Κωστής Παλαμάς - «Κάποτε κάπου...»

Κάποτε κάπου ἀφάνταστο τραγούδησα τραγούδι
σὲ τοῦτον τὸ σκοπό,
κάποτε, πρώτη καὶ στερνὴ φορά· καὶ δὲν τὸ βρίσκω
γιὰ νὰ τὸ ξαναπῶ.

Στ᾿ ἄδειο σεντούκι του γυρτὸς ὁ σφιχτοχέρης, ἴδιος,
πάθος, χαμός, ὢ λύπη!
Τοῦ τρέμουνε τὰ δάχτυλα σὰ νὰ μετρᾶν ἀκόμα
τὸ θησαυρὸ ποὺ λείπει.

Βαστῶ μιᾶς φλόγας τὸν καπνὸ κ᾿ ἑνὸς καπνοῦ τὸν ἴσκιο
σὲ τοῦτον τὸ σκοπό.
Κάποτε κάπου ἀφάνταστο τραγούδησα τραγούδι·
ξανὰ δὲ θὰ τὸ πῶ.

Τὰ παθητικὰ κρυφομιλήματα, 1925
Ἅπαντα, τόμ. Ζ´, σελ. 479

Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος: Ένας ροκάς... ιεραπόστολος

Πατήρ Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος:
Από άθεος ροκάς... ιεραπόστολος
Τραγούδησε με τους Rolling Stones

και τώρα μάχεται τον Έμπολα στη Σιέρα Λεόνε         

Η ιστορία του πατέρα Θεμιστοκλή Αδαμόπουλου ή αλλιώς Themi Adams, καθώς είναι ομογενής από την Αυστραλία, έχει όλα τα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά για να γίνει μια εξαιρετική ταινία. Από τις ροκ συναυλίες και το πλευρό του Μικ Τζάγκερ κάλυψε μια... τεράστια διαδρομή για να βρεθεί ως ιεραπόστολος στην Αφρική.

Ο 67χρονος, πλέον, πατέρας Θεμιστοκλής, ήταν πάντα πνεύμα ανήσυχο και αντιδραστικό και από πολύ μικρή ηλικία έψαχνε να βρει το νόημα της ζωής και τον προορισμό του σε αυτόν τον πλανήτη.

Ένας άθεος μακρυμάλλης ροκ σταρ

Οι «The Flies» γνώρισαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960 αναπάντεχη φήμη στην χώρα, ήταν, κατά δήλωση του πατέρα, η πρώτη μπάντα με μακριά μαλλιά στη χώρα και έφτασαν στο σημείο να ανοίξουν τη συναυλία των Rolling Stones στη Μελβούρνη το 1965.

Ωστόσο, ο Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος, στα 21 του ανακάλυψε την Ορθοδοξία και της αφιερώθηκε ολοκληρωτικά.
Διέκοψε τις σπουδές του στις Πολιτικές Επιστήμες και στράφηκε στη Θεολογία.
Μελέτησε Εβραϊκά και Αρχαία Ελληνικά στο Χάρβαρντ, πήρε διδακτορικό από το Πρίνστον και το 1999 έφυγε για Κένυα, για το μακρύ ταξίδι της ιεραποστολής.

Ενας πρώην ροκάς στον αγώνα κατά του Εμπολα
Ο Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στη Σιέρα Λεόνε, υπηρετεί, όπως αναφέρει το «Εθνος» τους περίπου 2.000 ορθόδοξους που κατοικούν εκεί και πολεμάει μαζί με τους υπόλοιπους κατά του Εμπολα.
Μάλιστα, ο πατήρ Θεμιστοκλής δηλώνει στο «Εθνος» «Ανησυχώ, φοβάμαι, τρέμω τον Eμπολα, αλλά δεν εγκαταλείπω το ποίμνιό μου. Φέτος, όμως, δεν μπορώ να φύγω. Θα είναι σαν να λέω στο ποίμνιό μου εγώ φεύγω, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας. Και αυτό δεν το επιτρέπει ο Χριστός και η συνείδησή μου».
Προσθέτει ακόμη ότι προσπαθεί να μην δείχνει την ανησυχία του, γιατί δεν θέλει να πανικοβάλει τους πιστούς, ενώ, ο ίδιος, παίρνει όλες τις προφυλάξεις, φοράει πάντα γάντια, απολυμαίνει με νερό και χλωρίνη τα πάντα και είναι σε συνεχή επαφή με τις Αρχές της χώρας και το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας.

 «Ελπίζω ότι με τη βοήθειά του θα τα καταφέρω. Το ίδιο εύχομαι και για το ποίμνιό μου», αναφέρει με συγκρατημένη αισιοδοξία για την εξάπλωση του θανατηφόρου ιού.

Καθημερινά επισκέπτεται τις τρεις ελληνικές ορθόδοξες εκκλησίες στις οποίες μάλιστα συχνά ακούγονται ψαλμοί και τροπάρια και στα Ελληνικά, οργανώνει τα συσσίτια, περιθάλπει φτωχούς και αστέγους. Τις τελευταίες μέρες μόνο αποφεύγει να πλησιάζει αστέγους που είναι άρρωστοι και όταν τους εντοπίζει έξω από τις εκκλησίες, ειδοποιεί τις υγειονομικές αρχές.

iefimerida.gr

Γίνεται ένα παιδί να είναι «αγγελάκι» στο σχολείο και στο σπίτι τόσο σκανταλιάρικο;

Την πρώτη μέρα που πήγατε να πάρετε το μικρό σας από τον παιδικό σταθμό, δεν πιστεύατε στα αυτιά σας. Ενώ εσείς περιμένατε να ακούσατε από τις δασκάλες την λίστα με τις σκανταλιές που έκανε το καμάρι σας, εκείνες σας έδιναν συγχαρητήρια για το ήσυχο και υπάκουο παιδί που έχετε.

Γίνεται ένα παιδί να είναι αγγελάκι στο σχολείο και στο σπίτι τόσο σκανταλιάρικο;

Σύμφωνα με το mother.gr, πολλά παιδιά παρουσιάζουν διαφορετική συμπεριφορά όταν βρίσκονται εκτός σπιτιού, ειδικά στο σχολείο και οι λόγοι γι’ αυτό είναι οι ακόλουθοι:

Προσοχή:
Πολλές από τις σκανταλιές που κάνει το παιδί σας στο σπίτι, γίνονται μόνο και μόνο για να σας τραβήξει την προσοχή και να σας αναγκάσει να ασχοληθείτε μαζί του. Στο σχολείο κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το παιδί συνειδητοποιεί ότι η δασκάλα δεν μπορεί να ασχολείται συνέχεια μαζί του και πρέπει να μοιράζει την προσοχή της σε όλα τα παιδιά.
Άμεσες συνέπειες:
Οι δασκάλες, σε αντίθεση με τους γονείς που συχνά μένουν μόνο στα λόγια και τις κούφιες απειλές, επιβάλλουν άμεσες συνέπειες, όταν ένα παιδί παραφέρεται. Με απλά λόγια το μικρό σας στο σπίτι είναι άτακτο γιατί ξέρει πώς μπορεί να είναι, ενώ στο σχολείο μαθαίνει ότι αν δεν συμμορφωθεί με τους κανόνες της τάξης, θα υποστεί τις ανάλογες συνέπειες.
Πρόγραμμα:
Ένα παιδί που βρίσκεται όλη την μέρα μέσα στο σπίτι είναι φυσικό να βαριέται, να μην ξέρει πώς να απασχολήσει τον εαυτό του και συνεπώς να κάνει και κάποιες μικρές ή μεγάλες αταξίες. Στο σχολείο υπάρχει πρόγραμμα, δηλαδή τα παιδιά έχουν πάντα κάτι να κάνουν και δεν μένει χρόνος για σκανταλιές.
Αντιπερισπασμός:
Οι δασκάλες εφαρμόζουν με μεγάλη ευκολία την τεχνική του αντιπερισπασμού, αποκλιμακώνοντας μια άσχημη κατάσταση πριν εξελιχθεί ακόμα πιο άσχημα. Όταν εσείς είστε στο σπίτι και ταυτόχρονα ασχολείστε και με άλλα πράγματα (δουλειές σπιτιού κλπ.) δεν είναι πάντα εύκολο να τραβάτε την προσοχή του μικρού σας σε κάτι διαφορετικό από την σκανταλιά που ετοιμάζεται να κάνει.
mother.gr

«Ευχόμασταν το παιδί μας να ΜΗΝ πετύχει στις πανελλαδικές»

Το σκληρό πρόσωπο της ελληνικής πραγματικότητας αντικρίζουν αυτές τις μέρες δεκάδες απόφοιτοι των λυκείων, οι οποίοι μπορεί να πέτυχαν την εισαγωγή τους στα πανεπιστήμια, όμως η οικονομική αδυναμία των γονέων τους, τους αποστερεί το δικαίωμα στην ανώτερη και ανώτατη μόρφωση.

Σήμερα στη Ρόδο υπάρχουν πολλά παιδιά, τα οποία πέτυχαν μεν στις πανελλαδικές εξετάσεις για τα ΤΕΙ και τα ΑΕΙ, όμως εν τέλει θα φοιτήσουν σε κάποια σχολή του ΟΑΕΔ, διότι οι γονείς τους δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις δαπάνες που απαιτεί το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Οι περιγραφές που γίνονται από τα στελέχη των σχολών του ΟΑΕΔ της Ρόδου είναι αποκαλυπτικές:

«Ερχονται εδώ οι γονείς και με δάκρυα στα μάτια ζητούν να εξασφαλίσουμε μια θέση μαθητείας για τα παιδιά τους. Μας λένε ότι δεν έχουν χρήματα για να τα στείλουν στις σχολές που έχουν επιτύχει μέσα από τις πανελλαδικές εξετάσεις και προκειμένου να απαλύνουν την πικρία των παιδιών, προσπαθούν να τους βρουν μια άλλη θέση για σπουδές στο νησί μας».

Βέβαια, από την πλευρά τους τα στελέχη του ΟΑΕΔ (και των άλλων σχολών που λειτουργούν στη Ρόδο), αντιμετωπίζουν με κατανόηση το όλο πρόβλημα, ωστόσο την ίδια στιγμή είναι υποχρεωμένα να τηρήσουν το διαδικαστικό που αφορά στον τρόπο επιλογής των σπουδαστών για τα διάφορα τμήματα. «Υπάρχουν γονείς που μας λένε ότι ευχόντουσαν τα παιδιά τους να μην επιτύχουν στις πανελλαδικές, προκειμένου να αποφύγουν αυτή την τόσο δυσάρεστη στιγμή».
Το πρόβλημα είναι ακόμα πιο μεγάλο για τους γονείς εκείνους που έχουν παιδιά που σπουδάζουν και έχουν ήδη περάσει τα πρώτα εξάμηνα της φοίτησής τους.
Είναι χαρακτηριστική η περιγραφή που έκανε ένας γνωστός Ρόδιος παππούς προς τη «δημοκρατική»:

«Ο εγγονός μου βρίσκεται στο τέταρτο εξάμηνο των σπουδών του, όμως οι γονείς του είναι και οι δύο απλήρωτοι από τις δουλειές τους. Τους συντηρώ εγώ με τη σύνταξή μου, αλλά τα έξοδα έχουν φτάσει σε τόσο μεγάλο ύψος, ώστε πια είναι αδύνατο να συνεχίσω να δίνω χρήματα. Δεν φτάνουν για φαγητό, για φάρμακα, για νοίκια και για τις σπουδές του εγγονού. Ηδη, του το έχω πει και το παιδί ψάχνει να βρει δουλειά εκεί που σπουδάζει. Αν δεν βρει δουλειά, που να του εξασφαλίζει τα απαραίτητα χρήματα, τότε αναγκαστικά θα πρέπει να γυρίσει στη Ρόδο». Ο ίδιος τόνισε ότι «δεν είναι στο χαρακτήρα μου, αλλά τις νύχτες δεν μπορώ να κοιμηθώ και πολλές φορές με παίρνουν τα δάκρυα από την απογοήτευση γιατί ο εγγονός μου είναι πραγματικά άριστος μαθητής. Πώς καταντήσαμε έτσι;».

Ο πραγματικός αριθμός των παιδιών που βρίσκονται στην απελπιστική αυτή κατάσταση δεν είναι δυνατόν να υπολογιστεί, όμως στα σίγουρα είναι αρκετά μεγάλος.
Τα παιδιά, οι φοιτητές, οι πολίτες του “αύριο” της ελληνικής πραγματικότητας έχουν αρχίσει να χάνουν το δικαίωμα στην ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση. Δεν το χάνουν λόγω δικής τους αδυναμίας, αλλά εξαιτίας της ανικανότητας του ελληνικού δημοσίου να υποστηρίξει όλα αυτά τα παιδιά. Η οικονομική κρίση έχει αρχίσει να χτυπάει με το χειρότερο τρόπο το μέλλον της χώρας. Η οικονομική κρίση καθοδηγεί τα παιδιά στο να παραμείνουν για πάντα σε επαγγέλματα «δεύτερα».

 Νεκτάριος Καλογήρου