Η καλοσύνη ποτέ δεν χάνεται… ξαναγυρνάει πάντα σε μας Δυο υπέροχα videos

Η καλοσύνη ποτέ δεν χάνεται… ξαναγυρνάει πάντα σε εμάς

Όπως θα δείτε στα videos, η καλοσύνη είναι μεταδοτική και γυρίζει πίσω σε αυτόν που έκανε την αρχή…

...........

Η Ναζιστική Αντίληψη του Μίσους και του Φόνου

Ελλάδα
18 Σεπτεμβρίου 2013
Άγριο έγκλημα στο Κερατσίνι - 45χρονος μαχαίρωσε 34χρονο σε καφετέρια - Στο χώρο της Χρυσής Αυγής ο δράστης

- Το θύμα πριν υποκύψει στα τραύματά του πρόλαβε να υποδείξει τον δράστη
- Ο 45χρονος μαχαίρωσε το θύμα στο στήθος μετά από καυγά που ξεκίνησε για το ποδόσφαιρο σε καφετέρια στο Κερατσίνι
- Παλιό μέλος του συνδικάτου μετάλλου ο νεκρός, για "εγκληματίες της Χρυσής Αυγής" μιλούν τα συνδικάτα του Πειραιά
- Φόβοι για βεντέτα μετά και τα επεισόδια της περασμένης Παρασκευής μεταξύ ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής στο Πέραμα
- Σε συγκέντρωση καλούν το απόγευμα τα σωματεία του Πειραιά στην Αμφιάλη

περισσότερα στην πηγή: newsit

**************************************************

Γαλλία
06 Ιουν 2013  

Πέθανε ο Γάλλος ακτιβιστής - θύμα ξυλοδαρμού από νεοναζί

 

Πέθανε το απόγευμα της Πέμπτης μετά τον άγριο ξυλοδαρμό που υπέστη το προηγούμενο βράδυ στο Παρίσι από μέλη ακροδεξιάς οργάνωσης, ο 18χρονος Κλεμάν Μερίκ.

Ο νεαρός ξυλοκοπήθηκε, εγκαταλείφθηκε  αναίσθητος και παρέμενε έως τώρα εγκεφαλικά νεκρός. Για έγκλημα που φέρει τη σφραγίδα της ακροδεξιάς έκανε λόγο ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Μανουέλ Βαλς.

 

Επτά ύποπτοι, έξι άνδρες και μία γυναίκα, κρατούνται για την επίθεση, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές. Μεταξύ των συλληφθέντων είναι και ο φερόμενος ως αυτουργός του θανατηφόρου χτυπήματος. Σύμφωνα με την ίδια πηγή οι ύποπτοι αναγνωρίστηκαν από φωτογραφίες.
..............................
Ο επικεφαλής της JNR, Σερζ Αγιούμπ, αρνείται, ωστόσο, πως η ομάδα του εμπλέκεται στην υπόθεση. «Είναι απολύτως ψευδές» υποστήριξε στο AFP.
  Η οργάνωση Jeune Nationaliste Révolutionnaire που δρα τα τελευταία χρόνια στη Γαλλία αποτελείται από νεοναζί και σκίνχεντ, είναι γνωστή για την επιθετική της δράση κατά μεταναστών και αριστερών και διατηρεί «φιλικές» σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή.

περισσότερα εδώ:  tvxs

Πως να αποφύγετε τις «κρίσεις υστερίας» του παιδιού σας!

Από: Νινέττα Φαφούτη

Όλα τα παιδάκια, ακόμη και τα πιο ήρεμα, περνούν τις κρίσεις τους. Και όλες οι μαμάδες νιώθουν απόγνωση μπροστά στην ένταση των συναισθημάτων τους. 

Συμβουλές προς μαμάδες και μπαμπάδες λοιπόν! 

Για τη διατήρηση του χαμόγελου.

How to Stop Toddler Hysterics

how to avoid 2.5 yr old bedtime hysterics

Σκηνή 1. Ο Παύλος, 4 μηνών, είναι κλαψιάρης. Όχι μόνο κλαίει κάθε βράδυ, αλλά παθαίνει ξεσπάσματα θυμού όπου και να βρισκόμαστε, τα οποία δεν κατευνάζονται με τίποτα.

Του αλλάξατε πάνες, μπιμπερό, γάλα. Τον παίρνετε συνέχεια αγκαλιά. Κανένα αποτέλεσμα. Κάθε βράδυ, τον συγκλονίζει ένας μικρός σεισμός, ο οποίος σας βυθίζει σε μια βαθιά κατάσταση στρες καθώς είστε πια πεπεισμένη ότι κάτι δεν κάνετε καλά. Πολλοί γονείς, όταν το μωρό τους κλαίει καθημερινά, πιστεύουν ότι τους απορρίπτει. Κι όμως, αυτό απέχει πολύ από την αλήθεια. Το μωρό σας δεν σας απορρίπτει όταν κλαίει. Αντίθετα, νιώθει απολύτως ασφαλές όταν είναι μαζί σας και σας δείχνει τα πραγματικά του συναισθήματα. Όπως και εμείς, οι μεγάλοι, μπορεί να ξεσπάσουμε σε λυγμούς στην αγκαλιά κάποιου που εμπιστευόμαστε όταν έχουμε περάσει δύσκολες ώρες. Οι ειδικοί επιβεβαιώνουν ότι τα βρέφη κλαίνε μιάμιση με δύο ώρες την ημέρα, χωρίς προφανή αιτία. Εννοείται ότι εάν έχετε την παραμικρή υποψία ότι είναι άρρωστο ή ότι το πονάει η κοιλιά του (οι περιβόητοι κολικοί) θα σπεύσετε να ειδοποιήσετε τον παιδίατρο! Αλλά, εάν το μωρό σας είναι υγιές και δεν υποφέρει από κάποια άμεση αδιαθεσία, το κλάμα του εκφράζει απλώς μια φυσιολογική νευρικότητα, την ανάγκη του να ξεφορτώσει το στρες του.
Τι μπορώ να κάνω; Πάρτε το μωρό σας αγκαλιά, καθίστε και κοιτάξτε το προσωπάκι του προσπαθώντας να μαντέψετε την αιτία της «δυστυχίας» του και προσπαθήστε να το καθησυχάσετε. Σκοπός δεν είναι να κοπεί αμέσως το κλάμα, αλλά να το δεχτείτε εσείς και να αφιερώσετε στο μωρό σας όλη σας την προσοχή. Μπορεί εσείς να νιώθετε ανίκανη, αλλά στην πραγματικότητα του προσφέρετε συναισθηματική υποστήριξη ενώ το ίδιο διώχνει το στρες που το βασανίζει.
Σκηνή 2. 

Η Αννούλα, 10 μηνών, εδώ και δεκαπέντε μέρες έχει αρχίσει να ουρλιάζει με το που αντιλαμβάνεται ότι η μαμά της ετοιμάζεται να πάει στο γραφείο  και να κολλάει σαν το στρείδι στο λαιμό της μαμάς της.
Τα παιδιά περνούν διαφόρων ειδών φόβους, ένας από τους οποίους είναι ο φόβος του αποχωρισμού. Αυτό το άγχος εκδηλώνεται με μικρότερη ή μεγαλύτερη ένταση σε κάθε παιδί και αποτελεί μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης, ιδίως σε αυτή την ηλικία. Από την άλλη πλευρά δεν πρέπει και να υποτιμάται. Όσο δύσκολο κι αν είναι για εσάς, είναι καλύτερο για το παιδί να κλαίει ελεύθερα για να εκδηλώσει τον πόνο που του προκαλεί η ιδέα ότι θα σας χάσει, παρά να βλέπει τα συναισθήματά του να αμφισβητούνται πόσο μάλλον να παραμελούνται.
Τι μπορώ να κάνω; Κυρίως να μην φεύγετε ποτέ χωρίς να το αποχαιρετίσετε, γιατί έτσι θα του προκαλέστε ακόμη μεγαλύτερο άγχος. Μάθετε να δέχεστε τα κλάματά του, που συνοδεύουν μια υγιή διαχείριση του αποχωρισμού. Μιλήστε του ήρεμα, καθησυχάστε το και ελέγξτε τα δικά σας συναισθήματα. Εάν το κλάμα του μικρού εντείνει τις ενοχές σας γιατί θεωρείτε ότι το εγκαταλείπετε, εκείνο θα το καταλάβει και θα νιώσει ακόμη πιο δυστυχισμένο. Από την άλλη, μην παρατείνετε ανώφελα τους αποχαιρετισμούς. Ένα χαδάκι, ένα φιλάκι και δρόμο.
Σκηνή 3. Η πιο συνηθισμένη σκηνή. 

Πάντα ήρεμη και ευγενική, η Ελενίτσα, 2 ετών, ξαφνικά έχει γίνει έξαλλη. Ουρλιάζει, κυλιέται κάτω στο σούπερ-μάρκετ, στο διάδρομο με τα μπισκότα, γιατί η μαμά της αρνήθηκε να της πάρει το κουτί με τα αγαπημένα της μπισκοτάκια.
Έχετε δίκιο. Πώς να μην θυμώσετε μπροστά σε ένα κοριτσάκι που ουρλιάζει και χτυπιέται συγκεντρώνοντας επάνω σας τα ενοχλημένα, αν όχι αγανακτισμένα, βλέμματα των υπολοίπων πελατών; Στην ηλικία των 18 μηνών έως 4 ετών, τα παιδάκια γίνονται οξύθυμα. Ό,τι έρχεται σε αντίθεση με την επιθυμία της στιγμής μπορεί να γίνει αφορμή για μια τρομερή κρίση. Εάν δουν κάτι και το ζητήσουν, δεν ανέχονται την άρνησή σας. Εσείς, ως μαμά και ως συνειδητοποιημένη καταναλώτρια, απλώς αρνηθήκατε να αγοράστε άλλο ένα πακέτο μπισκότα, τα οποία άλλωστε έχετε ήδη στο σπίτι. Για τη μικρή, όμως, αυτή η άρνηση είναι τραύμα, προσβολή στη λιλιπούτεια προσωπικότητά της. Η άρνησή σας να της πάρετε το κουτί με τα μπισκότα την κάνει να αμφιβάλλει για την αγάπη σας γι’ αυτήν και κυλιέται στο πάτωμα για να σας δείξει πόση δυστυχία της προκαλεί αυτή η αμφιβολία.
Τι μπορώ να κάνω; Μην υποχωρήσετε γιατί βρίσκεστε σε δημόσιο χώρο, αγνοήστε τα βλέμματα και τα σχόλια των παρευρισκομένων. Εξηγήστε στο παιδί σας ότι καταλαβαίνετε πολύ καλά γιατί αντιδράει έτσι, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να υποχωρήσετε και ότι η κακή συμπεριφορά δεν οδηγεί πουθενά. Όταν καταλαγιάσει ο θυμός, παρηγορήστε το. Έτσι θα έχει τη βεβαιότητα που επιζητούσε. Ναι, εξακολουθεί να είναι το κέντρο της ζωής σας!
Σκηνή 4. 

Ο Γιαννάκης, 30 μηνών, ξεσπάει καμιά φορά σε κλάματα για ασήμαντη αιτία. Γιατί το τελευταίο μπισκοτάκι στο πακέτο ήταν σπασμένο, γιατί ο μπαμπάς του έφερε ένα πράσινο αυτοκινητάκι ενώ εκείνος ήθελε μπλε...
Οι κρίσεις του μοιάζουν άσχετες και αδικαιολόγητες. Στην πραγματικότητα, όποια κι αν είναι η αιτία του θρήνου, δεν είναι παρά ένα πρόσχημα για να αντιμετωπίσει τη συναισθηματική υπερφόρτιση. Το ποτήρι με την πορτοκαλάδα που χύθηκε ίσως είναι η πρώτη ευκαιρία που παρουσιάζεται στο παιδί για να ικανοποιήσει την ανάγκη του να βάλει τα κλάματα. Οι γονείς επιθυμούν τόσο απελπισμένα να είναι τα παιδιά τους πάντα ευτυχισμένα που ξεχνούν πόσο σημαντικό είναι να τους επιτρέπουν να εξωτερικεύουν όλο το φάσμα των συναισθημάτων, συμπεριλαμβανομένης και της λύπης.
Τι μπορώ να κάνω; Είναι ανώφελο να το κατσαδιάσετε. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Αντίθετα, εάν το αφήσετε να επωφεληθεί από αυτό το μικρό περιστατικό (όσο υπερβολικό κι αν σας φαίνεται), ώστε να παραφερθεί και να αφήσει το κλάμα του να ξεσπάσει, εκείνο θα βγει από την κρίση χαρούμενο και χαλαρό.
Σκηνή 5.  

Η Νίκη, 3 ετών, ήθελε τα μακαρονάκια της με βούτυρο. Η μαμά της, βυθισμένη στις σκέψεις της, της βάζει σάλτσα ντομάτας. Η μικρή ουρλιάζει και για πρώτη φορά αρνείται να αγγίξει το πιάτο της. Η μαμά της γίνεται έξαλλη.
 Συνήθως βρίσκετε επιχειρήματα για να την πείσετε να φάει τα μακαρόνια της με λίγη σάλτσα, αλλά απόψε η υπομονή σας έχει εξαντληθεί. Αυτό το καινούργιο καπρίτσιο είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Γίνεστε έξαλλη και βάζετε τις φωνές. Έχετε και εσείς λόγους να είστε θυμωμένη (πιο σημαντικούς μάλιστα) και δεν η στιγμή να ασχοληθείτε με μια παλιοσάλτσα! Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τα παιδιά είναι ιδιαίτερα εκνευρισμένα ακριβώς τις ημέρες που θέλουμε να μας αφήνουν στην ησυχία μας. Γιατί τα παιδιά είναι εξαιρετικά ευαίσθητα σε όσα συμβαίνουν στους γονείς τους και αντιλαμβάνονται ακόμη και τα ανεκδήλωτα συναισθήματα, τις εντάσεις (οικογενειακές, επαγγελματικές...). Νιώθουν ανασφάλεια και αντιδρούν με τρόπο που εξοργίζει τους γονείς τους.
Τι μπορώ να κάνω; Κι εσείς έχετε ανάγκη να αφήσετε ελεύθερα τα συναισθήματά σας. Εάν προσπαθήσετε να εκφράσετε την απογοήτευσή σας για κάτι που πήγε στραβά στη δουλειά ή για οποιαδήποτε άλλη αιτία, δεν θα ξεσπάσετε τελικά σε κάποιο τρίτο και άσχετο άτομο (στην προκειμένη περίπτωση, στο παιδί σας).
Σκηνή 6.  

Ο Μανώλης, 3 ετών, χαρακτηρίστηκε ευέξαπτος από τους υπεύθυνους της παιδικής απασχόλησης στην κατασκήνωση  γιατί την περασμένη εβδομάδα έσχισε τα σχέδια και έσπασε τις κατασκευές των φίλων του, αφού είχε καταστρέψει όλα τα δικά του.
Η επιθυμία απόκτησης μιας νέας δεξιότητας εμφανίζεται πάντα πριν την απόκτησή της. Έτσι υπάρχει μια καθυστέρηση από την επιθυμία του παιδιού να κάνει κάτι μέχρι την απόκτηση της ικανότητας να το κάνει. Η εξήγηση, λοιπόν, του θυμού του παιδιού βρίσκεται στο ότι του ζητούν να κάνει όλο και περισσότερα πράγματα. Ο θυμός του κρύβει την απόγνωσή του γιατί είναι μικρό, ανίκανο να τα καταφέρει όπως τα υπόλοιπα παιδάκια στην κατασκήνωση. Το αίσθημα της ανικανότητας κυριεύει το μικρό που ξεσπάει επάνω στα, πολύ ωραία για να το αντέξει, σχέδια του φίλου του.
Τι μπορώ να κάνω; Ένα παιδί που αντιδρά με αυτό τον τρόπο, συχνά είναι ένα παιδί το οποίο έχει στερηθεί το δικαίωμα να κάνει λάθος. Μήπως περιμένετε από αυτό να κάνει πράγματα δύσκολα για την ηλικία του; Καθησυχάστε το προτείνοντάς του δραστηριότητες στα μέτρα του και επιδοκιμάζοντας την παραμικρή πρόοδο που σημειώνει.
Σκηνή 7. 

Η Μυρτώ, 30 μηνών, είναι ένα αξιολάτρευτο κοριτσάκι...μέχρι την ώρα του ύπνου. Ένα παραμύθι, μια αγκαλιά, ένα φιλάκι, ένα ποτήρι νερό. Αφού εξαντλήσει όλες οι προφάσεις που διαθέτει για να κρατάει τη μαμά της δίπλα της χρησιμοποιεί το τελευταίο της όπλο: τα κλάματα.
Σε αυτή την περίπτωση, η μαμά βλέπει μόνο δύο λύσεις: να υποχωρήσει και να ξαναγυρίσει στο δωμάτιο για ένα τελευταίο φιλάκι ή να θυμώσει και να απαιτήσει από την κόρη της να κοιμηθεί επιτέλους. Όμως, το αποτέλεσμα της ενδοτικότητας είναι ένα όλο και πιο απαιτητικό παιδί, το οποίο πιστεύει ότι μπορεί να κάνει τους γονείς του ό,τι θέλει και καθυστερεί όλο και περισσότερο την ώρα του ύπνου. Από την άλλη, ούτε ο θυμός είναι η λύση, γιατί υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει στο μικρό ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια.
Τι μπορώ να κάνω; Μεγάλη σημασία για να είναι ήρεμη και εύκολη η ώρα του ύπνου έχει το χρονικό διάστημα που προηγείται. Μια ώρα πριν, αρχίστε να το προετοιμάζετε: «Σε μισή ώρα ετοιμαζόμαστε για το κρεβάτι». Τριάντα λεπτά αργότερα, ξεκινήστε ένα τελετουργικό, το οποίο θα είναι πάντα το ίδιο ώστε να καθησυχάζει το παιδί: πλύσιμο δοντιών, τουαλέτα ή αλλαγή πάνας, καληνύχτα στο αρκουδάκι, παραμύθι. Τέλος, καληνυχτίστε το μικρό σας με ένα φιλάκι και δυο γλυκά λογάκια. Όταν καταλάβει ότι δεν έχει ελπίδα να σας κάνει να πάτε και να έρθετε άλλες είκοσι φορές, θα σταματήσει τις προσπάθειες!
Ανακεφαλαιώνοντας, σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις,  πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι:
-  Το ξύλο δεν έχει ποτέ σωστά αποτελέσματα.
-  Μην αφήσετε το παιδί να πιστέψει ότι μπορεί να σας επηρεάζει με τα κλάματά του. Εξηγήστε του ότι καταλαβαίνετε το θυμό του, αλλά δεν θα υποχωρήσετε.
-  Μην θυμώνετε περισσότερο από το ίδιο. Θα τρομοκρατηθεί.
-  Μην ξεχνάτε ότι η δική σας συμπεριφορά αποτελεί υπόδειγμα για το παιδί σας.
-  Μάθετε να μοιράζεστε μαζί του το πόνο και το κλάμα του, όπως μοιράζεστε τη χαρά και το γέλιο του.
-  Μην κολλάτε στο παιδί σας την ετικέτα του κλαψιάρη. Θα δυσκολευτεί να την αποβάλει μεγαλώνοντας.
Με την συνεργασία της κας Βάσως Μακαρώνη
(ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος)

imommy

Νέα έρευνα για τα 502 εξαφανισμένα παιδιά των φαναριών

Νέα προσπάθεια για την ποινική διερεύνηση των καταγγελιών για εξαφάνιση περίπου 500 παιδιών από το κρατικό ίδρυμα «Αγία Βαρβάρα» την περίοδο των... Ολυμπιακών Αγώνων, ξεκινά η Εισαγγελία Πρωτοδικών, έπειτα από την εντολή της προϊσταμένης, Παναγιώτας Φάκου, για διενέργεια συμπληρωματικής ανάκρισης για κακουργηματική κατηγορία.
.

Με αφορμή τα δημοσιεύματα στον Τύπο για την υπόθεση των αποκαλούμενων «παιδιών των φαναριών» που φιλοξενήθηκαν στο ίδρυμα με σκοπό να βρεθούν οι οικογένειές τους και φαίνεται να έχουν χαθεί τα ίχνη τους, η κ. Φάκου έδωσε εντολή να ανασυρθεί από το αρχείο η σχετική δικογραφία και να διενεργηθεί συμπληρωματική κύρια ανάκριση για την κατηγορία -που ήδη είχε απαγγελθεί- της αρπαγής ανηλίκων που δεν συμπλήρωσαν τα δεκατέσσερα χρόνια, κατά συρροή.

περισσότερα στην πηγή: newsnow

Τι απέγιναν τα 502 παιδιά των φαναριών; Σοκαριστικές οι αποκαλύψεις της έρευνας για τις εξαφανίσεις απο το ίδρυμα «Αγία Βαρβάρα»

............................

Πληροφορίες αναφέρουν ότι, παρά τον φόβο, μετά από πίεση, κάποια από τα παιδιά εξομολογήθηκαν στις αλβανικές αρχές την τύχη που είχαν κάποια από τα άλλα παιδιά που απήχθησαν μαζί με αυτά: Τους αφαίρεσαν όργανα και τα έθαψαν σε ομαδικούς τάφους

περισσότερα στην πηγή: newsnow

Η Scotland Yard αγνόησε... 27 κλήσεις για να σώσει τον μικρό Daniel Pelka

  «Πριν από το θάνατό του ο Daniel έμοιαζε με θύμα που είχε βγει από στρατόπεδο συγκέντρωσης, ζύγιζε μόλις 11 κιλά και ήταν τόσο πεινασμένος που δάσκαλοι τον είδαν να τρώει τα τρόφιμα μέσα από τους κάδους σκουπιδιών»

Βρετανία: Άφηναν το παιδί τους να λιμοκτονεί και το βασάνιζαν μέχρι να πεθάνει

Daniel Pelka: Unthinkable acts of cruelty on boy who needed love - Vile pair jailed for life for murder

Έκθεση - κόλαφος αποκάλυψε σήμερα ότι ο μικρός Daniel Pelka θα μπορούσε να είχε σωθεί αν η αστυνομία είχε κάνει τη δουλειά της. Η Σκότλαντ Γιατρν είχε δεχτεί τουλάχιστον 27 κλήσεις αλλά καμία από αυτές δεν πήρε σοβαρά. Η ιστορία του Daniel είχε συγκλονίσει την υφήλιο τον Μάρτιο του 2012.

Το 4χρονο αγοράκι δολοφονήθηκε από τον «ανάλγητη και άθλια» μητέρα και τον πατριό του. Σε μια υπόθεση ασύλληπτης αγριότητας και βαναυσότητας ο Daniel για περισσότερο από ένα χρόνο λιμοκτονούσε, κλειδώνονταν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο γεμάτο βρωμιές και ακαθαρσίες, βασανιζόταν και στο τέλος δέχτηκε ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι όπου και υπέκυψε.

Ο εισαγγελέας χαρακτήρισε την 27χρονη Magdalena Luczak και τον 37χρονο Mariusz Krezolek κτήνη και το δικαστήριο τους επέβαλε 30ετή ποινή κάθειρξης.
Οι αποκαλύψεις που έρχονται στο φως συγκλονίζουν καθώς η αστυνομία είχε πολλές ευκαιρίες να απομακρύνει το παιδί από το σπίτι όπου κακοποιούνταν συστηματικά. Αν και είχε επισκεφτεί κάποιες φορές το σπίτι και θα μπορούσε να πάρει το παιδί δεν το έπραξε επικαλούμενη ότι πείθονταν από τη μητέρα ότι φρόντιζε το παιδί. Το αποτέλεσμα ήταν ότι μετά από κάθε επίσκεψη της αστυνομίας ο άτυχος Daniel βασανιζόταν ακόμα πιο σκληρά και απάνθρωπα.
«Πριν από το θάνατό του ο Daniel έμοιαζε με θύμα που είχε βγει από στρατόπεδο συγκέντρωσης, ζύγιζε μόλις 11 κιλά και ήταν τόσο πεινασμένος που δάσκαλοι τον είδαν να τρώει τα τρόφιμα μέσα από τους κάδους σκουπιδιών», λέει άνθρωπος που συνέταξε την έκθεση και είχε μιλήσει με δασκάλους του σχολείου.
Ακόμα πιο τραγικό είναι ότι στην περιοχή του Coventry που είχε την ατυχία να ζήσει ο Daniel και μετά από σειρά παραλείψεων και λαθών κανένας δεν έχει απολυθεί. Αστυνομικοί, κοινωνικοί λειτουργοί και δάσκαλοι συνεχίσουν να βρίσκονται στις θέσεις τους και να εργάζονται κανονικά.
Μάλιστα δάσκαλος που κλήθηκε να καταθέσει στο δικαστήριο είπε: «Μια μέρα το παιδί ήρθε στο σχολείο με μαυρισμένα μάτια, σπασμένο χέρι και φαινόταν λυπημένο, απελπισμένο και μόνο. Καλέσαμε την αστυνομία αλλά δυστυχώς δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή. Τώρα πια είναι αργά.»

πηγή: dailymail

protothema

Δωρεάν παιδικό περιβαλλοντικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο πάρκο "Αντώνης Τρίτσης": «Στο βάθος…ΚΗΠΟΣ!»

Η ΜΚΟ «ΕΔΡΑ» μέσω της Παιδικής Πολιτιστικής Λέσχης «ΕΚΦΡΑΣΗ» πραγματοποιεί το περιβαλλοντικό πρόγραμμα 

«Στο βάθος…ΚΗΠΟΣ!» για παιδιά ηλικίας 5-12 ετών.

Tο πρόγραμμα θα ξεκινήσει την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου και θα πραγματοποιείται κάθε Κυριακή στις 10.00 το πρωί στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης», σε έκταση που έχει παραχωρηθεί στην Κ.Σ.Δ.Ε.Ο. «ΕΔΡΑ». Σημείο συνάντησης: Κτίριο Natura.

Μερικά από τα θέματα του εκπαιδευτικού προγράμματος είναι….
• Τα λαχανικά. Πώς τα καλλιεργούμε, πώς τα περιποιούμαστε, ποια λαχανικά πρέπει να τρώμε ανά εποχή, κ.α.
• Τα αρωματικά της Ελλάδας. Ποια είναι πως τα αναγνωρίζουμε, ποια είναι η χρήση τους (π.χ. μαγειρική, φαρμακευτική κ.α.), πως τα καλλιεργούμε, κ.α.
• Τα καρποφόρα. Πως τα καλλιεργούμε, πως τα περιποιούμαστε, τι μας προσφέρουν κ.α.
• Βιολογική καλλιέργεια. Πώς κάνουμε βιολογική καλλιέργεια, πόσο ποιο υγιεινή είναι η τροφή, κ.α.
• Ο κύκλος του νερού και η σημασία του στο περιβάλλον και τα φυτά.

Δήλωση συμμετοχής:
Υπεύθυνη Εκπαιδευτικών Καλλιτεχνικών Προγραμμάτων, κα. Μαριτίνα Κονταράτου,
τηλ.2105901243, 6942056334 email: arts.edra@gmail.com.
Url: www.edra-coop.gr 

entertainment

Ναι στην επιβράβευση, όχι στη δωροδοκία

Όλοι οι γονείς συμφωνούν με την άποψη ότι τα παιδιά πρέπει να επιβραβεύονται όταν συμπεριφέρονται σωστά ή όταν ακολουθούν τους κανόνες και τα όρια που τους έχουν τεθεί. Η επιβράβευση λειτουργεί θετικά στα παιδιά, καθώς ενισχύει την καλή τους συμπεριφορά και τους δείχνει με ξεκάθαρο τρόπο πόσο οι γονείς αναγνωρίζουν και εκτιμούν όλα αυτά που κάνουν.

Ωστόσο πολύ συχνά οι γονείς τείνουν να μπερδεύουν την επιβράβευση με τη δωροδοκία, πετυχαίνοντας έτσι ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκουν.  
Για παράδειγμα, αν ένα παιδί συμπεριφέρεται άσχημα και του πείτε ότι, αν σταματήσει, θα του πάρετε ένα παγωτό, στην ουσία αυτό που καταφέρνετε είναι να θεωρήσει πώς κάθε φορά που συμπεριφέρεται άσχημα, εσείς θα του δίνετε ένα παγωτό για να το κάνετε να σταματήσει. Σταδιακά, λοιπόν, το παιδί θα συμπεριφέρεται όλο και πιο άσχημα και θα απαιτεί από εσάς όλο και περισσότερα ανταλλάγματα για να φερθεί καλά.

Η επιβράβευση όμως, όπως εξάλλου και τα όρια ή οι κανόνες πειθαρχίας, έχει ως στόχο να εθίσει το παιδί σε θετικές συμπεριφορές, που καθώς μεγαλώνει θα θέλει να τις ακολουθεί και το ίδιο αυτόβουλα. Επομένως αν ένα παιδί συμπεριφέρεται άσχημα, θα πρέπει πρώτα να του εξηγήσετε με ηρεμία γιατί η συμπεριφορά του δεν είναι αποδεκτή, να του ξεκαθαρίσετε τις συνέπειες που προκύπτουν από αυτή την συμπεριφορά και μόνο όταν καταλάβει το λάθος του και αλλάξει τον τρόπο που φέρεται, να το επιβραβεύσετε.
Τέλος, να θυμάστε ότι καλό θα είναι να μην επιβραβεύετε το παιδί σας με σοκολάτες και άλλα γλυκά. Η καλύτερη επιβράβευση είναι ένα βιβλίο, περισσότερος χρόνος για παιχνίδι, μια βόλτα στην παιδικά χαρά ή μια αγαπημένη δραστηριότητα που θα κάνετε μαζί.

Πηγή

Τι κλωτσάς το κοριτσάκι κυρά μου;;;

Iδιοκτήτρια καταστήματος στον πεζόδρομο της Ακρόπολης 
κλωτσάει παιδί που παίζει ακορντεόν και ζητιανεύει

Η εικόνα του Associated Press προκαλεί πολλά σχόλια στα social media

Σάλος έχει ξεσπάσει από τη φωτογραφία που δείχνει στον πεζόδρομο της Ακρόπολης, ιδιοκτήτρια καταστήματος να κρατάει ένα περιοδικό μόδας και να ενοχλείται από ένα ανήλικο κοριτσάκι που παίζει ακορντεόν και ζητιανεύει. 
Η φωτογραφία μιλάει από μόνη της, καθώς η γυναίκα κλωτσάει το παιδάκι για να... το διώξει.

Ο πασίγνωστος φωτογράφος Δημήτρης Μεσίνης  που απαθανάτισε το περιστατικό για το Associated Press προκάλεσε έναν πραγματικό χαμό στα social media, αφού η φωτογραφία του έγινε αντικείμενο εκτενούς σχολιασμού.
exedra