Sunday 11 February 2024

Όσοι βίωσαν Συναισθηματική Κακοποίηση στην Παιδική τους Ηλικία...

... μοιράζονται κάποιες «Συνήθειες»

Μάλλον θα γνωρίζετε ότι οι εμπειρίες της παιδικής σας ηλικίας, σας έχουν διαμορφώσει ως ενήλικα. 
Γνωρίζατε, όμως, ότι, αν υπήρξατε θύμα συναισθηματικής κακοποίησης ως παιδί, αυτό εκφράζεται με κάποια μορφή στην ενήλικη ζωή σας;
Εδώ θα βρείτε εννέα από τους πιο συνηθισμένους τρόπους με τους οποίους η συναισθηματική παιδική κακοποίηση μπορεί να εκδηλωθεί στην ενήλικη ζωή σας:

1) Θυμός: 
Πιθανώς να νιώθετε θυμωμένοι, συνειδητά και ασυνείδητα, για όλα όσα συνέβησαν στην παιδική σας ηλικία. 
Αν δεν προσέξετε, όμως, αυτός ο θυμός μπορεί να «πλημμυρίσει» την υπόλοιπη ζωή σας.

2) Ενοχές: 
Μπορεί να παρατηρήσετε ότι ζητάτε πολύ συχνά συγγνώμη, ακόμα και όταν δεν υπάρχει κάτι για το οποίο χρειάζεται να λυπάστε, αφού οι επιζώντες της συναισθηματικής κακοποίησης συχνά νιώθουν σαν τα πράγματα να συνέβησαν έτσι από δικό τους λάθος, επειδή έχουν χειραγωγηθεί από τον θύτη τους στο να νιώθουν έτσι.

3) Αποφυγή συγκρούσεων:
 
Ίσως να αποφεύγετε τη σύγκρουση, επειδή οι συγκρούσεις στην παιδική σας ηλικία ήταν τραυματικές και δεν μπορούσατε να τις χειριστείτε. 
Είναι μια φυσική αντίδραση- αλλά μπορείτε να την αντιμετωπίσετε, έτσι ώστε να χειρίζεστε τη σύγκρουση με υγιείς τρόπους στο μέλλον.

4) Οπτική επαφή: 
Είναι επίσης πιθανό να δυσκολεύεστε να κρατάτε οπτική επαφή και αν αναγκάζεστε να το κάνετε, σας δημιουργείται άγχος. 
Και αυτό πρόκειται για άλλο ένα κατάλοιπο της παιδικής κακοποίησης που εισβάλλει στην καθημερινότητά σας.

5) Εσωστρέφεια:
 
Δυσκολεύεστε επίσης να αφήσετε τους ανθρώπους να σας γνωρίσουν πραγματικά, να τους εμπιστευτείτε, επειδή είχατε τόσο πληγωθεί ως παιδιά. 
Ως αποτέλεσμα, απομακρύνεστε από τους άλλους σε μια προσπάθεια να κρατήσετε τον εαυτό σας συναισθηματικά ασφαλή στο μέλλον.

6) Αυτοαμφισβήτηση: 
Μπορεί επίσης να αμφιβάλλετε για τις αποφάσεις που παίρνετε, αφού η ιστορία σας δεν σας βοηθά να νιώθετε αυτοπεποίθηση. Και αυτό συνδέεται άμεσα με τις ενοχές που προαναφέρθηκαν.

7) Ζήτημα αυτοεκτίμησης:
 
Είστε μάλλον εξαιρετικά αυστηροί με εσάς, επειδή αυτομαστιγώνεστε στην ουσία για τα αποτελέσματα της παιδικής σας ηλικίας. Και αυτό όμως είναι κάτι το οποίο μπορείτε να διορθώσετε.

8) Ευαισθησία σε δυνατούς θορύβους: 
Μπορεί να παρατηρείτε ότι πηδάτε από φόβο σε κάθε δυνατό θόρυβο, επειδή έχετε συνηθίσει να τρομάζετε με την πιθανότητα ξεσπάσματος κακοποίησης.

9) Αποφεύγετε τα κοπλιμέντα: 
Τέλος, είναι πολύ πιθανό να δυσκολεύεστε να αποδεχτείτε κοπλιμέντα, επειδή εσείς οι ίδιοι- κυρίως υποσυνείδητα- δεν πιστεύετε ότι τα αξίζετε. 
Κι αυτό βεβαίως οφείλεται στο γεγονός ότι ως παιδιά ακούγατε συχνά οτι δεν αξίζετε.

Παρατηρείτε κάποια από αυτά τα σημάδια σε εσάς; Αν ναι, προσπαθήστε να τα αντιμετωπίσετε με υγιή τρόπο (και ακόμα καλύτερα με τη βοήθεια ενός ειδικού).

enallaktikidrasi
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Βασίλης Παπακωνσταντίνου: Α ρε Μαμά... / La mamma - Charles Aznavour

Τις πόρτες άνοιγες στο φως
να μπει ο ήλιος κι ο Θεός
να μας φυλάει
Α ρε μαμά

ΜΟΥΣΙΚΗ Charles Aznavour
ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΣΤΙΧΟΙ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
VIDEO MONTAZ IOCASTIS
Έβαζες ψεύτικες φωνές,
γελούσες κι έκανες πως κλαις
κι εγώ παιδί
Α ρε μαμά
Πίσω μου τρέχεις μια ζωή
με ένα πιάτο και μια ευχή
Τότε με κράταγες σφιχτά
τώρα κοιτάς από μακριά
Μέσα απ' τα δόντια να μιλάς,
σ' ακούω σαν τώρα
"μη με σκας, δε θα σε ανεχτεί κανείς,
θα πας χαμένος, θα το δεις"
Α ρε μαμά, α ρε μαμά

Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη, σ' αγαπώ πολύ, είμαι εδώ"
Α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά,
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Ave Maria
Ave Maria
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή

Τις πόρτες άνοιγες στο φως
να μπει ο ήλιος κι ο Θεός
να μας φυλάει
Α ρε μαμά
Τα βράδια ήσουν μια αγκαλιά
κι ανάμεσα απ' τα φιλιά
έκανες τη φωνή λαγού,
το λύκο και την αλεπού
Και όταν γύριζα αργά
"θα σου τα πάρω τα κλειδιά,
θα βρεις τις πόρτες πιά κλειστές,
θα με πεθάνεις, αυτό θες;"
Α ρε μαμά, α ρε μαμά

Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη, σ' αγαπώ πολύ, είμαι εδώ"
Α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά,
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Ave Maria
Ave Maria
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή

Μαμά
Πού πας
Πού πας
Μαμά, μαμά
Πού πας
Ils sont venus,
Il sont tous là,
Dès qu'ils ont entendu ce cri,
Elle va mourir la mamma,
Ils sont venus,
Ils sont tous là,
Y'a même Georgio,
Le fils maudit,
Avec des présents plein les bras.

Lyrics to La Mamma

Νικηφόρος Βρεττάκος: Ἕνας μικρότερος κόσμος / Nikiforos Vrettakos: A smaller world

Αν δε μου ’δινες την ποίηση, Κύριε, 
δε θα ’χα τίποτα για να ζήσω

σημεῖα τῆς γῆς ὅπου ἀκόμη δὲν ἔγιναν ἁμαξωτοὶ δρόμοι.

Ἕνας μικρότερος κόσμος

Ἀναζητῶ μίαν ἀκτὴ νὰ μπορέσω νὰ φράξω
μὲ δέντρα ἢ καλάμια ἕνα μέρος
τοῦ ὁρίζοντα. Συμμαζεύοντας τὸ ἄπειρο, νἄχω
τὴν αἴσθηση: ἢ πὼς δὲν ὑπάρχουνε μηχανὲς
ἢ πὼς ὑπάρχουνε πολὺ λίγες· ἢ πὼς δὲν ὑπάρχουν στρατιῶτες
ἢ πὼς ὑπάρχουνε πολὺ λίγοι· ἢ πὼς δὲν ὑπάρχουνε ὅπλα
ἢ πὼς ὑπάρχουνε πολὺ λίγα, στραμμένα κι αὐτὰ πρὸς τὴν ἔξοδο
τῶν δασῶν μὲ τοὺς λύκους· ἢ πὼς δὲν ὑπάρχουνε ἔμποροι
ἢ πὼς ὑπάρχουνε πολὺ λίγοι σε ἀπόκεντρα
σημεῖα τῆς γῆς ὅπου ἀκόμη δὲν ἔγιναν ἁμαξωτοὶ δρόμοι.
Τὸ ἐλπίζει ὁ Θεὸς
πὼς τουλάχιστο μὲς στοὺς λυγμοὺς τῶν ποιητῶν
δὲν θὰ πάψει νὰ ὑπάρχει ποτὲς ὁ παράδεισος.


Nikiforos Vrettakos
A smaller world

(Diary, translated by Rick Μ. Newton)
Ι seek a shore where Ι can fence in
a patch of the horizon with
trees or reeds. Where, gathering infinity,
Ι can have the sense that: there are nο machines
or very few; there are nο soldiers
or very few; there are nο weapons
or very few, and those few aimed at the exit
of the forests with wolves; or that there are nο merchants
or very few at remote
points οn the earth where
paved roads have not yet been laid.
God hopes that
at least in the poets᾿ sobs paradise will never cease to exist.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki