Πες το με τα χέρια, μπορείς

σ' αγαπώ

Κωνσταντίνα Κούνεβα

Πάνε ήδη τρεις μήνες από τότε που η συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα
δέχτηκε αποτρόπαια δολοφονική επίθεση με βιτριόλι. Η Κωνσταντίνα νοσηλεύεται ακόμα και η υγεία της αποκαθίσταται με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς, κυρίως χάρη στο τεράστιο ψυχικό της σθένος. Στις 25 Μαρτίου μάλιστα, υποβλήθηκε σε
τριπλή εγχείρηση γιά την αποκατάσταση του οισοφάγου ο οποίος είχε καταστραφεί από το βιτριόλι, ώστε να μπορεί πλέον να σιτίζεται φυσιολογικά.
Ωστόσο, η υπόθεση δεν έχει ακόμα διελευκανθεί, οι αρχές δεν παρουσιάζουν τίποτα καινούργιο και γενικά δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια θετική εξέλιξη σχετικά με τον εντοπισμό των ηθικών και φυσικών αυτουργών. Το ελληνικό τμήμα της Διεθνους Αμνηστίας του οποίου είμαι μέλος κατάφερε να περάσει την
υπόθεση της Κωνσταντίνας ως international petition (τόσο φριχτή ήταν...).
Αυτό σημαίνει ότι θα γίνει συλλογή υπογραφών σε παγκόσμιο επίπεδο προκειμένου να ασκηθούν πιέσεις στις ελληνικές αρχές για απόδοση δικαιοσύνης. 
....
Είναι πολύ σημαντικό να μαζέψουμε τουλάχιστον 10.000 υπογραφές μέχρι την εργατική Πρωτομαγιά, ημερομηνία που θα παραδοθούν στον Υπουργό Εσωτερικών της Ελλάδας.

Πολλά ευχαριστώ,
Αλίκη Βασώνη

Το «Αληθώς Ανέστη» και ο κανονικός τρόπος ζωής

Αληθώς Ανέστη: ακούγεται σ’ όλη την Οικουμένη απ’ όλους τους Ορθοδόξους την ημέρα του Πάσχα. 

Τι σημαίνει αυτό; Ο καθένας το προσλαμβάνει διαφορετικά αλλά ίσως λίγοι είναι αυτοί για τους οποίους το «αληθώς ανέστη» σημαίνει αλλαγή πορείας, πορεία αγιασμού, αποδοχή του Χριστού.

Για τους πολλούς –και δυστυχώς σ’ αυτούς ανήκουμε κι εμείς οι «πιστοί»- το «αληθώς ανέστη» είναι συνώνυμο ενός ανώδυνου «χρόνια πολλά» (κάτι σαν το «happy birthday» ή χειρότερα, είναι το έναυσμα για το γιορτινό τραπέζι. Λίγοι πιστεύουμε αυτό που τα χείλη λένε....

«Αληθώς Ανέστη»: Πόσο επιφανειακά αλήθεια δεχόμαστε την Ανάσταση του Χριστού. Είναι μόνο μια απλή συναισθηματική φόρτιση, μια πρόσκαιρη αίσθηση χαράς; Τραγική απόδειξη: μία εβδομάδα το πολύ μετά την Ανάσταση, όλα «παίρνουν τον κανονικό τους ρυθμό» και το «αληθώς ανέστη» παραμερίζεται.

Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα ότι ο «κανονικός ρυθμός ζωής» είναι μόνο ο αναστάσιμος. Δεν έχουμε νιώσει ότι τίποτε πριν από την Ανάσταση δεν ήταν «φυσιολογικό» και ότι μόνο τώρα όλα αποκαθίστανται, όλα αγιάζονται.

«Αληθώς Ανέστη»: ναι, ο Χριστός αναστήθηκε. Και όλοι τώρα μπορούμε να αναστηθούμε. Αρκεί να καταλάβουμε ότι η Ανάσταση δεν σταματά 50 μέρες μετά (αν το κρατάμε κι αυτό, γιατί οι περισσότεροι ξεχνάμε το «Χριστός ανέστη» μετά από 10 μέρες).

Η Ανάσταση είναι γεγονός καθημερινό πλέον. Αυτό πρέπει να το πιστέψουμε, να το καταλάβουμε, να το βιώσουμε. Τότε μόνο η ζωή μας, η ύπαρξή μας θα είναι μια διαρκής επιβεβαίωση της Ανάστασης. Τότε μόνο, η καρδιά και όχι τα χείλη, θα λέει «αληθώς ανέστη».

xfe.

Αναρτήθηκε από blackmail