28.000 ανήλικοι, θύματα της βίας κάθε χρόνο

Σε μελέτη μεταξύ 705 φοιτητών στην Ελλάδα, διαπιστώθηκε ότι ένα στα δεκαεφτά κορίτσια και ένα στα επτά αγόρια έχουν εμπειρίες σεξουαλικής παραβίασης πριν από τα 18 τους χρόνια.

Στο 1/3 των περιπτώσεων ο δράστης ανήκει στη στενή πυρηνική οικογένεια, σε άλλο 1/3 των περιπτώσεων πρόκειται για πρόσωπο που κινείται μέσα στην οικογένεια (οικογενειακός φίλος, φροντιστής κ. ά.) και μόνο 1/3 των περιστατικών προέρχεται από άνθρωπο «εκτός σπιτιού».

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, κ. Γ. Νικολαΐδης:

«Στις δικές μας γενιές μιλούσαν για τον κύριο με τις καραμέλες που περιμένει έξω από το σπίτι. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ο κύριος αυτός είναι μέσα στο σπίτι»...  
Σε άλλες κοινωνίες έχει γίνει κατανοητό ότι όσο πιο πολύ δημοσιοποιείται το ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας και των διαφόρων μορφών της, τόσο καλύτερα ελέγχεται και αντιμετωπίζεται. 

Στη χώρα μας, δυστυχώς, αυτό δεν έχει συνειδητοποιηθεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι εξαιρετικά ενημερωτικό σποτ που είχε δημιουργήσει το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού σε συνεργασία με τους αρμοδίους κρατικούς φορείς (και το οποίο προβλήθηκε στην εκδήλωση για τη σύσταση του φορέα και την ίδρυση του ξενώνα) ουδέποτε αξιώθηκε να προβληθεί από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ.Αλλά, όπως επισημαίνει και ο κ. Νικολαΐδης, όσο περισσότερο κατανοήσουμε ως κοινωνία ότι οι οικογένειες πρέπει να ενημερώνονται και ότι τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν να μιλούν ελεύθερα για τέτοια θέματα, τόσο καλύτερα θα είναι.

«Έχει πολύ μεγάλη σημασία τα παιδιά-θύματα να μη νιώθουν ένοχα, αλλά ελεύθερα να καταγγέλλουν αυτό που τους συμβαίνει» σημειώνει ο κ. Νικολαΐδης.

«Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με προγράμματα αγωγής Υγείας, όπου τα παιδιά ανάλογα με την ηλικία τους θα κατανοούν ότι έχουν απόλυτο δικαίωμα στο σώμα τους και δεν πρέπει να αφήνουν τον καθένα να το παραβιάζει· ότι τα μηνύματα σεξ και βίας που εισπράττουν από την τηλεόραση, το Διαδίκτυο και τα βιντεοπαιχνίδια δεν είναι το “κανονικό”».
Πέρα όμως από τη σεξουαλική παραβίαση, υπάρχουν και άλλες μορφές κακοποίησης. Από τα 28.000 παιδιά που κακοποιούνται και παραμελούνται κάθε χρόνο, τα 7.500 είναι κάτω των πέντε ετών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 10% των παιδιών κάτω των πέντε ετών που εξετάζονται για τραυματισμούς, είναι κακοποιημένα.

Το 65% των Ελλήνων γονιών παιδιών 6-12 χρόνων δέρνουν τα παιδιά τους «για να τα πειθαρχήσουν». Χωρίς όμως καμία αποτελεσματικότητα, όπως δηλώνουν οι ίδιοι. Και υπάρχει βεβαίως και η «ελαφρότερη» μορφή της λεκτικής βίας, που ασκείται ως μέσο καθημερινής επικοινωνίας μεταξύ μεγάλων και μικρών.

Όπως αναφέρεται και στο σποτ -που περιμένει χρόνια μετά τη δημιουργία του να αξιοποιηθεί- εκφράσεις όπως «σκάσε», «βούλωσ’ το», «θα σε σπάσω στο ξύλο», «άχρηστο», «ηλίθιο», αποτελούν μέσο καθημερινής επικοινωνίας μεταξύ μεγάλων και μικρών. Όμως, κάποιες λέξεις πληγώνουν. Η απάντηση σε τέτοιες συμπεριφορές είναι: «Ναι στην επικοινωνία, όχι στη λεκτική βία». «Ναι στην πειθαρχία, όχι στη σωματική τιμωρία».

Ατροφεί ο εγκέφαλος
Οι πρόσφατες έρευνες που αφορούν τη νευροφυσιολογία του εγκεφάλου, έχουν δείξει ότι όταν υπάρχει σοβαρή κακοποίηση ή έκθεση σε βία, στρες, συναισθηματική αποστέρηση (από την έλλειψη αποκλειστικού και σταθερού δεσμού με τη μητέρα ή άλλο πρόσωπο), οι τραυματικές εμπειρίες σε παιδιά κάτω των τριών ετών είναι δυνατόν να καταστήσουν ληθαργικά και ατροφικά ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου που επηρεάζουν τη σκέψη, τη μνήμη, τη ρύθμιση του συναισθήματος και τη συμπεριφορά.  
Χαρακτηριστικά είναι τα αποτελέσματα παλαιότερης έρευνας της Διεύθυνσης Οικογενειακών Σχέσεων του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, όπου μελετήθηκαν 197 σωματικά κακοποιημένα και παραμελημένα παιδιά από νεογέννητα έως 14 ετών και οι επιστήμονες τα ξαναείδαν 10 χρόνια περίπου μετά την αρχική εξέταση. Διαπιστώθηκε, λοιπόν, ότι:

• το 6% των παιδιών είχε πεθάνει από κακώσεις,
• το 8% είχε πλέον μόνιμη αναπηρία,
• το 12% παρουσίαζε διαταραχές διαγωγής (αντικοινωνική συμπεριφορά),
• το 15% είχε πέσει θύματα σεξουαλικής παραβίασης,
• το 17% ήταν πολύ σοβαρά κακοποιημένα,
• το 20% είχε μπει στον κύκλο θύτης - θύμα εντός της οικογένειας (όπου πλέον έπαιζαν τον ρόλο του θύτη απέναντι στους πρώην βασανιστές τους),
• το 22% παρουσίαζε μέτριες έως σοβαρές νευρολογικές βλάβες,
• το 27% μέτρια έως σοβαρή νοητική υστέρηση,
• το 45% μέτρια έως σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας.

Ανάδοχη οικογένεια
Κι όμως, τονίζουν οι επιστήμονες, αρκετές βλάβες είναι αναστρέψιμες με έγκαιρη ποιοτική θεραπευτική παρέμβαση, αν και τα «σημάδια» της βίας δεν εξαλείφονται ολοκληρωτικά ποτέ.

Η παρέμβαση αυτή δεν πρέπει να γίνεται με παραπομπή σε ιδρύματα.

Το παιδί πρέπει να διατηρεί σταθερή σχέση με ένα άτομο της οικογένειας, ώστε να εξασφαλίζεται ένας ουσιαστικός δεσμός.

Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω ανοικτών δομών ή ξενώνων περιορισμένης παραμονής υπό το άγρυπνο βλέμμα ειδικών για μακρά χρονικά διαστήματα.

Για τις σοβαρές περιπτώσεις υπάρχει πάντα ο θεσμός της ανάδοχης οικογένειας.

«Ξοδεύουμε δισεκατομμύρια για εξωσωματικές γονιμοποιήσεις και υπάρχουν παιδιά που δεν μπορούν να βρουν μέρος να μείνουν» επισημαίνει ο κ. Νικολαΐδης, αναφερόμενος στον θεσμό της αναδοχής που δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχει αναπτυχθεί.

news.kathimerini.gr

Θέατρο για παιδιά

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

Το PUBLIC και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
προσκαλούν τους μικρούς τους φίλους
για να γνωρίσουν την ιστορία του
ΣΙΡΑΝΟ, του ποιητή με τη μεγάλη μύτη του Εντμόν Ροστάν,
το Σάββατο, 1 Μαρτίου 2008,
στις 12 το μεσημέρι
στο PUBLIC(Καραγεώργη Σερβίας 1, πλατεία Συντάγματος).

H θεατρική ομάδα «Το δίκτυο για το θέατρο στην εκπαίδευση»
με τον εμψυχωτή Στέλιο Βγαγκέ αναλαμβάνουν με θεατρικά παιχνίδια και μουσική να ταξιδέψουν τους μικρούς ποιητές σ’ έναν κόσμο γεμάτο αγάπη και ευαισθησία,
με πρωταγωνιστή τον Σιρανό, έναν από τους πιο αγαπημένους κλασικούς ήρωες του κόσμου.

Μπρος ολοταχώς! Εχθρικό πλοίο στον ορίζοντα! Όλοι σε θέσεις μάχης.
Γίνε μέλος του πληρώματος του πιο ατρόμητου πειρατικού πλοίουκαι βάλε πλώρη για μακρινά λιμάνια.
Γνώρισε ανελέητους πειρατές και ζήσε συναρπαστικές περιπέτειες συμμετέχοντας στο κυνήγι του χαμένου θησαυρού και φτιάχνοντας το δικό σου πειρατικό εξοπλισμό.
Δεκτοί μόνο πειρατές και πειρατίνες.
Σάββατο, 1 Μαρτίου 2008,
στις 12 το μεσημέρι,στον ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ (Ιπποκράτους 118, Αθήνα).

Η εμψυχώτρια-θεατρική παιδαγωγός Έφη Μαριδάκη σηκώνει άγκυρα για φανταστικές περιπέτειες.

Μην το χάσεις!

Τρύπες: Τα κανονικά παιδιά...

Τα κανονικά παιδιά γεννιούνται κανονικά
Μεγαλώνουν κανονικά ονειρεύονται κανονικά
Ερωτεύονται κανονικά και πεθαίνουν κανονικά

Πες μου μαμά
Πες μου τι γίνεται μ' εκείνα τα παιδιά
Που αν και γεννιούνται κανονικά
Δε μεγαλώνουν κανονικά
Δεν ονειρεύονται κανονικά
Ούτ' ερωτεύονται κανονικά

Πες μου μαμά... 
Πες μου αν πεθαίνουν 
Πες μου αν πεθαίνουν κανονικά

Γιάννης Αγγέλακας

Παιδιά κακοποιούνται, το κράτος αδρανεί

EΛΛAΔA
Hμερομηνία δημοσίευσης: 27-02-08

Τα στοιχεία κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου,

τα ερευνητικά αποτελέσματα πληθαίνουν,
αλλά η πολιτική εφαρμογή απουσιάζει

Της Μαριας Δεληθαναση

«Η χώρα μας διαθέτει την αρνητική πρωτιά στη σεξουαλική κακοποίηση νεογνού επτά ημερών. Δεν το λέω για να σας τρομοκρατήσω, αλλά για να επισημάνω την έννοια του εφικτού. Ο μέσος άνθρωπος είναι δύσκολο να συνδυάσει στο μυαλό του την αρνητική έννοια της λέξης κακοποίηση με την ευαίσθητη έννοια της λέξης παιδί».

Κάπως έτσι ξεκίνησε την ομιλία της χθες κατά την επίσημη ανακοίνωση της σύστασης του σωματείου «ΕΛΙΖΑ, εταιρεία κατά της κακοποίησης του παιδιού» η δρ Ελένη Αγάθωνος-Γεωργοπούλου. Πρώην διευθύντρια του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, εμπειρογνώμων παιδικής προστασίας, η κ. Αγάθωνος είναι επιστημονική υπεύθυνη του ομώνυμου ξενώνα για παιδιά ηλικίας 0 - 5 ετών και τις οικογένειές τους που θα αρχίσει να λειτουργεί τον Σεπτέμβριο.
Τα στοιχεία κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, τα ερευνητικά αποτελέσματα πληθαίνουν, αλλά η πολιτική εφαρμογή απουσιάζει.

Δεν επισημαίνει τυχαία στην «Κ» ο νυν διευθυντής του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού κ. Γιώργος Νικολαΐδης ότι ο προϋπολογισμός του υπ. Υγείας για προνοιακές υπηρεσίες δεν ξεπερνά «παραδοσιακά» το 1%.

«Δυστυχώς δεν έχει ανακαλυφθεί το δυστυχόμετρο», λέει με πικρία ο κ. Νικολαΐδης «από κάποια πολυεθνική. Τότε η πρόνοια θα είχε καλύτερη μοίρα. Δεν θα επαφιόταν στις μη κυβερνητικές οργανώσεις, τη φιλανθρωπία, τον εθελοντισμό»...
Στη χώρα μας εκτιμάται ότι 28.000 παιδιά κακοποιούνται και παραμελούνται ετησίως.

Δύο στα τρία είναι προσχολικής ηλικίας και μεταξύ των παιδιών προσχολικής ηλικίας ένα στα τρία είναι κάτω του ενός έτους... Και όμως, πέρα από την ανύπαρκτη πρόληψη και τις ελλιπείς υπηρεσίες αντιμετώπισης των περιστατικών, τις μεγαλύτερες αντιστάσεις φαίνεται να εμφανίζουν η ελληνική κοινωνία και οι θεσμοί της.

Το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού περιμένει ακόμη από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να παραχωρήσει άδεια, προκειμένου να ρωτηθούν οι γονείς μαθητών, εάν θέλουν τα παιδιά τους να συμμετάσχουν σε έρευνα...

Κάποιοι, κάπου, πάντα φοβούνται να θίξουν την ενδο-οικογενειακή βία, ένα από τα μεγάλα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100037_27/02/2008_260805

Τα άδεια βαρέλια, κρότο μεγάλο κάνουνε ...

Οι άδειοι άνθρωποι φωνασκούν, επιδεικνύονται και θορυβούν ως κύμβαλα αλαλάζοντα, ως σκεύη χάλκινα που τα χτυπάς και ο θόρυβός τους μόνον ενόχληση προκαλεί, ενώ η χρησιμότητά τους είναι μηδαμινή.

Η προσφορά, η αληθινή προσφορά, γίνεται από αθόρυβα ταπεινούς ανθρώπους, που φροντίζουν να καλύπτονται οι ίδιοι κάτω από το πέπλο της αφάνειας ενώ αντίθετα τα έργα τους είναι προορισμένα άφθαρτα να παραμένουν.

Το αληθινό και το ουσιώδες δεν έχει ανάγκη από θορυβώδη επίδειξη.
Τ' αναγνωρίζουμε από το απαλό άρωμα που αφήνει στο διάβα του.
Τ' αναγνωρίζουμε από το άρωμα της ανιδιοτελούς προσφοράς, της αγάπης.
Τ' αναγνωρίζουμε από την αίσθηση της αρμονίας που απλώνεται καθώς το καλό και το δίκιο στον κόσμο εφαρμόζονται.
Αθόρυβα ενεργούν όσοι αγαπούν τον άνθρωπο, με την ψυχή και την καρδιά τους γεμάτες από το ουσιαστικό και το ωφέλιμο.
Κρότοι και θόρυβοι ακούγονται απ΄ αυτούς που μόνον τον άδειο εαυτό τους αγαπούν και ματαιόδοξα υπηρετούν.

babywearing - φορεμένα μωρά - ή φορέστε τα μωρά σας!!

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

χαίρομαι πολύ που η ιδέα του babywearing ολοένα και διαδίδεται!

Στην αρχή είμασταν μόνο 2-3 που είχαμε τα μωρά μας φορεμένα, τώρα βλέπω στο δρόμο συνεχώς μητέρες με τον έναν ή τον άλλο τύπο sling. Θα μας βρείτε σε ατέλειωτες βόλτες στο δρόμο, αλλά και στο διαδίκτυο, σε διάφορα blog και φόρουμ.

Μακάρι να διαδοθεί περισσότερο, μια και τα πλεονεκτήματα είναι πολλά!!

Join us in babywearing !!

Το παραμύθι στη ζωή του παιδιού

Σίγουρα δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι με ένα παραμύθι μπορείτε να καθηλώσετε στον τόπο και το πιο ζωηρό και ανήσυχο παιδί. Τα μικρά, αλλά και τα πιο μεγάλα παιδιά μπορούν να ακούν παραμύθια για ώρες ολόκληρες, σε σημείο που να ξεχνούν να φάνε.
Χάρη στα ωραία παραμύθια το παιδί σας παρακαλά να του δώσετε λίγη παράταση από την καθορισμένη ώρα του ύπνου. «Μαμά, ακόμα ένα παραμύθι και μετά θα πάμε για ύπνο». Και ύστερα ακόμα ένα, που θα είναι το τελευταίο, μετά άλλο ένα πάλι τελευταίο... Το παιδί έμαθε πια απ' έξω το παραμύθι, μάλιστα διορθώνει τη γιαγιά ή τη μαμά αν κάνουν κάποιο λάθος. Αλλά πάλι θέλει να ακούσει ξανά και ξανά το ίδιο παραμύθι.

Μαγικός κόσμος
Γιατί όμως τα παιδία αγαπούν τόσο. πολύ τα παραμύθια; Επειδή σ' αυτά βλέπουν ένα υπέροχο, μαγικό και εξαίσιο κόσμο, στον οποίο πάντοτε το καλό νικά το κακό, ο ήρωας πάντοτε κατορθώνει να εκπληρώσει τις επιθυμίες και τους σκοπούς του και τελικά όλοι μένουν ευχαριστημένοι και ευτυχισμένοι.
Αν διαβάσετε ή διηγηθείτε στο παιδί παραμύθι με κακό τέλος δεν θα του αρέσει και δεν θα θέλει να το ξανακούσει ακόμα κι όταν πείτε πως η κακιά μάγισσα έκανε μάγια στην ωραία κοπέλα του παραμυθιού ο ανυπόμονος μικρός ακροατής σας βιάζεται να επεξηγήσει: «Ναι, αλλά ο πρίγκιπας θα έρθει και θα διαλύσει τα μάγια». Τα παραμύθια είναι ωφέλιμα για τα μικρά παιδιά γιατί αναπτύσσουν τη φαντασία τους, το αίσθημα τους για το καλό και το κακό, το ωραίο και το άσχημο. Τα παραμύθια εμπλουτίζουν τις γνώσεις και το λεξιλόγιο τους, διευρύνουν τους ορίζοντες τους. Γι' αυτό και εσείς δεν πρέπει να αποφεύγετε να διαβάζετε παραμύθια στα παιδιά.

Διαλέγετε τα παραμύθια
Τα μικρά παιδιά δεν πρέπει να ακούν παραμύθια για άγρια θηρία, κακές μάγισσες και στρίγκλες, που παίρνουν τα παιδιά στη σακούλα τους. Την επόμενη νύχτα το παιδάκι βλέπει στο όνειρο του την κακή μάγισσα και εσείς θα το ακούσετε να φωνάζει: «Η μάγισσα, η μάγισσα...», αγκαλιάζοντας σας σφικτά.
Τα παιδιά αγαπούν όλα τα ωραία παραμύθια αλλά τα αγοράκια ιδιαίτερα προτιμούν αυτά που εξυμνούν τον ηρωισμό, ενώ στα κοριτσάκια αρέσουν το παραμύθια όπου η μικρή ηρωίδα, όπως για παράδειγμα η Σταχτοπούτα διακρίνεται όχι μόνο για την ομορφιά της, αλλά για την καλοσύνη και την εργατικότητα της.
Μην συνηθίζετε τα παιδιά να ακούν μόνο παθητικά τα παραμύθια. Ενθαρρύνετε τα κι αυτά να σας διηγούνται. Μπορείτε να κάνετε μια συμφωνία: από τη μητέρα δυο παραμύθια και από το παιδί ένα. Όταν διηγείται ένα παραμύθι το παιδί προσπαθεί να χρησιμοποιεί λογοτεχνικές εκφράσεις, αφομοιώνει το γλωσσικό τονισμό και προσδίδει στη φωνούλα του χρώμα. Από την άλλη είναι πολύ βασικό να μην το συνηθίζουμε στα έτοιμα.

Ομιλητική τεμπελιά και παθητικότητα
Το μειονέκτημα των παραμυθιών από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, το γραμμόφωνο, το τηλέφωνο έγκειται ακριβώς στο ότι προάγουν στα παιδιά την ομιλητική τεμπελιά. Κάποτε ο μικρός ακροατής καβαλούσε το καλάμι που γινόταν το άλογο του. Τώρα καβαλάει πραγματικά άλογο, και κουνιέται πάνω του στο λούνα παρκ.
Όλα του σερβίρονται έτοιμα και το παιδί δεν συνηθίζει ή ξεμαθαίνει να κάνει κάτι μόνο του. Έτσι γίνεται και με τα παραμύθια, που του σερβίρονται έτοιμα.
Παλιότερα, τα παιδιά κάθονταν πολλά μαζί σε ένα μεγάλο κύκλο, όπου ένα από αυτά διηγείται συναρπαστικά το πιο νέο και ενδιαφέρον παραμύθι. Μετά κάποιο άλλο παιδί με τη σειρά του διηγείται το δικό του παραμύθι. Ενώ τώρα στην καθορισμένη ώρα τρέχουν μπροστά στην τηλεόραση για να μην χάσουν το παιδικό πρόγραμμα.
Ή αν για παράδειγμα η μητέρα πρέπει να πάει μέχρι το κατάστημα για να είναι σίγουρη πως τα παιδιά της θα κάτσουν σπίτι ήσυχα και φρόνιμα, τους βάζει μια βιντεοκασέτα με το λύκο και τα εφτά κατσικάκια. Έτσι, το παιδί μετατρέπεται σε παθητικό τηλεθεατή.
Αυτή η μόδα έχει κυριέψει τα μικρό παιδιά σε πόλεις και χωριά, ακόμα και τους μαθητές. Αντί να διαβάζουν διηγήματα και παραμύθια από βιβλία, επειδή είναι πιο δύσκολο και πιο αργό, συχνά προτιμούν να τα ακούν έτοιμα στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση ή το βίντεο. Τέρμα στην πρωτοβουλία των παιχνιδιών, τέρμα στο ενδιαφέρον για αφήγηση παραμυθιών, τέρμα στην δημιουργική φαντασία του παιδιού.
Γι' αυτό μην αφήνετε τα παιδιά σας να το παρακάνουν με το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και το βίντεο.

πηγή: http://www.e-mythos.eu/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=69&Itemid=48

Σύλλογος Λάμψη: «Κανείς δεν μπορεί να ξεγελάσει ένα παιδί. Σε κοιτά στα μάτια και καταλαβαίνει…»

Ένα παιδί,

σου ζωγραφίζει τη μέρα 

με χαρούμενα χρώματα,
σου κουβεντιάζει και νομίζεις 

πως κάτι διαφορετικό συμβαίνει στον κόσμο,
σου τραγουδά και θαρρείς 

πως είσαι ακόμα παιδί, 

σου φέρνει μια σακούλα γέλιο 

και την αδειάζει απλόχερα μπροστά σου, 

μα εκείνο που πραγματικά κερδίζεις από ένα παιδί 

είναι ο άδολος τρόπος που σκέφτεται.

«Κανείς δεν μπορεί να ξεγελάσει ένα παιδί. Σε κοιτά στα μάτια και καταλαβαίνει τα πάντα. Και όταν πρέπει να εγκαταλείψει το σχολείο, να μπει στο νοσοκομείο για χημειοθεραπεία και να περάσει εκεί το λιγότερο επτά μήνες, το σοκ είναι μεγάλο και για γονείς και για παιδιά».

για περισσότερα mammael 

Η νηστεία μεγαλώνει γερά παιδιά

Οι ειδικοί λένε ότι η αποχή από τις ζωικές τροφές σε τακτά χρονικά διαστήματα αποτελεί λύση στο συνεχώς διογκούμενο πρόβλημα της παχυσαρκίας

Έρευνα του Πανεπιστημίου Κρήτης δείχνει ότι οι διατροφικές επιταγές της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι άκρως ευεργετικές για την υγεία των παιδιών

Η Κυρά Σαρακοστή

Η νηστεία κάνει θαύματα

ΜΑΧΗ ΤΡΑΤΣΑ

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Εφημερίδα Το Βήμα

Oι διατροφικές επιταγές της Ορθόδοξης Εκκλησίας φαίνεται ότι λειτουργούν... θαυματουργά για την υγεία των παιδιών. 

Νέα μελέτη του Πανεπιστημίου Κρήτης καταδεικνύει ότι οι 180 με 200 ημέρες νηστείας τον χρόνο όχι μόνο δεν «φρενάρουν» την ομαλή ανάπτυξη όσων παιδιών απέχουν από την κατανάλωση ζωικών τροφίμων, αλλά βοηθούν και στη διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους, κόντρα στη διαρκώς αυξανόμενη παιδική παχυσαρκία.

Αφότου οι οικογένειες έπαψαν να μαγειρεύουν καθημερινά, τα παιδιά άρχισαν να καταναλώνουν συχνότερα φαγητά-«σκουπίδια», με συνέπεια το βάρος τους να αυξηθεί. 

Την τελευταία 25ετία στην Ελλάδα τα υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά διπλασιάστηκαν και υπολογίζεται ότι ζυγίζουν περίπου τρία κιλά περισσότερο από ό,τι μια δεκαετία πριν. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα στη χώρα μας το 22,5% του πληθυσμού είναι παχύσαρκο. 

Και επί της ουσίας...

Ἡ νηστεία εἶναι προκοπὴ τῶν οἴκων, ὑγείας μητέρα, νεότητος παιδαγωγός, στολίδι στοὺς γέροντες, καλὴ συνοδοιπόρος στοὺς πεζοπόρους, ἀσφαλὴς ὁμόσκηνος στοὺς συγκατοίκους.

Η νηστεία, η οποία αποτελεί βασικό στοιχείο της ελληνικής μεσογειακής διατροφής, μπορεί όπως λένε οι ειδικοί να δώσει λύση στο πρόβλημα της παχυσαρκίας με τον πιο υγιεινό τρόπο.

Σύμφωνα με μελέτη, η οποία μόλις ολοκληρώθηκε και διεξήχθη σε 609 παιδιά ηλικίας 5 ως 15,5 ετών από τη Θεσσαλονίκη, το 12,1% των παιδιών και εφήβων ακολουθούν πλήρη νηστεία. Με άλλα λόγια, απέχουν από την κατανάλωση κρέατος, γαλακτοκομικών προϊόντων και αβγών, και γενικά από την κατανάλωση τροφών που επιβαρύνουν τον οργανισμό, κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, καθώς και στις νηστείες των Χριστουγέννων (40 ημέρες- επιτρέπεται το ψάρι) και του Πάσχα (48 ημέρες- επιτρέπεται το ψάρι την 25η Μαρτίου και την Κυριακή των Βαΐων), των Αγίων Αποστόλων (7 ως 20 ημέρες- επιτρέπεται το ψάρι) και του Δεκαπενταύγουστου (15 ημέρεςεπιτρέπεται το ψάρι στη γιορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος).

Οπως αναφέρει μιλώντας στο «Βήμα» ο επιστημονικός υπεύθυνος της μελέτης, καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κρήτης κ. Αντ. Καφάτος, τα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα και ακολουθούσαν πλήρη νηστεία τα τελευταία 3,5 χρόνια δεν βρέθηκαν να έχουν σημαντικές διαφορές στο ύψος σε σχέση με εκείνα που νήστευαν μερικώς (δηλαδή, όχι όλες τις ημέρες της νηστείας) ή με εκείνα που δεν νήστευαν ποτέ. «Η νηστεία δεν επηρεάζει τη φυσιολογική τους ανάπτυξη, όπως πίστευαν παλαιότερα», επισημαίνει ο κ. Καφάτος.

Ένα από τα σημαντικά ευρήματα της μελέτης- για την πραγματοποίησή της συνεργάστηκαν οι Ελιάννα Χρυσοχόου, Μανόλης Λιναρδάκης , Ελπίδα Χατζηαγόρου και Ιωάννης Τσανάκας - ήταν ότι τα παιδιά που νηστεύουν, είτε όλες τις ημέρες της νηστείας είτε λιγότερες, καταναλώνουν σημαντικά περιορισμένο αριθμό θερμίδων σε σύγκριση με εκείνα που δεν νηστεύουν ποτέ. Ακόμη, στα παιδιά που νηστεύουν καταγράφηκε περιορισμένη πρόσληψη επικίνδυνων για την υγεία κορεσμένων λιπαρών οξέων και μικρότερη κατανάλωση κρέατος. Να σημειωθεί ότι κορεσμένα λιπαρά είναι όλα τα ζωικά λίπη, καθώς και τρία φυτικά λίπη: το φοινικέλαιο που χρησιμοποιείται από ορισμένες αλυσίδες φάστφουντ, το λίπος του κακάο, το οποίο βρίσκεται σε σοκολάτες, και το λίπος της ινδικής καρύδας. «Τα παιδιά που νηστεύουν φαίνεται να έχουν καλύτερες επιλογές στην κατανάλωση τροφίμων και πλησιάζουν περισσότερο τις ημερήσιες συνιστώμενες ποσότητες των περισσότερων θρεπτικών συστατικών, σε σχέση με εκείνα που δεν νηστεύουν καθόλου, ενώ δεν επηρεάζεται η σωματική τους ανάπτυξη», λέει ο καθηγητής.

Ο Γίγαντας και ο Νάνος - Παραδοσιακό παραμύθι

Μια φορά κι ένα καιρό σ’ ένα καταπράσινο και πυκνό δάσος ζούσαν ένας γίγαντας κι ένας νάνος.

Ο γίγαντας ήταν όπως όλοι οι γίγαντες του κόσμου ψηλός, ψηλός πολύ ψηλός, τεράστιος, με μεγάλη δύναμη, με κάτι πόδια νααα, ως εκεί πάνω. Με χέρια μεγάλα σαν φτυάρια.
Ο νάνος ήταν κι αυτός όπως όλοι οι νάνοι του κόσμου. Κοντός, κοντούλης ανθρωπάκος με τόσα δα χέρια και πόδια. Ούτε ως το γόνατο του γίγαντα δεν έφτανε. Ήταν όμως έξυπνος, πονηρός και πεισματάρης. Αν έβαζε στο νου του να κάνει κάτι, το έκανε οπωσδήποτε με κάθε τρόπο, καλό ή κακό.
Ο γίγαντας ζούσε σε μια πελώρια σπηλιά στη μέση του δάσους και ο νάνος σε μια μικρή-μικρή σπηλιά.

Το δάσος είχε ό,τι ήθελαν για να ζουν ευτυχισμένοι. Κυνήγι, καρπούς, νερά τρεχούμενα, μέλι, χόρτα, το τραγούδι των πουλιών..., όμως οι δυο τους δεν ήταν ευτυχισμένοι.
Ο γίγαντας χρειαζόταν πολλή τροφή για να χορτάσει, ήταν μεγάλος φαγάς, έτσι μάζευε τα περισσότερα και ο νάνος θύμωνε. Πίστευε πως έπρεπε να τα μοιράζονται. Τα μισά ο γίγαντας, τα μισά εκείνος κι ας μην τα χρειαζόταν, αφού αυτός για να χορτάσει ήθελε πολύ λίγη τροφή.
Μάλωναν λοιπόν και πότε ο ένας μάζευε όλα τα καρύδια, πότε ο άλλος όλα τα κάστανα, όποιος προλάβαινε και ό τι προλάβαινε.
Έτσι έγινε και το φετινό φθινόπωρο. Ο γίγαντας πρωί-πρωί, πριν ξημερώσει, βγήκε από τη σπηλιά του και ξεκίνησε να μαζέψει καρύδια. Στα χέρια του είχε δέκα τεράστια καλάθια και σκεφτόταν να τα γεμίσει.
Δεν πρόλαβε όμως να προχωρήσει πολύ και άκουσε ένα γαλάζιο πουλί να τραγουδά:

Τώρα καρύδια γίγαντα!
Τα μάζεψε ο νάνος!

 — Μα πότε; ρώτησε ο γίγαντας θυμωμένος.
— Άρχισε χτες το πρωί, πριν βγει ο ήλιος. Μάζευε όλη μέρα κι όλη νύχτα χωρίς να σταματήσει στιγμή. Πριν λίγο τέλειωσε, απάντησε το πουλί.
— Αχ, και να πέσει στα χέρια μου, είπε ο γίγαντας. Εξαιτίας του θα μείνω χωρίς καρύδια το χειμώνα. Ευτυχώς που υπάρχουν τα φουντούκια κι έτσι θα γεμίσω μ’ αυτά τα καλάθια μου.
Μα το πουλί μόλις άκουσε τα τελευταία λόγια του γίγαντα είπε:

Τώρα φουντούκια γίγαντα!
Τα μάζεψε ο νάνος!

Ο γίγαντας έγινε κατακόκκινος από το θυμό του. Δε χάνει καιρό και πάει στη σπηλιά του νάνου. Αυτή ήταν τόσο μικρή και είχε ένα τόσο μικρό άνοιγμα που ούτε το δαχτυλάκι του γίγαντα δε χωρούσε.
— Ε, νάνε! φώναξε βγες έξω. Έχουμε κάτι να κουβεντιάσουμε.
Ο νάνος έβγαλε έξω από το άνοιγμα μόνο το κεφάλι του χαμογελώντας.
— Δεν μπορώ, γίγαντα, έχω δουλειά, έλα εσύ μέσα, είπε κοροϊδεύοντας.
Τι να κάνει ο γίγαντας, έφυγε.
Όλη την υπόλοιπη μέρα σκεφτότανε πως να τιμωρήσει το νάνο. Έπλεξε λοιπόν, ένα γερό δίχτυ και μόλις βράδιασε πήγε στη σπηλιά του νάνου και το στερέωσε γερά.
Έτσι δε θα μπορεί πια να βγει έξω και θα μαζέψω εγώ όλα τα κάστανα και το μέλι, σκέφτηκε. Πράγματι όταν βράδιασε καλά και ο νάνος ετοιμάστηκε να βγει για να μαζέψει το μέλι από τις μέλισσες, είδε το δίχτυ, προσπάθησε να το βγάλει μα δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.— Ωχ τι έπαθα! τώρα ο γίγαντας θα μαζέψει όλο το μέλι, είπε και άρχισε να κλαίει.
Έκλαιγε δυνατά πολλή ώρα και ένα ποντίκι που περνούσε τον άκουσε και τον ρώτησε τι συμβαίνει.— Να, κλαίω γιατί με έκλεισε εδώ μέσα ο γίγαντας και δε θα προφτάσω να μαζέψω ούτε μια στάλα μέλι, θα το πάρει όλο αυτός.
Το ποντίκι που δεν ήξερε τι συνέβαινε μεταξύ τους θεώρησε ότι είναι μεγάλη αδικία αυτό που έκανε ο γίγαντας στο νάνο και άρχισε να ροκανίζει το δίχτυ για να ελευθερώσει το νάνο.
Πράγματι σε λίγο το δίχτυ είχε μια μεγάλη τρύπα και έτσι ο νάνος ήταν ελεύθερος. Ούτε που ευχαρίστησε το ποντίκι για το καλό που του έκανε, παρά πήρε τα κανάτια του και έτρεξε να μαζέψει μέλι. Όταν έφτασε στις μέλισσες όμως κατάλαβε πως δεν υπήρχε μέλι. Ο γίγαντας το είχε μαζέψει όλο.
Άρχισε να φωνάζει και να πηδά γεμάτος θυμό γι αυτό που είχε γίνει. Κάποτε γύρισε στη σπηλιά του και προσπαθούσε να βρει τρόπο να πάρει το μέλι από το γίγαντα ή τέλος πάντων να τον εκδικηθεί. Κατάλαβε πως δεν ήταν εύκολο να μπει στη σπηλιά του γίγαντα και αποφάσισε να κάνει κάτι πονηρό για να τα καταφέρει. Άνοιξε το ντουλάπι του και έβγαλε από μέσα τη γούνα ενός γέρου ασβού που είχε βρει πριν πολλά χρόνια στο δάσος.
Τη φόρεσε, έκρυψε από κάτω τα κανάτια του και κίνησε για τη σπηλιά του γίγαντα.
Περίμενε να τον δει να φεύγει, μπήκε μέσα από μια τρύπα που ήταν δίπλα στην πόρτα.
Γέμισε γρήγορα-γρήγορα τα κανάτια του και σκέφτηκα να χύσει το υπόλοιπο μέλι για να εκδικηθεί το γίγαντα.
Γέλασε πονηρά και ετοιμάστηκε να σπρώξει το δοχείο που είχε το μέλι, μα το μετάνιωσε.
Κρίμα είναι, σκέφτηκε, πήρε τα κανάτια του, τα ‘χωσε κάτω από τη γούνα του ασβού και βγήκε με προσοχή από τη σπηλιά.
Όσο μπορούσε πιο γρήγορα έφτασε στη δική του, έβγαλε τη γούνα και άφησε τα κανάτια επάνω στο τραπέζι.
Γέλασε ικανοποιημένος και έτριψε τα χέρια του.
Δεν πέρασε πολλή ώρα κι άκουσε τις φωνές του γίγαντα. Έβγαλε τη μουρίτσα του έξω και ρώτησε τάχα με περιέργεια.— Τι έχεις γείτονα και φωνάζεις;— Να, ο ασβός έκλεψε το μέλι μου. Τον είδε ο κυρ-σκίουρος και μου το είπε. Δε θα τον πιάσω; Θα του δείξω εγώ.
Ο νάνος έβαλε τη μούρη του μέσα για μεγαλύτερη ασφάλεια και είπε στο γίγαντα όλη την αλήθεια και όταν τελείωσε του ζήτησε να τον συγχωρέσει που πάντα μάζευε ό τι τροφή έβρισκε στο δάσος χωρίς να σκέφτεται τους άλλους και είπε πως δε θα το ξανακάνει.
Ο γίγαντας είχε σταματήσει να φωνάζει. Περπατούσε πάνω-κάτω σκεφτικός. Πέρασε αρκετή ώρα χωρίς να πει λέξη. Έξυνε το κεφάλι του και στο τέλος είπε.— Έχεις δίκιο γείτονα! Πότε εγώ, πότε εσύ μαζεύουμε ό τι τροφή υπάρχει στο δάσος και δε σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλο, μα δε σκεφτόμαστε και τα ζώα του δάσους. Ντροπή μας!— Δε θα το ξανακάνουμε, είπε ο γίγαντας.— Δε θα το ξανακάνουμε, είπε και ο νάνος.— Θα μαζεύουμε μόνο όση τροφή χρειαζόμαστε, είπαν και οι δυο με μια φωνή.
Ακούστηκαν χειροκροτήματα στο δάσος.
Τα ζώα χαίρονταν για τη σωστή απόφαση του γίγαντα και του νάνου.
Χαίρονταν που θα ήταν πια καλοί φίλοι.

Φίλοι αγαπημένοι,
Ζωή ευτυχισμένη.

Στη μνήμη του παππού του Γιώργου που ήταν ο καλύτερος παραμυθάς
Άρια

Σχολικό Λεύκωμα: 5ο Δημοτικό Σχολείο Χαϊδαρίου «Οδυσσέας Ελύτης»

Οικολογικές ευαισθησίες

Τα πεμπτάκια μας (Ε΄) σκαρφάλωσαν στο βουνό, έσκαψαν, φύτεψαν, πότισαν και τώρα καμαρώνουν τα δεντράκια τους...

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ το πετάλι στις 23/1/2009 12:37 μμ

Παγιδεύοντας μια ανήλικη στο Διαδίκτυο

Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την άνθηση της παιδοφιλίας στο Ίντερνετ και συνιστούν στους γονείς να παρακολουθούν συνεχώς τις δικτυακές δραστηριότητες των παιδιών τους.

ΓΟΝΕΙΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΕΔΩ: http://www.cytanet.com.cy/Services/safe-internet/GR/


Όνομα χρήστη: Μίκα. Κωδικός πρόσβασης: ****. Ηλικία: 14.

Η ανήλικη «Μίκα» - το ψευδώνυμο που χρησιμοποίησαν «ΤΑ ΝΕΑ» σε δύο από τα πιο δημοφιλή chat rooms του Διαδικτύου - μέσα σε μόλις τέσσερις ημέρες παρενοχλήθηκε σεξουαλικά από επτά ενηλίκους! Ο καθένας χρησιμοποίησε διαφορετικό τρόπο προσέγγισης, για κανέναν, όμως, η ηλικία της «Μίκας» δεν αποτέλεσε εμπόδιο ούτε για ερωτικές συνομιλίες, ούτε για προτάσεις συναντήσεων.

«Είναι ίσως το πιο απλό πράγμα στον ψηφιακό κόσμο να προσεγγιστεί ένα παιδί. Ιδιαίτερα όταν είναι μεταξύ 13 και 16 ετών, αφού τότε τα παιδιά, πάνω στην έκρηξη της εφηβείας τους, θέλουν να κάνουν την επανάστασή τους», τονίζει η δρ Βερόνικα Σαμαρά, επικεφαλής του Εθνικού Κόμβου Ασφαλούς Δικτύου.

Ωστόσο, αυτή την επαναστατική διάθεση των εφήβων εκμεταλλεύονται κάποιοι ενήλικοι, οι οποίοι «ψαρεύουν» παιδιά για σεξουαλική παρενόχληση.

«Οι παιδόφιλοι χορεύουν καθημερινά στην πλάτη των παιδιών μας, κι ενώ μπορούμε να εντοπίσουμε το ίχνος τους, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε διώξεις του φυσικού δράστη. Είτε μας εμποδίζει το απόρρητο των επικοινωνιών είτε δεν το προβλέπει ο νόμος, ο οποίος θεσπίστηκε το 1994, τότε που η παιδοφιλία δεν είχε πάρει φωτιά στο Διαδίκτυο», είπε πρόσφατα στη Βουλή ο προϊστάμενος του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Διεύθυνσης Ασφαλείας Αττικής, κ. Μανώλης Σφακιανάκης, ενημερώνοντας τους βουλευτές- μέλη της Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας.

Ενήμερα τα παιδιά. Όπως τονίζει η κ. Λίζα Τσαλίκη, λέκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και συνεργάτιδα στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα «Εu Κids Οn Line», το ενθαρρυντικό είναι ότι τα περισσότερα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες είναι ενήμερα για τους κινδύνους που κρύβει το Ίντερνετ.

Αυτό άλλωστε προκύπτει και από τα στοιχεία του Ευρωβαρόμετρου για το 2007, τα οποία δείχνουν ότι η πλειονότητα των παιδιών 13- 14 ετών αποφεύγουν να δίνουν σε αγνώστους προσωπικά στοιχεία κατά τις διαδικτυακές τους συνομιλίες. «Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δε θα πρέπει να αφυπνιστούν γονείς και παιδιά».

Το προφίλ των ενηλίκων που «ψαρεύουν» στα chat rooms δεν μπορεί εύκολα να προσδιοριστεί, λέει η κ. Σαμαρά. «Μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, ο άνθρωπος που περπατά δίπλα μας ή ο κύριος της διπλανής πόρτας. Αυτοί που ψάχνουν να ικανοποιηθούν μέσω του Διαδικτύου χωρίς να υπολογίζουν ηλικίες μπορεί να είναι άνθρωποι μοναχικοί, παιδόφιλοι ή ακόμα και κάποιοι που θέλουν απλά να περάσουν την ώρα τους μπροστά σε έναν υπολογιστή».

Όπως σημειώνει πάντως η κ. Σαμαρά, «δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα. Όσοι είναι μέλη σε chat rooms δεν είναι απαραίτητα κακοί». Οι ερωτήσεις αγνώστων, όπως λέει, που θα πρέπει να προβληματίσουν τους χρήστες του Ίντερνετ, δεν είναι άλλες από αυτές που αφορούν προσωπικά ζητήματα. «Στείλε μου τη φωτογραφία σου. Πού μένεις; Τι φοράς; Πού συχνάζεις; Δώσε μου το τηλέφωνό σου. Σε αυτές τις ερωτήσεις τα παιδιά δεν θα πρέπει να απαντούν».

Όπως αναφέρει η κ. Σαμαρά, οι γονείς είναι αυτοί που πρέπει να παίξουν τον ρόλο του φύλακα.

«Θα πρέπει λοιπόν να γνωρίζουν σε ποιους εικονικούς κόσμους σερφάρουν τα παιδιά τους. Κι αυτό θα μπορέσουν να το κάνουν μόνο εάν γνωρίσουν οι ίδιοι το Ίντερνετ και τις δυνατότητές του». Συμπληρώνει δε ότι οι γονείς θα πρέπει να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του παιδιού και σε περιπτώσεις παρενόχλησης εκείνο να απευθύνεται σε αυτούς. «Να μάθουν τα παιδιά τους να μη δημοσιεύουν προσωπικά δεδομένα. Τα παιδιά δεν γνωρίζουν, ζουν στον ψηφιακό κόσμο και θεωρούν αυτονόητο να μοιραστούν δεδομένα με τους ιντερνετικούς τους φίλους. Δεν γνωρίζουν όμως ότι δίνοντας μια φωτογραφία, αυτή μπορεί να αλλοιωθεί ή να δημοσιευθεί σε κάποιον ιστοχώρο ακατάλληλο για ανήλικους».

Το χρονικό των δικτυακών επιθέσεων Ο ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ Ο ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ


ΠΗΓΉ: Τα Νέα

Ένα νηστίσιμο και πεντανόστιμο φαγάκι, για όλη την οικογένεια!!

Πρασόρυζο, το δικό μας... Rizoto!!

Ένα εύκολο και γρήγορο φαγάκι, νηστίσιμο. Είναι από τα αγαπημένα μου νηστίσιμα πιάτα, γιατί μου αρέσουν τα πράσα και η γλυκιά τους γεύση.

Βέβαια, ανοίγοντας τον υπολογιστή σήμερα έπεσα και σε άλλες συνταγές πρασόρυζου, φτιαγμένες από τα χεράκια της Έλενας και της Κάλλιας. 

Όλες έχουν μικροδιαφορές, το αποτέλεσμα όμως είναι ένα. Πεντανόστιμο φαγάκι για την οικογένεια.
Δοκιμάστε το κι εσείς!!!!!

Για την παρασκευή του χρειαζόμαστε:

• 4 μεγάλα πράσα
• 2 καρότα
• 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• 2 κρεμμυδάκια φρέσκα ψλοκομμένα
• 3-4 κλωνάρια σέλινο ψιλοκομμένο ή λίγο ξερό λίγο άνηθο
• 2/3 φλυτζανιού τσαγιού ρύζι
• 3/4 φλυτζανιού τσαγιού ελαιόλαδο
• χυμό από 1-2 λεμόνια
• αλατοπίπερο

Παρασκευή

• Καθαρίζουμε και πλένουμε καλά τα πράσα.  
• Τα κόβουμε σε χοντρές ροδέλες.
• Καθαρίζουμε τα καρότα και τα κόβουμε κι αυτά σε ροδελίτσες.
• Σε μια κατσαρόλα, βάζουμε το ελαιόλαδο να κάψει και προσθέτουμε το πράσο, τα καρότα, τα κρεμμύδια και το φρέσκο σέλινο. 
• Τα αφήνουμε να σωταριστούν και να μαλακώσουν λίγο.
• Σβήνουμε με το χυμό λεμονιού και προσθέτουμε νεράκι, να καλύπτει τα λαχανικά μας.
• Αφήνουμε να σιγοβράσουν και να μαλακώσουν.
• Κατόπιν προσθέτουμε το ρύζι και ζεστό νερό περίπου 2 φλυτζάνια. 
• Εξαρτάται και από το νερό που έχει μείνει από την πρώτη βράση.
• Αφήνουμε να ψηθεί και το ρύζι, προσέχοντας πάντα να έχει νεράκι, για να μείνει το φαγητό ζουμερό.

Καλή επιτυχία!!!

από koukfamily 

800 «κατηγορώ» από ανηλίκους για κακοποίηση - ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΣΧΟΣ

ΒΟΗΘΟΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Σχεδόν οκτακόσιες καταγγελίες κακοποίησης ανηλίκων, σεξουαλικής και σωματικής, έχει δεχθεί ο Συνήγορος του Παιδιού.

Ο εκπρόσωπος της Ανεξάρτητης Αρχής Γ. Μόσχος στην πρόσφατη υπόθεση της Αμαρύνθου, μετά την καταγγελία της 16χρονης μαθήτριας, δεν έμεινε απλός θεατής.

Επισκέφθηκε το σχολείο και την Αστυνομία.

Η εικόνα που αποκόμισε, όπως λέει, είναι γνωστή: φιλότιμα όργανα, αλλά σημαντικές ελλείψεις για την ορθή αντιμετώπιση των ανηλίκων.
 

Η κακοποίηση ανηλίκων αποκαλύπτεται πάντα; Στις περισσότερες περιπτώσεις όχι. Τα παιδιά συνήθως ντρέπονται ή φοβούνται να καταγγείλουν ό,τι τους συμβαίνει.
 

Ποιον θεωρείτε τον ισχυρότερο ανασταλτικό παράγοντα… σιωπής των ανήλικων θυμάτων;
Την έλλειψη διαβεβαίωσης ότι αν μιλήσουν η επόμενη μέρα θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη στη ζωή τους.
 

Πόσες καταγγελίες έχει δεχθεί ο Συνήγορος του Παιδιού την περίοδο της λειτουργίας του; Σχεδόν 800.  
 
Στην πρόσφατη υπόθεση της Αμαρύνθου είχατε προσωπική επαφή με το σχολείο και την Αστυνομία. Ποια εικόνα αποκομίσατε;

Αντί για συμβούλους υποστήριξης για τη διαχείριση της κρίσης, συνάντησα την πολιορκία του σχολείου από τα κανάλια. Στην Αστυνομία, η γνωστή εικόνα: φιλότιμα όργανα αλλά σημαντικές ελλείψεις για την ορθή αντιμετώπιση των ανηλίκων.
 

Τι πιστεύετε ότι δεν έγινε στη συγκεκριμένη υπόθεση;  
Δεν δόθηκε προτεραιότητα στην προστασία των δικαιωμάτων των ανηλίκων, αλλά στις επιδιώξεις, την ικανοποίηση της περιέργειας και τη διαχείριση των ενοχών των ενηλίκων. 
 

Χρειαζόταν να αποκαλυφθεί αυτή η υπόθεση για να καταδειχθεί η «γύμνια» των αρχών;  
Οι ελλείψεις στον χώρο της παιδικής προστασίας είναι γνωστές. Δυστυχώς η προσοχή στρέφεται σε αυτές μόνο όταν απασχολεί την κοινή γνώμη ένα αρνητικό γεγονός. 
 

Βρίσκετε ανοιχτές ή κλειστές τις πόρτες όταν ζητάτε συνδρομή δημοσίων υπηρεσιών για την προστασία των ανήλικων θυμάτων ή δραστών;  
Οι πόρτες είναι ανοικτές, μόνο που το περιεχόμενο των υπηρεσιών πολλές φορές είναι ανεπαρκές. 
 

Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού εφαρμόζεται ή παραμένει κενό γράμμα;  
Για την ορθή εφαρμογή της απαιτούνται επενδύσεις πόρων και επιμόρφωση των επαγγελματιών που εργάζονται με και για τα παιδιά.
 

Τι πρέπει να αλλάξει ώστε τα παιδιά να μη θεωρούνται από τους μεγαλύτερους μόνο φορείς υποχρεώσεων, αλλά να αντιμετωπίζονται και ως υποκείμενα δικαιωμάτων;  
Εκπαίδευση - εκπαίδευση - εκπαίδευση, όλων μας! 
 

Τα χρήματα που επενδύονται από την Πολιτεία αρκούν για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του παιδιού;  
Όχι. Εκτός από οικονομικές επενδύσεις όμως χρειάζονται και οργανωτικές αλλαγές, όπως η εκτεταμένη εισαγωγή της εκπαίδευσης στα δικαιώματα και η εφαρμογή της δημοκρατίας στα σχολεία μας. 
 

Ποια κενά πιστεύετε ότι άμεσα πρέπει να καλυφθούν; Οργάνωση, στελέχωση και ειδίκευση ψυχοκοινωνικών υπηρεσιών και μονάδων παιδικής προστασίας, τόσο για τον γενικό πληθυσμό όσο και - ειδικά - για παιδιά θύματα, με ειδικές ανάγκες ή παθήσεις, πρόσφυγες κ.λπ. 
 

Ο ρόλος της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων…  
Ελπίζω να ζωντανέψει και να πάρει ρόλο στο πλάι των ανηλίκων που τη χρειάζονται. 
 

Πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται τα παιδιά-θύματα σεξουαλικών πράξεων;  
Να εξετάζονται από πρόσωπα του ιδίου φύλου, με μυστικότητα και ειδικευμένους χειρισμούς, και να λαμβάνουν μακροχρόνια στήριξη. Να μη δίνουν πολλές μαρτυρικές καταθέσεις, και αυτές να παραμένουν απόρρητες.
 

Και πώς να χειρίζονται οι αρμόδιοι τους ανήλικους δράστες; Ένα παιδί-δράστης είναι συνήθως ένα παιδί-θύμα. Εκτός αυτού, και οι δράστες έχουν δικαιώματα σεβασμού στην προσωπικότητα και την αξιοπρέπειά τους.
 

Οι παιδοψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί επαρκούν για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που ανακύπτουν;  
Χρειάζεται όλοι όσοι ασχολούνται με τα παιδιά να έχουν συνείδηση των ευθυνών τους. 
 

Ποιες οι συνθήκες κράτησης των ανηλίκων στα αστυνομικά τμήματα;  
Δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της παιδικής ηλικίας. Στην περιφέρεια μάλιστα η Αστυνομία δεν διαθέτει χώρους για την κράτηση ή την προστατευτική φύλαξη ανηλίκων.
 

Στα ιδρύματα πρόνοιας;  
Τεράστιες ελλείψεις σε ειδικευμένο προσωπικό. Επίσης, απουσία του εναλλακτικού μοντέλου οικογενειακής φροντίδας (αναδοχή).

Η φυλακή σωφρονίζει τους ανήλικους παραβάτες; Τις περισσότερες φορές έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.
 

Ο ρόλος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε υποθέσεις με πρωταγωνιστές ανηλίκους.  
Αλήθεια, ποιος θα μπορέσει να τα σταματήσει από την παράνομη εισχώρηση στην ιδιωτική ζωή των ανηλίκων, την υπερβολή και την αυθαίρετη διαστρέβλωση της εικόνας της παιδικής ηλικίας;
 

Ποιο είναι το μεγαλύτερο αγκάθι στην εκπλήρωση των στόχων σας;  
Η έλλειψη εθνικής στρατηγικής, συνεχούς διυπουργικής συνεργασίας και πραγματικής διακομματικής συναίνεσης για την πολιτική για το παιδί.

ΤΑ ΝΕΑ , 28/11/2006
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο disabled.gr Μπορείτε να βρείτε ανάλογα κείμενα στην διεύθυνση http://www.disabled.gr