Wednesday 28 September 2016

Καληνύχτα σας με την υπέροχη μουσική
του συνθέτη Γιώργου Αυγουστάτου!!


ΘΑΛΑΣΣΟΓΡΑΦΙΑ Ν.6 
ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ "ΘΑΛΑΣΣΟΓΡΑΦΙΕΣ" 
ΤΟΥ ΣΥΝΘΕΤΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΑΤΟΥ

Το μεσημεριανό φαγητό για το παιδί στο ολοήμερο

Οι χαλαρές και ανέμελες μέρες που το παιδί βολευόταν με ένα τοστ ή ένα κουλούρι για κολατσιό τελειώνουν όταν έρχεται η ώρα του ολοήμερου σχολείου και η μαμά καλείται, πέρα από το κολατσιό, να μεριμνήσει και για το μεσημεριανό φαγητό του παιδιού που αυτή τη φορά πρέπει να είναι πιο… φαγητό! 
Και μάλιστα, τέτοιο φαγητό ώστε να αρέσει στο παιδί, να «βολεύει» για μεταφορά στο φαγητοδοχείο, αλλά και να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις ως προς τη διατροφική του αξία –κοινώς, δεν γίνεται να τρώει κάθε μέρα μακαρόνια με τριμμένο τυρί
Για να κάνουμε τη ζωή σας λίγο πιο εύκολη, σας δίνουμε παρακάτω τις καλύτερες ιδέες για τα γεύματα του παιδιού στο ολοήμερο, καθώς και ορισμένα έξυπνα tips!

Ιδέες για μεσημεριανό φαγητό στο σχολείο

Δεδομένου ότι το μεσημεριανό είναι το κύριο γεύμα του παιδιού μέσα στη μέρα, είναι σημαντικό αυτό να περιλαμβάνει τροφές και από τις τέσσερις διατροφικές ομάδες, δηλαδή: πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λαχανικά και γαλακτοκομικά. 
Για να το κάνετε πιο ελκυστικό για το παιδί, καλό είναι το φαγητό του να έχει κάποια ποικιλία και να σερβίρεται σε μία λογική ποσότητα. Τέλος, για να γλυτώνετε και από τον διπλό κόπο, καλό είναι το παιδί να μάθει να τρώει ό,τι τρώει και η υπόλοιπη οικογένεια.

Τι μπορείτε να ετοιμάζετε, λοιπόν, από την προηγούμενη μέρα:

  • Μπιφτέκια με πουρέ ή πατάτες φούρνου.
  • Κεφτεδάκια με κόκκινη σάλτσα και ρύζι.
  • Ζυμαρικά με κιμά (ιδανικά ριγκατόνι, πένες ή φιογκάκια) ή ζυμαρικά με κόκκινη σάλτσα και τριμμένο τυρί
  • Φακές σε μορφή σαλάτας ή φακόρυζο
  • Γεμιστά
  • Κοτομπουκιές (δείτε μία τέλεια συνταγή εδώ) με βραστά λαχανικά
  • Σπιτική πίτσα (δείτε εδώ τις καλύτερες συνταγές)
  • Σπανακόπιτα ή τυρόπιτα ή κοτόπιτα ή μακαρονόπιτα (δείτε εδώ τις πιο εύκολες και νόστιμες πίτες) ή κις λορέν
  • Αρακά με πατάτες (κοκκινιστός ή γιαχνί)
  • Σπανακόρυζο ή λαχανόρυζο
  • Ριζότο με λαχανικά ή μικρές μπουκίτσες κοτόπουλο
  • Παστίτσιο ή σουφλέ
  • Πατατοσαλάτα με τόνο ή μπέικον, στην οποία μπορείτε να «κρύψετε» διάφορα λαχανικά καθώς και λίγα ρεβίθια ή φακές
  • Κοτόπουλο κοκκινιστό (μπούτι ή σε κομματάκι) με ρύζι
  • Μπέργκερ με μπιφτέκι ή κοτόπουλο πανέ, τυρί, ντομάτα και πατάτες που έχετε «τηγανίσει» στον φούρνο
Προτάσεις για συνοδευτικό
  • Αγγούρι και καρότο κομμένο σε λουρίδες (αν το παιδί δεν τρώει εύκολα λαχανικά, δείτε σε παλαιότερο άρθρο πώς θα τα κάνετε πιο ελκυστικά για το κολατσιό του)
  • Ντοματίνια τσέρι που τρώγονται ολόκληρα
  • Ελαφρώς βρασμένο μπρόκολο και κουνουπίδι (τις φουντίτσες)
  • Ένα κομμάτι τυρί (φέτα ή κασέρι)
  • Ψωμί (δείτε εδώ πώς μπορείτε να το φτιάξετε μόνη σας)
  • Φρούτο (αν δεν έχει φάει νωρίτερα, στο διάλειμμα του σχολείου)
Μερικές ακόμα συμβουλές:
  • Τα περισσότερα σχολεία συνιστούν μεταλλικό δοχείο φαγητού, ώστε να μπορεί να μπαίνει στον φούρνο για να ζεσταίνεται, και σπάνια πλαστικό (που να μπαίνει στον φούρνο μικροκυμάτων). Φροντίστε να εξοπλιστείτε με περισσότερα από ένα, καθώς είναι πολύ πιθανό το παιδί κάποια στιγμή να ξεχάσει το δικό του στο σχολείο ή ακόμα και να το χάσει. Το δοχείο αυτό θα πρέπει να έχει καπάκι που να μπορεί το παιδί να ανοίξει και να κλείσει εύκολα.
  • Εξυπηρετικά είναι ορισμένα τσαντάκια φαγητού που κυκλοφορούν στο εμπόριο, τα οποία χωρίζονται σε θαλάμους με θέσεις για κάθε τι που θα χρειαστεί το παιδί την ώρα του φαγητού, π.χ. για το δοχείο, το πιρουνάκι, ίσως ένα συμπληρωματικό ταπεράκι για σαλάτα και μερικές χαρτοπετσέτες. Για λόγους υγιεινής μπορείτε να δίνετε στο παιδί σας καθημερινά και ένα σουπλά, για να ακουμπάει εκεί το φαγητό ή και το ψωμάκι του. Τέλος, χρήσιμο είναι και ένα παγουρίνο για να μη χρειάζεται να αγοράζετε καθημερινά εμφιαλωμένο νερό.
  • Γράψτε με ανεξίτηλο μαρκαδόρο το όνομα του παιδιού σας, τόσο στο μεταλλικό σκεύος όσο και στο καπάκι, ώστε να εξυπηρετήσετε και την τραπεζοκόμο κατά τη διανομή. Επίσης, το όνομα του παιδιού μπορείτε να το γράψετε και στα υπόλοιπα σκεύη που θα χρησιμοποιεί. Εναλλακτικά, βρείτε ένα αυτοκόλλητο που μπορείτε να κολλήσετε σε όλα για να μην τα μπερδεύει με των άλλων παιδιών.
  • Καθώς στο σχολείο το παιδί δεν θα μπορεί να έχει μαχαίρι, φροντίστε το φαγητό του (ειδικά αν είναι κρέας ή κοτόπουλο) να είναι κομμένο σε μικρά κομμάτια, για να μπορεί το παιδί να το φάει εύκολα.
mama365

Αναδείξαμε το «σχολιάζειν» σε «φιλοσοφείν»
Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Αναδείξαμε το «σχολιάζειν» (το κουτσομπολεύειν)
σε «φιλοσοφείν»

από τη Μάρη Γαργαλιάνου


Δεν πάει καιρός που το μάτι μου έπεσε πάνω σε μια καταπληκτική έρευνα στα ιντερνετικά μου τεφτέρια, η οποία υποστήριζε πως «το κουτσομπολιό κάνει καλό στην υγεία». Ξέρετε, αυτές οι μικρές, ανούσιες χαζομάρες που λέμε με τους περισσότερο οικείους μας για τους «απέναντι», τα σενάρια που κάνουμε σε βάρος των άλλων προκειμένου να πάρουμε μιαν ικανοποίηση οτι εμείς είμαστε καλύτεροι.
Όλες αυτές οι χοντράδες που ξεστομίζονται σα βατράχια απο τα άγουρα χειλάκια μας με σκοπό και μόνο ένα, να εκπληρώσουμε τα καπρίτσια του «εγώ» μας, όλοι αυτοί οι σχολιασμοί που στάζουν χολή, τη στιγμή που δεν έχουμε ιδέα τι σταυρό μπορεί να κουβαλάει ο άλλος. Όλα αυτά μαζί, σε ένα. Τόσο απλά. 
Μαζευόμαστε λοιπόν τρεις τέσσερις μάγκες, ή μάγκισσες και δώστου το φτυάρι και δώστου το άνοιγμα του λάκκου και δώστου η κακία να πηγαίνει σύννεφο. Και μακάρι να ‘ταν μόνο αυτή!
Ειλικρινά, στο παραπάνω φαινόμενο δείχνω κατανόηση. Όχι, το εννοώ. Είναι πολύ πιο εύκολο άλλωστε να σκιτσάρουμε καμπούρες στις πλάτες των άλλων, από το να κοιτάμε τη δική μας. Εμείς είμαστε αλάνθαστοι, εμείς είμαστε θεοί! Καταφέραμε τόσα κι άλλα τόσα, μοχθήσαμε σκληρά για όσα πετύχαμε με όποιους τρόπους και όποια μέσα και τώρα που σα σωστοί καθηγητάδες στρογγυλοκαθόμαστε στις αναπαυτικές μας καρέκλες κρίνουμε, κρίνουμε, κρίνουμε. Ξεπερνάμε τα όρια, δημιουργούμε εντυπώσεις παραπλανώντας λόγια και στιγμές, κάνουμε εικασίες σεναριολογώντας και βασικά γούστο μας, καπέλο μας. Έτσι δεν πάει; Άλλωστε είπαμε, εμείς είμαστε θεοί.
Αναδείξαμε το «σχολιάζειν», σε «φιλοσοφείν» κύριοι και αυτό γιατί απλά τρέμουμε να ρίξουμε ένα βλέφαρο στη μίζερη ζωή μας. Στις ουσιαστικές σχέσεις που ΔΕΝ έχουμε γιατί σχεδόν όλα πλέον έχουν θυσιαστεί στο βωμό του «φαίνεσθαι», στα ιδανικά που κάποτε σα σωστά παιδιά ονειροπόλα ΕΙΧΑΜΕ, αλλά κάπου στα μέσα της διαδρομής αφήσαμε πίσω γιατί παραήταν «ιδανικά» για εμάς, στους ανθρώπους που θέλουμε να πιστεύουμε πως είναι κοντά μας, αλλά μας έχουν ήδη πουλήσει γιατί μαντέψτε… Έχουν την ίδια ηλίθια νοοτροπία με εμάς. Την πάρτη τους. Κι εμείς τη δική μας.
Ενώνονται λοιπόν η πάρτη μου, η πάρτη σου και η πάρτη του και κάνουν πάρτυ. Και περνάμε τρομερά για μια ώρα; Για δύο; Πόσες κακίες να αντέξουμε να πούμε πια. Και μετά πάλι μόνοι. Βουτηγμένοι στην τραγική μας ματαιοδοξία. Για λύπηση είμαστε… Φοβόμαστε τόσο το μέσα μας, μας πιάνει κρίση στην ιδέα της όψης του είναι μας στον καθρέφτη, που προτιμούμε χίλιες φορές να «μιλήσουμε» για οποιονδήποτε άλλο γνωστό, ή μη προκειμένου να μην ασχοληθούμε καθόλου με εμάς.
Για ακόμα μια φορά δεν επιλέγουμε μόνο τον εύκολο δρόμο, αλλά και τον πιο «κακό» για τη ψυχολογία μας. Στιγμιαία, το κουτσομπολιό λειτουργεί σαν ένεση ζωής στη γεμάτη τίποτα καθημερινότητά σου. Μετά όμως; Πως αισθάνεσαι; Καλύτερα, χειρότερα; Μήπως μίζερα ξανά; Λυπάμαι, το επέλεξες. Άνθρωπος που φοβάται να δει το μέσα του, που αρνείται τον ίδιο τον εαυτό του και επιλέγει παυσίπονα στιγμής για να γεμίσει αστερόσκονη την προσωπικότητα που δεν έχει, είναι άνθρωπος προβληματικός.
Οι απλές κουβέντες, οι υγιείς, οι ουσιαστικές, του φαίνονται εξωγήινες. 
Τρώγεται διαρκώς. Με τα ρούχα του, με την ταυτότητά του, με τους γύρω του, με τα πάντα. Φιλοσοφεί όμως. Βέβαια! Βγάζει πορίσματα μέσω των κρίσεών του. Βεβαίως. Τα αναγάγει σε κοσμοθεωρίες και έπειτα με αυτές σαν παραμύθια κάνει όνειρα γλυκά ώσπου να ξυπνήσει στον πραγματικό εφιάλτη της ζωής του. 
Μην πλανάστε φίλοι μου. Εδώ, περιγράφεται η πλειοψηφία. Σκιαγραφείται ένας μέσος άνθρωπος, που δυστυχώς μπορεί να είμαστε εμείς –δε βγάζω απ’ έξω την ουρά μου-, ή ο απέναντι, ή η γειτόνισσα που απλώνει ρούχα. Δεν έχει σημασία αυτό.
Σημασία έχει να μας δούμε κάποια στιγμή ουσιαστικά. Μπορούμε; 
Να αφήσουμε στην ησυχία του τον χ και τον ψ και να μας αντέξουμε με όλα τα κακά, τα καλά και τα παράδοξά μας. Να μας αγαπήσουμε. Μπορούμε; Διότι μόνο όταν συμβεί αυτό ειλικρινά, τότε μόνο θα καταλάβουμε πως τα λόγια τα άσχημα, τα πονηρά, τα δεύτερα που άλλους αφορούν, μόνο κακή ενέργεια μπορούν να προσθέσουν σε εμάς και λίγο «μάτι» σε εκείνους. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki