Οι άδειοι άνθρωποι φωνασκούν, επιδεικνύονται και θορυβούν ως κύμβαλα αλαλάζοντα, ως σκεύη χάλκινα που τα χτυπάς και ο θόρυβός τους μόνον ενόχληση προκαλεί, ενώ η χρησιμότητά τους είναι μηδαμινή.
Η προσφορά, η αληθινή προσφορά, γίνεται από αθόρυβα ταπεινούς ανθρώπους, που φροντίζουν να καλύπτονται οι ίδιοι κάτω από το πέπλο της αφάνειας ενώ αντίθετα τα έργα τους είναι προορισμένα άφθαρτα να παραμένουν.
Το αληθινό και το ουσιώδες δεν έχει ανάγκη από θορυβώδη επίδειξη.
Τ' αναγνωρίζουμε από το απαλό άρωμα που αφήνει στο διάβα του.
Τ' αναγνωρίζουμε από το άρωμα της ανιδιοτελούς προσφοράς, της αγάπης.
Τ' αναγνωρίζουμε από την αίσθηση της αρμονίας που απλώνεται καθώς το καλό και το δίκιο στον κόσμο εφαρμόζονται.
Αθόρυβα ενεργούν όσοι αγαπούν τον άνθρωπο, με την ψυχή και την καρδιά τους γεμάτες από το ουσιαστικό και το ωφέλιμο.
Κρότοι και θόρυβοι ακούγονται απ΄ αυτούς που μόνον τον άδειο εαυτό τους αγαπούν και ματαιόδοξα υπηρετούν.
Τ' αναγνωρίζουμε από το απαλό άρωμα που αφήνει στο διάβα του.
Τ' αναγνωρίζουμε από το άρωμα της ανιδιοτελούς προσφοράς, της αγάπης.
Τ' αναγνωρίζουμε από την αίσθηση της αρμονίας που απλώνεται καθώς το καλό και το δίκιο στον κόσμο εφαρμόζονται.
Αθόρυβα ενεργούν όσοι αγαπούν τον άνθρωπο, με την ψυχή και την καρδιά τους γεμάτες από το ουσιαστικό και το ωφέλιμο.
Κρότοι και θόρυβοι ακούγονται απ΄ αυτούς που μόνον τον άδειο εαυτό τους αγαπούν και ματαιόδοξα υπηρετούν.