Ανατρέφω με πρόγραμμα το παιδί μου, δεν το κυβερνώ

Γράφει η Λίνα Παπαδοπούλου

«Φράου Χέλγκα», «Χίτλερ», «Δικτάτορα» και τόσα άλλα έχω ακούσει να με αποκαλούν, από τον σύζυγό μου, μέχρι τις άλλες μητέρες, επειδή τηρώ ένα πρόγραμμα με τα παιδιά, 3 και 5 ετών αντίστοιχα.

Εκτός από στυγνή ντομινατρίξ μάνα, έχω κατηγορηθεί από τον περίγυρο ότι βάζω κανόνες για να περνάω καλύτερα εγώ, και όχι τα παιδιά μου. Αν και δεν είμαι άνθρωπος που παρασύρομαι από τη γνώμη τρίτων, είναι γεγονός πως επηρεάστηκα. Επηρεάστηκα σε βαθμό να κάτσω και να σκεφτώ αν είμαι υπερβολική. Και είδα ότι δεν ήμουν.

Πάντα ακολουθούσα μια ρουτίνα με τα παιδιά, καθώς έχω διαβάσει ότι ειναι ό,τι σημαντικότερο για αυτά.

Το πρόγραμμα δίνει στο παιδί μια αίσθηση ασφάλειας και σταθερότητας. Όταν το παιδί ξέρει πότε θα φάει, θα παίξει και θα κοιμηθεί είναι πιο ήρεμο και αυτό είναι κάτι που έχω παρατηρήσει. Είναι πιο δομημένο, πιο συγκροτημένο και λιγότερο σκόρπιο. Θα μπορούσα να πω ότι δεν έχει άγχος και ούτε γκρίνιες. Γιατί ξέρει ότι τώρα είναι η ώρα του ύπνου, ή ώρα του φαγητού κ.λ.π. Εννοείται ότι τα Σαββατοκύριακα ακολουθώ ένα πιο ελεύθερο πλάνο (που δεν ξεφεύγει ποτέ από τον ύπνο) για να καταλαβαίνουν και τα παιδιά αλλά κι εμείς οι γονείς τη διαφορά του Σαββατοκύριακου από τις καθημερινές.

Όταν το παιδί έχει μπει σε ένα πρόγραμμα, αυτό με βοηθά και όταν πρέπει να το αφήσω στους γονείς μου, οι οποίοι το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να το τηρήσουν. Έτσι μπορούν να κρατήσουν τα παιδιά χωρίς να βασανίζονται, να κουράζονται αλλά και χωρίς απρόοπτα.

Το παιδί παράλληλα αποκτά μια αυτονομία εφόσον ξέρει πλέον τι πρέπει να κάνει και πότε και δεν χρειάζεται τις δικές μου υποδείξεις. Αν αυτό διευκολύνει τη δική μου ζωή, που τη διευκολύνει, τόσο το καλύτερο, γιατί θα πρέπει να απολογηθώ γι’ αυτό; Έχετε σκεφτεί όμως πόσο θα διευκολύνει και τη δική του στο μέλλον, όταν θα έχει σχολείο ή υποχρεώσεις, όταν θα έχει μάθει από μικρό να συντονίζει τις «δουλειές» τους;

Έχω συναναστραφεί με γονείς και παιδάκια που δεν είχαν πρόγραμμα και είδα τη διαφορά. Τη μία κοιμόντουσαν στον καναπέ, την άλλη στο δωμάτιο των γονιών, την άλλη στο δικό τους, έτρωγαν ακατάστατες ώρες και αυτό προκαλούσε έναν τεράστιο εκνευρισμό τόσο στα παιδιά όσο και στους γονείς τους. 

Δεν ξέρω τι κάνουν λάθος, και δεν με νοιάζει. Δεν κρίνω τους ανθρώπους, αλλά το αποτέλεσμα που είδα πως το μόνο που προκαλούσε ήταν ένα χάος για όλους.

Τα παιδιά μας δεν είναι από τη φύση τους ανυπάκουα ή κακομαθημένα. Δεν έχουν ανάγκη να χαλιναγωγηθούν όταν τους εξηγείς γιατί πρέπει να γίνονται μερικά πράγματα. 

Τα παιδιά αντιδρούν στους «κανόνες», όταν δεν τους καταλαβαίνουν και όχι γιατί είναι από τη φύση τους επαναστάτες. Αν εξηγήσουμε στο παιδί μας ότι είναι καλό να κοιμηθεί νωρίς γιατί την επόμενη θα είναι ξεκούραστο για να παίξει περισσότερο, θα το καταλάβει και μετά θα του γίνει μια καλή συνήθεια.

Θα ήθελα λοιπόν να πω στους επικριτές μου ότι δεν κυβερνώ το παιδί μου, αλλά το αναθρέφω με έναν τρόπο που το κάνει πιο ήρεμο και παράλληλα ανεξάρτητο. 

Αυτό δεν με κάνει Χίτλερ, αλλά το αντίθετό του. Γιατί χωρίς πρόγραμμα δεν υπάρχει ελευθερία. 

Ένα παιδί το οποίο μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον χωρίς κανόνες είναι ένα παιδί σκλαβωμένο σε μια «θολή» δομή, μέσα στην οποία δεν μπορεί να μάθει να είναι συνεργάσιμο και υπεύθυνο.

Πηγή

Η λίμνη της Πεντέλης

Τι απέγινε η λίμνη της Πεντέλης, όπου ζούσαν οι νεράιδες του θρύλου και πνίγονταν μυστηριωδώς οι λουόμενοι; 

Εκεί έκανε βαρκάδα η δούκισσα της Πλακεντίας και είπαν ότι δημιουργήθηκε από μετεωρίτη

Η Πεντέλη κάποτε είχε μια λίμνη αλλά σήμερα έχει εξαφανιστεί . 

Την μπάζωσαν. Την αποκαλούσαν «Βουλισμένη» και «Μαγεμένη Λίμνη». Η επίσημη ονομασία της όμως ήταν Θάλωσι και είχε φανατικούς επισκέπτες δυτικά της Νέας Πεντέλης.

Γύρω από την ιστορία της λίμνης έχουν ακουστεί πολλές ιστορίες. Μία από αυτές υποστήριζε ότι το κοίλωμα δημιουργήθηκε από την πτώση ενός μετεωρίτη. 

Την θεωρία αυτή υποστήριζε ο πρώην διευθυντής του Αστεροσκοπείου Πεντέλης, Κ. Χασάπης. Έλεγε ότι ο μετεωρίτης εξετράπη της πορείας του λόγω κάποιας βαρυτικής διαταραχής και έπεσε στην περιοχή. 

Η θεωρία αμφισβητήθηκε με το επιχείρημα ότι οι μετεωρίτες εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με τεράστια ταχύτητα και είναι αδύνατο οποιαδήποτε βαρυτική διαταραχή στην περιοχή να εκτρέψει την πορεία ενός τόσο γρήγορα κινούμενου σώματος, έστω και για λίγα μέτρα.

Δεκαετία του ΄50 

Μαρτυρίες λένε ότι μυστηριωδώς κάθε 4 χρόνια τα νερά της «τραβιούνταν» και αποκαλύπτονταν ο βυθός της. Τότε τα παιδιά έβρισκαν ευκαιρία να παίξουν χτίζοντας σπιτάκια με τα φύκια. Τον υπόλοιπο καιρό που είχε νερό αποτελούσε δημοφιλή προορισμό για μπάνιο, αλλά και για βόλτα στις όχθες της ή βαρκάδα. 

Λέγεται επίσης οτι η λίμνη, διαμέτρου περίπου 100 μέτρων, αν και ρηχή, είχε ρουφήχτρες με αποτέλεσμα να πνιγούν αρκετοί λουόμενοι. Σύμφωνα με τον ιστορικό Δ. Καμπούρογλου η περίφημη Δούκισσα της Πλακεντίας συνήθιζε τα βράδια να κάνει βαρκάδα στη λίμνη, ολομόναχη.

Αποτελούσε δημοφιλή προορισμό για μπάνιο, αλλά και για βόλτα στις όχθες της
Η λίμνη διέθετε επίσης εξαιρετική ακουστική και δίνονταν συναυλίες. Υπάρχουν κι αναφορές για παράξενες οπτασίες των κατοίκων που επισκέπτονταν ή περνούσαν από την λίμνη. 

Όπως αναφέρει το βιβλίο «Ιστορία, θρύλοι και παραδόσεις του Πεντελικού Βουνού», η λίμνη «ήταν γιομάτη από λάμιες και νεράιδες. Λίμνη κακιά, αφού καταπίνει ή πνίγει ανθρώπους. 

Οι βοσκοί που περνούσαν από εκεί τις νύχτες αντίκριζαν έντρομοι τις λευκοντυμένες Θεότητες να αστράφτουν στο σκοτάδι, να χορεύουν, να σιγοτραγουδούν και να λούζονται. 

Για αυτό έλεγαν πως αυτοί που μπαίνουν στη λίμνη, τους παίρνουν μαζί τους οι Νεράιδες ή τους πνίγουν μια και καλή!»

Η λίμνη έγινε γήπεδο , αλλά συχνά πλημμυρίζει. 

Καθόλου μεταφυσικό. 

Η απόφαση για μπάζωμα της λίμνης ελήφθη το 1964 από τον δήμο. Σήμερα στη θέση της βρίσκεται το γήπεδο ποδοσφαίρου....
ΠΗΓΗ , ΠΗΓΗ