Ήταν θέλημα Θεού...

ἀρετὴ δὲ ἀδέσποτον, ἣν τιμῶν καὶ ἀτιμάζων πλέον καὶ ἔλαττον αὐτῆς ἕκαστος ἕξει. αἰτία ἑλομένου· θεὸς ἀναίτιος.

Πλάτωνα «Πολιτεία» 617e

Η αρετή δεν είναι κτήμα κανενός. Ο καθένας μας μετέχει της αρετής, περισσότερο ή λιγότερο, ανάλογα του πόσο την τιμά ή την περιφρονεί. 
Την ευθύνη φέρει αυτός που επιλέγει και όχι ο Θεός.

Τ’ άκουσες κύριε Κούγια;

Άκου θέλημα Θεού !! Από πού κι ως που κύριε Κούγια. Αν ήταν έτσι, δεν σας χρειαζόμαστε. Μας είστε άχρηστος. Δεν χρειάζομαι κανενός είδους υπεράσπιση. Αφού για τους φόνους ευθύνεται ο Θεός, προς τί οι δίκες, τα δικαστήρια κι οι καταδίκες;

Όλοι είμαστε κατά τεκμήριο αθώοι, αφού δεν ελέγχουμε τις πράξεις μας. Διαπληκτίζομαι, φεύγω, μπαίνω στο αυτοκίνητό μου, παρκάρω, βγαίνω έξω, βγάζω το πιστόλι μου και σπεύδω. Στήνομαι, παίρνω στάση, απλώνω, τεντώνω το χέρι μου και πυροβολώ. Έ; Και ; Τι φταίω; Θέλημα Θεού ήταν. Αυτός πήρε τη ζωή του παιδιού, που έβγαλε ή δεν έβγαλε γλώσσα. Εγώ απλά ήμουν ο φορέας της θέλησης Άλλου.

Κύριε Κούγια μου, κύριοι υπερασπιστές των κατηγορουμένων, κάθε κατηγορούμενος, κάθε υπόδικος έχει ανάγκη υπεράσπισης. Το  δικαιούται. Αλλά κύριοι συνήγοροι, τιμήστε την Αρετή. Τιμήστε την. Προστατέψτε τον κατηγορούμενο, αλλά μην ευτελίζετε τις αξίες.

Άξιον Αγάπης: Γλυκιά ζωή

Για το κοριτσάκι μου των 27 μηνών ...

Το χαμομηλάκι με προσκάλεσε να συμπληρώσω τη Συλλογή «Άξιον Αγάπης».
Η πρόσκληση έλεγε τα εξής:

• Βρείτε την πιο όμορφη στιγμή της ζωής σας: με το παιδάκι σας, το ανιψάκι σας, ένα παιδάκι, μια παιδική ζωγραφιά, μια παλιά φωτογραφία σας, όταν ήσασταν παιδάκι, ένα βίντεο με ένα παιδάκι, ό,τι αξίζει να αγαπηθεί και προσθέστε το στη Συλλογή «Άξιον Αγάπης».
• Αναρτήστε το στο blog σας, με την υπογραφή:

Για το http://hamomilaki.blogspot.com/

• Ενημερώστε μας για να προσθέσουμε το κόσμημά σας

στη Συλλογή «Άξιον Αγάπης»

Άργησα λίγο να γράψω αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Σήμερα η Μαρκέλλα γίνεται 27 μηνών και έχω τόσα να πω.

Η κάθε στιγμή με τη Μαρκέλλα μου είναι τόσο μοναδική. Δεν ξέρω ποιο γεγονός να πρωτοαναφέρω.

Μέρες που είναι πριν μια εβδομάδα στολίσαμε το δέντρο και το σπίτι. Η Μαρκέλλα μας έδινε τις μπάλες για να της βάλουμε στο δέντρο. Κάποια στιγμή κουράστηκε.

Το δέντρο είναι τουλάχιστον δυο μέτρα και μου φάνηκε πολύ λογικό. Κάθισε σε ένα μαξιλάρι ξαπλωμένη και μας κοιτούσε να το στολίζουμε. Κάποια στιγμή σηκώθηκε και μας είπε: «Μαμά μουσική να χορέψω». Το είπε όμως με τόση γλύκα που μας έδωσε να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να στολίσουμε το δέντρο χωρίς χριστουγεννιάτικη μουσική.

Έβαλα μουσική και στο λεπτό σηκώθηκε και ήρθε με πήρε απ΄το χέρι για να χορέψουμε. Δεν θέλησα να της χαλάσω χατήρι. Άφησα για λίγο το δέντρο και άρχισα να χορεύω μαζί της. Έκανα διάφορες χορευτικές φιγούρες και όταν δε μπορούσε να τα καταφέρει μόνη της στηριζόταν σε μια καρέκλα ή την βοηθούσα και εγώ.

Χορεύαμε συνέχεια μέχρι που κουράστηκε και πείνασε. Είπε «Μαμά Μαμ» και πήγε στο καρεκλάκι της για να την ανεβάσω και να την ταΐσω. Εκείνη την ημέρα έφαγε όλο το φαγητό της και όταν τελείωσε κάθισε στο χαλί και μας παρακολουθούσε να στολίζουμε το δέντρο.

Την άλλη μέρα της αγόρασαν ένα τραπεζάκι με μια καρέκλα. Της τα βάλαμε στο δωμάτιο της. Όποτε ξυπνάει κάθεται στην καρεκλίτσα της και σαν καλό κοριτσάκι παίζει. Μας φωνάζει όμως και εμάς λέγοντας μας «Μαμά Μπαμπά κάτω» θέλοντας να κάτσουμε στο χαλί και να παίξουμε μαζί της. Όποτε δε της κάνουμε το χατίρι μας πιάνει απ΄το χέρι και μας βάζει με το ζόρι να κάτσουμε κάτω. Όταν την ρωτάμε τι κάνει μας λέει με όλο σκέρτσο « Παίζω» και το βλέμμα της είναι σκέτη γλύκα.
 

Για το http://hamomilaki.blogspot.com/

Tags: για τα παιδιά, για την μαρκέλλα

Ανώνυμοι Μελαγχολικοί

Γιά τα παιδιά του Δρόμου. (Τα παιδιά μας!...Την ελπίδα μας!!...)

Με το μήνυμα αυτό θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι υπάρχει μία λύση για να μην πετάμε τίποτα από τα ρουχαλάκια και παιχνίδια που δεν χρησιμοποιούν πια τα παιδιά μας και που είναι φυσικά σε καλή κατάσταση.

"Τα παιδιά του Δρόμου" είναι ένα σπίτι που φιλοξενεί και "χρηματοδοτεί" φτωχά παιδιά και οικογένειες απ' όλο τον κόσμο που "δεν έχουν στον ήλιο μοίρα". Αφορά παιδιά που είτε είναι ορφανά, είτε οι οικογένειές τους είναι πολύ φτωχές. Δέχονται τα πάντα σε καλή κατάσταση (ρούχα, παιχνίδια, μικροέπιπλα, καρότσια, κλπ) για ηλικίες που αφορούν ακόμη και βρέφη. Γι' αυτό το λόγο, εάν θέλετε, μπορείτε να συμβάλλετε κι εσείς βοηθώντας αυτά τα παιδάκια δίνοντάς τους λίγη χαρά.


"Τα παιδιά του δρόμου" βρίσκονται στη διεύθυνση

Αρίστωνος 6-8 και γωνία Κωνσταντινουπόλεως 165
Μεταξουργείο, Κολωνός

Υπεύθυνη Κοινωνική Λειτουργός : κα Μυρτώ Λαιμού
Τηλέφωνο : 210.5239.402 και 210.5221.149
Ώρες : 11.00 - 18.00 καθημερινά

Προωθήστε αυτό το μήνυμα σε όσα περισσότερα άτομα μπορείτε.

Αναρτήθηκε από Sakis