Κρητικά Κάλαντα Πρωτοχρονιάς

Ταχιά ταχιά ν’ αρχιμηνιά ταχια ν’ αρχή του χρόνου

που βγήκε και περπάτησε ο Κύριος στον κόσμο.

Και βγήκε και χαιρέτησε ούλους τσοι ζευγολάτες

κι ο πρώτος που του πάντηξε ήταν Αϊ Βασίλης..

"Πολλά τα έτη Βασιλιό, καλό ζευγάρι'ν έχεις.."

"Καλό το λες αφέντη μου καλό κι ευλοϊμένο.

Η Χάρη Σου το βλόϊσε με το δεξί Σου χέρι, 

με το δεξί, με το ζερβί, με το μαλαματένιο.

Μάλαμα είν’ τ’ αλέτρι μου κι ασήμι ο ζυγός μου, 

ως και το βουκεντράκι μου τ’ ΑΪ Γιωργιού κοντάρι

και τ’ αποζεύλι του ζυγού κουκί μαργαριτάρι."

Και πάλι ξαναπέρασε και ξαναρώτησε ν’ τον..

"Πέ μου να ζήσεις Βασιλιό πόσα μουζούρια σπέρνεις;"

"Σπέρνω σταράκι δώδεκα κριθάρι δεκαπέντε, 

ταγή και ρόβι δεκοχτώ κι απο νωρίς στο στάβλο.

Κι έσπειρα κάτω στο γιαλό κάτω στο περιγιάλι, 

μουζούρια στάρι'ν έσπειρα μουζούρια λεπτοκάρυ.

Κι εκεί το νεριαστήκανε περδίκια και λαγούδια

κι απ’ τα ξεπερδικίσματα έβγαλα χίλια μούδια

κι απ’ τα ξελαγουδίσματα δεν είχα μπλιό που βάλω

και πήρα το στρατί στρατί στο Θραψανό να πάω

να πα’ να βρω τον πιθαρά, πιθάρια για να πάρω.

Στο δρόμο με συναπαντούν οι σκύλοι οι γ'Ιουδαίοι

κάθου γ'και τυραννούσι με τραγούδια να τους λέω.

Ο Δάσκαλος δε μου’ μαθε τραγούδια να σας λέω, 

την Αλφαβήτα μου’ μαθε κι εκείνη σας’ ε λέω."

Και στο ραβδί ν’ του ακούμπησε να πει την Αλφαβήτα

και το ραβδί ν’ του ήτω ξερό χλωρούς βλαστούς και βγάνει

και πάνω σε χλωρό βλαστό αετοφωλιά χτισμένη

και μέσα στην αετοφωλιά Χώρα ξετελεμένη!!!

Μα επόπαμε του Βασιλιού τ’ Αφέντη μας να πούμε..

«Μέσα κοιμάτ’ Αφέντη μας στα πούπουλα θεσμένος

και ποιος θα μπει και ποιος θα βγει να μας τον’ ε’ ξυπνήσει

και θα βαστά ροδόσταμο να τον ροδοσταμνίσει;»

«Εγώ θα μπω κι εγώ θα βγω να σας τον’ ε’ ξυπνήσω

και θα βαστώ ροδόσταμο να τον ροδοσταμνίσω.

Ξύπνησε Αφέντη, ξύπνησε κι εκκλησιές συμένουν, 

το εν υψίστη ψάλουσι κι εσένα ανιμένουν.

Να φας απο λαγού πλευρά κι απ’ αγριμιού τη μέση, 

να φας κι απο την πέρδικα την αϊδονολαλούσα, 

που κελαηδούσε το πρωί κι εξύπνα τα κοράσια

κι εξύπνα και τσοι γέροντες απου τα σπηλιαράκια.»

Μα επόπαμε τ’ Αφέντη μας να πούμε τση Κερά μας..

«Κερά μαρμαροτράχιλη και φεγγαρομαγούλα, 

Κερά το φουστανάκι σου είναι κακοραμμένο

και φέρε μου το εις το σκολειό να σου το καλοράψω.

Να βάλω αϊτούς και περαϊτούς πουλιά και χελιδόνια, 

να κελαηδούνε τα πουλιά να λεν’ τα χελιδόνια.

Κερά το παπουτσάκι σου είναι κακοραμμένο

και φέρε μου το στο σκολειό να σου το καλοράψω.

Να βάλω ασήμι στην οργιά μαργέλι στο μουζάκι, 

να σέρνω και το λυρατζή να παίζει το λυράκι

κι εσύ Κερά να κάθεσαι να κάνεις σεϊράκι.»

Μα επόπαμε και τση Κεράς να πούμε και του γιού ν’ τως.

«Επα’ χουν τον καλόν υγιό το μοσχοκανακάρη

λούγου ν’ τον και χτενίζου ν’ τον και στο σκολειό τον πέμπουν

κι ο Δάσκαλος τον έδειρε με το χρυσό βιτσάρι

και η κερά Δασκάλισα με το μαργαριτάρι.»

"Σήκω υγιέ να χτενιστείς σήκω υγιέ ν’ αλλάξεις

να πας σε τάφο του Χριστού να ηδεις αν ε’ γνωρίσεις

τον πλούσιο απου το φτωχό να τον’ ε’ ξεχωρίσεις, 

χώρια θα ηδεις την κεφαλή και χώρια τ’ άλλο σώμα, 

ετσά το πρόδειξε ο Θεός να γινομέστα χώμα.."

Μα επόπαμε του γιόκα ν’ τως να πούμε και τση κόρης..

"Επα’ χουν κόρην όμορφη γραμματικός τη θέλει, 

μα αν είναι και γραμματικός πολλά λεφτά γυρεύει.

Γυρεύει αμπέλια ατρύγητα, χωράφια με σιτάρια, 

γυρεύει και τη θάλασσα μ’ ούλα τζη τα καράβια.»

Μα επόπαμε τση κόρης τως να πούμε και τση βάγιας..

"Βαγίτσα άψε το κερί άψε και το διπλέρι

και κάτσε και ντουχιούντησε ήντα θα μας ε’ φέρεις.

Βάλε στο τσέστο κάστανα στο τσέστο πορτοκάλια

και φέρε και γλυκό κρασί να πιουν τα παλληκάρια.

Κι απο το πιθαράκι σας που’ χετε τα καρύδια, 

να μας ε’ ποχερίσετε αν’ είν’ πολλά γ'ή λίγα.

Κι απο το πιθαράκι σας που’ χετε τσι σταφίδες, 

να μας ε’ ποχερίσετε αν’ είν’ πολλές γ'ή λίγες.

Κι απο τη μαύρη'ν όρνιθα κανένα αβγουλάκι, 

κι αν είν’ απου τη γαλανή ας είν’ και ζευγαράκι.

Κι απο τ’ απακολούκανα κι απο πλευριάς κομάτι, 

κι απο τον πόρο του βουτσού να πιούμε μια γεμάτη.

Κι αν είναι με το θέλημα άσπρη μου περιστέρα, 

ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε καλημέρα.»

«Καλημέρα, χρόνια πολλά.»

«Επά που καλαντίσαμε καλά μας ε’ πλερώσα, 

καλά να πα’ ν’ τα έχει ν’ τως και τα ποδώματα ν’ τως»

Σημείωση:

Αν η οικογένεια δεν είχε παιδιά οι καλαντιστές έλεγαν:

«Επά παιδί δεν έχουνε ο Θιός να τως ε’ πέψει, 

κι αν είν’ α σερνικό παιδί στη σέλα καβαλάρης

να σειέται να λυγίζεται να πέφτει το λογάρι

να το μαζώνει η μάνα ν’ του να’ χει χαρά μεγάλη.

Πάλι κι αν είναι θηλυκό μοίρα καλή να κάμει

του Ρεζοσπάντη τον υγιό άντρα να τον ε’ πάρει.

Χώροι «ζεστασιάς» για τους άστεγους της Αθήνας

Ποιοι χώροι θα «ζεστάνουν» τους άστεγους της Αθήνας

Μια ζεστή γωνιά και προστασία από το ψύχος και τις χαμηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών στους άστεγους και τους ευάλωτους πολίτες, προσφέρει ο δήμος Αθηναίων, σε συνεργασία με το υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών. 

Πέντε σταθμοί του Μετρό (Ομόνοια, Μοναστηράκι, Μεταξουργείο, Συγγρού-Φιξ και Ελαιώνας) έπειτα από απόφαση του αρμόδιου υπουργού, Χρήστου Σπίρτζη θα μείνουν ανοιχτοί ώστε να υποδεχτούν και να φιλοξενήσουν τους ανθρώπους που περνούν τις πιο κρύες ημέρες του χρόνου στον δρόμο. 

Παράλληλα, ο δήμος Αθηναίων έχει εξασφαλίσει να παραμείνουν ανοιχτές και τέσσερις θερμαινόμενες αίθουσες στην Αθήνα, όσο χρονικό διάστημα το επιβάλλουν οι καιρικές συνθήκες.

Ειδικότερα, ως καταφύγιο από τις χαμηλές θερμοκρασίες λειτουργούν ήδη τρεις δημοτικές αίθουσες του δήμου Αθηναίων:

1. Λέσχη Φιλίας Κολοκυνθούς, (Αίμονος 9 και Άστρους), 2105140877
2. Λέσχη Φιλίας Κουκακίου (Δράκου 26-28) τηλ. 210 9232044
3. Αίθουσα γυμναστηρίου ΟΠΑΝΔΑ, Παγκράτι (Φορμίωνος 12), τηλ. 210 7222590, 210 7216707
4. διαθέσιμο είναι και το Καταφύγιο Αγάπης, (Ευρυπίδου 14, 7ος όροφος), 2103315417

Το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ) βρίσκεται σε 24ωρη επιφυλακή με ομάδες δράσης, που θα πραγματοποιούν επιτόπιες παρεμβάσεις εφοδιάζοντας τους άστεγους με ρούχα, σκεπάσματα και τρόφιμα, καθώς και τους εν λειτουργία θερμαινόμενους χώρους με φαγητό και κουβέρτες. 

Σε αυτήν την «μάχη» με το ψύχος ο δήμος Αθηναίων ζητά την συνεργασία και συνδρομή των πολιτών, οι οποίοι για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης καλούνται να τηλεφωνούν στις γραμμές 

210 5246515 

210 5246516,
καθώς και στον τετραψήφιο αριθμό 1595.

zougla.gr

Φτιάξτε ένα χιονάνθρωπο

Ξεκινήστε εντοπίζοντας το κατάλληλο σημείο: συνήθως αυτό είναι μια κατηφορική πλαγιά, αν θέλετε το έργο σας να παραμείνει ενσωματωμένο στον τόπο δημιουργίας του ή μια οποιαδήποτε, χιονισμένη ή μη, ευθεία, αν θέλετε να μεταφέρετε το έργο σας στο σπίτι ή κάπου αλλού για την απαραίτητη φωτογράφηση. Και στις δύο περιπτώσεις απαραίτητη προϋπόθεση είναι κάπου κοντά στο σημείο που θα επιλέξετε να υπάρχει άφθονο χιόνι, όχι ιδιαίτερα υγρό –αλλά ούτε και εντελώς στεγνό– για να μη λυγίζει στα δύσκολα ο χιονάνθρωπος.

Η πρώτη μπάλα- βάση του χιονάνθρωπού σας είναι το μυστικό της επιτυχίας, στην περίπτωση που δεν επιλέξετε να τον στηρίξετε σε πλαγιά. Αυτή πρέπει να είναι αρκετά μεγάλη σε διάμετρο, και κυρίως αρκετά λεία στο επάνω μέρος, ώστε να μπορεί να στηρίξει το βάρος του υπόλοιπου σώματος. Για να το επιτύχετε, φτιάξτε μια αρκετά μεγάλη χιονόμπαλα, και κυλήστε την στο έδαφος, το χιόνι από το οποίο θα αρχίσει να κολλά επάνω της χωρίς να χρειάζεται να το προσθέσετε με τα χέρια. Όταν η βάση έχει γίνει αρκετά μεγάλη –θα την υπολογίσετε ανάλογα με το συνολικό μέγεθος που θέλετε να έχει ο χιονάνθρωπος– ισιώστε το επάνω μέρος της με τα χέρια –φοράτε γάντια, έτσι;– μέχρι να γίνει όσο το δυνατόν πιο λεία.

Με τον ίδιο τρόπο θα φτιάξετε τη μέση και το κεφάλι του χιονάνθρωπου. Γενικά, ο κανόνας λέει πως το σώμα πρέπει να έχει τρία μέρη, καθώς με περισσότερα είναι δύσκολο –αν και όχι ακατόρθωτο– να στηριχτεί. Αν παρ’ όλα αυτά θέλετε να επιχειρήσετε τον «ψηλό χιονάνθρωπο», χρησιμοποιείστε ένα ξύλο ή ένα αρκετά ίσιο κλαδί δέντρου το οποίο θα τοποθετήσετε κάθετα στη μέση της βάσης, και καλά στερεωμένο στο έδαφος, και γύρω από το οποίο θα τοποθετήσετε τις υπόλοιπες μπάλες.

Σαφέστατα το πλέον ενδιαφέρον, και διασκεδαστικότερο, σημείο είναι η διαμόρφωση του προσώπου. Κουμπιά, πέτρες ή κάρβουνα για τα μάτια, γυαλιά ηλίου, καρότο ή ξύλο για μύτη, χορταράκια μια μαλλιά, σκουφάκι, κασκόλ, ακουστικά γουόκμαν, τσιγάρο στο στόμα, ροζ σπρέι ή κραγιόν για τα μάγουλα… Οτιδήποτε έχετε φέρει μαζί σας στο βουνό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δώσει στυλ, ύφος και χαρακτήρα στο χιονάνθρωπό σας. Εννοείται πως, ακόμη και αν δεν προορίζετε τη δημιουργική σας έξαψη για εξώφυλλο παιδικού βιβλίου, θα βγάλετε πολλές φωτογραφίες, με όσο καλύτερα διαμορφωμένα σκηνικό γίνεται, γιατί τι αξία έχει τόση ομορφιά χωρίς σκηνική παρουσία; Άλλωστε, αυτός είναι, δυστυχώς, ο μόνος τρόπος να περάσει ο χιονάνθρωπός σας στην αιωνιότητα.

Εδώ αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη.

Λοιπόν, πρώτα κάνουμε τρεις χιονόμπαλες, τη μια πιο μεγάλη από την άλλη και τις ενώνουμε, μετά παίρνουμε δύο ξύλα και τα βάζουμε για χέρια, δύο καρβουνάκια και τα βάζουμε σαν μάτια, βάζουμε και ένα καρότο για μύτη. Ακόμα σχεδιάζουμε κι ένα στόμα. Μπορούμε να  βάλουμε το κασκόλ και το σκούφο μας και να τα φορέσουμε στο χιονάνθρωπο. Τώρα είναι έτοιμος.

Πηγές: in2life.gr, Δημοτικό Σχολείο Ριζού Πέλλας,  

hamomilaki

Το γράμμα στον Άι Βασίλη και η απάντηση του!

Αγαπημένε μου Άι Βασίλη
Αν και είμαι μεγάααααλη πια για να σου ζητήσω δώρα, φέτος νιώθω την ανάγκη αυτή.

Σε παρακαλώ λοιπόν για τα εξής μικρο- πράγματα.

Κάνε κάτι για τα παιδιά, για να είναι χαρούμενα κι ευτυχισμένα, για να χαμογελάνε περισσότερο, για να μη μας μοιάσουν, για να γίνουν καλύτερα από μας.
Κάνε κάτι για την μοναξιά μας, που μας δέρνει αλύπητα, για τους φόβους μας που κάθονται στις ψυχές μας και δεν έχουν έλεος, για τα ψέμματα που μας λένε και που λέμε κι εμείς.
Κάνε κάτι για τις αγάπες που θέλουν προστασία, για τους ανθρωποφάγους έρωτες.
Κάνε κάτι για τα όνειρά μας να μην μείνουν όνειρα. 
Κάνε κάτι για να λάμψει η ζωή μας - έστω και για μια στιγμή - όπως το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Κάνε κάτι για να γλυκάνει η ζωή μας, για να μπορούμε να την αντέξουμε με αξιοπρέπεια ως το τέλος.

Σ` ευχαριστώ Άι Βασίλη .....

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Άι ΒΑΣΙΛΗ 

Αγαπητό μου κοριτσάκι,
χαίρομαι που λαμβάνω επιστολή απ΄σένα, μετά από πολλά χρόνια.
Με είχες ξεχάσει, πως και με θυμήθηκες έτσι ξαφνικά; 

Δε σε μαλώνω κοριτσάκι, παράπονα σου κάνω. 

Με είχες αφήσει να περιμένω γράμμα σου πολύ καιρό, νόμιζα ότι δεν θα το κάνεις ποτέ.
Τα παιδιά, κοριτσάκι, τα προσέχω πάντα, εσείς μου τα χαλάτε. Τρενάκια στέλνω, βιντεοπαίχνιδα τα κάνετε εσείς. 
Τα χαλάτε τα παιδιά κοριτσάκι. Δεν τους λέτε παραμύθια για να κοιμηθούν, ούτε τους τραγουδάτε, άλλα κάνετε, γι` αυτό σας μοιάζουν.
Όσο για τα άλλα κοριτσάκι, τι να κάνω;

Πρέπει να μάθεις να διατάζεις την μοναξιά σου, κοριτσάκι. Πρέπει να μάθεις να ζεις με τους φόβους σου. Κάν' τους γείτονες και μην αφήνεις τα σκουπίδια σου έξω από την πόρτα τους γιατί τότε θυμώνουν και ξυπνάνε.

Και τα ψέμματα κοριτσάκι είναι η αλήθεια μασκαρεμένη, βγάλ' της τα αποκριάτικα και θα δεις, αρκεί να μη φοβηθείς κοριτσάκι.....
Οι αγάπες οριστασλια δεν θέλουν, ασπίδα είναι από μόνες τους, το εμβόλιο εναντίον του κακού.
Και οι έρωτες, ψυχή μου, μόνο ανθρωποφάγοι είναι, τι ζητάς; 

Ο έρωτας για να ζήσει θέλει την ανθρωποθυσία του, αφού το ξέρεις καλά αυτό, κοριτσάκι....
Τα όνειρα, κοριτσάκι είναι μεγάλη υπόθεση, θέλουν καρδιά για να γεννηθούν και πείσμα για να περπατήσουν. Εγώ θα σου στείλω κουράγιο, το πείσμα το έχεις.

Μη μου ζητάς να λάμψεις -έστω και για λίγο- για να λάμψει η ζωή σου, πρέπει να λάμψει και η καρδιά σου. Άσ' την να λάμψει και ιδού το φως.

Η γλύκα της ζωής, κοριτσάκι, πάει μαζί με το κεντρί της μέλισσας, θα σε κεντρίσει η ζωή και μετά πιο λίγο θα σε κεράσει μέλι. Έτσι πάει....
Κοριτσάκι, όλα μπορούν να γίνουν, αν εσύ το θελήσεις, εγώ τι να σου κάνω;
Ένας παλιομοδίτης άγιος είμαι, για μια φορά τον χρόνο. Τόσα έμαθα, τόσα λέω.
Άντε, ξύπνα τώρα, σου άφησα το δώρο σου κάτω από το δέντρο, μη ξεχνάς να του δίνεις που και που λίγο μαρουλάκι, τα καναρίνια το κάνουν πολύ γούστο

Φιλιά κοριτσάκι, του χρόνου πάλι....

Αναρτήθηκε από skouliki
(Όχι δεν ειναι δικιά μου ιδέα απλά την αναδημοσιεύω απο το φατσοβιβλίο!)

Βασιλόπιτα Κέικ - Μμμμ... η μανούλα έφτιαξε

Τι χρειαζόμαστε:

• 500 γραμμάρια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
• 250 γραμμάρια μαργαρίνη (εμείς βάζουμε βούτυρο αγελαδινό)
• 350 γραμμάρια ζάχαρη
• 3 αυγά
• 200 γραμμάρια χυμός πορτοκάλι
• 150 γραμμάρια κονιάκ
• ½ κουταλιά της σούπας κανέλα
• ¼ κουταλιά της σούπας γαρύφαλλο
• 150 γραμμάρια καρυδόψιχα
• 2 βανίλιες
• ξύσμα από 2 πορτοκάλια
• ζάχαρη άχνη

...............
για την εκτέλεση, μια επίσκεψη στη Μητερούλα

Το κέρμα

Η κυρία Βέτα μοιράστηκε μαζί μας την παρακάτω συγκινητική ιστορία που σας μεταφέρουμε από μνήμης: 

«Τη δεκαετία του εβδομήντα ακολουθώντας τις ροές μεταναστών και προσπαθώντας να ξεκινήσουμε τη ζωή μας βρεθήκαμε μετανάστες με τον σύζυγό μου στη Γερμανία. 

Όπως συνέβαινε τότε συχνά, τα παιδιά μας έμειναν πίσω στην Ελλάδα να μεγαλώνουν με τη γιαγιά τους.
Η επικοινωνία μας ήταν δύσκολη και μόνο με το τηλέφωνο. Η λαχτάρα μας για τα παιδιά μας ήταν μεγάλη καθώς δεν μπορούσαμε να τα χαρούμε…

Παίρναμε λοιπόν τηλέφωνο, μιλούσαμε με τη γιαγιά, ακούγαμε και την φωνή του παιδιού και νιώθαμε ότι βρισκόμασταν για λίγο κοντά τους.

Ένα απόγευμα, πήγα στον τηλεφωνικό θάλαμο απ’ όπου έπαιρνα τηλέφωνο, και ρίχνοντας ένα-ένα κέρμα αρχίσαμε την κουβέντα με τη γιαγιά στην Ελλάδα. 

Ξαφνικά, ένα από τα κέρματα που έριχνα κόλλησε κάπου μέσα στη συσκευή και οι μονάδες σταμάτησαν να πέφτουν! 

Τρελάθηκα από τη χαρά μου αφού είχα την ευκαιρία να μιλήσω με τη μάνα μου και ν´ ακούσω το πρώτο μου παιδί χωρίς να σκέφτομαι τα χρήματα! Ο άντρας μου, πήγε στο σπίτι μας και μου έφερε ένα σκαμνάκι, κι έκατσα μέσα στον τηλεφωνικό θάλαμο τέσσερις ώρες ακούγοντας τις φωνούλες που έβγαζε η μικρή μου κόρη και νιώθοντας λίγο περισσότερο τις χαρές που νιώθει ο κάθε γονιός που μεγαλώνει τα παιδιά του!
Αυτό το απόγευμα κάθε φορά που το θυμάμαι συγκινούμαι πολύ….
Αργότερα, γυρίσαμε πίσω και μπήκαμε σε σειρά.
Ο άντρας μου ως τεχνίτης δούλεψε καλά και δεν μας έλειψε τίποτε.
Τελικά λέγαμε, εδώ ήταν η Γερμανία…
Άδικα χάσαμε τόσα όμορφα χρόνια των παιδιών μας!»

asimantiellada.gr

Ο Φάρος που μένει αναμμένος όλο τον χρόνο!

Γεύμα αγάπης από τον «Φάρο του κόσμου»

Το καθιερωμένο γεύμα αγάπης στην κατακόμβη του αγίου Νεκταρίου στον Δενδροπόταμο την δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων είναι το ευχαριστώ του «Φάρου του κόσμου» και του πατέρα Αθηναγόρα Λουκατάρη προς όλους εκείνους που τον αγαπάνε και στηρίζουν το έργο του.

Ο «Φάρος του κόσμου είναι λίγο πολύ γνωστός σε όλους μιας και τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστός από τα ΜΜΕ και τα social media για τα έργα και τις διακρίσεις του.
Ένας ιερέας πριν 15 χρόνια, παιδί τότε και ο ίδιος, πήγε στον Δενδροπόταμο με πολύ όρεξη, αποφασισμένος να αλλάξει την εικόνα της περιοχής. 

Και αν κάποιοι γέλασαν πιστεύοντας πως αυτό είναι ακατόρθωτο ο πατέρας Αθηναγόρας και ο «Φάρος του κόσμου» αποδεικνύουν κάθε ημέρα πως τίποτα δεν είναι αδύνατο και ουτοπικό αν υπάρχει ισχυρή θέληση. 

Ο πατέρας Αθηναγόρας φτάνοντας σε μια περιοχή γνωστή ως η πιο κακόφημη της Θεσσαλονίκης αποφάσισε να ασχοληθεί με τα παιδιά διότι, όπως λέει και ο ίδιος, οι νέοι έχουν την ευκαιρία να αλλάξουν την ιστορία του τόπου τους.

Σήμερα ο «Φάρος του κόσμου» παρέχει φιλοξενία, καθημερινό συσσίτιο σε 200 ανθρώπους, έχει δυο πρωτοπόρες ομάδες ρομποτικής με πανελλαδικές και παγκόσμιες διακρίσεις με βραβεύσεις από το Δήμο Αμπελοκήπων, την αστυνομία τον αρχιεπίσκοπο και πολλούς ακόμα φορείς. 

Έχει δώσει υποτροφίες στα καλύτερα κολλέγια και ΙΙΕΚ, έχει βγάλει αριστούχους μαθητές σε μια περιοχή με έντονη σχολική διαρροή και αναλφαβητισμό, έχει μουσική μπάντα που έχει παίξει μέχρι και ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, έχει φροντιστηριακά τμήματα, μαθήματα αστρονομίας, κινηματογράφου φωτογραφίας κ.α.

Ποιος είπε λοιπόν ότι δεν γίνονται θαύματα και δεν μπορεί από μια μικρή λάμψη να γεμίσει φως το σκοτάδι. 

Ο φάρος συμβολίζει το φως που καθοδηγεί μέσα από το σκοτάδι αυτούς που χάσανε το δρόμο τους.
Και φέτος πλήθος κόσμου παιδιών και γονέων παρευρέθηκε στο γεύμα αγάπης. Φιλοξενήθηκαν επίσης μικρά παιδιά και έφηβοι από το camp των Διαβατών.
..............
Ένα πλούσιο γεύμα με καλλιτεχνικό μουσικό πρόγραμμα από την μπάντα του «Φάρου του κόσμου» και φυσικά δώρα για όλα τα παιδιά όπως κάθε χρόνο.
Η συμμετοχή στο γεύμα αγάπης είναι η πιο τρυφερή και γλυκεία εμπειρία που δίνει στο συμβολισμό των Χριστουγέννων άλλο νόημα με την ευχή ο Φάρος του κόσμο να φωτίζει όλες τις σκοτεινές πλευρές μας και να μας κάνει χαρούμενους και το 2017.

περισσότερα εδώ

Αλλάξτε τη ζωή σας

6 Ισχυρά Μαθήματα που Μπορούν να Αλλάξουν τη Ζωή σας

Να ζεις σημαίνει να μαθαίνεις, και αυτοί που είναι ανοιχτοί στη μάθηση είναι αυτοί που καταφέρνουν να ζήσουν καλύτερα. 

Υπάρχουν μερικά ανεκτίμητα μαθήματα που έχουν τη δύναμη να μας βοηθήσουν να εξελιχτούμε σε πιο συνειδητά, ευφυή και συμπονετικά όντα, επιτρέποντας μας να ζήσουμε μια όμορφη ζωή, με θετική διάθεση και σε ειρήνη με τον εαυτό μας και τους άλλους.

Εδώ θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας έξι ισχυρά μαθήματα που μπορούν να αλλάξουν τη ζωής σας αν τους δώσετε την προσοχή που τους αξίζει.

1. Η Ελευθερία Συνεπάγεται Ευθύνη

Οι περισσότεροι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι θέλουν ελευθερία, αλλά λίγοι πραγματικά επιθυμούν να είναι ελεύθεροι. Αυτό συμβαίνει γιατί να το να είσαι ελεύθερος σημαίνει να βρίσκεσαι σε συνεχή επίγνωση των ενεργειών σου και να αναλαμβάνεις την πλήρη ευθύνη των συνεπειών τους. 

Από φόβο να κάνουν λάθη, οι περισσότεροι από εμάς αποφεύγουν να έχουν την ελευθερία της σκέψης και των πράξεων τους. Επιλέγουν να αφήνουν τους άλλους να είναι οι κυρίαρχοι της ζωής τους και επιρρίπτουν τις ευθύνες μόνο σε αυτούς. 

Σαν αποτέλεσμα ολόκληρη η ζωή τους εξαρτάται από άλλους . 

Η ευθύνη μπορεί να είναι ένα μεγάλο βάρος και μόνο εκείνοι που έχουν ισχυρή βούληση και θάρρος είναι σε θέση να το αντέξουν.

2. Ο Αντικομφορμισμός είναι κάτι Θετικό

Από πολύ νεαρή ηλικία, έχουμε μάθει να μην αναπτύσσουμε τη δική μας κρίση, αλλά για να πιστεύουμε αυτά που μας λένε οι άλλοι και ακολουθούμε τυφλά τις εντολές τους. 

Ως εκ τούτου, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αναπτύσσουν την κριτική σκέψη τους και έχουν καταστέλλουν τον εαυτό τους με όλα τα είδη των τρόπων, με αποτέλεσμα να υποφέρουν βαθιά μέσα τους. 

Αν θέλετε να αναπτυχθείτε και να εξελίχθείτε σε ένα συνειδητό ανθρώπινο ον, και να ξελαφρώσετε τον εαυτό σας από όλη τα περιττά βάρη που καταπονούν την ψυχή σας, θα πρέπει να περπατήσετε το μονοπάτι του αντικομφορμισμού. 

Θα πρέπει να σταματήσετε να ακολουθείτε τυφλά τους κανόνες, να απελευθερωθείτε από τα δεσμά της παράδοσης, να ξεκινήστε σκέφτεστε για τον εαυτό σας και να φτάσετε στα δικά σας συμπεράσματα από τις δικές σας εμπειρίες. 

Φυσικά, αυτή η διαδρομή μπορεί να είναι επίπονη, μοναχική, αλλά είναι ο μόνος δρόμος για την πραγματική εσωτερική μεταμόρφωση.

3. Ο Καθένας έχει τη Δική του Ιστορία

Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία και δε θα πρέπει να βιαζόμαστε να κρίνουμε τους ανθρώπους. 

Είναι εύκολο να κρίνουμε τους άλλους από την εμφάνιση και μόνο, αλλά τα συμπεράσματα μπορεί να είναι μόνο επιφανειακά. 

Για να κατανοήσουμε σε βάθος τους άλλους, θα πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε με ευγένεια και συμπόνια και να μην ξεχνάμε να λαμβάνουν υπόψη τις πολλαπλές εξωτερικές δυνάμεις που επηρεάζουν τον τρόπο ζωής τους.

4. Να Δέχεστε τις Αποτυχίες

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα λάθη οδηγούν μόνο στην αποτυχία, και ότι θα πρέπει να αποφύγουν την αποτυχία με κάθε κόστος. 

Στην πραγματικότητα, εκείνοι που αποτυγχάνουν συνήθως υποτιμούνται από τους άλλους σαν να είναι οι ίδιοι τους αποτυχίες. Ένα από τα πιο ισχυρά μαθήματα είναι ότι τα λάθη και οι αποτυχίες είναι στην πραγματικότητα αυτά που μας βοηθούν να εξελιχθούμε στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. 

Μέσα από αυτά μαθαίνουμε να ανοίγουμε τα φτερά μας και να ξεπερνάμε τα εμπόδια που συναντάμε στον δρόμο μας. Τα λάθη μας κάνουν πιο σοφούς, δείχνοντάς μας ποια μονοπάτια πρέπει να αποφύγουμε και μας βοηθούν να επιλέξουμε αυτά που θα μας οδηγήσουν σε μια πιο όμορφη, ευτυχισμένη ζωή. Μη φοβηθείτε να κάνετε λάθη, αλλά φροντίστε να μην τα επαναλάβετε.

5. Οι Μικρές Πράξεις Καλοσύνης μπορεί έχουν Μεγάλο Αντίκτυπο

Στον ανταγωνιστικό κόσμο που ζούμε, έχουμε συνηθίσει να είμαστε αγενείς και σκληροί με τους άλλους. 

Συμπεριφερόμαστε με τρόπους που επηρεάζουν αρνητικά τους γύρω μας, και τις περισσότερες φορές δεν συνειδητοποιούμε τις συνέπειες που έχουν οι ενέργειές μας στον κόσμο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αποτέλεσμα οι σχέσεις μας με τους συνανθρώπους μας να μην είναι καθόλου υγιής. 

Δεν μπορούμε να βρισκόμαστε σε ειρήνη με τους άλλους, πιστεύοντας ότι ζούμε σε έναν εχθρικό κόσμο που αποτελεί απειλή για την ύπαρξή μας. 

Για να το αλλάξουμε αυτό, θα πρέπει να αρχίσουμε να ενεργούμε περισσότερο με την καρδιά. Να συμπεριφερόμαστε με καλοσύνη και συμπόνια, προκειμένου να δημιουργήσουμε ένα ειρηνικό περιβάλλον που θα επιτρέψει σε μας και τους συνανθρώπους μας να ζήσουμε μια πιο όμορφη ζωή. 

Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουν ότι οι μικρές πράξεις καλοσύνης δεν είναι αρκετές για να επιφέρουν θετική αλλαγή, αλλά στην πραγματικότητα είναι πιο ισχυρές από ότι φανταζόμαστε. Οι μικρές πράξεις αυτές έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν μια αλυσίδα γεγονότων και αλλαγών με τη δύναμη να αλλάξουν ολόκληρο τον κόσμο.

6. Η Επιτυχία δεν Μετριέται με Χρήματα

Από πολύ νεαρή ηλικία, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μάθει να συσχετίζουν τα χρήματα με επιτυχία. 

Οι γονείς μας, οι δάσκαλοι και η κοινωνία γενικότερα θέλουν να πιστεύουμε ότι τα χρήματα είναι το μόνο που θα πρέπει να επιθυμούμε στη ζωή – όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα. 

Με αυτό τον τρόπο έχουμε πάντα μάθει να ζούμε με τρόπο που να μας εμποδίζει από να ανακαλύψουμε την αληθινή χαρά και ευτυχία. 

Ανταγωνιζόμαστε τους τους γύρω μας, κάνουμε δουλειές που μισούμε και ανησυχούμε διαρκώς για το μέλλον. 

Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε και να απολαύσουμε αυτά που έχουμε τη δεδομένη στιγμή. Παρά το γεγονός ότι τα χρήματα είναι αναγκαία για την επιβίωσή μας στη σημερινή μας άδικο και παράλογο οικονομικό σύστημα, δεν μπορούν να μας φέρουν την ευτυχία και την ειρήνη που όλοι κατά βάθος ψάχνουμε.
_______________
hippieteepee
antikleidi

Οι δράκοι μπορούν να νικηθούν

Παραμύθια, ένας φωτεινός δρόμος για καλύτερο μέλλον

Ο πασίγνωστος Άλμπερτ Αϊνστάιν έλεγε: 

«Αν θέλεις τα παιδιά σου να γίνουν έξυπνα, διάβαζέ τους παραμύθια. Και αν θέλεις να γίνουν ακόμη πιο έξυπνα, διάβαζέ τους περισσότερα παραμύθια». Και είχε δίκιο.

Τα παραμύθια, σύμφωνα με πολλές επιστημονικές μελέτες, συμβάλλουν θετικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας των παιδιών. Και όχι μόνο.

Ο όμορφος κόσμος των παραμυθιών, που είναι γεμάτος ελπίδα, σοφία και όνειρα, βοηθά ουσιαστικά στην καλύτερη ενατένιση του μέλλοντος, ενώ αποτελεί και ένα άριστο παράδειγμα παγκοσμιοποίησης με θετικό προσανατολισμό, αφού τα παραμύθια έχουν μεν τα εθνικά χαρακτηριστικά των συγγραφέων τους, συγκρινόμενα όμως αναδεικνύουν κοινούς παρονομαστές και εκπέμπουν κοινά, διαχρονικά μηνύματα.

Το καλύτερο παράδειγμα εδώ είναι οι ιστορίες που είναι γνωστές ως «Χίλιες και Μία Νύχτες», από τις οποίες ίσως πιο διαδεδομένες είναι «Ο Αλή Μπαμπά και οι Σαράντα Κλέφτες», «Ο Αλαντίν και το Λυχνάρι» και ο «Σεβάχ ο Θαλασσινός», και φυσικά η αριστουργηματική όπερα του Rimsky Korsakov «Σεχραζάτ», από το όνομα της πριγκίπισσας που αφηγήθηκε τις ιστορίες στον κακό σουλτάνο που κάθε ημέρα δολοφονούσε και μία σύζυγό του.

Η μελέτη τους αναδεικνύει αφ’ ενός μεν την ύπαρξη μιας έντονης πνευματικής διασύνδεσης ανάμεσα στους αρχαίους πολιτισμούς της Ανατολής και της Δύσης, των οποίων οι εκφραστές εξέταζαν τα ίδια θέματα, αφ’ ετέρου δε την τέχνη της αφήγησης, στην οποία, πέρα από τη λογοτεχνική διάσταση, ενυπάρχει και η λογική να διατηρηθεί η «διαδικασία ανοιχτή», ώστε ο σουλτάνος να επανεξετάσει την άποψή του, αντίληψη που σήμερα χαρακτηρίζει τη συνετή διπλωματία και πολιτική.

Από την αρχαιότητα ως σήμερα, μύθοι και παραμύθια απεικόνιζαν την πραγματικότητα, διέγραφαν κατευθύνσεις και περιείχαν συμβουλές για τη ζωή και τις σχέσεις των ανθρώπων και των λαών. Σήμερα, η ανθρωπότητα διέρχεται ξανά μια κρίσιμη περίοδο.

Η οικονομική κρίση και οι ολέθριες συνέπειές της, που εκτείνονται σχεδόν σε όλους τους τομείς της ζωής και που οδηγούν ανθρώπους στην εξαθλίωση, θέτουν παράλληλα και αρκετά κρίσιμα ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις, αφού συνδέονται άμεσα με τους προβληματισμούς για την υιοθέτηση της καλύτερης μεθόδου για την έξοδο από τη σημερινή τραγική κατάσταση.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πολιτικές που ως σήμερα έχουν εφαρμοστεί με σκοπό την έξοδο από την κρίση έφεραν πενιχρά αποτελέσματα. Και τούτο γιατί είναι πολιτικές που διαμορφώνονται και υλοποιούνται από τους θεσμούς και τα όργανα του συστήματος που ευθύνονται γι’ αυτήν.

Είναι, λοιπόν, αδύνατον να αναζητείται λύση εξόδου από την κρίση με τη χρήση των εργαλείων του συστήματος που τη δημιούργησε.

Σταδιακά, η άποψη που ευτυχώς κερδίζει έδαφος προβλέπει ότι απαιτείται επαναπροσδιορισμός των πάντων με σκοπό την υιοθέτηση μιας νέας στάσης ζωής.

Σε αυτή την επίπονη αλλά σημαντική διαδικασία, τα παραμύθια και ο κόσμος που διαγράφεται μέσα από αυτά μπορούν να συμβάλουν ουσιαστικά. Δεν είναι άλλωστε χωρίς σημασία η αποστροφή του διακεκριμένου Ιρλανδού ακαδημαϊκού και συγγραφέα, ανάμεσα σε άλλα πολλά, στη γνωστή από το ομώνυμο κινηματογραφικό έργο σειρά παραμυθιών «Το χρονικό της Νάρνια», C.S.Lewis, σύμφωνα με την οποία: «…μερικές φορές τα παραμύθια λένε καλύτερα αυτό που πρέπει να ειπωθεί…».

Τα παραμύθια που υπάρχουν είναι πράγματι πάρα πολλά και ενδιαφέροντα, συνδεδεμένα με την ιστορία, την παράδοση και τα ήθη και έθιμα κάθε λαού και φυσικά, με τις εμπειρίες και απόψεις των συγγραφέων τους. Πολλές και σημαντικές είναι και οι μελέτες που έχουν γραφτεί γι’ αυτά.

Αυτό καθιστά πάντα την επιλογή πολύ δύσκολη. Παρά ταύτα, υπάρχουν μερικά που ίσως ταιριάζουν με τη σημερινή χρονική περίοδο.

Έτσι, το γνωστό έργο του Τζόναθαν Σουίφτ «Τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ» είναι πάντα επίκαιρο για την κατανόηση πολλών από τα προβλήματα που χαρακτηρίζουν σήμερα το διεθνές σύστημα, αφού μέσα από αυτό αναδεικνύονται ζητήματα όπως η σχέση της ισχύος με το δίκαιο, η σχέση του ατόμου με την κοινωνία, η ουτοπική πολιτεία, αλλά και η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων με τη γνώση διαφορετικών γλωσσών. Άλλωστε, ο γιατρός Γκιούλιβερ περιγράφεται ως γλωσσομαθής.

Σημαντικά μηνύματα για το τίμημα της πλεονεξίας, την εξουσιομανία και τη νίκη του καλού επί του κακού περιέχονται και στην παιδική όπερα του Π.Ι. Τσαϊκόφσκι «Ο Καρυοθραύστης», που τις ημέρες αυτές παρουσιάζεται με έναν από κάθε άποψη έξοχο τρόπο στην Εθνική Λυρική Σκηνή.

Μηνύματα σημαντικά περιέχουν και οι ιστορίες του Νασραντίν Χότζα, αφού σε αυτές αντικατοπτρίζονται αρχές και αξίες που αναφέρονται στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη, στο Κοράνι, στα γραπτά του Κομφούκιου, αλλά και άλλων διακεκριμένων φιλοσόφων, όπως ο Πέρσης Μεουλάνα Ρούμι.

Παρατηρήσεις με βάθος για τη ζωή και την ανθρώπινη ύπαρξη χαρακτηρίζουν και το κλασικό παραμύθι του Γάλλου συγγραφέα και πιλότου Antoine de Saint-Exupery, «Ο Μικρός Πρίγκιπας», όπου ανάμεσα σε άλλα αναφέρεται ότι: «…Κανείς βλέπει καθαρά με την καρδιά. Ο,τι είναι σημαντικό, δεν είναι ορατό με το μάτι…».

Ίσως όμως πιο επίκαιρο από ποτέ να είναι σήμερα το γνωστό παραμύθι του διακεκριμένου Άγγλου συγγραφέα Καρόλου Ντίκενς, «Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία», με θέμα τη μεταμόρφωση του Εμπενίζερ Σκρουτζ, μετά την επίσκεψη των φαντασμάτων, από σκληρού και φιλοχρήματου ατομιστή σε κοινωνικά ευαίσθητου ανθρώπου. Και τούτο γιατί ανάμεσα στις κριτικές που γράφτηκαν όταν δημοσιεύτηκε η ιστορία αυτή, σημαντική θέση κατέχουν όσες τη χαρακτήρισαν ως ένα «κατηγορώ» κατά του καπιταλισμού του 19ου αιώνα.

Ο χρόνος που σε λίγες μέρες φεύγει, αφήνει πολλά προβλήματα και δυσάρεστες καταστάσεις, που ως ένα βαθμό θα μεταφερθούν στο νέο χρόνο που έρχεται. Προβλήματα πολύπλοκα, με σοβαρές συνέπειες στη ζωή των ανθρώπων.

Προβλήματα που μοιάζουν με τους δράκους των παραμυθιών. Όμως, όπως αναφέρει και ο γνωστός Άγγλος θεατρικός συγγραφέας και δημοσιογράφος G.Κ. Chesterton, «τα παραμύθια είναι περισσότερο από αληθινά όχι γιατί μας λένε ότι υπάρχουν δράκοι, αλλά γιατί μας μαθαίνουν ότι οι δράκοι μπορούν να νικηθούν».

Για να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο, όπως ο όμορφος κόσμος των παραμυθιών, πράγμα που όλοι πρέπει να θέλουμε, πρέπει να νικήσουμε τους δράκους. Όπλα μας, η ελπίδα και τα όνειρα, που το απάνθρωπο σημερινό νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό σύστημα και όσοι πιστά το υπηρετούν θέλησαν να μας στερήσουν.

Του Γ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία (31 Δεκεμβρίου 2014)

mignatiou

Το βρήκαμε στην "Ιδεοπηγή"

«Παιδικό παιχνίδι - Μην το πετάξεις», πρόσφερέ το!

Συλλογή παιδικών παιχνιδιών
Αγαπητοί φίλες και φίλοι,

σας περιμένουμε με πολύ μεγάλη χαρά την Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017 και ώρα 10.30 -13.30 στο καφέ Παραμύθι Μαυρομιχάλη 182, Νεάπολη, όπου θα πραγματοποιήσουμε συλλογή παιδικών παιχνιδιών για παιδιά που στερούνται το δικαίωμα αυτό στη χαρά.

Θερμή παράκληση σε όσους επιθυμούν να προσφέρουν παιχνίδια- να ελέγξουν την κατάσταση και την καταλληλότητα των παιχνιδιών.

Ευχαριστούμε πολύ! Καλή χρονιά!

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Η πρωτοβουλία «Παιδικό παιχνίδι - μην το πετάξεις», είναι μια πρωτοβουλία ενεργών πολιτών που δημιουργήθηκε με σκοπό να συλλέγει χρησιμοποιημένα παιχνίδια σε καλή κατάσταση, προκειμένου να μην πετάγονται στα σκουπίδια, αλλά να προσφέρονται σ’ αυτούς που τα έχουν ανάγκη, όπως σε κοινωνικούς φορείς, ιδρύματα, συλλόγους, παιδικούς σταθμούς, πρόσφυγες, κ.ο.κ.

Σε εποχές οικονομικής κρίσης, ας σταθούμε δίπλα στα παιδιά, που στερούνται το βασικό δικαίωμα του παιχνιδιού και της χαράς!
Μπορείς κι εσύ να βοηθήσεις, προσφέροντας παιχνίδια επιτραπέζια, κούκλες, βιβλία, τραπεζάκια δραστηριοτήτων κ.τ.λ., τα οποία πληρούν τις προδιαγραφές και είναι κατάλληλα για παιδιά.

Η πρωτοβουλία αυτή θα περιοδεύει σε δήμους του νομού της περιφέρειας Αττικής, σε κεντρικά σημεία που θα ανακοινώνονται μέσω του διαδικτύου.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Blog: ppdont.blogspot.com/

Facebook: Παιδικό Παιχνίδι

Η Οικογένεια και το Σχολείο απέναντι στα Παιδιά με Χρόνια Νοσήματα

«Όταν τα παιδιά είναι φυσιολογικά,... θέλουν να τα αντιμετωπίζουν σαν κάτι ξεχωριστό. Όταν όμως, τα παιδιά έχουν μία αρρώστια θέλουν να τα αντιμετωπίζουν σαν να είναι φυσιολογικά»

εντεκάχρονο κορίτσι

Aπό τη Λίλιαν Σουμέλη, Ψυχολόγο - Οικογενειακή σύμβουλο - Πιστοποιημένη σε θέματα σοβαρής αρρώστιας & πένθους από τη Μέριμνα

Το παιδί με τη χρόνια απειλητική αρρώστια

Η μεγάλη επιθυμία του παιδιού μετά την διάγνωση μιας απειλητικής για τη ζωή αρρώστιας είναι να είναι «φυσιολογικό», δηλαδή να μην διαφέρει από τα άλλα παιδιά.

Ο όρος χρόνια απειλητική αρρώστια ορίζεται ως ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο καλύπτει τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα κριτήρια όταν διαγνωσθεί: 

Εμποδίζει την ομαλή καθημερινή δραστηριότητα τουλάχιστον για 3 μήνες το χρόνο και υποχρεώνει στην παραμονή στο νοσοκομείο από 1 μήνα έως 1 χρόνο.

Οι ψυχολογικές ανάγκες του παιδιού ξεκινούν από την ανησυχία για την νόσο αυτή καθ’αυτή (τι είναι, ποια είναι τα συµπτώµατα) τη µελλοντική του κατάσταση σε σχέση µε τη νόσο και την ανησυχία σχετικά µε την οικογένεια του. 

Σε επίπεδο συµπεριφοράς το παιδί µπορεί να εκδηλώσει νευρικότητα, λύπη, φόβο, ανάγκη να µιλήσει µε κάποιον, αίσθηση απώλειας. 

Ένα παιδί αναγνωρίζει ότι ανήκει σε μία μειονότητα είναι εύκολο να διαταραχθούν οι κοινωνικές του σχέσεις, να αποµονωθεί, να νιώσει το αίσθηµα τη µοναξιάς, της απόρριψης και να έχει προβλήµατα επικοινωνίας.

Το κάθε παιδί, σύμφωνα με το εξελικτικό στάδιο στο οποίο βρίσκεται εκφράζει τα συναισθήματά του, πως βλέπει τον εαυτό του συγκαλυμμένα, ή με υπαινιγμούς, μέσω της ζωγραφιάς ή του παιχνιδιού.

Ο έφηβος με την χρόνια απειλητική αρρώστια

Για τους εφήβους με χρόνια νοσήματα ο θάνατος δεν είναι ένα γενικό θέμα συζήτησης αλλά μία ρεαλιστική και καθημερινή απειλή και αποτελεί αναμφισβήτητο μέρος της ζωής τους.

Ο έφηβος που πάσχει από μία χρόνια αρρώστια συχνά βιώνει ένα σύνολο προκλήσεων ή δυσκολιών που συνδέονται με τις ιδιαιτερότητες της εξελικτικής φάσης την οποία διέρχεται. 

Οι σημαντικότερες από αυτές περιλαμβάνουν: 

α) την ανεξαρτοποίηση και αυτονομία του, που παρεμποδίζονται από την ασθένεια, τους περιορισμούς που επιβάλλει η θεραπεία ή / και την υπερπροστατευτική στάση των γονιών 

β) την αποδοχή της εικόνας του εαυτού του, που επηρεάζεται από την αρρώστια και την αντίληψη που έχει γι’αυτές, 

γ) την ένταξη του στην «ευάλωτη» ομάδα των συνομηλίκων που απειλείται από την αναπηρία του εφήβου και 

δ) την αβεβαιότητα με την οποία αντιμετωπίζει το μέλλον. (Παπαδάτου, 2003)

O ρόλος της Οικογένειας

Η οικογένεια για το άρρωστο παιδί και έφηβο είναι το καταφύγιο μέσα στο οποίο μπορεί να πάρει υποστήριξη, να νιώσει ασφαλές και να ανασυγκροτηθεί ψυχικά.

Το οικογενειακό σύστημα, προκειμένου να διατηρήσει την ομοιόστασή του και να εξασφαλίσει την καλύτερη δυνατή φροντίδα για το παιδί και έφηβο που πάσχει αναλαμβάνει νέους ρόλους και εγκαταλείπει τους προγενέστερους - της αρρώστιας - τρόπους αλληλεπίδρασης μεταξύ των μελών της.

Η στάση και οι αντιδράσεις της οικογένειας παίζουν πρωταρχικό ρόλο στο να βρει το άρρωστο παιδί ψυχοκοινωνικά τις ισορροπίες του. 

Αρχικά, οι γονείς χρειάζονται χρόνο να «προσαρμοστούν» οι ίδιοι στην ιδέα της απειλητικής αρρώστιας, με τις αλλαγές που επιφέρει σε πολλαπλά επίπεδα. 

Στη συνέχεια, σταδιακά η υιοθέτηση μίας στάσης του γονιού προς το παιδί τους σαν όλα να είναι φυσιολογικά παρά το μη φυσιολογικό της αρρώστιας θα το βοηθήσει εντάξει πιο ομαλά και γρήγορα την αρρώστια στην καθημερινή του ζωή και τις νέες συνθήκες ζωής που μπορεί να «επιβάλλει» η διάγνωση μίας απειλητικής αρρώστιας.

Οι σχέσεις με τα αδέλφια είναι μία ανεκτίμητη πηγή υποστήριξης για το άρρωστο παιδί. Τα υγιή αδέλφια μαθαίνουν να προσφέρουν την βοήθεια τους στις δύσκολες στιγμές και το άρρωστο παιδί να εκτιμά την συντροφιά των αδελφών του. 

Παράλληλα, η στάση των γονιών ως προς τα υγιή αδέλφια απαιτεί λεπτό χειρισμό διότι πολύ συχνά «παραγκωνίζονται» συναισθηματικά σε τέτοιες καταστάσεις κρίσης της οικογένειας.

Ο ρόλος του Σχολείου

Για το παιδί και τον έφηβο του οποίου η ρουτίνα έχει διαταραχθεί εξαιτίας της αρρώστιας, το σχολείο γίνεται άξονας που θα κάνει και πάλι φυσιολογική την καθημερινότητά του.

Το σχολείο παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον για κοινωνική συμπεριφορά, δραστηριότητες, μάθηση και επιτυχία. 

Μέσα στη σχολική κοινότητα, σημαντικό ρόλο παίζουν οι συνομήλικοι, οι οποίοι είναι πηγή επιβεβαίωσης για όλα τα παιδιά. Στα πλαίσια της απειλητικής αρρώστιας, οι φιλίες στηρίζουν και ενισχύουν την αίσθηση που έχει το παιδί και ο έφηβος για την προσωπική του αξία. (Νίλσεν & Παπαδάτου, 1999)

Η αλληλεπίδραση της Οικογένειας, του Σχολείου και των Συνομήλικων μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα και να παρέχει στο άρρωστο παιδί και έφηβο αυτό που αναζητά μία «φυσιολογική ζωή» μέσα από τους περιορισμούς της αρρώστιας του.

tro-ma-ktiko

«'Οταν σφίγγουν το χέρι» - Χορωδία του Κόκκινου Στρατού. RED ARMY Singing Greek - Красная Армия пение греческих Когда пожимают руку - When they shake hand

Στη μνήμη των αδικοχαμένων μελών της χορωδίας ;

του «Κόκκινου Στρατού»

Όταν σφίγγουν το χέρι

ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο

Όταν χαμογελάνε

ένα μικρό χελιδόνι

φεύγει μέσα απ’ τ’ άγρια γένια τους

Όταν σκοτώνονται, όταν σκοτώνονται

η ζωή τραβάει την ανηφόρα

με σημαίες, με σημαίες

με σημαίες και με ταμπούρλα

When they shake hand

The sun is shure for the world

When they smile

A little swallow ;

Goes out of their wild beard ;

When they perish, when they perish ;

The life goes up ;

With flags, with flags ;

With flags and with drums

Когда пожимают руку

Солнце спокойно за мир

Когда улыбаются

Одна маленькая ласточка

Вылетает из их дикой бороды

Когда гибнут, когда гибнут

Жизнь идет в гору

С флагами, с флагами

С флагами и барабанами

Translated by Polina Nekoz

«Τα παιδιά μέσω της μουσικής ξεπερνούν την κρίση» Santa Barbara Guitar Orchestra

Συνέντευξη του Αλέξανδρου Παπαρίζου 

στη Μάνια Ζούση

Με ένα όνομα εύηχο και παιγνιώδες που κρύβει τρυφερότητα, αγάπη και περηφάνια, ακόμα και αν παραπέμπει σε ένα χαριτωμένο, αυτοσαρκαστικό σχόλιο για τη γενέθλια πόλη, η Santa Barbara Guitar Orchestra εντυπωσίασε το κοινό που παραβρέθηκε στη μικρή συναυλία που έδωσε κατά την πρόσφατη τελετή βράβευσής της με τον Έπαινο από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών.

Μια ορχήστρα ενθουσιωδών εφήβων που εκπέμπουν ακόμα και από μακριά τον παλμό της ατίθασης ηλικίας τους. Το πάθος τους για τη μουσική τούς μεταμορφώνει σε δεινούς δεξιοτέχνες και σολίστες που γίνονται λαμπεροί πρωταγωνιστές όταν ανεβαίνουν στη σκηνή, δείχνοντας εμφανώς πως είναι γεννημένοι καλλιτέχνες και πρωταθλητές.

«Δεν ξέρω αν διεκδικούμε το βραβείο της καλύτερης εφηβικής ορχήστρας στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα, αυτό που διεκδικούμε είναι το βραβείο μιας ορχήστρας και μιας ομάδας που είναι δυνατή και δεμένη σαν οικογένεια. Ό,τι περνάει ένα μέλος της το περνάνε όλοι μαζί. Αν πονάει το δάχτυλο ενός παιδιού, πονάνε τα δάχτυλα όλων των παιδιών» 

λέει ο Αλέξανδρος Παπαρίζος, διευθυντής της ορχήστρας, διακεκριμένος σολίστας κλασικής κιθάρας με διεθνείς συμμετοχές, βραβεία και συνεργασίες, συνεργάτης της Λυρικής, και δάσκαλος μουσικής στο Δημοτικό Ωδείο Αγίας Βαρβάρας, όπου ξεκίνησε η ιστορία της Santa Barbara Guitar Orchestra.

Ήταν το 2011, όταν γεννήθηκε η ιδέα της ορχήστρας εφήβων ενώνοντας τις δυνάμεις νέων ταλαντούχων κιθαριστών, που είχαν ως στόχο τη διάδοση της κιθάρας και τη διεύρυνσή της. Μια ορχήστρα που στα χρόνια που περνούν συμπράττει με καταξιωμένους σολίστες, διαφορετικών μουσικών ειδών, πιανίστες, σύνολα εγχόρδων, κρουστούς, χορωδίες.

............

η συνέχεια εδώ