Saturday, 17 May 2014

Η ιστορία του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου

Προσέφερε πρωτοβάθμια εκπαίδευση σε 5744 παιδιά.
Το κτήριο άρχισε να ανεγείρεται το 1898 με σκοπό να μετατραπεί σε ξενοδοχείο με καζίνο, αλλά μετά την απαγόρευση του τότε σουλτάνου Abdul Hamit του Β’ αναζητήθηκε νέα χρήση.

Το 1903 με δωρεά της Ελένης Ζαρίφης προς το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης στεγάστηκε το Εθνικό Ορφανοτροφείο. Λειτούργησε μέχρι και το 1964 και προσέφερε πρωτοβάθμια εκπαίδευση σε 5744 παιδιά.
Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ξύλινα κατασκευάσματα στην Ευρώπη, είναι πενταόροφο και διαθέτει 206 δωμάτια, αίθουσες χορού, τραπεζαρίες και άλλους χώρους.
 
Νομικη πτυχή:Στις αρχές του αιώνα, το 1902, το πενταόροφο ξύλινο κτίριο στο λόφο της Πριγκήπου, μαζί με τη γύρω έκταση, περίπου 23 στρεμμάτων και ένα ακόμη διώροφο κτίριο πέρασε στην ιδιοκτησία του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
 
Από την επόμενη χρονιά, που το Πατριαρχείο το μεταβιβάζει στο ίδρυμά του για τα ορφανά μέχρι και το 1964, λειτουργεί ως ορφανοτροφείο. Οι τουρκικές αρχές αναγνώρισαν τη νομική υπόσταση του Ιδρύματος με το νόμο του 1935, ενώ με επόμενη απόφαση αναγνωρίζονται ως περιουσιακά στοιχεία του ιδρύματος τόσο τα κτίσματα όσο και η έκταση που τα περιβάλλει.
 
Το 1964 το τουρκικό κράτος, επικαλούμενο λόγους ασφαλείας, διατάζει την εκκένωση των κτιρίων από το Πατριαρχείο και η μεγάλη πυρκαγιά στη δεκαετία του ’80 του δίνει τη χαριστική βολή. Η τελευταία πράξη υφαρπαγής του από το τουρκικό δημόσιο γράφτηκε το 1997, οπότε και περιέρχεται στη Γενική Διεύθυνση Βακουφίων.

Από τότε και μέχρι το 2004 ξεκινά ο δικαστικός αγώνας του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την τουρκική έννομη τάξη. Το 2005 προσφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που δικαιώνει το Φανάρι σχετικά με το ιδιοκτησιακό δικαίωμα του επί του ορφανοτροφείου της Πριγκήπου, τον Ιούλιο του 2006.
Η δικαίωση των αγώνων του Φαναρίου γράφει μία νέα σελίδα για τα δικαιώματα όχι μόνο της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία αλλά και για άλλες εκκρεμείς υποθέσεις μειονοτικών ιδρυμάτων στη χώρα.
 
Σημειώνεται ότι το Φανάρι είχε παραχωρήσει τη χρήση του κτιρίου στο ομογενειακό «Ιδρυμα του Ορφανοτροφείου Αρρένων». Μέχρι το 1964, οπότε οι τουρκικές Αρχές το έκλεισαν, προβάλλοντας τον κίνδυνο πυρκαγιάς, περισσότερα από 5.700 παιδιά βρήκαν προστασία στο ξύλινο συγκρότημα.
Το 1997 η Διεύθυνση Βακουφίων του υπουργείου Εσωτερικών της γειτονικής χώρας κήρυξε έκπτωτη την Εφορεία του Βακουφίου, που συγκροτούσαν επτά εκλεγμένα μέλη της Ομογένειας, και κατέσχεσε ουσιαστικά το κτίριο του Ορφανοτροφείου.

Για να το πετύχει αυτό η Διεύθυνση Βακουφίων ανέλαβε «πραξικοπηματικώς» τη διοίκηση του ιδρύματος και υποστήριξε πως το ακίνητο δεν ανήκει στο Πατριαρχείο, αλλά στο Βακούφι.
 
Τελικά, το Φανάρι, αφού εξάντλησε όλες τις νομικές δυνατότητές του στην τουρκική Δικαιοσύνη, προσέφυγε τελικώς το 2005 στο ΕΔΑΔ.

πολλά περισσότερα στην πηγή:omogeneia-turkey

Γάτα σώζει 4χρονο παιδάκι από επίθεση σκύλου (video)
My Cat Saved My Son

Μια γάτα να σώζει, τελευταία στιγμή, ένα 4χρονο αγοράκι από τα… δόντια ενός άγριου σκύλου στην Southwest Bakersfield, της California.


Ο μικρός Τζέρεμι, έκανε ποδήλατο έξω από το σπίτι του, ενώ η μητέρα του που τον πρόσεχε πότιζε τα λουλούδια τους.
Ωστόσο, ο σκύλος του γείτονα, ο οποίος ήταν ελεύθερος , εντόπισε τον πιτσιρικά και με έναν απότομο ελιγμό όπως μπορείτε και εσείς να δείτε άρπαξε το αθώο παιδί από το πόδι, το πέταξε κάτω από το ποδήλατο και άρχισε να το σέρνει.
Το παιδί τομοκρατημένο έβαλε τα κλάματα και τότε η γάτα της οικογένειας έκανε την εμφάνιση της σαν «από μηχανής θεός» και έσωσε το παιδάκι από τα κοφτερά δόντια του άγριου ζώου.

Warning: The end of the video contains images that may be graphic.



Η Τάρα (έτσι ονομάζεται η γάτα), όχι μόνο δεν φοβήθηκε τον σκύλο αλλά του επιτέθηκε κιόλας, αφού τον κυνήγησε θέλοντας να σιγουρευτεί ότι δεν θα ξαναενοχλήσει τον μικρό της ιδιοκτήτη.
Η μητέρα του παιδιού, Erica Triantafilo, που άκουσε την φασαρία έτρεξε, πήρε τον τραυματισμένο Τζέρεμι στο σπίτι, ενώ μετά απο λίγο τον πήγε στο νοσοκομείο μιας και το παιδί είχε τραύματα απο την επίθεση.
Το βίντεο καταγράφηκε από μια κάμερα ασφαλείας ενώ έγινε γνωστό από τον πατέρα του 4χρονου, τον Roger, που το «ανέβασε» σε προσωπική του σελίδα στο ίντερνετ τονίζοντας ότι η γάτα είναι πλέον ο μικρός προσωπικός ήρωας του 4χρονου αγοριού.
madata

Τι γίνεται όταν ένας «αλήτης» και ένας «κύριος»
λιποθυμούν στη μέση του δρόμου; (video)

Ένα βίντεο που αποδεικνύει πόσο θλιβερή και καταίσχυντη ύπαρξη είναι ο άνθρωπος, ο άνθρωπος του 21ου αιώνα, ο άνθρωπος που κρίνει με βάση το «Φαίνεσθαι» και όχι το «είναι».

Ο ίδιος άνθρωπος, ντυμένος «αλήτης» και σε άλλη περίπτωση ντυμένος «κύριος» ξαφνικά σωριάζεται στην μέση του δρόμου, παθαίνοντας κάποιου είδους αναπνευστική ή καρδιακή κρίση και ημιλιπόθυμος ψελλίζει «Help me».
 


Ο ντυμένος «κύριος» χαίρει βοηθείας από τους «καλούς» συνανθρώπους του, τους «κύριους» και τις «κυρίες» ενώ ο ντυμένος «αλήτης» καταδικάζεται σε θάνατο, αβοήθητος από τους «κύριους» και τις «κυρίες».
Αυτό λοιπόν είναι ο άνθρωπος το πιο σκληρό και αναίσθητο ζώο απ΄όλα!
το βρήκαμε εδώ: mygdalia

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki