Οικονομική κρίση, ή κρίση αξιών; Κάτι γίνεται στην Ελλάδα. Κάτι αλλάζει...

Προσπαθώ εδώ και αρκετό καιρό να δώσω απάντηση στο παραπάνω ερώτημα. Τελικά πως φτάσαμε ως εδώ; Ανήκω κι εγώ στην γενιά των σημερινών 20ρηδων. Μια γενιά στην οποία οι γονείς μας επένδυσαν με κόπους και μόχθο.

Μια γενιά που τα είχε όλα στα πόδια της. Ο κόσμος ανοιγόταν ολάκερος μπροστά μας. Η μήπως όχι;

Αυτή η γενιά είναι σήμερα εκεί και σκουριάζει. Ένα όνειρο στο οποίο πιστέψαμε αλλά μάταια...

Κάτι σαν τα Ολυμπιακά ακίνητα. Νομίζω ότι η εύκολη λύση είναι να πούμε: φταίνε οι άλλοι - οι 300, οι ξένοι, οι αλλοδαποί, οι Μεγάλες δυνάμεις και η λίστα μεγαλώνει. Αρκεί να βρούμε πειστικές δικαιολογίες- όχι τόσο για τους άλλους αλλά για εμάς τους ίδιους.

Και σίγουρα είναι δύσκολο να πεις όλοι φταίνε ή όλοι το ίδιο είναι. Γιατί υπάρχουν και εξαιρέσεις.

Αλλά το ερώτημα δεν είναι τόσο τι κάναμε ως εδώ, αλλά το τι κάνουμε από εδώ και πέρα. Είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε; Είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε πίσω το παρελθόν και να προχωρήσουμε μπροστά; Ας κάνει ο καθένας την αυτοκριτική του και ας προσπαθήσουμε να γίνουμε χρήσιμοι.

Παρατηρώ 2 διαφορετικές ταχύτητες στην κοινωνία του σήμερα. αυτούς που λένε δεν με αφορά, απέχω από τις εκλογές από τα κοινά, και ως αποτέλεσμα δεν φέρω ευθύνη σε όσα γίνονται. Αλήθεια αυτή είναι η λύση στο πρόβλημα; 

Και από την άλλη βλέπω ομάδες νέων να οργανώνονται, για πρώτη φορά στα χρονικά που παρακολουθώ τα κοινά, και δρουν χωρίς πολιτικά χρώματα, χωρίς διακρίσεις και αλλάζουν τον κόσμο μας. 

Ομάδες όπως οι Atenistas, ομάδες εθελοντών σε τοπικά επίπεδα... Κάτι γίνεται στην Ελλάδα. Κάτι αλλάζει...

Ο τόπος έχει ανάγκη από περισσότερους τέτοιους ανθρώπους. Ανθρώπους με όραμα, με διάθεση, με όνειρα. Ανθρώπους που μπορούν να προσφέρουν το θετικό εκείνο μήνυμα που κάποιοι μας στέρησαν. Που τόσο μας λείπει.

Είναι το μαγικό εκείνο αποτέλεσμα του συνόλου εν δράσει. Ας ελπίσουμε ότι θα κρατήσει. Ας ευχηθούμε ότι θα εξαπλωθεί. Μπορούμε να αλλάξουμε τις ζωές μας. Το μέλλον μας, Το μέλλον των παιδιών μας. - Ας το πιστέψουμε!

xalarotiko

Μαμά, τι να γίνω όταν μεγαλώσω;

Σε κάποια φάση στο παρελθόν, γεννιέσαι.

Από εκείνη τη στιγμή μέχρι την ενηλικίωση σου -και σε μερικές περιπτώσεις για πολύ ακόμα- διαμορφώνεται ο χαρακτήρας που θα κουβαλάς σε όλη την υπόλοιπη ζωή σου.

Αυτό σημαίνει πως ένα πλήθος ερεθισμάτων του περιβάλλοντος σου, σε συνδυασμό με αποφάσεις που θα λάβεις αλλά και την κατεύθυνση που θα σου δώσει η οικογένεια σου αλλά και η κοινωνία, θα πλάσει τα επίκτητα χαρακτηριστικά σου.

Οι αντιφάσεις ξεκινούν κάπου εκεί.

Στην προσχολική ηλικία μαθαίνεις τα βασικά με τη σωστή καθοδήγηση των γονιών σου. 

Ακόμα και τότε όμως μαθαίνεις ότι πολλά πράγματα είναι "κακά".

Ακούς πολλές φορές τη λέξη "όχι" σε συνδυασμό με ένα έντονο και αυστηρό βλέμμα.

Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν ένα μικρό παιδί πάει να κάνει μια ζημιά ή μιλάει άσχημα.

Έπειτα ακολουθεί η σχολική περίοδος

Η ζωή του παιδιού γεμίζει από κανόνες που συμβάλλουν συνήθως στην καλύτερη λειτουργία του θεσμού αλλά και την αρμονική συνύπαρξη των μαθητών ως κοινωνικό σύνολο.

Στο σχολείο μαθαίνουμε πως ο καλύτερος μαθητής επιβραβεύεται, ότι όποιος λέει ψέμματα, ή ασκεί λεκτική και σωματική βία τιμωρείται σκληρά.

Στο σχολείο μαθαίνουμε να αγαπάμε την πατρίδα μας και τη θρησκεία μας και πως τα καλά παιδιά είναι τα αγαπημένα γονιών και δασκάλων.

Οι γονείς μας, μας αγαπάνε περισσότερο αν είμαστε καλοί μαθητές και καλά παιδιά και μας επιβραβεύουν με δώρα και χαμόγελα.

Ποιος δεν έχει ακούσει τη φράση "αν είσαι καλό παιδί θα σου"... ;

Στον ελεύθερο σου χρόνο έβλεπες κινούμενα σχέδια και απολάμβανες τις συνεχείς νίκες του καλού έναντι στον κακό.

Στις διακοπές πήγαινες εκδρομές με τους γονείς και έπαιζες με τους φίλους σου ένα σωρό παιχνίδια μέχρι αργά το βράδυ χωρίς να σε νοιάζει τίποτα.

Ωραία δεν ήταν τότε?

Μετά ακολουθούσε η δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το γυμνάσιο.

Πλέον οι υποχρεώσεις σου είναι περισσότερες αφού μαθαίνεις ότι οι απαιτήσεις της ζωής αυξήθηκαν όσο έπαιζες.

Στο σχολείο πρέπει να είσαι καλός μαθητής ώστε να σε συμπαθούν οι καθηγητές αλλά και λίγο τρελός για να γίνεις δημοφιλής στα παιδιά.

Στο γυμνάσιο υπάρχει και το 15μελές που προσπαθεί να κάνει τη ζωή μας στο σχολείο καλύτερη.

Έξω από αυτό πρέπει να είσαι ευγενικός και καλός απέναντι στο συνάνθρωπο σου ώστε να είναι περήφανοι οι γονείς σου και να μη φοβούνται οτι θα πάρεις το λάθος δρόμο.

Ακόμα κάτι καινούριο είναι η επαφή με το αντίθετο φύλο.

Αρχίζεις να εξερευνάς την απαγορευμένη από τη θρησκεία σεξουαλικότητα σου.

Αυτό που νιώθεις είναι αγνό αλλά για κάποιο λόγο θεωρείται απαγορευμένο.

Ακολουθεί το Λύκειο.

Τότε ακούς παντού γύρω σου ότι κομμένες οι μαλακίες πρέπει να διαβάζεις 45 ώρες τη μέρα γιατί αυτά τα χρόνια θα καθορίσουν το υπόλοιπο της ζωής σου.

Αρχίζεις και χάνεσαι λίγο από τους φίλους σου και τα ενδιαφέροντα σου και προσπαθείς να το δεις όσο πιο ώριμα γίνεται.

Για να το λένε όλοι έτσι θα είναι.

Οπότε στρώνεσαι στο διάβασμα αποφασισμένος να μη γίνεις ένας άχρηστος άνθρωπος χωρίς δουλειά και χωρίς κανένα μέλλον.

Αν το καταφέρεις οι καθηγητές σου είναι ικανοποιημένοι,οι γονείς σου είναι χαρούμενοι και εσύ είσαι σίγουρος ότι θα έχεις τη ζωή που ονειρευόσουν.

Τα καλοκαίρια κάνεις εντατικά φροντιστήρια ώστε να μη μείνεις πίσω από τον ανταγωνισμό ενώ ελεύθερο χρόνο...δεν έχεις.

Το 15μελές στο λύκειο αποτελείται κυρίως κάτι παιδιά που δε διαβάζουν και καπνίζουν και λογικά είναι αλήτες.

Οι γονείς μας, που μας αγαπάνε δε θέλουν να κάνουμε παρέα με αυτά τα παιδιά γιατί είναι σίγουρο πως θα πέσουμε στα ναρκωτικά και θα πεθάνουμε.

Γενικά το θέμα "ναρκωτικά το ακούς πολύ συχνά σε όλη τη διάρκεια της ζωής σου.

Η οποιαδήποτε σχέση με αυτά είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί και φυσικά όλοι όσοι κάνουνε ναρκωτικά αργά ή γρήγορα θα πεθάνουνε.

Στο λύκειο ακόμα αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι η σχέση με το αντίθετο φύλο είναι κομματάκι δύσκολο να κυλήσει ομαλά, ενώ το σεξ είναι υπερτιμημένο..

Είσαι πλέον φοιτητής.

Όλα είναι γαμάτα.

Μένεις μόνος σου, κοιμάσαι ό,τι ώρα θες, κάνεις ότι θες και όλα τα έξοδα πληρωμένα από τους περήφανους γονείς σου.

Αυτοί πλέον είναι σχεδόν ότι έχουν μεγαλώσει έναν χρήσιμο για την κοινωνία άνθρωπο καλλιεργημένο, ευγενή στην ψυχή και με ένα λαμπρό μέλλον.

Βέβαια αποκτάς πολλούς γνωστούς που κάνουν ναρκωτικά, δεν πεθαίνουν και έχουν πιο πολλή πλάκα και ενέργεια από σένα..

Με τον καιρό αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι τα λεφτά για να κάνεις τη ζωή που θες δε φτάνουν, πως η σχολή που πέρασες είναι ολίγον τι μπουρδέλο και πως αντί για 15μελές τώρα έχεις κάποιους φανατικούς εκπρόσωπους κομμάτων.

Ένα ακόμα πρόβλημα που διαφαίνεται είναι ότι αν δεν είσαι στην κατάλληλη κομματική παράταξη, δυσκολεύεσαι να περάσεις κάποια μαθήματα.

Ιδεολογία και μαλακίες κάνεις ότι μπορείς για να προχωρήσεις οπότε φιλάς μερικές κατουρημένες ποδιές πας και σε μερικά events και καθάρισες.

Τελείωσες και (αν είσαι άντρας πας φαντάρος. Ό,τι ήξερες για τον κόσμο τελειώνει. Εκεί κουμάντο κάνει ο πιο βλάκας και ο πιο σωστός στην κοινωνία του στρατού είναι αυτός που μισεί περισσότερο. Το μίσος εκδηλώνεται με κραυγές, προσευχές και βωμολοχίες. Υπάρχει πάντα κάποιος που πρέπει να μισούμε όλοι μαζί αλλιώς δεν έχουμε λόγο ύπαρξης. Παίρνεις διαταγές από κάποιους που δεν κόπιασαν να πετύχουν αυτό που πέτυχες εσύ και από κάποιους που η καλοσύνη δηλώνει αδυναμία. Μαθαίνεις πως να πολεμάς με άλλους ανθρώπους και πως να τους σκοτώνεις) ψάχνεις για δουλειά.

Τζίφος.

Οι γονείς σου, σου λένε πως έχουν κάποιους γνωστούς και πως θα σε βοηθήσουν.

Αναρωτιέσαι αν οι δημόσιες σχέσεις είναι τόσο σημαντικότερες από το βαθμό πτυχίου σου.

Ξεκινάς κάπου.

Στη δουλειά το περιβάλλον είναι εχθρικό.

Δεν πρέπει να είσαι ευαίσθητος σου λένε οι γονείς σου, να κοιτάς τον εαυτό σου, μη σε νοιάζει για τους άλλους, δε θα πας μπροστά έτσι.

Τα πράγματα εκεί έξω είναι δύσκολα.

Μετά τη δουλειά κάθεσαι να φας και βλέπεις ειδήσεις.

Ο μισθός που παίρνεις δε θα μπορούσε να σε σπουδάσει.

Οι πολιτικοί μας είναι οι πιο διεφθαρμένοι στην Ευρώπη λέει μια έρευνα αλλά δε βλέπεις κανέναν να μπαίνει φυλακή.

Όλοι οι διάσημοι άνθρωποι στη χώρα μας κάνουν και διακινούν ελεύθερα ναρκωτικά μέσα σε υπερπολυτελείς βίλες, κότερα, νυχτερινά μαγαζιά και ιδιωτικά τζετ.

Μακάρι να ήσουν ένας από αυτούς.

Άνθρωποι θυμωμένοι σε γήπεδα και σε πορείες βρίζουν εκσφεντονίζοντας αντικείμενα.

Οι άντρες που κερδίζουν λεφτά κάνοντας άνομες πράξεις θεωρούνται πετυχημένοι, ενώ οι γυναίκες που θα τους παντρευτούν θεωρούνται έξυπνες.

Τελικά δεν υπάρχει ένας Θεός αλλά πολλοί και όλοι βάζουν τους πιστούς τους να κάνουν πόλεμο μεταξύ τους.

Τα μεγάλα ψέμματα της πολιτικής και των ειδήσεων επιβραβεύονται πάντα.

Δεν πρέπει να ρωτάς τι μπορεί να κάνει η πατρίδα σου για σένα.

Ξέρεις ότι δε θα κάνει τίποτα.

Κλείνεις την τηλεόραση και πας μια βόλτα.

Συναντάς έναν παλιό φίλο και σου εκμυστηρεύεται μια πουστιά που έκανε για να κλέψει από την εφορία.

Νιώθεις λίγο χαζός που δεν έκανες το ίδιο.

Τον ρωτάς τι κάνει στη ζωή του.

Θυμάσαι ότι δεν τα πήγαινε καλά στο σχολείο.

Σου λέει πως ένας γνωστός τον έβαλε στη Νομαρχία.

Παίρνει πιο πολλά από εσένα και δεν κάνει τίποτα ενώ εσύ ξεσκίζεσαι. Νιώθεις ακόμα πιο μαλάκας και σκέφτεσαι ότι τουλάχιστον έμαθες για την πουστιά.

Ξαφνικά αντιλαμβάνεσαι ότι σε μεγάλωσαν λάθος.

Αυτός ο κόσμος στον οποίο ζεις δεν είναι αυτός για τον οποίο προετοιμάστηκες.

Δεν υπάρχει κανένα μέλλον για κάποιον που σκέφτεται το κοινωνικό σύνολο.

Ζεις στα χρόνια της αυστηρής ατομικότητας.

Φταίνε οι γονείς σου ή εσύ που ενώ είχες αρχίσει να το βλέπεις, δεν έκανες τίποτα;

Στο δρόμο της επιστροφής βλέπεις ότι το παρκάκι όπου έπαιζες μικρός θα γίνει εμπορικό κέντρο.

Γυρίζεις σπίτι και λες στη μητέρα σου που σου ετοιμάζει το βραδινό: "μικρός".

Από το Ramnousia

Αναρτήθηκε από em

Έχει το παιδί σας αλλεργία στα αυγά; Η λύση είναι το... κέικ!

Αυτό προτείνει τώρα η επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών για όσα παιδιά είναι
αλλεργικά στα αυγά.
Αλλά οι γονείς δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να δοκιμάσουν κάτι τέτοιο στο σπίτι, χωρίς την επίβλεψη κάποιου ειδικού.

Η κατανάλωση μικρών ποσοτήτων
αντιγόνου ψημένου αυγού μπορεί
να τροποποιήσει τη φυσική πορεία
της αλλεργίας στο αυγό.

Στην έρευνα που πραγματοποίησε η ομάδα με επικεφαλής τον δρ. Γεώργιο Ν. Κωνσταντίνου, συμμετείχαν συνολικά 94 αγόρια και κορίτσια ηλικίας 12-48 μηνών, τα οποία υποβλήθηκαν σε εξάμηνο πρόγραμμα απευαισθητοποίησης του οργανισμού τους.

Έπειτα από το διάστημα αυτό, οι ειδικοί άρχισαν να δίνουν στα παιδιά 0,1 γρ. κέικ, το οποίο περιείχε περίπου 0,63 χιλιόγραμμα πρωτεΐνης αυγού. Η κάθε δόση σταδιακά τριπλασιάζονταν μέχρι που τα παιδιά έφτασαν στο σημείο να καταναλώνουν γλυκό με συνολική περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη αυγού που άγγιζε το 1,5 γρ.
Παρατήρησαν, λοιπόν, ότι το 90% των παιδιών μπορούσαν καταναλώσουν αυγά που περιέχονταν σε κέικ και μόνο 7 από αυτά εμφάνιζαν ακόμη έκζεμα, φαγούρα ή πιο σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις στο ψημένο αυγό.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές έδωσαν στα παιδιά ένα ολόκληρο αυγό: 87 από αυτά δεν ανέπτυξαν οποιοδήποτε σύμπτωμα, σε αντίθεση με μόλις 4 που εμφάνισαν αλλεργική αντίδραση σε αυτό.
Όπως τονίζουν οι επιστήμονες στη διαδικτυακή έκδοση του επιστημονικού εντύπου «Journal of Allergy and Clinical Immunology», τα συγκεκριμένα ευρήματα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση μικρών ποσοτήτων αντιγόνου ψημένου αυγού μπορεί να τροποποιήσει τη φυσική πορεία της αλλεργίας στο αυγό.
Ωστόσο, μολονότι τα νέα αυτά είναι ελπιδοφόρα, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι γονείς δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να δοκιμάσουν κάτι τέτοιο στο σπίτι, χωρίς την επίβλεψη κάποιου ειδικού. 

vita