ΠΩΣ Ο ΦΟΒΟΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
.
Τελευταία σβήνω φώτα. Από όπου και να περάσω στο σπίτι κάποιο είναι
αναμμένο....
Απέκτησα αυτή τη συνήθεια για να μαθαίνουν τα μικρά πως όταν
φεύγουμε από ένα δωμάτιο, σβήνουμε τα ΦΩΤΑ!Αμέσως το ανάβω,
μπαίνω στο μπάνιο, και τη βλέπω. Πρόσωπο τρομοκρατημένο, δάκρυα ήδη να
τρέχουν και η απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της.
— Γιατί μου το έκανες αυτό;"
— Από συνήθεια καρδούλα μου, δεν το ήθελα, το ξέχασα ότι είσαι μέσα...
— Εγώ όμως φοβήθηκα πολύ, ακόμα φοβάμαι. Το ξέρεις ότι φοβάμαι το σκοτάδι.
Αγκαλίτσα, συγνώμες και ιδέα!
— Γιατί μου το έκανες αυτό;"
— Από συνήθεια καρδούλα μου, δεν το ήθελα, το ξέχασα ότι είσαι μέσα...
— Εγώ όμως φοβήθηκα πολύ, ακόμα φοβάμαι. Το ξέρεις ότι φοβάμαι το σκοτάδι.
Αγκαλίτσα, συγνώμες και ιδέα!
— Αφού, μωρό μου, φοβάσαι ακόμα το σκοτάδι, να κάνουμε προπόνηση με σβηστά φωτά. Αν σου ξανασυμβεί να μην χτυπήσεις. Να μπορέσεις να βγεις από το μπάνιο και να έρθεις να με βρεις. Θέλεις;Κι έτσι κάναμε με τη μικρή μου. Ήταν γενναία! Ειδικά στην πρώτη προσπάθεια μου έσφιγγε τόσο το χέρι... Τη δεύτερη φορά βρήκε αμέσως την πόρτα του μπάνιου και γελούσε ευχαριστημένη.
— Τώρα δηλαδή, να σβήσουμε το φως και να μου κρατάς το χέρι για να μην φοβάμαι;
— Ναι καρδιά μου. Τώρα. Κι αν γίνει διακοπή του ρεύματος να ξέρεις πως να κινήσαι στο σπίτι. Όλα τα δωμάτια να τα κάνουμε προπόνηση!
Κάναμε προπόνηση και στο δωμάτιο της.
Πως να κατέβει από το κρεβάτι της, να φτάσει στην πόρτα, να βρει το πόμολο... Της έχω δώσει κι ένα φακό που έχει κάτω από το μαξιλάρι της, ώστε αν την ξανα-ξεχάσω ή αν γίνει διακοπή ρεύματος το βράδυ να μην φοβηθεί τόσο.
Έτσι γίνεται με τα παιδιά. Μετατρέπουν ακόμα και τους φόβους τους σε παιχνίδια και μπορούν υπερήφανα να τους ξεπερνάνε!
Πόσα μαθαίνω ακόμα από τα παιδιά! Και πόσο (υπόσχομαι να) προσπαθώ να τους μοιάσω!
babytips