Τα "κοράκια" δεν μπόρεσαν να ξεσχίσουν σάρκες παιδιών

Δόξα τω Θεώ, σώθηκαν τα παιδιά στην Ταϊλάνδη.
Απεγκλωβίστηκαν και εύγε και συγχαρητήρια στους διασώστες και σε όσους συνέβαλαν στη σωτηρία των παιδιών.

Αυτά τα ξέρει όλη η ανθρωπότητα, που έδειξε πραγματικά αξιέπαινη ευαισθησία.

Όμως, ένα επί πλέον καλό συνέβη - ίσως είναι για πρώτη φορά - και ελπίζουμε να συνεχιστεί τόσο σ' αυτά τα παιδιά, όσο και σε κάθε άλλη περίπτωση που παιδάκι θα κινδυνέψει .

Τα παιδιά προστατεύτηκαν από την δημοσιότητα. 

Κανένα παιδάκι δεν έπεσε θύμα και βορά της δημοσιότητας.

Μπράβο στη κυβέρνηση της χώρας που τα προστάτευσε, ή σε όποιον άλλον ήταν αρμόδιος.

Ευτυχώς, τα παιδιά δεν διασύρθηκαν, ούτε ως αστέρες, ούτε ως θύματα.

Τα παιδάκια δεν διαπομπεύτηκαν και ελπίζουμε ότι δεν θα επιτρέψουν να γίνει αυτό, ούτε τώρα που τέλειωσε όλο αυτό το επεισόδιο.

Συνήθως, σε κάθε περιστατικό που κάποιο παιδάκι μπαίνει σε κίνδυνο, πληρώνει το τίμημα της δημοσιότητας, της "πώλησης", της προώθησης, του Marketing.

Αυτό είναι η δεύτερη φορά καταδίκη του παιδιού και η πλήρης έκθεσή του σε άλλους κινδύνους.

Καμιά δημοσιότητα παιδιού, είτε θετική, είτε αρνητική, δεν ωφελεί  το παιδί, την προσωπικότητα του, την ηρεμία, και την ομαλή του ανάπτυξη.

Αυτή τη φορά τα κοράκια της δημοσιότητας δεν μπόρεσαν να ξεσχίσουν τις σάρκες των παιδιών.

Το Χαμομηλάκι

Ο σπόρος που απέφευγε ν’ αναπτυχθεί Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Δυο σπόροι βρίσκονταν δίπλα δίπλα, μέσα στο γόνιμο ανοιξιάτικο έδαφος.
Ο πρώτος σπόρος είπε: 

«Θέλω να βλαστήσω! 

Θέλω να βυθίσω τις ρίζες μου βαθιά μέσα στο χώμα που βρίσκεται από κάτω μου και να σπρώξω το βλαστό μου να διαπεράσει το στρώμα του χώματος που βρίσκεται από πάνω μου. 

Θέλω ν’ ανοίξω τα τρυφερά μου μπουμπούκια σαν λάβαρα, για ν’ αναγγείλω τον ερχομό της άνοιξης… 

Θέλω να νιώσω τη ζεστασιά του ήλιου στο πρόσωπο μου και την ευλογία της πρωινής δροσούλας στα πέταλα μου!» 

Και βλάστησε.

Ο δεύτερος σπόρος είπε: 

«Φοβάμαι. 

Αν βυθίσω τις ρίζες μου κάτω στο έδαφος, δεν ξέρω τι θα συναντήσουν μέσα στα σκοτάδια. 

Αν σπρώξω για να διαπεράσω το σκληρό έδαφος που βρίσκεται από πάνω μου, μπορεί να χαλάσω τους τρυφερούς βλαστούς μου… 

Κι αν ανοίξω τα μπουμπούκια μου κι έρθει το σαλιγκάρι και μου τα φάει; 

Κι αν ανθίσουν τα λουλούδια μου κι έρθει κανένα παιδάκι και με ξεριζώσει; 

Όχι, είναι προτιμότερο να περιμένω ώσπου να σιγουρευτώ». 

Και περίμενε.

Μια κοτούλα που σκάλιζε εδώ κι εκεί το χώμα, στις αρχές της άνοιξης ψάχνοντας για τροφή, βρήκε το σπόρο και τον κατάπιε.

Το δίδαγμα της ιστορίας
Όσοι αποφεύγουν να ριψοκινδυνεύσουν και ν’ αναπτυχθούν, τους καταβροχθίζει η ζωή.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Βάλσαμο για την Ψυχή», Εκδόσεις Διόπτρα

enallaktikidrasi
antikleidi

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Να μάθουμε στο παιδί μας να υπερασπίζεται τον εαυτό του

Όλοι οι γονείς γινόμαστε μάρτυρες ή ερχόμαστε αντιμέτωποι με εκδηλώσεις βίαιων συμπεριφορών τόσο μέσα στο σπίτι μας όσο και σε παιδικά πάρτι, στο πάρκο, στην παιδική χαρά κλπ. Σπρώχνονται για να πάρουν τη σειρά, μιλάνε άσχημα, αρπάζουν παιχνίδια που δεν τους ανήκουν, χτυπάνε, φτύνουν ή και απειλούν.

Ο κ. Στέλιος Μαντούδης, Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής μας εξηγεί ότι το πόσο επιθετικό είναι ένα παιδάκι εξαρτάται από εγγενείς αλλά και από περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Αυτά μπορεί να συμβαίνουν είτε από ή προς το δικό μας παιδί

• Αν μέσα στο σπίτι μας επικρατεί φασαρία, βιαιότητα από τους γονείς τότε και τα παιδιά είναι πολύ πιθανό να μιμηθούν και να  υιοθετήσουν μία παρόμοια συμπεριφορά
• Ωστόσο, η επιθετικότητα  σαν μία συμπεριφορά, δεν περιλαμβάνει μόνο αρνητικά στοιχεία, αλλά και θετικά
• Πρέπει να βρούμε τον τρόπο και να εκμεταλλευτούμε τις θετικές ιδιότητες της επιθετικότητας, χωρίς βέβαια να της δώσουμε υπεραξία και να ακυρώσουμε όλες τις καλές συμπεριφορές και ηθικές αξίες, όπως είναι ο αλληλοσεβασμός, η ελευθερία λόγου κλπ.

Όσο και αν ο γονέας προσπαθήσει και καταφέρει να μεταδώσει όλες τις καλές αξίες στο παιδί του, να μάθει να μοιράζεται, να προσφέρει, να είναι ευγενικό κλπ. κάποια στιγμή θα έρθει αντιμέτωπο με την σκληρή πραγματικότητα, που είναι:

• αυτή της αδικίας,
• της ασέβειας
• του ψέματος
• και πολλές φορές της βίας

Πώς θα μάθουμε στα παιδιά μας να υπερασπίζονται τον εαυτό τους σε τέτοιου είδους καταστάσεις και ποια πρέπει να είναι η θέση τους;
Αυτό το ερώτημα έχει σαν αρχή την ίδια την επιθυμία μας ως γονείς

• Το παιδί μας να γίνει ανεξάρτητο
• Να κατακτήσει νέες γνώσεις
• Να έχει έναν αρχηγικό ρόλο στην ομάδα του, της παρέας του, στο σχολείο
• Να ορίζει τα δικαιώματά του
• Να αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του και έτσι σιγά σιγά να γίνεται αυτόνομο και με αυτοπεποίθηση
• Θέλουμε να αντιμετωπίζει εμπόδια και δύσκολες καταστάσεις με αποτελεσματικό τρόπο
• Να είναι πρώτος, να συναγωνίζεται, να διεκδικεί, να απαντά σε προκλήσεις

Όλα αυτά αποτελούν αυτό που ονομάζουμε στην παιδοψυχολογία “λειτουργική επιθετικότητα”

Τι κάνουμε όταν το παιδί μας εμπλακεί σε καβγά;
Καταρχήν η στάση μας έχει να κάνει με την ηλικία του παιδιού. Αν έχουμε ένα παιδάκι ηλικίας μεταξύ 18 μηνώνμέχρι 3,5 ετών και είμαστε  για παράδειγμα σε ένα πάρτυ και ένα άλλο συνομήλικο παιδάκι αρπάξει από τα χέρια του δικού μας το παιχνίδι του.

• Τότε, αφού βρίσκεται υπό την επίβλεψη μας, κάνουμε αρχικά λεκτική καθοδήγηση στο δικό μας παιδι «ζήτα από το παιδάκι ευγενικά να στο δώσει πίσω το παιχνίδι σου»
• Αν αυτό δεν ανταποκριθεί τότε επεμβαίνουμε και ζητάμε εμείς ευγενικά από το άλλο παιδάκι να το επιστρέψει «τώρα είναι η σειρά π.χ. του Γιώργου, είναι δικό του το παιχνίδι, όταν τελειώσει και θέλει να στο δώσει θα μπορείς να παίξεις»
• Κατόπιν του περιστατικού, στο αυτοκίνητο ή στο σπίτι, το συζητάμε

Σε παιδιά που είναι μεγαλύτερης ηλικίας

• Kαλό είναι να μην το εμποδίσετε από το να το διεκδικήσει
• Μη παρέμβετε
• Αφήστε το να υπερασπιστεί τον εαυτό του με λεκτικό τρόπο
• Αφήστε το να ορίσει τις επιλογές του, με ποιους θα παίζει, πώς θα παίζει και τι θα παίζει
• Αφήστε το ελεύθερο να εκφραστεί και να αντιδράσει όταν αδικείται ή όταν γίνεται αντικείμενο της επιθετικότητας των άλλων

Η συμβουλή του Ειδικού:
Σαφώς και θα επέμβετε όταν κρίνετε ότι αντιμετωπίζει μεγαλύτερα παιδιά ή όταν προβλέπετε σωματική βία. Προκύπτει το εύλογο συμπέρασμα ότι η “λειτουργική επιθετικότητα” είναι μια θετική μορφή παιδικής συμπεριφοράς, που βοηθά τα παιδιά να εδραιώνουν τη δική τους ελευθερία, να λαμβάνουν το σεβασμό των συνομηλίκων τους και να προασπίζονται τα δικαιώματά τους. Ως γονείς, οφείλουμε να διδάξουμε τα παιδιά μας πώς να αμύνονται, πώς να αξιολογούν τις συμπεριφορές και πώς να αντιδρούν όταν γίνονται δέκτες “εχθρικής επιθετικότητας”, σε κάθε επίπεδο της ζωής τους.

THE MAMAGERS TEAM 
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Όταν κλαίει το παιδί σας

Μπροστά στο κλάμα του παιδιού, δεν υπάρχει γονιός που να μη λυγίσει.

Πόσες φορές δε βλέπετε το παιδί σας να κλαίει και νιώθετε την καρδιά σας να «σπάει» σε μικρά κομμάτια; Νιώθετε, έτσι, απαίσια όλες μα όλες τις φορές. Ακόμη και αν το παιδί κλαίει, επειδή το μαλώσατε ή το βάλατε τιμωρία για κάτι που έκανε και πάλι νιώθετε τόσο άσημα. Μάλιστα, σε αυτή την περίπτωση έρχονται να σας πλημμυρίσουν και οι τύψεις ότι κλαίει εξαιτίας σας.
Η αλήθεια είναι ότι μπροστά στο κλάμα του παιδιού, ο γονιός νιώθει ανήμπορος και προσπαθεί να βρει λέξεις και τρόπους να το παρηγορήσει, να το κάνει να νιώσει καλύτερα, να το καθησυχάσει. Ωστόσο, δεν το κάνει πάντα με επιτυχία. Και φράσεις του τύπου: «Έλα σταμάτα να κλαις» ή «Γιατί, κλαις τώρα» φέρνουν -σύμφωνα με τους ειδικούς - αντίθετα αποτελέσματα. Γιατί και στις δύο περιπτώσεις, το παιδί αισθάνεται ότι οι γονείς δεν το καταλαβαίνουν και, κυρίως, δε συμμερίζονται τα αισθήματα του.

Γι’ αυτό, λοιπόν, αν θέλετε να ηρεμήσετε το παιδί σας που κλαίει και να το κάνετε να νιώσει καλύτερα, χρησιμοποιείστε κάποια από τις παρακάτω φράσεις:

«Είμαστε μία ομάδα. Θα σε βοηθήσω» - Ακόμη και αν το παιδί σας πει ότι δε θέλει τα βοήθειά σας, για εκείνο είναι σημαντικό να ξέρει ότι σας έχει στήριγμα και ότι δεν είναι μόνο

«Ξέρω ότι σου είναι δύσκολο» - Κι, όμως, αυτή η μικρή φρασούλα σημαίνει πολλά για το παιδί. Και κυρίως, ότι το κατανοείτε.

«Ξέρω ότι είσαι στεναχωρημένος/απογοητευμένος/πικραμένος και είναι λογικό» - Αυτό του δείχνει ότι κατανοείτε τα συναισθήματά του.

«Θέλεις να κάνεις ένα διάλειμμα; Θέλεις να προσπαθήσεις ξανά» - Πολλές φορές τα παιδιά κλαίνε όταν δεν καταφέρνουν κάτι ή πιστεύουν ότι δε μπορούν να κάνουν κάτι. Οπότε, αυτή η φράση θα τα ηρεμήσει.

«Σε ακούω να κλαις, αλλά δεν ξέρω τι χρειάζεσαι. Θέλεις να με βοηθήσεις;» - Του δίνετε να καταλάβει ότι δεν αδιαφορείτε, αντίθετα θέλετε να μάθετε τι το στεναχώρησε.

«Έλα να βρούμε μαζί μία λύση» - Θα το βοηθήσει να καταλάβει ότι κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του
«Σε αγαπώ. Είσαι ασφαλής» - Ό,τι και αν το απασχολεί, είναι σημαντικό να ξέρει ότι βρίσκεται σε ένα ασφαλές περιβάλλον, που το αγαπάτε. Πιστέψτε μας, τα πιο γλυκά και σημαντικά λόγια που μπορείτε να πείτε στα παιδιά σας.

mothersblog.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι