Γιατροί του Κόσμου: SOS για τους...Έλληνες άπορους

Τα πολυϊατρεία στα οποία μπορείτε να πάτε τα φάρμακα είναι:

Αθήνα, Σαπφούς 12, Πλατεία Κουμουνδούρου, τηλ. 210 3213150
Θεσσαλονίκη, Ίωνος Δραγούμη 65, τηλ. 2310 566641
Χανιά, Μπόνιαλη 12, τηλ. 28210 23110
Πέραμα, Αριστείδου 5 & Ξενοφώντος

Έως και κατά 90%, σε διάστημα μόλις δυο μηνών, έχουν αυξηθεί οι άποροι ασθενείς που απευθύνονται στα πολυϊατρεία των Γιατρών του Κόσμου. Στην υποδομή του Περάματος οι άνθρωποι που ζητούν δωρεάν παροχή στοιχειώδους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης είναι αποκλειστικά Έλληνες.

 Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση απευθύνει έκκληση
στην κοινή γνώμη για τη διάθεση απλών
πλην αναγκαίων φαρμάκων.

Τη δραματική αύξηση εκείνων που αδυνατούν να διασφαλίσουν τη στοιχειώδη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας επιβεβαιώνει στο tvxs.gr η γενική διευθύντρια της Ελληνικής Αντιπροσωπείας των Γιατρών του Κόσμου Ευγενία Θάνου, η οποία τονίζει ότι από το Σεπτέμβριο η προσέλευση του κόσμου στα πολυϊατρεία της ΜΚΟ έχει αυξηθεί κατά 90% στο Πέραμα, κατά 60% στη Θεσσαλονίκη και κατά 30% στην Αθήνα. Σταθερή είναι η εικόνα στα Χανιά.

Περιγράφοντας το προφίλ των ανθρώπων που καταφεύγουν στους Γιατρούς του Κόσμου προκειμένου να ικανοποιήσουν βασικές ιατροφαρμακευτικές ανάγκες, εκτός από τους -παγιωμένους ως ενδιαφερόμενους- μετανάστες, η κ. Θάνου κάνει λόγο για Έλληνες όλων των ηλικιών, άνεργους, πρώην φυλακισμένους ή μέχρι πρότινος κάτοχους μικρών μαγαζιών και βιοτεχνιών που χρωστούν στα ασφαλιστικά τους ταμεία και άρα δεν δικαιούνται περίθαλψης. 

Επίσης, «φωτογραφίζει» χαμηλοσυνταξιούχους των 300 ευρώ οι οποίοι -καθώς πάσχουν από κάποιο χρόνιο νόσημα και λαμβάνουν σε μηνιαία βάση τα απαιτούμενα φάρμακα, οφείλουν να συνεισφέρουν με μια συμμετοχή της τάξης των 5 ευρώ- αναγκάζονται να απευθύνονται στους Γιατρούς του Κόσμου, μια και «με αυτά τα χρήματα αγοράζουν το ψωμί της εβδομάδας». Μάλιστα, στα πολυϊατρεία της ΜΚΟ απευθύνονται και ασθενείς που προηγουμένως έχουν εξεταστεί από δημόσια νοσοκομεία τα οποία, ωστόσο, ενίοτε αδυνατούν να παρέχουν τα φάρμακα που χρειάζονται για τη θεραπεία. Δεν λείπουν και οι μητέρες οι οποίες επιθυμούν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους ή γενικότερα πολύτεκνες οικογένειες που χρήζουν ιατρικής εξέτασης.

Η αυξημένη προσέλευση δημιουργεί πρόβλημα στην Οργάνωση να ανταποκριθεί. «Χορηγούμαστε μόνο από τον κόσμο. Όποτε έχουμε έλλειψη φαρμάκων, απευθυνόμαστε στα σχολεία, σε διάφορους φορείς ή σε φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες το τελευταίο διάστημα δεν ανταποκρίνονται ιδιαίτερα», αναφέρει η κ. Θάνου, εξηγώντας ότι απαιτούνται άμεσα κυρίως αντιβιώσεις, αντιβηχικά, παυσίπονα, σκευάσματα για το στομάχι, δερματολογικές αλοιφές (κυρίως για άστεγους) και φάρμακα για καρδιοπαθείς ή υπερτασικούς. Αναφερόμενη στην κατάσταση που επικρατεί στη Θεσσαλονίκη, η ίδια επισημαίνει την υψηλή ανεργία. Για τα Χανιά αναφέρει ως κύριο χαρακτηριστικό την πύκνωση των μεταναστών, η προσέλευση των οποίων αυξάνεται επίσης στα πολυϊατρεία της ΜΚΟ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι κινητές μονάδες της ΜΚΟ αναγκάζονται να επισκέπτονται κέντρα υγείας της περιφέρειας (πιο πρόσφατο παράδειγμα η Πάτμος), όπου σημειώνεται σοβαρή έλλειψη προσωπικού. Σύμφωνα με την κ. Θάνου, δεν υπάρχουν ούτε γιατροί να υπογράψουν τα έγγραφα που χρειάζονται οι μαθητές για να κάνουν γυμναστική.

Ακολουθεί η σχετική επείγουσα έκκληση των Γιατρών του Κόσμου:

Το τελευταίο διάστημα, σαν επακόλουθο της αυξανόμενης φτώχειας που οδηγεί σε ανθρωπιστική κρίση, τα πολυϊατρεία των Γιατρών του Κόσμου στην Ελλάδα δέχονται ένα δραματικά αυξανόμενο αριθμό ασθενών. Χιλιάδες άποροι άνθρωποι χωρίς πρόσβαση στο σύστημα υγείας (μετανάστες, αλλά και  Έλληνες πολίτες πλέον) συνωθούνται για δωρεάν πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα, με αποτέλεσμα τα δωρεάν φάρμακα να εξαντλούνται. Κάνουμε έκκληση για μία ακόμα φορά, στην ευαισθησία των Ελλήνων πολιτών για απολύτως αναγκαίο φαρμακευτικό υλικό.
 

Πιο συγκεκριμένα, χρειαζόμαστε ΑΜΕΣΑ:

1)  Αντιβιοτικά

2)  Αντιπυρετικά

3)  Αντιβηχικά δισκία

4)  Αντιδιαβητικά δισκία

5)  Φάρμακα για το στομάχι

6)  Δερματολογικές αλοιφές

Πολυϊατρεία :
Αθήνα , Σαπφούς 12 , Πλατεία Κουμουνδούρου, τηλ. 210 3213150 Θεσσαλονίκη, Ίωνος Δραγούμη 65 , τηλ. 2310 566641 Χανιά, Μπόνιαλη 12 , τηλ. 28210 23110

- ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ

- ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΦΑΡΜΑΚΟ ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ) ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΟ (ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΙΡΟΠΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΙΚΤΑ) ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΛΗΞΕΙ.

- ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ. ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ (ΚΟΥΠΟΝΙ) ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. ΠΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟ ΠΩΣ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΗΠΩΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΚΠΤΩΣΗ.

- ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΕΚΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΛΗΞΗΣ ΛΙΓΩΝ ΗΜΕΡΩΝ -ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΑΠΦΟΥΣ 12 ΑΘΗΝΑ. ΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ Η ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΤΗΛ 6937132999.

-ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗ ΛΙΣΤΑ. ΜΗΝ ΔΙΝΕΤΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΚΤΟΣ ΛΙΣΤΑΣ. ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ.

- ΣΕ ΟΣΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.

ΛΙΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ

Accupron 20 mg

Accuretic

Aerolin inhaler

Amoxil

Aprovel

arcoxia

Atorvastatin 20

Augmentin

Berovent inhaler

Brufen

Ceclor

Celebrex

Ciproxin

Co Aprovel

Co Diovan

Daflon

daonil

Depakine Chrono

depon

diamicron

Diovan

efexor

Eucreas

Flixotide inhaler

Glucophage

Klaricid

Laprazol

Legofer

lipitor

Lobivon

Lopresor 100mg

Meloxicam

Mesulid

Nexium

Normell

Norocin

Norvasc

Nozinan

olartan

olmetec

Omacor

Omeprazol

omnic tocas

Pancoran

Plavix (Clopidogrel)

ponstan

Pradif tocas

Salospir 100mg

Seractil

seretide diskus

seropram

Seroquel 100 , 200, 300, 400 mg

Simvastatin 20mga

singulair 5+ 10 mg

solosa

Symbicort

Tenormin κυριως 100mg

Triatec

voltaren (Ολα εκτος ενεσιμο)

Xozal

Zantac

Zinadol

Zirtek

Zodin

Zyprexa

Επιδεσμικο υλικο και γαζες

Ινσουλινες ολων των ειδων, κυριως Lantus Ολα τα αντιβηχικα σιροπια και χαπια. Ολες τις κρεμες και αλοιφες.

Σύριγγες ινσουλίνης και γαζες fucidin

Για περισσότερες πληροφορίες:
Κανάκης Νικήτας,
Πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου
Τηλ: 2103213150, Κιν.: 6948504756,
info@mdmgreece.gr

Μια «άλλη Ελλἀδα» που ψάχνει στα αζήτητα για τροφή….

Περπατάω την οδό Νάξου. Τα φορτηγά την κόβουν κάθε τόσο στη μέση. Οι μισοί πάγκοι έχουν γίνει ξανά τάβλες και χαλύβδινα καβαλέτα. Οι έμποροι φορτώνουν τις καρότσες. Στα σκαλάκια μιας πολυκατοικίας, μια γυναίκα γύρω στα 70 ψαχουλεύει πεταμένες μπανάνες.

«Σκέφτηκα πως καλύτερα να κρατήσω
τη σύνταξή μου για το κρέας»

«Είναι απίθανο να βρεις καλές, αυτές λιώνουν εύκολα», μου λέει. Τα χέρια της ώς τον αγκώνα είναι πασαλειμμένα από χυμούς. Νομίζει πως είμαι εδώ για την ίδια δουλειά μ’ εκείνη.
«Δημοσιογράφος», της λέω. Σηκώνει τους ώμους χωρίς καν να σταματήσει το ψάξιμο. «Εμένα πάντως οι δικοί μου το ξέρουν», κάνει όταν τη ρωτάω. «Τους ξένους να ντραπώ;».

Με δύο μαυρισμένες μπανάνες στην ποδιά της, η κ. Αλίκη κάθεται στα σκαλάκια. «Θες;» κάνει προτείνοντάς μου τη μία μπανάνα. Γελάει, θέλει να με πειράξει.

«Πρώτη φορά ήρθα έτσι στη λαϊκή, πέρυσι τον χειμώνα», λέει. «Σκέφτηκα πως καλύτερα να κρατήσω τη σύνταξή μου για το κρέας». Η κ. Αλίκη κουνάει το κεφάλι. «Μισοκρυβόμουν λιγάκι, ξέρεις τώρα. Αλλά είδα κάτι πορτοκάλια στο πεζοδρόμιο. Ξεδιάλεξα τρία, τέσσερα.

Όπως σηκώθηκα, στα δύο βήματα, «Αλίκη!», ακούω. «Τι γίνεσαι;». Ήταν μια ξαδέλφη. Ένας Θεός ξέρει από πότε είχα να τη δω. Πάγωσα. Η γυναίκα δεν έδειξε τίποτα, και ίσως και να μην είδε τι κάνω, τι να σου πω; Εγώ πάντως δεν την ήξερα αυτή την ντροπή μέχρι εκείνη τη στιγμή. Σκέψου, όταν χωρίσαμε ήταν το σπίτι μου απ’ την άλλη μεριά, και περπάτησα ένα χιλιόμετρο ανάποδα μη στρίψω και την ξανασυναντήσω. Βρε πώς ντρεπόμουνα τότε»!

Η κ. Αλίκη μονολογεί. Και με τις μπανάνες στη σακούλα της σηκώνεται ξανά, σπρώχνοντας με το χέρι τα σκαλιά. 

Στο ύψος της οδού Μυτιλήνης, βρίσκω τον Βενάτ που μαζεύει κρεμμύδια. Ενα αγοράκι οκτώ χρονών παρακολουθεί τις κινήσεις του πεσμένο στα γόνατα. Ο Αχμεντάν προσπαθεί με απλωμένα τα χεράκια του να συγκρατήσει τα κρεμμύδια, να μη φύγουν. Ο έμπορος τ’ άδειασε πιο πάνω, αλλά αυτά κύλησαν την κατηφόρα ώς τον υπόνομο. Μερικά πήγαν κάτω απ’ τη σχάρα, μερικά κόλλησαν στο σίδερο. Τα περισσότερα από αυτά τα κρύβει ένα στρώμα από ξερά κόκκινα φύλλα.

«Πώς θα τα μαζέψεις τώρα;», ρωτάω τον Βενάτ. «Με υπομονή», απαντάει, και όπως είναι σκυμμένος κολλάει σχεδόν το πρόσωπό του στο ρείθρο. Ο Βενάτ είναι απ’ το Κουρδιστάν. Εχει 15 χρόνια εδώ, τα 13 είχε δουλειά, αλλά τώρα έχει δύο παιδιά νηστικά. Όλα αυτά τα λέει σκυφτός, ψηλαφώντας τα κρεμμύδια μες στα φλούδια. Ξαφνικά βλέπει ένα πιο μακριά, «Αχμεντάν!» φωνάζει και κάνει νόημα στο μικρό να πάει να το ψάξει.

Το αγόρι τρέχει πρόθυμα, μαζεύει το κρεμμύδι απ’ τις λάσπες. Δεν τον νοιάζει που τον κοιτάζω. Ο έπαινος του μπαμπά του είναι πιο σημαντικός απ’ τα μάτια των ξένων.

Γύρω, ο κόσμος ψωνίζει. Η λαϊκή σε εξέλιξη. Ένας έμπορος πηδάει σχεδόν πάνω απ’ την πλάτη του Βενάτ να πάει στον πάγκο του, αλλά εκείνος δεν κουνιέται πόντο. Υπάρχουν αρκετά κρεμμύδια ακόμη εκεί. Στα πέδιλα του Βενάτ έχουν τρυπώσει ξερά κόκκινα φύλλα, αλλά ούτε κι αυτό τον ενοχλεί. Μόνο όπως ψάχνει με τα χέρια του κάτω απ’ τα φλούδια και βγάζει κάτι μισολιωμένα φρούτα, ένα σάπιο ροδάκινο, μόνο τότε υπάρχει ένταση στην κίνησή του. Τώρα κρατάει ένα ολόκληρο σχεδόν καθαρό κρεμμύδι. Ο Βενάτ ανταμείβεται που επιμένει. «Είδες;», μου κάνει. Και ξαναβάζει το χέρι στο σωρό.

Ξαφνικά ένα φορτηγό «Αγροτικό – Εδρα Αργολικό» παίρνει με την όπισθεν τη στροφή. Ο Βενάτ το βλέπει τελευταία στιγμή πριν τον πατήσει, και πηδάει στο πεζοδρόμιο. Όπως το αυτοκίνητο μου κλείνει το οπτικό πεδίο, η ρόδα του πατάει τα κρεμμύδια. Ο Βενάτ πιάνει τον Αχμεντάν απ’ το χέρι φεύγουν, σαν τα πουλιά απ’ τα ψίχουλα άμα πλησιάσει άνθρωπος.

Τους ξαναβλέπω μισή ώρα μετά, κάπου πεντακόσια μέτρα πιο κάτω. Ο Βενάτ τσακώνεται μ’ έναν σκύλο, για κάτι μισολιωμένους γιαρμάδες…

…

Είναι η ώρα που εμφανίζονται οι συλλέκτες τροφίμων. Όπου να ’ναι οι πάγκοι θα αδειάσουν. Ο, τι μπορεί να πουληθεί άλλη μέρα θα μπει στα φορτηγά. Εκείνοι απλώς περιμένουν μέχρι ο έμπορος να αποφασίσει ποια τελάρα θα αδειάσει στην άσφαλτο. Τα φρούτα και τα λαχανικά που δεν διάλεξε κανείς, κι αυτά που έκοψε το μαχαίρι για να δουν οι πελάτες πως είναι καλή η σοδειά. Ύστερα, οι συλλέκτες τροφίμων θα έχουν τουλάχιστον μισή ώρα μέχρι να έρθουν οι εργάτες του δήμου.

Ήδη η ώρα έχει πάει τέσσερις. Στη μία άκρη της λαϊκής ένας άνδρας με μια μάνικα τινάζει νερά στην άσφαλτο. Κάτι λιωμένα φασολάκια σαν μικροσκοπικές βάρκες τρέχουν για τον υπόνομο.

Εκατό μέτρα πιο πέρα, μια ηλικιωμένη γυναίκα με μια μαύρη σακούλα. Στην πρώτη διασταύρωση, τα κασόνια έχουν ακόμα μερικές βανίλιες. Η γυναίκα σκύβει όσο μπορεί. Τα δάκτυλα ξεσκαρτάρουν γοργά. Δέκα, είκοσι δευτερόλεπτα. Κάτι παίρνει, βλέπω τη σακούλα να τεντώνεται. Φεύγει. Σκύβει εκατό μέτρα πιο πέρα, και ξανά απ’ την αρχή.

Ξεδιάλεγμα…

Στην τρίτη της στάση, όπως ξεδιαλέγει κολοκυθάκια, σηκώνει το κεφάλι. «Συγγνώμη», της λέω. «Απ’ την “Καθημερινή” είμαι». Με κοιτάζει έκπληκτη, με το ελεύθερο χέρι της φτιάχνει τα μαλλιά της. «Ήθελα να σας ρωτήσω…», πάω να πω. «Μα εγώ δεν…», με κόβει. Απ’ το χέρι της ένα πράσινο σκουπίδι έχει κολλήσει στα μαλλιά της. «Εγώ απλώς δεν πρόλαβα τη λαϊκή», κάνει. «Και χρειάζομαι μερικά πράγματα. Κατάλαβες; Γι’ αυτό ήρθα και ψάχνω εδώ, γιατί τα άλλα τα πήρανε».

Όπως μιλάει, έχει ήδη ξεκινήσει να απομακρύνεται. «Πάω τώρα… Μήπως προλάβω τίποτε». Έχει ήδη χαθεί πίσω από ένα φορτηγό.
 

(Της Μαρίλης Μαργωμένου, από την “Καθημερινή” 11/9/2011)

το πήραμε από: agathan.wordpress 

mail από Siglitiki