Saturday 7 March 2020

Το καλύτερο Κολατσιό είναι της Μαμάς!

Το τέλειο κολατσιό δεν προϋποθέτει τίποτα παραπάνω από αγνά υλικά, φρέσκες ιδέες, όρεξη για δημιουργικότητα, πάθος για φαντασία και δύο μικρά-μικρά χεράκια…
Εύκολα, απλά και υγιεινά
Όπως επισημαίνουν οι διατροφολόγοι, το κολατσιό που παίρνει ένα παιδί στο σχολείο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επαναλαμβάνεται ίδιο και απαράλλαχτο σε καθημερινή βάση, γιατί κάποια στιγμή απλά θα το βαρεθεί και δεν θα το ξαναγγίξει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. 

Το καλύτερο λοιπόν που μπορείτε να κάνετε είναι να φτιάξετε μία λίστα εβδομαδιαίου κολατσιού με πολλές εναλλαγές την οποία θα κολλήσετε παρέα να το παιδί επάνω στο ψυγείο. 
Πολύ σημαντικό είναι επίσης, η προετοιμασία του κολατσιού να γίνεται μαζί με το παιδί, διότι η όλη διαδικασία κάνει τα μικρά παιδιά να αισθάνονται ιδιαίτερα οικεία απέναντι σε τροφές που ίσως και να μην δοκίμαζαν ποτέ. 
Το δικό μας ψυγείο έχει ένα μεγάλο χαρτί με μεγάλες της “κυρίες ημέρες” της εβδομάδας που κάποιες από αυτές έχουν γλυκιά κι άλλες αρμυρή γεύση.
εκτυπώσιμο
Η κυρία Δευτέρα - διάδοχος ενός Σαββατοκύριακου με αρκετές γλυκές “αμαρτίες” - είναι αρμυρή. 
Μαμά και γιος, παίρνουμε ένα στρογγυλό ψωμάκι ή μία μπαγκέτα ολικής αλέσεως και το γεμίζουμε με φέτα, ανθότυρο ή μυζήθρα και δύο λεπτές φέτες βραστή γαλοπούλα. 
Η κυρία Τρίτη είναι γλυκιά και η τσάντα “μας” είναι γεμάτη από παστέλι, αποξηραμένα φρούτα, σταφιδόψωμο, κομπόστα και κέικ πορτοκαλιού. 
Για την κυρία αρμυρή Τετάρτη φτιάχνουμε το αγαπημένο μας: σπανάκι (που μας κάνει Ποπάυ) με ψιλοκομμένα κομμάτια βραστού κοτόπουλου, τραγανά κρουτόνς και λίγο τριμμένο τυρί, ένα εξαιρετικά δυναμωτικό γεύμα. 
Η γλυκιά κυρία Πέμπτη περιλαμβάνει σπιτική μηλόπιτα με ελάχιστη ζάχαρη και μπόλικη κανέλα ή muffins με αλεύρι ολικής άλεσης και φρούτα. 
Τέλος, η αρμυρή κυρία Παρασκευή τρελαίνεται για σαντουιτσάκια με πάστα ελιάς και ντοματίνια ή μπιφτεκάκια λαχανικών με τριμμένο λάχανο ή καρότο. 
Επίσης, κάθε πρωί, στην περίπτωση που το παιδί αρνείται να πιει το γάλα του, για να μην φύγει για το σχολείο με άδειο στομάχι, μπορείτε να το δελεάσετε μ’ ένα εύκολο και πολύ υγιεινό μιλκ-σέικ: 
Χτυπήστε στο μίξερ 
μία μπανάνα, 
δυο τρεις φράουλες 
κι ένα ποτήρι κρύο γάλα, 
βάλτε το σε ένα θερμός και δώστε το στο παιδί να το πιει στο δρόμο για το σχολείο.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε όλες οι μαμάδες είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει αφήνουμε τα παιδιά χωρίς κολατσιό αφού το μικροσκοπικό αυτό γεύμα προσφέρει καλύτερη συγκέντρωση, βελτιωμένη διάθεση, περισσότερη ενέργεια και μεγαλύτερη απόδοση στις δραστηριότητες. 
Όσο για τις παχυντικές σοκολάτες, τα αμαρτωλά γαριδάκια και τα απαγορευμένα αναψυκτικά; 
Κάντε μία παρασπονδία και αφήστε τα παιδιά να “πέσουν” επάνω τους μία με δύο φορές τον μήνα. 
Όσο για τις υπόλοιπες ημέρες ενός υγιεινού και αγαπημένου κολατσιού το μόνο που χρειάζεται να διαθέσετε είναι λίγος χρόνος, ελάχιστα χρήματα και πολύ φαντασία. 
Ό,τι ακριβώς κάνει τα παιδιά μας ευτυχισμένα και… καλοθρεμμένα

ΝΑΙ
Κουλούρι σουσεμένιο ή με σταφίδες
Μπάρες δημητριακών σε διάφορες γεύσεις
Σταφιδόψωμο
Ρυζογκοφρέτες
Σουσαμένιο κουλούρι
Κριτσίνια ολικής αλέσεως
Σπιτική πίτσα
Σπιτική τυρόπιτα ή χορτόπιτα
Σπιτικό κέικ
Φυσικός χυμός
Φρούτα φρέσκα ή αποξηραμένα
Ξηροί καρποί (ανάλατοι)
Παστέλι
Γιαούρτι με μέλι ή φρούτα
Λαχανικά σε λωρίδες
Ψωμί με ταχίνι και μέλι

ΟΧΙ
Έτοιμες τυρόπιτες, λουκανικόπιτες, σπανακόπιτες κ.τ.λ.
Κρουασάν βουτύρου και σοκολάτας
Σοκολατένια σνακς
Πατατάκια - Γαριδάκια
Σάντουιτς με παχιά αλλαντικά (σαλάμι αέρος, μορταδέλα, μπέικον)
Μπισκότα γεμιστά
Ντόνατς
Λουκουμάδες
Γκοφρέτες

olivemagazine
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Τι άθλημα να επιλέξω για το παιδί μου;

Ο αθλητισμός ενέχει πάμπολλα οφέλη για ένα παιδί, τόσο όσον αφορά τη σωματική του διάπλαση, όσο και την πνευματική.
Σε ψυχολογικό επίπεδο, η ενασχόληση με τον αθλητισμό δίνει στο παιδί πειθαρχία, το βοηθά να αναπτύξει την αυτοπεποίθησή του, την ικανότητα να συνεργάζεται με τους γύρω του, την ικανότητα να διαχειρίζεται το χρόνο του αλλά και να μη το βάζει κάτω όταν δυσκολεύεται. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι εξαιρετικά χρήσιμα για τη μετέπειτα πορεία του και τη ζωή του γενικότερα.

Καθώς κάθε παιδί είναι μοναδικό, με τα δικά του ενδιαφέροντα και τις δικές του κλίσεις, το ερώτημα που προκύπτει είναι πώς να επιλέξουμε το σωστό άθλημα για το παιδί μας. Για να αποκομίσει πραγματικά οφέλη το παιδί μας από ένα άθλημα, θα πρέπει να είναι κάτι το οποίο να του ταιριάζει και να το κάνει με χαρά. Σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να επιλέξουμε με βάση στερεότυπα του τύπου “τα κοριτσάκια κάνουν μπαλέτο και τα αγοράκια παίζουν ποδόσφαιρο”, καθώς μπορεί μία τέτοια επιλογή να μην αντιπροσωπεύει το δικό μας το παιδί.

Εάν στο κοριτσάκι μας τυχαίνει να αρέσει όντως το μπαλέτο, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στο να το βοηθήσουμε να ασχοληθεί με αυτό. Εάν, από την άλλη, στο κοριτσάκι μας αρέσει το ποδόσφαιρο, οφείλουμε και πάλι να υποστηρίξουμε αυτή του την προτίμηση (και αντίστοιχα με τα αγοράκια).

Με αυτόν τον τρόπο, καταρρίπτουμε την πεποίθηση που περνάει καμιά φορά υπογείως στα παιδιά ότι κάποια πράγματα είναι γένους θηλυκού και άλλα γένους αρσενικού, κάτι το οποίο είναι εξαιρετικά σημαντικό σε έναν κόσμο όπου επικρατεί, δυστυχώς ακόμα, ένα επίπεδο σεξισμού. Μία άλλη παγίδα στην οποία πέφτουν ενίοτε οι γονείς είναι να προσπαθούν να επιβάλλουν αθλήματα στα παιδιά τους με βάση τις δικές τους προτιμήσεις ή τα δικά τους απωθημένα. Καλό είναι να αποδεχόμαστε τα παιδιά μας όπως είναι, και να τους το δείχνουμε, αντί να προσπαθούμε- ασυνείδητα μεν, βλαπτικά δε- να τα μετατρέψουμε σε κλώνους μας.

Ο καλύτερος τρόπος να βρούμε τα αθλήματα που ταιριάζουν περισσότερο στο παιδί μας είναι να οπλιστούμε με υπομονή και να κάνουμε δοκιμές. Παρατηρώντας το παιδί μας κατά τη διάρκεια δοκιμών με διάφορα αθλήματα, και συζητώντας μετά μαζί του, θα καταλάβουμε προς τα που κλίνει. Μπορούμε να ξεκινήσουμε από τα πιο “κλασικά”, όπως ποδόσφαιρο, μπάσκετ, κολύμβηση (η οποία ιδανικά θα πρέπει να υπάρχει στο... ρεπερτόριο ενός παιδιού για λόγους ασφαλείας) πολεμικές τέχνες, χορός κ.ο.κ. Στη συνέχεια, εάν δεν βρούμε κάτι το οποίο να αρέσει στο παιδί μας, μπορούμε να στραφούμε σε λιγότερο συνηθισμένες επιλογές, κινούμενοι με βάση τα όσα γνωρίζουμε για το χαρακτήρα του παιδιού μας. Όταν έχουμε να κάνουμε με συνεσταλμένα παιδιά, μπορούμε να δοκιμάσουμε (χωρίς πίεση όμως) να τα εγγράψουμε σε κάποιο ομαδικό σπορ, προκειμένου να ενισχύσουμε την κοινωνικότητά τους.

Με λίγη προσοχή στην επιλογή, ο αθλητισμός μπορεί σε μεγάλο βαθμό να “χτίσει” το χαρακτήρα του παιδιού μας, να του προσφέρει ευχαρίστηση και να εμπλουτίσει τη ζωή του.

Μυρτώ Κογεβίνα, MSc., Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Email: myrtokogevina@gmail.com, Facebook: https://www.facebook.com/myrto.kogevina.336, www.kolonakipsychologist.com 
mothersblog.gr

Το Σύνδρομο του Επιτυχημένου Παιδιού

Συχνά σκεφτόμαστε ότι πολλά ψυχολογικά προβλήματα της ενήλικης ζωής προέρχονται από την έλλειψη αγάπης στα πρώιμα χρόνια της ζωής. 
Δεν ωριμάζουμε ψυχικά, μας κυριεύει η έλλειψη εμπιστοσύνης, το άγχος, ο παραλογισμός και η ντροπή, επειδή κάποτε στο παρελθόν δεν μας έδωσαν την απαραίτητα στοργή, φροντίδα και συμπόνια. 
Αλλά υπάρχει και ένα άλλο πιο περίεργο και πιο λεπτό πρόβλημα που μπορεί να προκύπτει από την παιδική ηλικία: αυτό που αποκαλούμε σύνδρομο του επιτυχημένου παιδιού.
Ίσως να μην είμαστε καλά ψυχικά όχι επειδή οι φροντιστές μας αγνοούσαν ή μας κακομεταχειρίζονταν, αλλά επειδή αντίθετα μας αγαπούσαν με ξεχωριστό και έντονο τρόπο, γιατί μας επαινούσαν συνεχώς (για ικανότητες που ίσως δεν είχαμε) και επωμιστήκαμε τις προσδοκίες και τις επιθυμίες των φροντιστών μας, αντί αυτών του εαυτού μας.
Υπάρχουν παιδιά που οι γονείς τους περιγράφουν ότι έχουν εξαιρετικές ικανότητες. Πως μπορεί να είναι ασυνήθιστα όμορφα, έξυπνα, ταλαντούχα και να προορίζονται από τη στιγμή της γέννησής τους για ένα σπουδαίο μέλλον. 
Για ένα τέτοιο παιδί δεν πρέπει να υπάρχουν εμπόδια. Οι γονείς του να λένε ότι θα γίνει σπουδαίο. Στην επιφάνεια, αυτό μπορεί να φαίνεται ότι δημιουργεί υψηλή αυτοπεποίθηση και ασφάλεια. Αλλά τέτοιου είδους προσδοκίες από ένα παιδί, κάνουν το παιδί να νιώθει τεράστια πίεση. 
Το επιτυχημένο παιδί δεν μπορεί να ξεφύγει από την αίσθηση ότι είναι ξεχωριστό και την πίεση για την επιτυχία. Ίσως το ίδιο δεν μπορεί να βρει μέσα του τους λόγους που θα έπρεπε να είναι έτσι.
Ιδανικά δεν θα έπρεπε να έχει σημασία για έναν γονέα τι θα κάνει ένα παιδί επαγγελματικά, ή θα έπρεπε να έχει τόση σημασία όσο δίνει το ίδιο το παιδί. 
Οι γονείς που βλέπουν το παιδί τους με αυτό τον τρόπο το έχουν στρέψει προς τη λάθος κατεύθυνση. 
 Το «επιτυχημένο» παιδί, με τον καιρό, προορίζεται για μια στιγμή κατάρρευσης, όταν οι προσδοκίες των γονέων για κάποιο λόγο δεν γίνονται πραγματικότητα. 
Αυτό το παιδί χρειάζεται να αποδεχτεί καταρχήν τον ίδιο του τον εαυτό. Να μπορεί να συγχωρεί τις αδυναμίες και τα λάθη του αντί να τα αρνείται και να προσπαθεί να τα καλύψει.
Η λαχτάρα ενός παιδιού δεν είναι να μιλούν όλοι για αυτό, αλλά να είναι αποδεκτό και να το αγαπούν για αυτό που πραγματικά είναι, χωρίς προϋποθέσεις, με όλα τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. 
Το επιτυχημένο παιδί για να απελευθερωθεί και να είναι ευτυχισμένο στη ζωή του πρέπει να μάθει πως δεν χρειάζεται να ξεχωρίσει ή να είναι «τέλειο» για να το αγαπάνε. 
Πως μπορούμε να ζήσουμε και με τα πιο βασικά πράγματα και πως αξίζουμε να μας αγαπούν άνευ όρων!

therapia
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki