Πελάγωσες; Μήπως ήρθε η στιγμή να κάνεις ένα διάλειμμα;

3 βήματα για να σταματήσετε να νιώθετε πελαγωμένοι.

1. Πατήστε το pause
    Το πρώτο πράγμα που θα σας βοηθήσει να αισθανθείτε καλύτερα είναι απλά να σταματήσετε για λίγο. Μην κυνηγάτε υπαλλήλους και αναφορές, μην αρχίζετε τον εσωτερικό διάλογο για το ποιο είναι το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνετε.
Απλά σταματήστε.
    Είναι κάτι που φέρνει αποτέλεσμα οποιαδήποτε στιγμή νιώθετε πελαγωμένοι γιατί έχετε μείνει πίσω, αλλά και οποτεδήποτε κυνηγάτε μανιασμένα κάποιο «καρότο» που κρέμεται μπροστά σας: μια προαγωγή σε μια εταιρεία που σπάνια ανταμείβει τους υπαλλήλους της, ένα άτομο που θέλετε, αλλά δεν μπορείτε, να κερδίσετε, να τα ξαναβρείτε με έναν παλιό φίλο.

Όταν πελαγώνουμε, αντί να συνεχίσουμε να τρέχουμε, πρέπει να σταματήσουμε.

    Αυτό σημαίνει να σταματήσουμε το κυνήγι, να σταματήσουμε να προσπαθούμε να διορθώσουμε τα πράγματα ή να σκεφτόμαστε όσα πρέπει να γίνουν. 

Πρέπει απλώς να σταματήσουμε.
Αυτό ακριβώς έκανα τις προάλλες όταν πελάγωσα και ένιωσα παγιδευμένη σε έναν φαύλο κύκλο: Η μέρα μου ξεκίνησε με μια συνάντηση στο Zoom, έπειτα έστελνα μέιλ για ώρες και ακολούθησε άλλη μία συνάντηση.
Προς το τέλος της μέρας ένιωθα σαν να μην είχα καταφέρει τίποτα. Έτσι, αντί να πέσω με τα μούτρα στη λίστα με όσα έπρεπε να κάνω χωρίς κανένα σχέδιο, σταμάτησα. Αυτό έφερε ένα αίσθημα ηρεμίας και ο φαύλος κύκλος έσπασε.

2. Εστιάστε στο επόμενο βήμα σας
    Αφού δώσετε ευκαιρία στον εαυτό σας να πάρει μια ανάσα, μπορείτε να κινητοποιηθείτε και πάλι.
Σκεφτείτε: Από όσα πρέπει να κάνετε, υπάρχει κάτι που, αν το κάνετε τώρα, θα σας προκαλέσει αίσθημα επίτευξης; 

Κάτι που, αν του αφιερώσετε χρόνο τώρα, θα νιώσετε ότι κάνετε ένα βήμα μπροστά;
Επιλέξτε, λοιπόν, κάτι από τη λίστα σας και για ένα προκαθορισμένο διάστημα ξεχάστε οτιδήποτε άλλο.
Ξεχάστε το multitasking.
    Φορέστε νοητικές «παρωπίδες»: Μη σκέφτεστε τι άλλο πρέπει να κάνετε. Όταν το τελειώσετε, σκεφτείτε τι πετύχατε. Νιώστε ικανοποίηση που το ολοκληρώσατε. Αυτή τη στρατηγική μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε με οτιδήποτε θέλετε να κάνετε.
    Έτσι, όταν ολοκληρώσετε το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε, σκεφτείτε το επόμενο που θα σας βοηθήσει να φτάσετε εκεί που επιθυμείτε στη ζωή. Εστιάστε σε αυτό και αφήστε οτιδήποτε άλλο πίσω σας. Όταν νιώθετε ότι έχετε πελαγώσει, εστιάστε σε κάτι που θα σας κάνει να νιώσετε ότι κάνετε ένα βήμα μπροστά.

3. Εξαλείψτε τις αρνητικές σκέψεις
    Όταν σαστίζουμε, περνούν από το μυαλό μας ένα σωρό σκέψεις. Για να αποκτήσουμε ψυχική γαλήνη, πρέπει να απαλλαχθούμε από αυτές τις σκέψεις. Είναι σαν να καθαρίζουμε μια κουζίνα με πολύ βρόμικο πάτωμα, παίρνουμε μια μεγάλη σκούπα και αρχίζουμε να σκουπίζουμε.
Το ίδιο ισχύει και με το μυαλό μας. Παίρνουμε μια μεταφορική σκούπα και «καθαρίζουμε» το μυαλό μας από όσα πρέπει να κάνουμε, από τα άγχη και τις ανησυχίες. Αποφασίζουμε να απαλλαχθούμε από τις σκέψεις μας.
............
Όταν πελαγώνουμε, είναι δύσκολο να κοιμηθούμε, να φροντίσουμε τον εαυτό μας και να ενεργήσουμε.

Αλλά η λύση ξεκινάει από την καλοσύνη που δείχνουμε στον εαυτό μας.
    Απλά σταματήστε και αφήστε τον εαυτό σας να πάρει ανάσα. Αφήστε τον να ηρεμήσει και κάντε τα πάντα στην άκρη. Όταν αισθανθείτε έτοιμοι, ξεκινήστε πάλι εστιάζοντας σε ένα πράγμα που θα σας βοηθήσει να προχωρήσετε στη ζωή.
    Ηρεμήστε και μην περιπλέκετε τα πράγματα. Όπως είπε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: «Δεν χρειάζεται να βλέπετε όλα τα σκαλοπάτια, κάντε απλώς το πρώτο βήμα».

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου: Νίκος Μεταξάς

ολόκληρο το άρθρο εδώ

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Εμείς εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας να γίνονται ενοχλητικά

Ο Σαλβαδόρ Νταλί, όταν ήταν ακόμα μαθητής, πήρε φόρα μια μέρα και έπεσε με το κεφάλι πάνω σε μια μαρμάρινη κολόνα, και τραυματίστηκε σοβαρά. Όταν τον ρώτησαν γιατί το έκανε αυτό, εκείνος απάντησε διότι δεν του έδινε κανείς σημασία.

Ενοχλητικό παιδί
Αν τα μωρά και τα παιδιά δεν εισπράξουν αυτό που έχουν ανάγκη στη ζωή τους, αν δεν νιώθουν ότι το περιβάλλον τους τα βλέπει, αν δεν είναι σίγουρα ότι κάποιος θα ανταποκριθεί στις ανάγκες τους, είναι πιθανό να παγιδευτούν σε μια αέναη προσπάθεια πρόκλησης προσοχής. Αυτά είναι τα παιδιά που συνήθως χαρακτηρίζουμε ενοχλητικά.

Δε γίνεται να ''κακομάθετε'' ένα μωρό με υπερβολική προσοχή και ανταπόκριση στα μηνύματά του.

    Αν επενδύσετε τον χρόνο που έχει ανάγκη στην αρχή της ζωής του, δίνοντάς του το αίσθημα της σύνδεσης και της ασφάλειας, το παιδί θα εσωτερικεύσει αυτή τη διαδικασία, θα νιώσει ότι μπορεί να βασιστεί σε αυτή και σταδιακά θα πάψει να την αναζητά συνεχώς. Αν, αντίθετα, το παιδί δεν εισπάξει αυτή την προσοχή, είναι πιθανό να κολλήσει σε ένα μοτίβο συμπεριφοράς κατά το οποίο νιώθει ζωντανό μόνο όταν προκαλεί μια άμεση συμπεριφορική και συναισθηματική αντίδραση στους γύρω του.

Τα αιτήματα του παιδιού για προσοχή
    Ένα παιδί που παίρνει αρκετή προσοχή θα νιώθει ασφαλές, δεν θα είναι ανήσυχο μέσα στις σχέσεις του, ούτε θα αισθάνεται άγχος για το πώς αποδίδει σ΄ αυτές δεν θα νιώθει ότι πρέπει να ξεπερνά τον εαυτό του και να γίνεται θύμα για να εξασφαλίσει την προσοχή των ανθρώπων γύρω του.
    Εάν δεν ανταπροκρίνεστε στα περισσότερα από τα αιτήματα του παιδιού για προσοχή, αυτά θα γίνονται όλο και πιο έντονα και, καθώς θα μεγαλώνει, θα μετατρέπονται σε σκανταλιές. 

Η αρνητική προσοχή από έναν γονέα είναι καλύτερη από την πλήρη έλλειψή της, επειδή τουλάχιστον τότε το παιδί νιώθει ότι η ύπαρξή του σας απασχολεί. 

    Το παιδί που δεν παίρνει την προσοχή που χρειάζεται αναγκάζεται να γίνει παρεμβατικό και κατά συνέπεια η συμπεριφορά αυτή το απομακρύνει περισσότερο από το περιβάλλον του.

Όταν η σχέση με το παιδί προκαλεί εκνευρισμό
    Όταν πλέον το παιδί υποφέρει, είναι πολύ πιο δύσκολο να συνεννοηθούμε μαζί του και να του αφιερώσουμε την προσοχή μας. Κι αυτό είναι μεγάλο κρίμα γιατί τότε ακριβώς πρέπει να σκύψουμε πάνω του, για να αποκαταστήσουμε τη ρήξη που έχει δημιουργηθεί. 

Τι μπορείτε να κάνετε όμως, όταν η σχέση με το παιδί σας μοιάζει περισσότερο με μάχη και η μόνη προσοχή που εισπράττει από εσάς είναι αρνητική, ενώ εσείς νιώθετε συνεχώς εκενυρισμό όταν ασχολείστε μαζί του;

    Πρώτα απ΄όλα, ίσως θα πρέπει να βρεθείτε κάπου μακριά από το παιδί και την οικογενειακή εστία, ώστε να μπορέσετε με ασφάλεια να εκτονώσετε τον θυμό και την ένταση που έχει συσσωρευτεί μέσα σας. Αυτό θα το πετύχετε μιλώντας σε κάποιον που δε θα σας κρίνει, αλλά μπορείτε να εκτονωθείτε απλώς περνώνας λίγο χρόνο σε ένα απομονωμένο δωμάτιο, χτυπώντας ένα μαξιλάρι ή φωνάζοντας δυνατά.

Βομβαρδισμός αγάπης
    Για να ανατρέψετε τη σχέση που έχετε και τις έως τώρα ενέργειές σας, μπορείτε να καταφύγετε σε αυτό που ο ψυχολόγος Όλιβερ Τζέιμς ονομάζει ''βομβαρδισμό αγάπης''. 

Ο Τζέιμς υποστηρίζει ότι, για να επαναφέρετε τον συναισθηματικό θερμοστάτη του παιδιού -εγώ θα συμπληρώσω και τον δικό σας-, θα πρέπει να περάσετε λίγο χρόνο μαζί του. Όχι μόνο ποιοτικό χρόνο, παίζοντας ή κουβεντιάζοντας μαζί του, αλλά χρόνο με βομβαρδισμό αγάπης. 

Σε ένα χρονικό διάστημα που θα ορίσετε εσείς, με αρχή και τέλος, θα αφήσετε το παιδί να παίρνει όλες τις πρωτοβουλίες, μέσα φυσικά στο πλαίσιο της λογικής και της ασφάλειας. Το παιδί θα αποφασίσει τι θα κάνετε και πού θα το κάνετε.
    Ο βομβαρδισμός αγάπης είναι μια διαδικασία που απαιτεί να είστε ένας προς έναν, οπότε προσπαθήστε να βρίσκεστε μόνοι στο σπίτι, όταν η υπόλοιπη οικογένεια λείπει ή, αν το αντέχετε οικονομικά, πηγαίνετε σε ένα ξενοδοχείο. 

Για όλη την προκαθορισμένη περίοδο, είτε είναι ένα Σαββατοκύριακο ή ένα εικοσιτετράωρο, το παιδί σας θα είναι αυτό που θα αποφασίζει τι θα κάνετε και τι θα φάτε, πάντα μέσα στο πλαίσιο της ασφάλειας και της νομιμότητας. Εσείς σε όλο αυτό το διάστημα, φροντίστε να του δείχνετε με όλη σας την ψυχή πόσο το αγαπάτε και πόσο σημαντικό είναι για εσάς.

Δίνοντας αγάπη και σημασία στο παιδί
    Μπορεί να νομίσετε ότι, αφήνοντας το παιδί να πάρει όλες τις αποφάσεις και ''λούζοντάς το'' με αγάπη και τρυφερότητα, ότι εγκρίνετε και ενθαρρύνετε τις αταξίες, αλλά αυτό δεν ισχύει. Φανταστείτε πώς θα αισθανόσαστε αν τα αγαπημένα σας πρόσωπα, οι άνθρωποι των οποίων η εκτίμηση και η προσοχή αποτελούν για σας τη μοναδική πηγή ασφάλειας και επαφής, δε σας έβλεπαν, δε σας άκουγαν και σας κακομεταχειρίζονταν (δεν έχει καν σημασία αν κάνετε λάθος -αν νιώσατε έτσι, τότε αυτή ήταν η εμπειρία σας) και ο μόνος τρόπος να τραβήξετε την προσοχή τους ήταν να γίνετε ενοχλητικοί.
    Αν σας έδιναν την αγάπη και τη σημασία που τόσο είχατε ανάγκη, δε θα χρειαζόταν να κάνετε κάτι αρνητικό για να τραβήξετε το ενδιαφέρον τους. Η πράξη αυτή ανατρέπει τα αρνητικά μοτίβα συμπεριφοράς που και οι δυο έχετε υιοθετήσει και σας επαναφέρει σε έναν ρυθμό συμβατό, όπου ο καθένας με τη σειρά εκφράζει τα συναισθήματά του.

Ενήλικες με συνεχή ανάγκη για προσοχή
    Στην σταδιοδρομία μου ως ψυχοθεραπεύτρια έχω γνωρίσει ενήλικες που είχαν παγιδευτεί σε συνεχή ανάγκη για προσοχή. Αν δεν τη λάμβαναν ένιωθαν ντροπή ή είχαν την αίσθηση ότι δεν υπήρχαν. Αν δεν ανταποκρίνεστε στα καλέσματα του παιδιού για προσοχή, τα εκπαιδεύετε ώστε να γίνουν άνθρωποι χειριστικοί. 

Μια ακόμα συνέπεια αυτής της τακτικής είναι ότι....
........

η συνέχεια του άρθρου εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι