Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι υποφέρουν από τη φτώχεια

Η φτώχεια δεν προκύπτει από την έλλειψη πλούτου αλλά από την άνιση κατανομή

Μπορεί η φτώχεια να διαφέρει από ήπειρο σε ήπειρο, αλλά ο παρονομαστής είναι κοινός: η καταπολέμηση της ανισότητας οφείλει να αναδειχτεί σε προτεραιότητα

Την παγκόσμια δικαιοσύνη βλέπει ως «φάρμακο» κατά της φτώχειας ο Γεράσιμος Κουβαράς, γενικός διευθυντής της ActionAid Ελλάς, η οποία δραστηριοποιείται σε περισσότερες από 40 χώρες που μαστίζονται από τη φτώχεια.

— Είναι η φτώχεια πολιτική επιλογή; 

«Σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι υποφέρουν αυτή τη στιγμή από τη φτώχεια. Αυτό δεν είναι ούτε φυσικό ούτε τυχαίο. Η φτώχεια δεν προκύπτει από την έλλειψη πλούτου ή πλουτοπαραγωγικών πηγών, αλλά από την άνιση κατανομή τους και οι αιτίες της πηγάζουν από την άρνηση ή τον παραγκωνισμό των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η εξάλειψη της φτώχειας είναι πολιτική επιλογή, κι αυτό το επιβεβαίωσαν 189 ηγέτες κρατών, όταν το 2000 δεσμεύτηκαν με τη Διακήρυξη της Χιλιετίας να μειώσουν μέχρι το 2015 στο μισό την πείνα στον πλανήτη. Όμως, οι δεσμεύσεις αυτές δεν τηρούνται και χώρες ολόκληρες παραμένουν εγκλωβισμένες σε έναν φαύλο κύκλο φτώχειας και κενών υποσχέσεων. Σήμερα, 854 εκατομμύρια άνθρωποι θα κοιμηθούν το βράδυ πεινασμένοι. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Διαπιστώνουμε καθημερινά 

μέσα από τη δράση μας πως η φτώχεια δεν αντιμετωπίζεται με ρηχή φιλανθρωπία, αλλά με παγκόσμια δικαιοσύνη».

— Οι πολιτικές επιλογές της Ε.Ε. επιδεινώνουν την παγκόσμια πείνα;  

«Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι προς το παρόν ο μεγαλύτερος χορηγός αναπτυξιακής βοήθειας, μία από τις σημαντικότερες δυνάμεις επιρροής διεθνώς και αυτό της δίνει τη δυνατότητα να διαμορφώνει εμπορικές πολιτικές που επηρεάζουν σημαντικά το ζήτημα της παγκόσμιας πείνας.  

Η παγκόσμια παραγωγή τροφής φαινομενικά υπερκαλύπτει τις ανάγκες του πληθυσμού. Συγκεκριμένα, παράγουμε διπλάσιες ποσότητες από αυτές που καταναλώνουμε. Η πείνα λοιπόν δεν υφίσταται λόγω έλλειψης τροφής. Υπάρχει γιατί οι συνθήκες που επικρατούν σήμερα, ενισχύουν την άνιση κατανομή της και χωρίζουν τον κόσμο σε αναπτυγμένο και αναπτυσσόμενο (ο λεγόμενος Τρίτος Κόσμος). Αυτό είναι μία παγκόσμια αδικία.

Ο σεβασμός των κανόνων του δίκαιου εμπορίου, οι πολιτικές εισαγωγών και επενδύσεων, η ενίσχυση υποδομών, η στοχευμένη αναπτυξιακή βοήθεια είναι παράγοντες που μπορούν να μας φέρουν ένα βήμα πιο κοντά στη μείωση του φαινομένου της παγκόσμιας πείνας. Δυστυχώς, η Ε.Ε. δεν έχει αναπτύξει μια ικανοποιητική πολιτική προς αυτήν την κατεύθυνση.  

Πιστεύω όμως ότι την πολιτική τη διαμορφώνουν και οι πολίτες. Από τον καθένα μας εξαρτάται η επίλυση ή η διόγκωση του προβλήματος».

— Πού βρισκόμαστε σε σχέση με τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας;  

«Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ (2007) για την πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων, σημαντική είναι η μείωση των ανθρώπων που ζουν με ένα δολάριο την ημέρα από 32% (1,25 δισεκατομμύρια το 1990) σε 19% (980 εκατομμύρια το 2004) και η αύξηση της εγγραφής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση στις αναπτυσσόμενες χώρες από 80% το 1991 σε 88% το 2005. Σχετική πρόοδος σημειώθηκε επίσης στο θέμα των ίσων δικαιωμάτων γυναικών-ανδρών, σε παρεμβάσεις για τον έλεγχο της ελονοσίας και της φυματίωσης αλλά και στην ανάπτυξη βιώσιμων ενεργειακών τεχνολογιών.

Τα πραγματικά ποσά, όμως, που φτάνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι ανεπαρκή και οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να κάνουν άλματα για να τηρήσουν τις διεθνείς τους δεσμεύσεις. Επίσημα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι τα 15 κράτη-μέλη της Ε.Ε. δαπάνησαν συλλογικά το 0,43% του ΑΕΠ σε αναπτυξιακή βοήθεια αντί του 0,7% που είναι ο στόχος.  

Ακούμε συχνά για υπέρογκα ποσά που δαπανώνται για αναπτυξιακή βοήθεια, αλλά αυτό που δεν ακούμε και δεν μαθαίνουμε είναι πώς διαρρέει πίσω στους ιδίους τους δωρητές μέσω διεθνών οικονομικών και πολιτικών συστημάτων, όπως η Π.Τ. Μια συγκλονιστική αναφορά που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο των συσκέψεων του ΔΝΤ και της ΠΤ τον περασμένο Απρίλιο, αποκαλύπτει πως το ΔΝΤ παροτρύνει τις κυβερνήσεις των χωρών της υπο-σαχάριας Αφρικής που τελούν υπό την εποπτεία του, να αναδιανείμουν τα ποσά της αναπτυξιακής βοήθειας προς ενίσχυση των διεθνών αποθεμάτων συναλλάγματος ή προς την εξόφληση εγχώριων ελλειμμάτων και χρεών. Ακόμη, εκτιμά πως μόνο 20% της αναμενόμενης αναπτυξιακής βοήθειας χρησιμοποιείται πραγματικά από αυτές τις χώρες».

— Πώς μεταφράζεται αυτό στην καθημερινότητα των φτωχών ανθρώπων;  

«Σε πείνα, φτώχεια, αναλφαβητισμό, ρατσισμό, σε αύξηση των ανθρώπων που προσβάλλονται από τον ίο HIV, σε μετανάστευση και τελικά σε διαιώνιση του προβλήματος. Τι πρέπει να αλλάξει; Η αντίληψή μας για το πρόβλημα και η στάση μας απέναντι σε αυτό».

— Ποιος είναι ο ρόλος των πλούσιων χωρών G8 σε αυτή την κατάσταση;   

«Με το έλλειμμα των χωρών των G8 για αναπτυξιακή βοήθεια να φτάνει τα 8 δισ. δολάρια μόνο το 2006, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος οι δεσμεύσεις για HIV, Υγεία και Περιβάλλον να ανατραπούν. Αυτοί οι τομείς είναι καίριοι για την άμβλυνση του προβλήματος της φτώχειας. Αν η δέσμευση για διπλασιασμό της αναπτυξιακής βοήθειας μέχρι το 2010 δεν τηρηθεί, αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα εκατομμύρια άνθρωποι να μην έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά, όπως εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη επαρκή τροφή και καθαρό νερό.

Όλοι μας οφείλουμε να προσπαθήσουμε περισσότερο και να εντείνουμε τις πιέσεις για αποτελεσματικότερα μέτρα, καθώς είμαστε ήδη 8 χρόνια πριν από τη λήξη της προθεσμίας για την εκπλήρωση των στόχων».

— Ποια η θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο καταμερισμό ευθυνών; 

«Παρά τα θετικά βήματα πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο, αν θέλουμε να συγκαταλεγόμαστε στους αρωγούς της παγκόσμιας προσπάθειας εξομάλυνσης του φαινομένου της φτώχειας. Φέτος, η συμβολή της χώρας μας απείχε κατά πολύ από το στόχο παρέχοντας μόλις το 0,16% αντί του 0,7% του ΑΕΠ. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καταρτίσει ακόμα σχέδιο για τον τρόπο υλοποίησης των δεσμεύσεών της. Ούσα η λιγότερο γενναιόδωρη χώρα από τις 15 χώρες της Ε.Ε., η Ελλάδα θα καθυστερήσει πολύ στην επίτευξη του αρχικού στόχου».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/10/2007

Αλκοολισμός και εφηβεία

Απαντά η Ιωάννα ΠροσμίτηΨυχολόγος

Ο γιος μου είναι 15 χρονών και τελευταία όταν βγαίνει με τους φίλους του πίνει αρκετά και έρχεται τα Σάββατα συνήθως ελαφρά μεθυσμένος. Φοβάμαι μήπως γίνει αλκοολικός γιατί και ο παππούς του ήτανε. Πως να τον αντιμετωπίσω; Πως να τον πείσω ότι αν συνεχίσει θα καταστρέψει τον εαυτό του;

Το παραπάνω είναι το γράμμα μιας μητέρας που ανησυχεί για το παιδί της που βρίσκεται στην εφηβεία η οποία έχει πολλές ιδιαιτερότητες τις οποίες θα περιγράψουμε και θα μιλήσουμε επίσης για μια από τις μάστιγες της εποχής τον αλκοολισμό που ανήκει στις εξαρτησιογόνες ουσίες.

Οι έφηβοι είναι η ελπίδα του μέλλοντος είναι η νέα γενιά, είναι η περίοδος που όλες οι πνευματικές και γνωστικές τους ικανότητες βρίσκονται στην ακμή.

Έτσι όπως είναι όμως καλοί δέκτες της γνώσης είναι και του εθισμού αφού ως γνωστό απορροφούνε γνώσεις και συμπεριφορές σαν σφουγγάρια.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΦΗΒΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΡΡΕΠΕΙΣ ΣΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΑΛΚΟΟΛ;

Λόγω ηλικίας οι έφηβοι έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες

1) Είναι περίεργοι και θέλουν να αποκτήσουν καινούργιες πρωτόγνωρες εμπειρίες.

2) Θέλουν να δοκιμάσουν τα πάντα να γευτούν όλες της πλευρές της ζωής χωρίς να καταλαβαίνουν τις συνέπειες του μέλλοντος.

3) Θέλουν να δείξουν ότι είναι προχωρημένοι, προοδευτικοί, μάγκες και δεν είναι μαμμόθρεφτα παιδιά ή φυτά όπως έχουν την τάση οι περισσότεροι να κοροϊδεύουν τα συνεσταλμένα και υπάκουα παιδιά.

4) Για να εξισωθούν με τους μεγάλους ιδιαίτερα αν έχουν πρότυπο στο σπίτι.

Όταν λοιπόν οι γονείς επιμένουν μην πίνεις ή μην καπνίζεις και οι ίδιοι το κάνουν ίσως σπρώχνουν ακόμα πιο πολύ τα παιδιά στις έξεις

5)Για λόγους που αφορούν την χρήση και την διαθεσιμότητα του αλκοόλ

α) Επειδή το αλκοόλ σε μικρή χρήση έχει κάποια οφέλη όπως ότι προάγει τις κοινωνικές σχέσεις, λειτουργεί ως ηρεμιστικό και χαλαρωτικό το βράδυ, σε μικρή δόση ως παυσίπονο είτε από κοιλιακούς πόνους είτε από πονόδοντο και σε μικρή ποσότητα επίσης κάνει καλό στην καρδιοαγγειακή λειτουργία δεν είναι τόσο φανερές οι βλαβερές συνέπειες του όπως για παράδειγμα διαφόρων ναρκωτικών ουσιών.

β) Υπάρχουν εταιρίες που πλουτίζουν από την κατανάλωση του καταναλωτικές και διαφημιστικές.

ΠΟΙΟΙ ΕΦΗΒΟΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ;

Αυτοί που έχουν οικογενειακό ιστορικό χρήσης, οι υπερευαίσθητοι που έχουν μειωμένη αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση και αυτοί που δεν έχουν οικογενειακοί στήριξη.

Είναι επιρρεπή τα άτομα που προέρχονται από διαλυμένη, αδιάφορη οικογένεια. Η έλλειψη ενδοοικογενειακής επικοινωνίας συνδέεται με την ροπή στην χρήση.

Εδώ πρέπει να τονίσουμε πως άλλο χωρισμένη άλλο διαλυμένη οικογένεια.

Έτσι ένα παιδί μπορεί να έχει και τους δύο γονείς οι οποίοι μαλώνουν κάθε μέρα και ξεσπούν πάνω του και ζει γενικότερα σε ένα νοσηρό περιβάλλον ή να ζει με τον έναν και τον άλλο να τον βλέπει σαββατοκύριακα και να έχει ουσιαστική επικοινωνία και με τους δύο.

ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Η ΧΡΗΣΗ ΑΛΚΟΟΛ;

Πρόσκαιρη ευφορία και εκεί στηρίζεται η εξάρτηση δηλαδή στην πρόσκαιρη ανακούφιση από τον πόνο. Μειώνει τις άμυνες και το άτομο γίνεται πιο αυθόρμητο έως παρορμητικό και τελικά ανεξέλεγκτο και ένα άτομο που δεν ελέγχει τον εαυτό του είναι επικίνδυνο και για το ίδιο αλλά και για τους άλλους

ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ;

1) Σωματικές. Το αλκοόλ είναι ο κλέφτης των βιταμινών και των μετάλλων κυριώς του συμπλέγματος βήτα. Άλλες συνέπειες είναι η κόπωση, η κούραση η ατονία και σοβαροί κίνδυνοι για κύρωση του ήπατος.

2) Πνευματικές. Μείωση αντίληψης, απουσία μνήμης, απώλεια διαύγειας πνεύματος, αποδιοργάνωση σκέψης, έλλειψη οργανωτικότητας και προσοχής.

3) Ψυχολογικές. Αστάθεια, συναισθηματικές διακυμάνσεις, απώλεια αυτοπεποίθησης, κόμπλεξ κατωτερότητας βίαια ξεσπάσματα, επιθετικότητα.

Συνέπειες στο άτομο με κοινωνικές προεκτάσεις

1) Κακή απόδοση στο σχολείο, στην εργασία έλλειψη συντονισμού με αποτέλεσμα την ανεργία. Το αλκοόλ αφαιρεί την λειτουργικότητα του ατόμου.

2) Βία και εγκληματικότητα. Τα άτομα που κάνουν χρήση μεταμορφώνονται σε κακούς ανθρώπους και χάνουν σταδιακά κάθε ευαισθησία και ηθική αξία.

3) Πολλά ατυχήματα έχουν γίνει επειδή οι οδηγοί ήταν αλκοολικοί. Το αποτέλεσμα είναι οι θάνατοι αλλά και πολλές αναπηρίες

ΠΟΙΑ ΤΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ;

1) Σωματική κούραση, ατονία, κόκκινα μάτια, βήχας.

2) Συναισθηματικές μεταπτώσεις, αλλαγές διάθεσης, ανευθυνότητα, χαμηλή αυτοεκτίμηση, μειωμένη ικανότητα κρίσης, κατάθλιψη, έλλειψη ενδιαφέροντος για τα πάντα.

3) Μείωση ενδιαφέροντος για το σχολείο, κακοί βαθμοί, απειθαρχία, καβγάδες, επιθετικότητα, αποβολές.

4) Νέοι φίλοι περίεργοι, εκκεντρικοί, από διαλυμένες οικογένειες, αλλαγές στο ντύσιμο και στην εμφάνιση. Χρειάζεται προσοχή γιατί ένα παιδί που παρουσιάζει κάποια από τι παραπάνω συμπεριφορές δεν σημαίνει ότι απαραίτητα είναι αλκοολικό. Δεν χρειάζεται πανικός και καλύτερος σύμμαχος είναι η ψυχραιμία.

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Καλύτερη αντιμετώπιση η πρόληψη. Αρχικά οικογενειακή στήριξη από τους γονείς οι οποίοι οφείλουν να κάνουν διάλογο με τα παιδιά, να είναι κοντά τους και στις χαρές και στα προβλήματα τους.

Ο τρόπος προσέγγισης τους πρέπει να είναι επικοινωνιακός χωρίς καταπίεση ή εκφοβισμό.

Οι γονείς οφείλουν να γνωρίζουν τις παρέες των παιδιών τους και να δίνουν την αίσθηση ασφάλειας οποιαδήποτε στιγμή.

Πρέπει να υπάρχει συνεργασία γονέων και δασκάλων ή καθηγητών για να υπάρχει ενημέρωση για την ψυχοσυναισθηματική εξέλιξη του παιδιού ή εφήβου.

Χρήσιμη θεωρείται η συμβουλευτική γονέων και η υποστήριξη από ειδικό όταν κρίνεται απαραίτητη.

Τέλος οι διαλέξεις και τα σεμινάρια στο σχολείο για τις βλαβερές συνέπειες της χρήσης τόσο στο άτομο όσο και στο κοινωνικό σύνολο είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητα.

http://www.e-magazino.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=238