Saturday, 14 February 2009

Παιδιά στα νύχια του «Big Brother»


ΣΤΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ «CHANNEL 4»
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μ. ΠΕΤΡΟΥΤΣΟΥ/ Σ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ / Δ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Τι σκέφτονται οι γονείς όταν «παρκάρουν» τα παιδιά τους μπροστά στις τηλεοράσεις, μπορούμε να το υποθέσουμε. Για να εξασφαλίσουν την ξεκούρασή τους, έστω κι αν γνωρίζουν τις άσχημες επιπτώσεις στη συμπεριφορά και στην υγεία των παιδιών τους.
Ποιο είναι όμως το σκεπτικό τους όταν τοποθετούν τα παιδιά τους μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες για μερικά ευρώ, αυτό πράγματι είναι παράλογο.
Πριν από λίγες μέρες το βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο «Channel 4» για ακόμη μια φορά μπροστά στον βωμό της τηλεθέασης απέδειξε ότι δεν υπολογίζει τίποτα. Δεκάχρονα παιδιά είναι οι πρωταγωνιστές ενός ακόμη ριάλιτι, του γνωστού σε όλους μας «Big Brother». Και φυσικά οι αντιδράσεις δεν άργησαν να έρθουν.

Κλάματα, βρισιές, απειλές, τσακωμοί είναι όλα όσα ακούγονται στο ριάλιτι που έχει τίτλο «Boys and girls alone» (αγόρια και κορίτσια μόνα) κι έκανε πρεμιέρα πριν από λίγες ημέρες στη βρετανική τηλεόραση.
Για «θυσία αγνών ψυχών στο βωμό της τηλεθέασης» μιλούν βουλευτές και οργανώσεις, ενώ οι υπεύθυνοι του καναλιού υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ένα εναλλακτικό πειραματικό σόου.
Οι κάμερες του σόου καταγράφουν σκηνές απόλυτου χάους. Δέκα αγόρια και ισάριθμα κορίτσια, ηλικίας οκτώ έως έντεκα ετών, μένουν μακριά από τους γονείς τους, δημιουργούν τη δική τους κοινωνία με τους δικούς τους κανόνες και αποφασίζουν για την καθημερινότητά τους. Από το τι θα μαγειρέψουν μέχρι τι ώρα θα ξυπνήσουν, ποιες είναι οι καθημερινές δουλειές τους και οι τρόποι διασκέδασής τους. Έχουν φτιάξει τη δική τους κοινωνία, που είναι βασισμένη όμως στους «μεγάλους» της παρέας οι οποίοι εκφοβίζουν τους μικρότερους, ενώ σημειώθηκε και περιστατικό, κατά το οποίο ένα από τα αγόρια απειλούσε έναν συγκάτοικό του με κουζινομάχαιρο! Σκηνή που φυσικά δεν προβλήθηκε, ενώ ο νταής της παρέας δέχθηκε αυστηρή επίπληξη. Ύστερα από 48 ώρες αρκετοί ήταν οι γονείς που τελικά αναγκάστηκαν να επέμβουν.

Πριν από ένα χρόνο το CBS μετέδιδε ένα ριάλιτι όπου πρωταγωνιστούσαν σαράντα παιδιά ηλικίας οκτώ μέχρι δεκαπέντε ετών, τα οποία ζούσαν μόνα τους σε μια πόλη-«φάντασμα». Σε αυτό το ριάλιτι, δίχως να έχουν την επίβλεψη ενηλίκων και την προστασία κανενός, έπρεπε να βρουν τρόπους να συμβιώσουν, να βρουν τροφή, να μαγειρέψουν και φυσικά να φέρουν εις πέρας τις αποστολές τους. Το ριάλιτι είχε τίτλο «Κοινωνία των παιδιών» (Kid Nation) κι έλαβε χώρα στην πόλη του Μεξικού «Bonanza City», η οποία κατοικήθηκε μόνο από 200 εργάτες την περίοδο 1880-1885.
«Τα παιδιά πρέπει να τα προστατεύουμε και όχι να τα εκθέτουμε για εμπορικό όφελος», δήλωσε εξοργισμένος ο βουλευτής των Εργατικών Ντένις Μακ Σέιν, ενώ πολλές ήταν οι οργανώσεις που μίλησαν για ένα «επικίνδυνο και ηδονοβλεπτικό» τηλεοπτικό προϊόν.
Η οργάνωση Kids Company σε επιστολή της αναφέρει: «Κάθε κατάσταση, η οποία εκθέτει μια ομάδα νεαρών ανθρώπων χωρίς την επίβλεψη ή την παρουσία ενός υπεύθυνου ενηλίκου, είναι σκληρή και βάναυση».
Από την πλευρά του, το «Channel 4» έσπευσε να υπερασπιστεί το ριάλιτι ως «τολμηρό και φιλόδοξο». Το πρόγραμμα προβάλλει καβγάδες και διαφωνίες όπως αυτοί εκτυλίσσονται καθημερινά σε παιδικές χαρές χωρίς φυσική βία.
Για την ψυχική βία βέβαια ούτε λόγος...

ΔΩΡΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/02/2009

Φιλήμων και Βαυκίς: Μια ιστορία αγάπης
Δρυς και Φιλύρα

Στα πολύ πολύυυυυ παλιά χρόνια, που η γλυκιά ομίχλη των μύθων τα σκεπάζει, σε ένα καταπράσινο δάσος ζούσε ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι, ο Φιλήμονας και η Βαυκίδα.
Η αγάπη τους ήταν μεγάλη και ούτε στιγμή δεν έκανε ο ένας χωρίς τον άλλον.

Όταν η Βαυκίδα ασχολούνταν με τις δουλειές του νοικοκυριού της, πάντοτε ο καλός της τη βοηθούσε και της έλεγε τραγούδια αγάπης, και όταν ο Φιλήμονας πήγαινε στο δάσος βαθιά για να κόψει ξύλα ή να κυνηγήσει, η Βαυκίδα του χοροπηδηχτά τον ακολουθούσε και του σιγοτραγουδούσε.

Κάποια μέρα ο Δίας, που λέτε, αποφάσισε να κατέβει από το ολύμπιο παλάτι του και να επισκεφτεί τους ανθρώπους. Ήθελε να δει αν ακολουθούν τον ίσιο δρόμο στη ζωή τους, αλλά πάνω απ' όλα αν έχουνε καλοσύνη στην καρδιά τους.
Πήρε μαζί του λοιπόν τον Ερμή, και σαν δυο φτωχοί ζητιάνοιχτύπαγαν τις πόρτες των ανθρώπων.

Όλοι οι νυκοκυραίοι όμως, μα όλοι, έκλειναν κατάμουτρα τα πορτόφυλλα, βλέποντας δυο πεινασμένους κουρελήδες.
Μεγάλη στεναχώρια έπιασε το Δία.
-- Πάνε οι άνθρωποι, μονολογούσε, κάκεψαν και η καρδιά τους πέτρα έχει γίνει.

Γεμάτοι απογοήτεψη, περπατώντας αργά-αργά, έφτασαν και στο μικρό σπιτάκι του Φιλήμονα και της Βαυκίδας.
-- Ας χτυπήσουμε και εδώ, είπε ο Ερμής, ίσως μας δεχτούν και μας φιλοξενήσουν.

Μπορεί να ήταν θεοί, αλλά, μη νομίζετε, σαν ζητιάνοι και πείνα και κούραση και νύστα ένιωθαν.

Τακ-τακ, χτυπάνε την ξύλινη πορτούλα, και δυο χαρούμενα πρόσωπα διάπλατα την άνοιξαν.

-- Περάστε ξένοι, περάστε, είπε το αγαπημένο ζευγάρι με ένα στόμα.

Τάισαν, τους δυο θεούς, τους πότισαν, τους έβαλαν κοντά στο τζάκι να ζεσταθούν και ούτε που ρώτησαν από που έρχονται, ποιοι είναι και πού πηγαίνουν.
Σαν ξημέρωσε και του ήλιου το φως έδιωξε τις σκιές από το δάσος, πετάχτηκε πρώτη η Βαυκίδα και να ετοιμάσει ζεστό χυλό με μέλι και καρύδια, να φάνε οι ξένοι και να στυλωθούν.

Στη μέση της σάλας τους βρήκε όρθιους, πανώριους, με ρούχα θεϊκά να την κοιτούν.

-- Αγάπη μου, έλα, έλα γρήγορα να δεις, φώναξε.
Ήρθε κοντά της και ο Φιλήμονας και οι δυο μαζί έμειναν με το στόμα ανοιχτό μπροστά στη μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά των θεών.

-- Είσαστε το πιο αγαπημένο ζευγάρι, οι πιο καλοί άνθρωποι πάνω στη γη, τους είπε ο Δίας. Θέλω να σας εκπληρώσω την πιο μεγάλη σας επιθυμία. Δεν έχετε παρά να μου πείτε τι θέλετε και θα σας το χαρίσω.

Το αγαπημένο ζευγάρι τότε, μη νομίζετε, δε ζήτησε ούτε πλούτια ούτε δόξα, ούτε παλάτια.
Και οι δυο, με μια φωνή ζήτησαν να πεθάνουν μαζί, όταν θα 'ρθει αυτή η ώρα για να μην πονέσει κανένας από τους δυο από το χαμό του άλλου.

Και σαν έφτασε η ώρα τους, σε βαθιά γεράματα, έβγαλαν ρίζες και κορμό και φύλλα και έγινε Δρυς ο Φιλήμονας και Φιλύρα η Βαυκίδα.
Και από τότε, όπου δείτε βελανιδιά και φλαμουριά πλησιάσετε κοντά και κάνετε σιωπή, θα ακούσετε, οπωσδήποτε, ανάμεσα από τα φύλλα τους τα τραγούδια της αγάπης του Φιλήμονα και της Βαυκίδας του.
Αλήθεια σας λέω.

Το χαμομηλάκι της σελίδας μας,
σήμερα έχει γενέθλια
και χαρίζει σε όλους τους αγαπημένους
το «σινεμά» που έφτιαξε με τα χεράκια του

Σε χιλιάδες σταθμούς...


Ένα βαλσάκι του 1988,
η φωνή του Μανώλη Μητσιά και η μουσική του Θάνου Μικρούτσικου,
από το άλμπουμ ΕΡΩΤΙΚΟ

Πάρε πατέρα το χαμομηλάκι σου αγκαλιά και χόρεψέ το στο ρυθμό
Σήκωσε μανούλα το μικρό σου και στριφογύρνα το να πάρει απίστευτη χαρά

Αγκαλιάστε την Αγάπη σας τρυφερά και αφήστε το βαλσάκι οδηγό στα βήματά σας.
Μέρα Αγάπης σήμερα, όπως και κάθε μέρα
Κάθε μέρα, λέξη-λέξη, νότα-νότα...

Και αν, σήμερα ιδιαίτερα, έχεις μια θλίψη
για μιαν αγάπη που σε πρόδωσε,
άκου το βαλσάκι, δες, νιώσε, κατάλαβε και μην πικραίνεσαι.
Η Αγάπη είναι εδώ, δίπλα σου
άνοιξε την αγκαλιά σου και χόρεψε,
χόρεψε να γλυκαθεί η ψυχή σου.
.
Η Αγάπη είναι πάντα εδώ, μία, μοναδική σε χιλιάδες μορφές
απλώνεται, και όσο τη χαρίζεις, τόσο αυγαταίνει
Μια αγκαλιά ανοιχτή, και ένα βαλσάκι...

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki