Saturday 6 August 2016

Όταν λέμε Γερμανοί (γενικά), εννοούμε άρπαγες...
«Άρπαξε να ζεις και κλέψε να 'χεις»

Οι 17 Αιγινήτες πολεμιστές στο Μόναχο
205 χρόνια! Φτάνει. Να γυρίσουν Σπίτι. 

Του Γρηγόρη Μαλτέζου

Τον Απρίλιο του 2016 συμπληρώθηκαν διακόσια πέντε χρόνια από τον ακούσιο εκπατρισμό των “Αιγινητών Πολεμιστών” του Τρωικού Πολέμου, των περίφημων αετωματικών γλυπτών του ναού της Αφαίας στην Αίγινα, τα οποία εκτίθενται στην περιώνυμη γλυπτοθήκη του Μονάχου και αναμένουν υπομονετικά εκεί μιαν ακτίδα φωτός, μιαν ελπίδα επιστροφής στην πατρώα γη, από όπου τόσο άδικα και βίαια απομακρύνθηκαν.
Παιδιά της μεγάλης ναυτικής δύναμης της Αίγινας έπεσαν κι αυτοί θύματα απαγωγής κατά την εποχή της φρενίτιδας για αναζήτηση και λαφυραγώγηση ελληνικών αρχαιοτήτων, που ακολούθησε τη λεηλασία του Παρθενώνα από το Βρετανό πρεσβευτή στην Υψηλή Πύλη Thomas Bruce, κόμη του Έλγιν, στις αρχές του 19ου αιώνα.
Nα πως ξεκίνησε το ταξίδι αυτό της ξενιτιάς για τους 17 Αιγινήτες νέους.

Ήταν Άνοιξη του 1811, όταν ένα πρωί του Απρίλη ή αξίνα ενός εργάτη στο ναό της Αφαίας στην Αίγινα χτύπησε ένα κομμάτι παριανό μάρμαρο και, όπως περιγράφει ο βρετανός Cockerell, που ήταν παρών, αμέσως «τράβηξε την προσοχή μου, γιατί όλο το κτίσμα ήταν από πέτρα. 
Αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για το κεφάλι ενός πολεμιστή με περικεφαλαία, καθ΄ όλα τέλειο. Κειτόταν με το πρόσωπο προς τα επάνω και, καθώς τα χαρακτηριστικά αποκαλύπτονταν βαθμιαία, δεν μπορείτε να φανταστείτε τον βαθμό της έκστασης και της συγκίνησης που νιώθαμε.
Ένα τελείως νέο κίνητρο έδινε συγκεκριμένη τροπή στη δουλειά μας. Δεν άργησε να ξεφυτρώσει και άλλο κεφάλι, ύστερα ένα πόδι και τελικώς ανακαλύψαμε κάτω από τα γκρεμισμένα τμήματα του ναού όχι λιγότερα από 16 αγάλματα και 13 κεφάλια, χέρια, πόδια κ.λπ.».

Ήταν όλα μέλη από τα περίφημα αετωματικά γλυπτά του ναού της Αφαίας που αναπαριστούν, όπως αποδείχτηκε αργότερα, τους Αιγινήτες πολεμιστές του Τρωικού Πολέμου, όπου διέπρεψαν οι μυθικοί ήρωες της Αίγινας ο Τελαμώνας γιός του Αιακού και ο Ηρακλής καθώς και ο Αίαντας, ο Τεύκρος και ο Αχιλλέας. Μαζί και η Θεά Αθηνά που αποτελούσε την κεντρική μορφή και των δύο αετωμάτων του ανατολικού και του δυτικού.

Ήταν μία παρέα "αρχαιοφίλων", ο βρετανός Charles Robert Cockerell, αρχιτέκτονας και ο συμπατριώτης και ομότεχνός του John Foster, ο βαρόνος Carl Haller von Hallerstein, γερμανός αυτός, αρχιτέκτονας και αρχαιολόγος στην υπηρεσία του βασιλιά της Βαυαρίας, καθώς και ο Jacob Linckh, που ήταν ζωγράφος (πάντα υπήρχε και ένας ζωγράφος στις αποστολές αυτές για να αποτελεί πρόσχημα φιλότεχνης απεικόνισης των αρχαίων, άλλωστε και ο Λόρδος Elgin άδεια για αποτύπωση των γλυπτών του Παρθενώνα είχε ζητήσει αρχικά). 
Ήταν όλοι τους θαυμαστές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και της κλασικής τέχνης. Είχαν ξεκινήσει μαζί από την Αθήνα για την Αίγινα προκειμένου να μελετήσουν, όπως νόμιζαν, το ναό του Πανελληνίου Διός, αυτόν που σήμερα γνωρίζουμε ως ιερό της Αφαίας.
Τη δεύτερη κιόλας ημέρα των ανασκαφών ανακάλυψαν το μεγάλο θησαυρό. Ο θαυμασμός και η αγάπη τους για τον αρχαίο πολιτισμό δεν τους εμπόδισε να μεταμορφωθούν, στη θέα των συγκεκριμένων υπέροχων αγαλμάτων, σε άπληστους αρχαιοκάπηλους. 
...............
η συνέχεια στην αγαπημένη μας Ιδεοπηγή

Άφησε τα μόλις 15 μηνών δίδυμα κοριτσάκια του στο αυτοκίνητο και πεθάναν από θερμοπληξία
Twin Girls Die After Being Left in Hot Car

Μία ανείπωτη τραγωδία εκτυλίχθηκε στην Τζώρτζια των ΗΠΑ, με πρωταγωνιστή έναν πατέρα και τα δύο δίδυμα κοριτσάκια του.
Όπως μεταδίδει το nbcnews.com, τα δύο κοριτσάκια τα οποία ήταν μόλις 15 μηνών βρέθηκαν νεκρά δεμένα στο κάθισμα του αυτοκινήτου.
Twin Girls Die After Being Left in Hot Car
Οι αρχές εικάζουν ότι τα δύο κοριτσάκια πέθαναν εξαιτίας της υψηλής ζέστης που επικρατούσε στην περιοχή και μένει να εξακριβωθεί από την ιατροδικαστική εξέταση που θα διενεργηθεί.
Τα δύο κοριτσάκια μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο ωστόσο ήταν πλέον αργά. Οι αρχές έχουν ήδη ανακρίνει τον πατέρα για το περιστατικό, ενώ η μητέρα τους φέρεται να βρίσκεται στην Ατλάντα και να μην έχει σχέση με το περιστατικό.

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το δημοσίευμα, στην περιοχή επικρατούν τις τελευταίες ημέρες ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες με αποτέλεσμα η κατάσταση να είναι αφόρητη. 
Οι θάνατοι παιδιών από θερμοπληξία μέσα σε αυτοκίνητα είναι κάτι που έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές στις ΗΠΑ, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία και εκθέσεις που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα.

Διακοπές «α λα Καινούργιου».... Διακοπές για μας ή για τους … άλλους;;

Πάντα πίστευα ότι οι διακοπές είναι υπερτιμημένες. 
Άμα πλησιάζει το καλοκαίρι, οι πάντες ασχολούνται με τις διακοπές τους. (Μιλάμε βέβαια γι’ αυτούς που μπορούν πλέον να πάνε διακοπές, επειδή πολλοί δυστυχώς είναι αυτοί που θα μείνουν σπίτι τους, αν δεν κινδυνεύει κι αυτό να τους το πάρουν.) 
Οργανώνουν την εξόρμηση τους από τον χειμώνα. Περνούν αμέτρητες ώρες στο ίντερνετ μελετώντας το trivago και το Trip Advisor, για να διαλέξουν τον τόπο της «αποδημίας» τους. Μετράνε τις μέρες που θα πάρουν άδεια. 
Το κοινοποιούν παντού και το χειρότερο, σε υποβάλλουν σε ερωτήσεις του τύπου, που θα πάτε φέτος, τι θα κάνετε το καλοκαίρι.... Και δεν φτάνει αυτό, υφίστασαι και μια κριτική της μορφής: ααα, δεν είναι ωραία εκεί, έχω πάει, (παντού έχουν πάει), ή είναι πολύ ωραία εκεί αλλά να πάτε στην τάδε παραλία, να φάτε στη τάδε ταβέρνα, ή στο τάδε μπαράκι ξεσαλώσαμε την τάδε φορά μέχρι το πρωί.
Και άμα επιστρέψεις με το καλό, άντε πάλι από την αρχή, που πήγατε, πως περάσετε, εμείς κάναμε αυτό, κάναμε εκείνο, κάναμε το άλλο και το παρ' άλλο....

Τώρα βέβαια μιλάμε, για διακοπές και εξορμήσεις σε μαγευτικά νησιά διάρκειας τριών ημέρων, άντε μιας βδομάδας, όχι τίποτε παραπάνω. Άντε να μαζέψεις τα μπαγκάζια σου, άντε να πας στο λιμάνι, άντε να ταξιδέψεις μισή και παραπάνω ημέρα, άντε να βρεις το κατάλυμά σου και μετά βουρ μετά μανίας να καταναλώσεις με άγχος το χρόνο που διαθέτεις. 

Και μετά το μαρτύριο της επιστροφής....
Θυμάμαι, παιδάκι, μας έπαιρνε ο πατέρας μου και πηγαίναμε στο πλησιέστερο χωριό που είχε θάλασσα. Εκεί κάτω από τα πεύκα, κοντά στη θάλασσα, έστηνε ένα αντίσκηνο και εκεί κάναμε τις διακοπές μας. Είμασταν όλοι μαζί, αυτό ήταν το κυριότερο. Παίζαμε και έπαιζαν μαζί μας οι γονείς μας. Βουτούσαμε στη θάλασσα. Μαγείρευε η μάνα μας στο πετρογκάζ, ψήναμε μύδια σε μια λαμαρίνα στη φωτιά στην άμμο και τραγουδούσαμε όλοι μαζί. Ήταν μεγαλειώδεις διακοπές.
Είδα προχτές, μια δημοσίευση, για τον Ιερώνυμο, που πηγαίνει να «ξεκουραστεί» σε ένα μοναστήρι. Εκεί φροντίζει τα ζώα, φτιάχνει τυρί, καθαρίζει το εκκλησάκι μόνος του. 
Αυτές είναι: Ωραίες διακοπές.
Διακοπές δεν είναι να διακόψω τη ζωή μου, διακοπές είναι να διακόψω για λίγο τη ρουτίνα της ζωής μου.
Η Αργυρούλαη μικρή φώκια, 
έχει τους λόγους της να λιάζεται
Πάνε στην παραλία αρπάζουν μια ξαπλώστρα και λιάζονται εκεί ολημερίς κι ολονυχτίς. Για να μαυρίσουν, να κάνουν χρώμα, να προσκομίσουν στην επιστροφή τους το τεκμήριο των διακοπών τους. 
Μα όλη μέρα σε μια ξαπλώστρα; Τι είσαι μπουγάδα και περιμένεις να στεγνώσεις;
Υπάρχουν beach bars που διαθέτουν στην … άκρη ειδικό χώρο του … λωκού. Για να μην αφήσει σημάδια λέει στο μαύρισμα. Λιάζονται μπρούμυτα, αμίλητες και ακούνητες όλη μέρα για ομοιογενείς, χρωματικά,… γλουτούς. 
Μα γιατί; Για ποιον είναι αυτό το μαύρισμα; Σε ποιον θα το δείξουν; Και ακόμη χειρότερα σε πόσους θα το δείξουν; Αλλά και στον έναν ‘τυχερό’ που θα τον δείξουν, λέτε αυτός να ξετρελαθεί από την χαρά του για το "όλον μαύρο"; Ακόμη, ακόμη, πόσους θα κατακτήσουν στο θερινό ντελίριο με τα … ομοιογενή λοκωμέρια τους; Πόσοι θα τα δουν;
Και μη νομίσετε ότι μιλάμε για έφηβες και νεαρές. Πιο σοβαρές είναι αυτές. Μιλάμε για 40αρες και 50άρες και βάλε.
Αλλά τι να πεις, όταν στα mail που σου έρχονται, ακόμη και από ειδησεογραφικά sites, οι τελευταίες ειδήσεις που σου στέλνουν είναι η νέα πόζα της κυρίας Καινούργιου (μιας ακόμη "προσφοράς" των ιδιωτικών καναλιών στον Πολιτισμό, τις Επιστήμες και την Τέχνη!) 
Μα ποια είναι η κυρία Καινούργιου; Και γιατί μας την δείχνουν; Τι έχει κάνει αυτή και μας την πλασάρουν; Έχει γράψει κανένα ποίημα; Έχει ζωγραφίσει κανέναν πίνακα, έχει παίξει σε καμιά ταινία, έχει κάνει θέατρο; Όχι δεν έχει κάνει τίποτε από όλα αυτά. Έχει καταφέρει το ανώτερο όλων. Τον απόλυτα μαυρισμένο λωκό.
Τώρα έχουν βγάλει κάτι βέργες, κάτι μπαστούνια, είδα που τα κρατάγανε, όχι όρθια για στήριγμα, αλλά οριζόντια. Αυτά που λέτε, αυτές τις βέργες τις έχουν και στερεώνουν το κινητό τους στη μια άκρη και το κρατάν από την άλλη, έτσι λοιπόν μπορούν να αυτο-φωτογραφηθούν, να βγάλουν selfie. Και αυτή τη σέλφι την ποστάρουν κατευθείαν στο Instagram. 
Και τη δημοσιεύουν λοιπόν στο Ινσταγκραμ και γράφουν επίσης από την όμορφη Αμοργό, από την ωραία Πάρο κ.ο.κ. Έτσι λοιπόν, καθάρισαν για φέτος, κατέθεσαν το τεκμήριο των διακοπών τους. Και που ξέρεις, μπορεί κανένα σάιτ να τις βάλει και σε καμιά δημοσίευση σαν άλλες "Καινούριες".
Και αναρωτιέσαι τελικά, για ποιον κάνουν διακοπές, για τον εαυτό τους ή για τους τρίτους, τους άλλους....

το χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki