Επιδιόρθωσε και μοίρασε 3.000 ζευγάρια παπούτσια σε απόρους!

Ο Ρομπέν των... παπουτσιών
Ο Έλληνας που έχει μοιράσει 3.000 ζευγάρια σε απόρους

Κάποιοι συγκεντρώνουν τρόφιμα, άλλοι φάρμακα ή κουβέρτες.
Ο Στέργιος Τσακίρης αποφάσισε να βοηθήσει τους Ελληνες που βρίσκονται σε δεινή θέση με τον τρόπο που εκείνος γνωρίζει καλύτερα: επιδιορθώνοντας παπούτσια.
Ο Θεσσαλονικιός επιχειρηματίας, ιδιοκτήτης αλυσίδας καταστημάτων επιδιόρθωσης παπουτσιών, ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια μία πρωτοβουλία χάρη στην οποία έχουν μοιραστεί σε άπορους και άστεγους πάνω από 3.000 ζευγάρια παπούτσια.
Η ιδέα προέκυψε όταν άνθρωποι που είχαν ανάγκη πήγαιναν στα υποκαταστήματα της επιχείρησης, σε όλη την Ελλάδα και παρακαλούσαν για ένα ζευγάρι παπούτσια.
Τότε, μέσω αφίσας που μπήκε στα καταστήματα, ο κ. Τσακίρης κάλεσε τους πελάτες να φέρουν τα παπούτσια που δεν φορούσαν πια, προκειμένου να μοιραστούν σε εκείνους που τα χρειάζονταν.
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συγκινητική.
Οι υπάλληλοι άρχισαν να συγκεντρώνουν τα παλιά παπούτσια και να τα κάνουν σαν... καινούρια, βάζοντας νέους πάτους, ράβοντας τα ξηλωμένα σημεία και βάφοντάς τα.
Το 2013 μοιράστηκαν τουλάχιστον 1.200 ζευγάρια παπούτσια σε εκείνους που είχαν ανάγκη, ενώ σύμφωνα με τα όσα είπε ο κ. Τσακίρης στο ΑΠΕ, πέρυσι διανεμήθηκαν άλλα 1.800 ζευγάρια.

Πηγή: iefimerida

Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας να σταματήσει να χτυπάει εσάς ή τους άλλους

Είναι αρκετά απλό να βοηθήσετε ένα μικρό παιδί να σταματήσει τα παρορμητικά, επαναλαμβανόμενα χτυπήματα. Πλησιάστε το παιδί σας τη στιγμή που πιστεύετε ότι είναι έτοιμο να χτυπήσει κάποιον.

Προβλέποντας τη συμπεριφορά του θα βοηθήσετε τον εαυτό σας να αντιδράσει χωρίς εκρήξεις. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να παρατηρήσετε πότε το μυαλό σας θα αρχίσει να λέει «Αναρωτιέμαι εάν θα χτυπήσει το άλλο παιδάκι. Πλησιάζει αρκετά το μικρότερο παιδί.. Ελπίζω να μην το κάνει..!» Αυτή η σκέψη είναι το σήμα σας για να πλησιάσετε ήρεμα το παιδί σας και να είστε προετοιμασμένοι. Κάντε μια φιλική ‘περιπολία’ στο παιδί σας πλησιάζοντας το όλο και περισσότερο με αγάπη χωρίς να δίνεται λεκτικές προειδοποιήσεις. Οι λεκτικές προειδοποιήσεις δεν προσφέρουν τίποτα αντιθέτως αυξάνουν το συναίσθημα του φόβου που νιώθει το παιδί σας με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο έντονη η ανάγκη του να χτυπήσει το άλλο παιδάκι.
Όταν παρατηρήσετε ότι πάει να σηκώσει το χεράκι του, ‘αποκρούστε’ αυτή την ώθηση με το δικό σας χέρι χωρίς ένταση (αυτό ισχύει και στην περίπτωση που θελήσει να χτυπήσει εσάς). Ή απλά κρατήστε το μπράτσο του ή το χεράκι του απαλά καθώς πλησιάζει πιο κοντά στο άλλο παιδάκι, έτσι ώστε να μη μπορέσει να χτυπήσει  ξαφνικά. Είστε ο υπεύθυνος ασφαλείας. Η εργασία σας είναι να διασφαλίσετε ότι κανείς δεν θα χτυπήσει ή θα χτυπηθεί.
Όταν προσπαθήσει να χτυπήσει, απλά αποτρέψτε το χτύπημα του λέγοντας με ήρεμη και σταθερή φωνή «δεν μπορώ να σε αφήσω να το κάνεις αυτό” έχοντας σταθεί στο ύψος του παιδιού σας και χρησιμοποιώντας βλεμματική επαφή. Μείνετε μαζί του εκεί. Μην πάτε μακριά, μην το επιπλήξετε, δεν χρειάζεται να πείτε απολύτως τίποτα άλλο. Απλά κρατήστε το χεράκι του απαλά, με αγάπη και παραμείνετε μαζί του.
Καθώς το παιδί σας είναι αναστατωμένο, αυτό που το βοηθά πολύ είναι να μπορείτε να είστε ήρεμοι και να το κοιτάτε με αγάπη. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται μια τέτοια στιγμή είναι να φοβάται τη παρορμητική σας συμπεριφορά ή την αποδοκιμασία σας. Το παιδί σας χρειάζεται να επικεντρωθεί στο να απελευθερώσει όλη την ένταση που νιώθει. Μπορεί να κλάψει. Μπορεί να αρχίσει να ιδρώνει, ενώ φωνάζει δυνατά. Μπορεί να πέσει στο πάτωμα κλαίγοντας ή να κλωτσάει. Όσο πιο έντονη η αντίδραση του παιδιού σας τόσο καλύτερη η έκβαση αυτού του συναισθηματικού επεισοδίου. Απελευθερώνει αρνητικά συναισθήματα και συγκεκριμένα το συναίσθημα του φόβου. Χρησιμοποιεί την ήρεμη παρουσία σας ως σήμα του ότι είναι ελεύθερο να απελευθερώσει αυτά...

Παιδί και άγχος

5 φράσεις που δεν πρέπει να του πείτε ποτέ!

Πολλοί πιστεύουν ότι η παιδική ηλικία χαρακτηρίζεται μόνο από ξέγνοιαστες στιγμές, όμως είναι πραγματικά έτσι; Πολλοί από εμάς θα θέλαμε να γυρίσουμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια και να ξεχάσουμε τα προβλήματα της ενηλικίωσης, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι τα παιδιά είναι απαλλαγμένα από καταστάσεις που τους προκαλούν άγχος.
Πώς μπορούν οι γονείς να διαχειριστούν τα αισθήματα άγχους των παιδιών τους; Μερικές φορές υπάρχουν φράσεις που δεν καταλαβαίνουμε ότι πληγώνουν τα παιδιά και κάθε άλλο παρά τα απαλλάσσουν από τις αγχώδεις καταστάσεις που βιώνουν.
Διαβάστε πέντε φράσεις που καλό θα ήταν να αποφεύγετε και μερικούς εναλλακτικούς τρόπους για να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά τα αισθήματα άγχους των παιδιών:

1. «Όλα θα πάνε καλά, εμπιστεύσου με!»
Το άγχος είναι κωδικοποιημένο στο νευρικό μας σύστημα ως ένας προστατευτικός μηχανισμός που επινοήθηκε για να χαρακτηρίσει την αντίδραση του οργανισμού στις εξωτερικές απειλές. Ως εκ τούτου, όταν το παιδί σας κυριεύεται από αισθήματα άγχους, η ταχεία ροή των χημικών ουσιών που εισέρχονται στο σώμα του, εμποδίζει το παιδί να σκεφτεί καθαρά.
Δοκιμάστε αυτό: Ανταποκριθείτε στο νευρικό σύστημα του παιδιού σας. Βοηθήστε το να ηρεμήσει με βαθιές αναπνοές. Αυτό θα το σταματήσει από τη συνεχή πάλη με τον εαυτό του.

2. «Δεν χρειάζεται να φοβάσαι τίποτα!»
Έρευνες έχουν δείξει ότι το άγχος προκαλεί αισθήματα φόβου μέσα στο μυαλό και το σώμα του παιδιού. Πρόκειται για έναν ψευδή συναγερμό, που για το παιδί σας εξακολουθεί να είναι πραγματικός. Αυτός ο συναγερμός λειτουργεί για την προστασία του παιδιού σας: αισθάνεται άγχος ή φόβο προκειμένου να καταφέρει να επιβιώσει.
Δοκιμάστε αυτό: Εκτιμήστε τα συναισθήματα φόβου του παιδιού σας. Μπορείτε να του πείτε: «Βλέπω ότι είσαι φοβισμένος. Έχω φοβηθεί πολύ στο παρελθόν και ξέρω τι αισθάνεσαι».

 

3. «Άσε με να σου εξηγήσω γιατί δεν πρέπει να ανησυχείς»

Μελέτες δείχνουν ότι ένα υποπροϊόν του άγχους είναι ο προμετωπιαίος φλοιός -το πιο λογικό μέρος του εγκεφάλου- που βρίσκετα σε αναμονή, την ώρα που αναλαμβάνει δράση το πιο αυτοματοποιημένο και συναισθηματικό τμήμα του εγκεφάλου.
Δοκιμάστε αυτό: Μπορείτε να καταπραΰνετε το νευρικό σύστημα του παιδιού με μια άσκηση. Ζητήστε του να οραματιστεί ένα ήσυχο μέρος, να πάρει βαθιές αναπνοές και να περιγράψει αυτό το μέρος. Όταν το παιδί σας είναι ήρεμο, συζητήστε μαζί του την ιδέα ότι τα συναισθήματα δεν είναι πραγματικά γεγονότα, αλλά μπορούν ανά πάσα στιγμή να αμφισβητηθούν.

4. «Σταμάτα επιτέλους να ανησυχείς!»
Τα παιδιά που ανησυχούν, γνωρίζουν ότι ανησυχούν περισσότερο από τους άλλους, επειδή έχουν χαρακτηρισθεί ως απαισιόδοξα από νεαρή ηλικία. Μπορεί, επίσης, να συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλα παιδιά που έχουν λιγότερο άγχος για τους ίδιους λόγους. Θυμηθείτε ότι τα παιδιά συχνά αισθάνονται τόσο ανίσχυρα όσο οι ενήλικες, όταν πρόκειται για χρόνιο άγχος.
Δοκιμάστε αυτό: Μην βάζετε ταμπέλες στο παιδί σας. Αντί αυτού, όταν είστε σε μια χαλαρή κατάσταση, εξηγήστε του την πηγή της ανησυχίας. Τα παιδιά αγαπούν να γνωρίζουν ότι η ανησυχία έχει ένα σκοπό και ότι ο καθένας μας ανησυχεί σε κάποιο βαθμό.

5. «Πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί ανησυχείς τόσο!»
Όταν ένα παιδί είναι ανήσυχο, αισθάνεται φοβισμένο και αβοήθητο. Αν και εσείς αισθάνεστε αβοήθητοι ως γονείς, η ενσυναίσθηση μπορεί να κατευθύνει τις ενέργειές σας. Εάν μπείτε στη θέση του παιδιού σας και κατανοήσετε τα συναισθήματα του, η αντίδρασή σας στις ανάγκες του θα είναι πιο αυθεντική και σύμφωνη με τις δικές του ανάγκες.
Δοκιμάστε αυτό: Όταν το παιδί σας αισθάνεται άγχος, προσπαθήστε να θυμηθείτε μια στιγμή που αισθανθήκατε πραγματικό φόβο. Στη συνέχεια, δείξτε στο παιδί σας ότι συμπάσχετε μαζί του. Αφήστε το να καταλάβει ότι μπορείτε να αντιληφθείτε ότι περνάει μια δύσκολη κατάσταση.

Μοιραστείτε το!

Επεξεργασία άρθρου: Μαρία Ιωαννάτου

infokids.gr 

Μανούλαααααα, χτύπησα στο κεφαλάκιιιιι μουυυ

Το παιδί χτύπησε στο κεφάλι! Τι πρεπει να κανω;

Μήπως το παιδί σας έπεσε πάνω στο τραπέζι και χτύπησε το κεφάλι του; 
 Ή έπεσε από το ποδήλατο και έκανε πληγή στο κεφάλι;
Πολλές φορές καθώς το παιδί σας μεγαλώνει, ερχόσαστε αντιμέτωπες με τα παιδικά ατυχήματα.

Τα τραύματα της κεφαλής είναι πολύ συχνά.
Η στιγμή που το παιδί σας χτυπάει είναι μια στιγμή που σας δημιουργεί άγχος για την έκταση του χτυπήματος και μάλιστα, όταν αυτό συνοδεύεται από αιμορραγία πρέπει να δείξετε ψύχραιμη, ώστε να προσφέρετε τις πρώτες βοήθειες στο παιδί σας και να εκτιμήσετε τη σοβαρότητα του τραύματος.


Τα περισσότερα βέβαια χτυπήματα της κεφαλής είναι ήπια, περιορίζονται σε τοπικά φαινόμενα και συνήθως δεν συνοδεύονται από εγκεφαλικές βλάβες ή απώτερες νευρολογικές επιπλοκές.

Οι πτώσεις αποτελούν τις πιο συχνές αιτίες τραυματισμού στο κεφάλι και μάλιστα θεωρούνται υψηλού κινδύνου για εγκεφαλική κάκωση όταν συμβαίνουν από ύψος πάνω από 0.90 m για παιδιά κάτω των 2 χρονών και από ύψος πάνω από 1,50 m για τα μεγαλύτερα παιδιά.
Τα παιδιά χτυπούν το κεφάλι τους κατά την διάρκεια κάποιου παιχνιδιού ή κάποιας αθλητικής δραστηριότητας ιδιαίτερα σε αθλήματα συγκρούσεων ή όταν παίζουν με βαριές μπάλες ή με μπάλες που κινούνται με μεγάλη ταχύτητα, ιδιαίτερα όταν η πρόσκρουση γίνεται τη στιγμή που το παιδί έχει στραμμένη την προσοχή του αλλού.

Ένα χτύπημα στο κεφάλι μπορεί να προκαλέσει
-απλό οίδημα (καρούμπαλο) που προέρχεται από ρήξη αιμοφόρων αγγείων του κρανίου και του δέρματος.-κεφαλόπονο. Συμβαίνει σε ποσοστό μεγαλύτερο του 20% των παιδιών μετά από τραυματισμό της κεφαλής. Στα μικρά παιδιά που δεν μιλούν, ένδειξη κεφαλόπονου, είναι η έντονη ανησυχία και η δυσφορία.-εμετούς. Περίπου το 10% των παιδιών έχει τουλάχιστον έναν εμετό συνήθως αμέσως μετά τον τραυματισμό του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει σοβαρή εγκεφαλική βλάβη. Συνήθως ο εμετός αυτός είναι το αποτέλεσμα του φόβου και του πόνου και από το έντονο κλάμα.-απώλεια συνείδησης. Σε ποσοστό περίπου 5% των παιδιών και των εφήβων που υπόκεινται σε μέτριο τραυματισμό κεφαλής παρουσιάζεται απώλεια συνείδησης για λίγα δευτερόλεπτα.-διάσειση. Με τον όρο διάσειση εννοούμε ήπιας μορφής τραυματισμό (τράνταγμα) του εγκεφάλου. Χαρακτηρίζεται από σύγχυση, αμνησία (για τη χρονική περίοδο περί τον τραυματισμό), πονοκέφαλο, εμέτους, και ζάλη με ή χωρίς απώλεια συνείδησης.-σπασμούς. Λιγότερο από 1% των παιδιών παρουσιάζουν σπασμούς μετά από χτύπημα στο κεφάλι.
Λίγα από αυτά έχουν εγκεφαλική βλάβη και η αξονική τομογραφία είναι η εξέταση που συνιστάται σε αυτές τις περιπτώσεις.

Σε κάθε περίπτωση χτυπήματος θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρό σας προκειμένου να αξιολογήσει τα συμπτώματα.

Τις περισσότερες φορές το χτύπημα στο κεφάλι προκαλεί μόνο εκδορές ή κόψιμο ή μικρό πρήξιμο. Σε λίγες περιπτώσεις μπορεί να συμβεί βλάβη στον εγκέφαλο.

Δείτε αμέσως γιατρό αν:
Το παιδί έχει απώλεια συνείδησης
Το παιδί έχει χτυπήσει σε σκληρή επιφάνεια, όπως μετά από πτώση από ύψος ή σε αυτοκινητιστικό
Το παιδί δε φαίνεται καλά και κάνει εμετούς
Τι συμπτώματα έχει ο σοβαρός τραυματισμός στο κεφάλι;
Απώλεια συνείδησης για πάνω από 30 δευτερόλεπτα
Το παιδί είναι ληθαργικό και δεν επικοινωνεί μαζί σας
Έχει σοβαρά σημάδια τραυματισμού, όπως αδυναμία σε ένα χέρι ή πόδι, άνισες κόρες των ματιών
Έχει μείνει ένα αντικείμενο στο κεφάλι του
Έχει πάνω από ένα σπασμό μετά το τραύμα
Ρέει αίμα ή υγρό από τη μύτη ή το αυτί
Σε αυτές τις περιπτώσεις καλέστε αμέσως ασθενοφόρο.

Τι συμπτώματα έχει ένας μέσης βαρύτητας τραυματισμός στο κεφάλι;
Απώλεια συνείδησης για λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα
Επικοινωνεί μαζί σας
Έχει κάνει 2 ή παραπάνω εμετούς
Έχει πονοκέφαλο
Είχε ένα μικρό επεισόδιο σπασμών αμέσως μετά το χτύπημα
Έχει μεγάλο καρούμπαλο ή αιμάτωμα
Σε αυτές τις περιπτώσεις πηγαίνετε το παιδί στο νοσοκομείο. Πιθανό να χρειαστεί παρακολούθηση του παιδιού στο νοσοκομείο για 6-24 ώρες.

Τι συμπτώματα έχει ένας ελαφρύς τραυματισμός στο κεφάλι;
Δεν υπάρχει απώλεια συνείδησης
Το παιδί επικοινωνεί μαζί σας
Έκανε καθόλου ή ένα μόνο εμετό
Έχει μικρό πρήξιμο ή κόψιμο στο κεφάλι ή εκδορές
Δεν έχει κάνει σπασμό

Σε αυτές τις περιπτώσεις ενημερώστε τον παιδίατρό σας. Βάλτε πάγο στην περιοχή με το πρήξιμο.Αν τρέχει αίμα βάλτε μια καθαρή γάζα και πιέστε σταθερά για 5 λεπτά.

Μέσα στο επόμενο 24ωρο, προσέξτε στο σπίτι για τα ακόλουθα:

Πονοκέφαλο. Δώστε παρακεταμόλη τακτικά.
Εμετούς. Αν είναι πάνω από ένας δείτε τον παιδίατρό σας.
Ληθαργικότητα. Το παιδί συχνά μετά το χτύπημα έχει υπνηλία ή πέφτει για ύπνο. Δεν είναι ανάγκη να κρατήσετε το παιδί άγρυπνο. Αν κοιμηθεί, ξυπνάτε το κάθε μια – δυο ωρες για να ελέγξετε τις αντιδράσεις του. Μπορείτε να το ρωτάτε που είναι, τι μέρα είναι ή γνωστά ονόματα.

Πότε να ανησυχήσω στις επόμενες μέρες;
Πηγαίνετε αμέσως στον παιδίατρο ή στο νοσοκομείο αν το παιδί μέσα στις επόμενες μέρες από το χτύπημα:
Έχει ασυνήθη ή συγχυτική συμπεριφορά
Εχει σοβαρό πονοκέφαλο
Έχει συχνούς εμετούς
Έχει αίμα ή υγρό από τη μύτη ή το αυτί
Κάνει σπασμό
Δεν ξυπνάει εύκολα
Έχει ο,τιδήποτε άλλο βρίσκετε ανησυχητικό

Στέλιος Παπαβέντσης Παιδίατρος MRCPCH DCH IBCLC 2010

(Τα ράμματα στο Παίδων Αγλ. Κυριακού κόβονται μετά από ραντεβού, τις πρωινές ώρες στα τηλέφωνα 210-7785214, 210-7714921, 2107714931).
 πηγες paidiatros.com, iatronet.gr

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή ...

ΘΟΥΡΙΟΣ

Ως πότε παλικάρια να ζούμε στα στενά
μονάχοι σα λιοντάρια στις ράχες στα βουνά

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
Παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή

Σπηλιές να κατοικούμε,να βλέπουμε κλαδιά
να φεύγουμ’ απ’ κόσμο για την πικρή σκλαβιά

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
Παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή 

Να χάνουμε αδέρφια,πατρίδα και γονείς
Τους φίλους τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς 

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
Παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή

Πόσο σημαντική είναι η Αγκαλιά για τα παιδιά;

Από τη στιγμή που το παιδί γεννιέται και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, η αγκαλιά της μητέρας του, παίζει τεράστιο ρόλο στη σωστή ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη.

Στη βρεφική ηλικία, η αγκαλιά της μητέρας, σύμφωνα με πολλές ψυχαναλυτικές θεωρίες, είναι ο χώρος στον οποίο το παιδί θα δημιουργήσει τα όρια του εαυτού του, αλλά και θα γνωρίσει τον κόσμο, μέσα από το προστατευτικό φίλτρο της μητρικής αγκαλιάς.

Στην παιδική ηλικία, που το παιδί ανεξαρτητοποιείται, η αγκαλιά της μητέρας είναι το ασφαλές μέρος στο οποίο γυρίζει το παιδί, μετά από την εξερεύνηση του κόσμου γύρω του. Είναι το απαραίτητο σταθερό μέρος που του δίνει την αυτοπεποίθηση να αναμιχθεί σε νέες καταστάσεις και να μάθει καινούρια πράγματα.

Η αγκαλιά είναι η αίσθηση της παρηγοριάς και της ανιδιοτελούς αγάπης που θα συντροφεύουν το παιδί σε όλη την παιδική και ενήλική ζωή του.

Οι μητέρες ξέρουν ενστικτωδώς πότε είναι η στιγμή που το παιδί χρειάζεται την αγκαλιά τους, αλλά θα πρέπει να καταφέρουν και να αφήσουν το παιδί από την αγκαλιά τους, ώστε να αναπτυχθεί και κοινωνικά όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή.

πηγή: momyz.gr
politesoraiokastrou

Εκπαιδευτικό υλικό για τους Τρεις Ιεράρχες

Οι Τρεις Ιεράρχες, οι μέγιστοι φωστήρες του πνεύματος,
πρότυπο παιδείας για τα παιδιά μας.

Κατεβάστε το δωρεάν e-book με πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό (κείμενα, εικόνες, δραστηριότητες) πατώντας εδώ.
Το υλικό περιέχει αποσπάσματα από τα βιβλία:

• Δι' ευχών των Αγίων (Ιανουάριος)
• Μεγαλώνοντας με έναν Άγιο
• Γιορτάζω, τραγουδώ παίζω δημιουργώ 2

Οδυσσέας Ελύτης: Προσωπικά...

Προσωπικά...

Προσωπικά θα συνεχίσω να υπερασπίζομαι την αλήθεια και το φως, τον Ήλιο Της Δικαιοσύνης τον Ιησού Χριστό μας, με όλες τις δυνάμεις μου. Θα συνεχίσω να συνθέτω τις νοητικές, συμπαντικές περιπλανήσεις μου μέσα στον Χώρο και στον Χρόνο από την θεολογία, την επιστήμη, την λογοτεχνία, την μουσική κ.ά και να βρίσκω αενάως συνοδοιπόρους, να επικοινωνούμε με ειλικρίνεια και αλήθεια στον «δρόμο». Αν και προτιμώ να οδεύω από τους χωματόδρομους και όχι από την άσφαλτο. «Θα παίξουμε τον ήλιο μας στα δάχτυλα... Στις εξοχές της ανοιχτής καρδιάς... Θα δούμε να ξαναγεννιέται ο κόσμος.»

Οδυσσέας Ελύτης

 

διαβάστε περισσότερα στην πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση του εξαιρετικού ιστολογίου: Αέναη επΑνάσταση

Ας μάθουμε στα παιδιά μας πώς να χάνουν με αξιοπρέπεια, να αποδέχονται την ήττα και να συγχαίρουν τον νικητή ♦ Helping Super-Competitive Children Relax

Πώς αισθάνεται ένα παιδί όταν νικά;
Νιώθει ότι ελέγχει τον κόσμο όλο! Η θετική αντίδραση των γύρω του, οι επιβραβεύσεις και το χειροκρότημα εκτοξεύουν την αυτοπεποίθησή του. Γι’ αυτό και το παιδί θέλει να είναι πάντα πρώτο!

Helping Super-Competitive Children Relax

Πώς να χαλαρώσουμε τα υπερ-ανταγωνιστικά παιδιά και να βοηθήσουμε την ψυχολογία τους για να μην ζουν με ένα συνεχές άγχος και φόβο για αποτυχία

Όταν όμως χάσει, κυριεύεται από θυμό. Ο παιδικός του εγωισμός πληγώνεται. Συχνά θα τα βάλει με τον εαυτό του ή με τους γύρω του.
Αυτό το παιδί έχει μάθει να εκλαμβάνει την ήττα ως σημάδι ανικανότητας και αποτυχίας. Το να αποδέχεσαι, όμως, την ήττα δεν είναι αποτυχία!

Τι μπορείτε να κάνετε:
Διαβεβαιώστε το παιδί ότι το αγαπάτε όποια κι αν είναι η έκβαση του παιχνιδιού, διαγωνισμού κλπ.
Πολλά παιδιά νομίζουν ότι η αγάπη των γονιών τους εξαρτάται από την απόδοσή τους. Χρειάζεται λοιπόν να τα κάνετε καταλάβουν ότι τα αγαπάτε γι’ αυτό που είναι και όχι γι’ αυτό που μπορούν να κάνουν· ότι η αγάπη σας είναι άνευ όρων!
Αν το παιδί χάσει, αφήστε το για λίγο να κλάψει ή να θυμώσει.
Είναι πολύ σημαντικό να εκφράσει τα συναισθήματά του μετά την ήττα. Ορισμένοι γονείς αποτρέπουν τα παιδιά τους από το να κλαίνε, λέγοντας πως το κλάμα είναι για τους αδύναμους. Είναι σημαντικό όμως να μπορεί κανείς να εκφράζει τα συναισθήματά του και δεν πρέπει να το στερήσετε από το παιδί σας.
Λίγο μετά την ήττα του παιδιού –όχι αμέσως μετά- ανατρέξετε με το παιδί στο τι συνέβη κατά το παιχνίδι.
Μιλήστε μαζί του και σκεφτείτε αν θα μπορούσε να έκανε κάτι διαφορετικά. Θυμίστε του ότι «δεν έχει σημασία η νίκη, αλλά το καλό παιχνίδι». Ενθαρρύνετε το παιδί να σκεφτεί και να μιλήσει για ό,τι έμαθε από την εμπειρία του. Επίσης, αφήστε το να σας μιλήσει εκτενώς για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα στην οποία δεν είχε επιτυχία. Επαναλαμβανόμενες ήττες μπορεί να είναι ένδειξη πως το παιδί δεν είναι έτοιμο για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, ότι βαριέται ή ότι η προπόνησή του δεν επαρκεί.
Συνεχίστε να το ενθαρρύνετε.
Επισημάνετε ό,τι θετικό παρατηρήσατε στην προσπάθεια του παιδιού. Τα παιδιά χρειάζονται την επιβράβευση, ειδικά όταν βιώνουν μια ήττα.

Καλλιεργήστε στο παιδί την ενσυναίσθηση.
Βοηθήστε το να βάλει τον εαυτό του στη θέση των άλλων. Κάντε το παιδί να σκεφτεί πώς θα αισθανόταν το ίδιο αν κάποιος οργιζόταν μαζί του επειδή νίκησε ή επειδή πέτυχε κάτι. Σιγά – σιγά θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται πως η συμπεριφορά του πληγώνει τους γύρω του, οι οποίοι ίσως να μην θέλουν να ξαναπαίξουν μαζί του. Εξηγήστε στο παιδί πως είναι εντάξει να λυπάται με την ήττα του, αλλά ότι δεν πρέπει να προσπαθεί να πληγώνει τους άλλους γι’ αυτό.
Παίξτε μη ανταγωνιστικά παιχνίδια συνεργασίας.
Τα μη ανταγωνιστικά παιχνίδια βοηθούν το παιδί να μάθει πώς είναι να παίζεις ως μέλος ομάδας, ενώ απομακρύνουν την προσοχή του από τη νίκη και την ήττα. Εξάλλου, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν θα χρειαστεί να ξεκινήσουν να παίζουν σε συνεργασία με τους συμμαθητές τους για να επιτύχουν ένα κοινό στόχο. Τα παιχνίδια συνεργασίας δημιουργούν γερές βάσεις για αυτό. Δείτε εδώ μερικά παραδείγματα.
Δώστε έμφαση στην προσπάθεια και τη διασκέδαση.
Μετά το παιχνίδι, ρωτήστε το παιδί σας αν πέρασε καλά αντί να ρωτήσετε ποιος νίκησε.

Μην ξεχνάτε ότι πρώτα εσείς πρέπει να δώσετε το καλό παράδειγμα στο παιδί σας.
Μάθετέ το με τις πράξεις σας πώς να δέχεται τις ήττες. Εξηγήστε του πως οι καλοί νικητές δεν καυχώνται ούτε κοροϊδεύουν τις ικανότητες των συμπαικτών τους. Αφήστε το παιδί να σας παρακολουθήσει καθώς παίζετε ένα επιτραπέζιο με φίλους ή παίξτε οι ίδιοι παιχνίδια μαζί με το παιδί και αφήστε το να χάσει μερικές φορές. Με αυτό τον τρόπο θα δει τις δικές σας αντιδράσεις όταν νικάτε αλλά και όταν χάνετε. Δώστε το καλό παράδειγμα και μην ξεχνάτε πάντα να συγχαίρετε τον νικητή! Το παιδί σιγά–σιγά θα μάθει ότι αυτός που χάνει νιώθει λίγο δυσαρεστημένος στην αρχή αλλά σε λίγα λεπτά αποδέχεται την ήττα του, συγχαίρει τον νικητή και προσπαθεί καλύτερα την επόμενη φορά.

InSite Συμβουλή: Πριν ξεκινήσετε ένα παιχνίδι, βάλτε το παιδί να υποσχεθεί ότι θα παίξει δίκαια, ακολουθώντας τους κανόνες κατά γράμμα. Αν όμως βλέπετε ότι το παιδί σας δεν είναι έτοιμο ακόμη να δεχτεί την ήττα του και αντιδρά έντονα, τότε διακόψτε και ασχοληθείτε με κάτι άλλο προσωρινά, όπως η ζωγραφική ή το διάβασμα, και συμφωνήστε ότι θα ξαναπαίξετε κάποια άλλη στιγμή.

offsite

Κοίτα μανούλα, «άνοιξε» η μύτη μου!! Αντιμετωπίστε σωστά τη ρινορραγία

Η ρινορραγία είναι συχνή σε παιδιά 3 έως 10 χρονών. Τις περισσότερες φορές σταματά από μόνη της και αντιμετωπίζεται με ασφάλεια στο σπίτι.

nosebleeds are rarely cause for alarm

Η μύτη του παιδιού μπορεί να αιμορραγήσει λόγω της ευαισθησίας των αγγείων της μύτης τα οποία σπάζουν χωρίς προειδοποίηση και τρέχει αίμα από το ένα ρουθούνι και σπανίως και από τα δύο.

Σε άλλες περιπτώσεις η αιτία για τη ρινορραγία μπορεί να είναι:

• τραυματισμός με το δάχτυλο του παιδιού. Μερικά παιδιά έχουν την κακή συνήθεια ακόμα κι όταν κοιμούνται να βάζουν το δάχτυλο στη μύτη. Επίσης, τραυματισμοί από την εισαγωγή ξένου σώματος όπως παιχνίδια, στιλό, καπάκια, χαρτί κ.τ.λ.
• Ο ξηρός αέρας που δημιουργείται στο δωμάτιο του παιδιού από το κλιματιστικό, τα καλοριφέρ, τις σόμπες κ.λπ.
• Φλεγμονή, δηλαδή μόλυνση της μύτης από μικρόβια, πιθανή ρινίτιδα.
• Κατάχρηση ρινικών φαρμάκων όπως σταγόνες και αλοιφές, και κάποια φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία.
• Παθολογικές αιτίες όπως διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος.

Αν λοιπό, «ανοίξει» η μύτη του μικρού σας, μείνετε ψύχραιμες, καθησυχάστε το παιδί και ακολουθήστε τις παρακάτω χρήσιμες συμβουλές:

• Βάλτε το παιδί να καθίσει με το κεφάλι σκυμμένο εμπρός, ώστε το αίμα να φεύγει έξω από τα ρουθούνια και όχι να πηγαίνει πίσω προς το φάρυγγα.
• Πείτε του να φυσήξει τη μύτη του για να απομακρυνθούν τυχόν πήγματα αίματος.
• Πιέστε με τον αντίχειρα και το δείκτη του χεριού σας το μαλακό τμήμα της μύτης,ασκώντας σταθερή πίεση για 5 λεπτά συνεχώς. Αν η ρινορραγία δεν σταματήσει στα επόμενα 10 λεπτά, επαναλάβετε την πίεση για ακόμη 10 λεπτά.
• Αν η αιμορραγία συνεχίζεται, βάλτε ένα κομμάτι βαμβάκι βρεγμένο με οξυζενέ στο ρουθούνι που αιμορραγεί και συνεχίστε να πιέζετε για άλλα 5 λεπτά.
• Επίσης η εφαρμογή κρύων επιθεμάτων στη βάση της μύτης του παιδιού μπορεί να βοηθήσει να σταματήσει η αιμορραγία.

Φροντίστε όταν η μύτη του παιδιού σταματήσει να αιμορραγεί το παιδί να μη σκύβει και να παίζει έντονα, γιατί μπορεί να ξεκινήσει πάλι η αιμορραγία.

 πηγή

Πότε πρέπει να ανησυχήσουμε και να ζητήσουμε ιατρική βοήθεια;

δείτε εδώ

Μαθητές της ΣΤ' δημοτικού σχολείου κρέμασαν σε μπασκέτα ένα 9χρονο παιδί και γελούσαν μαζί του :((

Μαθητές της ΣΤ' δημοτικού σχολείου κρέμασαν σε μπασκέτα ένα 9χρονο παιδί και γελούσαν μαζί του, όταν εκείνο τους παρακαλούσε να τον κατεβάσουν.

Το περιστατικό συνέβη την ώρα του διαλείμματος στο χωριό Πλωμάρι Λέσβου. «"Τι τους έκανα; Γιατί μου το έκαναν αυτό;" έλεγε συνέχεια το παιδί μου, το οποίο δεν μπορεί να συνέλθει από το σοκ» λέει στο protothema.gr η μητέρα του μαθητή κυρία Μ.Μ., χήρα με τέσσερα ανήλικα παιδιά. 

«Το παιδί μου το ανέβασαν στη μπασκέτα για να κατεβάσει τη μπάλα. Όταν όμως το παιδί μου ανέβηκε και τους έριξε τη μπάλα, το άφησαν εκεί. Τους φώναζε να τον κατεβάσουν και τα παιδιά όχι μόνο δεν τον κατέβασαν αλλά κουνούσαν τη μπασκέτα και γελούσαν μαζί του, επειδή ο γιος μου τους έλεγε ότι φοβόταν.

Έκλαιγε και τους παρακαλούσε να τον κατεβάσουν αλλά μάταια. Το παιδί μου αναγκάστηκε να πηδήξει από τη μπασκέτα γιατί οι συμμαθητές τους δεν τον κατέβαζαν από εκεί. Ευτυχώς, κατά την πτώση, έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι γι' αυτό δεν πάθαμε τα χειρότερα. Όλα αυτά συνέβησαν μπροστά στα μάτια του γυμναστή, ο οποίος δεν έκανε τίποτα. Ούτε ο ίδιος, ούτε οι γονείς των παιδιών μου ζήτησαν συγγνώμη για το περιστατικό.
Ο διευθυντής μου πρότεινε να το ξεχάσουμε το περιστατικό και εκείνος θα φροντίσει να καλύψει τα ιατρικά έξοδα του παιδιού μου», λέει η μητέρα του 9χρονου μαθητή.

περισσότερα εδώ

Ο χειριστικός γονιός Πώς θα μεγαλώσετε λιγότερο καταπιεσμένα παιδιά

Σε έναν ιδανικό κόσμο όλα τα παιδιά θα μεγάλωναν από γονείς που τα αγαπούν και τα φροντίζουν με κάθε πιθανό τρόπο.
Που τα καθοδηγούν σωστά και τους δίνουν όλα τα απαραίτητα εφόδια για να ακολουθήσουν, καθώς ενηλικιώνονται, την ζωή που επιθυμούν με αυτονομία και αυτογνωσία.

Παιδιά που μεγαλώνουν από τέτοιους γονείς έχουν την τάση, ακόμα κι αν στα εφηβικά τους χρόνια απομακρύνθηκαν κάπως από αυτούς, να επιστρέφουν πάντα κοντά τους με αγάπη. Δυστυχώς, όμως, δεν ζούμε σε έναν ιδανικό κόσμο...

...γιατί αν ζούσαμε, δεν θα υπήρχαν τόσα προβλήματα ανάμεσα στις σχέσεις γονιών και παιδιών, τα οποία οδηγούν σε δυστυχισμένους ανθρώπους που, αν δεν καταφέρουν να διορθώσουν κληρονομικές προβληματικές συμπεριφορές, καταλήγουν να μεγαλώνουν κι άλλους δυστυχισμένους ανθρώπους. Και οι χειριστικοί γονείς κάνουν ακριβώς αυτό: Εν αγνοία τους, πολλές φορές, ασκούν στο παιδί τους αφόρητη πίεση, του μεταφέρουν τα προβλήματά τους, του δημιουργούν ενοχές και λίγο-λίγο το απομακρύνουν, οπωσδήποτε συναισθηματικά και σταδιακά στην πράξη.

Η κ. Τριανταφυλλιά Χαρίλα, ψυχολόγος ειδικευμένη στη συστημική-οικογενειακή ψυχοθεραπεία, επισημαίνει τα χαρακτηριστικά του χειριστικού γονιού και δίνει πολύτιμες συμβουλές τόσο για να αντιμετωπίσουμε έναν τέτοιο γονιό όσο και για να αποδυθούμε συμπεριφορές που δεν θέλουμε να εισπράξουν τα παιδιά μας.

Τα χαρακτηριστικά του χειριστικού γονιού
H κ. Χαρίλα εξηγεί ότι χειριστικός μπορεί να θεωρηθεί ένας άνθρωπος, ο οποίος ξέρει πολύ καλά να οδηγεί έτσι τις καταστάσεις, ώστε να επωφεληθεί ο ίδιος. Όταν το χαρακτηριστικό αυτό αποδίδεται σε έναν γονέα είναι αρκετά οξύμωρο, καθώς ο γονικός ρόλος του προϋποθέτει την υπέρβαση του εαυτού και της ατομικότητας.
Πώς, λοιπόν, γίνεται ένας γονιός να είναι χειριστικός; Να χειρίζεται καταστάσεις που αφορούν το παιδί του –ανήλικο ή ενήλικο– προς δικό του όφελος;

Όλα ξεκινούν όταν στη βάση της σχέσης υπάρχει η θυσία. Ένας άνθρωπος, ο οποίος θεωρεί ότι θυσιάζει στοιχεία του εαυτού του ή της ζωής του, κάποια στιγμή θα το ζητήσει πίσω. Στην περίπτωση, λοιπόν, ενός χειριστικού γονιού, υπάρχει η αίσθηση του «χρέους» ή της «υποχρέωσης» ή της «οφειλής» από το παιδί προς το γονιό, στο όνομα της θυσίας που ταυτίζεται με την αγάπη. Ως αποτέλεσμα, το παιδί οφείλει στο γονιό του να ζήσει μια ζωή όπως ο γονιός τη φαντάζεται για το ίδιο. Οποιαδήποτε απόκλιση από αυτό το σενάριο θα καταγραφεί ως αχαριστία, ως λάθος, ως αδιαφορία.

Αυτό συμβαίνει, όταν οι γονείς βιώνουν απουσία χαράς από τον γάμος τους. Έτσι, ασυνείδητα ζητούν από τα παιδιά τους να τους φροντίσουν συναισθηματικά και να έχουν για πάντα κυρίαρχο ρόλο στη ζωή τους: Με το να φροντίζουν το εγγόνι όχι ως παππούδες αλλά ως γονείς, να έχουν λόγο στο γάμο του παιδιού τους, να εμπλέκονται στη δουλειά, τις επιλογές, τις αποφάσεις του. Κι αν το παιδί δυσανασχετήσει, ο γονιός θυμώνει παιδιάστικα, δίνει διπλά μηνύματα «εσύ να είσαι καλά και άσε με εμένα» και φέρεται σαν να νοιώθει προδομένος και εγκαταλελειμμένος.

Ο χειριστικός γονιός έχει συνήθως κάποια ή όλα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
-Συμπεριφέρεται παιδιάστικα.
-«Τρέφεται» από το παιδί του, με όποιον τρόπο μπορεί.
-Το κάνει να νιώθει ενοχές.
-Συμπεριφέρεται σαν το παιδί να του χρωστά κάτι.
-Χρησιμοποιεί το παιδί του.
-Σκέφτεται μόνο τον εαυτό του.
-«Πνίγει» το παιδί του.
-Σταματά να είναι τρυφερός, όταν το παιδί του δεν κάνει όσα εκείνος θέλει.
-Αποθαρρύνει το παιδί από τα όνειρά του, λέγοντας ότι είναι αδύνατα ή τρελά.
-Κάνει το παιδί του να νιώθει άσχημα, προκειμένου να κάνει πράγματα για αυτόν.
-Εμπλέκεται στην ζωή, την εργασία, τις σχέσεις και τον γάμο του παιδιού.
-Πλημμυρίζει το παιδί με το «δράμα» που ζει, απομακρύνοντάς το από δικά του προβλήματα.
-Το κακό που μπορεί να κάνει ο χειριστικός γονιός στο παιδί
«Για να μπορέσει να υπάρξει μια τέτοιου είδους σχέση που ζητάει ο γονιός αυτός, σημαίνει ότι το παιδί δεν έχει αυτονομηθεί. Και αυτό είναι το τίμημα που πληρώνει το παιδί ως ενήλικας: Δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του και αναρωτιέται συνεχώς για ...

Τι απέγινε το παιδάκι που τυφλώθηκε από έκρηξη χειροβομβίδας στις 29 Σεπτεμβρίου 1961;

«Η χειροβομβίδα ήταν μεταξύ των “δώρων” που είχαν διασκορπίσει οι Γερμανοί στην Ελλάδα....».

«Από μικρός ήμουν ένα περίεργο, υπερκινητικό και ανήσυχο παιδί. Το κόστος αυτών των χαρακτηριστικών το πλήρωσα, όταν βρέθηκα με παιδικούς μου φίλους σε νησίδα του ποταμού Αχελώου στο χωριό μου, όπου βρήκαμε μια εγκαταλειμμένη από τις κατοχικές δυνάμεις χειροβομβίδα. Αφού την περιεργαστήκαμε, εισπράξαμε τις συνέπειες της περιέργειάς μας. Ενας παιδικός φίλος μου νεκρός, εγώ έχασα το φως μου και η υπόλοιπη παρέα με μικροτραυματισμούς. Η χειροβομβίδα ήταν μεταξύ των “δώρων” που είχαν διασκορπίσει οι Γερμανοί στην Ελλάδα και μας άφησαν ως ενθύμια, όταν απέσυραν τα στρατεύματά τους».

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η απώλεια της όρασης είναι απλό γεγονός. Η ζωή όμως, όταν επιθυμείς να προχωρήσεις, έχει τόση δύναμη μέσα της, που μπορεί να σε κάνει να συγκρουστείς και να υπερβείς ακόμη και τα μεγαλύτερα εμπόδια.

....................
δείτε εδώ τι απέγινε αυτό το παιδάκι

Γιατί πρέπει να απαντάς στα «μπεμπεκίσματα» του μωρού σου;

Γιατί πρέπει να απαντάς στο μωρό σου, ακόμα κι όταν αυτά που λέει δεν βγάζουν νόημα.

Βγάζει άναρθρες μωρουδίστικες κραυγές, «μπεμπεκίζει», λέει τα δικά του, απαντάει σε όσα του λες και του δείχνεις με μικρές φρασούλες που δεν βγάζουν νόημα.

Είναι και αυτό μια μορφή επικοινωνίας από πλευράς του μωρού σου και όπως δείχνουν νέες μελέτες, δεν πρέπει να αφήνεις αυτή την προσπάθειά του να πάει χαμένη! 

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αιόβα ανακάλυψαν πως όταν ανταποκρινόμαστε, απαντάμε, ενθουσιαζόμαστε και δείχνουμε να αντιλαμβανόμαστε αυτά που μας λένε τα μωρά μας, ακόμα και αν δε βγάζουν νόημα, τους κάνει πάρα πολύ καλό και τα βοηθάει να μιλήσουν πιο γρήγορα.

Μητέρες που απαντούσαν στα «μπα», «λαλα» και άλλες μωρουδιακές δηλώσεις των παιδιών τους με χαρά και με πολλά λόγια, τα βοήθησαν να επιταχύνουν τη γλωσσική τους ανάπτυξη. Όχι μόνο μίλησαν πιο γρήγορα, αλλά μετά από μήνες ανταποκρίθηκαν στα γλωσσικά τεστ με αρκετά μεγάλη διαφορά από όλα τα βρέφη που δεν έβρισκαν απάντηση στα «μπεμπεκίσματά» τους.

Για ακόμη μια φορά, μέσα από μια ακόμη έρευνα αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικό είναι να επικοινωνούμε με το μωρό μας, πριν ακόμα πραγματοποιηθεί μια κανονική συζήτηση. Στην ουσία πρόκειται για μια ειδικά διαμορφωμένη κουβέντα που ευνοεί πολύ τις γλωσσικές ικανότητες και τη πνευματική ανάπτυξη του μωρού μας, κάτι που σαφώς επιθυμούμε πολύ για εκείνο.
Ας το κάνουμε πραγματικότητα με αυτόν τον πολύ απλό τρόπο.

dearmom

Μωράκι με αλμπινισμό βλέπει για πρώτη φορά τη μαμά του -Sweet Louise: "Seeing" mommy for the first time!

Συγκινεί το βίντεο με την μικρή Louise.
Πρόκειται για μια γλυκύτατη μπέμπα, που πάσχει από αλμπινισμό. Αυτό της δημιουργεί προβλήματα στην όραση.

Στο βίντεο φαίνεται η στιγμή που της φορούν ειδικά γυαλάκια και η μικρή αντικρύζει για πρώτη φορά τη μαμά της!
Η χαρά της  Louise είναι απερίγραπτη ενώ το χαμόγελο της φτάνει μέχρι τα αυτιά.

Τι είναι ο αλμπινισμός;
διαβάστε εδώ

Διευθυντής του Burger King χτύπησε παιδί που «τόλμησε» να φάει... τα αποφάγια των πελατών!

Το ανήλικο αγόρι είναι πρόσφυγας από την Συρία
Οργή στους περαστικούς και στους αυτόπτες μάρτυρες προκάλεσε ένα τραγικό και απίστευτο περιστατικό που συνέβη σε περιοχή της Κωνσταντινούπολης.

Συγκεκριμένα, ένα πεινασμένο αγόρι, πρόσφυγας από την Συρία, μπήκε στο Burger King, στην περιοχή Şirinevler της Κωνσταντινούπολης και άρχισε να τρώει τα αποφάγια από τραπέζια που είχαν ήδη αναχωρήσει οι πελάτες.

Ο διευθυντής του καταστήματος πήγε προς το μέρος του αγοριού και το χτύπησε τόσο πολύ, που ο μικρός Σύρος γέμισε αίματα, ενώ περαστικοί και πελάτες εξοργίστηκαν και τράβηξαν φωτογραφίες του απαράδεκτου περιστατικού.
Οι αυτόπτες μάρτυρες μοιράστηκαν με τους υπόλοιπους χρήστες στο διαδίκτυο την απάνθρωπη συμπεριφορά του επικεφαλής του Burger King, καθώς και τις λεπτομέρειες του συμβάντος και η αλυσίδα των γνωστών εστιατορίων αναγκάστηκε να απολύσει τον διευθυντή.
Σύμφωνα με ανακοίνωση που έδωσε στην δημοσιότητα η εταιρεία TAB Food, που εκπροσωπεί το Burger King στην Τουρκία, ο διευθυντής του καταστήματος Burger king στην Şirinevler απολύθηκε μετά το περιστατικό.
Η σχετική δήλωση αναφέρει: «Ως επιχείρηση τροφίμων μάθαμε με μεγάλη μας λύπη για το ατυχές περιστατικό που συνέβη σε υποκατάστημά μας στην περιοχή Şirinevler. Θα θέλαμε να δηλώσουμε ότι το περιστατικό είναι απαράδεκτο για μας και καταγγείλαμε την σύμβαση εργασίας του διευθυντή του εστιατορίου».
Όταν εκπρόσωπος της εταιρείας ρωτήθηκε, αν η επιχείρηση θα δώσει κάποια αποζημίωση στο παιδί, εκείνος απάντησε ότι θεωρεί την απόλυση του διευθυντή «επαρκή για την κατάσταση που δημιουργήθηκε».

protothema
pafospress

«Έφυγε» ο Ντέμης Ρούσσος Demis Roussos - Goodbye My Love

 

Hear the wind sing a sad old song
It knows I'm leaving you today
Please don't cry or my heart will break
When I go on my way

Goodbye my love, goodbye
Goodbye and au revoir
As long as you remember me
I'll never be too far

Goodbye my love, goodbye
I always will be true
So hold me in your dreams
Till I come back to you

See the stars in the skies above
They'll shine wherever I may roam
I will pray every lonely night
That soon they'll guide me home

Goodbye my love, goodbye
Goodbye and au revoir
As long as you remember me
I'll never be too far

Goodbye my love, goodbye
I always will be true
So hold me in your dreams
Till I come back to you

Μπαμπά, μόλις διέλυσες το παιδί σου! Συγχαρητήρια!

Ένας μόνος μπαμπάς αγορεύει!
Μπαμπάδες, σταματήστε να διαλύετε τα παιδιά σας!

Αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω αυτό το κείμενο μετά από αυτό που είδα στο εμπορικό κέντρο Costco χθες. Συγχωρέστε με που το κείμενο είναι  γραμμένο με απόγνωση και θυμό. 

Παρακαλώ όμως να το διαβάσετε ως το τέλος! Ξέρω ότι είναι μεγάλο αλλά είναι κάτι που πρέπει να ειπωθεί να ακουστεί και να μοιραστεί.

Καθώς ο Νώε και εγώ περιμέναμε στην ουρά του ταμείου για να επιστρέψουμε κάτι, είδα ένα μικρό αγόρι όχι άνω των 6 ετών που κοίταξε τον πατέρα του και τον ρώτησε δειλά αν θα μπορούσαν να αγοράσουν ένα παγωτό όταν τελείωναν.

Ο πατέρας τον αγριοκοίταξε και μέσα από τα δόντια μουρμούρισε να τον αφήσει ήσυχο και να κάνει ησυχία. Το αγόρι μαζεύτηκε προς τον τοίχο και κάθισε ακίνητο και φανερά πληγωμένο για κάμποση ώρα.

Η ουρά προχωρούσε αργά και το παιδί τον πλησίασε ξανά, σιγοτραγουδώντας μια παιδική μελωδία και έχοντας φαινομενικά ξεχάσει την οργή του πατέρα του.

Ο πατέρας και πάλι γύρισε και επέπληξε το αγόρι πως κάνει πάρα πολύ θόρυβο. Το αγόρι και πάλι συρρικνώθηκε πίσω και μαζεύτηκε προς τον τοίχο, μαραμένο.

Ήμουν ταραγμένος. Ήμουν μπερδεμένος.
Πως μπορούσε αυτός ο άντρας να μην βλέπει αυτό που βλέπω;
Πως μπορούσε αυτός ο άντρας να μην βλέπει αυτό το πανέμορφο πλάσμα να κάθεται στη σκιά του;
Πώς μπορούσε αυτός ο άντρας να καταστρέφει τόσο γρήγορα την ευτυχία του δικού του παιδιού;
Πώς μπορούσε αυτός ο άντρας να μην απολαμβάνει τη μοναδική στιγμή που θα μπορούσε να είναι τα πάντα γι’ αυτό το αγόρι;
Να είναι εκείνος  που έχει την περισσότερη σημασία γι’ αυτό το αγόρι;

Ήμασταν τρίτοι στην ουρά τώρα και το αγόρι άρχισε να έρχεται προς τον πατέρα του για άλλη μια φορά.

Ο πατέρας αμέσως βγήκε από την ουρά, έβαλε το χέρι του στο λαιμό του γιου του, μέχρι που το παιδί μόρφασε απ’ τον πόνο, και τον απείλησε. "Αν ξανακάνεις έστω και έναν ήχο ή φύγεις από τον τοίχο, σου το υπόσχομαι ότι θα σε πάρω και θα πάμε σπίτι."

Το αγόρι και πάλι μαζεύτηκε προς τον τοίχο. Αυτή τη φορά, δεν κινούνταν. Δεν έκανε κανέναν ήχο. Το όμορφο πρόσωπό του κοιτούσε  προς τα κάτω, κλειδωμένο προς το πάτωμα και ανέκφραστο. Είχε διαλυθεί. Και αυτό ήταν αυτό που ήθελε ο πατέρας του. Δεν ήθελε να ασχοληθεί με τον γιό του και το να τον διαλύσει ήταν ο ευκολότερος τρόπος.

Και αναρωτιόμαστε γιατί τόσα παιδιά μεγαλώνοντας τα πάνε χάλια στη ζωή τους!

Θα είμαι ευθύς. Οι άνθρωποι βλέπουν τη σχέση μου με τον Νώε και αρκετά συχνά με επαινούν  που τον αγαπάω περισσότερο από ό, τι οι περισσότεροι μπαμπάδες αγαπούν τα δικά τους παιδιά.

Να πάρει!. Δεν το καταλαβαίνω και ποτέ δε θα το καταλάβω. Το να αγαπάω τον γιό μου, το να «χτίζω» τον γιό μου, το να αγγίζω τον γιό μου, το να παίζω με τον γιό μου, το να Είμαι με τον γιό μου… δεν είναι κάτι που μόνο οι σούπερ μπαμπάδες μπορούν να κάνουν. Όλα αυτά είναι κάτι που κάθε μπαμπάς μπορεί να κάνει. Πάντα. Χωρίς να αποτύχει. Δεν είμαι εγώ κάτι το ιδιαίτερο. Είμαι ένας πατέρας που αγαπάει το γιο του και θα κάνει κυριολεκτικά τα πάντα για την ευημερία του, την ασφάλεια και την υγεία του.

Απέχω πολύ από τον τέλειο μπαμπά και πάντα θα απέχω. Αλλά είμαι πολύ καλός μπαμπάς και ο γιος μου θα έχει πάντα τη δύναμη να αντιμετωπίσει οτιδήποτε  μπορεί να του φέρει η ζωή. Γιατί; Γιατί κατάλαβα. Κατάλαβα την εξουσία που έχει ο μπαμπάς στη ζωή ενός παιδιού και στην αυτοπεποίθηση ενός παιδιού. Κατάλαβα ότι όλα όσα κάνω και όλα όσα λέω στον γιο μου θα τα απορροφήσει, για καλό ή για κακό. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το πώς μερικοί μπαμπάδες δεν καταλαβαίνουν ...

• Μπαμπάδες. Να φωτίζετε το πρόσωπό σας όταν βλέπετε το παιδί σας το πρωί ή όταν γυρνάτε στο σπίτι από την δουλειά; Δεν καταλαβαίνετε ότι ολόκληρη η αίσθηση της αξίας ενός παιδιού μπορεί να περιστρέφεται γύρω από αυτό που βλέπουν στο πρόσωπό σας όταν τα κοιτάτε;
• Μπαμπάδες. Δεν αντιλαμβάνεστε ότι το παιδί είναι ό, τι του λέτε ότι είναι; Ότι οι άνθρωποι σχεδόν πάντα γίνονται ότι τους έλεγαν πως είναι; Ήταν πράγματι αυτό που έκανε το παιδί σας το «πιο χαζό πράγμα που έχετε δει να κάνει κανείς»; Ήταν πράγματι «το πιο γελοίο πράγμα που θα μπορούσε ποτέ να έχει κάνει κάποιος"; Πιστεύετε πραγματικά ότι το παιδί σας είναι ηλίθιο; Γιατί τώρα είναι. Σκεφτείτε το. Γιατί το είπατε, και τώρα το πιστεύει. Μπράβο!
• Μπαμπάδες. Νομίζετε ειλικρινά ότι υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι δεν μπορείτε να βρείτε 20 λεπτά για να απομακρυνθείτε από τον υπολογιστή σας ή να απενεργοποιήσετε την τηλεόραση για να παίξετε με το παιδί σας; Πρέπει να παίζετε κάθε μέρα. Δεν καταλαβαίνετε ότι ολόκληρη η εμπιστοσύνη των παιδιών θα εξαρτηθεί απ’ το αν ή όχι ο μπαμπάς τους παίζει μαζί τους και πόσο συμμετέχει όταν παίζει μαζί τους; Ξέρετε τι ζημιά κάνετε με το να μην παίζετε με τα παιδιά σας κάθε μέρα;
• Μπαμπάδες. Υπάρχει περίπτωση κάποιος να πιστέψει σε αυτή την ανόητη ιδέα ότι ο θυμός είναι μερικές φορές ή συχνά αναγκαίος; Δεν καταλαβαίνετε ότι ο θυμός είναι σχεδόν πάντα ένα συναίσθημα για τους ανθρώπους που θέλουν να ελέγχουν τους άλλους, ενώ ταυτόχρονα παραλείπουν να ελέγξουν τον εαυτό τους; Δεν ξέρετε ότι υπάρχουν απίστευτα βιβλία και μαθήματα που μπορεί να σας διδάξουν καλύτερες μεθόδους;
• Κυρίως όμως, δεν βλέπετε την ταχύτητα με την οποία ένα παιδί πληγώνεται ή γίνεται προκλητικό όταν ο θυμός κυβερνά το σπίτι; Είστε τόσο απευαισθητοποιημένοι στην λαμπρότητα του πνεύματος του παιδιού σας που δεν σας συνθλίβει εντελώς όταν χαμηλώνει το βλέμμα ή τρέμει στην παρουσία σας; Είναι πραγματικά αυτό που θέλετε το παιδί σας να κάνει; Να σας φοβάται;
• Μπαμπάδες. Δεν αντιλαμβάνεστε ότι το παιδί σας χρειάζεται για να νιώσει το δέρμα σας στο δέρμα του; Έχετε συνειδητοποιήσει  τον απίστευτο και ισχυρό δεσμό που θα σας δώσει με την κόρη σας αυτή η επαφή ; Δεν καταλαβαίνετε τις μόνιμες πνευματικές συνδέσεις που δημιουργούνται όταν αγγίξετε την γυμνή πλάτη του γιου σας ή τρίψτε τα γυμνή κοιλίτσα της κόρης σας, ενώ τους λέτε παραμύθια; Και αν κάποιος ηλίθιος πει πως αυτό δεν είναι σωστό, πρώτος εγώ θα σας χτυπήσω στο πρόσωπο και ύστερα θα ακολουθήσει κάθε καλός μπαμπάς εκεί έξω. Το να αγγίζετε το παιδί σας είναι το καθήκον σας ως πατέρας.
• Μπαμπάδες. Ξυπνήστε! Αυτές οι πολύτιμες ψυχές που έχουν τεθεί υπό τη φροντίδα σας είναι μοναδικές και πολύ πολύ ευαίσθητες. Ό, τι λέτε ή δεν λέτε θα επηρεάσει την ικανότητά τους, την επιτυχία, την ευτυχία και καθ 'όλη τη ζωή τους.
• Δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι τα παιδιά σας θα κάνουν λάθη και μάλιστα πολλά; Έχετε συνειδητοποιήσει πόση ζημιά κάνετε όταν πιέζετε τη μύτη του γιου σας σε ατυχίες του ή πόση ζημιά κάνετε όταν κάνετε την κόρη σας αισθάνεται ότι είναι άχρηστη γιατί χτύπησε ή της χύθηκε κάτι; Έχετε ιδέα πόσο εύκολο είναι να κάνετε το παιδί σας να αισθανθεί άθλια; Είναι τόσο απλό όσο το να πείτε τις λέξεις, «γιατί το κάνεις αυτό;" ή "πόσες φορές σου είπα ...

Επιτρέψτε μου να σας ρωτήσω τα εξής:
.................
περισσότερα εδώ

Γεώργιος Σουρῆς: «Ὁ Ῥωμηός» και οι «Φόροι» Όχι, δεν τα έγραψε χτες...

Στὸν καφενὲ ἀπ᾿ ἔξω σὰν μπέης ξαπλωμένος,
τοῦ ἥλιου τὶς ἀκτῖνες ἀχόρταγα ρουφῶ,
καὶ στῶν ἐφημερίδων τὰ νέα βυθισμένος,
κανέναν δὲν κοιτάζω, κανέναν δὲν ψηφῶ.

Σὲ μία καρέκλα τὅνα ποδάρι μου τεντώνω,
τὸ ἄλλο σὲ μίαν ἄλλη, κι ὀλίγο παρεκεῖ
ἀφήνω τὸ καπέλο, καὶ ἀρχινῶ μὲ τόνο
τοὺς ὑπουργοὺς νὰ βρίζω καὶ τὴν πολιτική.

Ψυχή μου! τί λιακάδα! τί οὐρανὸς ! τί φύσις !
ἀχνίζει ἐμπροστά μου ὁ καϊμακλῆς καφές,
κι ἐγὼ κατεμπνευσμένος γιὰ ὅλα φέρνω κρίσεις,
καὶ μόνος μου τὶς βρίσκω μεγάλες καὶ σοφές.

Βρίζω Ἐγγλέζους, Ρώσους, καὶ ὅποιους ἄλλους θέλω, καὶ στρίβω τὸ μουστάκι μ᾿ ἀγέρωχο πολύ,
καὶ μέσα στὸ θυμό μου κατὰ διαόλου στέλλω
τὸν ἴδιον ἑαυτό μου, καὶ γίνομαι σκυλί.

Φέρνω τὸν νοῦν στὸν Διάκο καὶ εἰς τὸν Καραΐσκο,
κατενθουσιασμένος τὰ γένια μου μαδῶ,
τὸν Ἕλληνα εἰς ὅλα ἀνώτερο τὸν βρίσκω,
κι ἀπάνω στὴν καρέκλα χαρούμενος πηδῶ.

Τὴν φίλη μας Εὐρώπη μὲ πέντε φασκελώνω,
ἀπάνω στὸ τραπέζι τὸν γρόθο μου κτυπῶ...
Ἐχύθη ὁ καφές μου, τὰ ροῦχα μου λερώνω,
κι ὅσες βλαστήμιες ξέρω ἀρχίζω νὰ τὶς πῶ.

Στὸν καφετζῆ ξεσπάω... φωτιὰ κι ἐκεῖνος παίρνει.
Ἀμέσως ἄνω κάτω τοῦ κάνω τὸν μπουφέ,
τὸν βρίζω καὶ μὲ βρίζει, τὸν δέρνω καὶ μὲ δέρνει,
καὶ τέλος... δὲν πληρώνω δεκάρα τὸν καφέ.

Φόροι

Βάλετε φόρους, βάλετε εις την πτωχήν μας ράχη,
ποτίστε με το αίμα μας την άρρωστη πατρίδα
σεις το κρασί και τον καπνό που πίνετε μονάχοι
κι εμείς να σας κοιτάζομε με μάτι σαν γαρίδα
Βαριά φορολογήσετε και το νερό που τρέχει
βάλετε φόρους, βάλετε, η πλάτη μας αντέχει.

Ο,τι καλό κι αν έχουμε επάνω σας ας μείνει
στα πρόσωπά μας ας χυθεί του μαρασμού το χρώμα
μ’ εμάς το ισοζύγιο του έθνους μας ας γίνει
φορολογήστε και αυτή τη σάρκα μας ακόμα
του σώματός μας κόβετε καμιά παχιά λωρίδα
και τρώγετέ την λαίμαργα μαζί με την πατρίδα.


Ο,τι κι αν τρώγουν οι πτωχοί το έθνος ας τα τρώγει
ό,τι κι αν πίνουν οι πτωχοί το έθνος ας τα πίνει
χορταίνετε σαν Λούκουλοι μ’ εμάς το σκυλολόγι
κι εμείς θα σας γνωρίζουμε γι’ αυτό ευγνωμοσύνη.
Τέτοιοι χωριάτες που ‘μαστε αντέχουμε εις όλα
και ούτε τόσον εύκολα τινάζουμε τα κώλα.

Πρέπει να είναι οι πολλοί πτωχοί και πεινασμένοι
και οι ολίγοι πάντοτε να βρίσκονται χορτάτοι
Πρέπει να στέκουν οι πολλοί στα σπίτια των κλεισμένοι
και οι ολίγοι να πηδούν επάνω στο παλάτι
Πρέπει ο κόσμος ο πολύς να δέχεται τα βάρη
κι ο λιγοστός επάνω του κανένα να μην πάρει.

Μ’ αυτόν τον νόμον έζησε ο κόσμος και θα ζήσει
τη δύναμή του προσκυνά η κάθε κοινωνία
Δεν ημπορεί καθένας μας βεβαίως να πλουτίσει
γιατί του κόσμου έπειτα χαλά η αρμονία
Φτώχεια και πλούτος – ζήτημα του καθενός αιώνος:
Ιδού το τέλος κι η αρχή του φοβερού αγώνος

Λοιπόν κανένας πρόστυχος κεφάλι μη σηκώσει
για τόσα νομοσχέδια μη βγάλει τσιμουδιά
Εις της πατρίδας τον βωμόν το αίμα του ας δώσει
χωρίς ν’ αφήσει στεναγμόν η μαύρη του καρδιά
Κι αν τώρα πάλι έπεσεν επάνω του ο κλήρος
Πρέπει και πάλι να φανεί γενναίος – μάρτυς – ήρως
----------------------
Νομίζω η ειρωνική διάθεση του ποιητή είναι φανερή που μάλλον προσωπείο είναι της θλίψης του για την ανελέητη φορολογία και τα ανάλγητα νομοσχέδια της εποχής του και ίσως περισσότερο για την απάθεια και δεκτικότητα του κόσμου. 

Είναι ίσως και εύκολο να μπει κανείς στον πειρασμό να σκεφτεί ότι όντως «μ’ αυτόν τον νόμον έζησε ο κόσμος και θα ζήσει/ [που] τη δύναμή του προσκυνά η κάθε κοινωνία» γιατί αλλιώς «του κόσμου έπειτα χαλά η αρμονία» αλλά είναι όντως έτσι ή απλά είναι ένας τρόπος η δειλία και η παθητικότητα να μασκαρευτεί ως ηρωισμός; 

anaghrapho