Όταν γυρίζεις στο πατρικό γίνεσαι ξανά παιδί / Kings of Convenience - Homesick

Ζεις εδώ και κάποια χρόνια στο δικό σου σπίτι, απολαμβάνεις την ανεξαρτησία σου, τα πράγματα μένουν ακριβώς στο σημείο που τα άφησες, ενώ κάνεις δε σε ενοχλεί όταν χρειάζεσαι ησυχία.

Παρόλ’ αυτά έρχονται στιγμές που γυρίζεις στο πατρικό σου, συγκεκριμένα σε γιορτές και ειδικές περιστάσεις, και τότε αισθάνεσαι λες και είσαι πάλι παιδί.

Το δωμάτιο που θα μείνεις είναι συνήθως το παιδικό σου. 
Είναι ακριβώς το ίδιο, από την εποχή που πήγαινες γυμνάσιο, δίνοντάς σου την εντύπωση ότι μπήκες σε χρονομηχανή. Περιμένει την επιστροφή σου, παρόλο που αυτή τη φορά δε θα πας βόλτα με την παρέα σου για μια ώρα, αλλά θα κάνεις μήνες μέχρι να ξανάρθεις.
Στο παράθυρό σου, καταχωνιασμένο το τασάκι από την εποχή που κάπνιζες κρυφά. Θα το ξεθάψεις αμέσως μόλις αδειάσεις την βαλίτσα σου και θελήσεις να κάνεις τσιγάρο.
Στην ντουλάπα σου θα βρεις κάποια από τα παλιά σου ρούχα, που θα σε κάνουν να απορείς τι ακριβώς σκεφτόσουν όταν τα αγόραζες, ενώ με έκπληξη θα ανακαλύψεις ότι πολλά από αυτά σου κάνουν ακόμα και τώρα. Ο καθρέφτης γεμάτος με φωτογραφίες από τις εκδρομές του σχολειού και πάνω στα ράφια όλα τα αναμνηστικά για συμμετοχή σε αγώνες και διαγωνισμούς, να επιδεικνύονται υπερήφανα σε τυχόν επισκέπτες. Τύφλα να έχουν τα ολυμπιακά μετάλλια.
Στην κουζίνα θ’ ανοίξεις χωρίς σκέψη το ντουλάπι με τα ποτήρια (στο δικό σου σπίτι ακόμα τα μπερδεύεις, παραδέξου το), ενώ θα βρεις σε περίοπτη θέση την αγαπημένη σου κούπα, που έπινες μόνο εκεί το γάλα σου. Θα την ξεπλύνεις, θα τη γεμίσεις αυτή τη φορά με καφέ και θα ξεκινήσεις να τη χρησιμοποιείς, σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Η θέση σου στον καναπέ είναι πάντα άδεια περιμένοντάς σε και στη λίστα των καναλιών της τηλεόρασης, είναι αποθηκευμένο αυτό με τα παιδικά, που ξυπνούσες κάθε σαββατοκύριακο από τα χαράματα για να παρακολουθήσεις.
Οι μυρωδιές από τα αγαπημένα σου φαγητά θα πλημμυρίσουν το σπίτι. Βλέπεις, είσαι ο επίτιμος καλεσμένος κι έτσι δεν θα χρειαστεί να μαγειρέψεις εσύ. Εκτός από το μαγείρεμα, θα γλιτώσεις και το καθάρισμα, μη σου πω και το στρώσιμο του κρεβατιού σου.
Φίλοι από τα παλιά, που μένουν ακόμα στα περίχωρα, θα έρθουν να σ’ επισκεφτούν για ν’ ανταλλάξετε τα νέα σας, ν’ αναπολήσετε τα παλιά κάνοντας όπως τότε βόλτες στην περιοχή.  Πάρκα, πλατείες, μαγαζιά, όλα γεμάτα με αναμνήσεις και ιστορίες που διηγείστε ακόμα.
Κάθε νόμισμα όμως έχει δύο όψεις κι έτσι όσο οι μέρες θα περνάνε, θα θυμηθείς κάποιους από τους λόγους που σε έκαναν εξαρχής να θέλεις να μετακομίσεις.
Η γκρίνια για τις εξόδους και το πότε θα γυρίσεις παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο, μαζί με τις παρατηρήσεις για τις ώρες, που παίρνεις αγκαζέ το κινητό και το γιατί δεν έφαγες σαλάτα μαζί με το φαγητό σου. Σ’ όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και εξτρά δωράκι λόγω ηλικίας, συζήτηση για γάμους, παιδιά και πανηγύρια, που έχουν αναίτια καθυστερήσει.
Κάπως έτσι λοιπόν, θα βρεθείς να ξαναπακετάρεις, να κατεβαίνεις δύο δύο τα σκαλιά προς την έξοδο και ύστερα, να ξεφυσάς με ανακούφιση τη στιγμή που γυρνάς το κλειδί στην πόρτα σου. Μόλις όμως αυτή ανοίξει, όλα αυτά που άφησες για να κάνεις με την επιστροφή σου είναι ακόμη εκεί να σε περιμένουν.
Καλώς όρισες πάλι στον κόσμο των ενηλίκων, η αντίστροφη μέτρηση για το φαύλο κύκλο νοσταλγίας του πατρικού σου έχει ήδη ξεκινήσει.

pillowfights

Ένα παραμύθι για τις λέξεις με δυο όμοια σύμφωνα

Ήρθε η ώρα να μάθουμε τις λέξεις με δυο όμοια σύμφωνα… 

Θα μπορούσαμε να τις αποστηθίσουμε με πολλές ασκήσεις και αντιγραφή… αλλά εμείς (η Β' τάξη του Σ.Ε.Π. Ηρακλείου) αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι πιο δημιουργικό και διασκεδαστικό! Γράψαμε μια ιστορία με όσο περισσότερες λέξεις με διπλά σύμφωνα μπορούσαμε! 

Η φαντασία και οι λέξεις μας οδήγησαν μόνες τους στους μαγεμένους δρόμους των παραμυθιών. 

Στη συνέχεια δραματοποιήσαμε την ιστορία μας και είχε πολύ πλάκα!

Τι λέτε; μετά απ' όλα αυτά θα τα γράφουμε σωστά;

Διαβάστε την ιστορία μας και μετά απαντάτε…

Ο ιππότης Αχιλλέας και
η διπλοαγαπημένη του πριγκίπισσα Ιωάννα

Πολλά πολλά χρόνια πριν ζούσε κάπου στην Ελλάδα… ή μάλλον στη Γαλλία… ο γενναίος ιππότης Αχιλλέας που είχε κόκκινα μαλλιά και λαμπερό βλέμμα.
Είχε χάσει την αγαπημένη του πριγκίπισσα Ιωάννα και την αναζητούσε παντού. Μια μέρα βρήκε έναν μαγεμένο ιπποπόταμο, τον καβάλησε κι εκείνος κάλπασε προς την άμμο της θάλασσας. Κάλπαζαν για εννιά μέρες κι εννιά νύχτες, ώσπου έφτασαν σε μια αμμουδιά όπου καθόταν ένας παππούς εκατόν εννιά χρονών. Ο Αχιλλέας κατάλαβε ότι ο παππούς ήταν ξεχωριστός και του είπε:– Εσύ σοφέ μου παππού, ξέρεις που θα βρω την αγαπημένη μου πριγκίπισσα Ιωάννα; 
– Την αγαπάς πολύ ε; ρώτησε ο παππούς.
– Μόνο την αγαπάω; Τη διπλοαγαπάω!
– Ε… τότε θα σε βοηθήσω να βρεις τη… διπλοαγαπημένη σου Ιωάννα. Το Σάββατο που μας έρχεται να κοιτάξεις στα σύννεφα, εκεί θα δεις γραμμένα τέσσερα γράμματα, θα τα διαβάσεις δυνατά και… θα δεις. Και μην ξεχνάς, οι μέλισσες ζουζουνίζουν πάντα!
 – Τι…; απόρησε ο Αχιλλέας

Αλλά… δεν πρόλαβε να πει κάτι άλλο και ο παππούς εξαφανίστηκε.

Ο ιππότης περίμενε στην ακροθαλασσιά παρέα με τον ιπποπόταμο ώσπου ήρθε το Σάββατο. Τότε κοίταξε στα σύννεφα και διάβασε δυνατά:

«ΑΝΝΑ»… 

ξαφνικά εμφανίστηκε η μάγισσα Άννα-τσουγκράνα.– Με φώναξε κανείς; 
– Εγώ μάγισσά μου, ψάχνω τη διπλοαγαπημένη μου πριγκίπισσα Ιωάννα, ξέρεις πού θα τη βρω; 
– Χμ… εγώ δεν ξέρω, αλλά κάποιος άλλος ξέρει σίγουρα. Θα περιμένεις να έρθουν τα Χριστούγεννα και τότε θα ψάξεις να βρεις το πιο ψηλό χριστουγεννιάτικο δέντρο, στην κορφή θα βρεις έναν ψύλλο, εκείνος θα ξέρει… Και μην ξεχνάς, οι μέλισσες ζουζουνίζουν πάντα! 
– Μα…

Δεν πρόλαβε να πει κάτι άλλο ο ιππότης Αχιλλέας και η μάγισσα Άννα τσουγκράνα εξαφανίστηκε. Ο ιππότης περίμενε στην ακροθαλασσιά παρέα με τον ιπποπόταμο ώσπου ήρθαν τα Χριστούγεννα και τότε με ευκολία εντόπισε το πιο ψηλό χριστουγεννιάτικο δέντρο, σκαρφάλωσε στην κορφή και εκεί τον περίμενε ο ψύλλος…

– Χρόνια πολλά ψύλλε… ήρθα για…– Άσε μη μου πεις… τα ξέρω όλα, τον διέκοψε ο ψύλλος, ψάχνεις τη διπλοαγαπημένη σου πριγκίπισσα Ιωάννα. 
– Ναι… πώς… ε… πού…; 

ο ιππότης Αχιλλέας είχε χάσει τα λόγια του. 
– Σου είπα… τα ξέρω όλα! Λοιπόν, βλέπεις εκεί πίσω από τους λόφους ένα κάστρο;
– Ναι 
– Εκεί μέσα υπάρχει μια αίθουσα με εννιά κόκκινες πύλες, πίσω από τη μία πύλη είναι κρυμμένη η διπλοαγαπημένη σου. Πρόσεξε όμως… αν ανοίξεις κάποια από τις άλλες οχτώ πύλες θα βγουν από μέσα χιλιάδες μέλισσες και θα σε κάνουν κόκκινο από τα τσιμπήματα!
– Σε ευχαριστώ ψύλλε!

Ο Ιππότης Αχιλλέας κάλπασε με τον ιπποπόταμό του και σύντομα βρέθηκε στην αίθουσα με τις εννιά κόκκινες πύλες, δε μπορούσε να ανοίξει κάποια στην τύχη… θα ήταν επικίνδυνο… αλλά τότε θυμήθηκε τα περίεργα λόγια που του είχε πει ο παππούς και η μάγισσα… «Και μην ξεχνάς, οι μέλισσες ζουζουνίζουν πάντα!»…

Αυτό είναι! Κόλλησε το αυτί του σε κάθε πύλη και στις οχτώ άκουγε ένα έντονο ζουζούνισμα, μόνο σε μία δεν άκουσε κάτι, την άνοιξε και επιτέλους αντίκρισε τη διπλοαγαπημένη του πριγκίπισσα Ιωάννα και αμέσως αρραβωνιάστηκαν!

Κι από τότε έζησαν διπλά καλά κι εμείς διπλοκαλύτερα!

infokids

Ο ψυχικός κόσμος των μικρών παιδιών Τα στάδια της ψυχολογικής τους ανάπτυξης

Το μικρό παιδί ζει σε ένα δικό του παιδικό κόσμο.
Σκέπτεται, αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει όλα όσα συμβαίνουν με διαφορετικό τρόπο από ότι οι μεγάλοι. Δίνει ένα ιδιότυπο-παιδικό νόημα στην πραγματικότητα που το περιβάλλει.
Για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε δημιουργικά με το παιδί οφείλουμε να καταλάβουμε όσο μας είναι δυνατόν τον τρόπο που σκέπτεται και αισθάνεται τον κόσμο. Να δούμε με τα δικά του μάτια και να ακούσουμε με τα δικά του αυτιά.
Στην προσπάθειά μας αυτή μπορούν να μας βοηθήσουν σημαντικά κάποιες επιστημονικές μελέτες που προσεγγίζουν τα εξελικτικά στάδια της νοητικής και ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού.
- Ο Jean Piajet μελέτησε πειραματικά και περιέγραψε αναλυτικά τα στα στάδια της νοητικής ανάπτυξης του παιδιού. Τα συγγράμματά του μας βοηθούν να κατανοήσουμε τον τρόπο που σκέπτεται το παιδί ανάλογα με την ηλικία του.
Νεογέννητο:
Τους πρώτες μήνες της ζωής του το βρέφος μαθαίνει ότι:
Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον εαυτό του και τον κόσμο.
Τα αντικείμενα είναι ξεχωριστά από το χώρο στον οποίο βρίσκονται.
Τα αντικείμενα υπάρχουν ακόμα και όταν δεν τα βλέπει ή δεν τα αγγίζει. Τα αντικείμενα μένουν ίδια ακόμη και όταν αλλάζουν τόπο ή κατεύθυνση.
4-12 μηνών:
Καταλαβαίνει τις σχέσεις αιτίας αποτελέσματος. Αν χτυπήσω το τούμπανο θα ακούσω μπουμ.
Μετά τον πρώτο χρόνο:
Επεκτείνει την εμπειρία του και πειραματίζεται χτυπώντας όλα τα αντικείμενα επίτηδες για να ακούσει το θόρυβο που θα κάνουν.
Μετά από τον δεύτερο χρόνο:
Σκέπτεται με σύμβολα. Το πιρούνι γίνεται αεροπλάνο ή αυτοκίνητο. Αρχίζει να καταλαβαίνει την έννοια του χρόνου. Τι σημαίνει παρελθόν και μέλλον. Καταλαβαίνει τι σημαίνει η μαμά θα γυρίσει σε λίγο.
Μέχρι τα επτά περίπου χρόνια το παιδί είναι τελείως εγωκεντρικό. Τα βλέπει όλα από τη δική του σκοπιά δεν μπορεί να πάρει υπόψη του κάτι διαφορετικό από αυτό που το ίδιο μπορεί να βλέπει ή να αισθάνεται. Για παράδειγμα το παιδί κοιτώντας ένα κάντρο που εσύ δεν μπορείς να δεις από τη θέση που βρίσκεσαι μπορεί να σε ρωτήσει αν σου αρέσει πιστεύοντας ότι και εσύ βλέπεις αυτό που εκείνο βλέπει.
Ακόμη εστιάζει σε ένα πράγμα κάθε φορά και δεν μπορεί να παίρνει υπόψη του ταυτόχρονα δύο όψεις ενός γεγονότος ή μιας κατάστασης. Για παράδειγμα το παιδί μπορεί να πει δεν ζω στην Κρήτη αλλά στα Χανιά ή αν του δείξεις ένα ρόφημα σοκολάτα σε ψηλό ποτήρι και ένα ρόφημα σε χαμηλό ποτήρι αλλά πλατύ με μεγαλύτερη χωρητικότητα το παιδί θα προτιμήσει το ψηλό ποτήρι.

 - Ο ψυχαναλυτής Eric Erikson περιγράφει τα στάδια της ψυχολογικής ανάπτυξης του ανθρώπου και συσχετίζει αυτό που πρέπει να πετύχει το παιδί σε κάθε συγκεκριμένο στάδιο της ανάπτυξής του με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της μετέπειτα προσωπικότητας του.
- Σύμφωνα με τον Erikson στα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του το παιδί που δέχεται τη φροντίδα και την αγάπη των γονιών του αναπτύσσει αισθήματα εμπιστοσύνης, ασφάλειας και αισιοδοξίας που θα το συνοδεύουν σε ολόκληρη τη ζωή του. Αν δεν πάρει αρκετή αγάπη, προσοχή και ερεθίσματα το παιδί δεν θα εμπιστεύεται τον εαυτό του και τους άλλους και αντί να ενεργεί δυναμικά θα αποσύρεται νοιώθοντας αβεβαιότητα.
- Από δύο μέχρι τριάμισι χρονών το παιδί μαθαίνει να κάνει κάποια πράγματα από μόνο του χωρίς να πρέπει να εξαρτάται πάντοτε από τους άλλους. Αναπτύσσει ένα είδος πεισματάρικης ανεξαρτησίας. Επιμένει να γίνει το δικό του, εκδηλώνει νευρικά ξεσπάσματα και αρνητισμό. Από αυτό το στάδιο της ανάπτυξής του θα εξαρτηθεί το αν θα μπορέσει να γίνει αυτόνομο αναπτύσσοντας την αυτοεκτίμησή του ή αν μεγαλώνοντας θα αισθάνεται ανασφάλεια και ντροπή. Αν οι γονείς δεν επιτρέψουν στο παιδί να ενεργεί ελεύθερα ώστε να μαθαίνει μέσα από τις αποτυχίες του τότε το παιδί θα αμφιβάλλει για τις ικανότητές του και ως ενήλικας είναι πολύ πιθανόν να θέλει πάντα να στηρίζεται σε κάποιον άλλο και να αναζητά σχέσεις εξάρτησης.
-Από τα 3,5 μέχρι την πρώτη τάξη του δημοτικού το παιδί αναπτύσσει τη φαντασία του, μαθαίνει να συνεργάζεται με τους γύρω του, να παίρνει πρωτοβουλίες, να καθοδηγεί αλλά και να καθοδηγείται από τους άλλους. Αν όμως κυριαρχεί μέσα του η ενοχή περιθωριοποιείται, εξαρτάται υπερβολικά από τους ενήλικες, αισθάνεται φόβο και δεν αναπτύσσει επαρκώς την ικανότητά του για παιχνίδι και τη φαντασία του. Όταν ένα παιδί προσχολικής ηλικίας ακούει από το περιβάλλον του ή αισθάνεται ότι αυτό που κάνει είναι κακό αναπτύσσει μέσα του ενοχικά συναισθήματα που θα το συνοδεύουν στη μετέπειτα ζωή του.

Δημήτρης Μπακαλίδης
Κοινωνιολόγος – Οικογενειακός Σύμβουλος
inevros