Τρίκαλα: Παιδί τρέφεται από τα σκουπίδια

Παιδί τρέφεται από τα σκουπίδια

Ανήλικο παιδάκι «βουτάει» μέσα στον κάδο απορριμμάτων στα Τρίκαλα, προκειμένου να βρει κάτι για φαγητό ενώ ακριβώς δίπλα του ο πατέρας του μαζεύει ό,τι αποφάγια έχουν πέσει από τον κάδο ή ό,τι μπορεί να χρησιμοποιήσει για να «χορτάσει την πείνα» τη δική του και της οικογένειάς του.
Το πιο τραγικό από όλα είναι ότι ακριβώς δίπλα περνά συνέχεια κόσμος, αυτοκίνητα, και όλοι κάνουν ότι δεν συμβαίνει τίποτα.
Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες των κατοίκων στα Τρίκαλα: «είναι η πολλοστή φορά που βλέπουμε τέτοιες εικόνες στα Τρίκαλα, έχουμε, δυστυχώς, συνηθίσει τις σκηνές φτώχειας και στα Τρίκαλα, οπότε τις προσπερνάμε».
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι όλο και περισσότερες είναι οι αιτήσεις στο Κοινωνικό και στο Ενοριακό Παντοπωλείο, από ανθρώπους υπεράνω κάθε υποψίας, ανθρώπους που είχαν καταστήματα, υπήρξαν έμποροι, οικογενειάρχες στη πόλη αυτή. .
Επιμέλεια: Σοφία Χρονοπούλου
inews
Πηγή της πηγής: trikalavoice.gr

Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε...

.................................
Γίναμε αρχοντοχωριάτες, επενδύοντας στα χειρότερα χαρακτηριστικά των δύο συνθετικών της λέξης. 
«Έχω γάμο», λέγαμε και στεκόμασταν καλοντυμένοι σε γκαζόν ξενοδοχείων, με φακελάκια στα χέρια, χωρίς αληθινή, από καρδιάς ευχή.  
«Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα, γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας». Ούτε αινίγματα, ούτε τίποτε. Όλα απαντημένα, όλα πεζά. Μεγάλα και άδεια. 
Απομείναμε αναίσθητοι μπροστά στο ιερό, ζώντας ένα γυαλιστερό, αντιαισθητικό, άχαρο, ανέραστο, ανίερο, ξοδεμένο παρόν. Χωρίς μνήμη, χωρίς όνειρο, διαζευγμένοι από το είναι μας.
.
Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε. Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά βιβλία, σε γραφεία εταιρειών, σε άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους. Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να υπηρετούν χρήματα, να ονειρεύονται χρήματα, να παντρεύονται χρήματα, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα. Μιλούν άπταιστα τα χειρότερα Αγγλικά (αυτά της δουλειάς) και άθλια τα καλύτερα Ελληνικά (τα Κυπριακά). Όταν τα χρήματα λείψουν, από πού θα κρατηθούν;
.
Αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο. Τον έρωτα με το στριπτιζάδικο. Τα αναγκαία για την επιβίωση, με ένα τζιπ γεμάτο άχρηστα ψώνια. Τον ελεύθερο χρόνο με την υπερωρία. Κάναμε το παιγνίδι των παιδιών υπερπαραγωγή, σε πάρτι γενεθλίων κατά παραγγελία. Ξεχάσαμε ποια είναι τα βασικά συστατικά της ύπαρξής μας, ως ατόμων και ως κοινωνίας, αντικαθιστώντας τα με ότι μάς γυάλισε στη βιτρίνα. Γίναμε ότι μας έπεισε ο διαφημιστής, η τηλεόραση ή το περιοδικό να γίνουμε.
................................. 
περισσότερα εδώ