Friday, 11 August 2017

Οι ιδανικές δραστηριότητες για κοριτσάκια
προσχολικής ηλικίας

Προσχολική, Δραστηριότητες, Μουσική, Κολύμβηση, Στίβος, Ρυθμική, Ενόργανη, Γυμναστική, Απασχόληση, Θέατρο.
Από την ηλικία των 2 ετών και μετά, το παιδί αρχίζει σιγά-σιγά να γίνεται πιο δεκτικό στο ομαδικό παιχνίδι και σε νέες εμπειρίες
Συνεχίζει βέβαια να απολαμβάνει ακόμα το τετ-α-τετ παιχνίδι με τη μαμά ή τον μπαμπά, όμως βρίσκει εξίσου μεγάλη χαρά και ενδιαφέρον σε περισσότερα πρόσωπα και σε πρωτότυπες ασχολίες. 
Αν θέλετε, λοιπόν, να εμπλουτίσετε τις δραστηριότητες της μικρής σας κόρης και να γεμίσετε κάποιες ώρες της με παιχνίδια ψυχαγωγικά, εκπαιδευτικά και… αθλητικά, αυτές είναι οι καλύτερες ιδέες για την προσχολική ηλικία:
Μουσικοκινητικά εργαστήρια από 3 ετών
Τα μουσικοκινητικά εργαστήρια είναι η πραγματική ορολογία αυτού που ονομάζουμε «μπαλέτο» για μικρά κορίτσια, καθώς το κλασικό μπαλέτο -που είναι μια ιδιαίτερα απαιτητική μορφή χορού- θα πρέπει να απευθύνεται σε ηλικίες άνω των 8 ετών. 
Οι δραστηριότητες αυτές που περιλαμβάνουν μουσική, χορό και ενίοτε θέατρο και τραγούδι, σε συνδυασμό με κάποιες βασικές αρχές του μπαλέτου ως προς το «στήσιμο» του κοριτσίστικου σώματος, αποτελούν ένα ιδανικό προπαρασκευαστικό στάδιο και μία εξαιρετική επιλογή για ψυχαγωγία και σχετική άσκηση. 
Το κόστος αυτών των μαθημάτων στις σχολές χορού και μπαλέτου ξεκινά από περίπου 60 ευρώ/μήνα, για δύο φορές την εβδομάδα.
Κολύμβηση από… 6 μηνών!
Ξεκινώντας από το baby-swimming και συνεχίζοντας σε κανονικά, αγωνιστικά τμήματα, η κολύμβηση αποτελεί την πιο ασφαλή άσκηση για παιδιά, ακόμα και από 6 μηνών. 
Τα πλεονεκτήματα του αθλήματος είναι άπειρα τόσο ως προς την υγεία (θεωρείται ιδανικό για την καλή λειτουργία της καρδιάς, του κυκλοφορικού και το αναπνευστικού), όσο και για την εξοικείωση του παιδιού με το νερό. 
Επιπλέον, πρόκειται για μία δραστηριότητα σχετικά χαμηλού κόστους, περί τα 50 ευρώ/μήνα για 3 φορές την εβδομάδα. Στους αθλητικούς συλλόγους σχεδόν κάθε Δήμου υπάρχει ένα κολυμβητήριο, στο οποίο μπορείτε να απευθυνθείτε για περισσότερες λεπτομέρειες.
Στίβος από… 5 ετών!
Ο στίβος δίνει την ευκαιρία στο παιδί να γνωρίσει τον κλασικό αθλητισμό, αλλά και να εξασκηθεί σε βασικές ασκήσεις του σώματος, όπως τα άλματα, οι ρίψεις και φυσικά το τρέξιμο. Ταυτόχρονα, συμβάλλει και στην ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού, καθώς μέσω αυτού αποκτά αυτοπεποίθηση, αυτοπειθαρχία, επιμονή και γνωρίζει την έννοια της ευγενούς άμιλλας. 
Τα παιδιά μπορούν να ξεκινήσουν στίβο ήδη από τα 5 τους χρόνια, ενώ το κόστος στις ακαδημίες των δήμων κυμαίνεται από 20 έως 40 ευρώ/μήνα.
Ενόργανη γυμναστική από 4 ετών

Τα περισσότερα κορίτσια λατρεύουν αυτές τις μορφές άσκησης, γιατί συνδυάζουν μουσική, χορευτικές κινήσεις και… τούμπες! Τι καλύτερο για την υπερ-δραστήρια μικρή σας που τρελαίνεται να χοροπηδά και να χορεύει. 
Σαφώς η ρυθμική διαφέρει από την ενόργανη, η οποία μάλιστα στις μικρές ηλικίες δεν περιλαμβάνει όργανα, για τα οποία το μικρό κοριτσίστικο σωματάκι δεν είναι ακόμα έτοιμο, ωστόσο εύκολα μπορεί ένα παιδί να μεταπηδήσει από το ένα άθλημα στο άλλο. 
Το δε κόστος μίας τέτοιας δραστηριότητας κυμαίνεται από 30 έως 50 ευρώ/μήνα για δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα.
Καλλιτεχνικά εργαστήρια/χώροι δημιουργικής απασχόλησης 
από 2 ετών
Αμέτρητοι χώροι δημιουργικής απασχόλησης «ξεπετάγονται» ο ένας μετά τον άλλον σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, οι οποίοι σκοπό έχουν να εξοικειώσουν το παιδί με όλα αυτά που μπορεί να φτιάξει με τα χεράκια του, να δώσουν φτερά στη φαντασία του, αλλά και να απολαύσει τις χαρές της ομαδικής καλλιτεχνικής δημιουργίας. 
Στους χώρους αυτούς σχηματίζονται τμήματα για παιδιά ηλικίας από 2-2,5 ετών που μπορούν, επιτέλους, να βάψουν, να κόψουν, να κολλήσουν, να πλάσουν… χωρίς να ανησυχεί η μαμά ότι θα της κάνουν το σπίτι άνω κάτω! 
Το μηνιαίο κόστος διδάκτρων στα εργαστήρια αυτά κυμαίνεται ανάλογα με την περιοχή της Αθήνας, από 50 ευρώ έως 100 ευρώ/μήνα, για μία με δύο φορές την εβδομάδα.
Εργαστήρι μουσικής από βρεφικές ηλικίες

Καθώς ένα παιδί δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσει κανονικά μαθήματα ωδείου ή κάποιου μουσικού οργάνου, αν δεν μπορεί να γράφει και να διαβάζει, τα μεγάλα ωδεία της Ελλάδας έχουν φροντίσει να εισάγουν τα μικρά παιδιά στον μαγικό κόσμο της μουσικής, μέσα από κατάλληλα διαμορφωμένα εργαστηριάκια. 
Σε αυτά, πολλά εκ των οποίων απαιτούν και τη συμμετοχή του γονέα, τα μωρά και τα νήπια γνωρίζουν τα μικρά οργανάκια, εξοικειώνονται με τον ρυθμό και το τραγούδι και… επί της ουσίας διασκεδάζουν παρέα με τους γονείς τους! 
Το κόστος της συμμετοχής στα εργαστήρια αυτά κυμαίνεται στα 60 ευρώ/μήνα, για μία ή δύο φορές την εβδομάδα.
Εργαστήρι θεάτρου από 2 ετών

Σε ποιο παιδί -και δη κορίτσι- δεν αρέσουν τα παραμύθια; Πόσο μάλλον αν μπορεί να «μπει» μέσα στο παραμύθι, να πρωταγωνιστήσει σε αυτό… ίσως και να του αλλάξει λίγο την τροπή! Τα πιο αξιόλογα εργαστήρια θεάτρου διοργανώνονται από θέατρα και θιάσους που φιλοξενούν χρόνια τώρα σημαντικές παιδικές σκηνές (π.χ. Θέατρο Πόρτα, Εθνικό Θέατρο, Κάρμεν Ρουγγέρη κ.ο.κ.), στα οποία το μάθημα παραδίδουν έμπειροι και καταξιωμένοι άνθρωποι του θεάτρου. 
Σε πολλά από αυτά τα εργαστήρια απαιτείται και η συμμετοχή του γονιού, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. 
Το κόστος της συμμετοχής ξεκινά κατ’ ελάχιστον από 50 ευρώ/μήνα, συνήθως για μία φορά την εβδομάδα.
Σαββατοκύριακα σε μουσεία και χώρους πολιτισμού από 3 ετών

Όλα τα παιδικά μουσεία (και όχι μόνο τα παιδικά) και σχεδόν όλοι οι χώροι πολιτισμού (βλέπε Ελληνικός Κόσμος, Κέντρο Πολιτισμού Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών κ.ο.κ.) έχουν κάθε χρόνο να προτείνουν άκρως ενδιαφέροντα προγράμματα για παιδιά ηλικίας από 3 ετών, τα οποία λαμβάνουν χώρα κατά κανόνα τα σαββατοκύριακα. 
Πρόκειται για προγράμματα με εκπαιδευτικό χαρακτήρα, τα οποία επικεντρώνονται σε πάσης φύσεως τομείς, π.χ. στις τέχνες, στις επιστήμες, στη φύση, στην ιστορία, και εξελίσσονται συνήθως μέσα από ποικίλα καλλιτεχνικά εργαστήρια και πολύ παιχνίδι. Ανάλογα με το κάθε πρόγραμμα και την ηλικία του παιδιού πιθανώς να απαιτείται και η συμμετοχή του γονιού. 
Το δε κόστος τους, το οποίο καταβάλλεται είτε ανά επίσκεψη είτε ανά μήνα, ξεκινά από 25 ευρώ/μήνα για συμμετοχή μία φορά την εβδομάδα, ωστόσο κυμαίνεται ανάλογα με τον χώρο που θα επιλέξετε.

Έλενα Μπούλια
mama

Το Παραμύθι του Ανέμου

Μύθος, Παραμύθι, Παράδοση, Άνεμος, fairytale,
Πριν πάρα πολλά χρόνια, σε μια χώρα μακρινή ζούσε μια φυλή Ινδιάνων. Ο Ινδιάνος αρχηγός της φυλής είχε μια πανέμορφη και νέα κόρη που όλοι θαύμαζαν αλλά κανένας δεν είχε αγγίξει ακόμα. Μια μέρα όπως καθόταν έξω από τη σκηνή του ο μεγάλος αρχηγός, τον επισκέφτηκε ο Άνεμος και του είπε:

“Μεγάλε αρχηγέ, αγαπάω την κόρη σου και με αγαπά και εκείνη. Θα μου τη δώσεις να γίνει γυναίκα μου;”
“Όχι”, του απάντησε απότομα ο αρχηγός χωρίς να δεχτεί δεύτερη κουβέντα.

Την επόμενη μέρα η αγνή κοπέλα προσπάθησε να μιλήσει στον πατέρα της,

“Πατέρα, αγαπάω τον Άνεμο. Θα μου επιτρέψεις να πάω μαζί του στο κατάλυμα του και να γίνω γυναίκα του;”

“Όχι”, της απάντησε αυστηρά ο αρχηγός. “Δε σου το επιτρέπω. Όταν ο Άνεμος ήταν παιδί, συνήθιζε να έρχεται στο αντίσκηνο μου μέσα από μικρές χαραμάδες και έσβηνε πάντοτε τη φωτιά που προσπαθούσα με τόσο κόπο να ανάψω. Δε γνωρίζει ούτε να πολεμάει, ούτε να κυνηγάει και δε σου επιτρέπω να γίνεις γυναίκα του.”

Ευθύς αμέσως, ο αρχηγός άρπαξε την κοπέλα από το χέρι και την οδήγησε σε ένα αδιαπέραστο δάσος από μαύρα έλατα για να την κρύψει από τον Άνεμο. 

Ο Άνεμος ίσως να την έβλεπε αν την έκρυβα μέσα σε ένα πευκοδάσος, όμως δε θα μπορέσει ποτέ να τη διακρίνει μέσα σε ένα τόσο πυκνό δάσος από μαύρα έλατα”, σκέφτηκε δυνατά.

Όμως ο Άνεμος είχε ήδη γίνει αόρατος και όλη την ώρα που ο αρχηγός μονολογούσε έστεκε εκεί κοντά και άκουγε προσεκτικά κάθε του λέξη. Έτσι όταν ήρθε η επόμενη νύχτα, ο Άνεμος άρχισε να τρέχει γύρω γύρω από το πυκνό μαύρο δάσος μέχρι που βρήκε ένα μικρό κενό και μπόρεσε να εισχωρήσει ανάμεσα από τα δέντρα. Έψαξε αρκετά παρ’ όλες τις δυσκολίες, μα στο τέλος κατάφερε να βρει τη νεαρή κοπέλα και να τη βγάλει από το πυκνό δάσος. 
Δεν τόλμησε να πλησιάσει τους άλλους Ινδιάνους ξανά γιατί φοβόταν πως ο αρχηγός θα του πάρει την όμορφη κοπέλα κι έτσι έψαξε άλλο τόπο για να ζήσουν μακριά τους.

Ταξίδεψαν αρκετά μέσα στο σκοτάδι της νύχτας με κατεύθυνση προς το Βορρά. Κάποια στιγμή βρήκαν μια πολύ όμορφη περιοχή για να στήσουν το κατάλυμα που θα στέγαζε τον έρωτα τους. Την ίδια κιόλας νύχτα την πήρε στην αγκαλιά του και την έκανε γυναίκα του.

Χαιρόταν τον έρωτα τους ευτυχισμένοι και κανένας από τους δύο δε μπορούσε να σκεφτεί πως ο αρχηγός θα μπορούσε να τους εντοπίσει. Όμως ο πατέρας της κοπέλας τους έψαχνε σα μανιασμένος μέχρι που στο τέλος ανακάλυψε το κατάλυμα τους. Τότε ο Άνεμος έκρυψε τη νεαρή γυναίκα του και έγινε αόρατος, όμως ο μεγάλος Αρχηγός άρχισε να καταστρέφει τα πάντα γύρω του με τα όπλα που είχε φέρει μαζί του και χωρίς να το γνωρίζει κατάφερε ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι του Άνεμου που τον άφησε αναίσθητο.

Όταν ο Άνεμος ξαναβρήκε τις αισθήσεις του ανακάλυψε πως η γυναίκα του είχε εξαφανιστεί και άρχισε να την ψάχνει. Περιπλανήθηκε σαν τρελός στα δάση της περιοχής και στο τέλος την είδε μέσα σε ένα κανό που οδηγούσε ο πατέρας της στο Μεγάλο-Νερό.

“Έλα μαζί μου,” άρχισε να της φωνάζει με απελπισία. Η κοπέλα κατατρόμαξε και το πρόσωπο της έγινε λευκό σαν το χιόνι, γιατί δεν έβλεπε τίποτα γύρω της, ενώ άκουγε την φωνή του αγαπημένου της να την καλεί απελπισμένα. Ο Άνεμος, μετά το χτύπημα που είχε δεχτεί στο κεφάλι από τον πατέρα της, είχε ξεχάσει πως να μεταμορφώνεται και είχε παραμείνει αόρατος.

Ο Άνεμος θύμωσε τόσο πολύ τότε με τον αρχηγό που φύσηξε με όλη του τη δύναμη πάνω στο κανό. “Ας αναποδογυρίσει”, σκέφτηκε. “Μπορώ να μεταφέρω τη γυναίκα μου ασφαλή στην ξηρά.” Έτσι το κανό αναποδογύρισε με το φύσημα του ανέμου και ο αρχηγός με την κόρη του πέσανε μέσα στο νερό. “Έλα αγαπημένη μου, πιάσε το χέρι μου”, φώναζε ο Άνεμος στην κοπέλα. Μα δε θυμόταν πως ήταν αόρατος και ότι η κοπέλα δε θα μπορούσε να δει το χέρι του. Κι έτσι η κοπέλα άρχισε να βουλιάζει, να βουλιάζει, μέχρι που έφτασε στον πάτο της λίμνης. Κι ο αρχηγός φυσικά έχασε τη ζωή του μια και ο Άνεμος δεν προσπάθησε να τον βοηθήσει.

Όταν ο Άνεμος κατάλαβε πως η αγαπημένη του έχασε τη ζωή της εξαιτίας του, γέμισε θλίψη και άρχισε να αγριεύει. “Ο άνεμος ποτέ δε φυσούσε τόσο δυνατά και θλιμμένα” έλεγαν οι Ινδιάνοι μεταξύ τους ενώ προσπαθούσαν να προφυλαχθούν μέσα στα αντίσκηνα τους.

Το Μεγάλο Πνεύμα λυπήθηκε την κοπέλα που έχασε τη ζωή της τόσο άδικα πέφτοντας στο νερό και την επόμενη νύχτα την μετέφερε ψηλά στα αστέρια και της έδωσε ένα σπίτι στο φεγγάρι. Η κοπέλα ζει ακόμα εκεί, όμως το πρόσωπο της έμεινε κατάλευκο, όπως ήταν τη στιγμή που τρομαγμένη έπεσε από το κανό.

Έτσι τις νύχτες, στο σεληνόφως, κοιτάζει κάτω στη Γη, προσπαθώντας να βρει τον αγαπημένο της Άνεμο αλλά δεν ξέρει πως είναι αόρατος. Ο Άνεμος πάλι, δε γνωρίζει πως εκεί ψηλά στο φεγγάρι βρίσκεται η αγαπημένη του γυναίκα που χάθηκε και έτσι περιπλανιέται στα δάση και ψάχνει ανάμεσα στα βράχια των βουνών να τη βρει, όμως ποτέ δε σκέφτεται να κοιτάξει ψηλά στο φεγγάρι…
****

Πηγή: forum.sfgame, Αντικλείδι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki