Ένα χαμομηλάκι γράφει στον Άγιο Βασίλειο

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλειε,

γράφω γράμμα σε σένα
και όχι σε αυτόν που φοράει
κόκκινα ρούχα όολο όλοο
επειδή εσύ είσαι ο πραγματικός
από την Καισαρεία
και θέλω να σου πω
ότι ούτε κούκλα θέλω
ούτε ούτε κουκλόσπιτο θέλω
ούτε μπογιές ούτε τίποτα από αυτά επειδή έχω

αλλά θέλω το νέο χρόνο που έρχεται
να κάνεις ένα δώρο στους μεγάλους
και όχι στα παιδάκια
θέλω να δώσεις μυαλόοοο
σε όλους τους μεγάλους
για να μη χτυπάνε τα παιδάκια
και ούτε να τους κάνουνε
άλλα φοβερά κακά
και με το μυαλό που θα δώσεις
όλες οι μαμάδες και οι μπαμπάδες
θα προσέχουνε τα παιδάκια τους

αυτό το δώρο θέλω και τίποτα άλλο

Σε αγαπάω πολύ
χαμομηλάκι

---------------

πρώτη ανάρτηση: Δευτέρα, 31 Δεκεμβρίου 2007

Θέλω να μου χαρίσεις κάτι...

- Ό,τι θες.
- Ό,τι θέλω; Τ' ορκίζεσαι;
- Στ' όρκίζομαι.
- Είναι δύσκολο.
- Δεν πειράζει.
- Είναι ακριβό.
- Δεν με νοιάζει.
- Είναι σπάνιο.
- Τόσο το καλύτερο.
- Είναι επικίνδυνο.
- Δεν φοβάμαι.
- Μπορεί να καείς άμα το πιάσεις.
- Θα γίνω νερό να σβήσω την φωτιά.
- Μπορεί να σου γλιστρήσει απ' τα χέρια και να φύγει.
- Θα το ξαναπιάσω.
- Μπορεί να πάει πολύ μακριά.
- Θα το κυνηγήσω.

Thomas Baker Oil Paintings "The Gift"

- Μπορεί να χαθεί στον ουρανό.
- Θα γίνω πουλί να το ψάξω.
- Μπορεί να βυθιστεί στη θάλασσα.
- Θα γίνω αγκίστρι να το πιάσω.
- Μπορεί να πνιγεί στο σκοτάδι.
- Θα περιμένω τα χαράματα.
- Μα μπορεί να διαλυθεί ως τότε.
- Θα φέρω τ' άστρα να φωτίσουν πιο νωρίς.
- Είναι τόσο μικρό, δεν θα μπορέσεις να το πιάσεις.
- Θα ζητήσω σ' ένα μυρμήγκι να με βοηθήσει.
- Κι αν είναι μεγάλο σαν σπίτι;
- Θα φέρω γερανό.
- Κι αν είναι μεγάλο σαν βουνό;
- Θα φέρω ένα γερανό πιο μεγάλο από βουνό.
- Υπάρχει;
- Θα τον φτιάξω.
- Που ξέρεις να φτιάχνεις γερανούς;
- Δεν ξέρω.
- Τότε;
- Τότε θα μάθω.
- Από που;
- Από τα βιβλία.

- Κι αν δεν το λένε τα βιβλία;
- Θα βρω τον γέροντα που φτιάχνει γερανούς.
- Κι αν έχει πεθάνει;
- Θα βρω τον άλλον γέροντα.
- Ποιον άλλον γέροντα;
- Εκείνον που ξέρει όλα τα βότανα.
- Όλα τα βότανα;
- Όλα τα χόρτα και τα μικρά άνθη του αγρού. Ξέρει τι μάγια κρύβουν.
- Και πως θα φέρει εκείνος το βουνό;
- Όχι εκείνος, εγώ. Θα μου δώσει βότανα να πιω, να γίνω τόσο δυνατός, που θα μπορέσω να το σηκώσω το βουνό.

- Εμένα θα μπορείς να με πάρεις αγκαλιά;
- Πάντα.
- Τώρα.
- Τώρα. Έλα, τι θέλεις;
- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θέλεις.
- Ό,τι, ό,τι θέλω, τ' ορκίζεσαι;
- Στ' ορκίζομαι.
- Θέλω,... θέλω κάτι που δεν υπάρχει πουθενά.
- Να το φτιάξουμε.
- Με τι;
- Με τι θέλεις;
- Δεν ξέρω.
- Να το φτιάξουμε με ξύλο καρυδιάς και χρυσά καρφιά.
- Όχι, όχι δεν είναι έτσι.
- Να το φτιάξουμε με πούπουλα και ψίχουλα, με σταγόνες και γαργαλήματα και να του βάλουμε ένα κλειδί να το κουρδίζεις.

- Όχι, όχι, δεν θέλω κλειδί.
- Γιατί;
- Μπορεί να το χάσω.
- Θα στο κρεμάσω στον λαιμό.
- Μπορεί να χαθώ κι εγώ.
- Θα έρθω να σε βρω.
- Κι αν δεν μπορείς να με βρεις;
- Θα μπορέσω.
- Κι αν είναι σκοτάδι;
- Θ' ανάψω κερί.
- Κι αν λιώσει το κερί;
- Ως τότε θα σ' έχω βρει.
- Κι αν όχι;
- Θα ψάχνω ώσπου να σε βρω.
- Πόσο θα ψάχνεις;
- ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!
- Τι θα πει για πάντα;
- Ότι Σ' ΑΓΑΠΩ!

- Κι εγώ τι θα κάνω ώσπου να με βρεις;
- Μπορείς να κοιμηθείς.
- Που;
- Κάτω από μια μυρσινιά.
- Που έχει μυρσινιές;
- Παντού.
- Έχει και λιοντάρια παντού;
- Όχι.
- Που έχει λιοντάρια;
- Στην ζούγκλα.
- Είναι κοντά η ζούγκλα;
- Πολύ μακριά. Στην άλλη άκρη του κόσμου...
- Δεν μπορούν να έρθουν εδώ ποτέ;
- Ποτέ.
- Τ' ορκίζεσαι;
- Στ' ορκίζομαι.

- Ξέχασα τι θα πει για πάντα.
- Θα πει ότι σ' αγαπώ.
- Πόσο;
- Ως τον ουρανό.
- Ναι, ναι. Να κοιμηθώ τώρα;
- Ναι.
- Θα με πάρεις αγκαλιά;
- Ναι.
- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.
- Ό,τι θέλεις.
- Ό,τι, ό,τι θέλω, τ' ορκίζεσαι;
- Ναι.

ΑΝΘΗ ΔΟΞΙΑΔΗ-ΤΡΙΠ

http://antikleidi.com

Μια κούκλα απ' αλάτι - A doll of salt Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

A doll of salt

Μια μέρα, ρώτησε τον Νασρεντίν ένας μαθητής του:
- Πες μου δάσκαλε: Πώς θα μπορούσες να περιγράψεις τη δουλειά ενός αναζητητή της Αλήθειας;

Ο Νασρεντίν κοίταξε για λίγο σιωπηλός τον μαθητή του κι ύστερα χαμογέλασε πονηρά και του είπε:...
- Σαν την ιστορία της κούκλας από αλάτι.
- Δηλαδή; ρώτησε ο μαθητής απογοητευμένος, νομίζοντας ότι ο δάσκαλός του τον κοροϊδεύει.
- Άκου την ιστορία, λοιπόν, είπε ο Νασρεντίν, όχι όμως με τ' αυτιά σου, αλλά με την καρδιά σου. Και να η ιστορία που είπε ο Μουλά Νασρεντίν στον μαθητή του:

«Μια κούκλα φτιαγμένη από αλάτι, ψάχνοντας να βρει την αλήθεια για το τι τέλος πάντων ήταν, ταξίδεψε χιλιάδες μίλια στεριάς, μέχρι που έφτασε και σταμάτησε στην άκρη της θάλασσας. Έμεινε ακίνητη κοιτάζοντας μαγεμένη εκείνη την υγρή κινούμενη μάζα που δεν έμοιαζε με τίποτα από όλα όσα είχε δει ως τότε και δεν ήξερε το όνομά της.
- Τι είσαι εσύ; ρώτησε η κούκλα από αλάτι τη θάλασσα.

- Έλα μέσα και δες μόνη σου, απάντησε η θάλασσα με ένα χαμόγελο καλοσύνης κι αγάπης.

Έτσι, η κούκλα από αλάτι προχώρησε, τσαλαβουτώντας στα νερά, προς τα μέσα.
Όσο πιο βαθιά προχωρούσε, τόσο περισσότερο διαλυόταν μέχρι που έμεινε ένα μικρό κομματάκι από αυτή. Πριν διαλυθεί και το τελευταίο αυτό κομμάτι της και γίνει ένα με τη θάλασσα, η κούκλα από αλάτι πρόλαβε και φώναξε με θαυμασμό, μεθυσμένη από μια αλλόκοτη και πρωτόγνωρη χαρά
- Τώρα ξέρω τι είμαι! ».

http://antikleidi.com

Έχουν οι καλικάντζαροι ονόματα και κουσούρια; - Και βέβαια έχουν και… ζουν ανάμεσά μας 12 ημέρες και μας τρολάρουν!!

Οι καλικάντζαροι είναι μια παλιά παράδοση στην πατρίδα μας. Και σε κάθε τόπο και πιο πολύ στα χωριά, υπάρχουν χίλιοι θρύλοι και έθιμα γύρω από αυτούς. Εμφανίζονται κάθε Χριστούγεννα.

Μερικοί λένε ότι είναι πνεύματα, άλλα καλά και άλλα κακά. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι είναι παράξενα όντα, μαλλιαρά και ότι τρυπώνουν στα σπίτια από τις καμινάδες. Τις νύκτες πηγαίνουν και κλέβουν τα φαγητά που βρίσκουν και… πιο πολύ τα σύκα γιατί τους αρέσουν πολύ.

Έρχονται την παραμονή των Χριστουγέννων και… ζουν ανάμεσά μας 12 ημέρες: την 25,26,27, 28,29,30 και 31 Δεκεμβρίου, την 1,2, 3,4, 5 Ιανουαρίου και φεύγουν των Φώτων.

Αρχηγός τους είναι ο Μαντρακούκος, που είναι κουτσός κι άγριος και ο πιο επικίνδυνος απ' όλη την ομάδα. Ακολουθεί ο Μαγάρας, με την τεράστια κοιλιά του, ο οποίος μαγαρίζει όλα τα φαγητά και τα γλυκά. Επίσης έρχεται ο Κωλοβελόνης, που είναι αδύνατος και σουβλερός σα μακαρόνι και περνά από κλειδαρότρυπες και χαραμάδες. Άλλος είναι ο Κοψαχείλης με τεράστια κοφτερά δόντια, που κρέμονται από το στόμα του. Κανένας δεν μοιάζει με τον άλλο και έχει ο καθένας το κουσούρι του.

Οι καλικάντζαροι έχουν ονόματα σύμφωνα με τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά τους. 

Πιο συγκεκριμένα:

1. ΜΑΛΑΓΑΝΑΣ. Ο Μαλαγάνας θέλει πολύ προσοχή γιατί ξεγελάει τα παιδιά με γλυκόλογα και έτσι καταφέρνει να τους παίρνει τα γλυκά
2. ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΗΣ. Ο Τρικλοπόδης έχει χταποδίσιο χέρι που το χώνει παντού και σκουντουφλάνε πάνω του οι άνθρωποι. Του αρέσει πολύ να μπερδεύει τις κλωστές από το πλεχτό της γιαγιάς.
3. ΠΛΑΝΗΤΑΡΟΣ. Ο Πλανήταρος πλανεύει τους ανθρώπους γιατί μπορεί να μεταμορφώνεται σε ζώο ή σε κουβάρι.
4. ΜΑΛΑΠΕΡΔΑΣ. Του Μαλαπέρδα του αρέσει να κατουράει και στα φαγητά την ώρα που μαγειρεύονται. Γι’ αυτό όσες νοικοκυρές τον ξέρουν φροντίζουν να κλείνουν καλά το καπάκι της κατσαρόλας τους.
5. ΜΑΓΑΡΑΣ. Ο Μαγάρας έχει μια κοιλιά σαν τούμπανο και αφήνει βρομερά αέρια πάνω στα φαγητά των ανθρώπων.
6. ΜΑΝΤΡΑΚΟΥΚΟΣ. Αυτός ο αρχικαλικάντζαρος την ημέρα κρύβεται στις μάντρες και τη νύχτα βγαίνει και πειράζει τις γυναίκες που περπατούν στο δρόμο. Είναι κοντόχοντρος, τραγοπόδαρος, καραφλός, ασχημομούρης, πιο πολύ απ’ τους άλλους και πολύ επικίνδυνος.
7. ΚΑΤΑΧΑΝΑΣ. Ο Καταχανάς τρώει διαρκώς και τα πάντα. Ρεύεται και βρωμάει απαίσια.
8. ΠΕΡΙΔΡΟΜΟΣ. Ο Περίδρομος είναι ο άλλος φαταούλας της παρέας.
9. ΚΟΥΛΟΧΕΡΗΣ. Ο Κουλοχέρης είναι σαραβαλιασμένος, μ’ ένα χέρι κοντό κι ένα μακρύ κι όλο μπερδεύεται και πέφτει κάτω.
10. ΠΑΡΩΡΙΤΗΣ. Ο Παρωρίτης έχει μύτη σαν προβοσκίδα και πολύ μαλακή. Εμφανίζεται λίγη ώρα πριν λαλήσει ο πετεινός, αξημέρωτα κι έχει μανία να παίρνει τις φωνές των ανθρώπων.
11. ΓΟΥΡΛΟΣ. Ο Γουρλός έχει τα μάτια του τεράστια σαν αυγά και πεταμένα έξω. Φυσικά δεν του ξεφεύγει τίποτα.
12. ΚΟΨΟΜΕΣΙΤΗΣ. Ο Κοψομεσίτης είναι κουτσός και καμπούρης και πιο πολύ απ’ όλους τους άλλους καλικάντζαρους του αρέσουν οι τηγανίτες με το μέλι.
13. ΣΤΡΑΒΟΛΑΙΜΗΣ. Το χαρακτηριστικό του Στραβολαίμη είναι ότι στριφογυρνάει διαρκώς σα σβούρα το κεφάλι του.
14. ΚΟΨΑΧΕΙΛΗΣ. Του Κοψαχείλη τα δόντια είναι τεράστια και κρέμονται έξω από τα χείλη του. Του αρέσει να κοροϊδεύει τους παπάδες και γι αυτό φορά συνήθως ένα ψεύτικο καλυμμαύκι.
15. ΚΩΛΟΒΕΛΟΝΗΣ. Ο Κωλοβελόνης είναι μακρύς σαν μακαρόνι κι έτσι μπορεί εύκολα να περνάει από τις κλειδαρότρυπες κι από τις τρύπες του κόσκινου. Είναι ιδιαίτερα σβέλτος και γρήγορος στις κινήσεις του. Λένε πως ίσως ο Κωλοβελόνης να έχει ουρά που καταλήγει σε βέλος.
16. ΒΑΤΡΑΚΟΥΚΟΣ. Ο Βατρακούκος είναι θεόρατος και ολόιδιος βάτραχος.
17. ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΔΑΡΟΣ. Η μεγαλειότητά του είναι φαλακρός και κασιδιάρης κι έχει ένα κατσικίσιο ποδάρι. Είναι κακορίζικος, ελεεινός και γρουσούζης. Όπου βάλει το κατσικίσιο του ποδάρι φέρνει καταστροφή.
18. ΠΑΓΑΝΟΣ. Η αφεντιά του είναι κουτσός. Λένε μάλιστα πως τον κούτσανε μια κλωτσιά από το γαϊδούρι της Μάρως, μιας χωριατοπούλας που την κυνηγούσε κάποτε ο Παγανός για να την κάνει γυναίκα του, αλλά αυτή κρύφτηκε στα σακιά με το αλεύρι που είχε φορτωμένα στο γαϊδούρι της και κατάφερε να του ξεφύγει. Ο Παγανός έτρεξε μανιασμένος κοντά στο γαϊδούρι και την έψαχνε. Το ζωντανό τότε τρόμαξε τόσο πολύ που άρχισε να κλωτσάει. Μια δυνατή φαίνεται πως έφαγε ο Παγανός και σακατεύτηκε. Ο Παγανός λατρεύει τη στάχτη και γι’ αυτό τρυπώνει από τις καμινάδες. Φοβάται όμως πιο πολύ απ’ όλους τους Καλικάντζαρους τη φωτιά και γι’ αυτό οι νοικοκύρηδες φροντίζουν να μη σβήσει κατά τη διάρκεια του δωδεκαήμερου. Ρίχνουν μάλιστα και αλάτι που κάνει θόρυβο όταν πέσει στη φωτιά, για να τον τρομάξουν ακόμα περισσότερο, όπως αναφέρει το strange.

Τα… τρολ
Μορφές σαν αυτές των καλικαντζάρων υπάρχουν σε όλους σχεδόν τους λαούς του κόσμου. Πιο γνωστά είναι τα Νορβηγικά τρολ. Τρολ ονομάζονται τρομακτικά όντα της Νορβηγικής μυθολογίας που πολλές φορές χαρακτηρίζονται και ως ανθρωποφάγα. Τα τελευταία χρόνια ο όρος τρολ χρησιμοποιείται για τους χρήστες του διαδικτύου, που όπως οι καλικάντζαροι, μπαίνουν σε ένα θέμα, μια συζήτηση, μια άποψη για να την καταστρέψουν προσβάλλοντας με κάθε τρόπο τον συντάκτης της.

ΠΗΓΗ: pronews.gr

Το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο συνεχίζει τα Σαββατοκύριακα την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων, που σχεδιάζονται από το εκπαιδευτικό τμήμα του για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας.

Κάθε μήνας είναι αφιερωμένος και σε μία διαφορετική θεματική και κατηγορία συλλογών του ΕΠΜ και έτσι τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να πειραματιστούν με τα αντικείμενα των συλλογών του Μουσείου.
 
Για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας 
Τον Ιανουάριο, για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας 3 - 6 χρόνων έχει δημιουργηθεί πρόγραμμα με θέμα την κατηγορία συλλογών του ΕΠΜ «Ο άνθρωπος και ο χρόνος».
 
Συγκεκριμένα το Σάββατο 2, Κυριακή 3 και Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016, τα παιδιά πειραματίζονται και δημιουργούν τα δικά τους αποτυπώματα, δημιουργώντας ένα πρωτότυπο γούρι για τη νέα χρονιά μέσα από την δράση «Αποτυπώνω τη νέα χρονιά!».

Την Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016, τα παιδιά ανακαλύπτουν με εργαλείο τις αισθήσεις τους τα χρώματα της πιο κρύας εποχής του χρόνου. Πειραματίζονται με διαφορετικά υλικά, τα συνδέουν με τον Χειμώνα και δημιουργούν το δικό τους πρωτότυπο χειμωνιάτικο κολάζ με οδηγό έργα τέχνης με «Τα χρώματα του Χειμώνα».

Τι είναι οι βόλοι; Τι σχήμα έχουν; Ποια η σχέση τους με τον πηλό και τη γλυπτική; Ποιος καλλιτέχνης είχε σχέση με βόλους, σβόλους και καμπύλες; Τα παιδιά πειραματίζονται το Σάββατο 9, την Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016 και Σάββατο 16 και Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016 στη δράση «Βόλοι και σβώλοι» με βόλους και διαφορετικά στρογγυλά υλικά και δημιουργούν πρωτότυπα γλυπτά όπως ο Χένρι Μουρ.

Επίσης τα Σαββατοκύριακα 23 - 24 και 30 - 31 Ιανουαρίου οι μικροί φίλοι του ΕΠΜ γίνονται «Κυνηγοί σκιών» και δίνουν απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Τι είναι η σκιά; Με ποιον τρόπο αλλάζει κατά τη διάρκεια μιας μέρας; Ποια αντικείμενα δεν έχουν σκιά; Τι διαφορά έχει η σκιά από το σκοτάδι; » 

Τα παιδιά παίζουν με το φως, τη σκιά και αντικείμενα των συλλογών του Μουσείου, βγάζουν συμπεράσματα και δημιουργούν το δικό τους παιχνίδι σκιών!

Οι ώρες διεξαγωγής των εκπαιδευτικών προγραμμάτων για παιδιά 3-6 χρόνων είναι:

• Στις 2, 3, 9, 10, 16, 17, 23, 24, 30, 31 Ιανουαρίου 2016 είναι: 11:00 - 11:45, 12:00 - 12:45, 13:00 - 13:45, 14:00 - 14:45
• Στις 5 και 7 Ιανουαρίου 2016 είναι: 11:00 - 11:45, 12:00 - 12:45, 13:00 - 13:45

H οικονομική συμμετοχή για 1 παιδί είναι 7,00 ευρώ, για 2 παιδιά 6,00 ευρώ, για 3 παιδιά και άνω είναι 5,00 ευρώ και ενισχύει τους σκοπούς του Ε.Π.Μ. 

Με την επίδειξη κάρτας ανεργίας, η οικονομική συμμετοχή για κάθε παιδί ανέρχεται σε 3,50 ευρώ.

Για παιδιά σχολικής ηλικίας
«Ο άνθρωπος πέρα από τα όριά του» ποίηση.

............

περισσότερα εδώ

Ένα comic για τις καθημερινές μάχες μιας μαμάς! Natalia Sabransky - Being a mom is...

Η Natalia Sabransky μια εικονογράφος από την Αργεντινή έγινε μαμά πριν 2 χρόνια. Από τότε ξεκίνησε να ζωγραφίζει χιουμοριστικά κόμικ βασισμένα στις καθημερινές περιπέτειες που είναι μια ρουτίνα για τις νέες μαμάδες.
Ο λόγος που το έκανε όλο αυτό είναι για να δουν τους εαυτούς τους μέσα από αυτές τις εικόνες και να χαμογελάσουν με τις καθημερινές εμπειρίες των μαμάδων.

Το να είσαι μαμά ξεκινά κάπως έτσι….
Συγχαρητήρια! Πότε θα κάνετε ένα μωρό;
Συγχαρητήρια! Πότε θα του δώσετε ένα αδερφάκι;

Είναι σαν να έχεις 2 παιδιά!

Το μπάνιο είναι πάντα το ίδιο! Δεν θέλει να κάνει μπάνιο
και όταν τελειώνουμε το μπάνιο δεν θέλει να βγει από εκεί.

Είναι να χρειάζεσαι την μαμά σου ακόμη και το βράδυ

Είναι να έχεις τα καλύτερα μέρη
για να φιλήσεις το μωρό σου!

Να μαθαίνεις να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις.
Λιγότερα ρούχα μήπως ζεσταίνεται….
Περισσότερα ρούχα μήπως κρυώνει…. 
Περισσότερο γάλα…. Όχι πιπίλα….

Σημαίνει να κάνεις πολλά πράγματα την ίδια στιγμή.

Να ξέρεις όλα τα κόλπα.

Να βλέπεις διαφορετικά την ακαταστασία
πριν γίνεις μαμά και μετά…

Να ρωτάς τρομακτικές ερωτήσεις όπως: Είμαι χοντρή;

Αφού γεννήσεις ο μεγαλύτερος πόνος για την μαμά είναι να πατάς 
ξυπόλητη τα τουβλάκια των παιδιών σου!

Παντού έχεις μια καλή συντροφιά.

Κάποιες φορές χρειάζεσαι ένα διάλειμμα.

Να χαμογελάτε όταν κοιμάται το παιδί σας
επειδή είστε για λίγο ελεύθερη!

Να μιλάς σε όλους για τα παιδιά σου…

babyradio

Γκαλίτσιου Μαριάννα

Ολόκληρο χωριό ζει πουλώντας παιδιά στην Ελλάδα

Οι κάτοικοι ενός ολόκληρου χωριού στη Βουλγαρία ζουν δίνοντας παράνομα τα παιδιά τους σε άτεκνα ζευγάρια στην Ελλάδα.

«Αχ μη ρωτάτε καν, στο χωριό μας σχεδόν όλοι έχουν αφήσει ένα μωρό στην Ελλάδα. Εγώ τουλάχιστον κατάφερα να αγοράσω αυτό το σπίτι με τα καταραμένα χρήματα, ώστε να έχουμε στέγη για τα παιδιά μας. Δεν σπατάλησα ούτε ένα λεβ. Πολλοί άνθρωποι εδώ, όμως, δίνουν τα μωρά τους για το εύκολο χρήμα, τρώνε, πίνουν, κάνουν πάρτι. Όταν τα χρήματα τελειώσουν, απλώς πουλάνε το επόμενο μωρό», περιγράφει στην εφημερίδα Έθνος η 30χρονη Στάνκα.
Η ίδια παραδέχεται ότι πούλησε το μωρό της έναντι 3500 ευρώ. «Το μετανιώνω διαρκώς και δεν μπορώ να πάψω να σκέφτομαι το αγόρι, αλλά ήμουν νέα και ανόητη», λέει και κλαίει όταν θυμάται πως ήρθαν στο σπίτι της άνθρωποι από τη γειτονική πόλη και προσφέρθηκαν να πουλήσουν το τρίτο της παιδί το οποίο ήταν ακόμη στην κοιλιά.
Τώρα ζει μαζί με τον άνδρα και τα άλλα δύο παιδιά της σε ένα σπίτι στην πόλη Εκζάρ Αντίμοβο, περίπου 40 χιλιόμετρα από το λιμάνι του Μπουργκάς.
babyradio

Θανάσης Ζώης - Μανώλης Μητσιάς - «Άγρια Νερά»

Απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ του Θανάση Ζώη «Άγρια Νερά»

Στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Θανάσης Ζώης

“ΑΓΡΙΑ ΝΕΡΑ”

Στα νερά που ταξιδεύεις, στη γαλάζια χώρα σου πάρε με μαζί 

να δω τα όνειρα που γεννούν τα απόνερα 

μια ευχή να βγαίνει αληθινή 

σαν σε κοιτάζουν 

Μάτια παιδικά που περιμένουν να φανείς 

άγρια νερά που δεν αγάπησε κανείς 

πίσω απ τα βράχια, τα λιμάνια της σιωπής 

αλλιώτικη η Ελλάδα, στη πιο σκληρή λιακάδα 

Όσα μίλια κι αν μετρήσω, τ’ άσπρα τα σπίτια τους για να δω ξανά 

εκεί να στέκονται, να αντιστέκονται 

βουβά στ’ ανέμου τη μεριά 

να μην τρομάζουν 

Μάτια παιδικά... 

Θανάσης Ζώης

Ομάδα Αιγαίου - Οι ήρωες με τα φουσκωτά...

που προσφέρουν ιατρική βοήθεια στους ακρίτες, χτίζουν παιδικές χαρές, εξοπλίζουν σχολεία...

Η αγάπη για τη θάλασσα και το κοινό ενδιαφέρον για τα φουσκωτά, έδωσε την ευκαιρία σε μια συντροφιά φίλων και συνταξιδιωτών να περιπλεύσουν το μεγαλύτερο μήκος της Ελληνικής ακτογραμμής και να επισκεφθούν τα περισσότερα νησιά, να γνωρίσουν από κοντά τα πολλά προβλήματα των ακριτικών Νησιών και του Αιγαίου γενικότερα. 
Ετσι, κάπως ήρθε και η απόφαση να προσφέρουν τη βοήθειά τους όσο συχνότερα και όσο περισσότερο μπορούν.

«Η δράση της ομάδας Αιγαίου έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο, τον συνάνθρωπό μας, τον «αποκλεισμένο» ακρίτα νησιώτη, που στις μέρες μας έχει ανάγκη από τη στήριξή μας και εμείς έχουμε ανάγκη από την ύπαρξη και ευημερία του εκεί που ζει και αναπτύσσεται: Στα ''ξεχασμένα'' νησιά του Αιγαίου Αρχιπελάγους, τα οποία συνειδητά επέλεξε η Ομάδα Αιγαίου να στηρίζει ''κόντρα στον καιρό''.
Εκείνα τα νησιά που ενώ αντιμετωπίζουν μόνιμες φυσικές αντιξοότητες λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, αλλά και περιορισμούς-δυσκολίες εξαιτίας της προβληματικής συνοριακότητάς τους με τη γείτονα χώρα, επιμένουν να «κρατάνε Θερμοπύλες», παρά το ότι η μέριμνα της πολιτείας δεν επαρκεί.

Και επειδή τα νησιά αυτά δεν είναι μόνο οι επιβλητικοί βράχοι, τα μαργαριταρένια ακρογιάλια, η πανέμορφη φύση τους, ο πλούσιος βυθός τους, αλλά πρωτίστως οι κάτοικοί τους, οι συμπατριώτες και συνάνθρωποί μας, η Ομάδα Αιγαίου επιδιώκει και αγωνίζεται να αποκαταστήσει και ισχυροποιήσει την ένωση μαζί τους προσφέροντάς τους όσα μέσα μπορεί για σύγχρονη διαβίωση, ιατρική περίθαλψη, εκπαίδευση και πρόοδο, συμβάλλοντας έτσι στην ισότιμη μεταχείρισή τους και προάγοντας την ιδιαίτερη σπουδαιότητα που έχουν για την πατρίδα μας», γράφουν οι ίδιοι για το έργο τους στην ιστοσελίδα τους.

περισσότερα εδώ

Χειρουργός ηρεμεί τρομοκρατημένο κοριτσάκι που θα εγχειριστεί στη καρδιά

Η Xin Er, ένα αξιολάτρευτο κορίτσι δυο μόλις ετών από την Κίνα, γεννήθηκε με μια καρδιακή πάθηση που απαιτούσε σοβαρή χειρουργική επέμβαση καρδιάς.

Όπως είναι απολύτως λογικό, όταν ήρθε η ώρα της εγχείρησης στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ζεγιάνγκ, η μικρή ήταν απόλυτα τρομοκρατημένη.

Άρχισε να κλαίει και ήταν απαρηγόρητη μέχρι που ο χειρουργός Shi Zhuo, αναπληρωτής διευθυντής της Καρδιοχειρουργικής, την αγκάλιασε και της έδειξε κινούμενα σχέδια στο τηλέφωνό του.

Η αναισθησιολόγος Jin Ziying κατέγραψε την όμορφη στιγμή με το κινητό της. Ανέφερε επίσης ότι το κορίτσι τελικά υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση η οποία εξελίχθηκε ομαλά. 
Σήμερα η μικρούλα είναι καλά στην υγεία της.

official

Η μοναξιά, οι απόντες και οι «επισκέπτες»

Το χριστουγεννιάτικο τραπέζι είναι στρωμένο γιορτινά, στην ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Επισκέπτες» του Θοδωρή Παπαδουλάκη.

Μπροστά στις πιατέλες και τα εδέσματα δύο άνθρωποι προσπαθούν να μοιραστούν τις στιγμές με τους αγαπημένους τους που είναι μακριά.
Αλλά είναι και οι «Επισκέπτες» που θα τους γεμίσουν την καρδιά ζεστασιά και μια πόρτα που θα ανοίξει θα κάνει το σπίτι να γεμίσει χαρές και θα φέρει χαμόγελα σε όλους.

The Visitors from Indigo View Productions on Vimeo.

Kathleen Peacock-Lucas Barnes: τα κτήνη που έβαλαν το φορητό καλοριφέρ δίπλα στην κούνια και έκλεισαν την πόρτα

Missouri Boy, 2, Dies After Parents Leave Him Alone in Room With Heater on for 38 Hours

Μία εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα οι γονείς του, Kathleen Peacock καιLucas Barnes, άφησαν μία θερμάστρα δίπλα από την κούνια του γιου τους…

Για πάνω από μιάμιση μέρα, η μητέρα λέει στην αστυνομία πως άκουγε το κλάμα του γιου της και ήξερε πως έπρεπε να το κοιτάξει, αλλά ποτέ δεν το έκανε.

Στις 20 Δεκεμβρίου, το σώμα του Braydon βρέθηκε άψυχο στην κούνια του.

Αναφορές λένε πως η θερμάστρα δεν είχε θερμοστάτη και έτσι ποτέ δεν έσβησε. Η αιτία θανάτου του μικρού Braydon ήταν υπερθερμία.

Η υπερθερμία είναι η αδυναμία του σώματος να διαχειριστεί την θερμότητα που εισέρχεται στο σώμα από το περιβάλλον. Ειδικοί λένε πως το μωρό θα ένιωθε πολύ άσχημα και θα είχε αδυναμία να αναπνεύσει πριν πεθάνει.
Μετά από έρευνες, η αστυνομία ανακήρυξε το σπίτι ακατοίκητο λόγω των άσχημων συνθηκών υγιεινής. Η αστυνομία λέει πως το ζευγάρι ομολόγησε ότι έκανε χρήση μεθαμφεταμίνης πρόσφατα και ότι την παρασκεύαζε στο σπίτι τους δύο εβδομάδες πριν πεθάνει ο γιος τους.
Και οι δύο γονείς αντιμετωπίζουν κατηγορίες παιδοκτονίας από αμέλεια και παρασκευής ναρκωτικών ουσιών. Αυτό που έγινε στον μικρό Braydon θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί και θα πρέπει να μας θυμίζει πόσο προσεκτικοί πρέπει να είναι οι γονείς απέναντι στα παιδιά τους.

babyradio

Ο Άγιος Στέφανος, ο Πρωτομάρτυρας - Χρόνια Πολλά Στέφανε και Στεφανία!!

Θυσιάστηκε γι αυτό που Πίστευε, αν και μπορούσε να το αποφύγει.

Είναι πράξη μεγαλειώδης και μοναδική.

Θυσιάζεται, όταν μόνο ο Χριστός έχει προηγηθεί με τη θυσία του

Ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους μεταξύ των επτά διακόνων, που εξέλεξαν οι πρώτοι χριστιανοί για να επιστατούν στις κοινές τράπεζες των αδελφών, ώστε να μη γίνονται λάθη. 

περισσότερα στην πηγή...

Ένα παιδάκι ξέρει...

Ένα παιδί ποτέ του δεν μισεί, μονάχα ψευτοθυμώνει
Κι όταν πραγματικά πεισμώνει, πάλι γρήγορα το ξεχνά.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να συγχωρεί και να ζητάει συγγνώμη.
Ένα παιδί δεν ξέρει τι θα πει ντροπή, ούτε και περηφάνια
Κι έτσι μπορεί ελεύθερα να κλαίει κι ελεύθερα να γελάει.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να είναι αυθεντικό κι αυθόρμητο.

Wonderful Childhood Oil Paintings By Donald Zolan

H ευτυχία είναι απλή, σαν του παιδιού τη σκέψη.

Ένα παιδί ποτέ του δεν φθονεί, μονάχα λαχταράει
Κι ίσως και λιγάκι να ζηλεύει, μα πάλι σπάνια παραπονιέται.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να κάνει υπομονή φτάνει να του λες αλήθεια.
Ένα παιδί ποτέ του δεν θα πει λόγια πίσω απ΄ την πλάτη σου
Μα κι αν παρασυρθεί, πάλι να ξέρεις πως δεν θα το εννοεί.
Γιατί, το είπαμε και πριν, ένα παιδί ποτέ του δεν μισεί.
Ένα παιδί μπορεί με μια κούκλα ή ένα τρενάκι να χαρεί
Κι έναν κόσμο ολόκληρο γύρω του να χτίσει και παντού να ταξιδέψει.
Γιατί ένα παιδί έχει φαντασία αμόλυντη από τις βρωμιές του κόσμου μας.

Ένα παιδί ξέρει να χτίζει μια φιλία δυνατή, γεμάτη αγάπη
Και με κάθε τρόπο να τη στηρίζει και να την προστατεύει.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να μοιράζεται τον κόσμο με τους γύρω του.
Ένα παιδί μπορεί με τη χαρά σου να χαρεί, χωρίς να το κεράσεις
Κι αν σου πάρει κάποιο δώρο, μέσα απ’ την καρδιά του θα ‘ναι.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να είναι πλούσιο στην ψυχή και όχι στο ασήμι.
Ένα παιδί ποτέ του δεν αδιαφορεί στον πόνο και δίπλα σου θα σταθεί
Και πάντα θα σε ρωτήσει τι έχεις και είσαι λυπημένος και τα πάντα θα κάνει για σένα.
Γιατί ένα παιδί έχει καρδιά ευαίσθητη στις δονήσεις που στέλνουνε τα μάτια.
Ένα παιδί ξέρει πραγματικά να ζει κι ότι νιώθει να το εκφράζει
Τη λύπη, τον πόνο, τη συμπόνια, το γέλιο, τη χαρά, την ευγένεια, την αγάπη.
Ένα παιδί… πόσο ευτυχισμένο είναι!

Όλοι εμείς παίρνουμε μαθήματα για δύναμη και θάρρος, ελπίδα, χαρά από τα παιδιά
Που μας κάνουν κάθε στιγμή καλύτερους ανθρώπους
Σε μια κοινωνία που επικρατεί το ψέμα και η υποκρισία!
Τα παιδιά είναι η αλήθεια μας και το μέλλον αυτού του κόσμου!

Γίνε κι εσύ παιδί… και κέρδισε…

antigrafakias

Δεν πρέπει να αφήνετε τα παιδιά να σας κερδίζουν, όταν παίζετε επιτραπέζια παιχνίδια!

«Πρέπει να αφήνετε το παιδί σας να κερδίζει στα επιτραπέζια παιχνίδια», αναρωτιέται ο αρθρογράφος της Wall Street Journal και η απάντηση, σύμφωνα με πολλούς ειδικούς ψυχολόγους, είναι ένα ηχηρό ΟΧΙ!

Should You Let Your Child Win at board games?

Από τη στιγμή που ένα παιδί γίνεται 5 ή 6 ετών, οι γονείς θα πρέπει να παίζουν επιτραπέζια με τα παιδιά τους, αρκετά σοβαρά. 
Ειδικότερα βέβαια, υποστηρίζεται ότι δεν πρέπει να συντρίψετε τα παιδιά στα επιτραπέζια παιχνίδια, διότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα θέλουν να ξαναπαίξουν, αλλά θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο μπαμπάς ή η μαμά είναι «δυνατοί» αντίπαλοι.

Και αυτό γιατί τα παιδιά καταλαβαίνουν πότε οι γονείς χάνουν επίτηδες. Αν τα παιδιά μάθουν συνέχεια να νικούν, δεν θα ξέρουν να αντιμετωπίσουν μια ενδεχόμενη ήττα στο μέλλον ή μια ανταγωνιστική συμπεριφορά.

Ο σωστός τρόπος συναγωνισμού στα παιχνίδια «χτίζει» χαρακτήρα και προσωπικότητα και δημιουργεί καλή αίσθηση της ευγενούς άμιλλας και της δικαιοσύνης. Οι ψυχολόγοι λένε ότι ακόμα και σε κάποια φαινομενικά ανόητα παιχνίδια, υπάρχουν μεγάλα διδάγματα για τον αθλητισμό, τις επιχειρήσεις και τη ζωή 
γενικότερα. 

boro
http://enallaktikidrasi.com/

«Πατέρας», τζογαδόρος σκέφτηκε να πουλήσει την 3 μηνών κόρη του για να ξεχρεώσει!

Ο «πατέρας», τζογαδόρος κοστολόγησε την 3μηνη κόρη του 25.700 δολάρια, όσο και το χρέος του στο καζίνο. Έχασε 25.700 δολάρια τζογάροντας στο καζίνο και σκέφτηκε να πουλήσει την 3 μηνών κόρη του για να ξεχρεώσει!

Ο λόγος για έναν 30χρονο από την Ιερουσαλήμ , ο οποίος, σύμφωνα με τους Times of Israe συνάντησε επανειλημμένως τον επίδοξο αγοραστή, πιέζοντάς τον, μάλιστα, να επισπεύσει την αγορά προφασιζόμενος ότι υπήρχε και άλλη ενδιαφερόμενη οικογένεια.

Ο επίδοξος αγοραστής ήταν, όμως, αστυνομικός που συμμετείχε στην επιχείρηση σύλληψης του «πατέρα» μετά από εντολή της εισαγγελίας της Ιερουσαλήμ, στην οποία είχε περιέλθει η πληροφορία περί της επικείμενης πώλησης του μωρού.

Τελικά όταν ο 30χρονος εμφανίστηκε με την κόρη του στον αστυνομικό, βρέθηκε με χειροπέδες στα χέρα όπως και η 27χρονη σύζυγός του. Στην αστυνομία υποστήριξε πως δεν σκόπευε να πουλήσει την κόρη του, απλώς είχε άμεση ανάγκη από χρήματα.

antenna.gr

Τα θυμωμένα μπαλόνια - Anger Balloons

Η τεχνική αυτή βοηθά τα παιδιά στη διαχείριση του θυμού τους

Φώτης Παπαναστασίου, Ειδικός Παιδαγωγός

Ο θυμός είναι από τα συναισθήματα που τα περισσότερα παιδιά δυσκολεύονται να κατανοήσουν και να διαχειριστούν. Μπορούν να περιγράψουν τι τους θυμώνει, αλλά δύσκολα μπορούν να κατανοήσουν τον θυμό. Τον ταυτίζουν με την επιθετική συμπεριφορά που χρησιμοποιούν για να τον εκφράσουν.

Μια τεχνική που οπτικοποιεί τον θυμό και βοηθά τα παιδιά να τον κατανοήσουν είναι “τα θυμωμένα μπαλόνια”.
Η συγκεκριμένη τεχνική βοηθά τα παιδιά να διαχωρίσουν τον θυμό από την επιθετικότητα, να δουν τι συμβαίνει όταν δεν εξωτερικεύουμε ή δεν εκτονώνουμε ορθά το θυμό μας και να καταλάβουν πως να θυμώνει κάποιος είναι αποδεκτό και φυσιολογικό.

Περιγραφή της τεχνικής
Δίνουμε στο παιδί να φουσκώσει ένα μπαλόνι ή του το φουσκώνουμε εμείς και το δένουμε. Εξηγούμε στο παιδί ότι το μπαλόνι είναι το σώμα μας κι ο αέρας είναι ο θυμός.

Δίνουμε το μπαλόνι στο παιδί να το επεξεργαστεί και το ρωτάμε αν μπορεί ο αέρας να βγει από το μπαλόνι. Του περιγράφουμε πως έτσι ακριβώς είναι κι αυτός όταν είναι θυμωμένος. Ρωτάμε το παιδί αν θα μπορούσε να σκεφτεί καθαρά αν το μπαλόνι είναι το μυαλό του κι ο θυμός έπιανε όλο το χώρο.

Μετά δίνουμε μια καρφίτσα στο παιδί και του ζητάμε να σκάσει το μπαλόνι. Το ρωτάμε αν ήταν αυτός ο πιο ασφαλής τρόπος για βγάλει τον αέρα ή όχι και γιατί. 

Χρησιμοποιήστε το στιγμιαίο φόβο του παιδιού την ώρα που σκάει το μπαλόνι για να δείξετε πως έτσι αισθάνονται οι άλλοι γύρω του όταν γίνεται επιθετικός. 

Προσπαθήστε να εξηγήσετε στο παιδί πως, αν το μπαλόνι ήταν άνθρωπος, το σκάσιμο του μπαλονιού θα ήταν μια επιθετική συμπεριφορά. Ζητήστε από το παιδί να σας πει αν είναι σωστό να εκφράζουμε το θυμό μας με αυτό τον τρόπο.

Στη συνέχεια φουσκώνουμε άλλο μπαλόνι, αλλά δεν το δένουμε. Το δίνουμε στο παιδί να το κρατήσει και του ζητάμε να αφήσει λίγο αέρα να βγει και να κρατήσει ξανά τις άκρες σφιχτά. 

Ρωτάμε το παιδί αν παρατηρεί την αλλαγή του μεγέθους κι αν αν για να γίνει αυτό χρειάστηκε να σκάσουμε το μπαλόνι. Τονίζουμε το γεγονός ότι το μπαλόνι δεν έσκασε αλλά και το γεγονός ότι κανείς γύρω του δεν έπαθε κάτι. Μετά ζητάμε από το παιδί να αφήσει σιγά σιγά όλο τον αέρα να βγεί από το μπαλόνι.

Τέλος, συζητάμε με το παιδί και του θυμίζουμε πως αν αφήσουμε τον θυμό να μαζευτεί μέσα μας, κάποια στιγμή θα εκραγούμε όπως το μπαλόνι και μπορεί να κάνουμε κακό στον εαυτό μας ή στους γύρω μας.
Ως συνέχεια της τεχνικής, μπορούμε να ζητήσουμε από το παιδί να γράψει πάνω σε μπαλόνια τι τον θυμώνει και να του ζητήσουμε να τα φουσκώσει ανάλογα με το τι τον θυμώνει περισσότερο και τι λιγότερο.


πηγή

Κέντρο βρεφών «ΜΗΤΕΡΑ», για εγκαταλελειμμένα

Με ρώτησαν σε μια συνέντευξη πού είδα την πιο εκπληκτική εικόνα στη ζωή μου.

Τους είπα στο μαιευτήριο Αλεξάνδρα, όταν γεννούσε η αδερφή μου. Ήταν δύσκολος τοκετός, είχαμε μαζευτεί όλη η οικογένεια και βολτάραμε πάνω κάτω σαν παλαβοί μέχρι να αρχίσει η γέννα.

Φτάνοντας στην άκρη του ορόφου βλέπαμε το θάλαμο των νεογέννητων, μια γιορτή ολόκληρος. Τα μωρά ροδοκόκκινα έκλαιγαν με όλα τους τα πνευμόνια, οι χαμογελαστές νοσοκόμες τα σήκωναν όρθια για να τα δείξουν στους ευτυχείς μπαμπάδες που τα φωτογράφιζαν, οι παππούδες δάκρυζαν, οι φίλοι κουνούσαν γαλάζια και ροζ μπαλόνια.

Μετά από 5 ώρες βαρέθηκα να ανεβοκατεβαίνω σαν παλαβή τον ίδιο όροφο κι άρχισα να κατεβαίνω προς τα κάτω. Ο θόρυβος όσο κατέβαινες, κατέβαινε κι αυτός. Η χαρά το ίδιο. Ελάχιστες φωνές έσπαγαν τη σιωπή που δεν μύριζε ταλκ αλλά χλωρίνη.

Στον τελευταίο διάδρομο η σιωπή ήταν τόσο παγερή που βάδιζα διστακτικά σαν να έκανα κάτι απαγορευμένο όταν στην άκρη του διαδρόμου είδα ένα θάλαμο πανομοιότυπο με τον γιορτινό του 4ου ορόφου. Κι αυτός γεμάτος νεογέννητα, μόνο που αυτά σώπαιναν σαν ψαράκια έξω απ΄το νερό. Όλα. Απ΄έξω ούτε μπαμπάδες, ούτε παπούδες, ούτε νονοί. Κοίταξα για το προσωπικό. Μόνο δυο νεαρές νοσοκόμες που άλλαζαν κάτι σεντόνια. Πλησίασα και κόλλησα τη μούρη μου στο τζάμι. Τότε άκουσα στο βάθος ένα μωράκι που κλαψούριζε- μια παραφωνία στη σιωπή των βρεφών.

Η εικόνα με καθήλωσε. Αποφάσισα να καθίσω απ΄εξω μέχρι να βγει μια νοσηλεύτρια να τη ρωτήσω, να μάθω. Σε δέκα λεπτά το ένα κορίτσι άνοιξε την πόρτα του θαλάμου. Έτρεξα.
— Δεσποινίς τι είναι εδώ; τη ρώτησα.— Κέντρο βρεφών ΜΗΤΕΡΑ για εγκαταλελειμμένα, μου είπε με φωνή που βαριόταν.— Και γιατί δεν κλαίνε τα βρέφη αυτά όπως τα άλλα στον 4ο; επέμεινα.— Δυο άτομα είμαστε. Δεν κλαίνε γιατί ξέρουν ότι δεν υπάρχει κανείς να τα σηκώσει.

  Έμεινα βουβή σαν ψάρι για ένα λεπτό. Μετά ξαναρώτησα— Και το μωράκι στο βάθος γιατί κλαίει;
  Το πρόσωπό της φωτίστηκε καθώς έσκασε ένα αθέλητο χαμόγελο.— Ααααα αυτός; Αυτός είναι ο Γιαννάκης. Είναι κούκλος ο άτιμος. Όλες τον σηκώνουμε.

Αυτά είπε και έφυγε αγνοώντας ότι μου έδωσε το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής μου.
Μαθαίνουμε λοιπόν από την ημέρα νούμερο 1 πάνω σ΄αυτή τη γη, τι μας περιμένει και προσαρμοζόμαστε. Μερικές φορές μέχρι θανάτου.
*******
Από το facebook της Λένας Διβάνη
http://antikleidi.com

Αχ, αχ, Χριστουγενιάτικο της φαμελιάς τραπέζι...

Αχ, αχ, Χριστουγενιάτικο της φαμελιάς τραπέζι
Που ταίρι ταίρ' η όρεξη με την αγάπη παίζει!

Τα ποτηράκια ηχούν γλυκά, λαμποκοπούν τα πιάτα,
Γύρω φαιδρά γεράματα και προκομμένα νιάτα!
Κούρκος στη μέση ολόζεστος μοσχοβολά, ροδίζει,
Και τρέχει ολούθε το κρασί και κελαδεί κι αφρίζει.
Και να θωρείς αγνάντια σου δυο αδερφές, δυο τρέλες,
Με κουβεντούλες άσωστες, γλυκειές σαν καραμέλες,
Ή να σου λέει αγνάντια σου για το ξανθό παιδί σου
Δυο χρόνων γυναικούλα σου, ο έρως της ζωής σου.
Και να σ' αρχίζει ακούραστη ο πάππος φλυαρία,
Των Χριστουγέννων μια γνωστή πανάρχαια ιστορία...

Αχ, αχ, Χριστουγεννιάτικο της φαμελιάς τραπέζι
Που ταίρι ταίρ' η όρεξη με την αγάπη παίζει!

Κωστής Παλαμάς

Ἀπόψε... - Γ. Βερίτης

Ἄκου, ψυχή μου - ἀπόψε ἀγγέλοι ψάλλουν

καὶ στὰ γαλάζια τ' ἄπειρου χερουβικοὶ χοροὶ

τ' Ὄνομα ὑμνολογοῦν τοῦ Τρισμεγάλου.

Ὢ παντοδύναμη, ἄφθαρτη, τρανή,

τοῦ κόσμου Αἰτία, π' ἁρμονικὰ τὴ δόξα Σου ἱστορεῖ

κι' ἡ γῆ ἡ φθαρτὴ κι' οἱ ἄφθαρτοι οὐρανοί·

καθὼς ἀπόψε φεύγοντας γοργοὶ

τῶν ἄστρων οἱ φωτόγραφτοι, τρανοί, γιγάντιοι γύροι,

ὕμνους σὲ Σὲ θὰ λὲν ὣς τὴν αὐγή,

κάποιο γλυκοχαρμόσυνο σκοπὸ

θὰ τραγουδήσ' ἡ λύρα μου κι' ἡ πούλια ὅσο νὰ γείρη

τὸν ὕμνο τῶν ἀγγέλων θὰ Σοῦ πῶ.

Γ. Βερίτης

Πηγή: Ἄπαντα Ποιήματα, Γ. Βερίτη, «Ἡ Δαμασκός», σελ. 126.
--
Μέγας Ποιητής