ΧΟΡΣΤ ΕΜΠΕΡΧΑΡΝΤ: Μέγας Κωνσταντίνος

Με την ευκαιρία της επετείου των εγκαινίων της Κωνσταντινούπολης, 11 Μαΐου του 330 μ.Χ,  παρουσιάζουμε την παρακάτω έκδοση:

ΧΟΡΣΤ ΕΜΠΕΡΧΑΡΝΤ:  Μέγας Κωνσταντίνος, Βιογραφία

Μετάφραση: Αλεξάνδρα Παύλου

Επιμέλεια σειράς: Τάκης Θεοδωρόπουλος, Ωκεανίδα, 2007, 608 σελ., ISBN 978-960-410-487-1

Horst-Eberhard Richter

Μέγας ή όχι; Ο γνωστός Γερμανός συγγραφέας Χορστ Έμπερχαρντ αποτολμά να βιογραφήσει μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες ιστορικές προσωπικότητες, τον Μεγάλο Κωνσταντίνο. Σ’ ένα βιβλίο όπου η ιστορική έρευνα μπλέκεται αρμονικά με τη λογοτεχνική γραφή, ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να ξαναδιαβάσει το βίο του αυτοκράτορα και να διαλέξει, αν υποθέσουμε ότι αυτό είναι απαραίτητο, στρατόπεδο.

O Μέγας Κωνσταντίνος (285-337), ο μεγάλος αυτός γνωστός-άγνωστος της Ιστορίας, απασχόλησε σχεδόν όσο κανένας άλλος Ρωμαίος αυτοκράτορας τις επόμενες γενιές. Έως σήμερα θεωρείται από κάποιους πρότυπο «γνήσιου ηγεμόνα» κι από άλλους η αρχή του τέλους της ρωμαϊκής κοσμοκρατορίας. Ο διαπρεπής συγγραφέας Έμπερχαρντ Χορστ δίνει εδώ μια νέα ερμηνεία στην αμφιλεγόμενη αυτή μορφή τής ύστερης αρχαιότητας. Η αξιόπιστη, θεμελιωμένη σε ιστορικές πηγές εργασία του καθώς και η συναρπαστική, παραστατική αφήγηση καθιστούν αυτή τη μελέτη μια κλασική βιογραφία, ένα έργο αναφοράς στην ιστορική βιβλιογραφία.

Ο Έμπερχαρντ Χορστ γεννήθηκε το 1924 στο Ντίσελντορφ. Σήμερα ζει κοντά στο Μόναχο και ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή βιβλίων. Έχει γράψει πολλά έργα λογοτεχνικής κριτικής, πεζογραφήματα, βιογραφίες και δοκίμια, με προτίμηση στα θέματα που έχουν σχέση με την ιστορία του πολιτισμού. Είναι μέλος του ΡΕΝ και συνιδρυτής του Συλλόγου Γερμανών Συγγραφέων.

Αφήστε τα παιδιά σας να ζωγραφίζουν. Ένας τοίχος για ζωγράφισμα;

Ξυλομπογιές και μαρκαδόροι πεταμένοι εδώ και εκεί, μουντζουρωμένοι τοίχοι και αμέτρητα χρωματισμένα χαρτιά. Πριν βάλετε τις φωνές, σκεφτείτε πως η ζωγραφική είναι απαραίτητη για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού σας αλλά και ένας τρόπος να σας εκφράσουν αυτά που θέλουν.

Για όλα τα παιδιά, το σχέδιο, ακόμα και το πιο μπερδεμένο, αποτελεί έναν αυθόρμητο τρόπο να εκφράσουν τον εαυτό τους. Ειδικά τα μικρότερα παιδιά που δεν έχουν ακόμα κατακτήσει τη ικανότητα της ομιλίας, εκφράζονται πιο ελεύθερα με το σώμα τους, τις χειρονομίες και το μολύβι. 

Τα σημάδια που με την πρώτη ματιά μοιάζουν με δυσανάγωνστες μουτζούρες, εκφράζουν με σαφήνεια όλα όσα θέλει να πει το παιδί κυρίως στη μαμά και τον μπαμπά. Κάθε γραμμή δηλώνει κάτι: αυτό επιβεβαιώνεται όταν ζητείται από τον μικρό «μουντζουροποιό» να περιγράψει τι έχει σχεδιάσει. «Αυτός είναι ο παππούς, αυτή είναι η γάτα, αυτή είναι η μαμά, αυτός είμαι εγώ». 

Και να σκεφτεί κανείς ότι ενώ στο φύλλο του χαρτιού μπορεί να υπάρχουν ακόμα και σαράντα τέτοια πανομοιότυπα σημάδια, το καθένα του διαθέτει στα μάτια του παιδιού μια διαφορετική εικόνα. Όλες αυτές οι γραμμές μαζί συνθέτουν μια ιστορία: την ιστορία των επιθυμιών του, των συναισθημάτων του, των φόβων του σε κάθε στάδιο της ανάπτυξης, τους βιολογικούς και ψυχολογικούς ρυθμούς του. Και η ιστορία αυτή προβάλλεται στο χαρτί. 

Με αυτό τον τρόπο ο δημιουργός του σχεδίου συνομιλεί με τον κόσμο των ενηλίκων: εναπόκειται στους μεγάλους να ανακαλύψουν και να ακολουθήσουν τον μίτο αυτής της γοητευτικής συνομιλίας. Με τη λογική και κυρίως με την αγάπη, μπορούμε πάντα να ερμηνεύουμε αυτά τα σημάδια, που ποτέ δεν είναι ασήμαντα. Όταν ένα παιδί σας δείχνει ένα φύλλο χαρτιού γεμάτο μουντζούρες, σας δείχνει ένα μέρος του κόσμου του, του εαυτού του. 

Ωστόσο από το παιδικό σχέδιο προκύπτουν και άλλα στοιχεία: όσο το παιδί εξασκείται να κρατά σωστά το μολύβι, επισπεύδει τον ισορροπημένο συντονισμό των κινήσεών του, συνηθίζει να οργανώνει σε έναν προκαθορισμένο χώρο ιδέες και παρορμήσεις, γι’ αυτό και δεν πρέπει να το μαλώνουμε ποτέ αν σχεδιάζει όπου βρει. Τα παιδιά που τους δόθηκε η δυνατότητα να σχεδιάζουν αποδεικνύονται αργότερα λιγότερο αδέξια στις κινήσεις τους και παρουσιάζουν μεγαλύτερη ευκολία στην έκφραση. Πράγματι, δεν είναι τυχαίο που οι ψυχολόγοι χρησιμοποιούν το σχέδιο κατεξοχήν ως μέσο για να ερευνήσουν τα προβλήματα που πιθανόν ανακύπτουν κατά την ανάπτυξη του παιδιού.

Ένας τοίχος για ζωγράφισμα;

Με αυτόν τον τίτλο θα νομίζετε οτι έχουν τρελαθεί τελείως. Όμως όχι δεν συμβαίνει αυτό. Μιας λοιπόν και τα παιδιά έχουν μια ιδιαίτερη τάση να ζωγραφίζουν εκεί που δεν πρέπει θα κάνετε το όνειρο τους πραγματικότητα χωρίς να κάνετε τα νεύρα σας κουρέλια, με την βοήθεια ενός μαυροπίνακα. 

Στα καταστήματα με χρώματα θα μπορέσετε να βρείτε μπογιά για μαυροπίνακα. Έτσι μπορείτε είτε στην κουζίνα είτε σε ένα τοίχο του δωματίου του παιδιού να δημιουργήσετε ένα μεγάλο ξύλινο πλαίσιο και να βάψετε τον τοίχο μέσα με αυτήν μπογιά. 

Το αποτέλεσμα θα σας εκπλήξει και εσάς τους ίδιους και θα ξετρελάνει τα παιδιά που πλέον θα απολαμβάνουν την σκαναδαλιά του «βάφω τον τοίχο» ανενόχλητα!!! Σημαντική λεπτομέρεια να βρείτε κιμωλίες που δεν βγάζουν σκόνη για μηδενική ακαταστασία.

πηγή: tellawoman.gr

Δημοσιεύθηκε από την αριάδνη  

Το άρπαξαν μέσα από δωμάτιο ξενοδοχείου...κάπου στην Πορτογαλλία...είναι δικό μας παιδί...

'It's Not An Option To Lose Madeleine'
Updated: 16:57, Wednesday May 09, 2007

Κοιμόταν με τα δίδυμα αδερφάκια του αμέριμνο.
Οι γονείς κατέβηκαν να φάνε, στο εστιατόριο του ξενοδοχείου
Όταν επέστρεψαν, βρήκαν άδειο το κρεβατάκι της.
Είναι μόλις τεσσάρων ετών...
Ύποπτο διεθνές κύκλωμα παιδεραστίας.
Θεέ μου...
έλεος, έλεος....

Madeleine's aunt, Philomena McCann, devised the email poster because she wanted to spread the word about the disappearance as widely as possible.


"There was nothing about it at all. And there is the possibility that she could be in Spain.

"I thought if I asked all my friends to pass it to their friends, we know a lot of people between us. Hopefully, if lots of people join in we'll have much wider coverage.

Asked how Madeleine's parents, Kate and Gerry, were coping, she said: "There doing the best they can. They're just trying to get on with their lives.

"It is not an option to lose Madeleine. We have to find her. She's an integral member of our family. We need her.

"She's a very bright, outgoing little girl who just wants to have fun. She loves to be spoilt. She likes to dance. She's very sporty for a young girl. She just likes attention. She's absolutely lovely.

"We're a close-knit family - a bit more traditional than many families nowadays - and although we're spread out through the UK we do try and keep in touch regularly.


Philomena McCann's posterOf Madeleine's disappearance, Ms McCann said: "They (Kate and Gerry) were going back to check a locked apartment where they had left the kids sleeping.

"They're good parents. They tried so hard to have kids. They have three beautiful children that they absolutely dote on.

She said that criticism of couple for leaving their children alone was "totally unjustified".

"They're normal parents who love their children and would never neglect them in any way. Any suggestions they were neglecting them are completely insulting."

Mrs McCann said her brother and sister-in-law would stay in Portugal until they find Madeleine.

"How can they go on? They need their daughter. We just need to have Madeleine home. These people, or person, have to bring her back to us.

"The whole family needs her here, not just Gerry and Kate, she's just such an integral member of this family,.

"We love children. My job is working with children. Gerry and Kate have caring occupations. Both have dedicated their lives to helping people.

"To have this happen is just the worst possible scenario."

Her message to the person who has taken the three-year-old is: "Please, please bring her back. We love Madeleine. We all love her. The goodwill that we've felt from neighbours and family has been incredible.

"We need her back. Surely, they can see how much we love her and need her. Please give her back."

UK News Email a Friend