Ωραίοι Έλληνες: Επίκουρος

ΟΤΑΝ ΟΥΝ ΛΕΓΩΜΕΝ ΗΔΟΝΗΝ ΤΕΛΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙΝ, ΟΥ ΤΑΣ ΤΩΝ ΑΣΩΤΩΝ ΗΔΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙ ΚΕΙΜΕΝΑΣ ΛΕΓΟΜΕΝ, ΩΣ ΤΙΝΕΣ ΑΓΝΟΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΥΧ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ Η ΚΑΚΩΣ ΕΚΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΣΙΝ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΗΤΕ ΑΛΓΕΙΝ ΚΑΤΑ ΣΩΜΑ ΜΗΤΕ ΤΑΡΑΤΤΕΣΘΑΙ ΚΑΤΑ ΨΥΧΗΝ.

(Επίκουρος - Επιστολή προς Μενοικέα)

Όταν λέμε ότι η ηδονή είναι το τέλος (ο σκοπός της ζωής), δεν επιλέγουμε τις ηδονές των ασώτων και αυτές των απολαύσεων όπως νομίζουν κάποιοι από άγνοια και δεν αποδέχονται ή που αντιλαμβάνονται κακώς, αλλά το να μη πονά το σώμα και το να μην ταράσσεται η ψυχή.

 .

.

---

ΘΕΟΙ ΜΕΝ ΓΑΡ ΕΙΣΙΝ. ΕΝΑΡΓΗΣ ΓΑΡ ΑΥΤΩΝ ΕΣΤΙΝ Η ΓΝΩΣΙΣ.

(Επίκουρος - Επιστολή προς Μενοικέα)

Οι Θεοί βέβαια υπάρχουν, διότι η γνώση που έχουμε γι΄ αυτούς είναι εναργής (ξεκάθαρη, ολοφάνερη, διαχρονική και καθολική).

---

ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΖΩΟΝ ΑΦΘΑΡΤΟΝ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΝ ΝΟΜΙΖΩΝ, ΩΣ Η ΚΟΙΝΗ ΝΟΗΣΙΣ ΥΠΕΓΡΑΦΗ , ΜΗΘΕΝ ΜΗΤΕ ΤΗΣ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ ΜΗΤΕ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΟΣ ΑΝΟΙΚΙΟΝ ΑΥΤΩ ΠΡΟΣΑΠΤΕ.  

(Επίκουρος - Επιστολή προς Μενοικέα)

Κατ΄ αρχήν τον Θεό να τον νομίζεις σαν άφθαρτο και μακάριο ον, όπως η κοινή νόηση μας τον παρουσιάζει και να μην του προσάπτεις ιδιότητες και συμπεριφορές που δεν ανήκουν στην αφθαρσία και στην μακαριότητά του.

---

ΑΣΕΒΗΣ ΔΕ ΟΥΧ Ο ΤΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΘΕΟΥΣ ΑΝΑΙΡΩΝ, ΑΛΛ’ Ο ΤΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΔΟΞΑΣ ΘΕΟΙΣ ΠΡΟΣΑΠΤΩΝ. 

(Επίκουρος, επιστολή προς Μενοικέα) 

Ασεβής δεν είναι αυτός που αναιρεί τους Θεούς των πολλών, αλλά αυτός που τις δοξασίες των πολλών προσάπτει στους Θεούς.

---

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΤΟΤΑΤΟΥΣ ΩΣ ΑΘΕΟΥΣ ΛΕΙΑΝ ΚΑΤΑΤΡΕΧΟΥΣΙ ΚΑΙ ΔΗ ΚΑΙ ΓΕΝΗΣΕΤΑΙ ΔΗΛΟΝ ΩΣ ΟΥΧΙ ΗΜΕΙΣ ΑΝΑΙΡΟΥΜΕΝ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΑΛΛ ΕΤΕΡΟΙ. 

(Διογένης Οινοανδέας - Μεγάλη Επιγραφή) 

…και τους καλύτερους τους κατατρέχουν ως άθεους και γι αυτό θα δηλώσω ότι δεν είμαστε εμείς (οι επικούρειοι) που αναιρούμε τους Θεούς, αλλά άλλοι…

---

ΟΤΑΝ ΟΥΝ ΛΕΓΩΜΕΝ ΗΔΟΝΗΝ ΤΕΛΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙΝ, ΟΥ ΤΑΣ ΤΩΝ ΑΣΩΤΩΝ ΗΔΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙ ΚΕΙΜΕΝΑΣ ΛΕΓΟΜΕΝ, ΩΣ ΤΙΝΕΣ ΑΓΝΟΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΥΧ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ Η ΚΑΚΩΣ ΕΚΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΣΙΝ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΗΤΕ ΑΛΓΕΙΝ ΚΑΤΑ ΣΩΜΑ ΜΗΤΕ ΤΑΡΑΤΤΕΣΘΑΙ ΚΑΤΑ ΨΥΧΗΝ. 

(Επίκουρος - Επιστολή προς Μενοικέα)

Όταν λέμε ότι η ηδονή είναι το τέλος(ο σκοπός της ζωής), δεν επιλέγουμε τις ηδονές των ασώτων και αυτές των απολαύσεων όπως νομίζουν κάποιοι από άγνοια και δεν αποδέχονται ή που αντιλαμβάνονται κακώς, αλλά το να μη πονά το σώμα και το να μην ταράσσεται η ψυχή.

---

ΤΗΣ ΜΕΝ ΓΑΡ ΠΡΟΣ ΘΕΟΥΣ ΟΣΙΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΦΙΛΙΑΣ ΑΛΕΚΤΟΣ Η ΔΙΑΘΕΣΙΣ. 

(Διογένης Λαέρτιος)

Ο σεβασμός (του Επίκουρου) προς τους Θεούς και η φιλία του προς την πατρίδα, δεν είναι δυνατόν να περιγραφούν. 

πηγή: www.epicuros.gr

Κάπνισμα και εγκυμοσύνη: Πείτε «όχι» στο τσιγάρο και προστατέψτε το μωρό σας

Κάθε έγκυος εύχεται να φέρει στον κόσμο ένα υγιές μωρό. Ωστόσο, η υγεία του μωρού συχνά εξαρτάται και από τη μητέρα του, καθώς κάποιες «κακές» συνήθειές της στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με σημαντικότερη το κάπνισμα, επηρεάζουν τη ζωή του εμβρύου. Είναι, λοιπόν, υποχρέωσή της να πει «όχι» στο τσιγάρο, να ενημερωθεί και να προστατέψει τη ζωή του παιδιού της.

Πείτε «όχι» στο τσιγάρο και προστατέψτε το μωρό σας.

Οι επιστήμονες κρούουν διαρκώς τον κώδωνα του κινδύνου για τις σοβαρότατες συνέπειες στην υγεία των παιδιών από το κάπνισμα στη διάρκεια της κύησης. Προειδοποιούν ότι το τσιγάρο διπλασιάζει σχεδόν τον κίνδυνο αποβολής και τον κίνδυνο ενός πρόωρου τοκετού· ευθύνεται και για τη γέννηση λιπόβαρων μωρών.

Το κάπνισμα ενοχοποιείται για την εμφάνιση διαβήτη και παχυσαρκίας στα παιδιά, οδηγεί σε μειωμένη ικανότητα μάθησης και προβληματική συμπεριφορά, κάνει το παιδί επιρρεπές στο ψέμα, στο κλέψιμο και στη βία. Το τσιγάρο, επίσης, αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου του παιδιού την πρώτη εβδομάδα της ζωής του.

Για όλα τα παραπάνω σοβαρά προβλήματα που οδηγούν ακόμα και στο θάνατο του βρέφους, κάθε έγκυος καπνίστρια μπορεί και πρέπει να ενημερωθεί και να απαρνηθεί το τσιγάρο για χάρη της ζωής του παιδιού που θα φέρει σύντομα στον κόσμο.

Κίνδυνος αποβολής, πρόωρου τοκετού, γέννησης λιποβαρούς βρέφους

Η γέννηση ενός λιποβαρούς βρέφους οφείλεται στα προϊόντα της καύσης του τσιγάρου, τα οποία παράγουν ορισμένες ουσίες στο αναπνευστικό σύστημα, όπως το διοξείδιο του άνθρακα -που δεσμεύεται πιο εύκολα από την αιμοσφαιρίνη στο αίμα.

Έτσι, αντί η αιμοσφαιρίνη να δεσμεύει μόρια οξυγόνου και να τα μεταφέρει στο έμβρυο, για να αναπνέει, δεσμεύει διοξείδιο του άνθρακα, με αποτέλεσμα να φτάνει λιγότερο οξυγόνο στο παιδί, το οποίο, τελικά, θα γεννηθεί με μικρότερο βάρος από το κανονικό.

Μάλιστα, πρόσφατα, επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστόνης υποστήριξαν ότι έλυσαν το "γρίφο" σύμφωνα με τον οποίο οι έγκυοι που καπνίζουν έχουν περισσότερες πιθανότητες να γεννήσουν πρόωρα ή λιποβαρή μωρά. Όπως επισημαίνουν, το «μυστικό» είναι ο τρόπος που αντιδρούν στον καπνό του τσιγάρου δύο συγκεκριμένα γονίδια του οργανισμού.

Πρόκειται για τα γονίδια CYP1A1 και GSTTI, που ρυθμίζουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα εξουδετερώνει τα χημικά συστατικά του καπνού του τσιγάρου. Εάν αυτά τα δύο γονίδια λείπουν ή είναι ανενεργά, αυξάνονται οι πιθανότητες της εγκύου καπνίστριας να γεννήσει πρόωρο ή χαμηλού βάρους βρέφος.

Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι το κάπνισμα επηρεάζει και τη διάρκεια ζωής του πλακούντα. Έτσι, αντί ο πλακούντας να λειτουργεί σαράντα εβδομάδες, εάν η έγκυος καπνίζει, ο χρόνος αυτός περιορίζεται στις τριάντα έξι ή το πολύ στις τριάντα οκτώ. Αν δεν μπορείτε, λοιπόν, να απαρνηθείτε το τσιγάρο, τουλάχιστον μην το αποκρύψετε από το γιατρό σας. Πρέπει να είναι ενημερωμένος, για να παρακολουθεί την κατάσταση του πλακούντα.

Οδηγός Εγκυμοσύνης    

Επιμέλεια: Ευαγγελία Μπίφη

Δεν συγχωρούνται όλα κύριοι Καλλιτέχνες, οι συνειδήσεις μας δεν μπορούν να ανεχτούν τα πάντα

Πριν λίγες μέρες, έπεσε στα χέρια μου ένθετο μεγάλης Κυριακάτικης Αθηναϊκής εφημερίδας, άρχισα να το ξεφυλλίζω και σταμάτησα στα καλλιτεχνικά. 
Διάβασα για μια παράσταση θεάτρου, που σκοπό έχει να απευθυνθεί στον ανθρωπισμό όλων μας, να μας κάνει να δούμε με άλλο μάτι ανθρώπους που έσφαλαν στο παρελθόν και «πλήρωσαν» γι αυτό, να τους βοηθήσουμε εν τέλει να επανενταχτούν στην κοινωνία.

Σε γενικές γραμμές, νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε η δεύτερη ευκαιρία δείχνει όντως τον ανθρωπισμό μας. Αλλά η συγκεκριμένη παράσταση θίγει ένα θέμα τόσο ευαίσθητο προσπαθώντας να «δικαιώσει» αυτόν που δεν δικαιώνεται με τίποτα.
Έχει θέμα την παιδεραστία, οι επιστήμονες, λέει παράγων της παράστασης, συμφωνούν ότι η παιδεραστία είναι «αρρώστια». Ναι αλλά είναι αρρώστια που δεν θεραπεύεται ποτέ, συμπληρώνω εγώ που δεν είμαι γνώστης επιστημονικών ζητημάτων, αλλά από προσωπικό ενδιαφέρον από μικρός έχω διαβάσει πάρα πολλά επιστημονικά περιοδικά και βιβλία για τις ψυχικές ασθένειες, και το είδα παντού σαν κάτι το δεδομένο.
Είναι αρρώστια στην οποία ο ασθενής βλάπτει ένα παιδί. Ίσως περισσότερα από ένα. 
Σε ένα άλλο σημείο ο παράγων, δεν είμαι σίγουρος ότι είναι ο σκηνοθέτης, λέει «στην Ελλάδα ότι έχει σχέση με τα παιδιά είναι ιερό».
Μα νομίζω όχι μόνο στην Ελλάδα, σε όλο τον κόσμο είναι ιερό.
Τις περισσότερες δε φορές, ακόμη και στον κόσμο των ζώων, που όλες τους οι πράξεις είναι ενστικτώδεις, που δεν έχουν «Ηθική».

Όλοι μας κάποτε υπήρξαμε παιδιά, ίσως βέβαια δεν γινόμαστε όλοι γέροντες.
Αλλά παιδιά υπήρξαμε όλοι μας.
Τα παιδιά αγνά και αθώα, λευκά σαν τις σελίδες ενός άγραφου ακόμα βιβλίου από κάθε είδους αμαρτία. Τα παιδιά πρέπει να νοιαστούμε, πρέπει να φροντίσουμε να μην υπάρχει ούτε σαν σκιά το γεγονός ότι κάποιες ανεπανόρθωτες πληγές από τέτοιους «ανθρώπους» θα τα μεταβάλουν σαν ενήλικες σε ασθενείς με την ίδια, ή παρόμοιες ασθένειες.

Όχι κύριε σκηνοθέτα, κύριε παραγωγέ, κύριοι ηθοποιοί.
Η κοινωνία μας όντως είναι μια κοινωνία ανοχής, οι συνειδήσεις μας όμως δεν μπορούν να ανεχτούν τα πάντα. Τα άδεια καθίσματα στην πλατεία του θεάτρου σας είναι σίγουρο ότι θα σας κάνουν να σκεφτείτε σοβαρά τι έχετε κάνει.
 
Εσείς οι καλλιτέχνες, οι περισσότεροι ευαίσθητοι άνθρωποι, με ανοιχτούς ορίζοντες στην φαντασία τους. Δεν θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με χίλια-δυο άλλα πράγματα;
ΓΙΑΤΙ;


Παρασκευή, 29 Μάιος 2009
Ευχαριστούμε την πηγή: αυλές και περιβόλια

Στα «ψιλά» του τύπου, σαν να το συνηθίσαμε: Σύλληψη 50χρονου για παιδική πορνογραφία

 Στα "ψιλά",του τύπου,..

σαν να το συνηθίσαμε...,

και βγήκε άλλη μια ειδησούλα, τόση δα...

έλα βρε αδερφέ... σιγά τώρα

 .

Η είδηση:

Στο σπίτι 50χρονου εντοπίστηκε υλικό παιδικής πορνογραφίας. Από την Ασφάλεια Θεσσαλονίκης εξετάζεται το ενδεχόμενο συμμετοχής του σε κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας

Πενηντάχρονος συνελήφθη από αστυνομικούς της Ασφάλειας στη Νάουσα Ημαθίας με την κατηγορία ότι κατείχε υλικό παιδικής πορνογραφίας.
Όπως ανακοίνωσε η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση σε έρευνα που πραγματοποίησαν άνδρες του τμήματος δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος στο σπίτι του 50χρονου εντόπισαν το υλικό παιδικής πορνογραφίας αποθηκευμένο στο σκληρό δίσκο φορητού υπολογιστή.
 
Από την Ασφάλεια Θεσσαλονίκης εξετάζεται το ενδεχόμενο συμμετοχής του σε κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας.

πηγή: Έθνος

ΟΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Μη Κυβερνητική Οργάνωση που στηρίζει παιδιά που είναι σε κίνδυνο, κακοποιημένα και παραμελημένα.

Δράσεις:

1. κατασκηνωτικο τριήμερο
2. λειτουργία γραφείου Ψυχοκοινωνικής στήριξης
3. λειτουργια ιματιοθήκης για παιδιά
4. επισκέψεις και απασχόληση σε παιδιά που φιλοξενούνται σε ιδρύματα
5. παρεμβασεις σε ΜΜΕ για θέματα παιδιών
6. καταγραφη δομών φιλοξενίας για παιδιά στη Κρήτη
7. λειτουργια τηλεφωνικής γραμμής για παιδιά σε κίνδυνο
8. Στόχος η λειτουργία δομής φιλοξενίας για παιδιά 2,5-8 ετών

Στοιχεία επικοινωνίας:

Διεύθυνση: Πλαστήρα 27, Ηράκλειο Κρήτης
Τηλέφωνο: 2810390108
Email: info@gineoasi.gr

«Μαμακοίτα!»: η πιο αγαπημένη λέξη των παιδιών προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας

«Μαμακοίτα» είναι ίσως η πιο αγαπημένη λέξη των παιδιών προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Έτσι, όλο μαζί, σαν μια λέξη, βουίζει στα αυτιά των περισσότερων μαμάδων, ειδικά όταν βρίσκονται με τα παιδιά τους σε πάρκα, κούνιες, θάλασσα και άλλους εξωτερικούς χώρους, όπου τα βλαστάρια μας θέλουν να μας επιδείξουν τις ικανότητές τους.

Όμως αυτό είναι που θέλουν πραγματικά; Όχι, θα σας απαντήσω. Αυτό που πραγματικά επιθυμούν είναι την επιβράβευση για το κατόρθωμά τους. Τον θαυμασμό, την αποδοχή μας. Αυτή είναι η τροφή της παιδικής ψυχής.

Θυμάμαι όταν είχα την κόρη μου γύρω στα πέντε, πηγαίναμε σε κάτι κούνιες στη γειτονιά, μαζί με μια άλλη κοπέλα και τον γιο της κι εμείς πίναμε τον καφέ μας που κουβαλούσαμε μαζί στο σέικερ, προκειμένου να παίξουν τα παιδιά. Η κόρη μου ξεχνούσε και την ύπαρξή μου. Σχεδόν ποτέ δε με φώναζε για κάτι, έπαιζε με τα άλλα παιδιά και μόνο όταν ήθελε κάτι (νερό, τσίσα, να την κουνήσω), τότε με θυμόταν! Αντίθετα το αγοράκι της φίλης μου όλη την ώρα φώναζε: μαμακοίτα, μαμακοίτα! Με αυτό τον τονισμό, όπως το διαβάζετε! Από τις πολλές φορές που το έλεγε, το είχε κάνει μια λέξη, για ευκολία. Εκείνη δυσανασχετούσε, μου έλεγε "αχ, άρχισε πάλι το "μαμακοίτα", στιγμή δε μ'αφήνει να ησυχάσω!". Τον κοιτούσε βέβαια όταν πια την είχε φωνάξει δυο-τρεις φορές, βιαστικά και με υποκριτικό χαμόγελο, λέγοντας "μπράβο, μπράβο", αλλά εννοώντας "άντε, ξεφορτώσου με τώρα!".

Με ρώτησε λοιπόν γιατί το δικό μου παιδί συμπεριφερόταν έτσι κι έδειχνε τόσο ανεξάρτητη και χαρούμενη (ο δικός της γιος ήταν σα να είχε ένα διαρκές άγχος). Της είπα τότε ότι εγώ είχα κοιτάξει την κόρη μου όλη αυτή την ώρα πολύ περισσότερες φορές απ' ότι εκείνη το γιο της. Κι η κόρη μου βέβαια το ήξερε αυτό, το ένιωθε, την είχε αυτή τη βεβαιότητα. Υπήρχαν φορές που ενώ μιλούσα με τη φίλη μου κι έπινα τον καφέ μου, έβλεπα τη Χριστίνα και της χαμογελούσα, ή με το ύφος μου της έλεγα «μπράβο», για κάτι σπουδαίο που είχε κάνει, κάποιο σκαρφάλωμα ή κάτι άλλο. Υπήρχαν φορές που εκεί που μιλούσα με τη φίλη μου και χωρίς να αποσπάμε από την κουβέντα μου, γυρνούσα κι έλεγα στο παιδί "όχι εκεί Χριστίνα ή μην πηγαίνεις τόσο ψηλά". Ή απλά την κοιτούσα και της έκλεινα το μάτι ή της έκανα με το χέρι μου το σήμα του "καλό", ξέρετε αυτό με τον προτεταμένο αντίχειρα. Δε χρειάστηκε ούτε μια φορά το παιδί να μου φωνάξει «κοίτα με», απλά γιατί ήξερε, ένιωθε πως την κοιτάζω.

Είναι φυσικό τα παιδιά σε αυτή την ηλικία να είναι εγωκεντρικά και ν' απαιτούν την αμέριστη προσοχή μας. Κι εμείς οφείλουμε να τους τη δίνουμε, αλλά όχι όταν πια θα έχουν φτάσει στο σημείο να τη ζητάνε με αγωνία. Πρέπει να τους τη δίνουμε έτσι κι αλλιώς, σε κάθε μικρό ή μεγάλο τους κατόρθωμα, όσο ασήμαντο κι αν φαίνεται σε μας.

Φυσικά για όλα υπάρχει ένα μέτρο. Βάζουμε όρια στα παιδιά και τα κάνουμε ευτυχισμένα - δε θα πάψω να το λέω. Παιδί χωρίς όρια είναι ένα δυστυχισμένο παιδί. Εκείνο μας δοκιμάζει, πειραματίζεται, για να βρει τα όριά του. Πρέπει να είμαστε σαφείς σε αυτό το θέμα των ορίων. Και πάντα, μα πάντα, να τηρούμε τις υποσχέσεις μας.

Για παράδειγμα, ενώ εμείς μιλάμε στο τηλέφωνο, το μικρό μας απαιτεί να το προσέξουμε, να δούμε τη ζωγραφιά που μόλις έκανε ή κάτι άλλο. Μας φωνάζει, μας τραβάει ή και μας χτυπά - οτιδήποτε μπορεί να τραβήξει ενδεχομένως την προσοχή μας. Εμείς τότε διακόπτουμε για μια στιγμή το τηλεφώνημά μας και του λέμε ήρεμα "μόλις τελειώσω θα δω τη ζωγραφιά σου και θα κάτσουμε μαζί να φτιάξουμε μια άλλη. Σε πέντε λεπτά". Φροντίζουμε όμως να είναι όντως 5 τα λεπτά και να κάνουμε τη ζωγραφιά μαζί του. Μια φορά αν το ξεγελάσουμε είναι αρκετή για ν' ανατραπούν όλες οι ισορροπίες.

Τα παιδιά που συνήθως είναι τόσο απαιτητικά και δείχνουν ενοχλητικά για τους γύρω επειδή δεν αφήνουν τους γονείς τους σε ησυχία, είναι τα ανασφαλή παιδιά. Αντιθέτως, τα χορτασμένα από προσοχή κι ενδιαφέρον παιδιά, ποτέ δε συμπεριφέρονται δημόσια με αυτόν τον τρόπο. Έχουν εισπράξει προσοχή κι ενδιαφέρον από τότε που γεννήθηκαν, είναι σίγουρα για τα συναισθήματα των γονιών τους απέναντί τους και νιώθουν ευτυχία και ασφάλεια. Έτσι, όταν βγαίνουν έξω για τη βόλτα τους, κοιτάνε να διασκεδάσουν , να παίξουν με άλλα παιδιά και δε ζητούν συνεχώς την επιβεβαίωση. Εάν τη ζητούν, σημαίνει πως τους λείπει κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να διορθώσετε άμεσα.

Αν λοιπόν έχετε παιδιά σε αυτή την ηλικία και το "μαμακοίτα" έχει γίνει η καραμέλα τους, μην τα μαλώνετε, μην αδιαφορείτε, αλλά σκεφτείτε πού έχετε κάνει λάθος εσείς.

Είναι σημαντικό για το παιδί σας να αποκτήσει αυτοπεποίθηση ώστε να μην έχει διαρκώς ανάγκη την αποδοχή των άλλων. Αν του πετάτε ένα "μπράβο" αδιάφορα και γυρνάτε από την άλλη, δεν κάνετε τίποτα. Σε κάθε του βήμα, σε κάθε του κατόρθωμα, όσο μικρό κι αν είναι, πρέπει να στέκεστε με ενδιαφέρον στο πλάι του και να το επιβραβεύετε. Για κάτι μικρό δείχνετε μικρό ενθουσιασμό και για κάτι πιο σημαντικό, μεγαλύτερο ενθουσιασμό. Έτσι θα το βοηθήσετε να ξεχωρίσει τα μικρά από τα μεγάλα και θα το πείσετε βέβαια ότι το ενδιαφέρον σας είναι ειλικρινές και γνήσιο κι όχι υποκριτικό.

Ακόμα κι αν έχετε κάνει στραβή αρχή, μην απογοητεύεστε, είναι στο χέρι σας να διορθώσετε την κατάσταση. Μπορεί αρχικά να κουραστείτε και να "ξεβολευτείτε", αλλά τελικά η ποιότητα της ζωής σας θα βελτιωθεί, τα παιδιά σας θα είναι πιο ευτυχισμένα κι εσείς θα μπορείτε ν' απολαύσετε πιο ξένοιαστα τη βόλτα και τον καφέ σας!

πηγή: istories.gr

Εκστρατεία κατά της Παιδικής κακοποίησης

Σας παρακαλούμε, αναρτήστε το post στην ιστοσελίδα σας

Το χαμομηλάκι
Διαμαρτυρία για την κακοποίηση του Παιδιού

Τα παιδιά δεν θα έχουν δεύτερη ευκαιρία.

Σταματήστε την παιδική κακοποίηση

Τα βίντεο που ακολουθούν στον πίνακα,
αποτελούν μέρος της σειράς που ετοίμασε το Χαμομηλάκι
για την Παιδική Κακοποίηση.
Παρακαλούμε προωθήστε τα σε όσο περισσότερους μπορείτε, για την ενημέρωση όλων μας και την προστασία των παιδιών μας

Εκστρατεία
κατά της Παιδικής κακοποίησης

• Σωματική Κακοποίηση
• Σεξουαλική Κακοποίηση
  • Πρόληψη
  • Κανόνας του εσωρούχου
  • Pedophile Symbols
  • Símbolos da pedofilia
• Συναισθηματική Κακοποίηση
• Συναισθηματική Σεξουαλική Κακοποίηση
• Παιδική εργασία
• Απαγωγή Ανηλίκων
  
• Διακρίσεις με βάση την κατάσταση της υγείας
• Εθισμός και κατάχρηση ουσιών
• Εκφοβισμός
• Εμπορία / Πώληση παιδιών
• Εμπορία και Διακίνηση / Trafficking παιδιών
• Επιβλαβείς εθιμοτυπικές πρακτικές
• Θανατική ποινή
• Κίνδυνοι των τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών
• Παιδιά που εμπλέκονται σε ένοπλες συγκρούσεις
• Παιδιά του δρόμου
• Παιδική πορνεία
• Παιδική πορνογραφία
• Παιδικός σεξουαλικός τουρισμός
• Παραμέληση
• Υποσιτισμός

Διαμαρτυρία
για την κακοποίηση του Παιδιού

Το χαμομηλάκι

Fatherhood Πατρότητα...

Dedicated to my sons; Alexander, Jason and Achilles…

Αφιερωμένο στους γιους μου, Αλέξανδρο, Ιάσονα και Αχιλλέα

©2009 Jordan Kevrekidis

ευχαριστούμε  KEVREKIDIS

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος: Ο Στρατιώτης - Αυτοκράτορας

Αρνήθηκε να φορέσει αυτοκρατορικό ένδυμα 

(κεντημένο με πετράδια και χρυσό), καθώς και το στέμμα.  

Μπήκε στην Πόλη ως απλός στρατιώτης φορώντας μόνο τον πορφυρό μανδύα του 

και πέθανε πολεμώντας. 

Η Κωνσταντινούπολη το 1453 δεν ήταν η πόλη που ήταν κάποτε. 

Ο πληθυσμός της την είχε εγκαταλείψει, είτε για να αποφύγει τον θάνατο είτε για να μην πεινάσει. Τις παραμονές της Άλωσης είχε λιγότερους από 50 χιλιάδες κατοίκους.

Στα τελευταία της όμως χρόνια υπό βυζαντινή κυριαρχία ήταν πολύ περισσότερο μια ιδέα, παρά μια πρωτεύουσα και μια αυτοκρατορική πόλη.

Ήταν ο φύλακας της ελληνορωμαϊκής παράδοσης, επάξιος αντιπρόσωπος της χριστιανικής ανατολής, στρατηγικός προμαχώνας της Ευρώπης.

Την αποφράδα Τρίτη λοιπόν, στις 29 του Μάη του 1453, ο άστεπτος Αυτοκράτορας δεν κατέθεσε τη ζωή του απλά για τη Βασιλεύουσα Πόλη, αλλά για το όραμα, για το όνειρο που υπήρξε η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το Βυζάντιο, παραδίδοντάς το δια παντός στην Ιστορία.

Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος .

 .
Μια πόλη, η Πόλη που για 1129 χρόνια έζησε,

(τόσα, όσο καμιά άλλη, καμιά...),

και  επιδρομές αλλοφύλων άντεξε, Περσών, Αβάρων και Αράβων και όλων των τοτεινών φυλών, και άντεξε διαμάχες και εμφυλίους, 

δολοπλοκίες και κάθε λογής «βυζαντινισμούς» και πισωμαχαιρώματα...,

 .

που θαυμαστό πολιτισμό σφυρηλάτησε

και περίφημη Τέχνη Ορθόδοξη γέννησε

και υψηλή Ορθόδοξη ποίηση...

και ομιλίες χρυσόστομες...

και των αρχαίων τα κείμενα διέσωσε,

 .

που ζήλεψαν και φθόνησαν τη δόξα της πολλοί 

και στο θρόνο της να καθίσουν διακαώς ποθούσαν,

που πόθο τους είχαν οι άνθρωποι οι απλοί 

εις την Πόλιν (Istanbul και Ιsˈtambul) να πάνε,

.

αυτή η Πόλη 

έπεσε... και οι λαοί να το πιστέψουν δεν ήθελαν

και έκαναν την πτώση της θρύλους και τραγούδια προφητικά

και μοιρολόγια ελπίδας.

.

Για αφελείς, θα υποστηρίξουν κάποιοι, για κουτούς, θρησκόληπτους και μη νοήμονες ανθρώπους.

 .

Δεν είναι έτσι, 

όχι, δεν είναι έτσι.

Για ένα γιοφύρι, τραγούδι φτιάχνει ο λαός...

για έναν Διάκο, για το νεκρό αδερφό και μια Τζαβέλαινα

μοιρολογάει χορεύοντας και τραγουδάει και λέει...

και δε θα τραγουδούσε για την Πόλη του Ακάθιστου, του Βόσπορου, και της Αγια-Σοφιάς;

 .

Ξέρει ο λαός. 

Δεν μαρμάρωσε ο βασιλιάς, δεν ξανακολύμπησαν στη Βαλουκλή  

τα μισοτηγανισμένα ψάρια...

Ξέρει ότι η κόκκινη Μηλιά είναι ένας τόπος μυθικός, 

μα είναι το δικό του Άβαλον με τα ωραία τα μήλα.

Ποιόν ενοχλεί να ονειροτραγουδάει, να ΄χει θύμησες και, πάνω απ' όλα, 

να μην ξεχνάει;;

Ποιόν;;

«Δικαίωμα κάθε ανθρώπου να απευθύνεται ελεύθερα στο Θεό του»

Ο Ιερώνυμος μιλά για τα γεγονότα με τους μετανάστες «Αποτελεί αυτονόητο και απαράγραπτο δικαίωμα κάθε ανθρώπου να απευθύνεται ελεύθερα στο Θεό του».

Σε γραπτή δήλωση προέβη νωρίτερα σήμερα ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, για τα πρόσφατα γεγονότα με τους μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας.

Όπως ανέφερε: «Αποτελεί αυτονόητο και απαράγραπτο δικαίωμα κάθε ανθρώπου να απευθύνεται ελεύθερα στο Θεό του».

«Να Τον τιμά και να Τον λατρεύει σε χώρους που Του πρέπουν, χωρίς προσκόμματα. Το ευρύτερο δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας είναι δικαίωμα θεμελιώδες σε κάθε ευνομούμενη και δημοκρατική Πολιτεία, όπως η ελληνική, και πρέπει να χαίρει πάντα αναγνώρισης και απόλυτου σεβασμού, όπως άλλωστε και το Σύνταγμά μας σαφώς επιτάσσει [...]

 
Όμως κάθε εκδήλωση βίας στο όνομα της οποιασδήποτε θρησκείας, απ’ όπου κι αν προέρχεται, είναι απόλυτα καταδικαστέα, γιατί πρωτίστως προσβάλλει βαθύτατα τον ίδιο τον πυρήνα της θρησκείας. Και μετατρέπει πιστούς ανθρώπους σε αθύρματα πάσης φύσεως φονταμενταλιστών και καιροσκόπων, που ουδόλως σέβονται την ελευθερία του προσώπου. 

Η ειρηνική συνύπαρξη ανθρώπων με διαφορετικά πιστεύω, στο πλαίσιο πάντα των νόμων της Πολιτείας, αποτελεί άλλωστε βασική προϋπόθεση της κοινωνικής συνοχής και εκφράζει απόλυτα τη μακραίωνη πολιτιστική και πνευματική μας παράδοση».

πηγή: TVXS
Πηγή της πηγής: ΑΠΕ

«Αφοπλισμό» στα σχολεία προωθεί ο Σαρκοζί

Σειρά αυστηρότερων μέτρων για την καταπολέμηση της βίας στα σχολεία ανακοινώνει ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί. Ανάμεσά τους, σώμα ειδικών πρακτόρων και δικαίωμα στο διδακτικό προσωπικό να ελέγχει τις σάκες των μαθητών

Σειρά αυστηρότερων μέτρων για την καταπολέμηση της βίας στα σχολεία ανακοινώνει ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί. Ανάμεσά τους, σώμα ειδικών πρακτόρων και δικαίωμα στο διδακτικό προσωπικό να ελέγχει τις σάκες των μαθητών.

Ο Γάλλος Πρόεδρος δεν υιοθέτησε ωστόσο δύο από τις πιο αμφιλεγόμενες προτάσεις του υπουργού Παιδείας Ξαβιέ Νταρκό: την εγκατάσταση συστημάτων ανίχνευσης στις εισόδους των σχολικών ιδρυμάτων και οικονομικές κυρώσεις για την οικογένεια, όταν το παιδί φέρνει όπλο στο σχολείο.

Τα μέτρα ανακοινώθηκαν από τον αρχηγό του γαλλικού κράτους λίγες ημέρες μετά το σάλο που προκλήθηκε όταν ένας 13χρονος μαθητής τραυμάτισε ελαφρά με μαχαίρι μια εκπαιδευτικό σε λύκειο της νοτιοδυτικής Γαλλίας.

«Δεν υπάρχει ζήτημα να ανεχθούμε την παρουσία όπλων στον περίβολο των σχολικών ιδρυμάτων. Το διευθυντικό και το στελεχικό προσωπικό θα πρέπει στο μέλλον να διαθέτουν τα μέσα για να εξασφαλίζουν ότι οι μαθητές δεν φέρουν όπλα», δήλωσε ο Σαρκοζί σε ομιλία του στο προεδρικό μέγαρο των Ηλυσίων.

«Για το σκοπό αυτό θα εξουσιοδοτηθούν συγκεκριμένα να ανοίγουν τις τσάντες και τις σάκες και, αν ο μαθητής κατέχει όπλο, να υφίσταται όλες τις συνέπειες. Ας μην ξεχάσουμε ποτέ τους 17 νεκρούς του Βίνεντεν στη Γερμανία», πρόσθεσε αναφερόμενος στο φονικό που διαπράχθηκε στις 11 Μαρτίου σε σχολείο αυτής της γερμανικής πόλης.

"Θέλω επίσης κάθε διευθυντής σχολείου να μπορεί να διαθέτει μια κινητή ομάδα πρακτόρων εκπαιδευμένων για το σκοπό αυτό που θα βοηθούν σε παιδαγωγικό επίπεδο τους επικεφαλής των ιδρυμάτων αν υπάρξει συγκεκριμένη δυσκολία σχετική με την πειθαρχία σε λύκειο ή κολέγιο", συνέχισε.

Ο Σαρκοζί εξέφρασε επίσης τη βούλησή του να αναπτυχθεί στα σχολικά ιδρύματα η παρακολούθηση με κάμερες.

Στη διάρκεια της ομιλίας του, η οποία αφορούσε γενικότερα θέματα ασφαλείας, ο Γάλλος πρόεδρος επέκρινε όσους κατέκριναν αυτά τα μέτρα.

Συνδικάτα εκπαιδευτικών και γονέων μαθητών είχαν εκφράσει πολύ έντονες επιφυλάξεις και η αντιπολίτευση είχε κατηγορήσει τον αρχηγό του κράτους ότι ανεβάζει το θέμα της ασφάλειας μέσα στην προεκλογική εκστρατεία για τις ευρωπαϊκές εκλογές. 

πηγή: εφημερίδα Έθνος

Δεν φροντίζουμε να δώσουμε Παιδεία, κάμποση αγάπη, κατανόηση και μια ελπίδα για το μέλλον στα παιδιά μας, 

πριν εισαχθεί και εδώ αυτό το φρούτο 

εξ Αμερικής μέσω από της «εταίρας» Ευρώπης;

Σε υπόγεια κάνουν μάθημα τα παιδιά στο Ασβεστοχώρι

Στους δρόμους βγήκαν γονείς και μαθητές στο Ασβεστοχώρι, απαιτώντας να κάνουν μάθημα σε άνετες και φωτεινές αίθουσες. Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικών Σχολείων Ασβεστοχωρίου, Γ. Γαρυφάλλου, μιλάει στο tvxs και καταγγέλλει ότι παρά τη διαρκή και επίμονη πίεση, κανείς δεν δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον να δώσει λύση στο σοβαρότατο πρόβλημα της σχολικής στέγης.

Οι μαθητές του λυκείου στο Φίλυρο κάνουν μάθημα στους χώρους του παλιού κοινοτικού καταστήματος. Στο Χορτιάτη το δημοτικό σχολείο χτίστηκε πριν από έναν χρόνο, αλλά ήδη ξεπεράστηκε και ετοιμάζονται προκάτ κατασκευές στην αυλή του.

Όπως αναφέρει ο Γ. Γαρυφάλλου, το γυμνάσιο και το λύκειο Ασβεστοχωρίου στεγάζει 19 τμήματα σε μικρούς, ακόμα και υπόγειους χώρους. Επίσης, έχουν καταργηθεί χημεία, εργαστήρια και ημιυπαίθριοι χώροι για να λειτουργήσουν ως τάξεις.

Κατά τον κ. Γαρυφάλλου, υπάρχουν ορατές λύσεις, όμως οι αρμόδιοι φορείς αδιαφορούν εδώ και οκτώ χρόνια για το γεγονός αυτό. Έτσι, το Συμβούλιο Γονέων αποφάσισε σε σχετική του συνέλευση ότι δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από τις διαρκείς κινητοποιήσεις. 

περισσότερα: TVXS

.

Τα σκολειά χτίστε

Με τη φλόγα που ψαίνει και που πλάθει,
με της καρδιάς τη φλόγα, με του Λόγου
τη δύναμη, ξεσκέπαστα, καθάρια,
και με τα χέρια, και με τα μαχαίρια,
τον τόπο πάρτε.

Κάτου σημάδια που έμπηξε το ψέμα!
Τα ταξίματα φέρτε στης Αλήθειας
της ιερής το βωμό και τα σφαχτάρια.
Στον τόπο απάνου όχι πολέμων κάστρα·
τα σκολειά χτίστε!

Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα, μεγάλα,
γερά θεμελιωμένα, από της χώρας
ακάθαρτης, πoλύβοης, αρρωστιάρας
μακριά μακριά τ' ανήλιαγα σοκάκια,
τα σκολειά χτίστε!

Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων
περίσσια ανοίχτε, νάρχεται ο κυρ Ήλιος,
διαφεντευτής, να χύνεται, να φεύγει,
ονειρεμένο πίσω του αργοσέρνοντας
το φεγγάρι.

Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν
μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια
με τους κελαϊδισμούς και με τους μόσκους·
κι ο δάσκαλος, ποιητής και τα βιβλία
να είναι σαν κρίνα.
................................................................

Κωστής Παλαμάς

Για τα παιδιά που φεύγουν από το σπίτι - Τι κάνει ένα παιδί να φύγει από το σπίτι;

Οι πρόσφατες έρευνες καθώς και η καθημερινή επικαιρότητα παρουσιάζουν μεγάλη αύξηση στον αριθμό των παιδιών που φεύγουν από το σπίτι τους με τη θέλησή τους κάθε χρόνο. Τα παιδιά είναι σε προεφηβική ηλικία ή σε εφηβεία, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό. Τα περισσότερα από αυτά επιστρέφουν σπίτι μετά από λίγες ώρες ή μια–δυο μέρες, κάποια –λίγα ευτυχώς– όμως εξαφανίζονται και η τύχη τους αγνοείται.

Συνήθως πού πηγαίνουν οι έφηβοι που «το σκάνε» από το σπίτι;

«Σε φίλους ή στον σύντροφο. Στη δεύτερη περίπτωση τα πράγματα μπορεί να γίνουν τραγικά και επικίνδυνα. Τις περισσότερες φορές κάποιος μεγαλύτερος τους έχει πουλήσει έρωτα και η κατάληξη είναι η προώθηση στην πορνεία. Συνήθως στο εξωτερικό».

Τα παιδιά περιφέρονται άσκοπα, ή βρίσκουν καταφύγιο σε χώρους που συχνάζουν συνομήλικοι ή μεγαλύτεροί τους π.χ. internet café ή τέλος καταφεύγουν σε φιλικά ή και συγγενικά σπίτια.

 .

Τι κάνει, όμως, ένα παιδί να φύγει από το σπίτι; 

Η φυγή είναι μια ακραία έκφραση αντίδρασης του παιδιού στη γενικότερη πίεση που εισπράττει τόσο από την οικογένειά του όσο και από το σχολείο, από την πλευρά δηλαδή των ενηλίκων. Νιώθοντας, λοιπόν ότι αδικείται, ότι κανείς δεν τον καταλαβαίνει, ότι όλοι έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από αυτόν, ο έφηβος ανοίγει την πόρτα και φεύγει από το σπίτι προκαλώντας τους ενήλικες και τιμωρώντας τους μέσα από την ανησυχία που τους δημιουργεί. 

Η φυγή, δηλαδή, χρησιμεύει ως όπλο για εκδίκηση για όσα το παιδί αισθάνεται ό,τι έχει υποστεί από τους μεγάλους.

 .

Αναλυτικότερα:
Η καταπίεση που πιστεύει ότι δέχεται από το οικογενειακό του περιβάλλον είναι η βασική αιτία που ένα παιδί στην εφηβική ηλικία αποφασίζει να φύγει από το σπίτι του, ενώ στις μικρότερες ηλικίες αιτία της εξαφάνισης είναι η αρπαγή. Σύμφωνα με ψυχολόγους, οι κοπέλες μεταξύ 15 και 18 ετών πολύ συχνά θεωρούν ότι η φυγή είναι η λύση για πάρα πολλά θέματα, όπως για να αισθανθούν ανεξάρτητες, για να φοβίσουν τους γονείς τους ή ακόμη και να τους τιμωρήσουν επειδή, για παράδειγμα, τους απαγόρευσαν μια βραδινή έξοδο. Κανένα από αυτά τα παιδιά, όμως, δεν έχει επίγνωση των επιπτώσεων που θα έχει η φυγή του.

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας, όπως λένε οι ειδικοί, είναι η κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι. Δηλαδή τα παιδιά αποφασίζουν να φύγουν επειδή δεν αντέχουν φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας ή να έχουν «ζήσει» το διαζύγιο των γονιών τους. 

 .

Ακόμη δεν είναι λίγες και εκείνες οι περιπτώσεις που παιδιά αποφασίζουν να αφήσουν το σπίτι τους για να πάνε να γνωρίσουν το άτομο με το οποίο συνομιλούν σε δωμάτιο επικοινωνίας (chat room) στο Διαδίκτυο.

 .

Επιπροσθέτως ένας έφηβος μπορεί να εξαφανιστεί επειδή έχει τσακωθεί με φίλο του και ντρέπεται να πάει στο σχολείο γιατί φοβάται τις επιπτώσεις. Στις μικρότερες ηλικίες το παιδί όταν αισθανθεί ότι το έχει πλησιάσει απειλητικά κάποιος άγνωστος παραλύει από τον φόβο και πολλές φορές δεν ζητεί βοήθεια διότι αισθάνεται ότι δεν θα βρει ανταπόκριση.

 .

Βέβαια, αυτό που υποδηλώνει η φυγή είναι αδυναμία διαλόγου και επικοινωνίας και από τις δύο πλευρές καθώς και κενά στη σχέση που δημιουργήθηκαν με το πέρασμα του χρόνου και δεν γεφυρώθηκαν.

Οι γονείς, λοιπόν, θα πρέπει να δομήσουν εξαρχής, από την πρώτη παιδική ηλικία έναν δίαυλο επικοινωνιακό με τα παιδιά τους μέσα από τη συζήτηση και τα επιχειρήματα που θα αναπτύσσουν για να εδραιώσουν την άποψή τους αλλά και με την παρότρυνση προς τα παιδιά τους να κάνουν ακριβώς το ίδιο.  

Θα πρέπει να ακούμε προσεκτικά όσα μας λένε και όταν οι απόψεις τους και οι επιθυμίες τους είναι μέσα στα πλαίσια του λογικού και του εφικτού, να κάνουμε δεκτά τα αιτήματά τους.  
Το παιδί πρέπει να νιώθει ότι ο γονιός δεν μιλάει μόνο αλλά και ακούει, δεν επιβάλλει συνεχώς αλλά και αποδέχεται, δεν αρνείται πάντα αλλά και υποχωρεί μερικές φορές.

.

Ο σεβασμός πρέπει να είναι αμφίδρομος, πρέπει να σεβόμαστε κι εμείς το παιδί όπως θέλουμε και πρέπει να μας σέβεται εκείνο.  
Σε κάθε κρίση και ένταση, πρέπει να επιστρατεύουμε την υπομονή μας και με κατανόηση, αγάπη και επιχειρήματα να προσπαθούμε να επιλύνουμε το πρόβλημα, διδάσκοντας το παιδί ότι αυτός είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να ξεπερνά τις κρίσεις και να λύνει το πρόβλημα.

.

Ο έφηβος θα πρέπει να είναι ενήμερος για τους κινδύνους που τον απειλούν σήμερα, χωρίς, όμως, υπερβολές και υπερμεγενθύνσεις γιατί χάνει την εμπιστοσύνη του στους ενήλικες και την κοινωνία συνολικά, αποκτά απαισιόδοξη και μηδενιστική αντίληψη ενώ συγχρόνως υπεραπλουστεύει τους κινδύνους και τους θεωρεί φανταστικούς και υπερβολικούς. 

Θα πρέπει, επίσης, να κατανοήσει ότι η φυγή μεγαλώνει το πρόβλημα που ήδη υπάρχει και δεν το λύνει, ενώ δημιουργεί πολύ μεγαλύτερα προβλήματα στο παρόν και το μέλλον του. Όταν κάτι δεν πάει καλά, ο μόνος δρόμος είναι ο διάλογος, η κατάθεση απόψεων και συναισθημάτων, η επιχειρηματολογία και κυρίως η αναγνώριση κι από τις δύο πλευρές, γονιών και παιδιών, ότι ο μόνος στόχος είναι το καλό του παιδιού τώρα και πάντα, και το μοναδικό κίνητρο είναι η αγάπη και το ενδιαφέρον.

.

Ξεκινώντας από αυτό το σημείο και κρατώντας το συνέχεια στο μυαλό μας, μικροί και μεγάλοι καθόμαστε στο τραπέζι και συζητούμε κρατώντας την πόρτα κλειστή στους κινδύνους και τις απειλές καθώς και στη ρήξη ανάμεσά μας.

.


πηγή: Το Χαμόγελο του Παιδιού