Second World War —Hiroshima Nagasaki—

Σαν σήμερα...Ναγκασάκι...

Λίγες μέρες πριν...Χιροσίμα...

Ποτέ ξανά...

ΘΕΕ ΜΟΥ...ΠΟΤΈ

Όταν τα αδέρφια μαλώνουν

Συχνό φαινόμενο αδελφάκια του αντίθετου φύλου ή του ίδιου αλλά με διαφορά ηλικίας να μην έχουν (ή να μην θέλουν) κοινές δραστηριότητες και παιχνίδια. Μάλιστα εκτός ότι τα παιδιά δεν έρχονται πιο κοντά το ένα με το άλλο, συχνά εμπλέκονται σε καβγάδες που γίνονται μπελάς για εσάς και δεν ξέρετε πώς να το αντιμετωπίσετε.

Συνήθως τα παιδιά που ανήκουν στο ίδιο φύλο και έχουν μικρή διαφορά ηλικίας έχουν και κοινά ενδιαφέροντα και τους αρέσει να παίζουν με τα ίδια παιχνίδια. Τι γίνεται όμως στην αντίθετη περίπτωση.

Εάν λοιπόν τα παιδιά σας έχουν κάποια χρόνια διαφορά πιθανότατα θα τα έχετε δει να μαλώνουν. Το μικρό παιδί είναι αυτό που στις περισσότερες περιπτώσεις προκαλεί το μεγάλο, που δεν του δίνει ιδιαίτερη σημασία, πειράζοντας τα παιχνίδια του. Και ο καβγάς δεν αργεί να ξεκινήσει…

Τώρα τι κάνουμε;

Όταν ένα από τα δύο παιδιά πειράζει το άλλο ή όταν μαλώνουν μεταξύ τους καλύτερα να μην ανακατευτείτε, εκτός και αν τα πράγματα έχουν αγριέψει και αρχίσουν να δέρνονται.

Προσπαθήστε να τα ηρεμήσετε και έπειτα να τους εξηγήσετε πως αυτό που κάνουν δεν είναι σωστό.

Πώς να τα κάνετε να παίζουν από κοινού;

Παρατηρήστε ποια παιχνίδια αρέσουν και στα δύο. Έαν για παράδειγμα τους αρέσουν οι πλαστελίνες, τα παιχνίδια ρόλων, η ζωγραφική ή οι κατασκευές, φροντίστε να προμηθευτείτε τέτοια παιχνίδια και τα απαραίτητα υλικά και δώστε τα στα παιδιά. Προκειμένου να τα κάνετε να παίξουν μαζί μια καλή πρακτική είναι να καθίσετε στην αρχή μαζί τους και να αποχωρήσετε διακριτικά όταν δείτε ότι έχουν αρχίσει και συνεργάζονται. Καλύτερα να αποφύγετε τις εντολές τύπου «Παίξτε μαζί» ή να βγάζετε λόγους για να τα πείσετε. Προτιμότερο να τα προτρέψετε με έμμεσο τρόπο.

Εάν έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα…

Για να αποφύγετε, όσο το δυνατόν, τους καβγάδες, φροντίστε να παίζουν τουλάχιστον στον ίδιο χώρο, ώστε να μην νιώθουν μοναξιά. Φυλάξτε τα παιχνίδια τους σε χωριστά ράφια αλλά σε σημεία που να είναι εύκολα προσβάσιμα για το κάθε παιδί. Επίσης φροντίστε να έχουν περίπου την ίδια ποσότητα παιχνιδιών αν θέλετε να αποφύγετε τις γκρίνιες.

Εάν π.χ το μεγάλο παιδί είναι αγόρι και παίζει με στρατιωτάκια και το μικρό παιδί κορίτσι, τότε προτρέψτε το κορίτσι να παίξει π.χ με τις κούκλες. Σε περίπτωση που δείτε το μικρό να βαριέται ζητήστε του να σας βοηθήσει σε κάτι ή προτρέψτε το να παρακολουθεί το αδελφάκι του να παίζει, λέγοντάς του ότι έτσι θα μάθει σιγά-σιγά και όταν μεγαλώσει μπορεί να παίξει μαζί του.

Πηγή: www.infokids.gr

Αναρτήθηκε από Sofia

Αργύρης Κουμτζής, τυφλός πρωταθλητής, ετών ένδεκα!

Η ειδική, ανάγλυφη σκακιέρα, με τα 64 τρυπημένα τετράγωνα που θα υποδεχτούν τα 32 πιόνια. Οι τυφλοί σκακιστές θα πρέπει να τα ψάξουν ένα προς ένα, να ψηλαφίσουν τη σκακιέρα. Θα ξεχωρίσουν με την αφή τα μαύρα πιόνια, από την ακίδα που αυτά φέρουν πάνω τους και τα διακρίνει από τα λευκά
 
ΣΤΑ ΕΞΙ του χρόνια χρειάστηκε έναν μήνα για να μάθει τα βασικά στο σκάκι. Του πήρε άλλα δύο για να κερδίσει σε παρτίδα τον πρώτο του δάσκαλο, τον πατέρα του. Σήμερα, σε ηλικία ένδεκα ετών, ο Αργύρης Κουμτζής είναι ο μικρότερος τυφλός σκακιστής στην Ελλάδα.
 
Ξεδίπλωσε περίτρανα το ταλέντο του στο τελευταίο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα: με την τέταρτη θέση που κατέκτησε, συναγωνιζόμενος ενηλίκους, αυτομάτως κέρδισε και την κλήση στην ανδρική Εθνική Ομάδα Σκακιού Τυφλών!
Ήδη μάλιστα χάρη στη σκακιστική δεινότητά του θα βρεθεί πρώτη φορά στο εξωτερικό: πακετάρει τις βαλίτσες του για το Νιουκάστλ της Βρετανίας, για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, από 13 έως 24 Αυγούστου, με τη συμμετοχή 40 χωρών.
«Είμαι περήφανος που θα εκπροσωπήσω τη χώρα μας στους αγώνες, έχω προετοιμαστεί κατάλληλα. Στην Αγγλία πάμε όλοι μας για την εμπειρία, εγώ για να τα βάλω με τους μεγάλους, ενήλικους αθλητές, έναν- δυο θα τους κερδίσω!», λέει με τη σιγουριά του νικητή.
Άγχος, όπως λέει, δεν έχει κι έχει και τον λόγο του. «Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα κέρδισα τέσσερις και ήρθα ισόπαλος με άλλον έναν, όλοι ενήλικοι, άνω των 25 χρόνων, αθλητές». Για τη θεαματική εξέλιξή του οφείλει, όπως λέει, πολλά στον Βασίλη Τσαρουχά, τον δάσκαλό του στον σύλλογό του, τον Ήφαιστο. Βελτιώθηκε τόσο που... σταμάτησε πια να παίζει με τον πατέρα του! «Στην αρχή με κέρδιζε. Τώρα όμως δεν μπορεί, είναι εύκολος αντίπαλος! Προτιμώ για αντιπάλους μου άλλα παιδιά, από τα 75 του συλλόγου μας». Εκεί ο Αργύρης πηγαίνει για προπόνηση δυο φορές την εβδομάδα, άλλη μία κάνει και ιδιαίτερο μάθημα στο σπίτι.
 
«Μου αρέσει το σκάκι, γιατί είναι ένα από τα ελάχιστα αθλήματα με τα οποία, ως τυφλός, μπορώ να ασχοληθώ, είναι ήσυχο κι εγώ αργός σ΄ όλες μου τις δραστηριότητες. Είναι χόμπι που χρειάζεται σκέψη, μ΄ αρέσει να δουλεύει το μυαλό μου, γι΄ αυτό και σκοπεύω να το συνεχίσω αρκετά χρόνια!».


ΠΗΓΉ: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
ΠΕΜΠΤΗ, 9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2007