Γιατί να μάθουμε στα παιδιά μας να μαγειρεύουν - Why We Should Teach Our Kids to Cook

«Οι γονείς δεν πρέπει ποτέ να υποτιμήσουν την πραγματική αξία του να μάθουν στα παιδιά τους να μαγειρεύουν επειδή υπάρχουν τόσα πολλά προνόμια», γράφει ο ειδικός ψυχολογίας και παιδαγωγός, Susan Keenan για το Ινστιτούτο Ανάπτυξης Παιδιών. 

«Είναι μία ευκαιρία να έρθετε κοντά με το παιδί σας, να το ενθαρρύνετε να τρώει υγιεινά, να βελτιωθεί στη γλώσσα και το λεξιλόγιο και στις διατροφικές γνώσεις».

Λόγοι για να μάθουμε στα παιδιά μας να μαγειρεύουν
Why We Should Teach Our Kids to Cook

Η μαγειρική είναι ένας τρόπος για να έρθετε κοντά με το παιδί σας
Τα παιδιά λατρεύουν να εξερευνούν νέες δραστηριότητες με τους γονείς τους. Επιλέξτε ένα αγαπημένο φαγητό για το Σαββατοκύριακο, όταν δεν θα… τρέχετε. Αποφύγετε τις πολυάσχολες καθημερινές βραδιές. 

Ρωτήστε τη γνώμη του παιδιού σας για ποια συνταγή θα κάνετε. Μπορείτε να προτείνετε μία συνταγή καινούρια και για τους δυο σας, ώστε να την μάθετε μαζί. 

Ρωτήστε το παιδί σας «πχ λες αυτό να μας βγει καυτερό»; 
Δεν χρειάζεται να ξέρετε όλες τις απαντήσεις, μπορείτε να τις μάθετε μαζί τους!

Η μαγειρική διδάσκει στα παιδιά τη σημασία του να «ακολουθείς οδηγίες»
Εξηγήστε γιατί πρέπει να ακολουθήσετε το κάθε βήμα με τη σειρά για να έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

Η μαγειρική διδάσκει επίσης υπομονή, ειδικά εάν πρέπει να βάλεις ένα πιάτο στο φούρνο για αρκετή ώρα.

Η μαγειρική διευρύνει το λεξιλόγιο των παιδιών
Ακολουθώντας τις συνταγές, ένα παιδί μαθαίνει την ονομασία των νέων συστατικών όπως τα λαχανικά και τα μπαχαρικά. 

Μαθαίνει επίσης νέα ρήματα όπως το «σοτάρω» ή «ψήνω». 

Η κουζίνα από μόνη της είναι μία ποικιλία από νέες λέξεις για σκεύη και άλλα μαγειρικά gadgets.

Η μαγειρική μαθαίνει στα παιδιά για τη διατροφή
Σας προτείνουμε να κάνετε μαζί με το παιδί σας μια βόλτα στο μανάβικο της γειτονιάς και να ψωνίσετε μαζί τα υλικά. 

Εξηγήστε στο παιδί σας τη διαφορά των φρέσκων υλικών που χρησιμοποιείτε στο φαγητό από εκείνες τις φορές που ετοιμάζετε κάτι κατεψυγμένο. 

Συζητήστε για τη θρεπτική αξία. Εάν ένα λαχανικό περιέχει αρκετή ποσότητα βιταμίνης C ή ασβεστίου, εξηγήστε τους σε τι βοηθούν αυτές οι βιταμίνες, τώρα είναι η ευκαιρία σας!

Μπόνους: Εάν τα παιδιά βοηθούν στη μαγειρική, είναι πιο πιθανό να φάνε ή τουλάχιστον να δοκιμάσουν ό,τι μαγείρεψαν. 

Η μαγειρική ίσως είναι το «φάρμακο» για τους «δύσκολους» στο φαγητό.

Η μαγειρική ενισχύει την αυτοεκτίμηση των παιδιών
Οι άνθρωποι ανεξαρτήτως ηλικίας νιώθουν μία ικανοποίηση και υπερηφάνεια όταν αποκτήσουν νέες δεξιότητες, πόσο δε μάλλον τα παιδιά. 

Γνωρίζοντας ότι μπορούν να ακολουθήσουν τις οδηγίες και να ολοκληρώσουν μία αποστολή από την αρχή έως το τέλος, βοηθούν με αυτό τον τρόπο στη βελτίωση της αυτοεκτίμησής τους. Μαθαίνοντας κάτι καινούριο πχ ποδήλατο, η μαγειρική θα βοηθήσει το παιδί σας να δοκιμάσει κάτι, αλλά να κάνει και λάθη. 

Είναι στο χέρι σας για το πως θα τα ενθαρρύνεται και θα τα κρατήσετε προσηλωμένα στο στόχο.

Οι γονείς ξέρουν ότι η μαγειρική δεν είναι ακριβώς η πιο χαλαρωτική δραστηριότητα. 

Ωστόσο, όπως μαθαίνετε τα παιδιά να ντύνονται, να βουρτσίζουν τα δόντια τους, να μαζεύουν το δωμάτιο, μπορείτε να κάνετε και την μαγειρική μία βασική δεξιότητα για τη ζωή τους και ταυτόχρονα να ξοδέψετε λίγο ακόμα από τον πολύτιμο χρόνο σας μαζί τους!

goofyjunior
eimaimama

Πώς μπορώ να βοηθήσω το ντροπαλό παιδί μου να κοινωνικοποιηθεί;

Μήπως το νήπιό σας δυσκολεύεται λίγο με τις κοινωνικές επαφές; 

Δεν είναι καθόλου σπάνιο ένα νήπιο να είναι κάπως πιο ντροπαλό από τους συνομήλικούς του. Για την ακρίβεια, είναι πολύ συνηθισμένο και απολύτως φυσιολογικό. Τα νήπια δεν έχουν προλάβει ακόμη να αναπτύξουν τις κοινωνικές δεξιότητές τους – και, φυσικά, δεν έχουν αναπτύξει ακόμη μηχανισμούς μέσω των οποίων να μπορούν να κρύψουν την αμηχανία τους.

Για τα περισσότερα πιτσιρίκια δεν πρόκειται παρά για μια παροδική φάση, από την οποία θα βγουν μεγαλώνοντας. Περίπου ένα στα πέντε θα παραμείνει εσωστρεφές – όμως ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, αυτό δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσει να κρύβεται πίσω από τα πόδια σας και να μην λέει το όνομά του μέχρι να γίνει 30 ετών. Πάντως, είτε η συμπεριφορά του οφείλεται στο στάδιο ανάπτυξης στο οποίο βρίσκεται, είτε είναι κομμάτι του χαρακτήρα του, υπάρχουν τρόποι να το βοηθήσετε να απολαύσει περισσότερο τις κοινωνικές επαφές του. 

 

Τι μπορείτε να κάνετε για να το βοηθήσετε

Μην βάζετε ταμπέλες

Μην ξαναπείτε ποτέ μπροστά του ότι είναι «ντροπαλό». Τα παιδιά είναι εξαιρετικά εύπλαστα και πολύ συχνά εσωτερικεύουν τους χαρακτηρισμούς που τους αποδίδουμε. Έτσι, είναι πιθανό να αναγνωρίσει το συγκεκριμένο επίθετο ως κομμάτι της ταυτότητάς του και να μην καταφέρει να το ξεπεράσει. Επιπλέον, αν είναι λίγο… πονηρό, δεν αποκλείεται να αρχίσει να το χρησιμοποιεί ως δικαιολογία.
 

Μην δείχνετε δυσαρέσκεια

Αν αντιμετωπίσετε την εσωστρέφειά του ως ελάττωμα, το πιθανότερο είναι να το κάνετε να κλειστεί ακόμη περισσότερο στον εαυτό του. Ουσιαστικά, μέσα στα ήδη υπάρχοντα άγχη του, θα προσθέσετε ένα ακόμη χειρότερο: Ότι δεν είναι αρκετά καλό για εσάς. Αντίστοιχα, αποφύγετε τις συγκρίσεις του με άλλα, πιο εξωστρεφή πιτσιρίκια.
 

Κάντε το σωστό προξενιό

Ένας ήπιος τρόπος να το βοηθήσετε να κοινωνικοποιηθεί, είναι κανονίζοντας ραντεβού για παιχνίδι με ένα ή δύο άλλα παιδάκια. Φροντίστε οι… υποψήφιοι φίλοι του να μην είναι υπερβολικά φωνακλάδες ή επιθετικοί. Αν η πρώτη απόπειρα δεν πετύχει, μην το βάλετε κάτω. Μια από τις παραμέτρους με τις οποίες αξίζει να πειραματιστείτε είναι η ηλικία. Κάποια ντροπαλά νήπια λειτουργούν καλύτερα όταν παίζουν με λίγο μικρότερα παιδάκια, καθώς δεν αισθάνονται να απειλούνται. Αντιθέτως, ορισμένα άλλα προτιμούν τους λίγο μεγαλύτερους φίλους, επειδή σε αυτή την περίπτωση αρκεί να ακολουθήσουν το παράδειγμα ή τις οδηγίες τους.
 

Εξασκηθείτε μαζί 
Δημιουργήστε σενάρια και ζητήστε του να βρει τις κατάλληλες λύσεις. Για παράδειγμα, ενώ παίζετε με τις κούκλες ή τις φιγούρες του, πείτε του ότι το ένα παιχνίδι θα ήθελε να παίξει με τα υπόλοιπα, όμως δεν ξέρει πώς να τους το πει. Έπειτα, ρωτήστε το τι θα μπορούσε να κάνει για να πετύχει τον στόχο του.
 

Προετοιμάστε το κατάλληλα

Μην το εντάσσετε σε πολυσύχναστα μέρη χωρίς να το προειδοποιείτε. Περιγράψτε του τι πρόκειται να συναντήσει στην περίσταση στην οποία πηγαίνετε. Φυσικά, φροντίστε να του μεταδώσετε ενθουσιασμό για όλα τα υπέροχα πράγματα που θα κάνετε εκεί. Όμως προσοχή: Μην το παρακάνετε με τις πληροφορίες που θα μοιραστείτε, καθώς ενδέχεται να το αγχώσετε ακόμη περισσότερο. 
 

Πηγαίνετε πρώτοι

Μήπως έχετε την τάση να κάνετε… είσοδο; Όταν φτάνετε σε ένα πάρτι ή μια εκδήλωση μετά την ώρα έναρξης, το μικρό σας αντικρίζει ένα μεγάλο – και κατά τη γνώμη του απειλητικό – πλήθος. Αντιθέτως, αν είστε εκεί από νωρίς, όχι μόνο δεν θα βρείτε μπροστά σας αμέτρητα άλλα πιτσιρίκια, αλλά θα του δώσετε και την ευκαιρία να εξοικειωθεί με τον χώρο. Έτσι, όταν φτάσουν και οι υπόλοιποι είναι πιο πιθανό να διατηρήσει την ψυχραιμία του. 
 

Σπάστε τον πάγο

Βλέπετε ότι θέλει να πάει να παίξει με τα υπόλοιπα πιτσιρίκια αλλά διστάζει; Αναλάβετε εσείς την πρώτη κίνηση εκ μέρους του. Ίσως αρκεί να του δείξετε πώς να το κάνει, για παράδειγμα λέγοντάς του να δείξει στα άλλα παιδάκια το παιχνίδι του. Αν εξακολουθεί να δυσκολεύεται, πηγαίνετε μαζί του μπροστά τους και μιλήστε εσείς στα υπόλοιπα παιδιά. Μόλις δείτε ότι έχει χαλαρώσει, αποσυρθείτε και αφήστε το να ενσωματωθεί στην ομάδα. 
 

Υπάρχει περίπτωση να είναι ανησυχητικό;

Αν το μικρούλι σας έχει ξεπεράσει την ηλικία των τριών ετών και η ντροπή δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινότητά του, καλό είναι να ζητήσετε τη γνώμη της παιδιάτρου. Ανησυχητικές ενδείξεις είναι το να μισεί τα πάρτι και τα ραντεβού για παιχνίδι, να μην απομακρύνεται ποτέ από δίπλα σας όταν πηγαίνετε στην παιδική χαρά και να μην συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες στον παιδικό σταθμό. 
 
imommy.gr

Από το πρώτο καρδιοχτύπι, μέχρι το πρώτο παιδί: η ζωή ενός ζευγαριού μέσα από συγκινητικά σκίτσα

Ο ταλαντούχος Yehuda Devir από το Ισραήλ μας αφηγήθηκε μέσα από τα σκίτσα του την ζωή του με την αγαπημένη του σύντροφο Maya- τον έρωτά τους, τα ευτράπελα της καθημερινότητάς τους, τις προσπάθειες μέχρι να γίνουν γονείς και φυσικά τον ερχομό της κόρης τους. 

Αυτό το άρθρο είναι μία σύνθεση από τα καλύτερα σκίτσα του που απεικονίζουν αυτές τις μοναδικές στιγμές. 

Από το πρώτο φιλί και το πρώτο «σ' αγαπώ» μέχρι την απόλυτη ευτυχία που χαρίζει ο ερχομός ενός παιδιού: αυτή είναι η ζωή ενός ζευγαριού μέσα από 10 συγκινητικά σκίτσα.

Όταν θέλεις να του μαγειρέψεις, αλλά η μαγειρική δεν είναι το φόρτε σο

Τον πρώτο χρόνο θέλεις να ζήσεις κινηματογραφικές στιγμές με το ταίρι σου, όπως να κάνετε μπάνιο μαζί στην μικροσκοπική μπανιέρα που σίγουρα δεν τον χωράει.

Ακόμα και ο πρωινός «αποχωρισμός» είναι αβάσταχτος

Κάποια στιγμή θέλεις να πολλαπλασιάσεις αυτήν την ευτυχία που μοιράζεσαι με τον αγαπημένο σου

Και όταν το τεστ δείξει ότι τα καταφέρατε, η χαρά σας είναι τόσο μεγάλη που δεν περιγράφετε με λόγια

Η πιο γλυκιά αναμονή...

Δεν ξέρεις τι θα πει πραγματική ευτυχία μέχρι να έρθει στον κόσμο το παιδί σου

Κάποια στιγμή ούτε που θα θυμάσαι τα ατελείωτα ξενύχτια και την κούραση

Ούτε το πόσο «πρωτάρηδες» νιώθατε τον πρώτο καιρό

Το να έχεις παιδί σημαίνει να γελάς, όταν γελάει, και να πονάς, όταν πονάει

Η σωστή λειτουργία μιας οικογένειας βασίζεται στο ομαδικό πνεύμα

Και για μία ακόμη φορά βιώνεις τον αβάσταχτο πόνο του αποχωρισμού, μόνο που αυτήν την φορά είναι διπλός

Γιατί το μόνο που θέλεις είναι να έχεις δίπλα σου τους αγαπημένους σου ανθρώπους

mama365.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Θέλω να γυρίσω στα παλιά

Δεν ήξερα αν πίσω από το σύννεφο καρτερούσε ο ήλιος ή παραμόνευε το χαλάζι. Έτσι ξεκίνησε η μέρα μου μη ξέροντας τι μπορεί να συμβεί. Ευκαιρία, είπα, για περισυλλογή από το παρελθόν που είναι μια παρατεταμένη ανάμνηση των πραγμάτων που συνέβησαν. Του έπαθα, του παθαίνω ή τι θα πάθω. Πώς έζησα, πώς ζω, πώς θα ζήσω στο μέλλον. Ο έχων μνήμη έχει και παρόν και μέλλον.

Θύμισες και προβληματισμοί που γέμισαν τους διαδρόμους του μυαλού μου από τα παιδικά μου χρόνια, τα φτωχά μα ευτυχισμένα, παρέα μ’ όλους τους αγαπημένους συγγενείς, ακόμα και τρίτους, τότε κρατιόταν οι συγγένειες.
 
Οι γονείς μας φτωχοί και μεροκαματιάρηδες προσπαθούσαν να βάλουν φαγητό στην κατσαρόλα. Η παιδική ψυχή είναι εύπλαστη και άπλαστη και τα σκήπτρα τα έπαιρναν και οι δάσκαλοι καθώς οι γονείς μας δεν ήξεραν πολλά. Μάς μάθαιναν γράμματα, καλούς τρόπους, χειροτεχνία, μάς πήγαιναν την Κυριακή στην Εκκλησία. Με αγάπη θυμάμαι δασκάλους και καθηγητές. Πώς να ξεχάσω την Φιλόλογό μας, μια ατημέλητη και χονδρούλα γυναίκα που πριν αρχίσει το μάθημα μάς έλεγε καθημερινά: “Παιδιά μου, να λέτε εύκολα ευχαριστώ, παρακαλώ, να χαμογελάτε εύκολα, δεν σας κοστίζει τίποτα. Να προσφέρετε το κάθισμά σας στους ανήμπορους”. Τον Ιστορικό μας, που μας παρότρυνε να διαβάζουμε λογοτεχνικά βιβλία: Καζαντζάκη, Λουντέμη, Βενέζη και τόσους άλλους. Έχομε μεγάλη κληρονομιά μην την παραμερίζετε, μάς έλεγε.
 
Την μάνα που μας έλεγε μην μου φέρετε ξένο μολυβάκι θα σας κόψω τα χέρια. Είναι κλεψιά και από την μικρή πας και στην μεγάλη. Τον πατέρα που δούλευε τίμια και σκληρά για τον επιούσιο της οικογένειας. Τις μέρες τις γιορτινές που φτιάχναμε τα κουλουράκια για να πάρομε σειρά στο φούρνο της γειτονιάς. Μα δεν έπρεπε να φάμε πριν την Ανάσταση. Έτσι διδασκόμεθα την εγκράτεια. Για τον Επιτάφιο μαζεύαμε λουλούδια από τα σπίτια για να τον στολίσομε και το βράδυ όλα τα κορίτσια ψέλναμε τον Επιτάφιο θρήνο. Τα σπίτια μας φτωχά και μικρά μα ήταν γεμάτα από αγάπη και ευτυχία. Το παιχνίδι έξω από το σπίτι, άσκηση μυαλού και σώματος. Κρυφτό, κυνηγητό, μήλα, αγάλματα, αμάδες, κουτσό, ξυλίκι, πεντόβολα, βόλους και τόσα άλλα που γέμιζαν την παιδική ψυχή μας. Το βράδυ βεγγερίζανε όλες οι γειτονιές και ’μεις. Τριγύρω ν’ ακούμε ιστορίες και ρητά. Πράγματα που έχουν ξεχαστεί, παραμεριστεί, κατεδαφιστεί.
 
Γεμίζουμε τα παιδιά μας με γλυκόλογα και φροντίδες. Να μην στερηθεί, να μην κακοπεράσει και για να είναι ήσυχο τηλεόραση και τάμπλετ. Έτσι δέχονται παθητικά και φθάσαμε σ’ έναν αιώνα παθητικό κενό, χρεοκοπημένο, ιδεών και αισθημάτων και τσέπης. Να δούμε με γυμνό μάτι την σημερινή πραγματικότητα, την ανοησία, τον σεξουαλικό άγχος, τον ξεπεσμό. Άλλο πράγμα η αγάπη, άλλο ο έρωτας, άλλο η επιθυμία, άλλο η λαχτάρα, άλλο πίκρα, άλλο μαράζι, άλλο σπλάχνα, άλλο σωθικά. Αγωνία της εποχής τα αδιέξοδα, η απανθρωπιά, η κλεψιά, η φωτιά. Δεν είμαστε πλέον άνθρωποι αλλά μηχανές παραγωγικής ανελέητου χρήματος που λυσσαλέοι αρπούν αχόρταγα. 

Οι γηραιότεροι πρέπει να βρίσκονται στην κορυφή της οικογένειας και όχι σε οίκους ευγηρίας. Δεν ζει καλά όποιος ξέρει να κρύβεται καλά. Μην είμαστε θεατές της ανθρώπινης κωμωδίας στο μεγάλο βιβλίο του κόσμου. Ζούμε σ’ ένα σούρουπο με μικρές ώρες που τα χρώματα σβήνουν, πάνε να χαθούν. Διώξτε την παθοφοβία, σηκώστε γροθιές. Υπάρχει διαφορά από το να σε καταπατούν ή στο να θυσιάζεσαι. Μη σε φτύνουν και να λες ψιχαλίζει. Να φύγει η ανοησία, η δειλία, η αδράνεια. Οι τρεις μεγάλοι δαίμονες του νου. 
Η υπόθεση της σωτηρίας ή του χαμού είναι υπόθεση του καθενός μας. Από τα πολλά βγαίνει το ένα και από το ένα τα πολλά. Όχι εγώ αλλά εμείς. Έτσι πάει μπροστά ο άνθρωπος.

Χανιώτικα Νέα

«Η μισή τάξη του παιδιού μου είναι άρρωστη, να το στείλω σχολείο;»: Ο παιδίατρος απαντά

Αν είστε γονείς παιδιού προσχολικής ή σχολικής ηλικίας, το πιθανότερο είναι ότι αυτή την εποχή εμπίπτετε σε μία από τις δύο κατηγορίες: Είτε το παιδί σας είναι άρρωστο νοσώντας είτε από γρίπη ή από κάποια τυπική ίωση, είτε περιβάλλεται από παιδιά που νοσούν και πιθανότατα να είναι ήδη φορέας.

«Η εποχή που βρισκόμαστε είναι το peak της μεταδοτικότητας και των κρουσμάτων», αναφέρει χαρακτηριστικά ο παιδίατρος κ. Ηλίας Χαραμαράς, εξηγώντας ότι αυτές τις μέρες έχουμε τα πιο πολλά περιστατικά.

Αν το παιδί μας έχει ήδη νοσήσει από την γρίπη, έχουμε λάβει τις απαραίτητες οδηγίες από τον παιδίατρό μας, ως προς την διαδικασία ανάρρωσης. Τι γίνεται, όμως, αν το παιδί μας περιβάλλεται από παιδιά που νοσούν, π.χ. αν η μισή σχολική του τάξη λείπει λόγω ασθενείας;

«Δεν πρέπει να σπέρνουμε πανικό»

Ο κ. Χαραμαράς εξηγεί, ότι υπάρχουν δύο τρόποι για να ελέγξει κανείς αν το παιδί του έχει προσβληθεί από κάποιον ιό της γρίπης. Ο ένας είναι το γνωστό τεστ με το σάλιο, το οποίο «δίνει» άμεσα ένα αποτέλεσμα, θετικό ή αρνητικό. Αν το αποτέλεσμα βγει θετικό, τότε το παιδί πρέπει άμεσα να κάνει και το μοριακό τεστ, για οριστική επιβεβαίωση. «Χρήσιμο είναι να γνωρίζουν οι γονείς, ότι το μοριακό τεστ το γράφουμε, θέλει 2 μέρες για να δώσει αποτέλεσμα και η συμμετοχή τους είναι 6 ευρώ.»

Ο παιδίατρος, απαντώντας στο ερώτημά μας, λέει: «Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν, ότι ένα παιδί που βρίσκεται σε μία σχολική τάξη στην οποία έχουν νοσήσει 3-4 συμμαθητές του έχει κατά πάσα πιθανότητα εκτεθεί στην γρίπη. Αν το παιδί αυτό δεν έχει εμβολιαστεί, κρίνω ότι είναι χρέος του γονιού να κάνει το τεστ της γρίπης, για να προετοιμαστεί αναλόγως, χωρίς απαραίτητα να περιμένει να δει συμπτώματα. Ο χρόνος επώασης του ιού, από την στιγμή που θα εισβάλλει στον οργανισμό μέσω των σταγονιδίων είναι από 24 έως 48 ώρες.

Από εκεί και πέρα, ένα απόλυτα υγιές παιδί π.χ. Δημοτικού, το οποίο δεν είναι φιλάσθενο, π.χ. δεν έχει νοσήσει πολλές φορές, δεν χρειάζεται να αποσυρθεί από την σχολική τάξη, ακόμα κι αν υπάρχουν κρούσματα γρίπης. Γιατί με αυτόν τον τρόπο σπέρνουμε πανικό που δεν είναι απαραίτητος. Μία λοίμωξη την έχουμε κάθε χρόνο, όπως έχουμε και ένα εμβόλιο που σε πολύ μεγάλο ποσοστό μας καλύπτει. Ας μη σπέρνουμε, λοιπόν, τον πανικό. Αν από την άλλη, έχουμε ένα παιδί που έχει κάποια ευαισθησία, που π.χ. γεννήθηκε πρόωρο, έχει αδύναμο ανοσοποιητικό κ.λ.π., ο παιδίατρός μας είναι ο κατάλληλος για να δώσει εξατομικευμένες οδηγίες.»

Σε κάθε περίπτωση, αν κριθεί απαραίτητο λόγω μεγάλου αριθμού κρουσμάτων, το ίδιο το σχολείο θα αναστείλει τη λειτουργία του, προκειμένου να απολυμανθούν οι αίθουσες.

πηγή infokids.gr
epiloges.tv

Πώς να πειθαρχήσετε ένα παιδί ανάλογα με την ηλικία του

Η πειθαρχία ενός παιδιού δεν έχει σκοπό να τιμωρήσετε το παιδί επειδή είναι κακό, αλλά να του δείξετε εναλλακτικούς τρόπους ώστε να συμπεριφέρεται με ευγένεια και σύνεση. Ωστόσο, η επιβολή ορίων δεν είναι εύκολη υπόθεση και διαφέρει ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Πολλοί γονείς μπορεί να μπουν στον πειρασμό να καταφύγουν στην τιμωρία ως λύση, αλλά υπάρχουν και άλλες πιο απλές και αποτελεσματικές στρατηγικές που διδάσκουν στα παιδιά να είναι πειθαρχημένα και συναισθηματικά ασφαλή.

Ανάλογα με την ηλικία τους, λοιπόν, παιδίατροι και παιδοψυχολόγοι μας συμβουλεύουν:

Παιδιά ηλικίας 1 έως 2 ετών

 Τα παιδιά ηλικίας 1 έως 2 ετών βρίσκονται σε ονομαζόμενο «στάδιο πρώιμου παιδιού». Θέλουν να εξερευνήσουν τον κόσμο οπότε καλό είναι να τα αφήσετε να το κάνουν με την επίβλεψη και την φροντίδα σας.  
Τι να αποφεύγετε

• Τις φωνές: δεν πρέπει να αισθάνονται ότι δεν είναι αγαπητά.
• Να τα αφήνετε για πολύ ώρα μόνα τους: τα μικρά παιδιά είναι πολύ ευαίσθητα στο φόβο της εγκατάλειψης.
• Τις λεπτομερείς εξηγήσεις: καταλαβαίνουν τα μισά από όσα τους λέτε και μπερδεύονται.

Τι να κάνετε

• Εξηγήστε αυτό που θέλετε να τους πείτε με απλά και λίγα λόγια.
• Αποσπάστε την προσοχή του παιδιού προτείνοντάς του κάτι που του αρέσει.
• Μην τα αφήνετε για πολύ ώρα μόνα τους ή μην ξεπερνάτε το χρονικό όριο που τους είπατε πως θα λείψετε.

Παιδιά ηλικίας 2-3 ετών

Τα μικρά παιδιά, δηλαδή τα παιδιά ηλικίας μεταξύ 2 και 3 ετών, καταβάλλουν συνεχή προσπάθεια να αποκτήσουν αυτονομία και αυτοπεποίθηση, ενώ αρχίζουν να κατανοούν τα όρια και τους κανόνες. Συχνά απογοητεύονται από τους περιορισμούς και εκδηλώνουν τη δυσαρέσκειά τους με θυμό και έντονες αντιδράσεις.  
Τι να αποφεύγετε

• Να θέτετε συνεχώς απαγορεύσεις και «μη».
• Να αγνοείτε το παιδί όταν αντιδρά, υποθέτοντας πως σύντομα θα ξεχάσει τον λόγο που γκρινιάζει και θα όλα θα γίνουν όπως πριν.
• Το ξύλο και πάσης φύσεως τιμωρία που μπορεί να το πληγώσει – πάντα και σε όλες τις ηλικίες!

Τι να κάνετε

• Διατηρήστε τον έλεγχο και την ψυχραιμία σας. Το παιδί δεν είναι ο εχθρός σας – προσπαθήστε να κατανοήσετε τα συναισθήματά του χωρίς να δείχνετε απογοητευμένοι.
• Απομακρύνετε το παιδί από το μέρος που υπήρξε η πηγή του κακού.
• Καθησυχάστε το κρατώντας του τα χέρια και ρωτήστε το τι προκάλεσε την αντίδρασή του. Ίσως ήταν ο φόβος ή απλά η κούραση.
• Εξηγήστε του απλά και ξεκάθαρα την κατάσταση και το λάθος τους, δίνοντας ένα παράδειγμα μιας εναλλακτικής και πιο κατάλληλης συμπεριφοράς.

Παιδιά ηλικίας 3 έως 5 ετών

Τα παιδιά προνηπιακής και νηπιακής ηλικίας  αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και αναγνωρίζουν τα όρια που τους βάζετε. Ωστόσο, χρειάζονται ακόμα τη βοήθειά σας στην εμπέδωση των κανόνων και την ανάπτυξη ορθής κρίσης.
Τι να αποφεύγετε

• Τους μακρόσυρτους λόγους και τους ατέλειωτους διαλόγους. Τα παιδιά κουράζονται και τελικά το αποτέλεσμα είναι αντιπαραγωγικό.
• Τις απειλές για συνέπειες και επιπτώσεις που τελικά δεν θα εφαρμόσετε. Κάντε αυτό που λέτε ή μην το πείτε καθόλου.

Τι να κάνετε

• Θέστε κανόνες και βάλτε όρια. Είναι στην ηλικία που καταλαβαίνουν το πραγματικό τους νόημα και μπορούν να τα ακολουθήσουν.
• Δείξτε με το παράδειγμά σας την συμπεριφορά που θέλετε να έχει.
• Μιλήστε για τις λογικές συνέπειες της κακής τους συμπεριφοράς και βάλτε όρια.
• Επιβραβεύστε την καλή τους συμπεριφορά!

Παιδιά ηλικίας 6 έως 12 ετών

Η περίοδος που ξεκινά στα 6 και ολοκληρώνεται στα 12, όταν δηλαδή ξεκινά για τα καλά στην εφηβεία, τα παιδιά κερδίζουν όλο και περισσότερη αυτονομία ενώ ξεκινούν και τις πρώτες συνειδητές κόντρες με τους γονείς. Επιλέγουν τους φίλους και τα ενδιαφέροντά τους, ενώ οι γονείς εξακολουθούν να έχουν τον έλεγχο των σημαντικών αποφάσεων.
Τι να αποφεύγετε

• Τις μη πραγματοποιήσιμες τιμωρίες. Το να μην παίξει το παιδί play station για ένα μήνα, για παράδειγμα, ίσως είναι μία επίπτωση που θα δυσκολευτείτε να κρατήσετε μέχρι τέλους.
• Να ταπεινώνετε και να επικρίνετε το παιδί για μια άσχημη συμπεριφορά του μπροστά στους άλλους.
• Να προσπαθείτε να πειθαρχήσετε το παιδί μέσα από τη συζήτηση. Η πειθαρχία πρέπει να είναι αδιαμφισβήτητη και μη συζητήσιμη, ώστε να μην χάσετε το κύρος σας.

Τι να κάνετε

• Μια λογική συζήτηση χωρίς επικριτικό χαρακτήρα.
• Βάλτε καθημερινούς κανόνες για την ομαλή λειτουργία του σπιτιού και τηρήστε τους.
• Θέστε επιπτώσεις σε περίπτωση αθέτησης των υποσχέσεών τους, παραμένοντας όμως ρεαλιστές!

από Αλεξάνδρα Κεντρωτή

https://www.mama365.gr/40313/pos-napeitharhhsete-enapaidi-analoga-me-thn-hlikia.html
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η αρχόντισσα Πριγκίπισσα

Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου που λέτε παιδιά τα πέρασα στην Αγία Βαρβάρα.. 
Στον πυρήνα των Ρομά... 
Παρένθεση (έχω πάει και στην κηδεία Αγγελόπουλου οπότε θα σέβεστε) 😂 ... 
Η σχέση μου με τα παιδιά αυτά είχε διακυμάνσεις... 
Με έδερναν... Τα έδερνα... 

Άλλο αν η μαμά είχε την εντύπωση ότι μεγαλώνει μια πριγκηπέσσα🤣🤣 
Ο μπαμπάς ήξερε ότι δεν μασάω 😂 
Έφτασε η στιγμή να πάω νηπιαγωγείο και τότε της ήρθε η ιδέα να με γράψει σε ιδιωτικό καθότι είπαμε hallo πριγκίπισσα 😂 
Ο μπαμπάς ταξίδευε, τι να κάνει από την άλλη άκρη του ωκεανού, οκ αγάπη μου, της είπε, ότι νομίζεις εσύ, καθότι η μαμά έχει και πειθώ η άτιμη... μόνη να μεγαλώσει 2 κόρες , ευθύνες πολλές.. 
Δεν ήθελε να με κακομεταχειριστούν και καλά τα παιδιά της γειτονιάς, τάπαμε πρίνσες, τρομάρα μου 😂 
Ήρθε η στιγμή λοιπόν να πάω σχολείο, 
Ήρθε το λεωφορείο της Ράδου από κάτω.. 
Όλη η γειτονιά στο πόδι νόμιζαν ότι ήταν ασθενοφόρο, τι ήταν αυτό το κίτρινο πράγμα τώρα... 
Οι φίλες μου να με κοιτάνε με δάκρυα και με απορία, που πας έλα μαζί μας θα παίζουμε.. 
Θα σε προσέχουμε.. 
Φωνές, κακό, εγώ θέλω να πάω με τους φίλους μου άσε με σου λέω ωωω.. 
Να μην σας τα πολυλογώ πήγα... 
Το μεσημέρι που γύρισα με ρωτάει η μανούλα... 
Πέρασες ωραία; 
Όχι της λέω με κοίταζαν λες και είμαι από άλλο πλανήτη (παρένθεση λόγω χρώματος ήμουν και μαυριδερή μου έλειπαν και 2 δοντάκια 😂 δράμα...) 
Και της πετάω και το θεϊκό με είπαν γυφτάκι αλλά δεν με νοιάζει γιατί είναι φίλοι μου και αυτοί με αγαπάνε 👌 
Σοκ και δέος.. 

Αλλά δεν έκλαψα γιατί είναι ωραία να έχω τέτοιους φίλους και θα πείσω τα άλλα παιδάκια ότι δεν πρέπει να τα φοβόμαστε αυτά τα παιδιά γιατί όλα τα παιδιά είναι καλά εσείς οι μεγάλοι έχετε θέμα... 

Θέλω να κλείσω για να μη σας ζαλίσω αφήστε τα παιδιά να επιλέγουν και να σας καθοδηγούν με το τι είναι σωστό και τι λάθος.. 
Πιστέψτε με αυτά ξέρουν.. 

Πάντως ακόμα και τώρα μου λείπει η Αγία Βαρβάρα.. 
Μου λείπει ακόμα κι εκείνο το παιδάκι που μου έκλεψε τα ρέστα από τα αυγά... 
Πολλές φορές αναρωτιέμαι που να είναι... 

Αυτά και καλή συνέχεια παιδιά 👍

ΑρχοντουλΑ Κοντονικολή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πώς θα αγαπήσει το παιδί σας την άσκηση

Ασκηθείτε μαζί
Το βραδινό γεύμα τελείωσε. Αντί να πάτε στην τηλεόραση κατευθυνθείτε προς την πόρτα. Πηγαίνετε για περίπατο, μιλώντας για ανάλαφρα θέματα. Δεν είναι ώρα να μιλήσετε με το παιδί σας για τους βαθμούς του. Είναι ώρα για ψυχαγωγία.

Μια ώρα την ημέρα
Τα παιδιά χρειάζεται να κινούνται για 60 λεπτά την ημέρα. Η άσκηση θα πρέπει να αποτελείται από

• Αερόβια (τρέξιμο και γρήγορο περπάτημα)
• Μυϊκή ενδυνάμωση (pushups)
• Ενδυνάμωση οστών (σκοινάκι)

Η ώρα της άσκησης δεν χρειάζεται να γίνεται όλη μεμιάς. Μπορείτε να τη χωρίσετε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ακόμα και η βόλτα με τον σκύλο μετρά.

Βηματόμετρο
Στα παιδιά αρέσουν τα gadgets. ‘Ενας βηματομετρητής μπορεί να τα παρακινήσει να κινηθούν περισσότερο. Πάρτε ένα για κάθε παιδί. Στη συνέχεια χρησιμοποιήστε μίνι- προκλήσεις για να κινηθούν τα παιδιά κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Επιλέξτε το μέρος
Φαίνεται απλό, αλλά ορισμένες φορές πρέπει να επιλέξετε τη σωστή τοποθεσία. Πηγαίντε τα παιδιά σε μια αυλή ή γήπεδο, στο πάρκο ή κάντε πικ νικ με φίλους.
Μπορεί να μη χρειάζεται να πασχίσετε πολύ για να τα κάνετε να κινηθούν. Μπορεί να εμπνευστούν από το περιβάλλον ή άλλα παιδιά.

Ψάξτε για μαθήματα
Τα μαθήματα, όπως χορός, τέννις, γιόγκα, μπορεί να είναι καλός τρόπος να κάνετε τα παιδιά σας να αγαπήσουν την άσκηση.

Παίξτε βιντεοπαιχνίδια
Όσον αφορά τη φόρμα, τα βιντεοπαιχνίδια δεν είναι εχθρός. Χρησιμοποιήστε σύστημα παιχνιδιών με αισθητήρα κίνησης. Παιδιά που σηκώνονται και κινούνται όταν παίζουν ενεργά video games καίνε μέχρι 200% περισσότερη ενέργεια σε σχέση με παιδιά που παίζουν τακτικά video games ενώ κάθονται. Καλό είναι να περιορίζετε το χρόνο που τα παιδιά περνούν μπροστά στην οθόνη, σε 2 ώρες ή λιγότερο την ημέρα.

Κάντε την άσκηση διασκέδαση
Δεν χρειάζεται να πείτε τη λέξη ‘’άσκηση’’. Φυτέψτε λουλούδια. Περπατήστε ως τη βιβλιοθήκη. Κάντε έναν χιονάνθρωπο. Κάντε την άσκηση να μοιάζει διασκεδαστικό κομμάτι της καθημερινότητας, όχι κάτι που πρέπει να γίνει με το ζόρι.

Δώστε στα παιδιά ενθάρρυνση
Μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος. Αν το παιδί δεν θέλει να ασκηθεί αμέσως, μην καταθέσετε τα όπλα. Πείτε καλά λόγια για αυτό που κάνει. Βοηθήστε το να δοκιμάσει δραστηριότητες που δεν είναι ανταγωνιστικές, όπως το hiking ή το καγιάκ.
Δοκιμάστε διάφορα σπορ ή δραστηριότητες και βοηθήστε τα παιδιά να δουν ότι η άσκηση είναι για όλους.

Βρείτε το πάθος σας
Αν θέλετε να ασκούνται τα παιδιά σας, βοηθά αν ασκείστε εσείς ο ίδιος. Αν σας βλέπουν να κινείστε, τα παιδιά γνωρίζουν ότι είναι η κίνηση είναι φυσιολογικό, σημαντικό μέρος της ζωής, που μπορεί να είναι διασκεδαστικό.

Βρείτε μια δραστηριότητα που πραγματικά ευχαριστιέστε. Στη συνέχεια μοιραστείτε τη με τα παιδιά. Αν δεν έχετε γυμναστεί τον τελευταίο καιρό, μπορείτε να αρχίσετε μαζί.

iatronet.gr

trikalaola.gr

Μυστικά από τους ειδικούς για να μεγαλώσουμε πραγματικά ευτυχισμένα παιδιά

Η ευτυχία δεν ήταν πάντα το ζητούμενο των γονιών. Στην εποχή που οι γονείς μας ήταν παιδιά, τότε που το μότο ήταν «τα παιδιά πρέπει να τα βλέπεις και όχι να τα ακούς», οι περισσότεροι γονείς ενδιαφέρονταν βασικά να μεγαλώσουν γερούς ανθρώπους που θα μπορέσουν να εργαστούν και να συνεισφέρουν οικονομικά στην οικογένεια και την κοινωνία. Για τους γονείς του 21^ου αιώνα, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Χωρίς να κάνουμε την ευτυχία αυτοσκοπό, θέλουμε τα παιδιά μας να είναι γεμάτα και πλήρη. Να έχουν αυτοπεποίθηση, να είναι ικανά, να πιστεύουν στον εαυτό τους. Απλά δεν ξέρουμε πάντα τον τρόπο για να το πετύχουμε αυτό. Συχνά, μάλιστα, οι καλές μας προθέσεις φέρνουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Στο πλαίσιο ενός πολύ ωραίου αφιερώματος, η ιστοσελίδα mom.com μίλησε με πέντε ειδικούς στην ανατροφή παιδιών, οι οποίοι απαρίθμησαν αυτά (μικρά ή μεγάλα) που μπορούμε να κάνουμε για να βρουν τα παιδιά μας τον δρόμο της ευτυχίας:
 
Παραδέξου πως όσα ξέρεις (μπορεί να) είναι λάθος
«Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις για να μεγαλώσεις χαρούμενα παιδιά είναι να ανατρέψεις τα πάντα», λέει η παιδοψυχολόγος Michelle Borba. «Γιατί όσα ξέρουμε τώρα, αυτά που η επιστήμη λέει ότι οδηγούν σε χαρούμενα παιδιά, δεν είναι αυτά που κάνουμε».
 
Σταμάτα να τους δίνεις τα πάντα
«Τα παιδιά είναι πιο χαρούμενα όταν δίνουν στους άλλους, όχι όταν παίρνουν για τον εαυτό τους», λέει η ίδια. Δώστε τους την ευκαιρία να κοιτάξουν πέρα από τον εαυτό τους και να  βιώσουν την χαρά της προσφοράς, του να δουν κάποιον να «λάμπει» χάρη σε κάτι που τα ίδια έκαναν.
 
Άσε τα να το κάνουν μόνα τους
«Τα παιδιά είναι πιο ευτυχισμένα ότα ξέρουν πώς να κάνουν κάτι μόνα τους», λέει η Borba. «Όταν έχεις ένα παιδί 2 ετών πρέπει να τα κάνεις εσύ όλα για εκείνο. Όμως, όσο μεγαλώνει μπορείς να κάνεις μερικά βήματα πίσω. Όσο μεγαλώνει έχει λιγότερη σημασία να ασκείς τον έλεγχο και μεγαλύτερη να είσαι εκεί ως σύμβουλος και οδηγός».

Βγες λίγο εκτός προγράμματος
«Κοίτα το πρόγραμμα του παιδιού σου και αναρωτήσου: Υπάρχει κάτι που μπορούμε να αφήσουμε;» συνιστά η Borba. Τα παιδιά χρειάζονται χρόνο για να βαριούνται. Για να ξαπλώνουν στο πάτωμα και απλά να κοιτάζουν το ταβάνι –ακόμα καλύτερα τον ουρανό.
 
Πάτα εσύ ο ίδιος το Pause
Το ίδιο ισχύει και για εσένα –αν είσαι υπερβολικά στρεσαρισμένος, αν τρέχεις διαρκώς και είσαι μέσα στα νεύρα, το παιδί σου δεν θα είναι χαρούμενο. «Μήπως νιώθεις λίγο σαν οδηγός ταξί, πηγαίνοντας τα παιδιά αριστερά και δεξιά; Υπάρχει κάτι που μπορείς να αφήσεις;», ρωτά η Borba.
 
Βρες χρόνο για τους άλλους
«Πότε είσαι περισσότερο χαρούμενος; Όταν είσαι με άλλους», λέει η Borba και συνιστά: «Φρόντισε, λοιπόν, το παιδί σου να έχει την ευκαιρία να συνδέεται σε πραγματικό χρόνο με φίλους του, ώστε να εξασκηθεί στις κοινωνικές του δεξιότητες».
 
Συνεργαστείτε στους κανόνες
Η συγγραφέας και οικογενειακή σύμβουλος Sara Gilliam, που ειδικεύεται στα παιδιά στην εφηβεία, λέει όσο το δυνατόν να προσεγγίζουμε τους κανόνες που βάζουμε στα παιδιά μας (π.χ. πόση ώρα θα δουν τηλεόραση) συνεργατικά: «Αντί να θέτουμε κανόνες –π.χ. η τηλεόραση κλείνει στις 7μμ!- ας καλέσουμε τα παιδιά να μοιραστούν μαζί μας τις ιδέες τους και ας βρούμε μια κοινή λύση που να μας ικανοποιεί όλους. Λίγη δημοκρατία στην ανατροφή τους οδηγεί στην ενδυνάμωση των παιδιών μας, ώστε να παίρνουν τα ίδια πιο σωστές αποφάσεις για τον εαυτό τους.»
 
Βρες τη σωστή λύση που ταιριάζει στο συγκεκριμένο παιδί
«Τα εφηβικά χρόνια αποτελούν πρόκληση για κάθε παιδί και οικογένεια», λέει η Giulliam. «Αλλά η ευτυχία είναι εφικτή… με σκοπιμότητα!» Το μυστικό, βέβαια, είναι διαφορετικό για κάθε οικογένεια και κάθε παιδί. Ο κάθε γονιός, λοιπόν, πρέπει να βρει τι είναι αυτό που θα τον φέρει κοντά στο κάθε παιδί του, το οποίο μπορεί να είναι κάτι εντελώς πρωτότυπο. Σε κάθε περίπτωση, ο τετ-α-τετ χρόνος με το κάθε παιδί ξεχωριστά είναι απαραίτητος.
 
Μιλώντας για χρόνο…
Βγείτε έξω
«Ειδικά αν έχετε παιδί με προβλήματα διάσπασης και υπερβολικά πολλή ενέργεια για να ‘κάψει’» λέει η Griffin. «Πηγαίνετε για περπάτημα, κάντε ‘πόλεμο’ με μπαλόνια γεμάτα νερό, δώστε στο παιδί την ευκαιρία να ξοδέψει ενέργεια και να την διοχετεύσει με θετικό τρόπο. ‘Κατέβα’ στο επίπεδο του παιδιού σου και παίξε μαζί του. Ασχολήσου με διαφορετικό από τον συνηθισμένο τρόπο.»
 
Αναγνώρισε τις δυνάμεις του παιδιού σου και ‘παίξε’ με αυτές

«Για όλους τους γονείς, μα ειδικά για εκείνους με παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες που μπορεί να μην έχουν ιδιαίτερη αυτοπεποίθηση, μια καλή συμβουλή είναι να αναγνωρίσουν τα δυνατά σημεία του παιδιού τους και να βρουν τρόπους να τα προβάλλουν», λέει η Griffin. «Αυτό είναι σπουδαίο για τα παιδιά! Δώστε τους σαφείς οδηγίες, διορθώστε με ευγένεια και έμφαση στη λεπτομέρεια, επαινέστε τα για κάτι που θα κάνουν με συγκεκριμένο και θετικό τρόπο. Θα δείτε, ότι αφού επαναλάβετε τα λόγια αυτά μερικές φορές θα γίνουν το μάντρα τους. Όσο περισσότερο επαινείτε το παιδί σας, τόσο αυτό γίνεται η εσωτερική του φωνή.»

Μην ξεχνάς τις βασικές τους ανάγκες
Μερικές φορές τα πράγματα δεν είναι τόσο περίπλοκα, λέει η παιδίατρος Dr. Jacqueline Winkelmann που ειδικεύεται στην διατροφή και την άθληση. Στους γονείς των μικρών αθλητών συνιστά «να προσφέρουν στους μικρούς αθλητές τις σωστές τροφές στον σωστό χρόνο. Εξίσου σημαντικός με την τροφή είναι ο ύπνος και η ξεκούραση –η ανάρρωση, δηλαδή, που είναι πολύτιμη για καλές επιδόσεις και αποτροπή τραυματισμών. Βεβαιωθείτε, λοιπόν, ότι το παιδί σας κοιμάται αρκετά!»
 
Έλεγχε τον εαυτό σου
«Τα πάντα έχουν να κάνουν με το τι ‘φέρνουμε’ στην επικοινωνία μας με το παιδί», λέει η παιδοψυχολόγος και συγγραφέας Laura Markham. «Κάθε γονιός το ξέρει αυτό. Αν έχεις κακή διάθεση θα συμπεριφερθείς στο παιδί σου με ένταση, έπειτα το παιδί θα αντιδράσει άσχημα για να τραβήξει την προσοχή του, θα βγάλει άγχος, θα αρχίσει να μιλά στο αδερφάκι του με τον απότομο τρόπο που του μιλάς… Η ικανότητα να κοντρολάρουμε την δική μας διάθεση και να αυτορυθμιζόμαστε είναι, μετά την παροχή φροντίδας και ασφάλειας, η πιο σημαντική ευθύνη μας ως γονείς.»
Και προσθέτει: «Πάντα ξεκινάει από εμάς. Όταν είμαστε σε συναισθηματικά γενναιόδωρη κατάσταση, τα πάντα αλλάζουν: Έχουμε υπομονή, είμαστε τρυφεροί, δοτικοί και το παιδί μας ανθίζει με αυτού του είδους την προσοχή. Τότε είναι που έχουμε χιούμορ και που παίρνουμε τη ζωή πιο ανάλαφρα. Μπορούμε να κάνουμε το παιδί μας να γελάσει και τότε όλη η διάθεσή του αλλάζει!»
 
Ξανασκέψου τις «επιπτώσεις»
«Όλοι πιστεύουν, ότι κάπου υπάρχει η τέλεια απάντηση για τη σωστή ‘επίπτωση’. Οι έρευνες, όμως, δείχνουν, ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Η σωστή απάντηση είναι να αλλάξει η ‘επίπτωση’ σε ‘καθοδήγηση’.» λέει η Markham και συνεχίζει: «Η καθοδήγηση έχει πολλές προεκτάσεις: Συναισθηματική καθοδήγηση. Το συναίσθημα προκαλεί συμπεριφορές. Ίσως τα παιδιά μας να χρειάζονται βοήθεια με τα συναισθήματά τους προκειμένου να σταματήσουν να φέρονται άσχημα. Επιδιόρθωση. Δεν είναι η επίπτωση, αλλά το να αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους –αυτή είναι πολύ πιο αποτελεσματική προσέγγιση στο να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να βρουν τον εαυτό τους και να νιώσουν καλύτερα για τον εαυτό τους. Κάτι ακόμα που χρειάζεται είναι να ορίσουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο τα παιδιά μας θα ‘ανθίσουν’. Μπορεί να έχουν κακή διάθεση το πρωί που ξυπνούν, γιατί δεν κοιμήθηκαν αρκετά το βράδυ. Μπορεί να βιάζονται να τελειώσουν τα μαθήματά τους, για να παίξουν μία ώρα αρχύτερα βιντεοπαιχνίδια. Δημιουργώντας ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο το παιδί μπορεί να ανθίσει, οδηγεί σε λιγότερες μάχες ισχύος.»

Επικεντρώσου στη σχέση σας
«Ο μόνος έλεγχος που έχουμε στα παιδιά μας είναι η επιρροή μας σε αυτά και αυτό έχει να κάνει με τη σχέση μας», λέει η Markham. «Πιστεύουμε, ότι μπορούμε να ελέγξουμε το παιδί μας, αλλά δεν μπορούμε. Προσπαθώντας να το κάνουμε αυτό, μας οδηγεί σε μία σχέση με αντιφάσεις.» Και προσθέτει: «Όλα είναι θέμα σύνδεσης. Το δέσιμο που έχουμε είναι ο μόνος λόγος που τα παιδιά ακούν τι τους λέμε. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να έχουν τα παιδιά μας την επιθυμητή συμπεριφορά –ούτε με απειλές, ούτε με φωνές, ούτε με δωροδοκία.»
 
Απλά… ρώτα τα
Μπορείτε να διαβάζετε στοίβες βιβλίων ανατροφής ή μπορείτε απλά να καθίσετε κάτω με το παιδί σας και να το ρωτήσετε: Πότε είσαι περισσότερο χαρούμενος; «Θα εκπλαγείτε!» λέει η Borba, από το πόσο συχνά αυτά τα μικρά, άκοπα ερωτήματα, δίνουν τόσο μεγάλες και σημαντικές απαντήσεις, φέρνοντάς σας ακόμα πιο κοντά. «Είναι ότι το κάνετε με το παιδί σας, όχι για το παιδί σας!» προσθέτει η ίδια.

[infokids.gr]
fumara.gr

Σε τι βοηθά η Μεταγνώση την Εκπαιδευτική Διαδικασία / The Role of Metacognition in Education

H μεταγνώση αναφέρεται στη γνώση που έχει το ίδιο το άτομο για τις δικές του γνωστικές λειτουργίες. Ο Flavell στη δεκαετία του 1970 εισήγαγε στην ψυχολογία τον όρο μεταγνώση θέλοντας να εξηγήσει τους τρόπους μάθησης και οργάνωσης της γνώσης στη μνήμη. 

Όσον αφορά τις μεταγνωστικές εμπειρίες, μπορούμε να πούμε πως μερικές απ’ αυτές είναι η οικειότητα ή το αίσθημα του πρόσφατου (το άτομο νιώθει πως έχει ξανασυναντήσει το πρόβλημα), η ικανοποίηση (ολοκλήρωση του στόχου), η δυσκολία, η βεβαιότητα, οι χρονικές απαιτήσεις, τα αισθήματα αρέσκειας.

The Role of Metacognition in Education

Αυτό που έπρεπε να εξετάσει ήταν «πώς και υπό ποιες συνθήκες το άτομο, συλλέγει, συντονίζει και ολοκληρώνει την υπάρχουσα γνώση και τις δεξιότητές του σε νέες λειτουργικές οργανώσεις». 

Για να συμβεί αυτό το άτομο θα πρέπει να γνωρίζει ποια είναι η γνώση που ήδη κατέχει. 

Συνεπώς, η μεταγνώση αναφέρεται στη γνώση που έχει το ίδιο το άτομο για τις δικές του γνωστικές λειτουργίες. 

Τύποι μεταγνώσης είναι η μεταμνήμη, η μετακατανόηση, η μεταπροσοχή και η μεταγλώσσα.

Όσον αφορά τις μεταγνωστικές εμπειρίες, μπορούμε να πούμε πως μερικές απ’ αυτές είναι η οικειότητα ή το αίσθημα του πρόσφατου (το άτομο νιώθει πως έχει ξανασυναντήσει το πρόβλημα), η ικανοποίηση (ολοκλήρωση του στόχου), η δυσκολία, η βεβαιότητα, οι χρονικές απαιτήσεις, τα αισθήματα αρέσκειας. 

Υπάρχουν όμως και κάποιοι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την εμφάνιση αλλά και την ακρίβεια των μεταγνωστικών εμπειριών. 

Αυτοί είναι η νοημοσύνη, η εικόνα που έχει το άτομο για τον εαυτό του αλλά και τα κίνητρά του. 

Ένα άτομο χαμηλής νοημοσύνης μπορεί να δυσκολευτεί περισσότερο από κάποιο άλλο με υψηλότερη νοημοσύνη. «Πορίσματα ερευνών δείχνουν ότι τα ευφυή παιδιά κάνουν χρήση των μεταγνωστικών στρατηγικών σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ότι τα παιδιά μέσων νοητικών ικανοτήτων»[2]. 

Η σχέση νοημοσύνης και μεταγνώσης φαίνεται και από την επίλυση προβλημάτων. Το άτομο μέσα από τις μεταγνωστικές δεξιότητες καταλαβαίνει ότι υπάρχει ένα πρόβλημα και χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες στρατηγικές φτάνει στη λύση του.

Στη συνέχεια, ένα άτομο που έχει έλλειψη αυτοεκτίμησης θα δυσκολευτεί περισσότερο από ένα άτομο με υψηλή αυτοεκτίμηση. 

Το δεύτερο θα έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στις δυνάμεις του, θα μπορέσει με μεγαλύτερη ευκολία να γίνει ενεργητικό, αυτόνομο και να λάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για την επίλυση προβλημάτων.

Αναφορικά με τα κίνητρα του ατόμου, αυτά θα πρέπει να είναι ισχυρά ώστε να μη μειωθεί το ενδιαφέρον του μαθητή σε ενδεχόμενες δυσκολίες που θα συναντήσει. 

Μειωμένα κίνητρα παρουσιάζουν συνήθως παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, γεγονός που μπορεί να οφείλεται στις συνεχείς αποτυχίες που βιώνουν καθημερινά στο σχολείο. Έτσι λοιπόν μπορεί να εκδηλώνουν μειωμένο ενδιαφέρον για τις σχολικές εργασίες ή να πιστεύουν ότι δε θα καταφέρουν τίποτα. 

Για να βελτιωθεί η μεταγνώση των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες πρέπει να υπάρξει παρέμβαση που ρυθμίζει τα κίνητρά τους. 

« Ορισμένες γενικές αρχές της παρέμβασης σε επίπεδο κινήτρων είναι να δίνεται έμφαση στον προσανατολισμό στο εκτελούμενο έργο, στον καθορισμό των στόχων του και στην αξία της προσπάθειας»[3]. 

Ο εκπαιδευτικός οφείλει να ενεργοποιεί το μαθητή ως προς τη μεταγνώση και να τον οδηγεί στην αυτορρύθμιση. Στην τάξη θα πρέπει να υπάρχει συνεργατικό και όχι ανταγωνιστικό κλίμα. 

Στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες θα πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική χρήση της επιβράβευσης διότι αυτό μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά στο παιδί.

Ο εκπαιδευτικός από την πλευρά του προσπαθεί καθημερινά να εμπλέξει τόσο ποιοτικά όσο και αποτελεσματικά τις απαιτήσεις του προγράμματος σπουδών, τις ανάγκες των μαθητών και τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν. 

Για να πετύχει τα παραπάνω πρέπει να διδάξει στους μαθητές του τις μεταγνωστικές στρατηγικές. 

Οι στρατηγικές αυτές αναφέρονται στο πώς μαθαίνω, πώς θυμάμαι, πώς οργανώνω, πώς ελέγχω, πώς σκέφτομαι. 

Αυτή η διαδικασία θα βοηθήσει το μαθητή ώστε να μπορεί και χωρίς την παρουσία του δασκάλου να φτάνει στη γνώση. 

Ο εκπαιδευτικός οφείλει να γνωρίζει ότι διδάσκουμε στρατηγικές για να μάθουν οι μαθητές πώς μαθαίνουν, για να καταλαβαίνουν οι μαθητές τη διαδικασία της μάθησης, για να ενθαρρύνουμε την ανεξάρτητη μάθηση, για να προάγουμε την ευέλικτη σκέψη, για να παρακάμψουμε περιοχές αδυναμίας.

Η διδασκαλία στρατηγικών μάθησης θα ωφελήσει όλα τα παιδιά, ωστόσο για τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες είναι αναγκαία αυτή η διδασκαλία. 

Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες προσεγγίζουν με διαφορετικό τρόπο τις πληροφορίες, συχνά παρουσιάζουν προβλήματα οργάνωσης και μνήμης και είναι παθητικοί κατά τη διάρκεια της μάθησης. 

Συνεπώς η διδασκαλία των μεταγνωστικών δεξιοτήτων θα τους βοηθήσει να συμμετέχουν ενεργά στη μάθηση, να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να αναπτύξουν κίνητρα. Στρατηγικές μάθησης μπορεί να είναι η ενεργητική επανάληψη, η κατασκευή σχεδιαγραμμάτων ή εικόνων, η κατηγοριοποίηση, η λεκτική επεξεργασία.

Μαρίνα Κανδρούδη - Δασκάλα Γ΄ Δημοτικού

[1] Κωσταρίδου- Ευκλείδη,Α. (1992). Γνωστική Ψυχολογία, Θεσσαλονίκη: Art of Text, σελ. 135
[2] Παντελιάδου, Σ. (2000). Μαθησιακές Δυσκολίες και εκπαιδευτική πράξη. Τι και γιατί. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, σελ. 311
[3] ο.π. 315

palladio.edu
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι