είναι -το καλοκαίρι πάντως είτανε- το τελευταίο παιδί του Μιχάλη της Κώτσιαινας, και το θαρρετότερο παιδί του χωριού. 

Εξοικιωμένος με την αγορά κι άνετος με τους μεγάλους, ο Μίμης, διαθέτει μία καταπληκτική ικανότητα να φτιάχνει γνωριμίες «φέρουσες οφέλη»: 

Σε τηράει κατάματα μ’ ένα χαμόγελο σαν εκείνο που εξασφαλίζει ο πάσα ένας όταν τον βγάλει ο δρόμος στο σημείο που «δουλεύει» η Μιχαλάρα "προσωπική", σηκώνει τους ώμους του, δυναμώνει το χαμόγελο, μετά σκύβει το κεφάλι κοιτώντας τα χέρια του, κι ύστερα τραβάει μια με το μανίκι του και μαζεύει τις μίξες του…

Από κει και μετά δική σου υπόθεση να καταλάβης το νόημα του χαμόγελου. Τη χαρά του λεφτού, το διώξιμο της λιγούρας μ’ ένα λουκούμι, μια βανίλια ή δύο καραμέλες τότε που πηλάλαγες στην αγορά, σίγουρα την έχεις νοιώσει…

Φύση λίγο περίεργη ο Μίμης, δεν παίζει σχεδόν ποτέ με τα συνομολικάτου (τ’ αρέσει να σγαρλάει μόνος του), δεν τσακώνεται, δεν πειράζει, δεν φωνάζει, δε δημιουργεί ποτέ προβλήματα στους μεγάλους, δεν είναι ποτέ βιαστικός. 

Τρέχει μόνο από το σημείο που παίρνη το «λεφτό» μέχρι τον πάγκο που το ψωνίζει επί τόπου και ανάλογα με την αξία το λεφτού και τη λιγούρα του. 

Το καλοκαίρι μπορεί να πίνει και δέκα πορτοκαλάδες την ημέρα χωρίς ο πατέρας του να τον μαλώνει. Με τα παγωτά μουστρίζεται ο Μιχάλης όμως κάνει πώς δεν τον βλέπει. 

Ξέρει ποιο μαγαζί έχει τα τρανήτερα λουκούμια ποιο μαγαζί δίνει στο φράγκο περισσότερες καραμέλες ποιο βάνει την περσότερη βανίλια και όταν ψωνίζει δεν παίρνει ποτέ… ρέστα.

«Ευτυχώς» πού υπάρχει κι’ ο Μίμης. Πολλές φορές εκεί στην αγορά –από κάμποσες μανάδες- θα «έμενα» με την εντύπωση ότι βρίσκουμαι σε κάποια πλατεία της Αθήνας.

Εκτιμώ τον Μίμη και τον πατέρα του περισσότερο απ’ όσο φαίνεται σε τούτο το μικρό και βιαστικό σημείωμα. Μοναδικό μου κίνητρο ο θαυμασμός και η αγάπη για τον ως ένα βαθμό αψυχολόγητο μικρό που μεγαλώνει σε συνθήκες που άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο όλοι ζήσαμε.

Βαγγέλης Γιαννόπουλος του Ανδρέα

mygdalia
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πόσο επηρεάζει την ανάπτυξη του παιδιού ο πατέρας;

Ποιος ο ρόλος του πατέρα στην ψυχική  ανάπτυξη του παιδιού;

Η εμπλοκή του πατέρα στην ανατροφή του παιδιού παίζει καθοριστικό ρόλο στην μελλοντική ανάπτυξή του.

Ο πατέρας δεν είναι μόνο το πρότυπο, ο άνθρωπος που φροντίζει την οικογένεια, είναι επίσης αυτός που διαπαιδαγωγεί με λόγια και έργα τα παιδιά του προκειμένου να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και να είναι σε θέση αργότερα, ως ενήλικες, να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής.
Όπως μάλιστα προκύπτει από έρευνα που έγινε στο πλαίσιο του «Fatherhood Project», ενός μη κερδοσκοπικού προγράμματος για την πατρότητα, η ενεργή εμπλοκή του πατέρα στην ψυχολογία και την ανάπτυξη του παιδιού είναι κάτι παραπάνω από σημαντική. Συγκεκριμένα:

• Η συμμετοχή του πατέρα από τις πρώτες κιόλας ημέρες στη ζωή του παιδιού, σχετίζεται με θετικά αποτελέσματα όσον αφορά στην υγεία του όπως είναι για παράδειγμα η αύξηση βάρους στα πρόωρα βρέφη.
• Η στενή σχέση πατέρα -παιδιού (αγάπη και σαφή όρια) το βοηθά να είναι συναισθηματικά αλλά και κοινωνικά ασφαλής.
• Τα υψηλά επίπεδα εμπλοκής του πατέρα συσχετίζονται με υψηλότερα επίπεδα κοινωνικότητας, αυτοπεποίθησης και αυτοελέγχου στα παιδιά. Υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες να έχουν κακή συμπεριφορά στο σχολείο ή να εκδηλώσουν επικίνδυνες συμπεριφορές κατά την εφηβεία.
• Η παρουσία του πατέρα μειώνει τα ψυχολογικά προβλήματα και τα ποσοστά κατάθλιψης στις νέες γυναίκες.

Συμπερασματικά, ο αντίκτυπος που έχει η παρουσία του πατέρα στη ζωή του παιδιού είναι πολύ σημαντικός αφού ο ρόλος του είναι συμπληρωματικός με αυτόν της μητέρας γι΄αυτό και θεωρείται εξίσου αναγκαίος.
Ακριβώς όπως υπάρχουν πολλές θετικές πλευρές από την εμπλοκή του πατέρα, οι επιπτώσεις της απουσίας του μπορούν να είναι επιζήμιες.

Συμβουλές για τους μπαμπάδες
Είναι ζωτικής σημασίας ο πατέρας να καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να συμμετέχει ενεργά στη ζωή του παιδιού του. Οι τρόποι είναι απλοί:

• Είναι σημαντικό να μιλάει θετικά για την μητέρα του παιδιού του. Ειδικά σε περίπτωση διαζυγίου η αποφυγή εντάσεων, τσακωμών και διαπληκτισμών μεταξύ του πρώην ζευγαριού μόνο όφελος θα έχει για το παιδί.Μπορεί να ακούγεται εύκολο, δυστυχώς όμως τα γεγονότα αποδεικνύουν το αντίθετο.
• Τι γονιός θέλει να είναι; Είκοσι χρόνια μετά, τι ελπίζει ότι τα παιδιά του θα λένε για τον πατέρα τους; Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις θα τον καθοδηγήσει σε σημαντικές αποφάσεις για τα παιδιά του.
• Πρέπει να υιοθετήσει μια συνήθεια που θα αφορά αυτόν και το παιδί του. Μπορεί να είναι μια δραστηριότητα, ένα παιχνίδι, ακόμα και μια βόλτα. Το τελετουργικό δεν χρειάζεται να είναι την ίδια μέρα κάθε μήνα, αλλά θα πρέπει να πραγματοποιείται με συνέπεια γιατί το παιδί υπολογίζει σε αυτό.
• Χρόνος. Πολύτιμος και ελάχιστος, ειδικά ο ελεύθερος για τους περισσότερους γονείς αλλά απόλυτα αναγκαίος για το παιδί. Ο πατέρας πρέπει να αφιερώνει χρόνο στο παιδί του για να μάθει τι σκέφτεται, πώς περνά στο σχολείο, τι το απασχολεί, τι φοβάται. Κυρίως όμως να στείλει το μήνυμα ότι είναι εκεί διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή για όποτε τον χρειαστεί.

Ένας πατέρας μπορεί να κάνει τη διαφορά στη ζωή του παιδιού του και τα οφέλη θα είναι …μακράς διαρκείας! Και όπως είπε και ο Νίτσε, «αν κάποιος δεν είχε έναν καλό πατέρα, τότε πρέπει να δημιουργήσει έναν».

Με πληροφορίες από το www.all4kids.org

newsbomb.gr