Καληνύχτα σας :) - Good Night :)

Ένα λεπτό ειλικρινούς προσοχής στο παιδί σου...

Ένα λεπτό ειλικρινούς προσοχής στο παιδί σου, αποτρέπει δεκάδες δυστυχισμένες στιγμές του στο μέλλον

Οι μεγαλύτερες ανασφάλειες του ανθρώπου προέρχονται από την έλλειψη της απαραίτητης προσοχής κατά την παιδική του ηλικία. Εκείνη την τρυφερή ηλικία όπου όλα μοιάζουν πρωτόγνωρα και η ανάγκη να τα μοιραστεί με τα πιο κοντινά του πρόσωπα είναι πρωταρχική.

Η ματαίωση της ανάγκης αυτής, όπως και οποιασδήποτε ανάγκης ενός παιδιού, έχει συνέπειες. Η πρώτη σκέψη που έρχεται στο  ανώριμο για ορθή κρίση μυαλό του είναι πως είναι ανεπαρκές. Πως κάτι άλλο είναι πολύ πιο σημαντικό για τους γονείς του από τις κατακτήσεις, τις ανακαλύψεις ή τις προόδους του.

Όπως κάθε άνθρωπος που παραμελείται από τα αγαπημένα του πρόσωπα, το παιδί βιώνει τη συναισθηματική απογοήτευση. Θεωρεί, μάλιστα, ότι το ίδιο είναι υπεύθυνο, καθώς η στάση των γύρω του δείχνει πως δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να αξίζει την πολυπόθητη προσοχή τους.

Ως ενήλικας, το παιδί αυτό έχει δυο επιλογές ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του. Ή θα κλειστεί στον εαυτό του, υποτιμώντας τον, ή θα αναπτύξει την άμυνα της επίδειξης των δυνατών του σημείων, υπερτιμώντας τα.

Στην πρώτη περίπτωση, το βασικό κριτήριο στις σχέσεις γίνεται η επιλογή ανθρώπων που θεωρούμε πως μπορούν να μας δώσουν αυτά που μας λείπουν. Η απαίτηση, το παράπονο ή η πλήρης υποταγή είναι τα μέσα που χρησιμοποιούμε συνήθως για να γεμίσουμε το κενό μας.

Στη δεύτερη περίπτωση, υπάρχει η τάση για υπερίσχυση πάνω σε ανθρώπους, προκειμένου να μειωθεί το αίσθημα ανεπάρκειας που έχει δημιουργηθεί. Ο κατά τα φαινόμενα δυναμισμός γίνεται εργαλείο ψαρέματος θαυμασμού που ικανοποιεί ψευδώς τον πληγωμένο εγωισμό.

Η εσωτερική ισορροπία είναι δύσκολο να επιτευχθεί, διότι το ανεξήγητο κενό που δημιουργήθηκε κατά την παιδική ηλικία, εκείνη η απουσία συναισθηματικής φροντίδας, κλόνισε τόσο τη ζυγαριά της αυτοπεποίθησής του παιδιού που δεν κατόρθωσε ποτέ να στεριώσει τον άξονά της.

Ως ενήλικες είναι αρκετά δύσκολο ν’ αντιληφθούμε αυτά τα κενά, ώστε να μπορέσουμε να τα καλύψουμε. Χρειάζεται κόπος, θέληση και χρόνος. Ως γονείς, από την άλλη, έχουμε την ευκαιρία να μην τα δημιουργήσουμε στα παιδιά μας. Να μην κάνουμε αυτό που μας έκαναν.

Μεγαλώνοντας ένα παιδί αντιλαμβάνεσαι πιο εύκολα τα λάθη που έγιναν στη δική σου ανατροφή. Είναι επιλογή σου να έχεις τα μάτια και την καρδιά ανοιχτά  για να τα παρατηρήσεις και μέσα από το ταξίδι της αυτογνωσίας να τα διορθώσεις στον εαυτό σου. Όμως είναι υποχρέωσή σου να φροντίσεις ώστε να μην τα επαναλάβεις στο δικό σου παιδί.

Κανένας γονιός δεν είναι αλάθητος, αλλά το να μεταφέρεις τα ίδια λάθη από γενιά σε γενιά, είναι μια κληρονομιά αχρείαστη κι ανώφελη.

Άκου, λοιπόν, το παιδί σου όταν θέλει κάτι να σου πει, ακόμα κι αν σου φαίνεται ασήμαντο ή αν πνίγεσαι στη δουλειά. Ένα λεπτό ειλικρινούς προσοχής σου τώρα, αποτρέπει δεκάδες δυστυχισμένες στιγμές του στο μέλλον. Εξάλλου, τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την υγεία. Από την ψυχική υγεία του παιδιού σου.

fotostalida.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πώς να βοηθήσω το παιδί μου που δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί;

1. Διατήρησε ήρεμη οικογενειακή ατμόσφαιρα.
    Να θυμάσαι ότι αν βάζεις τις φωνές στο παιδί σου επειδή είχες μια δύσκολη μέρα ή επειδή θέλεις να το κάνεις να σε ακούσει ΔΕΝ πρόκειται να βοηθήσει. Αντίθετα, θα κάνει τα πράγματα χειρότερα.

2. Με το που θα επιστρέψει το παιδί από το σχολείο δώσε του λίγο χρόνο και προσοχή.
    Συνδεθείτε συναισθηματικά. Ρώτησέ το πώς ήταν η μέρα του. κάντε μια αγκαλίτσα. Αλλά μην κάνεις κάτι άλλο. 

Ας είναι για 2-3 λεπτά όπου απλώς δίνεις όλη σου την προσοχή στο παιδί. Αυτό βοηθάει να έρθετε κοντά και να δημιουργηθεί κλίμα συναισθηματικής εγγύτητας, ασφάλειας και ηρεμίας.

3. Περιόρισε τη χρήση ηλεκτρονικών στο σπίτι.
Παρόλο που μπορεί για λίγο τα ηλεκτρονικά να είναι καλές μπέιμπι-σίτερ, στην πραγματικότητα δε βοηθάνε το παιδί να συγκεντρωθεί. Τα μεγαλύτερα παιδιά θα πρέπει να κάνουν τα μαθήματά τους σε χώρο που δεν έχει κινητά, τάμπλετς, κλπ., ενώ τα μικρότερα παιδιά θα πρέπει να έχουν περιορισμένο χρόνο απασχόλησης με ηλεκτρονικά. 

Ο λόγος είναι ότι η γρήγορη εναλλαγή της εικόνας, τα χρώματα, ο ήχος, η συνεχής δράση κρατάνε το μυαλό τεχνητά απασχολημένο, αλλά δεν του διδάσκουν να συγκεντρώνεται όταν δεν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία (όπως όταν το παιδί κρατάει ένα βιβλίο ή ένα τετράδιο για τη μελέτη του). Και να σβήνεις την τηλεόραση όταν κανείς στο σπίτι δεν παρακολουθεί κάτι.

4. Να έχεις θετική στάση όταν είσαι με το παιδί σου.
Αυτό σημαίνει να μην αρχίζεις τις διαφωνίες, τις φωνές και τους καυγάδες με τον/τη σύζυγο, να μην κακολογείς τα πεθερικά σου ή κουτσομπολεύεις άλλους, σίγουρα να μη μιλάς άσχημα για τη δασκάλα του παιδιού σου ή για το σχολείο γενικά.

5. Να έχεις λίγους και καλούς κανόνες και να τους εφαρμόζεις.
Οι κανόνες πρέπει να είναι απλοί και ξεκάθαροι και ανάλογοι με την ηλικία του παιδιού. Μπορείς για παράδειγμα να ζητήσεις από ένα παιδί προσχολικής ηλικίας να πάει το πιάτο του στο νεροχύτη και να μαζέψει τα παιχνίδια του, ενώ μπορείς να ζητήσεις από έναν έφηβο να τακτοποιήσει τα ρούχα του στα συρτάρια του και να διατηρήσει μια γενική τάξη στο δωμάτιο του. Και φυσικά θα πρέπει και οι δύο γονείς να συμφωνούν με την τήρηση των κανόνων.

6. Διατήρησε τάξη και οργάνωση.
Μάθε να πετάς οτιδήποτε άχρηστο, να μην έχεις πράγματα αφημένα στη μέση και πεταμένα γύρω-γύρω. Βοήθησε το παιδί σου να οργανώσει την τσάντα του και τον χώρο μελέτης του. Δώσε του μεγάλα καλάθια ή κούτες για να βάζει τα παιχνίδια και τα πράγματά του.

7. Γράψε το παιδί σου σε ένα σπορ.
Πολλοί γονείς θεωρούν ότι ένα παιδί με δυσκολία συγκέντρωσης θα έχει χειρότερη συμπεριφορά αν ασχοληθεί με κάποιο σπορ και μετά επιστρέψει σπίτι κουρασμένο. Στην πραγματικότητα τα παιδιά που βρίσκουν τρόπο να διοχετεύσουν την ενέργειά τους σε κάποια αθλητική δραστηριότητα βρίσκουν ότι τους είναι πιο εύκολο να καθίσουν και να κάνουν τα μαθήματά τους.

varvogli
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι