Η «Καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά» και η συγγραφέας της

Kατεβάστε ολόκληρο το τεύχος σε μορφή pdf.

Συμπίεση RAR

Η Χάριετ Μπίτσερ-Στόου

   

Μπορεί ένα βιβλίο να δουλέψει αποφασιστικότερα για την κατάργηση της δουλείας απ' ό,τι όλη η καλή θέληση του κόσμου;
Αν μιλάμε για τη μνημειώδη «Καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά», μπορεί και παραμπορεί!Γιατί το βιβλίο που αποτύπωσε παραστατικά τα δεινά της ανθρώπινης δουλείας και την οδύσσεια των βασανισμένων σκλάβων θα γινόταν εμβληματικό για τη ρητορεία υπέρ της κατάργησης της σκλαβιάς, με το κοινό του Βορρά να το αγκαλιάζει ολόψυχα και τους Νότιους να το αναθεματίζουν.
Ο «Μπαρμπα-Θωμάς» θα έκανε μάλιστα τόσους και τόσους ανθρώπους που έβλεπαν με αποτροπιασμό την κακομεταχείριση των δούλων να νιώσουν την ανάγκη να δραστηριοποιηθούν για την απελευθέρωσή τους.

 

Κι όταν λίγα χρόνια αργότερα θα ξεσπούσε ο αμερικανικός εμφύλιος Βορρά-Νότου, οι αναγνώστες του πονήματος της Μπίτσερ-Στόου ήξεραν πια από πρώτο χέρι γιατί πολεμούν υπέρ της άρσης της δουλείας.
Όλα ξεκίνησαν βέβαια όταν μια γυναίκα ταγμένη στον δίκαιο αγώνα της ελεύθερης ζωής αποφάσισε να συγκινήσει το αμερικανικό κοινό...

Πρώτα χρόνια
Η Χάριετ Ελίζαμπεθ Μπίτσερ γεννιέται στις 14 Ιουνίου 1811 στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ ως ένα από τα 13 παιδιά της οικογένειας του θρησκευτικού λειτουργού Λάιμαν Μπίτσερ και της συζύγου του, η οποία πέθανε ωστόσο όταν η Χάριετ ήταν ακόμα παιδί. Η μικρή προοδευτική κοινότητα όπου μεγάλωσε η Μπίτσερ ήταν μάλιστα από τις πιο «πολιτισμένες» της περιοχής, με την ίδια να αναθρέφεται μέσα σε ένα περιβάλλον ανθρώπων του πνεύματος και διανοουμένων: οι 7 αδερφοί της θα γίνονταν ιερείς, ενώ η αδελφή της Ισαβέλα ήταν μια από τις ηγετικές μορφές του φεμινιστικού κινήματος. Τη μεγαλύτερη επίδραση στη Χάριετ θα ασκούσε ωστόσο η μεγαλύτερη αδελφή της Κάθριν, που ήταν συγγραφέας και δασκάλα και θα διαμόρφωνε με την επιρροή της τις κοινωνικές στάσεις της μικρής.

Η Χάριετ γράφεται στο σχολείο που «έτρεχε» η αδελφή της Κάθριν, λαμβάνοντας τη βασική εκπαίδευση που προοριζόταν συνήθως για τα αγόρια. Σε ηλικία 21 ετών, μετακομίζει με τον πατέρα της στο Σινσινάτι του Οχάιο, με τον ίδιο να λειτουργεί στην τοπική εκκλησία.

Ο Λάιμαν Μπίτσερ ήταν ισχυρός πολέμιος του αποτρόπαιου θεσμού της δουλείας και είχε διατυπώσει δημόσια την αντίθεσή του κατά το κύμα ταραχών υπέρ της κατάργησης της δουλείας που έπληξαν το Σινσινάτι το 1836. Οι απόψεις του και ο τρόπος που μεγάλωσε τα παιδιά του θα είχαν μεγάλη επίδραση στην πολιτική τους σκέψη, με τη Χάριετ να βρίσκει κι άλλους ομοϊδεάτες στην τοπική λογοτεχνική ένωση της πόλης. Εκεί γνωρίζει τον δάσκαλο σεμιναριακών μαθημάτων Κάλβιν Έλις Στόου, με τον οποίο ερωτεύεται κεραυνοβόλα.

Το ζευγάρι παντρεύεται στις 6 Ιανουαρίου 1836 και μετακομίζει λίγο αργότερα σε μια εξοχική κατοικία στο Μέιν, όπου θα αποκτήσει τελικά 7 παιδιά...

Η «Καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά»

Η Χάριετ δεν μοιραζόταν με τον σύζυγό της μόνο κοινά λογοτεχνικά ενδιαφέροντα, αλλά και την ίδια απέχθεια για τη δουλεία. Από την αρχή σχεδόν του κοινού συζυγικού τους βίου, κρύβουν πρόθυμα στο σπίτι τους φυγάδες σκλάβους και τους βοηθούν στο δράμα τους με όποιον τρόπο μπορούν.

Το 1850 ωστόσο το Κογκρέσο περνά τροπολογία που απαγόρευε κάθε βοήθεια στους φυγάδες δούλους, με άλλες διατάξεις του νόμου να προκαλούν ανατριχίλα τόσο στους λευκούς πολέμιους της δουλείας όσο και στις κοινότητες των Αφρο-Αμερικανών του Βορρά. Η Στόου αποφασίζει ότι είναι ώρα να δράσει και ο καλύτερος τρόπος να το κάνει είναι μέσω της λογοτεχνίας: η αναπαράσταση της δουλείας σε λογοτεχνικό πλαίσιο γίνεται το όχημα του αγώνα της, βασίζοντας τη δουλειά της στη ζωή του Josiah Henson αλλά και στις δικές της μνήμες και παρατηρήσεις.

Τον Ιούνιο του 1851 λοιπόν δημοσιεύει το πρώτο κεφάλαιο του μυθιστορήματος που θα γινόταν κατόπιν γνωστό ως «Καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά» στην εφημερίδα της Ουάσιγκτον «National Era» (τα κεφάλαια εκδίδονταν εβδομαδιαία από τις 5 Ιουνίου 1851 μέχρι την 1η Απριλίου 1852), που είχε ήδη εγκαινιάσει μια μεγάλη καμπάνια υπέρ της κατάργησης της δουλείας.

Στην επιστολή που έστειλε στον εκδότη της εφημερίδας ενημερώνοντάς τον για την πρόθεσή της, δηλώνει: «Νιώθω πλέον ότι ο καιρός έχει...

Tα παιδιά μπορούν να είναι ευτυχισμένα και με λίγα

Κάποια στιγμή, αφού το έχεις βομβαρδίσει με μία σειρά από «όχι» για επιθυμίες που εξαργυρώνονται σε χρήμα και για τις οποίες μέχρι πρότινος του έλεγες εύκολα «ναι», θα βρεθείς αντιμέτωπη με την εύλογη απορία του παιδιού σου:
«δηλαδή τώρα είμαστε φτωχοί;».
Και τότε τι θα απαντήσεις;

Η ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου, εξηγεί πως και γιατί είναι απαραίτητο να μιλήσουμε στα παιδιά μας για την οικονομική κρίση χωρίς δισταγμούς και φόβους αλλά με περίσσεια σοφία!

Θεωρείτε σωστό να μεγαλώνουμε ένα παιδί αποσιωπώντας το θέμα της κρίσης;
Πιστεύω ότι είναι πέρα για πέρα λάθος και παράλληλα εξωπραγματικό. Δεν υπάρχει ελληνική οικογένεια που δεν την έχει αγγίξει η κρίση. Τα παιδιά, εξάλλου, έχουν ήδη σχηματίσει μια εικόνα αφού πλέον διανύουμε τον τέταρτο χρόνο της.

Και πως ακριβώς μιλάμε στα παιδιά για την κρίση;
Είναι σημαντικό να μιλήσουμε με τρόπο που να μπορεί να καταλάβει το παιδί ανάλογα με την ηλικία του, αποφεύγοντας τα αρνητικά μηνύματα. Σ’ ένα παιδί προσχολικής ηλικίας μπορούμε να εξηγήσουμε ότι έχουμε πλέον λιγότερα χρήματα κι ότι μπορούμε να παίρνουμε παιχνίδια μόνο κάποιες φορές το χρόνο π.χ. στις γιορτές, αντί να του πούμε ότι δεν έχουμε πια χρήματα για παιχνίδια.
Στα μεγαλύτερα παιδιά μπορούμε να δώσουμε περισσότερες λεπτομέρειες και παράλληλα να τα ενθαρρύνουμε να γίνουν συμμέτοχοι και βοηθοί μας στην προσπάθεια για εξοικονόμηση χρημάτων. Παράλληλα το παιδί πρέπει να αισθάνεται ότι οι γονείς του συνεχίζουν να το στηρίζουν. Ο καθησυχασμός είναι το πιο σημαντικό κομμάτι σ’ αυτή τη συζήτηση γιατί το παιδί δεν πρέπει να νιώσει ότι διασαλεύεται η ασφάλειά του.

Και τι δε λέμε;
Παρ' όλο που το παιδί πρέπει να γνωρίζει για την κρίση, θα πρέπει να το προστατεύουμε από μηνύματα και συζητήσεις που μπορεί να του προκαλέσουν ανησυχία , άγχος ή απογοήτευση. Γι’ αυτό καλό είναι να το κρατάμε μακριά από τις ειδήσεις της τηλεόρασης κι από συζητήσεις ενηλίκων. Εκφράσεις όπως «δεν έχουμε λεφτά» «θα πεινάσουμε» , «θα μείνουμε στο δρόμο», «θα καταστραφούμε» που χαρακτηριστικά αναφέρονται μπορεί να αναστατώσουν το παιδί και να του δημιουργήσουν μεγάλη ανασφάλεια η οποία μπορεί να μην εκφραστεί με λόγια αλλά να μεταφερθεί σε σύμπτωμα όπως φοβίες, άγχος, ευερεθιστότητα, ανυπακοή, επιθετικότητα, δυσκολία στον ύπνο….

Πρέπει τα παιδιά να είναι ενήμερα για την ανεργία του γονιού;
Είναι αδύνατον να κρύψουμε προβλήματα όπως η ανεργία. Εξηγούμε όμως ότι η απόλυση είναι κάτι που συμβαίνει πλέον σε πολλούς ανθρώπους που είναι άξιοι και ικανοί επειδή οι εταιρείες δεν έχουν χρήματα να τους πληρώνουν....
Αν όμως ο γονιός βιώνει απογοήτευση ή θλίψη ή αναξιότητα επειδή δε δουλεύει, το παιδί θα το αντιληφθεί και ενδεχομένως να το μεταφράσει με το δικό του τρόπο. Είναι σημαντικό επομένως να του δείξουμε ότι συνεχίζουμε να προσπαθούμε για τα καλύτερο και να το διαβεβαιώσουμε ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Να καταλάβει ότι η οικογένεια είναι ενωμένη κι ότι όλοι προσφέρουν με τον τρόπο τους.

Τι γίνεται όταν αντιστρέφονται οι ρόλοι λόγω κρίσης και η μαμά δουλεύει κι ο μπαμπάς μένει σπίτι;
Η αλήθεια είναι πως όταν ο μπαμπάς δεν εργάζεται τα πράγματα είναι πιο δύσκολα γιατί αυτό συγκρούεται με το παραδοσιακό πρότυπο σύμφωνα με το οποίο ο άντρας αξίζει μόνο όταν είναι κουβαλητής. Η υποστήριξη του ενός προς τον άλλον και η καλή συνεργασία είναι πολύ σημαντικές. Ο άντρας θα πρέπει να καταλάβει ότι μπορεί να προσφέρει στην οικογένειά του και με άλλους τρόπους εκτός των οικονομικών. Η σύντροφός του απ’ την άλλη, δε θα πρέπει να τον υποβιβάζει και να του στερεί ρόλους ή πρωτοβουλίες. Είναι μια ευκαιρία άλλωστε τα παιδιά να δουν και τον μπαμπά στο σπίτι, έχοντας ενεργό ρόλο στη καθημερινότητά τους.

Τα παιδιά άνω των 10 είναι μια γενιά που μεγάλωσε σε μια κοινωνία αφθονίας. Τώρα όμως έρχονται αντιμέτωπα με μια ανατροπή που τα προβληματίζει…
Πράγματι… Ερωτήσεις όπως «Γιατί μαμά δεν κάνουμε πάρτι στο παιδότοπο;» ή «γιατί τώρα δεν αγοράζουμε ακριβά ρούχα» ή «βαρέθηκα να μου λέτε ότι δεν έχουμε αρκετά λεφτά» είναι αναμενόμενες .
Θα πρέπει να εξηγήσουμε ότι αυτοί οι νέοι περιορισμοί έχουν να κάνουν με τις περικοπές στους μισθούς , αφορούν τους περισσότερους και οι αλλαγές αποτελούν μέρος της ζωής. Αν εμείς οι γονείς προσαρμοστούμε και αποκτήσουμε την ευελιξία που απαιτείται , τότε δεν υπάρχει πρόβλημα με τα παιδιά μας.

Ένα παιδί μπορεί να είναι ευτυχισμένο σε μια οικογένεια χωρίς πολλά;
Υπάρχουν δραστηριότητες, όπως το παιχνίδι, η επαφή με τους συνομηλίκους καθώς και η ανάπτυξη της επικοινωνίας μαζί τους που δεν κοστίζουν, επενεργούν θετικά στο ψυχισμό τους και τους δίνουν μεγάλη χαρά.

Κι αν δεν έχουμε λεφτά να πάμε διακοπές;
Και πάλι μπορούμε να περάσουμε καλά! Ένα παιδί μπορεί να έχει ένα ευτυχισμένο και χαρούμενο καλοκαίρι αν πηγαίνει στη παιδική χαρά για να παίξει, μ’ ένα περίπατο ή μ’ ένα μπάνιο σε μια κοντινή παραλία αρκεί να είναι με τους γονείς του. Τα παιδιά δεν χρειάζονται ακριβά ξενοδοχεία με πισίνες, ταξίδια στο εξωτερικό ή παραλίες σε κοσμοπολίτικα νησιά για να περάσουν καλά.
Θα έχετε παρατηρήσει πως τα μικρά παιδιά μπορεί να είναι περιτριγυρισμένα από παιχνίδια όμως προτιμούν να παίξουν με κατσαρολικά , με το χώμα ή την άμμο. Για πολλά χρόνια εξάλλου οι γονείς, εστιάζοντας στις υλικές ανάγκες δεν κάλυπταν τα παιδιά τους συναισθηματικά. Τα παιδιά μεγάλωναν σε άδεια σπίτια με ελλιπή γονική παρουσία.

Πιστεύετε ότι η κρίση θα μας βοηθήσει να ξαναβρούμε τη χαμένη επαφή μέσα στην οικογένεια;
Αυτή η αναγκαστική απομάκρυνση από τον καταναλωτισμό θα μπορούσε να αποτελέσει χρυσή ευκαιρία να έλθουμε πιο κοντά στον εαυτό μας και να ανακαλύψουμε άλλους τρόπους ευτυχίας που τους έχουμε θάψει βαθιά.
...............................

Συνέντευξη στη Φλώρα Κασσαβέτη
akappatou.gr
περισσότερα εδώ

π. Σάββας Κυράζογλου: «Χρώματα η αγάπη δε γνωρίζει»

Οταν φέρνει κανείς στον νου τις λέξεις μουσική, στίχοι και τραγούδι, ίσως το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται είναι ότι «κρύβουν» έναν ιερέα τραγουδοποιό.
Κι όμως, ένας νεαρός παπάς από την Καβάλα, αυτοδίδακτος μουσικός, έχει μετατρέψει τις νότες σε γλώσσα επικοινωνίας του, μιλάει στις ψυχές των ανθρώπων μέσα από στίχους και μελωδίες, «διαμαρτύρεται» με ό,τι βασανίζει τα παιδιά και «κατακλύζει» το YouTube με τις μουσικές δημιουργίες του.

Ο 35χρονος πάτερ Σάββας Κυράζογλου, που διακονεί στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Παληού, έχει τραγουδήσει για τον καρκίνο, τον πόλεμο, την ασθένεια και την αγάπη.

Πριν από ενάμιση μήνα «επέστρεψε» με νέο οπτικοποιημένο τραγούδι του, με τίτλο «Χρώματα η αγάπη δεν γνωρίζει».

Είναι ένα ντουέτο με τον μόλις τεσσάρων ετών Αγγελο Σαββίδη, που ερμηνεύει σε δύο γλώσσες, στα ελληνικά και τα ρωσικά το ρεφρέν: «Μη στεναχωριέσαι, εγώ σ' αγαπώ, τι κι αν σ' άλλη γλώσσα θα σου το πω, θα είμαι στο πλευρό σου όσο θα ζω. Την πιο γλυκιά αγκαλιά για σένα κρατώ. Χρώματα η αγάπη δεν γνωρίζει, το χρώμα σου απόψε έχω κι εγώ».Τα τραγούδια του νεαρού ιερέα μετρούν δεκάδες χιλιάδες θεάσεις στο YouTube.

«Η μουσική είναι η δική μου αυτοσχέδια προσευχή μετά τις καθιερωμένες προσευχές της Αγίας Εκκλησίας μας. Σεβόμενος την παράδοσή της προσπαθώ να περάσω μηνύματα με το ταλέντο που απλόχερα μου χάρισε ο Κύριος, ώστε να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου» τόνισε ο ίδιος μιλώντας στην «Espresso» και πρόσθεσε: «Το ένα τραγούδι διαδεχόταν το άλλο, ώσπου πήρα την απόφαση να τα ενορχηστρώσω και να τα ερμηνεύσω συγκεντρώνοντάς τα σε ένα CD. Σήμερα αυτό το CD είναι πραγματικότητα σε στίχους, μουσική και ερμηνεία δική μου. Ενα CD εκκλησιαστικού - κατηχητικού χαρακτήρα για μικρούς και μεγάλους, αφιερωμένο όμως με εξαιρετική αγάπη στα παιδιά, στα παιδιά όλου του κόσμου! Κι αυτός είναι ο τίτλος που φέρει, "Ολου του κόσμου τα παιδιά είναι παιδιά μας"».Ο ιερέας έχει φτιάξει ιστοσελίδα για την προώθηση της προσπάθειάς του, μέσα από την οποία μπορεί κάποιος να ακούσει τα τραγούδια ή να προμηθευθεί το CD, να δει φωτογραφίες και βίντεο από τις δραστηριότητες και εκδηλώσεις που έχουν γίνει. «Με αγάπη δημιουργήσαμε και την ιστοσελίδα worldschildren-ourchildren.gr, τη σελίδα μας στο facebook, worldschildren.ourchildren και το κανάλι μας στο YouTube (worldschildrenfr)» αναφέρει. Μάλιστα γνωστοί καλλιτέχνες έχουν ερμηνεύσει τραγούδια του, όπως ο Σώτης Βολάνης, η Χριστίνα Φαρμάκη και οι Βασίλης και Σαράντης Σαλέας. «Εχω γράψει και δώσει τραγούδια σε αυτούς τους καλλιτέχνες, καθώς και σε άλλους ακόμη που τα έχουν συμπεριλάβει στις δισκογραφίες τους» αποκαλύπτει ο π. Σάββας Κυράζογλου και καταλήγει: «Ξεκίνησα πριν από χρόνια να δίνω τραγούδια και συνεχίζω. Δεν σταματώ ποτέ να γράφω. Και αυτήν τη στιγμή που μιλάμε κάτι ετοιμάζω, αλλά δεν είναι ανακοινώσιμο»!

Εορταστικό μήνυμα

Ο π. Σάββας Κυράζογλου θέλησε να στείλει το δικό του εορταστικό μήνυμα: «Αξίζει να δώσεις και τη ζωή σου ακόμη για ένα αθώο χαμόγελο ενός μικρού παιδιού. Δεν πρέπει να υπάρχουν σε καμιά γειτονιά αυτού του πλανήτη παιδιά χωρίς χαμόγελο. Αυτό είναι έγκλημα! Θα ήθελα να συμβάλω ουσιαστικά, ώστε να φτιάξουμε όλοι μαζί έναν κόσμο αληθινό, γεμάτο με το γέλιο μικρών παιδιών, έναν κόσμο που θα πιστεύουν όλοι το ίδιο δυνατά με μένα πως "όλου του κόσμου τα παιδιά είναι παιδιά μας"».

dete