Tuesday, 2 August 2022

Ακούστε το αρχαιότερο, παγκοσμίως γνωστό, τραγούδι

Επιτάφιος του Σείκιλου

Ύψιστη η θέση της μουσικής στην αρχαία ελληνική κοινωνία

Ο Σείκιλος έζησε στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας κατά το 200 π.Χ.

Είναι γνωστός για το αρχαιότερο παγκοσμίως γνωστό τραγούδι, του οποίου σώζονται πλήρως και οι στίχοι και η μουσική.

Η μουσική στήλη

Ο Σείκιλος έγραψε το τραγούδι του μετά το 200 π.Χ. σε επιτύμβια κυλινδρική στήλη που έχει ύψος 40 εκατοστά και περιέχει στην κοινή ελληνική της ελληνιστικής εποχής ένα επίγραμμα δώδεκα λέξεων και ένα μέλος (τραγούδι) δεκαεφτά λέξεων μαζί με τη μουσική του.

Στην κορυφή της στήλης, το επίγραμμα αναφέρει τον άνθρωπο που το έγραψε, καθώς και το σκοπό για τον οποίο το έγραψε:

ΕΙΚΩΝ Η ΛΙΘΟΣ ΕΙΜΙ. ΤΙΘΗΣΙ ΜΕ ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΝΘΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΣΗΜΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΝ

(Εγώ η πέτρα είμαι μια εικόνα. Με έβαλε εδώ ο Σείκιλος ως διαχρονικό σήμα αθάνατης μνήμης).

Στη μέση υπάρχουν οι στίχοι του τραγουδιού μαζί με τα σύμβολα της μελωδίας, η οποία είναι του λεγόμενου φρυγικού τύπου:

ΟΣΟΝ ΖΗΣ ΦΑΙΝΟΥ, ΜΗΔΕΝ ΟΛΩΣ ΣΥ ΛΥΠΟΥ. ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΝ, ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ

(Όσο ζεις λάμψε, καθόλου μη λυπάσαι. Για λίγο διαρκεί η ζωή, ο χρόνος καθορίζει το τέλος).

Ο «επιτάφιος» του Σείκιλου, σε αρχαιοελληνική μουσική σημειογραφία.

Στο κάτω μέρος της στήλης αναγράφεται η αφιέρωση ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΥΤΕΡΠΗΙ (Ο Σείκιλος στην Ευτέρπη), αλλά δεν γίνεται κατανοητό εάν πρόκειται για τη σύζυγο, την ερωμένη, τη φίλη, την αδελφή ή την κόρη του, ή και απλώς την Μούσα της μουσικής.

Το μήνυμα αυτό αντιστοιχεί στο επικούρειο απόφθεγμα «όσο ζούμε πρέπει να χαιρόμαστε όπως οι θεοί» γιατί ο θάνατος είναι το τέλος και δεν υπάρχει συνέχεια. Εμφανώς επικούρεια είναι όλα τα αναφερόμενα συστατικά του μέλους: η ηδονή της ζωής, η αταραξία, καθώς και το τελικό όριο της ζωής, ο θάνατος.

Η επιτύμβια στήλη ανακαλύφθηκε το 1883 στην τουρκική πόλη Αϊδίνιο, όπως είναι το σύγχρονο όνομα των αρχαίων Τραλλέων.

Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922 η στήλη χάθηκε και πολλά χρόνια αργότερα ξαναβρέθηκε σε έναν κήπο τουρκικού σπιτιού.

Η ιδιοκτήτρια του σπιτιού είχε κόψει τη βάση της στήλης για να την χρησιμοποιήσει ως βάζο για λουλούδια. Σήμερα φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας στην Κοπεγχάγη. Πιστά αντίγραφά του υπάρχουν σε διάφορα μουσεία.


 dinfo.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ένα σχολείο με λαχανόκηπο, θερμοκήπιο....

Το μοναδικό σχολείο στην Ελλάδα που έχει λαχανόκηπο, θερμοκήπιο, διαδραστικό πάρκο και κερδίζει διακρίσεις

Μεταξύ άλλων, οι μαθητές έφτιαξαν και τυποποίησαν με τον παραδοσιακό τρόπο πράσινες ελιές, βάζοντας μάλιστα τη δική τους ετικέτα στα βαζάκια

«Από ένα σποράκι έγινε φυτό… Αυτές είναι οι ντομάτες του σχολείου!», γράφει σε ανάρτησή του στο Facebook μαθητής του Δημοτικού Σχολείου Ολύνθου, «ποστάροντας» μια φωτογραφία με τη φρεσκομαζεμένη σοδειά του. Παράγουν τα σχολεία …ντομάτες (ή έστω φυτά); Κι, όμως, το συγκεκριμένο σχολείο, που βρίσκεται σ’ ένα κατ’ εξοχήν αγροτικό χωριό μεταξύ της Κασσάνδρας και της Σιθωνίας, στη Χαλκιδική, διαθέτει και λαχανόκηπο και θερμοκήπιο!

Στόχος είναι, όπως εξήγησε ο διευθυντής του σχολείου Βασίλης Μισαηλίδης, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM», η συστηματική ενασχόληση με δράσεις που αναπτύσσουν την εκτίμηση και τον σεβασμό για τη γη και το περιβάλλον. Απώτερο σκοπό έχουν, δε, να εμφυσήσουν στους μικρούς μαθητές μια γενικότερη οικολογική στάση ζωής, μέσω της βιωματικής καλλιέργειας φυτών, τα οποία διατίθενται προς καλλιέργεια τόσο στους μαθητές όσο και σε ιδρύματα και φορείς.

«Ήταν το 2011, όταν αρχίσαμε δειλά δειλά να κάνουμε φυτά από παραδοσιακές ποικιλίες αξιοποιώντας μέρος της τεράστιας αυλής (9,5 στρέμματα) που διαθέτει το σχολείο. Τότε στήθηκε το πρώτο θερμοκήπιο», ανέφερε ο κ. Μισαηλίδης, επισημαίνοντας πως με την πάροδο των ετών το σχολείο εντάχθηκε σε πολλά προγράμματα, τόσο εθνικά όσο και ευρωπαϊκά, επεκτείνοντας το φάσμα των δραστηριοτήτων του.

«Αν και ζούμε σε χωριά, τα παιδιά μας αποκτούν αστικές συνήθειες. Γι’ αυτό και με δεδομένο ότι οι περισσότεροι γονείς είναι αγρότες, θελήσαμε να ασχοληθούμε με τη βιολογική γεωργία και την παραγωγή διαφόρων φυτών. Εκεί ήταν και η έκπληξή μας, όταν διαπιστώσαμε ότι πολλοί μαθητές δεν γνώριζαν ότι η ντομάτα βγαίνει από ένα σποράκι!», σημείωσε ο κ. Μισαηλίδης, εξηγώντας πώς άνοιξε ο «κύκλος» για τη διατήρηση παραδοσιακών σπόρων.

«Τα παιδιά είναι κατενθουσιασμένα και μάλιστα πολλά απ’ αυτά παίρνουν φυτά από τα θερμοκήπιά μας και τα καλλιεργούν στους κήπους τους. Ασχολούνται με τη φύση κι αυτό που έχουμε καταφέρει είναι να τους κάνουμε να χαίρονται που έρχονται στο σχολείο», λέει ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Ολύνθου, το οποίο για δράσεις όπως αυτή -αλλά όχι μόνο- κέρδισε το αργυρό βραβείο για την «Καινοτομία στη Διδασκαλία», στο πλαίσιο των Education Leadres Awards 2020.

«Δεμένη» με τη φύση και τους καρπούς της είναι και μια άλλη δράση που ανέπτυξε το σχολείο σε συνεργασία με τους βιοκαλλιεργητές πράσινης ελιάς της περιοχής. Οι μαθητές έφτιαξαν και τυποποίησαν, με τον παραδοσιακό τρόπο, πράσινες ελιές, βάζοντας μάλιστα τη δική τους ετικέτα στα βαζάκια.

Πέραν, όμως, της ενασχόλησης με τη φύση, το σχολείο έχει αναπτύξει και άλλες σημαντικές καινοτόμες δράσεις, όπως το Διαδραστικό Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής σε μικρογραφία, το οποίο σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε με παιδαγωγικά κριτήρια, ακολουθώντας -και σε αυτή την περίπτωση- τη βιωματική μάθηση, με στοχευμένες δραστηριότητες που σχεδιάστηκαν αποκλειστικά γι’ αυτό. Στόχος είναι η δημιουργία της αυριανής γενιάς οδηγών που θα διαθέτουν την απαραίτητη κυκλοφοριακή αγωγή. «Έγινε με προδιαγραφές να υποστηρίζει την εκπαίδευση μαθητών παιδικής ηλικίας. Καταλαμβάνει έναν χώρο 500τ.μ. κι έχει γίνει με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος», ανέφερε ο κ. Μισαηλίδης, εξηγώντας πως και άλλα σχολεία από τη Χαλκιδική και ευρύτερα την περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας έχουν παρακολουθήσει στο πάρκο αυτό ένα τετράωρο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την οδική ασφάλεια. Ένα τέτοιο πρόγραμμα παρακολούθησε, στα τέλη του περασμένου χρόνου, και η υφυπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη, η οποία επισκέφθηκε το Δημοτικό Σχολείο Ολύνθου, ενώ το Διαδραστικό Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής παρουσιάστηκε και στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής, στις αρχές Ιανουαρίου.

Σε απόλυτα αγαστή συνεργασία -όπως τονίζει ο κ. Μισαηλίδης- με τον δραστήριο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, την τοπική κοινωνία, την εκκλησία και όλους τους φορείς του τόπου, το Δημοτικό Σχολείο Ολύνθου καινοτομεί, υλοποιώντας κατ’ ουσία τις ιδέες των ίδιων των μαθητών. «Τα παιδιά έχουν καταπληκτικές ιδέες και αν είμαστε έτοιμοι να τις ακούσουμε και να τις υλοποιήσουμε, τότε μπορούμε να κάνουμε μικρά θαύματα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Μισαηλίδης, προσκαλώντας όλους όσοι ενδιαφέρονται για μια διαφορετική εμπειρία εκπαίδευσης να επισκεφθούν την ιστοσελίδα του σχολείου olynthos-school.gr, ενώ μας …προκαλεί και σε μια παρτίδα σκάκι σ’ ένα από τα πολλά επιδαπέδια παιχνίδια που κοσμούν την αυλή του σχολείου.

Προχθές Τρίτη 20/4/21 επισκέφθηκα το δημοτικό σχολείο Ολύνθου κατόπιν ραντεβού, μιας κ μετά τη δημοσίευση στο facebook έγινε χαμός μιας κ ανακοινώθηκε απο τον δάσκαλο κ καθοδηγητή Κο Βασίλη Μισαηλίδη οτι το θερμοκήπιο στην αυλή του σχολείου είχε μεγάλη επιτυχία από την φυτοσπορά που κάνανε οι μικροί μπόμπιρες το χειμώνα κ έτσι θα μοίραζαν φυτά από το δικό τους φυτώριο παραδοσιακών σπορίων. Και ενώ στην πλειοψηφία τους οι Δάσκαλοι κ γενικά οι εκπαιδευτικοί νιώθουμε πολλές φορές ότι κάνουν αγγαρεία στα σχολεία, ο κύριος Βασίλης ακούραστος κ με αγάπη κ όρεξη καθοδηγεί τα μικρά μαθητούδια σε ωραίες ασχολίες κ περιπέτειες. Το σχολείο Ολυνθου είναι άλλωστε ξακουστό στο πανελλήνιο για ξεχωριστές δράσεις όπως το Διαδραστικο Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής και μας γεμίζουν υπερηφάνεια. Ο Δάσκαλος Λιαντίνης έλεγε σε μια από τις τελευταίες του ομιλίες θέλοντας να καταδείξει την παρακμή της εποχής μας σε όλους τους τομείς. Έλεγε λοιπόν ο Λιαντίνης “Πέθανε ο δάσκαλος… πέθανε ο ποιητής… πέθανε το βιβλίο… πέθανε ο έρωτας… πέθανε το σώμα…”… θα συμπλήρωνα λοιπόν με μια δόση “τόλμης” κ “θράσους” προς τον μέγα Λιαντίνη πως ΟΧΙ ευτυχώς δεν “πέθαναν” όλοι.
ΠΗΓΗ makthes

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η Πάτρα έφτιαξε σπίτι φιλοξενίας για τους άστεγους (για όλο το χρόνο)

Το υπνωτήριο θα φιλοξενεί περίπου 100 ανθρώπους, όλο το χρόνο

Ο Δήμος Πάτρας φαίνεται αποφασισμένος να στεγάσει τους πολίτες που έχουν ανάγκη. Έτσι οι άστεγοι που φιλοξενούνταν μέχρι πρότινος σε πανσιόν που νοικιάζει η Δήμος, από την αρχή του νέου έτους μεταφέρθηκαν στο νέο υπνωτήριο.

Το κτίριο που στεγάζει τον ξενώνα, βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Δημ. Γούναρη και Μπουκαούρη. Ο χώρος είναι σε θέση να φιλοξενήσει στη πλήρη λειτουργία του, περίπου 100 άστεγους, αν και ξεκίνησε με λιγότερους.

Το κτίριο σταδιακά θα στεγάσει και άλλες υπηρεσίες, οι οποίες θα αποφασιστούν εν καιρώ από το διοικητικό συμβούλιο του Κοινωνικού Οργανισμού. Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Δήμος Πάτρας παίρνει δραστική πρωτοβουλία υπέρ αυτών που έχουν πραγματικά ανάγκη.

Ο δήμαρχος, Κώστας Πελετίδης, έχει επίσης φροντίσει να αποκτήσει η Πάτρα μια τράπεζα τροφίμων και ένα βαν, όπου προσφέρει ζεστό φαγητό και διανομή σε σχολεία, δομές και παιδικούς σταθμούς, με 13 σημεία που καλύπτουν γεωγραφικά όλη την πόλη.

Οι ανάγκες των αστέγων στην Πάτρα είναι πολύ αυξημένες, αφού ο φετινός αριθμός των αιτήσεων για το σχετικό επίδομα φτάνει τις 800, κι έχουν εγκριθεί περίπου οι μισές. Όμως η πρωτοβουλία είναι ένα μεγάλο βήμα προς την σωστή κατεύθυνση και μακάρι να ακολουθήσουν το παράδειγμα κι άλλοι δήμοι.

dinfo.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki