Δίκτυο παιδόφιλων στο ελληνικό Facebookθεωρεί την παιδεραστία «δικαίωμα στη διαφορετικότητα» |
Το μεγαλύτερο βήμα εξέλιξης στην ιστορία της παιδοφιλίας-παιδεραστίας, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι το Διαδίκτυο.
Τα δωμάτια επικοινωνίας (chat rooms), καθώς και οι σελίδες κοινωνικής διαδικτύωσης (βλέπε Facebook) παρέχουν στους παιδόφιλους τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να εντοπίζουν τους στόχους τους.Σύμφωνα με το Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, από την 1/1/2005 μέχρι τις 30/6/2009 αντιμετώπισε 56 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας στο Διαδίκτυο, από τις οποίες συνελήφθησαν 78 άτομα.
Όπως αναφέρεται σε έρευνες, ο τζίρος της παιδικής πορνογραφίας στο σύνολο του Διαδικτύου υπερβαίνει τα τρία δισεκατομμύρια ευρώ ανά έτος και ο αριθμός τον ιστοσελίδων παιδικού πορνογραφικού υλικού τα τελευταία δέκα χρόνια αυξήθηκε κατά 345%.
ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΥ,
καταγγέλλεται μόλις το 40% των περιστατικών κακοποίησης.
Ο δικηγόρος Σπύρος Κωνσταντινίδης τόνισε πως «μετά την κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης (Νόμος 3727/2008) τα πράγματα έγιναν πιο αυστηρά.
Αυτό φαίνεται και από το Αρθρο 1 του νόμου που απαγορεύει την άσκηση επαγγέλματος που συνεπάγεται επαφή με παιδιά στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα σε όσους όχι μόνο έχουν καταδικαστεί αλλά και σε όσους διώκονται για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας παιδιών και της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής παιδιών.
Ακόμα, πολύ σημαντικά είναι τα Αρθρα 7 και 8, το πρώτο για την τήρηση απόλυτης προτεραιότητας για την περάτωση της ανάκρισης και για την προστασία μαρτύρων κατά την ποινική διαδικασία, κάτι που υπήρχε μόνο σε υποθέσεις τρομοκρατίας.
Οι ποινές φυλάκισης ξεκινούν από τουλάχιστον έναν χρόνο σε περιπτώσεις διακίνησης πορνογραφικού υλικού και με χρηματικές ποινές 10.000-100.000 ευρώ και τουλάχιστον τα δέκα χρόνια σε περιπτώσεις προαγωγής ανηλίκου.
Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι ότι ένα πολύ μικρό ποσοστό, μόλις το 40%, βρίσκει το κουράγιο να καταγγείλει περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, επειδή ο φόβος του στιγματισμού από την κοινωνία αποτελεί έναν από τους σοβαρότερους παράγοντες «συγκάλυψης» τέτοιων εγκλημάτων.
Οι γονείς, σύμφωνα με τους ερευνητές, πρέπει να μιλούν στα παιδιά τους για τη διαφορά του καλού και του κακού αγγίγματος, να ελέγχουν την πρόσβασή τους στο Διαδίκτυο, καθώς και να τα προειδοποιούν για τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε αυτό, με σκοπό την πρόληψη. Επίσης πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στα λεγόμενα των παιδιών τους, καθώς το 95% των θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης καταγγέλλει πραγματικά γεγονότα.
Ο δικηγόρος Σπύρος Κωνσταντινίδης τόνισε πως «μετά την κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης (Νόμος 3727/2008) τα πράγματα έγιναν πιο αυστηρά.
Αυτό φαίνεται και από το Αρθρο 1 του νόμου που απαγορεύει την άσκηση επαγγέλματος που συνεπάγεται επαφή με παιδιά στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα σε όσους όχι μόνο έχουν καταδικαστεί αλλά και σε όσους διώκονται για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας παιδιών και της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής παιδιών.
Ακόμα, πολύ σημαντικά είναι τα Αρθρα 7 και 8, το πρώτο για την τήρηση απόλυτης προτεραιότητας για την περάτωση της ανάκρισης και για την προστασία μαρτύρων κατά την ποινική διαδικασία, κάτι που υπήρχε μόνο σε υποθέσεις τρομοκρατίας.
Οι ποινές φυλάκισης ξεκινούν από τουλάχιστον έναν χρόνο σε περιπτώσεις διακίνησης πορνογραφικού υλικού και με χρηματικές ποινές 10.000-100.000 ευρώ και τουλάχιστον τα δέκα χρόνια σε περιπτώσεις προαγωγής ανηλίκου.
Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι ότι ένα πολύ μικρό ποσοστό, μόλις το 40%, βρίσκει το κουράγιο να καταγγείλει περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, επειδή ο φόβος του στιγματισμού από την κοινωνία αποτελεί έναν από τους σοβαρότερους παράγοντες «συγκάλυψης» τέτοιων εγκλημάτων.
Οι γονείς, σύμφωνα με τους ερευνητές, πρέπει να μιλούν στα παιδιά τους για τη διαφορά του καλού και του κακού αγγίγματος, να ελέγχουν την πρόσβασή τους στο Διαδίκτυο, καθώς και να τα προειδοποιούν για τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε αυτό, με σκοπό την πρόληψη. Επίσης πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στα λεγόμενα των παιδιών τους, καθώς το 95% των θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης καταγγέλλει πραγματικά γεγονότα.
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗ
Επιλέγουν επαγγέλματα που επιτρέπουν επαφή με παιδιά.
Οι παιδεραστές ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Κατά 90% είναι άνδρες μεταξύ 35 έως 45 ετών.
Συχνά επιλέγουν επαγγέλματα που τους επιτρέπουν την καθημερινή επαφή με τα παιδιά (δάσκαλοι, γυμναστές, επιστάτες).
Σχεδόν πάντα έχουν δικά τους παιδιά.
Οι περισσότεροι, σε ποσοστό 50%, από τους συλληφθέντες για παιδεραστία είναι φίλοι, συγγενείς ή γνωστοί του παιδιού.
Αρέσκονται σε πράγματα που αρέσουν στα παιδιά, όπως για παράδειγμα οι συλλογές ακριβών και δημοφιλών παιχνιδιών ή κατοικιδίων που τα χρησιμοποιούν ως «δολώματα».
Οι παιδεραστές ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Κατά 90% είναι άνδρες μεταξύ 35 έως 45 ετών.
Συχνά επιλέγουν επαγγέλματα που τους επιτρέπουν την καθημερινή επαφή με τα παιδιά (δάσκαλοι, γυμναστές, επιστάτες).
Σχεδόν πάντα έχουν δικά τους παιδιά.
Οι περισσότεροι, σε ποσοστό 50%, από τους συλληφθέντες για παιδεραστία είναι φίλοι, συγγενείς ή γνωστοί του παιδιού.
Αρέσκονται σε πράγματα που αρέσουν στα παιδιά, όπως για παράδειγμα οι συλλογές ακριβών και δημοφιλών παιχνιδιών ή κατοικιδίων που τα χρησιμοποιούν ως «δολώματα».
Επίσης τους αρέσει να κρατάνε ενθύμια από τα θύματά τους και συνήθως έχουν στην κατοχή τους μεγάλες συλλογές πορνογραφικού υλικού. Οι περισσότεροι έχουν κακοποιηθεί και οι ίδιοι στην παιδική τους ηλικία.
Σύμφωνα με έγγραφο του FBI, που είχε στο παρελθόν διαρρεύσει στο Διαδίκτυο, τα μέλη των παιδοφιλικών «οργανώσεων» χρησιμοποιούν διάφορα είδη συμβόλων και λογότυπων για να αναγνωρίζονται μεταξύ τους.
Ετσι γνωστοποιούν στα υπόλοιπα μέλη τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις καθώς και τις ταυτότητες (γένος-ηλικία) των «στόχων» τους.
Με βραχιόλια, δαχτυλίδια, τατουάζ ακόμα και νομίσματα υπηρετούν αυτό τον αρρωστημένο σκοπό.