Iman Maleki - ایمان ملکی: Τέλος των εξετάσεων

Iman Maleki

ایمان ملکی

Γεννήθηκε το 1976 στην Τεχεράνη.
Σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Τεχεράνης και υπήρξε μαθητής του Ιρανού ζωγράφου Morteza Katouzian 

Τέλος των εξετάσεων (1998)

από habilisii-habilis

Παγκόσμια Ημέρα κατά των βασανιστηρίων - 26 Ιουνίου

Η συστηματική κακοποίηση των παιδιών ως βασανιστήριο

Εδώ και αρκετά χρόνια ζούσε ένα μικρό αγοράκι από πολύ εύπορη οικογένεια, εδώ στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως ήταν ανεπιθύμητος στους γονείς του. Έτσι αυτοί τον πήραν και πήγαν να τον αφήσουν σε μια ερημιά για να πεθάνει. Επειδή όμως ήθελαν να σιγουρευτούν ότι δεν θα πάει να βρει κανέναν που να τον σώσει, κάρφωσαν το πόδι του στη γη μ' ένα παλούκι. Πέρασε όμως κάποιος και τον έσωσε. Οι άνθρωποι τον ονόμασαν Πρησμενοπόδαρο, μιας και φαίνεται πως το πόδι του πήρε πολύ καιρό να γιάνει. Στη γλώσσα τους πρησμενοπόδαρος λεγόταν Οιδίπους. Η τραγικές συνέπειες της κακοποίησης του παιδιού καταγράφονται από εκεί και πέρα στο μύθο.

Μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι η συστηματική κακοποίηση των παιδιών ίσως το πιο σημαντικό παράδειγμα βασανιστηρίου. Είναι βασανιστήριο γιατί είναι συνειδητή επιβολή οδύνης πάνω σ' έναν άνθρωπο σε βάθος χρόνου - συνήθως με σκοπούς πολύ παρόμοιους με τ' άλλα βασανιστήρια : να τιμωρείται, να σιωπά, να λέει και να κάνει αυτό που του επιβάλλουν, να συνθλίβεται πνευματικά, να δίνει διέξοδο σ' ενορμήσεις κυριαρχίας,  καταστροφής (ή και χειρότερα) των βασανιστών του. Υπάρχουν φυσικά σημαντικές διαφορές με τ' άλλα βασανιστήρια. Πρώτη και κύρια ότι τα παιδιά μεγαλώνοντας διαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους και επηρεάζονται έτσι πιό άσχημα, πιό βαθειά.
Δεύτερη, ανάμεσα σε πολλές άλλες, ότι σοβαρή κακομεταχείρηση για ένα παιδί είναι και η έλλειψη φροντίδας γι αυτό, πράξη που δεν εντάσσεται συνήθως στην συνειδητή επιβολή οδύνης. Σε πολλές περιπτώσεις σεξουαλικού ιδίως βασανισμού παιδιών ο δράστης φαίνεται να μην έχει επίγνωση του πόνου που προκαλεί . Πρέπει όμως να ειπωθεί πάνω σ' αυτό ότι η εθελοτυφλία, η άρνηση της συναισθηματικής πραγματικότητας όσο και η απόκρυψη απ' την κοινωνία χαρακτηρίζουν πολλά βασανιστήρια.

Οι πιο συχνές μορφές του προβλήματος είναι ο σωματικός βασανισμός (ξυλοδαρμοί, εγκαύματα, σπασμένα μέλη) και ο συναισθηματικός βασανισμός (άκρα λεκτική επιθετικότητα, απόρριψη, στέρηση προσοχής και εκδηλώσεων στοργής, απειλές και πράξεις εγκατάλειψης κ.α.). Σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου είναι η ανάμιξή του σε σεξουαλικές πράξεις που δεν τις κατανοεί καλά, στις οποίες δεν μπορεί να συναινέσει και οι οποίες παραβιάζουν τους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς και τους ρόλους μέσα στην οικογένεια.

Οι ψυχολογικές επιπτώσεις του βασανισμού των παιδιών έχουν μελετηθεί πολύ εκτεταμένα. Στον συναισθηματικό τομέα αυτά τα παιδιά δείχνουν πολλά αρνητικά συναισθήματα. Χαρακτηρίζονται από υπερδιέγερση και υπεραγρύπνιση. Παθολογικές συναισθηματικές καταστάσεις συμπεριλαμβάνουν κατάθλιψη, οργή και αποδιοργανωμένο παιχνίδι, ξαφνικές συναισθηματικές μεταπτώσεις κ.α.  Τα κακοποιημένα παιδιά αυτά έχουν πολύ κακή εικόνα για τον ίδιο τους τον εαυτό και δυσκολεύονται να εκφράσουν τι νιώθουν - ιδίως τ' αρνητικά τους συναισθήματα. Παίζουν λιγότερο και το παιχνίδι τους είναι πιο  μονότονο απ' των άλλων παιδιών. Καταλαβαίνουν λιγότερο τα συναισθήματα των άλλων, περιμένουν το χειρότερο απ' τους άλλους, τους εμπιστεύονται λιγότερο και δυσκολεύονται να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν φιλίες. Με τους συνομήλικούς τους τα κακοποιημένα παιδιά έχουν μειωμένες κοινωνικές δεξιότητες και εμφανίζουν αδικαιολόγητη επιθετικότητα σε φιλικές προσεγγίσεις των άλλων. Συχνά εμφανίζουν συνδυασμό επιθετικότητας και απόσυρσης από  τους άλλους, συμπεριφορά που οδηγεί τα άλλα παιδιά να τ' αποφεύγουν και να τ' απορρίπτουν.
Τόσο η σωματική όσο και η σεξουαλική κακοποίηση συχνά οδηγούν σε μετατραυματικές διαταραχές, όχι και τόσο διαφορετικές απ' των βασανισμένων ενηλίκων. Η σεξουαλική κακοποίηση οδηγεί σε βαθύτατη διατάραξη της ποιότητας των διαπροσωπικών σχέσεων του παιδιού και αργότερα του ενήλικα. Πολλά όμως κακοποιημένα παιδιά, ιδίως αγόρια, αναπτύσσουν βίαιους, οξύθυμους, αντικοινωνικούς χαρακτήρες. Περίπου το ένα τρίτο βασανισμένων αγοριών η κοριτσιών κακοποιούν κι αυτά τα παιδιά τους ως ενήλικες.

Η ψυχαναλύτρια Μπέατρις Πατσαλίδη, που δούλεψε με ασθενείς που βασανίστηκαν, συνοψίζει :  «μετά τα βασανιστήρια, η πίστη των επιζώντων στην βασική αγαθότητα του ανθρώπου έχει υπονομευτεί, η αίσθησή τους ότι ο κόσμος τους είναι ασφαλής έχει καταστραφεί, η εμπιστοσύνη τους έχει προδοθεί. Φορές φορές λένε ότι το συνηθισμένο τους ανθρώπινο σχήμα - αυτό που λέγεται η ταυτότητά τους - έχει παραμορφωθεί, έχει γίνει κάποιος  άλλος, ξένος και παράξενος, κάποιος που ούτε αναγνωρίζουν ούτε μπορούν να εμπιστευτούν. Ένας επιζών περιέγραψε : “Ο καθρέφτης μου, εκεί όπου έβλεπα τον εαυτό μου, έσπασε. Τώρα ζω χωρίς ψυχή. Όχι, δεν ζω, ο εαυτός μου πέθανε. Συνεχίζω, προσπαθώ να βρω  τα κομμάτια, να τα συναρμολογήσω. Δεν ξέρω αν  θα με ξαναβρώ ποτέ.

http://eireni.gn.apc.org/TORTURE.HTM

26 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά κατά της χρήσης και διακίνησης ναρκωτικών

Είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος των γονέων στο να αποτραπεί ένα παιδί από τη χρήση ουσιών.

"Εντάξει" θα σκεφτεί κάποιος "αυτό το ξέρω. Τι μπορώ να κάνω όμως ώστε να συμβάλω θετικά στο να υιοθετήσει το παιδί μου μια ασφαλή και υπεύθυνη στάση απέναντι στα ναρκωτικά;" Απέναντι σε μία πρόκληση πού περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην εποχή μας -και εδώ ξεπερνάμε το παράλογο-, προβάλλονται εν είδει "life style";

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με:

ΑΠΛΑ ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΕΙ ΟΧΙ

Ακολουθώντας αυτά τα 10 απλά βήματα μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να πει ΟΧΙ στις αρνητικές πιέσεις και συμπεριφορές που ίσως αντιμετωπίσει από το κοινωνικό του περιβάλλον.

Γράψτε σε ένα χαρτί αυτά τα βήματα και τοποθετείστε τα κάπου ώστε να μπορείτε να τα βλέπετε και να τα ξαναβλέπετε

… Μην ξεχνάτε!! Πρόκειται για ένα εναλλακτικό life style…

1. Μιλήστε με το παιδί σας για το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Μπορείτε να βοηθήσετε έτσι να αλλάξει κάποιες ιδέες που ίσως έχει ότι "όλοι πίνουν, όλοι καπνίζουν, όλοι παίρνουν ναρκωτικά άρα θα το κάνω κι εγώ".
2. Μάθετε να ακούτε τα παιδιά σας. Το πιο πιθανό είναι το παιδί να μιλήσει μαζί σας όταν είναι σίγουρο ότι το ακούτε με προσοχή, όταν του δείχνετε με τη στάση και τη συμπεριφορά σας ότι ακούτε πραγματικά αυτά που έχει να σας πει διαφορετικά ξεχάστε την περίπτωση να σας "ανοιχτεί" για σχετικά θέματα.
3. Βοηθήστε το παιδί σας να νιώθει καλά με τον εαυτό του. Το παιδί σας θα νιώθει καλά, όταν επαινείτε τις προσπάθειές του και όταν επικρίνετε κάποια συγκεκριμένη αρνητική ενέργεια ή συμπεριφορά χωρίς να το απορρίπτετε. (Μία τέτοια "δουλειά" καλά είναι να κάνουμε και με τον εαυτό μας).
4. Βοηθήστε το παιδί σας να αναπτύξει αξίες. Ένα ισχυρό και ξεκάθαρο σύστημα αξιών μπορεί να δώσει στο παιδί σας τη δύναμη να λέει ΟΧΙ , σε φίλους και παρέες και να κάνει αυτό ακριβώς που νιώθει σωστό χωρίς να φοβηθεί την επίκριση και τον σχολιασμό τους.
5. Να είστε ένα θετικό πρότυπο, ένα καλό παράδειγμα. Οι δικές σας συνήθειες και στάσεις μπορούν να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό τις ιδέες του παιδιού σας για τις εξαρτησιογόνες ουσίες.
6. Βοηθήστε το παιδί σας να αντιμετωπίσει τις «πιέσεις των φίλων». Ένα παιδί που έχει μάθει να λέει πάντα ΝΑΙ για να μην δυσαρεστεί τους άλλους , μπορεί να χρειάζεται "την δική σας ενθάρρυνση" για να αντισταθεί στις πιέσεις.
7. Δημιουργείστε τους κανόνες. Βοηθά πολύ να υιοθετήσετε και να συμφωνήσετε με το παιδί σας σαφείς και ξεκάθαρους κανόνες που θα απαγορεύουν την χρήση αλκοόλ, ναρκωτικών ή και καπνού. Βοηθά πολύ επίσης να συμφωνήσετε από πριν με το παιδί σας ποιες θα είναι επιπτώσεις αν παραβεί τους κανόνες αυτούς.
8. Ενθαρρύνετε τις θετικές δραστηριότητες του παιδιού σας. Οι εκπαιδευτικές, αθλητικές, καλλιτεχνικές, πολιτιστικές, ψυχαγωγικές δραστηριότητες μπορούν να αποτρέψουν το παιδί σας από τη κατάχρηση αλκοόλ, καπνού και τη χρήση ναρκωτικών και να δυναμώσουν την δημιουργικότητα του.
9. Ενωθείτε με άλλους γονείς. Συζητήστε, αναλάβετε πρωτοβουλία, δημιουργήστε ή ενταχθείτε σε υποστηρικτικές ομάδες που θα ενισχύουν τη στάση σας στο σπίτι, ρωτήστε, ενημερωθείτε σωστά.
10. Μάθετε τι να κάνετε, αν υποψιαστείτε ότι υπάρχει πρόβλημα. Ζητήστε βοήθεια. Απευθυνθείτε στους εξειδικευμένους φορείς

• Κέντρο Πρόληψης Εξάρτησης και Αγωγής Υγείας Δήμου Αθηναίων τηλ. 34 13 483
• ΟΚΑΝΑ, Αβέρωφ 19, τηλ. 82 53 765-59
• ΚΕΘΕΑ Βαλετετσίου 60, τηλ.. 3647700
• ΨΝΑ, Συμβουλευτικός σταθμός, 3611803