Οι «καθωσπρέπει»...

Γέμισε ο τόπος με ανθρώπους «καθωσπρέπει».
Ξύλινη γλώσσα. Μάτια παγωμένα. Πέτρινη ψυχή.
Και πάμε κατά διαόλου…

Ανθρώπους που ξέρουν να αγαπάνε χρειαζόμαστε.
Ανθρώπους έχουνε μέσα τους φόβο Θεού, και αγάπη για τον αδελφό τους.
Μόνο αυτό.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μην φοβάστε να χάσετε τους ανθρώπους που δεν σας εκτιμούν

Εάν πρέπει να χάσετε κάποιον που δεν αξίζει τον κόπο, γιατί να υποφέρετε από αυτό; Όποιος δεν ξέρει να σας εκτιμήσει - και να σας κάνει να νιώθετε αξιαγάπητοι - δεν αξίζει ούτε ένα λεπτό από το χρόνο σας.

Δεν έχει νόημα να φοβάστε να χάσετε τους ανθρώπους οι οποίοι φαίνεται να μη σας βλέπουν αληθινά ακόμα και όταν σας κοιτάζουν. Μη φοβάστε να χάσετε κάποιον που δεν σας παρακολουθεί, ακόμα κι αν σας ακούει. Δεν πρέπει ποτέ να φοβάστε να αποχαιρετήσετε κάποιον που δεν αισθάνεται τυχερός να σας έχει.

Έχετε γεννηθεί για να αισθάνεστε ικανοποιημένοι, ολοκληρωμένοι, αξιοπρεπείς και γενναίοι. Όποιοι δεν το εκτιμάνε δεν αξίζουν τον χρόνο που περνάτε ανησυχώντας γι ‘αυτούς.

Ο καθένας, σε κάποιο σημείο, αισθάνθηκε υποτιμημένος από κάποιο άλλο άτομο. Μπορεί να το βιώσαμε σε μια ρομαντική σχέση, μια φιλία, ή ακόμα και – ενδεχομένως και το πιο επικίνδυνο – μέσα στις οικογένειές μας.

Το άθλιο συναίσθημα του να μην σας υπολογίζουν και να μην σας εκτιμάνε εκείνοι με τους οποίους υποτίθεται ότι είμαστε πιο κοντά και έχουμε τους πιο σημαντικούς δεσμούς μπορεί να είναι συναισθηματικά καταστροφικό.

Όλοι μας, ως συναισθηματικά πλάσματα, πρέπει να νιώθουμε ότι μας εκτιμάνε, μας προσέχουν και μας αγαπούν. Μην φοβάστε, λοιπόν, να χάσετε τους ανθρώπους που δεν σας εκτιμούν.

Ωστόσο, μερικές φορές άλλοι μπορούν να μας κάνουν να νιώθουμε μόνοι και αγνοημένοι. Έτσι, μπορούν να μας κάνουν να χάσουμε τη φυσική μας φωτεινότητα. Μερικές φορές, ακόμη και οι γονείς μπορούν να έχουν μια τέτοια επιρροή στα παιδιά τους, η οποία μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνη.

Μπορεί να μην είναι η αίσθηση τόσο έντονη όσο η απόρριψη, αλλά η αντίληψη ότι ένας συναισθηματικός δεσμός είναι άδειος. Μπορεί να αισθανόμαστε ότι αυτό που επενδύουμε σε μια σχέση δεν επιστρέφεται. Αυτό μπορεί να είναι εξαιρετικά καταστροφικό για την αυτοεκτίμησή μας.

Επιπλέον, η γνώση του τρόπου αντίδρασης σε αυτές τις καταστάσεις δεν είναι ποτέ εύκολη. Αυτό συμβαίνει για έναν πολύ απλό λόγο: ο άνθρωπος που βιώνει αυτά τα συναισθήματα είναι πολύ συχνά απρόθυμος να παραδεχτεί τι περνάει. Είναι κατανοητό ότι το άτομο από την άλλη πλευρά είναι επίσης απίθανο να αντιμετωπίσει την κατάσταση άμεσα.

Σήμερα, θέλουμε να εμβαθύνουμε πιο πολύ σε αυτή την καταστροφική δυναμική, η οποία είναι δυστυχώς τόσο κοινή σε όλους τους τύπους των ανθρώπινων σχέσεων.Μη φοβάστε να χάσετε τους ανθρώπους που δεν σας εκτιμούν.

Όταν είναι δίπλα μας, αλλά νιώθουμε μόνοι

Τα ανθρώπινα όντα έχουν βαθιά ανάγκη να δημιουργήσουν δεσμούς με τους ομοίους τους. Η οικογένεια, οι φίλοι, οι συνεργάτες και άλλοι αποτελούν έναν βασικό πυλώνα της συναισθηματικής μας ευημερίας. Όλοι πρέπει να νιώθουμε ότι έχουμε μια σχέση με κάποιον.

Αυτή η συντροφιά είναι ένα σημαντικό μέρος του πώς μαθαίνουμε για τη ζωή και πώς μεγαλώνουμε ως άνθρωποι. Ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι κάνουμε τα πρώτα μας βήματα μέσα από τη μαγεία μέσω της φιλίας, που μπορεί να μας εμπλουτίσει τόσο πολύ. Αργά ή γρήγορα, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μια σχέση με έναν ή μια σύντροφο και να δημιουργήσουμε μια δική μας οικογένεια.

Δεν είμαστε και δεν μπορούμε να είμαστε νησιά μοναξιάς. Είμαστε κοινωνικά όντα που χρειάζονται στοργή και που με τη σειρά μας έχουμε μια τεράστια αγάπη να δώσουμε.

Μάθετε ακόμα: Πώς οι αρνητικές σκέψεις βλάπτουν το σώμα

Τώρα, βέβαια, δεν δείχνει ο καθένας την αγάπη με τον ίδιο τρόπο. Επιπλέον, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που απλά δεν έχουν μάθει πώς να νοιάζονται για τους άλλους. Δεν καταλαβαίνουν πόσο σημαντικό είναι μια σχέση να έχει μια αμοιβαία ενέργεια στην οποία η στοργή δίνεται και επιστρέφεται με λίγο ή πολύ ίσο μέτρο.

Σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να βιώσουμε μερικά από τα παρακάτω συναισθήματα:

• Τα λόγια και οι απόψεις μας δεν εκτιμούνται.
• Το άλλο πρόσωπο – είτε είναι σύντροφος, φίλος, μητέρα, >αδελφή και ούτω καθεξής – δεν έχει πραγματικό ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει σε εμάς, πώς είμαστε, τι πιστεύουμε ή τι νιώθουμε.

Όταν συμβεί αυτό και οι πιο κοντινοί μας άνθρωποι δεν φαίνεται να μας βλέπουν πραγματικά, μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε εντελώς ανυπεράσπιστοι.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να αντιμετωπίσουμε μια φάση όπως αυτή, την οποία όλοι μας θα περάσουμε πιθανότατα σε κάποιο σημείο της ζωής μας.

Μερικές φορές, η μοναξιά που επιλέγετε είναι η καλύτερη επιλογή

Όταν αντιμετωπίζετε μια τέτοια κατάσταση, είναι σημαντικό πρώτα να κατανοήσουμε τη διαφορά ανάμεσα στη μοναξιά που επιλέγουμε για τον εαυτό μας ως μια μορφή αγάπης και στη μοναξιά που προβάλλεται πάνω μας.

Η πρώτη αφορά την απόφαση να ακολουθήσετε τη δική σας πορεία για να ξεκινήσετε νέα έργα με την δική σας πρωτοβουλία.

• Χωρίς αμφιβολία, είναι μια ενέργεια θάρρους που απαιτεί από εμάς να αναλάβουμε κινδύνους και να βγούμε έξω στο άγνωστο. Ωστόσο, δεδομένου ότι πρόκειται για μια απόφαση που ελήφθη από εμάς και για εμάς, είναι μια ισχυρή και θετική απόφαση που μας αφήνει μια αίσθηση της δικής μας εξουσίας και ελέγχου.

• Όμως, όταν άλλοι άνθρωποι που προχωρούν μαζί μας μάς προσφέρουν μόνο ασέβεια και περνάνε σαφή μηνύματα ότι δεν είμαστε σημαντικοί γι ‘αυτούς, μερικές φορές είναι απαραίτητο να λάβουμε κάποιες δραστικές αποφάσεις.

Η μοναξιά που οι άλλοι μπορούν να προβάλουν πάνω σας με την αρνητική τους στάση, ή αυτό που αποκαλούμε «συναισθηματική φτώχεια», είναι χωρίς αμφιβολία το πιο καταστροφικό πράγμα που μπορεί να υπάρχει σε μια σχέση.

Αντιδρώντας γρήγορα σε μια τέτοια κατάσταση, μπορείτε να αποτρέψετε την αρνητική επίδραση της αυτοεκτίμησής σας.

Θυμηθείτε ότι η μοναξιά της αυτοϊκανοποίησης θα είναι πάντα καλύτερη από την παρέα κάποιου που δεν σας εκτιμά.

Έχετε την αγάπη που επιτρέπετε στον εαυτό σας να «αξίζει»

Κάποια στιγμή, όλοι θα έχουμε παρατηρήσει αυτό το φαινόμενο ανάμεσα στους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά μας: πολλοί άνθρωποι επιτρέπουν στον εαυτό τους να έχουν αυτό που νομίζουν ότι τους αξίζει.

Κοιτάξτε αυτές τις συνηθισμένες φράσεις, οι οποίες μπορεί να είναι γνωστές σε σας:

• “Ναι, έχει τις κακές συνήθειες και τις ιδιορρυθμίες του, αλλά έχουμε μια συναισθηματική σύνδεση”.
• “Όλοι μας έχουμε κακές μέρες, αλλά ο διάβολος που γνωρίζετε είναι καλύτερος από αυτόν που δεν τον ξέρετε“
• «Συνεχίζω με αυτό το άτομο γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς να είμαι μόνος».

Σιγά σιγά, και χωρίς να το συνειδητοποιούν πραγματικά, αυτοί οι άνθρωποι παραδέχονται αυτό το είδος βλαπτικής σχέσης επειδή δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να επιδιώκουν περισσότερα. Νομίζουν ότι είναι αυτό που τους έφερε η ζωή και πρέπει να το δεχτούν.

Αυτό είναι ένα τεράστιο λάθος. Κανείς δεν αξίζει περιφρόνηση και κανείς δεν αξίζει να αισθάνεται μόνος παρά το γεγονός ότι έχει κάποιον δίπλα του. Είμαστε άξιοι της πληρέστερης, πιο ζωντανής και αυθεντικής ευτυχίας – και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με ή χωρίς σύντροφο.

Ας μάθουμε πρώτα να είμαστε το άτομο που εμείς οι ίδιοι αξίζουμε. Μην λυπάστε αν χάσετε τους ανθρώπους που δεν σας υπολογίζουν.

Μην φοβάστε να χάσετε τους ανθρώπους που δεν σας εκτιμούν.

Μόλις κατανοήσαμε πώς μπορούμε πραγματικά να εκτιμήσουμε τον εαυτό μας. Είναι τόσο εύκολο. Μην φοβάστε, μην διστάσετε να το αφήσετε να φύγει. Μην διστάσετε να πείτε αντίο σε κάποιον που δεν σας κάνει να αισθάνεστε υπέροχα, που δεν σας αγαπά όπως σας αξίζει να σας αγαπάνε, που δεν σας βλέπει ως δώρο το οποίο κάνει τη ζωή πιο όμορφη.

Μην συμβιβάζεστε με τίποτα λιγότερο από ό,τι σας αξίζει – που είναι και πολλά. Φροντίστε την πολύτιμη αυτοεκτίμησή σας, την συναισθηματική και ψυχολογική σας ευεξία και αφήστε πίσω σας οποιονδήποτε παραβιάζει την αξιοπρέπειά σας.

Εξάλλου, η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην έχουμε αυτό που πραγματικά αξίζουμε: ηρεμία, ευεξία και αίσθημα προσωπικής ικανοποίησης. Μην λυπάστε αν χάσετε τους ανθρώπους που δεν σας εκτιμούν. Μην λυπάστε αν χάσετε τους ανθρώπους που δεν σας σέβονται.

---

---

• Bisquerra Alzina, R., Álvarez Fernández, M., & Psicopedagògica, G. de R. en O. (2006). Educación emocional y bienestar. In Educación emocional. https://doi.org/DOI: 10.1515/bap-2012-0019
• Rodríguez Tejerina, J. (1994). Crónica del desamor. Medicina Balear.
• (1996). Amor y desamor: vivencias de parejas en la sociedad novohispana. Anuario Colombiano de Historia Social y de La Cultura.
• Aiquipa Tello, J. J. (2015). Dependencia emocional. Revista de Psicología.

meygeia.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι