«Το απαίσιο πρόσωπο του Ναζισμού» «Ο Ναζισμός δεν έχει φίλους, έχει μόνον θύματα.»

Ίσως δεν ξέρατε. Ίσως παρασυρθήκατε.

Τώρα καταλάβατε; 

Τώρα ξυπνήσατε; 

Μεγαλύτερη απόγνωση από το Ναζισμό δεν υπάρχει. 

Αλλιώς ετοιμασθείτε να κλάψετε και το δικό σας το παιδί!

Γιατί ο Ναζισμός δεν έχει φίλους, έχει μόνον θύματα. 

Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος

ολόκληρο το κείμενο εδώ 

Πως να «ξεκλειδώσετε» ένα παιδί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ)

30 κλειδιά για να «ξεκλειδώσετε» ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ:

1. Οι μαθητές με ΔΕΠ-Υ έχουν ανάγκη από οργάνωση και δομή. 
Το περιβάλλον τους, τόσο το σχολικό όσο και το οικογενειακό, πρέπει να δομεί εξωτερικά αυτό που δεν μπορούν τα ίδια τα παιδιά να δομήσουν εσωτερικά. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να υπάρχει κάπου μια λίστα ή ένα πίνακας που να περιγράφει την πορεία της διδασκαλίας ή της δραστηριότητας που γίνεται, ώστε να μπορεί το παιδί με ΔΕΠ-Υ να το χρησιμοποιεί ως σημείο αναφοράς όταν αποσπάται.

2. Πίνακας κανόνων. 
Αναρτήστε σε ευδιάκριτο σημείο ένα πίνακα που θα φαίνονται όλοι οι κανόνες που πρέπει να ακολουθεί το παιδί. Το παιδί με ΔΕΠ-Υ δεν θα έχει άγχος αν γνωρίζει τι περιμένετε από αυτό.

3. Η θέση του παιδιού με ΔΕΠ-Υ θα πρέπει να είναι κοντά στον εκπαιδευτικό και μακριά από παράθυρα. 
Δεν θα πρέπει να αλλάζει συχνά θέση κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας. Αυτό θα το βοηθήσει στη μείωση της έντονης κινητικότητας και της διάσπασης, που τόσο πολύ το ταλαιπωρεί.

4. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν ανάγκη να ακούν τα ίδια πράγματα, οπότε επαναλαμβάνεται συνέχεια τις οδηγίες και τις εντολές.

5. Θέστε όρια και περιορισμούς. 
Τα όρια δεν μπαίνουν για να τιμωρήσουμε τα παιδιά αλλά για να τα συγκρατούμε και να τα καθησυχάζουμε. Τα όρια πρέπει να μπαίνουν γρήγορα και απλά. Δεν ωφελούν οι μεγάλες και ατέρμονες συζητήσεις.

6. Συχνή βλεμματική επαφή. 
Μια ματιά μπορεί να επαναφέρει ένα παιδί από την ονειροπόληση με τρόπο ήρεμο και σιωπηλό.

7. Ξεκάθαρο και σαφές ημερήσιο πρόγραμμα. 
Θα πρέπει να υπάρχει αναρτημένο σε εμφανές σημείο (πίνακα, θρανίο-γραφείο μαθητή) και να μην αλλάζει χωρίς προειδοποίηση και αρκετά συχνά.

8. φτιάξτε το πρόγραμμα, είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι, μαζί με το παιδί. 
Θα βοηθήσει το παιδί με ΔΕΠ-Υ να βγει από την απάθεια και την αδράνεια.

9. Αποφύγετε τα τεστ που υπόκεινται σε χρονικούς περιορισμούς.

10. Όχι μεγάλο φόρτο εργασίας. 
Αποφύγετε τις πολλές εργασίες για το σπίτι.

11. Όχι μεγάλες εργασίες. 
Σπάστε τις εργασίες σε μικρότερες γιατί τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ όταν βλέπουν πολύ μεγάλες εργασίες αρνούνται να τις εκτελέσουν.

12. Κάντε την έξοδο από την τάξη ή το σήκωμα από την καρέκλα μέρος του προγράμματος. 
Αν γνωρίζει το παιδί πότε μπορεί να «δραπετεύσει» από τη δραστηριότητα, θα είναι πιο συνεργάσιμο σε όλη τη διάρκειά της.

13. Ενημέρωση για την πρόοδο.  
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν ανάγκη να τα ενημερώνεις για τους στόχους που πρέπει να πετύχουν κι αν τελικά τα κατάφεραν. Τα βοηθάει να παραμένουν συγκεντρωμένα στους στόχους τους.

14. Τονίστε την επιτυχία. 
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν βιώσει πολύ έντονα την αποτυχία. Έχουν την ανάγκη για επιβράβευση και έπαινο.

15. Ενισχύστε τους τη μνήμη. 
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν προβλήματα μνήμης. Χρειάζονται μνημονικές ασκήσεις που μπορούν να ενσωματωθούν μέσα στην μαθησιακή διαδικασία, όπως κωδικούς, συνθηματικές κινήσεις, ομοιοκαταληξίες. Σε άλλο άρθρο θα αναφερθώ πιο εκτεταμένα στις μνημονικές ασκήσεις.

16. Χρησιμοποιήστε σχεδιαγράμματα. 
Είναι δύσκολο να μάθει το παιδί με το ΔΕΠΥ- να τα χρησιμοποιεί αλλά αν εξοικειωθεί με αυτά, θα το βοηθήσουν να αισθανθεί ότι τα καταφέρνουν.

17. Γράψτε τα σημαντικά που θέλετε να ανακοινώσετε. 
Ή ακόμα καλύτερα οπτικοποιήστε τα. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ είναι οπτικοί και όχι ακουστικοί τύποι.

18. Χρωματίστε τη φωνή σας. 
Ο χρωματισμός της γλώσσας κρατάει την προσοχή.

19. Χρησιμοποιήστε ένα σύστημα επιβράβευσης. 
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ χρειάζονται κίνητρα.

20. Βοηθήστε το παιδί στην αυτοπαρατήρηση. 
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν την τάση να μην αυτοπαρατηρούνται. Ζητήστε του να περιγράψει τον εαυτό του μετά από μια άτυπη συμπεριφορά. Οι ερωτήσεις σας πρέπει να είναι μικρές και ακριβείς. Μπορείτε επίσης, στο τέλος της ημέρας μαζί με το παιδί να κάνετε μια ανασκόπηση της συμπεριφοράς του.

21. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ δίνουν την εικόνα ότι είναι εγωιστικά και κακότροπα. 
Κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Η αιτία αυτής της συμπεριφοράς είναι το γεγονός πως δεν ξέρουν πώς να συναναστραφούν με άλλους ανθρώπους, κάτι που μπορεί με τη σωστή διδασκαλία να το μάθουν.

22. Μετατρέψτε τη σχολική εργασία σε ομαδικό παιχνίδι. 
Το κίνητρο της ομάδας βοηθάει το παιδί με ΔΕΠ-Υ.

23. Αναθέστε τους κάτι για το οποίο να είναι υπεύθυνα.

24. Χρησιμοποιήστε τετράδιο επικοινωνίας.

25. Αποφύγετε το γράψιμο. 
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ αρνούνται και αποφεύγουν να γράψουν μεγάλα κείμενα. Αλλά πολλές φορές δυσκολεύονται ακόμα και να κρατήσουν μικρές σημειώσεις. Χρησιμοποιήστε tablet, υπολογιστή και προφορικά τεστ.

26. Γυμναστική. 
Μια από τις καλύτερες θεραπείες για τη ΔΕΠ-Υ είναι η έντονη γυμναστική.

27. Ενημερώστε τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ, αν είναι δυνατόν, από την προηγούμενη μέρα για το τι θα ακολουθήσει μέσα στην τάξη κατά τη διάρκεια της ημέρας.

28. Εξηγήστε και κάντε όσο πιο φυσιολογική μπορείτε την ιδιαίτερη μεταχείριση που λαμβάνει ο μαθητής με ΔΕΠ-Υ, ώστε να αποφευχθεί ο στιγματισμός του.

29. Ζητήστε από ένα συμμαθητή, που είναι οργανωτικός και επιμελής, να καθίσει δίπλα του και να τον βοηθάει κατά τη διάρκεια του μαθήματος.

30. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ είναι πολύ πιο ταλαντούχα και χαρισματικά απ' όσο δείχνουν. 
Είναι γεμάτα δημιουργικότητα, παιχνιδιάρικη διάθεση, αυθορμητισμό και κέφι. Είναι ανοιχτόκαρδα και τους αρέσει να βοηθούν. Μπορούν να γίνουν η λύση κι όχι το πρόβλημα κατά τη διάρκεια της μαθησιακής διαδικασίας.

το βρήκαμε εδώ: Σοφία Κουλούρη

ΠΗΓΗ : Φώτης Παπαναστασίου, eidikospaidagogos

Διάσωση 92 μικρών παιδιών από κύκλωμα απαγωγέων

Κίνα: 
Κύκλωμα λαθρεμπόρων που είχαν απαγάγει 92 μικρά παιδιά και δυο γυναίκες εξάρθρωσε η κινεζική αστυνομία.
Σύμφωνα με την κρατική τηλεόραση, οι αρχές έχουν συλλάβει 301 υπόπτους. 

China people-trafficking raid saves 92 babies
and two women

Η επιχείρηση της αστυνομίας πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα σε 11 επαρχίες της χώρας, στις 11 Σεπτεμβρίου και ήταν αποτέλεσμα εξάμηνης έρευνας των αρχών. 
.

Η κινεζική κυβέρνηση εφαρμόζει αυστηρή πολιτική ελέγχου των γεννήσεων, επιτρέποντας σε κάθε ζευγάρι να αποκτά ένα παιδί.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλοί ανήλικοι που δεν μπορούν να μείνουν με τις οικογένειές τους να πέφτουν θύματα κυκλωμάτων εμπορίας μικρών παιδιών.
Από το 2011, η αστυνομία στην Κίνα έχει σώσει από την ομηρία περισσότερους από 13.000 ανήλικους.
.
euronews

Ρέθυμνο: Υποστήριξη σε παιδιά, θύματα κακοποίησης «Γνωρίζω, Μιλάω, Αλλάζω»

Υλοποίηση προγράμματος στο Ρέθυμνο 
με στόχο το αίσθημα ασφάλειας
.

«Γνωρίζω, Μιλάω, Αλλάζω»

Της Βασιλικης Χρυσοστομιδου
Πρωτοποριακό πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας κατά ανηλίκων μπαίνει σε εφαρμογή στο Ρέθυμνο από το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού του υπουργείου Υγείας, με αφορμή την πολύκροτη υπόθεση παιδοφιλίας που συγκλόνισε το πανελλήνιο προ διετίας.
Πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα;  
Σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Νικολαΐδη, ψυχίατρο, διευθυντή του Ινστιτούτου «Την άνοιξη του 2011, στο πλαίσιο της επιδημιολογικής έρευνας BECAN (Balcan Epidemiological Study on Abuse and Neglect), σε 10 βαλκανικές χώρες για το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης, με συντονιστή φορέα το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα παράδοξο: ειδικά στον νομό Ρεθύμνης, υπήρχε μία αναστροφή της αναλογίας των αναφερόμενων εμπειριών σεξουαλικής θυματοποίησης των παιδιών όσον αφορά τα φύλα: 2 προς 1, αγόρια προς κορίτσια, ενώ το αναμενόμενο είναι το ανάποδο. 
Εντυπωσιακό, επίσης, το γεγονός ότι ενώ το 12% των αγοριών ανέφεραν ανεπιθύμητη σεξουαλική εμπειρία, η συντριπτική πλειοψηφία των γονέων δήλωνε πλήρη άγνοια, κατάσταση ενδεικτική των αναστολών από πλευράς παιδιών να επικοινωνήσουν στους γονείς τους το πρόβλημα.  
Αν και τότε, δεν ξέραμε πώς να το ερμηνεύσουμε, το εύρημα απέκτησε έρεισμα όταν την 1η Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου συνελήφθη στην περιοχή ένας προπονητής τοπικής ομάδας μπάσκετ, ο οποίος όπως αποδείχθηκε, είχε στήσει τα προηγούμενα χρόνια μία ολόκληρη “πυραμίδα” σεξουαλικής θυματοποίησης εφήβων αγοριών. 
Το σκεπτικό ήταν -εξηγεί ο κ. Νικολαΐδης- ότι προκειμένου ένα παιδί να ξεπεράσει τα όριά του και να εξασφαλίσει επιδόσεις πρωταθλητισμού, έπρεπε πρώτα να εκτεθεί σε μία σειρά από διαβαθμισμένες δοκιμασίες: έκθεση σε φοβικά ερεθίσματα, όπως παραμονή σε νεκροταφείο, αρχικά, σωματικός πόνος στη συνέχεια και τέλος, σεξουαλική συνεύρεση, πρώτα μεταξύ των παιδιών και στη συνέχεια με τον ίδιο τον δράστη».
Την περίοδο της σύλληψης του δράστη, συνέπεσε... 

Δεν του αρέσει κανένα φαγητό!

Πώς πρέπει να χειριστείτε την κατάσταση!

Κάθε μέρα το ίδιο σκηνικό…Το παιδί σας κάθεται στο τραπέζι και μόλις δει το φαγητό που ετοιμάσατε σας λέει πως δεν του αρέσει! Αναρωτιέστε πώς πρέπει να χειριστείτε την κατάσταση;
.
Θα πρέπει να πούμε πως από 18 μηνών έως περίπου 2 χρόνων το παιδί περνάει το στάδιο του "όχι", οπότε χρησιμοποιεί το φαγητό σαν ένα ακόμα τρόπο αντίθεσης με τους γονείς του. 
Ανάμεσα στα 3 με 6 χρόνια, στο παιδί αρέσουν συγκεκριμένα φαγητά, όπως τηγανητές πατάτες ή μακαρόνια, τα οποία θέλει να τρώει συνέχεια. Πρόκειται για μία κατάσταση που μπορεί να διαρκέσει ένα ή δύο χρόνια, ανάλογα με το παιδί.  
Επίσης, η όρεξη διαφέρει από το ένα παιδί στο άλλο ακόμα και στο ίδιο παιδί μπορεί να μεταβληθεί από τη μία ημέρα στην άλλη.

Μη νιώθετε ενοχές
Οι περισσότερες μητέρες ιδιαίτερα οι εργαζόμενες έχουν την τάση να κατηγορούν τον εαυτό τους όταν το παιδί τους τρώει λίγο ή με ασταθή τρόπο. Βγάλτε από τη σκέψη σας πως φταίτε εσείς υποχρεωτικά για αυτό καθώς κάτι δεν κάνετε καλά και μην επιτρέπετε στους ανθρώπους του περιβάλλοντός σας να σας ενοχοποιούν.
Τι μπορείτε να κάνετε
Μην το αφήνετε να τσιμπολογάει όλη την ημέρα μπισκότα, πατατάκια και καραμέλες. Απασχολήστε τη σκέψη του και τα χέρια του βάζοντάς το να ζωγραφίσει ή να παίξει.
Δώστε του το καλό παράδειγμα καταναλώνοντας μπροστά του διάφορες τροφές.
Να βάζετε στο πιάτο του πάντα λαχανικά και μην αποθαρρύνεστε εάν δεν τα αγγίζει.
Αναπτύξτε τη φαντασία σας. Στην περίπτωση που του αρέσουν για παράδειγμα μόνο τα μακαρόνια παραλλάξτε τη μορφή τους, τα χρώματα και τις σάλτσες που τα συνοδεύουν. Ο σκοπός είναι να αναπτύξετε την περιέργειά του και να διευρύνετε το διατροφικό του ορίζοντα.
Να του μάθετε ότι ένα γεύμα αποτελείται σχεδόν πάντα από τρεις τροφές, μια αμυλούχο τροφή, μια πρωτεϊνη και ένα γαλακτοκομικό προϊόν ή φρούτο. Εάν για παράδειγμα αρνείται να φάει τα λαχανικά που συνοδεύουν το κοτόπουλο μην το πιέσετε να φάει τριπλάσια ποσότητα καθώς η διατροφή του δε θα είναι ισορροπημένη. Προτιμήστε να του δώσετε φρούτα ώστε να αναπληρώσετε την απουσία λαχανικών από τη διατροφή του.
Αποφύγετε να μιλάτε μπροστά του για το πρόβλημα καθώς του δείχνετε ότι έχετε παραιτηθεί.
Όταν αρνηθεί να φάει έστω και μια μπουκιά από το φαγητό που ετοιμάσατε προσπαθήστε να συγκρατήσετε τα νεύρα σας και μιλήστε του για τα δικά σας παιδικά χρόνια, ποιες ήταν οι προτιμήσεις σας, τι σας άρεσε και τι όχι. 
Πείτε του "θα χαιρόμουν πολύ εάν δοκίμαζες αυτό που ετοίμασα για σένα". 
Αποφύγετε να πείτε "κάνε μου τη χάρη", "σε παρακαλώ", "δε με αγαπάς" κλπ καθώς έτσι το προτρέπετε να χρησιμοποιήσει το φαγητό για να σας χειρίζεται.
Φυσικά εάν το παιδί σας έχει χάσει την όρεξη του για πολύ καιρό θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας.
news.gr

«Παιδιά ενός κατώτερου Θεού»; Παιδί και κακοποίηση

Το UN Women ανακοίνωσε τον θάνατο ενός 8χρονου κοριτσιού στην Υεμένη από εσωτερική αιμορραγία μετά την πρώτη νύχτα γάμου του. Πόσο θλιβερό είναι να ακούς τέτοιες καταστροφικές ενέργειες που υπόκεινται μερικά κορίτσια εξαιτίας πολιτισμικών καθεστώτων και παραδόσεων.

Σε κάποιες χώρες οι γυναίκες θεωρούνται «όντα ενός κατώτερου θεού», χωρίς τα δεδομένα ανθρώπινα δικαιώματα. Κορίτσια που η μοίρα τους είναι προδιαγεγραμμένη από την πρώτη ημέρα γέννησης τους. Κάποια κορίτσια σε κάποιες γωνιές του πλανήτη δεν μπορούν να ζήσουν και να χαρούν ξέγνοιαστες παιδικές στιγμές. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο σε χώρες όπως συνηθίζουμε εμείς οι Ευρωπαίοι να χαρακτηρίζουμε ως «υπανάπτυκτες» ή «τριτοκοσμικές».

Σε πόσες περιοχές της χώρας μας δεν έχουμε ακούσει περιστατικά εκμετάλλευσης και κακοποίησης παιδιών. 
Πόσα παιδιά δεν έχουμε συναντήσει στα φανάρια, έξω από τα σούπερ μάρκετ να ζητούν ελεημοσύνη. Πόσα παιδιά υπάρχουν στα σχολεία που φέρουν σημάδια σωματικής και ψυχολογικής βίας. Πόσα παιδικά μάτια είναι θλιμμένα με έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης.

Γιατί ένας γονιός αποκτά την δικαιοδοσία να κάνει ότι θέλει στο παιδί του; 
Στις παιδικές ψυχές καταγράφεται ο κόσμος αυτός που οι ενήλικες, «σημαντικοί άλλοι» στην ζωή ενός παιδιού, έχουν επιλέξει να επιβάλουν προβάλλοντας τις δικές τους ανάγκες, επιθυμίες και προτεραιότητες.
Θυμώνω και θλίβομαι όταν ακούω ως επαγγελματίας και μητέρα περιστατικά ψυχολογικής και σωματικής κακοποίησης ειδικά απέναντι σε παιδιά που αποτελούν ανυπεράσπιστες ψυχές. 
Αυτές οι ψυχές είναι παραδομένες στο έλεος των διαθέσεων και των προθέσεων των πιο σημαντικών ανθρώπων στην ζωή τους, γονείς, παππούδες, γιαγιάδες και λοιποί συγγενείς.

Αισθάνομαι αγανάκτηση όταν ακούω ότι γονείς εκδίδουν τα κορίτσια τους επί χρήμασι σε ηλικίες 6, 8, 9, 13, 15 χρόνων για να έχουν σταθερό εισόδημα και να μπορούν να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους για κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών. Υπάρχουν, επίσης, κορίτσια που λόγω άγνοιας, έλλειψης ενημέρωσης και ασταθούς οικογενειακού περιβάλλοντος να βιώσουν πολύ σύντομα μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, χωρίς να αποτελεί συνειδητή επιλογή. Μία εγκυμοσύνη σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης των παραγωγικών οργάνων μπορεί να προκαλέσει πρώτα απ’ όλα οργανική βλάβη κι έπειτα ψυχολογική κατάπτωση, καθοριστικές για την υπόλοιπη ζωή του κοριτσιού.
Κι επειδή οι σχέσεις χτίζονται και διαμορφώνονται σταδιακά, είναι σημαντικό οι γονείς να βρίσκονται κοντά στα παιδιά τους και να μην είναι επικριτικοί. Έτσι τα παιδιά θα μπορέσουν να μοιραστούν μία δύσκολη στιγμή με τους γονείς, χωρίς να κυριεύονται από τον φόβο της επίκρισης και άσχημης αντίδρασης. Οι γονείς θα ήταν καλό να εξασκήσουν την διατήρηση ψυχραιμίας και να προετοιμάζονται για να είναι έτοιμοι να ακούσουν οτιδήποτε αφορά στο παιδί τους.

Γονείς μην αγνοείτε τα μηνύματα που μπορεί να σας δίνει το παιδί σας. Γι αυτό χρειαζόμαστε και τη συνεργασία των δασκάλων για εξακρίβωση της όλης κατάστασης. Παρατηρήστε την οποιαδήποτε αλλαγή στην συμπεριφορά του ή στην επίδοσή του στο σχολείο.
Το παιδί μπορεί να νιώθει υπεύθυνο γι αυτό που συμβαίνει και να διστάζει να το αναφέρει λεκτικά. Μπορεί να δείχνει φοβισμένο και με έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης. Συζητήστε και προσπαθήστε να ανακαλύψετε τι του συμβαίνει.
Συνήθως, οι άνθρωποι που κακοποιούν παιδιά βρίσκονται στο οικείο περιβάλλον τους, οικογενειακό ή φιλικό. Είναι άτομα υπεράνω υποψίας, που εμπνέουν εμπιστοσύνη και ασφάλεια στα παιδιά.
Ας είμαστε υποψιασμένοι και με κριτική ματιά να εξετάζουμε το περιβάλλον, τους ανθρώπους που περιστοιχίζουν τα παιδιά μας. Δεν υπάρχουν «παιδιά ενός κατώτερου θεού», υπάρχουν ενήλικες που εθελοτυφλούν, αποφεύγουν, αδιαφορούν για τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τα βιώματα μιας αθώας παιδικής ψυχής.
Όσοι θέλουν να πληροφορηθούν ή να απευθυνθούν σε συγκεκριμένο πλαίσιο για κακοποίηση κοριτσιών (σωματική, ψυχολογική, λεκτική) : 
Στέγη Άγιος Αλέξανδρος, Μεσολογγίου 21, Παλαιό Φάληρο, τηλέφωνο: 210- 9816403.

healthpress.gr/

Τα Χρυσά Αυγά και η επανάληψη της ιστορίας

Αγαπητοί κυβερνήτες, δώστε στη Δημοκρατία το αληθινό της περιεχόμενο. Δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς αγάπη στον άνθρωπο. Δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς Δικαιοσύνη.

Σύμφωνα με την Συνθήκη των Βερσαλλιών, η Γερμανία επωμίστηκε όλα τα βάρη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Η Γαλλία και η Βρετανία παρουσίασαν στην Γερμανία τις αξιώσεις τους για την καταβολή των πολεμικών αποζημιώσεων, που ανέρχονταν στο ιλιγγιώδες για την εποχή ποσόν των 33 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ο αντίκτυπος αυτής της απαίτησης ήταν άμεσος: Προκάλεσε την εμφάνιση πληθωρισμού με πρωτόγνωρους ρυθμούς στην Γερμανική οικονομία.
Όπως ήταν φυσικό, οι Γερμανοί πολίτες έχασαν τις αποταμιεύσεις τους, ενώ πληρώνονταν σε χρήμα χωρίς αντίκρισμα. Τα αγαθά διατροφής έφθασαν σε αστρονομικές τιμές και σε κάθε γωνία της χώρας ξέσπασαν διαδηλώσεις, καθώς η ευρεία μάζα του πληθυσμού κυριολεκτικά λιμοκτονούσε.
Η συναισθηματική αντίδραση των Γερμανών, οι οποίοι ένιωθαν βαθιά πικραμένοι, απογοητευμένοι, ταπεινωμένοι και ιδιαίτερα ανήσυχοι για το μέλλον τόσο το δικό τους όσο και της χώρας δεν υπολογίσθηκε σωστά.

Οι συνθήκες διαμορφώθηκαν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να εξωθήσουν σε δράση τις ακραίες πολιτικές ομάδες, όπως ήταν το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα του Χίτλερ. Οι Ναζιστές άρχισαν να απαιτούν την ανάληψη δράσης. Ο Χίτλερ αναλαμβάνει δράση με το αποτυχημένο Πραξικόπημα της Μπιραρίας. Το κόμμα διαλύεται, ο Χίτλερ φυλακίζεται. Δίδεται αμνηστία. Ο Χίτλερ αποφυλακίζεται. Το κόμμα επανιδρύεται και αναδεικνύεται ως το ισχυρότερο κόμμα και κερδίζει τις περισσότερες έδρες στη νέα Βουλή. Ο Αδόλφος Χίτλερ διορίζεται καγκελάριος της Γερμανίας.

Όταν ο Χίτλερ «ανέβηκε» στην εξουσία, η ανεργία στη Γερμανία ήταν στο 30%, ενώ σήμερα η ανεργία στην Ελλάδα είναι στο 27% και ανεβαίνει με σταθερό ρυθμό. Κατά τα μέσα της δεκαετίας του 20, ο Χίτλερ θεωρήθηκε χαρισματικός μόνο από πολύ λίγους φανατικούς. Σε τέτοιο βαθμό που στις εκλογές του 1928 οι Ναζί είχαν μόνο το 2,6% των ψήφων. Ωστόσο, σε λιγότερο από πέντε χρόνια, ο Χίτλερ ήταν καγκελάριος της Γερμανίας και ηγέτης του πιο δημοφιλούς πολιτικού κόμματος στη χώρα. Αυτό που άλλαξε ήταν η οικονομική κατάσταση στην χώρα.
Στον απόηχο του Wall Street Crash το 1929 υπήρξε μαζική ανεργία στη Γερμανία. «Οι άνθρωποι πραγματικά πεινούσαν», δήλωσε ο Jutta Ruediger σε δημοσίευμα του BBC. Ο Ruediger άρχισε να υποστηρίζει τους Ναζί αυτό το διάστημα και τόνισε ότι ήταν σε αυτό το πλαίσιο που ο Χίτλερ άρχισε να έχει την εικόνα του «Σωτήρα». Αυτή ακριβώς η ιστορία είναι που έχει σημασία σήμερα. Όχι επειδή επαναλαμβάνεται, σημειώνει ο ιστορικός Laurence Rees άλλα επειδή περιέχει προειδοποιήσεις.
Στα πλαίσια μιας οικονομικής κρίσης εκατομμύρια άνθρωποι ξαφνικά αποφάσισαν να στραφούν προς ένα αντισυμβατικό ηγέτη που νόμιζαν είχε «χάρισμα», επειδή συνδεόταν με τους φόβους τους, τις ελπίδες τους και την λανθάνουσα επιθυμία να κατηγορούν τους άλλους για την κατάσταση τους.

Ο ελληνικός λαός εξαθλιωμένος από τις απαιτήσεις των μεγάλων δυνάμεων, στρέφεται προς το ανύπαρκτό μέχρι πρόσφατα εθνικιστικό κόμμα. Οι ομαδικές απολύσεις, η αυξανόμενη ανεργία, η βαριά φορολογία, η έλλειψη προοπτικής ανάκαμψης γέννησε την απελπισία. Το εθνικιστικό κόμμα, αποθρασύνεται και εκτραχύνεται. Η επίσημη εξουσία δεν αντιδρά. Όλα τα γνώριζαν αλλά δεν αντέδρασαν. Γίνεται το «πραξικόπημα» της καφετέριας με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Η κυβέρνηση αντιδρά, με συλλήψεις και φυλακίσεις. Το κόμμα μάλλον θα διαλυθεί και αργότερα ίσως δοθεί αμνηστία στα φυλακισμένα του στελέχη και μετά το κόμμα θα επανιδρυθεί και η εξουσία θα καταληφθεί από έναν «χαρισματικό» ηγέτη. Τώρα πλέον δεν έχουμε προειδοποιήσεις όπως λέει παραπάνω ο ιστορικός αρθρογράφος του BBC, Laurence Rees. Έχουμε επανάληψη της ιστορίας.

Δεν αντιμετωπίζεται έτσι ο ναζισμός, για να μη ολοκληρωθεί η επανάληψη της ιστορίας. Η γενεσιουργός αιτία του ναζισμού είναι η απελπισία. Οι κυβερνώντες πρέπει να νοιαστούν για τον λαό. Να δώσουν σημασία στην οδύνη του κόσμου. Καμμιά φυλακή δεν μπορεί να κρατήσει μέσα τον «σωτήρα» του πεινασμένου λαού. Θα τον δούμε κυβερνήτη πριν καλά-καλά ξυπνήσουμε.

Τόσο καιρό, αστυνομίες, μυστικές υπηρεσίες, κυβέρνηση τα γνώριζαν αυτά. Γνώριζαν ότι θα χτυπήσουν, είχαν διασυνδέσεις. Ήξεραν τη στρατιωτική οργάνωση, τα τάγματα εφόδου, τις επεμβάσεις, τις κακοποιήσεις και τις δολοφονίες των αλλοδαπών. Τι έκαναν, γιατί τα άφηναν να εξελίσσονται, γιατί άφησαν το χρυσό αυγό του φιδιού να εκκολαφτεί; Καλές οι συλλήψεις, καλά να τους βάλουν και στη φυλακή, αλλά με την πείνα του κοσμάκη τι θα γίνει; Και γι’ αυτή την πείνα είναι όλοι υπεύθυνοι.

Το κακό δεν το πολεμάς με τη βία. Το κακό το πολεμάς με το Καλό. Με το Ενδιαφέρον στον Άνθρωπο το πολεμάς. Δεν μπορείς να παίρνεις μέτρα σε βάρος του, ερήμην του, ως να μην υπάρχει, σαν να υποκρίνεται ότι υποφέρει.

Με ειλικρίνεια και ευθύνη πρέπει οι κυβερνώντες να αντιμετωπίσουν την κρίση. Δεν μπορούν να εθελοτυφλούν, να μιλάνε για ανάκαμψη και να συνεχίζουν να καταπιέζουν τον λαό. Τα ψέματα αντιμετωπίζονται με την Αλήθεια, όχι με άλλα ψέματα. Όλα να βγουν στο Φως. Από πού η χρηματοδότηση του χρυσού αυγού; Ποιος κινεί τα νήματα;

Παιδεία και ήθος στα παιδιά, αυτά χρειαζόμαστε, για να μην έχουν οξυγόνο αυτοί. Δεν είναι ηρωισμός οι μαχαιριές και οι φόνοι. Αυτά πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας.

Αγαπητοί κυβερνήτες, δώστε στη Δημοκρατία το αληθινό της περιεχόμενο. Δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς αγάπη στον άνθρωπο. Δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς Δικαιοσύνη.

Μανούλα, πάλι βούλωσε η μύτη μου !!

Γιατί το παιδί μου έχει συνέχεια βουλωμένη μύτη;

από Δήμητρα Ντινοπούλου

 .
Καλημέρα σας. Η 10 ετών κόρη μου έχει συνέχεια βουλωμένη μύτη και όταν σηκώνεται το πρωί μπορεί να φτερνιστεί και 20 φορές συνεχόμενα. Πήγα στο γιατρό μαζί της αλλά μου είπε ότι είναι καλά... απλώς μπορεί να είναι αλλεργική σε σκόνη. Μου είπε να κάνει βουτιές στην θάλασσα αλλά βλέπω ότι δεν την βοηθάει τίποτα.
Τι άλλο μπορεί να είναι; Ποιόν άλλον γιατρό μπορώ να ρωτήσω, μιας και μένω στη Λευκάδα; Δεν μου έγραψε κάποιες εξετάσεις. Πρέπει να κάνω κάτι;
Ευχαριστώ πολύ

Εάν η κόρη σας δεν εμφανίζει και σημεία δύσπνοιας - βρογχίτιδος ή έντονης ρινικής δυσχέρειας ζητήστε από τον παιδίατρο σας (μέχρις ότου καταστεί δυνατό να εξετασθεί από εξειδικευμένους γιατρούς) να σας παραπέμψει για εργαστηριακές εξετάσεις αίματος ώστε να δει εάν υπάρχουν αλλεργίες σε βασικά αλλεργιογόνα και να σας βοηθήσει με την κατάλληλη τοπική ρινική αγωγή.

Πολλά άτομα που κατοικούν σε νησιά ταλαιπωρούνται από την υγρασία με παρόμοια συμπτωματολογία.
Φροντίστε το δωμάτιο του παιδιού να μην έχει υγρασία, απομακρύνετε παιχνίδια που πλένονται δύσκολα και συγκρατούν σκόνη (λούτρινα), βαριές κουρτίνες, μοκέτες, πολλά βιβλία και παιχνίδια. Όσο πιο απλό το δωμάτιο του παιδιού τόσο πιο καλύτερη θα είναι η ατμόσφαιρα του.

Εάν έχει έντονη ρινική δυσχέρεια με πολύ ανήσυχο ύπνο αποκλείστε με μια πλάγια ακτινογραφία αδενοειδών εκβλαστήσεων την υπερτροφία των αδενοειδών (τα γνωστά μας κρεατάκια ) που μπορεί να συμβάλλουν στην ρινική συμφόρηση. Φυσιολογικό ορό για ρινικές πλύσεις μπορείτε να χρησιμοποιείτε γιατί βελτιώνει πολλές φορές τα ρινικά συμπτώματα.

Η Δήμητρα Ντινοπούλου είναι Αναπληρώτρια Διευθύντρια Ω.Ρ.Λ Τμήματος Ευρωκλινικής Παίδων.

mama365.gr

Καλλιεργώντας το θάρρος στα παιδιά

Θάρρος – Μια από τις μεγαλύτερες ανθρώπινες αρετές!

 
Το θάρρος έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα πιο θετικά γνωρίσματα των ανθρώπων και ως μια από τις βασικές αρετές της ανθρώπινης φύσης! Το θάρρος είναι βασικό συστατικό της ωρίμανσης και είναι αυτό που μας ωθεί να φτάσουμε νέους στόχους, ακόμα και αν η προσπάθεια μοιάζει δύσκολη ή οδυνηρή.

Οι ψυχολόγοι Seligman και Peterson, αναφέρουν τη σοφία και τη γνώση, τον ανθρωπισμό, τη δικαιοσύνη, τη μετριοπάθεια, την υπέρβαση και μεταξύ όλων αυτών το θάρρος, ως τις έξι πιο βασικές δυνάμεις και προτερήματα των ανθρώπων!

Τι είναι το θάρρος; 

Το θάρρος, είναι η ικανότητα που επιτρέπει σε ένα άτομο να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, τον κίνδυνο, τον πόνο κ.α. χωρίς φόβο, αλλά με γενναιότητα. Επίσης, έχει μια ισχυρή ηθική διάσταση, διότι συνδέεται με το θάρρος της γνώμης και με το να πράττεις το σωστό σύμφωνα με τις πεποιθήσεις σου, ιδίως παρά την κριτική που μπορεί να δεχτείς. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, το θάρρος περιλαμβάνει κάποιες βασικές υποκατηγορίες – τη γενναιότητα, την επιμονή και την ειλικρίνεια.

Η γενναιότητα, είναι αυτή που συνδέεται πιο συχνά με το θάρρος και ορίζεται ως η ικανότητα του να υποστηρίζεις αυτό που είναι σωστό σε δύσκολες καταστάσεις. Η γενναιότητα μπορεί να πάρει σωματική μορφή – να ενεργείς γενναία παρά τις πιθανές σωματικές βλάβες που μπορεί να υποστείς, και τη μορφή της ηθικής – να ενεργείς με τρόπο που ενισχύει αυτό που πιστεύεις ότι είναι το καλό, παρά την κοινωνική αποδοκιμασία και τις πιθανές αντιδράσεις των άλλων.

Η επιμονή, εμπίπτει στην ευρύτερη κατηγορία του θάρρους, διότι περιλαμβάνει τη συνέχιση μια διαδρομής ή ενός στόχου, ακόμα και αν έχει προηγηθεί ένα εμπόδιο ή μια αποτυχία. Να μην τα παρατάς στα δύσκολα με άλλα λόγια!

Η ειλικρίνεια, εντάσσεται στο θάρρος γιατί περιλαμβάνει κάτι περισσότερο από να λες απλώς της αλήθεια. Η ειλικρίνεια μπορεί και ισοδυναμεί με την ακεραιότητα, και περιλαμβάνει την ικανότητα να λες την αλήθεια στον εαυτό σου και στον κόσμο όποιες και να είναι οι συνθήκες. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις στη ζωή όλων μας, όπου για να είσαι ειλικρινής και αυθεντικός απαιτείται μεγάλη αντοχή για να ξεπεραστεί ο φόβος της αποδοκιμασίας.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω χαρακτηριστικά, θα μπορούσαμε να καταλήξουμε ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο που το θάρρος έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα πιο βασικά προτερήματα που μπορεί να έχει κάποιος άνθρωπος, και επομένως σίγουρα αξίζει να το διδάξουμε στα παιδιά!

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να καλλιεργήσουν το θάρρος;

Έχετε παρατηρήσει ποτέ τον τρόπο που μαθαίνει ένα παιδί να περπατάει; Όσες φορές και αν πέσει, όσες φορές και αν αποτύχει και απογοητευτεί, δεν θα τα παρατήσει. Θα ξανασηκωθεί και θα προσπαθήσει έως ότου τα καταφέρει! Τα παιδιά έχουν ένα φυσικό ένστικτο που τα οδηγεί να δοκιμάζουν νέες δεξιότητες αγνοώντας το φόβο του να μην πληγωθούν και μια εσωτερική δύναμη που τα οδηγεί να πράττουν με θάρρος! Καθώς όμως μεγαλώνουν, η γνωστική τους αντίληψη αυξάνει και μαζί με αυτήν οι φοβίες τους. Εκεί είναι που θα χρειαστούν τη βοήθεια των γονιών για να ανακτήσουν το θάρρος τους!

Η καλλιέργεια του θάρρους, περιλαμβάνει την ενθάρρυνση των παιδιών να δοκιμάζουν νέες εμπειρίες ακόμα και όταν αρχίζουν να νιώθουν φοβισμένα (εξαιρούνται φυσικά οι επικίνδυνες καταστάσεις). Οι γονείς είναι σημαντικό να εξηγήσουν στα παιδιά τη διαφορά του θάρρους από την κοινή λογική όταν εμπλέκονται σε κάτι επικίνδυνο.

Όταν τα παιδιά αρχίζουν και αποκτούν φοβίες όπως για παράδειγμα τα φαντάσματα ή το σκοτάδι, αυτό είναι σημάδι ότι οι γνωστικές τους ικανότητες αρχίζουν και αναπτύσσονται! Σε αυτό το σημείο η ώθηση του θάρρους χρειάζεται μια μικρή ενίσχυση. Οι γονείς μπορούν να συζητήσουν με το παιδί την αντικειμενική πλευρά του φόβου και να το βοηθήσουν να χρησιμοποιεί λέξεις για να τον εκφράζει αντί να παραλύει από αυτόν!

Επίσης σημαντικό για τα παιδιά, είναι να μάθουν να αντιμετωπίζουν με θάρρος το άγνωστο και το απροσδόκητο. Για παράδειγμα, όταν θα μπουν σε μια καινούρια σχολική τάξη, θα έχουν να αντιμετωπίσουν έναν μεγάλο αριθμό από αγνώστους και μια σειρά από πολλά ερωτήματα – Θα είναι καλός ο δάσκαλος; Θα κάνω φίλους; Θα είναι δύσκολο το σχολείο; Για να μάθει το παιδί να διαχειρίζεται αυτούς τους φόβους και τις αγωνίες, θα πρέπει να οπλιστεί με θάρρος! Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί, προετοιμάζοντάς το για το επερχόμενο γεγονός έτσι ώστε να εξοικειωθεί με τις νέες προκλήσεις. Η ανοιχτή επικοινωνία και η συζήτηση με το παιδί για αυτά που πρέπει να περιμένει, καθώς και οι τρόποι για να χειριστεί πιθανές καταστάσεις, θα το βοηθήσουν να αντιμετωπίζει με περισσότερο θάρρος το άγνωστο!

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, αρχίζουν και αποκτούν επίγνωση και μια αίσθηση του σωστού και του λάθους. Αρχίζουν δηλαδή και χτίζουν τα θεμέλια του ηθικού θάρρους! Το θάρρος στην ηθική του μορφή, επιτρέπει στα παιδιά να κάνουν το σωστό, παρά το φόβο των αρνητικών συνεπειών. Οι γονείς για να καλλιεργήσουν και να βοηθήσουν το παιδί να αναπτύξει το θάρρος της ηθικής, είναι σημαντικό να ενθαρρύνουν και να επαινούν το παιδί όταν πράττει το σωστό ακόμα και όταν αυτό το κάνει αντιδημοφιλή σε μερικές ομάδες παιδιών. Επίσης, η εξάσκηση πιθανών αντιδράσεων για το τι θα πρέπει να κάνει όταν βλέπει κάποιον να αδικείται ή να εκφοβίζεται, ή όταν το ίδιο πιέζεται να κάνει κάτι το οποίο θεωρεί λάθος, είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην επίδειξη του θάρρους.

Το πώς συμπεριφέρονται και διαχειρίζονται οι γονείς τα εμπόδια ή μια δύσκολη κατάσταση επηρεάζει ιδιαίτερα τον τρόπο που αντιμετωπίζει και το ίδιο το παιδί τα πράγματα. Οι γονείς είναι καλό να προσπαθούν ακόμα και στα δύσκολα να μην χάνουν την ψυχραιμία τους. Αντίθετα, η ηρεμία της σκέψης και η συζήτηση είναι αυτές που θα βοηθήσουν να λυθεί το πρόβλημα. Όταν χρειαστεί να πάρουν θέση για το τι είναι σωστό (ακόμα και αν η θέση τους είναι κόντρα στο ρεύμα), δίνουν ένα ισχυρό παράδειγμα στα παιδιά που σίγουρα θα το θυμούνται!

Όταν χάνεις το θάρρος σου, χάνεις τα πάντα, έλεγε ο Γκαίτε. Οι δυσκολίες, οι λύπες και τα αναπάντεχα τις ζωής θέλουν θάρρος για να αντιμετωπιστούν. Αν καταφέρουμε να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με περισσότερη γενναιότητα, θα καταφέρουμε να πετύχουμε πολλά που τα θεωρούμε ακατόρθωτα! Ακόμα και αν η αποτυχία φέρνει απογοήτευση, το θάρρος είναι αυτό που θα ανακτήσει την ελπίδα και την προσπάθεια! Ακόμα και όταν τα πράγματα φαίνεται να έχουν πάρει λάθος δρόμο και πορεία, το θάρρος είναι αυτό που θα μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε έναν πιο δίκαιο και όμορφο κόσμο, και αυτό είναι που πρέπει να διδάξουμε εμείς οι μεγάλοι στα παιδιά!

Parentshelp.gr

Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας με το διάβασμα

Το να βοηθάτε το παιδί με τα μαθήματά του δε σημαίνει να τα κάνετε εσείς για εκείνο, αλλά να του δίνετε κάποιες κατευθύνσεις προκειμένου να βρει τον δικό του αποτελεσματικό τρόπο διαβάσματος, τον οποίον θα εφαρμόζει μεγαλώνοντας.

Ξεκινήστε όσο το παιδί είναι ακόμα μικρό, από την Ά τάξη του Δημοτικού, για να δείτε αποτελέσματα ακόμα πιο γρήγορα. Πώς;

Βοηθήστε τα σε μία-δύο ασκήσεις μαθηματικών,
αλλά αφήστε τα μετά να προσπαθήσουν μόνα τους. 

Το κατάλληλο περιβάλλον

Για να μπορέσει το παιδί να συγκεντρωθεί και να αποδώσει στο διάβασμά του χρειάζεται έναν χώρο ήσυχο, με καλό φωτισμό και με κάποιον βασικό εξοπλισμό (π.χ. μολύβια, γόμες, χάρακες, υπογραμμιστικά κ.λ.π.). Καθώς στις μικρές τάξεις του Δημοτικού τα παιδιά έχουν συχνά να κάνουν εργασίες και κατασκευές, για τις οποίες μπορεί να χρειαστούν συγκεκριμένα υλικά, καλό είναι αυτό να το μαθαίνετε αμέσως όταν το παιδί επιστρέφει από το σχολείο, ώστε να τα προμηθεύεστε εγκαίρως.

Κλείστε τηλεόραση και υπολογιστή

Είναι σχεδόν αδύνατο για το παιδί να συγκεντρωθεί στο διάβασμά του αν στο γραφείο του υπάρχει πάντα ένας υπολογιστής ανοιχτός ή αν κάποια τηλεόραση παίζει δυνατά στο σπίτι, πόσο μάλλον, για τα μεγαλύτερα παιδιά, αν χτυπά διαρκώς το κινητό τους. Πιθανώς να είναι δύσκολο να τα πείσετε να κλείσουν όλες αυτές τις συσκευές, όμως πρέπει να τους δώσετε να καταλάβουν πως όσο πιο συγκεντρωμένα είναι στο διάβασμά τους τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσουν.

Ξεχωριστός χώρος για το κάθε παιδί

Ακόμα και οι πιο επιμελείς μαθητές μπορεί να αποσπούν ο ένας την προσοχή του άλλου την ώρα του διαβάσματος. Έτσι, αν έχετε δύο παιδιά που πηγαίνουν σχολείο, προσπαθήστε να ορίσετε ξεχωριστούς χώρους διαβάσματος για το κάθε ένα και διατηρήστε ένα αυστηρό ωράριο ησυχίας, ώστε αν το ένα έχει τελειώσει το διάβασμα να μην ενοχλεί το άλλο.

Βρείτε τους χρόνους τους

Κάποια παιδιά είναι πιο παραγωγικά στο διάβασμά τους αμέσως μετά το σχολείο, ενώ κάποια άλλα προτιμούν να διαβάζουν πιο αργά το βράδυ, αφού έχουν πρώτα ξεκουραστεί. Το ποιο πρόγραμμα θα επιλέξετε έχει να κάνει με το δικό σας παιδί, πάντως το σημαντικό είναι να το τηρείτε αυστηρά ώστε το διάβασμα να του γίνει τρόπος ζωής.

Γίνετε η «πηγή» τους

Είναι πολύ πιθανό, ειδικά για τα πιο μικρά παιδιά, να χρειαστούν συχνά την βοήθεια και τις γνώσεις σας για κάποια μαθήματα. Και όσο αυτό είναι εφικτό, καλό είναι να είστε εκεί για εκείνα. Βοηθήστε τα π.χ. σε μία-δύο ασκήσεις μαθηματικών, αλλά αφήστε τα μετά να προσπαθήσουν μόνα τους. Μην κάνετε, όμως, το λάθος να τους δίνετε «μασημένη τροφή», π.χ. λυσάρια με έτοιμες απαντήσεις για τις ασκήσεις τους, γιατί με τον τρόπο αυτό δεν θα μπορέσουν να μάθουν τίποτα. Αν δεν γνωρίζετε την απάντηση σε κάποιο ερώτημά τους αναζητήστε την μαζί, π.χ. μέσα από το βιβλίο τους, κι αν συνεχίζετε να μη μπορείτε να τα βοηθήσετε συζητήστε το με τον δάσκαλο ή καθηγητή του παιδιού, ώστε να σας δώσει κατευθύνσεις για το τι να κάνετε στο σπίτι.

Γραπτό πρόγραμμα

Ένας καλός τρόπος να οργανώσετε το παιδί με τα διαβάσματά του είναι να του μάθετε να τα γράφει. Να έχει, δηλαδή, ένα ημερολόγιο στο οποίο θα γράφει κάθε μέρα τι μαθήματα έχει για την επόμενη ή τη μεθεπόμενη και να τα βάζει σε σειρά προτεραιότητας. Μπορεί, μάλιστα, να βοηθά το παιδί να ξεκινά το διάβασμά του με τα πιο «δύσκολα» μαθήματα και να αφήνει τελευταία τα πιο εύκολα ή τις εργασίες.

Σε επαφή με τους δασκάλους και τους καθηγητές

Μη χάνετε τις συναντήσεις δασκάλων-γονιών, όπου μπορείτε να ενημερώνεστε για την πρόοδο του παιδιού σας στο σχολείο, και οποιαδήποτε στιγμή νιώσετε την ανάγκη μη διστάζετε να επικοινωνείτε με τους δασκάλους του παιδιού για να ρωτάτε πώς τα πηγαίνει με τα μαθήματα αλλά και με τους συμμαθητές του. Επιπλέον, ενημερώνετε τους δασκάλους αν βλέπετε ότι το παιδί αντιμετωπίζει δυσκολίες με κάποιο μάθημα.

Ελέγχετε τα τεστ

Ζητάτε από το παιδί να σας δείχνει τις διορθωμένες εργασίες του και τα βαθμολογημένα τεστ. Μην το κάνετε, όμως, για να το μαλώσετε ή να το κρίνετε, ειδικά αν δεν τα έχει πάει καλά, αλλά για να έχετε εικόνα της προόδου του και να το βοηθάτε να καταλαβαίνει τα λάθη του, ώστε να μην τα επαναλάβει. Σκοπός, άλλωστε, είναι να αριστεύσει στις εξετάσεις που γίνονται στο τέλος κάθε χρονιάς και εν τέλει, μεγαλώνοντας, να μην του μένουν κενά από τις τάξεις που θα περνά.

Μην το απογοητεύετε

Υπάρχει περίπτωση, κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά, το παιδί να δυσκολευτεί με κάποιο μάθημα ή και να κουραστεί με τα καθημερινά διαβάσματα. Και είναι ακριβώς εκείνες οι στιγμές που έχει ανάγκη από την στήριξή σας. Αν δείτε ότι απελπίζεται επειδή δεν καταλαβαίνει κάτι, αντί να το πιέσετε βρείτε του κάθε δυνατή λύση για να το καταλάβει –εν ανάγκη, κάντε του ιδιαίτερα μαθήματα. Κι αν το δείτε να κουράζεται, δώστε του κίνητρα και εμψυχώστε το. Θυμίστε του πόσο ικανό και έξυπνο είναι, πόσα πράγματα μαθαίνει μεγαλώνοντας και πόσο σπουδαία θα νιώθει όταν θα έχει τελειώσει τα διαβάσματά του. Και εξηγήστε του ότι όσο μεγαλώνει οι υποχρεώσεις του θα αυξάνονται, όμως μαζί με αυτές θα αυξάνονται και όλα αυτά που θα κερδίζει, οι εμπειρίες, και οι ελευθερίες που θα αποκτά. Άλλωστε, υπάρχει πάντα το σαββατοκύριακο, για να χαλαρώσει και να διασκεδάσει!

Φροντίστε για τον ύπνο και το φαγητό του

Ο επαρκής ύπνος και το θρεπτικό φαγητό είναι απαραίτητα για την καλύτερη απόδοση του παιδιού στα διαβάσματά του. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με την τακτική άσκηση εξασφαλίζουν το πολύτιμο «νους υγιής εν σώματι υγιεί» που χρειάζεται κάθε μαθητής.

mama365.gr

Πόλυ Πάνου: «Έφυγε» η Βέμπο του λαϊκού τραγουδιού Μια καληνύχτα με το «δίχτυ»

έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

 

Γεννημένη στις 28 Οκτωβρίου 1940 στην Αθήνα, το αληθινό όνομα της Πόλυ Πάνου ήταν Πολυτίμη Μπίθα (κατά άλλους Πολυτίμη Κολιοπάνου).

Μεγάλωσε στην Πάτρα και σε πολύ μικρή ηλικία, κρυφά από τους γονείς της, συμμετείχε σε διαγωνισμό ταλέντων.

Τραγούδησε το «Μητέρα» του Φώτη Πολυμέρη και πήρε το πρώτο βραβείο, κατατροπώνοντας τους 260 συνυποψήφιους για την πρώτη θέση.
Το 1953 μπήκε "επισήμως” στη δισκογραφία με το «Πήρα τη στράτα την κακιά» σε μουσική Γρηγόρη Μπιθικώτση.

Ο Μπιθικώτσης ήταν και ο άνθρωπος που την ανακάλυψε, και που της έδωσε το “καλλιτεχνικό της όνομα”. Η γνωριμία με τον Μπιθικώτση, της άλλαξε κυριολεκτικά τη ζωή. Με τον Μπιθικώτση ταξίδεψαν στη Πάτρα, στο Αγρίνιο και τελικά στην Αθήνα, στα δισκογραφικά στούντιο της Columbia.

Στα ταξίδια της συνοδευόταν πάντα από την μητέρα της. 

Λέγεται πως ο παραγωγός που τη άκουσε τότε, στην Columbia, είπε χαρακτηριστικά στον Μπιθικώτση: «Γρηγόρη μου, μού ‘φερες μια Βέμπο του λαϊκού τραγουδιού!».

 

περισσότερα στην πηγή: lifo

 

Στίχοι:  Νίκος Γκάτσος
Μουσική:  Σταύρος Ξαρχάκος
.

Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που είναι γραμμένα σ’ επτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι