Οι σπόροι του Βασιλιά Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Μια ιστορία για την αυτοεκτίμηση

Ο Τανγκ ήταν ένας μικρός εργάτης στο βασίλειο της Ανατολής. Δούλευε το χαλκό και κατασκεύαζε καταπληκτικά εργαλεία που πουλούσε στην αγορά. 

Ήταν ευτυχισμένος με τη ζωή του και είχε καλή εκτίμηση για τον εαυτό του. Δεν περίμενε τίποτα άλλο από το να βρει τη γυναίκα της ζωής του. 

Μια μέρα, ένας απεσταλμένος του βασιλιά ήρθε να ανακοινώσει ότι ο μεγαλειότατος επιθυμούσε να παντρέψει την κόρη του με εκείνον τον νεαρό άντρα του βασιλείου που θα είχε την καλύτερη εκτίμηση για τον εαυτό του. 

Την καθορισμένη μέρα, ο Τανγκ πήγε στο παλάτι και βρέθηκε ανάμεσα σε πολλές εκατοντάδες νέους υποψήφιους μνηστήρες. 

Ο βασιλιάς τους είδε όλους και ζήτησε από τον αρχιθαλαμηπόλο του να δώσει στον καθένα από πέντε σπόρους λουλουδιών. 

Στη συνέχεια, τους ζήτησε να φύγουν και να γυρίσουν την άνοιξη με μια γλάστρα φυτεμένη με λουλούδια, που να προέρχονται από τους σπόρους που τους είχε δώσει.

Ο Τανγκ φύτεψε τους σπόρους φροντίζοντάς τους με μεγάλη προσοχή, αλλά τίποτα δεν φύτρωσε, ούτε βλαστάρια ούτε λουλούδια. Την καθορισμένη ημερομηνία, ο Τανγκ πήρε τη γλάστρα του χωρίς λουλούδια και ξεκίνησε για το παλάτι. 

Οι εκατοντάδες άλλοι μνηστήρες κρατούσαν τις γλάστρες τους που ήταν γεμάτες με καταπληκτικά λουλούδια και κορόιδευαν τον Τανγκ και την άδεια γλάστρα του. 

Ζήτησε λοιπόν ο βασιλιάς να περάσει κάθε υποψήφιος από μπροστά του και να του παρουσιάσει τη γλάστρα του. 

Ο Τανγκ εμφανίστηκε λίγο αμήχανος μπροστά στο βασιλιά: «Κανένας από τους σπόρους δε φύτρωσε, μεγαλειότατε» είπε. 

Και ο βασιλιάς του απάντησε: «Τανγκ, μείνε εδώ, δίπλα μου!».

Όταν παρέλασαν όλοι οι υποψήφιοι μνηστήρες, ο βασιλιάς τους έδιωξε όλους εκτός από τον Τανγκ. Έπειτα, ανακοίνωσε σε όλο το βασίλειο ότι η κόρη του και ο Τανγκ θα παντρεύονταν το επόμενο καλοκαίρι. Ήταν μια καταπληκτική γιορτή. 

Ο Τανγκ και η πριγκίπισσα ήταν κάθε μέρα και πιο ερωτευμένοι. Ζούσαν πολύ ευτυχισμένοι. 

Μια μέρα, ο Τανγκ ρώτησε το βασιλιά και πεθερό του: «Μεγαλειότατε, γιατί με επιλέξατε για γαμπρό, αν και οι σπόροι μου δεν είχαν ανθίσει;»

«Επειδή δεν μπορούσαν να ανθίσουν. Τους είχα βάλει να βράσουν ολόκληρη την προηγούμενη νύχτα! Έτσι, εσύ ήσουν ο μόνος που είχε αρκετή εκτίμηση προς τον εαυτό σου και προς τους άλλους ώστε να είσαι ειλικρινής και έντιμος. Έναν τέτοιο άνθρωπο ήθελα για γαμπρό!»

enallaktikidrasi.com

Οι συχνότεροι κίνδυνοι στο σπίτι για το παιδί μέχρι τα τρία του χρόνια

Οι κίνδυνοι που κρύβει ένα σπίτι για το μωρό σας, 

που μόλις περπάτησε!

Το μωρό αρχίζει να μπουσουλάει, προσπαθεί να πιαστεί και να σταθεί όρθιο στηριζόμενο σε έπιπλα και ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για οποιαδήποτε τρύπα ή χαραμάδα. 

Επίσης βάζει στο στόμα οτιδήποτε βρει και μπορεί να το καταπιεί ή να το εισροφήσει και να σφηνωθεί στους βρόγχους του.

Αντιμετώπιση κινδύνων στην ηλικία 1 έτους
-Βάλτε κάγκελα στα κεφαλόσκαλα ή σε χώρους που δεν θέλετε να μπει.
-Καθαρίστε προσεκτικά το πάτωμα από οτιδήποτε (κουμπιά, μικρά αντικείμενα, ξηρούς καρπούς) και φυλάξτε καλά μικρές μπαταρίες και κυρίως φάρμακα.
-Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται με τα μάτια της κουζίνας και το φούρνο, καθώς πολλές φορές τα παιδιά, πειράζουν τα κουμπιά χωρίς να γίνονται αντιληπτά από τους γονείς.

Αντιμετώπιση κινδύνων στην ηλικία 12-18 μηνών
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το παιδί είναι η παρόρμηση. 

Στην ηλικία αυτή το παιδί αρχίζει να καταλαβαίνει τη λέξη «μη». Καλό είναι να μην κάντε κατάχρηση των απαγορεύσεων, γιατί το «μη» χάνει την αποτελεσματικότητά του.

-Μην πανικοβάλετε το παιδί.
-Προσπαθήστε να δώσετε κατανοητές οδηγίες που δε θα συνοδεύονται από απειλές.
-Ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνει τις εξηγήσεις σας, το παιδί εκτιμά την προσπάθειά σας να του εξηγήσετε και συμμετέχει ανάλογα με την ευφυϊα του.
-Μην το αφήνετε ποτέ μα ποτέ μόνο του στην κουζίνα.
-Μάθετε το να κατεβαίνει τη σκάλα.
-Φυλάξτε καλά κρυμμένα επικίνδυνα αντικείμενα .
-Μην το αφήνετε ποτέ μόνο του με τη γάτα ή το σκύλο σας.

Στην ηλικία 2-3 χρονών
-Το παιδί αρχίζει να εξερευνά το περιβάλλον και να γοητεύεται από το παράξενο, το μυστηριώδες, το απίθανο.
-Μην ξεχνάτε ότι τα σενάρια της ζωής του ξεπερνούν σε φαντασία αυτά του κινηματογράφου.
-Η περιέργεια του παιδιού αυξάνεται αυξάνεται συνεχώς.
-Μαζί της αυξάνεται και η παρορμητικότητα.
-Το παιδί δεν είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει όλους τους κινδύνους.
-Δεν μπορεί να προβλέψει τις ενδεχόμενες αντιξιότητες.
-Δεν πρέπει να διεγείρεται η φαντασία του από κινηματογραφικές ταινίες οι ήρωες των οποίων έχουν υπεράνθρωπες ιδιότητες.

Αντιμετώπιση των κινδύνων σε αυτές τις ηλικίες
Όλα τα παιδιά δεν είναι ίδια. 

Άλλα είναι περισσότερο ανεξάρτητα, διεκδικητικά και πιο περίεργα και άλλα, πιο δειλά ή συνεσταλμένα.

Ωστόσο, όλα τα παιδιά χρειάζονται την προσοχή των γονιών τους και το ενδιαφέρον τους, προκειμένου να κατανοήσουν τους κινδύνους και να τους αποφεύγουν.

mothersblog

Να κάνετε και «κουβέντα των μεγάλων» με τα παιδιά σας

Όσα μαθαίνει το παιδί, 
όταν του μιλάτε σαν να είναι ενήλικας
Όσο αξιολάτρευτο και αν είναι να του μιλάτε μαμαδίστικα, υπάρχουν ίσως κάποιες στιγμές που θα βοηθήσετε περισσότερο το παιδί αν του απευθύνεστε με την κανονική σας φωνή, ειδικά όσο μεγαλώνει και από μωρό μπαίνει στη νηπιακή ηλικία.

Εξάλλου, με κάθε μέρα που περνάει μαθαίνει όλο και περισσότερες λέξεις και καταλαβαίνει πολύ περισσότερο σύνθετες προτάσεις. 

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να του μιλάτε συνέχεια σαν να έχετε απέναντί σας έναν ενήλικα, αλλά κάποιες φορές μπορείτε να κάνετε μία «κουβέντα των μεγάλων» γιατί θα μάθει:

Να μιλάει σαν ενήλικας
Αν δεν το ακούσει, δεν θα το μάθει. Όπως όλα τα πράγματα, το παιδί σας μαθαίνει κάτι μέσα από την παρατήρηση της μαμάς και του μπαμπά.

Πόσο σοβαρά μιλάτε
Η «σοβαρή» φωνή σας είναι χρήσιμη όταν θέλετε να ζητήσετε από το παιδί να κάνει κάτι που δεν είναι και το καλύτερό του, π.χ. να μαζέψει τα παιχνίδια του.

Πώς να μιλάει με μεγάλους
Ακόμα και αν δεν μπορεί να σχηματίσει παρά μικρές, απλές προτάσεις, δεν υπάρχει λόγος να μην του δείχνετε πώς μιλούν οι ενήλικες για να μάθει πώς μιλάμε στους μεγάλους, αλλά και να ξέρει ότι μπορεί να μιλήσει στους μεγάλους. 
Να μην αισθάνεται δηλαδή ότι είναι σε άλλο «επίπεδο» και δεν μπορεί να μιλήσει σε ανθρώπους που είναι μεγαλύτεροί του.

Πώς να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του
Όταν του μιλάτε σαν να είναι μεγάλος, χρησιμοποιείτε πολλές φορές διαφορετικές λέξεις, τις οποίες ακόμα και αν δεν καταλάβει από την αρχή, θα του είναι πιο εύκολο σταδιακά να εντάξει και στο δικό του λεξιλόγιο.

Πώς να ακολουθεί οδηγίες
Ενώ θέλετε να εξηγείται στο παιδί τα πάντα, όταν πρόκειται να κάνετε κάτι καινούριο, υπάρχουν φορές που μπορεί να θέλετε να σας ακούσει και να κάνει αυτό που του ζητάτε γιατί απλά πρέπει να το κάνει. 
Για παράδειγμα, χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε τη σοβαρή σας φωνή όταν είστε στην παιδική χαρά και του ζητάτε να μην απομακρύνεται από κοντά σας. 
Σε μερικά χρόνια, αντίστοιχες «προσδοκίες» θα έχει ο δάσκαλός του στο νηπιαγωγείο ή το σχολείο.

Ότι το σέβεστε
Ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιεί σε τόσο μικρή ηλικία, η επιλογή σας να του μιλάτε κάποιες φορές σαν ενήλικα, στέλνει το μήνυμα ότι το σέβεστε και το υπολογίζετε, ότι δηλαδή δεν θεωρείτε ότι είναι απλά ένα μικρό παιδί που δεν έχει τη δυνατότητα να διαλέξει ή να αποφασίσει για τίποτα. 
Βάζετε τις βάσεις ώστε μεγαλώνοντας να ξέρει ότι η μαμά και ο μπαμπάς του σέβονται τα συναισθήματά του, το χαρακτήρα και τις επιλογές του, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο την αυτοπεποίθησή του παιδιού.

*romper.com

childit

Όταν δίνεις, δεν αδειάζεις Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Σε πολλές στιγμές της ζωής μας θα αναζητήσουμε σχέσεις και κατάλληλους συντρόφους που, όπως πιστεύουμε ή επαναπαυόμαστε να πιστεύουμε ότι θα είναι οι κατάλληλοι, θα αισθανθούμε καλύτερα και περισσότερο ολοκληρωμένοι. 
Ανθρώπους που τους αναζητάμε όταν νιώθουμε μέσα μας χαμένοι, και αποπροσανατολισμένοι. 
Ανθρώπους που, μετά χαράς θα αφεθούμε στα χέρια τους και θα τους παραδώσουμε το τιμόνι της ζωής μας, προκειμένου εκείνοι να οδηγήσουν και να φτάσουμε σε έναν προορισμό, σύμφωνα με τις δικές τους συνισταμένες και την δική τους πυξίδα. 
Και κάτω από τις επιλογές αυτές, θα ονομάσουμε την πράξη αυτή αγάπη, έρωτα, δεχόμενοι τα πάντα.

Η αλήθεια είναι όμως ότι καμιά σχέση δεν έχει αυτή η πράξη με την αγάπη. Γιατί η αγάπη στηρίζεται και αναπτύσσεται κάτω από άλλες συνθήκες. 

Όχι την στιγμή που νιώθουμε χαμένοι και θα αφεθούμε στα χέρια κάποιου να μας δείξει τον δρόμο, όχι την στιγμή που θέλουμε να καλύψουμε το απύθμενο κενό μέσα μας, όχι την στιγμή που στις περιγραφές φίλων και γνωστών θα θελήσουμε κι εμείς να βιώσουμε τον δικό τους υπέρτατο έρωτα.

Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη την στιγμή εκείνη που εμείς είμαστε σε θέση να δώσουμε όση αγάπη έχουμε για τον εαυτό μας.

 Δίνουμε μόνο ό,τι έχουμε, και όση αγάπη έχουμε για τον εαυτό μας, τέτοια είναι η «ποσότητα» που μπορούμε να δώσουμε. 
Μα το μόνο σίγουρο είναι πως αν έχουμε ήδη αγαπήσει και αποδεχτεί τον εαυτό μας, τότε η αγάπη που θα δώσουμε θα πρόκειται για μια αγάπη που θα οδηγεί τόσο εμάς όσο και τον άλλον, σε στιγμές μοναδικές, σε αλληλεπίδραση θετική και σε αγάπη αυθεντική.

Δε χρειάζεται πια να περιμένουμε να εμφανιστεί στη ζωή μας από μηχανής θεός κάποιος και να μας αγαπήσει, αλλά πολύ περισσότερο να γίνουμε εμείς οι ίδιοι οι ηγέτες στη ζωή μας και πρώτοι εμείς να αγαπήσουμε εμάς, το όλο μας, την υπέροχη προσωπικότητα που είμαστε, ανακαλύπτοντας κάθε κρυμμένη πτυχή που καιρό φοβόμασταν να δούμε, κάνοντας λάθη, ενθαρρύνοντας τον εαυτό μας να βγει έξω από την περιοχή ασφάλειάς μας και να εμπιστευτεί τις δυνάμεις του, να εμπιστευτεί τον απέναντί του, ακόμα και με τον φόβο και την πιθανότητα να πληγωθεί και να απορριφθεί.

Δεν έχει σημασία το έξω, χοντρός- λεπτός, ψηλός- κοντός, γαλανά- καστανά μάτια, μαύρα- ξανθά μαλλιά, ιδανικές αναλογίες μοντέλων- «κοινοί θνητοί»… ένα είναι σίγουρο: όλοι μας έχουμε μια ξεχωριστή, μοναδική, ανεπανάληπτη, αξιοθαύμαστη, υπέροχη, ασύγκριτη προσωπικότητα. 
Γι αυτό, άνθρωπέ μου, μη βασανίζεσαι και μη μένεις άλλο στην αναμονή, και την ανασφάλεια. Μην αναλώνεσαι σε άσκοπες συγκρίσεις!
Είσαι ήδη υπέροχος, αξίζεις να δώσεις και να πάρεις αγάπη, ανεξάρτητα από το οτιδήποτε. 
Μη βάζεις πια τεχνητά εμπόδια στον εαυτό σου. Τρέξε, βρες αυτό που αξίζεις. 
Αν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος άνθρωπος στη ζωή σου, μη χάνεις καιρό. Μη το θεωρείς δεδομένο. 
Άνοιξέ του τώρα την καρδιά σου και μίλησέ του με τα πιο όμορφα λόγια για τα συναισθήματα που νιώθεις όταν τον βλέπεις, όταν τον αγγίζεις, όταν τον ακούς, όταν είσαι δίπλα του.

Αν δεν υπάρχει ακόμα αυτός ο άλλος άνθρωπος, τότε ίσως ξέρεις πια που να τα πεις… σε σένα τον ίδιο… φωναχτά, δυνατά, γραπτά, σε έναν καθρέφτη, απευθείας, σε μια ζωγραφιά, σε ένα τραγούδι… ξέρεις πια τι χρειάζεσαι για να δώσεις την αγάπη… αγάπη για σένα… όση περισσότερη, τόσο το καλύτερο! 
Άσε την καρδιά σου να πλημμυρίσει με αισθήματα αγάπης, δώσε το καλύτερο που έχεις, γίνει η καλύτερη αγάπη, γίνε ο λόγος να χαμογελάσουν δύο άνθρωποι αντί για ένας….
Και να θυμάσαι: όταν δίνεις, δεν αδειάζεις!
______________________
~ Αναστασία Λιόντου
enallaktikidrasi.com
antikleidi

«Η αξημέρωτη νύχτα της Βασιλεύουσας του 1453»

Η πιο συγκλονιστική αφήγηση για την Άλωση (video)

Οι παλιές προβλέψεις το έλεγαν:

«Η Πόλη που έχτισε ο γιος της Αγίας Ελένης, ο ισαπόστολος και Μέγας Κωνσταντίνος, θα ζήσει 1000 χρόνια. Και θα χαθεί, είχαν πει οι αστρολόγοι, όταν θα βασιλεύσει πάλι κάποιος Κωνσταντίνος, γιος κι αυτός μιας μάνας που θα ονομάζεται Ελένη. (σ. Ελένη Δραγάτση).

«Η αξημέρωτη νύχτα του 1453» Η συγκλονιστικη... 
από avgerinosx

«Και τα τελευταία μεσάνυχτα της ύστατης αγωνίας θα αρχίσουν μετά την πανσέληνο του Μαΐου».

Το ΄λεγαν κι αυτό οι παλιές προφητείες. (Από Μαριάννας Κορομηλά: «Η ύστατη αγωνία της Βασιλεύουσας»)

Ωστόσο παρ΄ όλον ότι τα κακά σημεία και οι προβλέψεις νόμιζε κανείς πως έβγαιναν σωστές, η πίστη πως με τη βοήθεια του Θεού η Πόλη θα σωζόταν, καθώς αυτό επιβεβαιωνόταν με νίκες της απίστευτες στις αδιάκοπες επιθέσεις των πολιορκητών, ήταν βαθειά ριζωμένη στις ψυχές των πολιορκημένων.

Και για άλλη μια φορά στις 23 του Μάη το ίδιο βράδυ άρχισε από το εχθρικό στρατόπεδο ατελείωτο κανονίδι.

Το κάστρο χτυπιόταν από όλες τις μεριές και με το πυροβολικό και με το μεγάλο κανόνι του Ουρβάνου, το πρωτοποριακό της εποχής.

Ο Μωάμεθ είχε διατάξει γενική επίθεση. Όλοι πίστεψαν πως δεν θα βαστούσαν τα τείχη.

Αλλά το κάστρο πάλι βάσταξε. 

Η Πόλη πάλι σώθηκε ενισχύοντας την πίστη των πολιορκημένων στο λόγο που έλεγε ότι:

«Του πολέμου η νίκη και των θρόνων

η κατάλυση είναι έργο της Θείας Πρόνοιας».

Η Πόλη πάλι σώθηκε ωστόσο οι μέρες της είναι μετρημένες και η πανσέληνος ανατέλλει φωτίζοντας τα νυχτερινά τριαντάφυλλα που ανθίζουν στους κήπους της Βασιλεύουσας να υποδεχθούν το Θάνατο-Χάρο.

Στις 24 Μαΐου μαθεύτηκε ότι ο σουλτάνος αποφάσισε να επιτεθεί στις 29 του μήνα από ξηρά και από θάλασσα με όλες του τις δυνάμεις.

Όλοι οι στρατιωτικοί και πολιτικοί άρχοντες, ιερείς και λαός δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να κάνουν αντιπερισπασμούς στον εχθρό και να επισκευάζουν τις νύχτες με κάθε μέσο τα τείχη που γκρεμίζονταν από τις κανονιές.

Στις 25 Μαΐου συνάχτηκαν στο παλάτι των Βλαχερνών οι άρχοντες κι ο κλήρος. Μερικοί, υποστηρίζουν πως δεν υπάρχει σωτηρία για τη Βασιλεύουσα και πως πρέπει τουλάχιστον να φύγει ο αυτοκράτορας με το επιτελείο του και να σωθεί.

Μα εκείνος αρνιέται.

– Όχι δεν παρατάω το ποίμνιό μου, λέει με δάκρυα στα μάτια. Θα μείνω μαζί του και θα πεθάνω μαζί του.

(Αρχαίο σλαβικό χρονικό της πολιορκίας και της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, που εκδόθηκε το 1855 στην Πετρούπολη στην ρωσική γλώσσα, μας πληροφορεί πως ο Παλαιολόγος λιποθύμησε στο συμβούλιο αυτό, καθώς οι άρχοντες επιμένανε να φύγει ο Αυτοκράτορας)

Από το «Χρονικόν» της Άλωσης του βυζαντινού συγγραφέα Γεωργίου Φραντζή, ο οποίος υπήρξε επιστήθιος φίλος και σύμβουλος – πρωτοβεστιάριος του τελευταίου αυτοκράτορα των Ελλήνων Κ. Παλαιολόγου, μεταφέρουμε από το βιβλίο «η Πόλις εάλω» των εκδόσεων «Νέα Σύνορα – Λιβάνη», (σε μεταγλώττιση του κειμένου από Γ. Κουσουνέλο), αποσπάσματα από την τελευταία ομιλία του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, καθόσον ενέχει αυτή θέση ιστορικού ντοκουμέντου και προς όλους μας παρακαταθήκη. Είναι – καθώς αυτή η ομιλία έγινε από τον Αυτοκράτορα – σαν μια ύστατη προσπάθεια μυστικής, υπέρτατης κοινωνίας με το λαό της Πόλης και τους υπερασπιστές της – τότε και πάντοτε.

Λέγει ο Φραντζής: «Ο Αυτοκράτορας στο οδυνηρό βράδυ της Δευτέρας, 28 Μαΐου, αφού συγκέντρωσε όλους τους άρχοντες, τους δήμαρχους, τους εκατόνταρχους και τους άλλους βαθμοφόρους του στρατού, είπε τα παρακάτω λόγια:

»Ευγενέστατοι άρχοντες, εκλαμπρότατοι δήμαρχοι και στρατηγοί, γενναιότατοι στρατιώτες, τιμημένοι και πιστοί πολίτες, ξέρετε όλοι πολύ καλά ότι έφτασε η ώρα που ο εχθρός της πίστης μας αποφάσισε να μας πιέσει ακόμη περισσότερο με όλα τα πολεμικά μέσα και τεχνάσματα που διαθέτει.

Θέλει να αρχίσει μια γενική επίθεση και πόλεμο από την ξηρά και από τη θάλασσα, έτοιμος να μας δαγκώσει σαν φαρμακερό φίδι και να μας καταβροχθίσει σαν ανήμερο λιοντάρι.

Γι΄ αυτό το λόγο σας παρακαλώ να φερθείτε με γενναιότητα και θάρρος, όπως κάνατε μέχρι τώρα, απέναντι στους εχθρούς της πίστης μας. Αφήνω στα χέρια σας την τύχη της δοξασμένης και λαμπρής πατρίδας μας, της μεγαλοπρεπέστατης και ευγενούς Βασιλεύουσας όλων των πόλεων.

Ξέρετε πολύ καλά, αδέλφια μου, ότι για τέσσερις λόγους είμαστε υποχρεωμένοι να προτιμήσουμε το θάνατο παρά τη ζωή.

Πρώτον, για την πίστη και τη θρησκεία μας, 
δεύτερον, για την πατρίδα, 
τρίτον, για τον βασιλιά, τον αντιπρόσωπο του Κυρίου μας, και 
τέταρτον, για τους συγγενείς και τους φίλους μας.

Αν λοιπόν, αδέλφια μου, πρέπει να αγωνιζόμαστε μέχρι θανάτου για έναν από τους παραπάνω λόγους, τότε έχουμε υποχρέωση να πολεμάμε ακόμη σκληρότερα όταν πρόκειται και για τα τέσσερα μαζί, διαφορετικά θα χάσουμε τα πάντα. (…) Ο βάρβαρος σουλτάνος μας έχει αποκλείσει 57 μέρες τώρα με όλες τις δυνάμεις του και μας πολιορκεί μέρα νύχτα με κάθε μέσον που διαθέτει, αλλά καταφέραμε να τον αποκρούσουμε με τη βοήθεια του Κυρίου μας Χριστού που βλέπει τα πάντα. Μη δειλιάσετε λοιπόν αδέλφια μου. (…)

Ηρθε λοιπόν, αδέλφια μου, ο σουλτάνος, μας πολιόρκησε και έχει ορθάνοιχτο το τεράστιο στόμα του να μας καταβροχθίσει τόσο εμάς όσο και την Πόλη που έχτισε ο αείμνηστος μεγάλος αυτοκράτορας, ο Κωνσταντίνος, ο οποίος την αφιέρωσε στην Παναγία Δέσποινα Θεοτόκο και Αειπάρθενο Μαρία, εκφράζοντας την ευχή να την έχουμε πάντα βοηθό και προστάτη της πατρίδας μας, που αποτελεί καταφύγιο των χριστιανών, ελπίδα και χαρά των Ελλήνων, και καύχημα όλου του κόσμου». (…)

Τελειώνοντας ο Αυτοκράτορας είπε:

»Δεν υπάρχει χρόνος για περισσότερα λόγια. Παραδίδω στα χέρια σας το ταπεινό μου σκήπτρο για να το φυλάξετε με αγάπη. Σας παρακαλώ να δείξετε αφοσίωση και υπακοή στους ανωτέρους σας (…) Να αγωνιστείτε όλοι σύμφωνα με το αξίωμά σας (…)

Να έχετε υπόψη σας ότι: (…) μας περιμένει στον ουρανό το αμάραντο στεφάνι και στη γη η αιώνια δόξα.

Ας πεθάνουμε όλοι για την πίστη του Χριστού και για την πατρίδα μας» απάντησε το ακροατήριο με μια φωνή».

Τέλος ο Αυτοκράτορας πρόσθεσε ακόμη:

» Λοιπόν, αδέλφια και συμπολεμιστές μου, να είστε όλοι έτοιμοι το πρωί. Με τη δύναμη που μας δίνει ο Θεός και τη βοήθεια της Αγίας Τριάδας, στην οποία στηρίζουμε όλες μας τις ελπίδες, ας κάνουμε τους εχθρούς μας να φύγουν νικημένοι από την πόλη μας»».

Και στην ύστατη αντίσταση, μές στην πρώτη λάμψη της αυγής της 29ης Μαϊου 1453, έπεσε «άπαρτος» ο τελευταίος της Βασιλευούσης Πόλης Αυτοκράτορας, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ, φυλάσσοντας αιώνια τις Θερμοπύλες των δικαίων του Ελληνισμού.

* Τα κείμενα ήταν της Γεωργίας Κούτσαρη
olympia

Γονείς, ενισχύστε την ψηφιακή σας νοημοσύνη! Η «Μπλε Φάλαινα» και ο διαδικτυακός Ωκεανός The Blue Whale: Important Information for Parents!

The Blue Whale Suicide Game: 
Important Information for Parents!

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο, ψυχίατρος Δρ. Κωνσταντίνος Σιώμος μιλάει στην «Ε»

«Τα παιδιά στην περίοδο της εφηβείας θα κάνουν συνήθως αυτό που κάνει η παρέα. Η ενημέρωση και μόνο δεν φτάνει γι΄ αυτήν την ηλικιακή ομάδα. Στο σχολείο θα πρέπει να υπάρχει ειδικό μάθημα έτσι ώστε να αποκτήσουμε ψηφιακή νοημοσύνη διότι το 2025 χρήστες του ίντερνετ θα είναι 9 στους 10 σε όλον τον πλανήτη και όχι 1 στους 2 που είναι σήμερα».

Ο κ. Κωνσταντίνος Σιώμος είναι ψυχίατρος όμως η «Ε» του ζήτησε να μιλήσει με αφορμή την αρρωστημένη τρέλα που ονομάζεται «Μπλε Φάλαινα» και με τη δεύτερη ιδιότητά του. Είναι πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο που σαν βασικό σκοπό έχει την ευαισθητοποίηση των πολιτών γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα.

Τα χαρακτηριστικά αυτής της θανατηφόρας, εν τέλει σε πολλές περιπτώσεις, σειράς δοκιμασιών είναι γνωστά. 

Γι' αυτό τον λόγο ρωτάμε τον κ. Σιώμο τι πρέπει να κάνουν οι γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις. 

«Από πολύ μικρή ηλικία οφείλουμε να έχουμε κάποια φίλτρα, προγράμματα γονικού ελέγχου για να μπορούμε να ελέγχουμε και να έχουμε φραγή σε ιστοσελίδες για παράνομο, ακατάλληλο ή επιβλαβές περιεχόμενο. Όλες οι εταιρίες τηλεπικοινωνιών έχουν ειδικά προγράμματα που τα προμηθεύουν αυτά αρκεί να το ζητήσουμε. Από κει και πέρα χρειάζεται ενημέρωση», λέει και αμέσως γίνεται πιο συγκεκριμένος: 

«Στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή ο γονέας δεν μπορεί να μένει στο «ξέρω μόνο να ανοίγω τον υπολογιστή». 

Πρέπει να ενισχυθεί η ψηφιακή του νοημοσύνη. Έχουμε όλοι ένα προφίλ στο διαδίκτυο. 

Ξέρουμε πώς να το διαχειριζόμαστε; 

Ποια είναι τα δικαιώματά μας; 

Ξέρουμε να τα ασκούμε; 

Για να μάθουμε και στα παιδιά μας. Ξέρουμε πώς να προστατευτούμε από το μπούλινγκ; 

Κάτι που είναι βασικό στοιχείο στο παιχνίδι «μπλε φάλαινα». Το παιδί μέσω του φόβου συνεχίζει να παίζει. Ένας ενήλικας θα το έκλεινε ή θα το αγνοούσε ή θα έκανε την καταγγελία αν απειλούνταν. Ένα παιδί δεν έχει την ικανότητα αντίστασης.

Άρα πρέπει να πούμε στα παιδιά μας να μην φοβούνται. Να έχουμε έναν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας. Να μην είμαστε τιμωρητικοί ή απαξιωτικοί. Να είμαστε κοντά στα παιδιά για να μας εμπιστευτούνε. Μόλις μας εμπιστευτούν να τα στηρίξουμε. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα απομονωθούν και αν γίνει αυτό θα επιτευχθεί ο στόχος του συγκεκριμένου παιχνιδιού και όλων αυτών των αντίστοιχων παιχνιδιών».

Σύμφωνα με τον ίδιο το φαινόμενο «Μπλε Φάλαινα» δεν είναι το πρώτο. Υπάρχουν κι άλλα που έχουν δημιουργηθεί στο παρελθόν και επηρεάζουν κυρίως αδιάγνωστους καταθλιπτικούς έφηβους ή ομάδες παιδιών που κάνουν χρήση ουσιών είτε όταν προέρχονται από φτωχό κοινωνικό και υποστηρικτικό περιβάλλον.

«Το 2006 υπήρχαν 100.000 σελίδες για το πώς μπορεί να αυτοκτονήσει κάποιος. Άρα πρέπει να δούμε πώς θα το προσεγγίσουμε» τονίζει χαρακτηριστικά.

ΕΧΕΜΥΘΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟΔΟΤΗΣ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

«Σε ένα πρώτο επίπεδο το διαδίκτυο μπορεί να χαρακτηριστεί ως εχέμυθος πληροφοριοδότης. Σε ανθρώπους που έχουν περιέργεια για όλα αυτά τα φαινόμενα το διαδίκτυο μπορεί να δώσει όλες αυτές τις πληροφορίες και δεν είναι εύκολο να βάλεις όριο σε αυτές.

Αφού συλλέγονται αυτές οι πληροφορίες δημιουργούνται ομάδες αυτοκτονίας.

Σε ένα τρίτο επίπεδο μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα δοκιμαστήριο στο οποίο οι έφηβοι εμπλέκονται σε αυτοκτονικού τύπου συμπεριφορές με ελάσσονα αυτοκτονική συμπεριφορά δηλαδή χαρακιές και χρήση ουσιών. 

Σιγά- σιγά εξοικειώνεται. 

Αυτό καταγράφεται και βρίσκει μιμητές σε όλον τον κόσμο.

Πέρα από την ελάσσονα αυτοκτονική συμπεριφορά υπάρχει και η μείζονα αυτοκτονική συμπεριφορά με ακρωτηριασμούς και τέλος υπάρχουν και οι ολοκληρωμένες αυτοκτονικές συμπεριφορές. Στην Ιαπωνία θεωρείται λύση σε κάποια προβλήματα, λόγω κουλτούρας. Υπάρχει και η συνάντηση που ονομάζεται Net Suicide που είναι η συνάντηση στον ίδιο χώρο ανθρώπων που θέλουν να αυτοκτονήσουν. Κάποιος παρατηρητής υπάρχει. Εδώ δεν είναι μόνο ψυχιατρικό το θέμα, υπάρχουν και ποινικές ευθύνες. Γι' αυτό χρειάζεται επιστημονικό τιμ με την αστυνομία και να ελέγξουμε και τις νομοθεσίες μας αυτά τα θέματα. Τα θέματα αυτά πρέπει να μπούνε σε ένα πλαίσιο διεθνούς δικαίου».

Και εγένετο Ακαδημία Ψηφιακού Πολίτη…

Ζητάμε από τον κ. Σιώμο να μας μιλήσει για τη λειτουργία της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Εθισμού και εξηγεί πως αν και αρχικός στόχος είναι να ευαισθητοποιήσει σε θέματα γύρω από το διαδίκτυο, 

«προχωρώντας όμως τα χρόνια μέσα από την επιστημονική γνώση και τη μας δουλειά ιδρύσαμε το καλοκαίρι του 2016 την Ακαδημία Ψηφιακού Πολίτη. Είναι ένα εκπαιδευτικό όργανο της Εταιρείας που συνεργάζεται στην ευαισθητοποίηση του κοινού καθώς επίσης και οργανώνουμε ημερίδες με σκοπό τη δημιουργία ενός φόρουμ διεπιστημονικής προσέγγισης και βέλτιστων πρακτικών για τη διαχείριση αυτών των θεμάτων».

ΠΩΣ ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

«Η μπλε φάλαινα εντάσσεται στο κυβερνο-έγκλημα»

*Τι λέει στην «Ε» ο ποινικολόγος, Δρ. Φώτης Σπυρόπουλος

«Η μπλε φάλαινα καθώς και άλλες συναφείς πρακτικές με τις οποίες ανήλικοι προκαλούνται σε "ασκήσεις θάρρους" μέσω διαδικτύου εντάσσονται στο κυβερνο-έγκλημα, με την έννοια

«Γεμίσατε τα νεκροταφεία με τα παιδιά μας» - Βίντεο καλεί τους μουσουλμάνους να αντισταθούν στην τρομοκρατία

Ο κολοσσός των τηλεπικοινωνιών Zain Telecom, από το Κουβέιτ, παρουσίασε ένα βίντεο, με την ευκαιρία του Ραμαζανιού, το οποίο καλεί τους μουσουλμάνους να δείχνουν ανεκτικότητα και να απορρίψουν την τζιχαντιστική βία. 

Ο Zain, ένας από τους μεγαλύτερους οργανισμούς τηλεπικοινωνιών, δραστηριοποιείται στο Κουβέιτ, τη Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν, το Ιράκ, την Ιορδανία, τον Λίβανο, το Σουδάν και το Μαρόκο. 

Το βίντεο έγινε viral αφού αναρτήθηκε στο YouTube και στο Facebook την Παρασκευή, παραμονή της έναρξης της ιερής γιορτής των μουσουλμάνων. 

Μέσα σε λιγότερες από 48 ώρες το έχουν παρακολουθήσει περισσότεροι από 1,9 εκατομμύριο άνθρωποι. 

Στο βίντεο παρουσιάζονται σκηνές τρόμου από τον πόλεμο στη Συρία και από τρομοκρατικές επιθέσεις στο Ιράκ, το Κουβέιτ, τη Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία, οι οποίες αποδίδονται σε τζιχαντιστικές οργανώσεις όπως το Ισλαμικό Κράτος ή την Αλ Κάιντα. 

«Δοξάστε τον Θεό με αγάπη, όχι με τον τρόμο» φωνάζει ένα πλήθος που καταδιώκει έναν καμικάζι ζωσμένο με εκρηκτικά. 

«Γεμίσατε τα νεκροταφεία με τα παιδιά μας και αδειάσατε τις τάξεις του σχολείου» λέει ένα παιδί απευθυνόμενο στους δράστες των επιθέσεων. 

Οι αραβικές μοναρχίες του Κόλπου, που κατηγορούνταν για μεγάλο διάστημα ότι ανέχονταν τον θρησκευτικό εξτρεμισμό, έχουν πολλαπλασιάσει το τελευταίο διάστημα τις εκκλήσεις τους κατά της τρομοκρατίας. 

Δείτε το βίντεο: 

www.lifo.gr

«Γιατί πουλί μ΄ δεν κελαηδείς πως κελαηδούσες πρώτα;»

«Γιατί πουλί μ΄ δεν κελαηδείς 

πως κελαηδούσες πρώτα;

Για πώς μπορώ να κελαηδώ ;

Με κόψαν τα φτερούδια μου, 

με πήραν τη λαλιά μου

Μας πήρανε μπρ’ αμάν την Πόλη μας 

και την Αγια-Σοφιά μας

Κλαίγει πικράν η Παναγιά.

Πώς ωφελούν οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες τα παιδιά;

Τα παιδιά από τη φύση τους αγαπούν τις τέχνες – τη ζωγραφική, το σχέδιο, τη μουσική, το θέατρο. 

Το ερώτημα όμως είναι, αν και γιατί είναι σημαντική η όποια μορφής τέχνη για τα παιδιά. 

Οι περισσότεροι ίσως θα λέγαμε πως είναι σημαντική γιατί έχουμε δει πόσο ενεργά συμμετέχουν όταν εμπλέκονται με καλλιτεχνικές δραστηριότητες. 

Αλλά ανεξάρτητα από τι πιστεύουμε, υπάρχουν πολλές τεκμηριωμένες πληροφορίες σχετικά με το γιατί η τέχνη είναι σημαντική που αξίζει να τις γνωρίζουμε.

Ας τις πάρουμε όμως από την αρχή. 

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελείται από 2 μέρη, το αριστερό και το δεξί ημισφαίριο. 

Το αριστερό ημισφαίριο χρησιμοποιείται στη λογική σκέψη και στις αναλυτικές διαδικασίες. 

Αυτό το κομμάτι του εγκεφάλου είναι συνήθως και αυτό που εκπαιδεύει το σχολείο μιας και σχετίζεται με τα μαθηματικά, την ανάγνωση και τις επιστήμες. 

Από την άλλη πλευρά, το δεξί ημισφαίριο χρησιμοποιείται στη συναισθηματική αντίληψη, στη φαντασία και στη δημιουργικότητα. Είναι αυτό το μέρος του εγκεφάλου που το τυπικό σχολικό περιβάλλον αμελεί να εκπαιδεύσει ή δίνει λιγότερη αξία.

Αυτό που αξίζει να αναφερθεί, είναι πως όταν χαρισματικά παιδιά λύνουν προβλήματα στον τομέα της διάκρισής τους, υπάρχει αυξημένη δραστηριότητα και στα δύο ημισφαίρια.

Φαίνεται πως για να είναι αποτελεσματικός ο εγκέφαλος, τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου πρέπει να συνεργαστούν. Με την τόνωση και την άσκηση του δεξιού ημισφαιρίου ενισχύεται η σύνδεση μεταξύ των δύο ημισφαιρίων. 

Όταν τα παιδιά εκτίθενται στις τέχνες, το δεξί ημισφαίριο αναπτύσσεται όπως το αριστερό λειτουργώντας παράλληλα και έτσι επιτυγχάνεται το πλήρες δυναμικό του εγκεφάλου! 

Πιο αναλυτικά, οι τέχνες ωφελούν τα παιδιά στα παρακάτω:
Δεξιότητες κίνησης. 

Πολλές από τις κινήσεις που εμπλέκονται στην παραγωγή τέχνης, όπως το να κρατάς ένα πινέλο, είναι ουσιαστικής σημασίας για την ανάπτυξη των λεπτών κινητικών δεξιοτήτων στα παιδιά. Πολλά προγράμματα προσχολικής ηλικίας δίνουν έμφαση στις λεπτές κινητικές δεξιότητες διότι θα φανούν χρήσιμες στο γράψιμο.
Συγκέντρωση. 

Η ικανότητα συγκέντρωσης είναι μια βασική δεξιότητα που αναπτύσσεται μέσα από ένα σύνολο δραστηριοτήτων και οι τέχνες παρέχουν πολλές ευκαιρίες για τη βελτίωσή της όπως για παράδειγμα η σχεδίαση μέσα σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η συμμετοχή στις τέχνες βελτιώνει την ικανότητα συγκέντρωσης των παιδιών με αποτέλεσμα να ωφελούνται και σε άλλες πτυχές της ζωής τους (πχ. σχολείο).
Ανάπτυξη λεκτικής και μη λεκτικής επικοινωνίας. 

Για τα πολύ μικρά παιδιά η ενασχόληση με τις τέχνες παρέχει ευκαιρίες για να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιό τους – μαθαίνουν λέξεις για τα χρώματα, τα σχήματα, τα συναισθήματα και άλλα τόσα. Παράλληλα όμως, μέσα από το θέατρο και τον χορό μαθαίνουν τους μηχανισμούς της γλώσσας του σώματος και το πώς οι κινήσεις επικοινωνούν διαφορετικά συναισθήματα.
Επίλυση προβλημάτων. 

Πώς μπορώ να απεικονίσω ένα συγκεκριμένο συναίσθημα μέσα από τον χορό; Πώς θα αντιδράσει ο χαρακτήρας μου σε αυτήν την κατάσταση; Πώς μπορώ να κάνω το έργο μου να μοιάζει πιο ρεαλιστικό; Σύμφωνα με έρευνες, η καλλιτεχνική εκπαίδευση ενισχύει την επίλυση προβλημάτων και την κριτική σκέψη. Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής δημιουργίας, το παιδί καλείται να πάρει αποφάσεις, να κάνει επιλογές, να εξερευνήσει, να σκεφτεί, να πειραματιστεί, να δοκιμάσει νέες ιδέες – δεξιότητες που απαιτούνται σε οποιαδήποτε καριέρα και αν επιλέξει το παιδί στο μέλλον.
Επιμονή. 

Η ενασχόληση με τις τέχνες απαιτεί την επιμονή του καλλιτέχνη. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί κρατήσει βιολί για πρώτη φορά στα χέρια του, γνωρίζει πως δεν μπορεί να παίξει Μπαχ με το πρώτο. Μέσα από την εξάσκηση, την εκμάθηση τεχνικών και δεξιοτήτων και με την επιμονή στον στόχο, βρίσκεται πολύ κοντά στο να μεγαλουργήσει. Σε έναν όλο και πιο ανταγωνιστικό κόσμο, όπου οι άνθρωποι καλούνται να αναπτύσσουν συνεχώς νέες δεξιότητες, η επιμονή είναι απαραίτητη στην επίτευξη της επιτυχίας.
Εφευρετικότητα. 

Όταν τα παιδιά ενθαρρύνονται να εκφραστούν και να πειραματιστούν στη δημιουργία της τέχνης, αναπτύσσουν μια αίσθηση καινοτομίας που θα είναι σημαντική στην ενήλικη ζωή τους. Η κοινωνία μας σήμερα για να προχωρήσει μπροστά χρειάζεται άτομα που να γνωρίζουν πώς να σκέφτονται, να αναζητούν νέους τρόπους για βελτίωση, χωρίς να ακολουθούν μόνο κατευθύνσεις.
Δημιουργικότητα. 

Το να είναι κάποιος σε θέση να προσεγγίζει τα πράγματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες και να σκέφτεται “έξω από το κουτί”, θα τον κάνει να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους. Οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες παρέχουν τεράστιες ευκαιρίες στα παιδιά να ενισχύσουν και να εξασκήσουν τη δημιουργικότητά τους με αποτέλεσμα να επωφελούνται και στην ενήλικη ζωή.
Αυτοπεποίθηση. 

Οι τέχνες τονώνουν την αυτοπεποίθηση των παιδιών. Για παράδειγμα οι δεξιότητες που αναπτύσσονται μέσα από το θέατρο, όπως το να καταφέρεις να περάσεις ένα πειστικό μήνυμα ή να διαχειριστείς με άνεση τη σκηνή μπροστά σε μεγάλα ακροατήρια, ενισχύουν την αυτοπεποίθηση των παιδιών. 

Επίσης, οι τέχνες χτίζουν την αυτοπεποίθηση επειδή δεν υπάρχει μόνο ένας σωστός τρόπος για να κάνεις τέχνη. Κάθε παιδί μπορεί να αισθανθεί περήφανο για τις πρωτότυπες καλλιτεχνικές δημιουργίες του ακόμα και αν αντιμετωπίζει σωματικές, συναισθηματικές ή μαθησιακές προκλήσεις.
Συνεργασία. 

Οι περισσότερες καλλιτεχνικές δραστηριότητες έχουν συλλογικό χαρακτήρα. Μέσα από αυτές τα παιδιά εξασκούνται στο να εργάζονται μαζί, να μοιράζονται ευθύνες και να λειτουργούν με άλλους για την επίτευξη ενός κοινού στόχου. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί έχει ένα ρόλο σε ένα μουσικό σύνολο, ή σε ένα θέατρο ή σε έναν χορό, αρχίζει να καταλαβαίνει ότι η συμβολή του είναι απαραίτητη για την επιτυχία της ομάδας ακόμα και αν δεν έχει τον μεγαλύτερο ρόλο.
Σχολικές επιδόσεις. 

Μελέτες δείχνουν ότι υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στην τέχνη και άλλα επιτεύγματα. Για παράδειγμα έχει βρεθεί ότι παιδιά που συμμετέχουν τακτικά σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες, είναι τέσσερις φορές πιο πιθανό να τα πηγαίνουν καλύτερα στο σχολείο από τα παιδιά που δεν συμμετέχουν.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;
Για να βοηθήσουν οι γονείς την ενασχόληση των παιδιών με τις τέχνες, αυτό που μπορεί να κάνουν αρχικά είναι να παρέχουν στη διάθεση του παιδιού και σε εύκολη πρόσβαση υλικά που σχετίζονται με την τέχνη όπως χαρτιά, μολύβια, μπογιές, μουσική, βιβλία κα.

Οι γονείς πρέπει να δείχνουν ενθουσιασμό για τις καλλιτεχνικές δημιουργίες του παιδιού – πχ. να τις κρεμούν στον τοίχο ή να τις αποθηκεύουν σε ένα φάκελο. Με αυτό τον τρόπο θα αισθάνεται το παιδί ότι η δημιουργία του είναι σημαντική.

Παρατηρήστε την τέχνη γύρω σας. Επισκεφθείτε μουσεία, συναυλίες, θέατρα. Παρατηρήστε την τέχνη ακόμα και στο πάρκο, στον ουρανό, στη βροχή, στο χώμα. 

Συζητήστε για αυτά που βλέπετε.
Όταν το παιδί δείχνει ενδιαφέρον για τις τέχνες, είναι σημαντικό οι γονείς να ενθαρρύνουν την προτίμησή του με το να συμμετέχει σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες και μαθήματα.

Τέλος, οι γονείς πρέπει να θυμούνται πως αν και τα παιδιά μπορεί να διαπρέψουν και να ανθίσουν μέσα από τις τέχνες, δεν είναι απαραίτητο να δημιουργήσουν αριστουργήματα για να έχουν μια ουσιαστική καλλιτεχνική εμπειρία. 

Η τέχνη είναι μια διαδικασία, όχι ένα προϊόν. Είναι η διαδικασία της δημιουργίας, της εξερεύνησης, της ανακάλυψης και του πειραματισμού που έχει την περισσότερη αξία!

Βιβλιογραφία:

• Bresler, L. (1998). “Child Art,” “Fine Art,” and “Art for Children”: The Shaping of School Practice and Implications for Change. Arts Education Policy Review, Vol.100, Issue 1.
• Golomb, C. (2002). Child Art in Context: A Cultural and Comparative Perspective. Washington, DC, US: American Pscychological Association.
• Phillips, L. (2013). Top 10 Skills Children Learn from Arts. The Washington P

parentshelp.gr
Σχετικά: Καλλιτέχνες από κούνια… - Γιατί είναι σημαντική η όποιας μορφής τέχνη για τα παιδιά

Το να ξέρεις να εκτιμάς, είναι αξία ανεκτίμητη! Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Στην ζωή σου μην θεωρείς τίποτα ως δεδομένο! 

Οι σχέσεις όσο εύκολα χτίστηκαν, ακόμη πιο εύκολα μπορεί να διαλυθούν! 

Αυτό που χρειάζεται είναι η συνεχής προσπάθεια και η αναγνώριση, από μέρους μας, όλων αυτών που μας προσφέρει ο άλλος! 

Είτε είναι η καλοσύνη, η αγάπη, η στήριξη, η προσοχή!

Μην εκμεταλλευτείς ποτέ την αγάπη του άλλου και επαναπαυτείς από όλα όσα σου προσφέρει! 

Είτε είναι φίλη-ος σου, ο σύντροφός σου , η πεθερά σου, ένας γνωστός που απλά νοιάζεται για σένα! 

Όσο δοτικός άνθρωπος και αν είναι, κάποια στιγμή κουράζεται! 

Οι σχέσεις θέλουν συνεχή προσπάθεια και από τις δυο πλευρές για να κρατηθούν υγιείς και να εξακολουθούν να υπάρχουν! 

Ένα χαμόγελο, ένα χάδι, μια αγκαλιά, ένα τηλεφώνημα!

Το να ξέρεις να εκτιμάς, είναι αξία ανεκτίμητη! 

Και αυτό δεν ισχύει μόνο στις προσωπικές σχέσεις αλλά και τις επαγγελματικές! 

Δείξε την εκτίμησή σου με απλά πράγματα: 

Με το να προσφέρεις ένα μικρό δωράκι στον πελάτη σου που σε στηρίζει χρόνια, να φτιάξεις ένα γλυκό στην γειτόνισσα που σε νοιάζεται, να βγάλεις την μαμά και την πεθερά σου έξω μια Κυριακή για φαγητό, για να τις ξεκουράσεις που σου μαγειρεύουν ή προσέχουν τα παιδιά. 

Να κάνεις ένα τηλεφώνημα απλά για να πεις «σ’ αγαπώ».

Ας δείξουμε την αγάπη μας στα πρόσωπα που νοιάζονται για εμάς και μας αγαπάνε! 

Η αγάπη πρέπει να δίνεται απλόχερα! 

Μην το αφήσεις για κάποια άλλη στιγμή! 

Κάντο τώρα! 

Δεν γνωρίζουμε ποτέ πως μπορεί να τα φέρει η ζωή! 
Είναι τόσο απρόβλεπτη! Ακόμη και αυτή δεν είναι δεδομένη!

 

Μαρία Αρφαρά

enallaktikidrasi