Είναι σωστό να χτυπάμε τους ανθρώπους;

«- Μαμά γιατί με χτυπάς;;
- Επειδή χτύπησες την αδερφή σου» (!!)

Σε ένα σπίτι μαθητή….
Δύο μικρά τρέχουν και παίζουν. Ξαφνικά ο μεγάλος αδερφός (πεντάχρονος) αρχίζει και κοπανάει το κεφάλι της αδερφής του (τετράχρονη) στην πόρτα. Τσιρίδες, φωνές!
Ακούω τη μαμά να λέει: «Μην χτυπάς την αδερφή σου, δεν είναι σωστό». Ο μικρός (Ταλιμπάν τον λέω) συνεχίζει. Σκασίλα του για τις νουθεσίες της μαμάς.
Δεύτερη προειδοποίηση: «Σου είπα δεν κάνει να χτυπάς την αδερφή σου!!!!». Ξανά μανά σκασίλα του.
Τρίτη προειδοποίηση μαζί με σωματική «επαφή»… τον αρπάζει από το χέρι τον σέρνει πιο πίσω και του δίνει «ένα χεράκι ξύλο» λέγοντας παράλληλα «Δεν κάνει να χτυπάς την αδερφή σου!!».
Σκέφτομαι (αχ αυτό το συννεφάκι)…. Αυτό το παιδί τι κατάλαβε; Ότι ναι μεν δεν είναι σωστό να χτυπάμε τους άλλους, αλλά είναι σωστό για τους άλλους να με χτυπάνε. Δεν νομίζω ότι μπορεί να διαχειριστεί αυτό το παράδοξο ένα πεντάχρονο μυαλό…
Σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις, δεν μίλησα. Αν έκανα κουβέντα εκείνη την ώρα, πάνω στο θυμό του γονιού, δεν θα κατάφερνα τίποτα. Θα μου λέγανε «Δουλειά σου εσύ! Δεν σε αφορά το θέμα!»
Κι όμως, τελικά, με αφορά. Γιατί εγώ αύριο, θα χρειαστεί να επικοινωνήσω με αυτά τα παιδιά, με αυτούς τους ενήλικες.

Απαντήστε σε αυτή την ερώτηση:
Είναι σωστό να χτυπάμε τους ανθρώπους;
Όχι, θα μου πείτε.
Μα, τα παιδιά, είναι κι αυτά άνθρωποι.
ΟΥΠΣ, δεν το σκεφτήκατε ποτέ αυτό, ε;

Πιστεύω ακράδαντα τα εξής:
Τα παιδιά αναπτύσσουν στο έπακρο τον εαυτό τους και τις δεξιότητές τους αφού αναγνωρίζονται ως άτομα που έχουν δικαιώματα, υποχρεώσεις και τα βλέπουμε ως μικρούς ενήλικες που μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα χωρίς να τα ακρωτηριάζουμε.
Η βία γεννάει βία. Το παιδί μαθαίνει πως είναι σωστό να χτυπάς τον άλλο και είναι πιο πιθανό να το μεταφέρει αυτό στο σχολείο ή αργότερα στην ενήλικη ζωή του.
-
Η τιμωρία γεννάει κι άλλη τιμωρία. Αν το χτυπήσεις μία φορά στον πισινό του, αργότερα αυτό δεν θα σου είναι αρκετό γιατί θα το έχει συνηθίσει και η βία θα κλιμακωθεί. Το παιδί θα τραυματιστεί σωματικά και ψυχικά και το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν θα έρθει ποτέ. Ναι, βραχυπρόθεσμα θα σωπάσει, αλλά εις βάθος χρόνου όχι.
Λέτε «όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος», μα δεν είναι η ράβδος της τιμωρίας, αλλά η ράβδος του ποιμένα που οδηγεί τα πρόβατά του ασφαλή στο μαντρί. Για τους Χριστιανούς, που θεωρούν ότι η βία είναι αποδεκτή από τον Θεό, σας λέω πως δεν είναι. Έχουν απλά ερμηνεύσει τα εδάφια για να δικαιολογήσουν τ’ αδικαιολόγητα.

Λέτε «και πού το κακό να χτυπάς ένα παιδί;
Κι εμάς μας χτύπησαν και δεν πάθαμε και τίποτα».
Λέω «και πού το καλό να χτυπάς ένα παιδί; Κι εμένα με χτύπησαν αλλά έπαθα πολλά, και μάλλον αυτά που πάθατε εσείς δεν θέλετε να τα δείτε».
Η βία καταργεί την αξία του παιδιού ως άνθρωπο και ως άτομο. Το παιδί νιώθει αβοήθητο, άχρηστο, «κακό» και η αυτοπεποίθησή του καταρρακώνεται.
Το παιδί μπορεί να λάβει εκατό αγκαλιές και ένα χτύπημα (όποιας μορφής κι αν είναι αυτό) και πάντα θα θυμάται το χτύπημα και όχι τις αγκαλιές. Η βία πληγώνει τον συναισθηματικό κόσμο του παιδιού.

Η βία καταργεί την αξία του γονέα.
Ο γονέας, ως μορφή εξουσίας, πρέπει να εμπνέει σεβασμό και εμπιστοσύνη, όχι φόβο. Ναι, χτύπα το παιδί. Θα κερδίσεις τη μάχη, μα θα χάσεις τον πόλεμο.
Η σωματική τιμωρία καλλιεργεί τον θυμό. Θυμωμένος γονιός, θυμωμένο παιδί, ρήξη στη σχέση και έλλειψη επικοινωνίας.
Η σωματική τιμωρία δεν βελτιώνει τη συμπεριφορά του παιδιού. Το βλέπω γύρω μου και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτοί οι γονείς δεν αλλάζουν τακτική. Δεν διερωτώνται πως κάτι δεν γίνεται σωστά; Δεν θέλουν να καταλάβουν;
Σίγουρα η συζήτηση και η επικοινωνία με το παιδί, η πειθαρχία μέσω της λεκτικής οδού είναι πιο δύσκολη. Ενέχει μεγαλύτερη υπομονή από την πλευρά του γονέα και όπως πολλοί γονείς πλέον είναι κουρασμένοι και καταβεβλημένοι από την καθημερινότητα, επιλέγουν τον εύκολο δρόμο της φυσικής τιμωρίας.

Τέλος, όπως έχουν δείξει και έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς (κι εγώ είμαι μία από τα θύματα βίας), τα παιδιά που έχουν υποστεί βία (οποιασδήποτε μορφής) τείνουν να γίνονται αντικοινωνικά, να έχουν προβλήματα επικοινωνίας με τους ανθρώπους, να γίνονται καταθλιπτικά και ενίοτε πιο επιθετικά από άλλα παιδιά που μεγαλώσανε σε περιβάλλοντα με περισσή αγάπη και κατανόηση.
Υπάρχουν τόσα βιβλία που δίνουν εναλλακτικές πειθαρχίας για τα παιδιά. Ανοίξτε τα.

Μάθετε να κάνετε υπομονή. Τις περισσότερες φορές το παιδί θέλει απλά να ξεσπάσει λίγο γιατί δεν μπορεί να διαχειριστεί τα άσχημα συναισθήματά του. Ο μέγας καλλιτέχνης Ροντέν έχει πει «Η υπομονή είναι μορφή δράσης».Η αγάπη στα παιδιά έχει χίλιους τρόπους έκφρασης. Το «σε χτυπάω γιατί σ’ αγαπάω και πρέπει να μάθεις» δεν είναι ένας από αυτούς.
Το παιδί βλέπει εσάς ως πρότυπο. Κι αυτό θα ακολουθήσει στην υπόλοιπη ζωή του. Κοιτάξτε τον εαυτό σας και πείτε μου πόσα χούγια έχετε πάρει από τους γονείς σας.
Κόψτε την αλυσίδα της βίας.

Ο μικρός ανθρωπάκος που σας κοιτάει με απελπισία την ώρα που του ρίχνετε με τόσο μένος το χαστούκι για να διώξετε τον δικό σας θυμό, θα θυμάται για πάντα αυτά τα χτυπήματα γιατί οι πράξεις μετράνε και όχι τα λόγια.

Τα έχετε δει ποτέ αυτά τα ματάκια;
«Δεν μ’ αγαπάς, δεν με θέλεις, εγώ όμως σ’ αγαπώ και θα κάνω αυτό που μου λες γιατί θέλω να μ’ αγαπάς».
«Θέλω να μ’ αγαπάς»….

Τα παιδιά θέλουν την αποδοχή μας, την αγάπη μας και το σεβασμό μας. Η βία τα καταργεί όλα αυτά και φέρνει κενό και πικρία… «γιατί με χτυπούσες όταν ήμουν μικρός; Τόσο άσχημα πράγματα έκανα; Λίγες αταξίες δεν είναι μέσα στη ζωή; Έπρεπε να με χτυπήσεις με τη ζώνη σου για να καταλάβω ότι δεν έπρεπε να ανοίξω την πόρτα του αυτοκινήτου χωρίς να κοιτάξω το δρόμο;»

Σ΄ευχαριστούμε πολύ Signora Alba γι΄αυτή τη συναισθηματική “σπρωξιά” που μας έδωσες με το κείμενό σου!

Πηγές: newagemama – hamomilaki.blogspot.gr
babyradio

Εσείς θα αφήνατε το παιδί σας να γίνει influencer;

Οι λεγόμενοι influencers των κοινωνικών δικτύων είναι αυτοί οι οποίοι προωθούν αγαθά και υπηρεσίες στο διαδίκτυο με χρηματικό αντάλλαγμα, ενώ όπως φαίνεται αυτοί οι λεγόμενοι influencers γίνονται όλο και νεότεροι.

Ένα παράδειγμα είναι ο μόλις δυόμισι χρονών Ralphie Waplington που έχει σχεδόν 20.000 ακόλουθους στο διαδικτυακό του προφίλ στο Instagram. Η σελίδα του διαθέτει φωτογραφίες του να φοράει φανταχτερά ρούχα ενώ ταυτόχρονα απολαμβάνει ταξίδια και ακριβά γεύματα σε όλο τον κόσμο.

Όπως όλα δείχνουν όλα αυτά τα ακριβά ρούχα και οι διακοπές είναι χρηματοδοτημένα από εταιρίες με σκοπό ο νεαρός Ralphie να διαφημίσει να «επηρεάσει» τόσο τους γονείς όσο και άλλα νεαρά παιδιά να αγοράσουν τα προϊόντα τους.

Οι γονείς του, δημιούργησαν αυτόν τον λογαριασμό όταν ο ίδιος ήταν μόλις 2 εβδομάδων με σκοπό να δημοσιεύουν φωτογραφίες για να τις δουν οι φίλοι και οι συγγενείς τους. Παρόλα αυτά σύντομα ο αριθμός των ακόλουθων αυξήθηκε σημαντικά όταν ο νεαρός άρχισε να διαφημίζει προϊόντα από τοπικές επιχειρήσεις.
Η μητέρα του αποκαλύπτει πως αυτές οι απίστευτες ευκαιρίες για διαφημίσεις προϊόντων με αντάλλαγμα υπέρογκα χρηματικά ποσά προκύπτουν από το αξιαγάπητο μίνι-στυλ του νεαρού γιου της, ενώ  όπως λέει αυτό το γεγονός αποτελεί μοναδική εμπειρία τόσο για να δημιουργήσουν αναμνήσεις με την οικογένεια τους όσο και να μαζέψουν χρήματα για τον γιο τους.

Μια άλλη περίπτωση παιδικού influencer αποτελούν οι αδελφές Έλενα και Clara, οι οποίες έχουν δημιουργήσει το δικό τους κανάλι στο Youtube και ανεβάζουν βιντεάκια που κάνουν φάρσες και  προκαλούν πολύ γέλιο στους συνδρομητές τους.
Τα κορίτσια αυτά είναι μόλις 9 και 11 χρονών και δημιούργησαν το κανάλι τους πριν 3 χρόνια, ενώ έχουν πάνω από 800.000 ακόλουθους και 300 εκατομμύρια προβολές στα βίντεο τους.  
Όπως η Έλενα λέει, η αγάπη τους για τα παιχνίδια ήταν αυτό που της ώθησε να δημιουργήσουν το κανάλι τους, όμως σύντομα έγινε η βασική πηγή εσόδων της οικογένειας τους καθώς χορηγοί και μεγάλες μάρκες παιδικών παιχνιδιών επικοινώνησαν μαζί τους και τους πρότειναν να διαφημίζουν τα προϊόντα στο κανάλι τους.

Αυτές είναι μόνο δύο από τις αμέτρητες περιπτώσεις παιδικών influencer στις μέρες μας, παρόλα αυτά το ερώτημα για το αν οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να γίνουν “influencers” σε τόσο μικρή ηλικία παραμένει. Η Dr Elizabeth Milovidov, ιδρυτής και σύμβουλος της εταιρείας DigitalParentingCoach.com συνιστά πως:
«Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν τις συνέπειες που μπορεί να έχει η συνεχής προβολή φωτογραφιών και βίντεο των παιδιών στο διαδίκτυο τόσο για την σωματική όσο και για την πνευματική ευημερία τους».

Επισημαίνει επίσης ζητήματα όπως ο εκφοβισμός, και η κλοπή ταυτότητας και συμβουλεύει τους γονείς να ελέγχουν τους λογαριασμούς και να καθορίζουν ποιες ενέργειες ή δραστηριότητες μπορεί να θεωρούνται επικίνδυνες, να μπλοκάρουν και να αναφέρουν σχόλια και να καθοδηγούν τα παιδιά τους στην υπεύθυνη και ασφαλή χρήση του διαδικτύου.

Πηγή: csii.gr
Would you let your child become a 'kid influencer'?
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Και αν καβαλήσει το καλάμι;
Και αν τελειώσουν όλα αυτά και ψάχνεται σαν χαμένος, χωρίς να ξέρει που παν τα τέσσερα;
ߵInfluencerߴ και πράσσειν άλογα !
«Επηρεαστής» και καλά και ότι νάναι