Μια έφηβη είχε φέρει στη Βουλή τα Ζωνιανά... «Κατηγορώ την απουσία της Πολιτείας»

«Μόνο λύπη αισθάνομαι. Ενα κείμενο που έγραψα όταν ήμουν 17 είναι ξανά επίκαιρο», λέει η Χριστίνα Βρέντζου από το Πέραμα Μυλοποτάμου. «Κατά καιρούς κυριαρχεί το πρόβλημα στα ΜΜΕ, αλλά τίποτα ουσιαστικό δεν γίνεται»

Μόνο λύπη αισθάνομαι. Σαν να μην πέρασε μια μέρα... Ενα κείμενο που έγραψα όταν ήμουν 17, το κοιτάζω τώρα που είμαι 25 και είναι ξανά επίκαιρο»...

Η Χριστίνα Βρέντζου κατάγεται από το Πέραμα Μυλοποτάμου. Εκεί και μεγάλωσε. Πριν από οκτώ χρόνια, όταν ήταν ακόμη μαθήτρια της Β Λυκείου εκπροσώπησε τον Νομό Ρεθύμνου στη Βουλή των Εφήβων.

«Κληθήκαμε, στο πλαίσιο του θεσμού, να αναπτύξουμε θέματα από την καθημερινότητά μας, που μας προβλημάτιζαν σαν εφήβους», λέει σήμερα στο «ΕΘΝΟΣ».

Τι επέλεξε εκείνη; Τίποτα άλλο από όσα απασχολούν εδώ και μέρες το πανελλήνιο: «Η εγκληματικότητα δεν είναι κάτι καινούργιο για το Μυλοπόταμο. Υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει με διάφορες μορφές», βροντοφώναζε το 1999 από το βήμα του ελληνικού Κοινοβουλίου, καυτηριάζοντας την απουσία της Πολιτείας. Διαβάζοντας κανείς την εισήγησή της, έχει την αίσθηση ότι γράφτηκε μόλις χθες. «Αυτά τα ερεθίσματα είχα δεχτεί στα 17 μου. Δεν υπάρχει κάτοικος της περιοχής που να μην προβληματίζεται με όσα συμβαίνουν».
Προφανώς, η Χριστίνα -που στο μεταξύ σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ και στην Αγγλία και δουλεύει σήμερα σε πολυεθνική εταιρεία- μιλούσε τότε σε ώτα μη ακουόντων... «Κατά καιρούς συμβαίνουν παρόμοια γεγονότα και πρωτοστατεί το πρόβλημα στα ΜΜΕ. Μέχρι να σβήσουν οι κάμερες, όλοι ασχολούνται με την εγκληματικότητα στον Μυλοπόταμο. Στο μεταξύ, τίποτα ουσιαστικό δεν γίνεται για να ανατρέψει την παγιωμένη κατάσταση».
-Τι μπορεί να γίνει σήμερα; -Ολοι μπορούν να βοηθήσουν, καθένας με τον τρόπο του και η πολιτεία σίγουρα περισσότερο. Να παρέχει καλύτερη παιδεία, καλύτερη κοινωνική μέριμνα... Οσα είχα πει και τότε.

Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 8 ΧΡΟΝΙΑ

«Κατηγορώ την απουσία της Πολιτείας»

Αγαπητέ πρόεδρε, αγαπητοί έφηβοι βουλευτές. Εκπροσωπώ την εκλογική περιφέρεια του Νομού Ρεθύμνου.
Θα αναφερθώ σε ένα πρόβλημα που με απασχολεί ιδιαίτερα και μαστίζει την περιοχή μου, τον Μυλοπόταμο.

Η εγκληματικότητα δεν είναι κάτι το καινούργιο για την περιοχή μας.

Υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει, όμως, με διάφορες μορφές: Χασισοκαλλιέργειες και εμπορία ναρκωτικών, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία, ζωοκλοπές, ληστείες τραπεζών και καταστημάτων, βομβιστικές επιθέσεις, τεντιμποϊσμός, το κάψιμο του Λυκείου του Περάματος.

Κατηγορώ το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο της περιοχής, την απουσία της πολιτείας όχι μόνο στην επιβολή νόμων και ποινών, αλλά και στην ειδική διαπαιδαγώγηση των παιδιών της περιοχής.
Μια γενικότερη κρίση στην οικογένεια, η οποία συνίσταται σε παντελή αδιαφορία τόσο από την πλευρά των γονέων όσο και από την πλευρά των νέων, έλλειψη αστυνόμευσης και ειδικά τις νυχτερινές ώρες.
Η ελαφρά τιμωρία των υπευθύνων για κάθε παράνομη πράξη οδήγησε στο σημείο του να αναδεικνύεται κάποιος, ανάλογα με το μέγεθος και τη σοβαρότητα της παράνομης ενέργειας που έχει φέρει εις πέρας. Ας μην ξεχνάμε γεγονότα τα οποία συνέβησαν μπροστά στα μάτια αξιωματούχων και εκπροσώπων της κυβέρνησης χωρίς συνέπεια για τον δράστη.

Γιατί κανείς δεν ξέρει ποτέ τίποτα... Αναφέρομαι χαρακτηριστικά στον Νομάρχη Ρεθύμνης, στην αδυναμία ολόκληρων χωριών να ψηφίσουν στις νομαρχιακές εκλογές. Αυτή δεν είναι κατάλυση του κράτους; Στατιστικά παρατηρείται αύξηση της εγκληματικότητας όταν καθυστερεί η πληρωμή των επιδοτήσεων.
Ολα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα την ανασφάλεια και τον φόβο των κατοίκων. Συνήθως πολλοί ξέρουν και κανένας δεν μιλά. Έχουμε αντικοινωνική αντίδραση και συμπεριφορά, συχνές προστριβές και συμπλοκές, με αποτέλεσμα τη δημιουργία της γνωστής βεντέτας. Υπάρχει ανάγκη και διάθεση αυτοάμυνας για προστασία πρώτα της ίδιας της ζωής των κατοίκων και μετά της περιουσίας τους.
Εξαιτίας της υπέρμετρης προβολής αυτών των πράξεων από τα ΜΜΕ δημιουργείται η αίσθηση ότι όλοι σ' αυτήν την περιοχή είναι κλέφτες και απατεώνες. Γιατί δεν κατονομάζονται οι δράστες;

Οταν λέμε Μυλοπόταμο εννοούμε 15.000 κατοίκους, ένας όμως είναι ο δράστης. Ποιος;
Αυτό το φαινόμενο πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Κατ αρχάς πρέπει να υπάρξει στήριξη των αγροτών όσον αφορά τόσο το εισόδημα όσο και στην αγροτουριστική ανάπτυξη υπό δύο όρους: Η αγροτουριστική μονάδα πρέπει να διατηρηθεί τουριστική και μόνο και η πολιτεία να παρέχει τη δυνατότητα συνεχούς πληρότητας των μονάδων αυτών.
Επίσης, η σχολική φοίτηση πρέπει να είναι υποχρεωτική και να υπάρχουν ποινές για τους γονείς που σταματούν τα παιδιά από το σχολείο. Πρέπει να υπάρχουν προγράμματα στήριξης των οικογενειών από τα σχολεία.
Πρέπει να υπάρξει παρέμβαση της πολιτείας με αθλητικά κέντρα και υποδομές για τους νέους, καταπολέμηση της ανεργίας, απομάκρυνση των αλλοδαπών που ενέχονται σε παράνομες πράξεις, τόνωση της παρουσίας του κράτους, ώστε κάθε φιλήσυχος πολίτης να νιώθει ασφαλής.
Η περιοχή μας είναι δύσκολη και είναι δύσκολη επειδή είναι ζωντανή. Εμφανίζει βέβαια κάποιες ιδιαιτερότητες, αλλά πιστεύω ότι είναι μία από τις πιο δραστήριες, τις πιο όμορφες, αλλά και με τεράστιες προοπτικές για παραπέρα ανάπτυξη. Καθένας από τη θέση του ας παίξει τον ρόλο του με στόχο τη γενικότερη αναβάθμιση της περιοχής αυτής.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ

ΒΟΗΘΕΙΑ!!! ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ 6 ΕΤΩΝ ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ

Στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, νοσηλεύεται ένα αγοράκι 6 ετών με οξεία λευχαιμία.

Ψάχνουμε απεγνωσμένα για δότες αιμοπεταλίων. Η ομάδα αίματος του παιδιού είναι ΑΒ+ (ρέζους θετικό).

Όποιος θέλει να βοηθήσει το παιδάκι να γίνει καλά, μπορεί να πάει σε οποιοδήποτε νοσοκομείο για να δώσει αίμα για τον Μέτσιο ΔΗΜΗΤΡΙΟ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ - νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ (παιδο-ογκολογικό) (2310 993506 - 2310 993944)

   

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

σας παρακαλούμε, προωθήστε αυτό το μήνυμα σε όσους μπορείτε έτσι ώστε όλοι μαζί να βοηθήσουμε τον μικρο ΔΗΜΗΤΡΗ να γνωρίσει το σχολείο του, τη δασκάλα του, τους συμμαθητές του....

ΑΣ τον βοηθήσουμε, έτσι ώστε να μπορέσει να τρέξει στο προαύλιο του σχολείου του γερός και δυνατός....

ΑΣ τον βοηθήσουμε, για να τον χαρούν οι γονείς του όπως εμείς χαιρόμαστε τα δικά μας παιδιά....