Kids@Safety - Το Νου σου… στο διαδίκτυο!

Το ‪Internet είναι χρήσιμο και ευχάριστο αρκεί να έχεις…. το ΝΟΥ ΣΟΥ!

Το Χαμομηλάκι

Αγκάλιασε σφιχτά το παιδί με το ένα χρωμόσωμα παραπάνω, το παιδί με σύνδρομο Down!

«Σε ποιον όροφο μένεις;» με ρωτά ο Aντωνάκης από δίπλα. 
«Στον τέταρτο» απαντώ κι ανοίγω την πόρτα του ασανσέρ. 

Γράφει η Σοφία Καλπαζίδου 

«Να πατήσω το κουμπί;» ξαναρωτά με μάτια όλο προσδοκία. 

Τρία χρόνια τώρα, ο ίδιος διάλογος, την ίδια ώρα στο ίδιο μέρος. 
Ο Αντώνης από απέναντι έχει σύνδρομο Down και είναι το πιο γλυκό παιδί που έχω γνωρίσει. 

Περιμένει κάθε μεσημέρι την ώρα που γυρίζω από τη δουλειά, απλά για να πατήσει το κουμπί του ασανσέρ. Τον ξέρει τον όροφό μου απ’ έξω κι όμως κάθε φορά ρωτάει. Ένα μικρό καθημερινό τελετουργικό, ένα παιχνίδι, η δική μας επικοινωνία. 

Ένα παραπανίσιο χρωμόσωμα τού έχει δημιουργήσει μια νοητική και κινητική δυσλειτουργία. Αυτό είναι όλο. 
Κατά τα άλλα είναι ένα πλάσμα αξιαγάπητο και χαμογελαστό, που λατρεύει τις αγκαλιές και του αρέσει να πατάει τα κουμπιά του ασανσέρ. 
Μια και μοναδική φορά, το βρήκα να κλαίει το μικρό μου γείτονα. Μόλις με είδε έτρεξε στην αγκαλιά μου και πάτησε τα κλάματα. 
Αφού τον ηρέμησα, με κοίταξε σοβαρά και μου είπε: 
«Με κοροϊδεύουν». 
Αυτό μόνο. Και μέσα σε δυο λέξεις έκλεισε όλο του το παράπονο για τη σκληρότητα, την αμάθεια και την απανθρωπιά του κόσμου. 
Κι έμεινα εγώ να προσπαθώ να μπαλώσω τα αμπάλωτα, να ντρέπομαι και να θυμώνω με τον εαυτό μου και με τον κόσμο που φτιάξαμε. 
Γιατί μάθαμε το διαφορετικό να τ’ απορρίπτουμε, χωρίς να του δώσουμε ποτέ την ευκαιρία να συστηθεί. 
Να το διώχνουμε από φοβία μήπως είναι κολλητικό και πάθουμε τίποτα. Και μπορεί να μην το ρίχνουμε πια το διαφορετικό στον Καιάδα κυριολεκτικά, αλλά έχουμε πετάξει με διακριτικότητα –μη μας πουν και ρατσιστές- χιλιάδες από τους «άλλους» στον Καιάδα της εποχής. 
Κι έπειτα διαλαλούμε με υπερηφάνεια το πόσο ανοιχτόμυαλοι είμαστε. 
Αυτούς τους «άλλους» που επιλέγουμε ξανά και ξανά να τους στήνουμε απέναντί μας και όχι δίπλα μας, τους έχουμε αναγκάσει να ανεβαίνουν καθημερινά το δικό τους, φτιαγμένο από τα χεράκια μας, Γολγοθά. 
Να ξέρεις ότι εσύ κι εγώ είμαστε εν μέρει υπεύθυνοι για το Γολγοθά του Αντώνη, και κάθε Αντώνη. 

Η συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου Down είναι μια στις επτακόσιες γεννήσεις. Ένα στα επτακόσια παιδιά δεν έχει ειδικές ανάγκες, αλλά ειδικές ικανότητες. 
Ήξερες εσύ ότι τα παιδιά με σύνδρομο Down έχουν κλίση στο ρυθμό και τη μουσική; Εγώ πάντως όχι. 
Γιατί ποτέ δεν το έψαξα. Βλέπεις, το πρόβλημα δεν ήταν στην πόρτα μου, ήταν δίπλα. 
Χρειάστηκε ένας Αντώνης με κλάματα και μια μεγάλη αγκαλιά για να καταλάβω πόσο λάθος είμαι και να πάρω μπρος. Έστω κι αργά. 
Τα παιδιά αυτά έχουν αργή και καθυστερημένη ανάπτυξη. 
Και ναι, αυτό δεν είναι φυσιολογικό, ούτε εύκολο, ούτε όμορφο. Ωστόσο λόγω αυτής της καθυστέρησης, αντιμετωπίζουν το καθετί με έναν τρόπο θαυμαστά απλοϊκό, αθώο και παιδικό. 
Έχουν την ιδιότητα να αντιλαμβάνονται την ευτυχία και να την εντοπίζουν σε στιγμές που εσύ προσπερνάς και τη χάνεις. 
Σε μια ζωγραφιά, σε μια αγκαλιά, στο ρυθμό μιας μουσικής. 
Δε ζητούν τίποτα άλλο από λίγη αγάπη, αν σου περισσεύει. 
Διψούν γι’ αυτή όπως όλοι μας, την έχουν ανάγκη πολύ περισσότερο από τον καθένα και δυστυχώς τη λαμβάνουν πολύ λιγότερο από τον καθένα. 

Η μεγαλύτερη επανάσταση θα επιτευχθεί όταν αγαπήσουμε και σεβαστούμε την ποικιλομορφία. Όταν κατανοήσουμε τη διαφορετικότητα του άλλου όπως αυτή είναι, χωρίς να κρίνουμε και να συγκρίνουμε. 
Στην αγάπη την πραγματική, την χωρίς όρια και περιορισμούς αγάπη, τις ιδιαιτερότητες του άλλου τις αγκαλιάζεις και τις αποδέχεσαι. Όποιες κι αν είναι αυτές. 
Δεν τρομάζεις από το άγνωστο, αλλά βουτάς μέσα του και προσπαθείς να το γνωρίσεις. 
Και αν τέλος πάντων για οποιοδήποτε λόγο δε μπορείς να τα αγαπήσεις αυτά τα παιδιά, μάθε να μη στέκεις εμπόδιο στο δρόμο τους και την πορεία που χαράσσουν. 
Δε χρειάζονται και το δικό σου Γολγοθά, τους φτάνει ο δικός τους. 

«Σε ποιον όροφο μένεις;» με ρωτά χαμογελαστός ο Αντωνάκης. «Στον τέταρτο» αποκρίνομαι. 
«Έλα να πατήσεις το κουμπί». Έλαμψε ολόκληρος και μαζί του κι εγώ. 
[anapnoes]

tilestwra

Το Χαμομηλάκι

Βρήκαν το εξαφανισμένο παιδί της, εκείνη ήταν όμως «πολύ κουρασμένη» για να το παραλάβει - They found her missing child, but she was too tired to go and get it

They found her missing child, but she was too tired to go and get it

Οι ισπανικές αρχές απομάκρυναν τελικά το παιδί από την ανεκδιήγητη βρετανή μητέρα

Όχι μία, όχι δύο, αλλά 14 ολόκληρες ώρες χρειάστηκε μια μητέρα για να παραλάβει από την αστυνομία τον τρίχρονο γιο της που είχε εξαφανιστεί, καθώς όπως δήλωσε ήταν «πολύ κουρασμένη» για να σπεύσει!

Η εκπατρισμένη Βρετανή που ζει στην παραλιακή πόλη της Ισπανίας, Torrevieja, ανέφερε την εξαφάνιση του παιδιού έπειτα από μια βραδιά που είχε βγει έξω με την παρέα της. Μια γυναίκα βρήκε τελικά το τρίχρονο στην παραλία και ειδοποίησε τις αρχές, ενώ συνάντησε και τη μητέρα μια ώρα αργότερα και την ενημέρωσε για το ευχάριστο γεγονός.

Εκείνη όμως χρειάστηκε 11 ακόμα ώρες για να επικοινωνήσει με το αστυνομικό τμήμα αλλά και 2 επιπλέον μέχρι να πεταχτεί να παραλάβει το σπλάχνο της!

Όταν οι αστυνομικοί της ζήτησαν τον λόγο γιατί άργησε τόσο, εκείνη δικαιολογήθηκε αδιάφορα πως ήταν κουρασμένη για να πάει νωρίτερα. Μόνο που οι κοινωνικές υπηρεσίες δεν θα το άφηναν να περάσει έτσι, κι έτσι πήγαν τη γυναίκα στο δικαστήριο με κατηγορίες για εγκατάλειψη παιδιού.

Ο μικρός παραμένει στα χέρια των κοινωνικών υπηρεσιών μέχρι να ολοκληρωθεί η αστυνομική έρευνα, καθώς αυτό παρήγγειλε ο εισαγγελέας, ο οποίος δήλωσε μετά στα τοπικά μέσα ότι η 34χρονη γυναίκα «συνελήφθη την περασμένη βδομάδα, αφότου η αστυνομία βρήκε τον τρίχρονο γιο της μόνο», την άφησαν όμως ελεύθερη.

Όσο για την πωλήτρια που βρήκε τον μικρούλη στην ακτή με τις πιτζάμες και τις κάλτσες του και τον παρέδωσε στην αστυνομία, συνάντησε μια ώρα αργότερα «μια γυναίκα στην παραλία να ψάχνει κάτι» και την ενημέρωσε για τα καθέκαστα.

Η μητέρα βέβαια μόνο ενθουσιασμένη δεν έδειξε και άργησε τραγικά πολύ να επικοινωνήσει με το αστυνομικό τμήμα…

newsbeast

Το Χαμομηλάκι

Η ανάπτυξη του παιδιού 7-8 ετών

Άρθρο από Στέλιος Μαντούδης

Η ηλικία των επτά είναι πλέον γεγονός. 

Τα χρόνια αυτά θα φέρουν στο παιδί μεγαλύτερο ενθουσιασμό και η ανάγκη του να μάθει περισσότερα πράγματα ολοένα και θα αυξάνεται.

Τα 7χρονα έχουν την συνήθεια να κάνουν συνέχεια ερωτήσεις μιας και θέλουν να τα γνωρίζουν όλα. Επίσης είναι αρκετά ώριμα για να έχουν την δική τους άποψη για αρκετά πράγματα. 

Στα παιδιά της ηλικίας αυτής αρέσουν ακόμα οι αγκαλιές και αισθάνονται σιγουριά να τα κρατάμε από το χέρι. Συνήθειες που με την πάροδο του χρόνου θα εξαλειφθούν. 

Το γεγονός ότι το παιδί της ηλικίας των 7 ετών μιλά και ενεργεί σαν μεγαλύτερης ηλικίας δεν σημαίνει ότι δεν είναι ακόμα παιδί. Η καθοδήγηση και η επιβολή της πειθαρχίας είναι στο χέρι μας.

Είναι αρκετά μεγάλο να μείνει μόνο στο σπίτι;

Ίσως από το μυαλό μας να περνά η σκέψη αν το παιδί είναι αρκετά μεγάλο για να μένει μόνο του στο σπίτι. Η απάντηση που δίνουν οι ειδικοί είναι όχι. Το παιδί δεν είναι αρκετά μεγάλο για να μείνει μόνο στο σπίτι και δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει μια επείγουσα κατάσταση που μπορεί να δημιουργηθεί.

Γράφω και διαβάζω

Η ανάγνωση και οι απλές ασκήσεις των μαθηματικών στο σχολείο θα γεμίσουν αυτοπεποίθηση το 7χρονο παιδί. 

Το σχολικό διάβασμα μπορεί να γίνει παιχνίδι στην ηλικία αυτή. 

Η κουζίνα και η ώρα του μαγειρέματος μπορεί να γίνει ένα έξυπνος τρόπος εκμάθησης των μαθηματικών. 

Κλάσματα, πρόσθεση και αφαίρεση γίνονται παιχνίδι με μια κούπα ρύζι.

Μου αρέσουν οι συλλογές

Πολλά παιδιά της ηλικίας των 7 ετών αναπτύσσουν ένα ενδιαφέρον για την συλλογή πραγμάτων. Ενθαρρύνουμε το παιδί να δημιουργήσει την δική του συλλογή αλλά παράλληλα το καθοδηγούμε για το πως θα την έχει υπό έλεγχο. Του μαθαίνουμε να την βάζει σε τάξη και να την τακτοποιεί. 

Τώρα είναι η ώρα για οικονομία

Η ηλικία αυτή είναι και η σωστή για να μάθει το παιδί την έννοια των χρημάτων και την οικονομία. 

Είμαι μέρος του συνόλου

Στην ηλικία των 7 ετών το παιδί αρχίζει να παίρνει μια ιδέα το τι σημαίνει να είσαι μέλος σε μια ομάδα και αργότερα πολίτης. Βοηθάμε το παιδί να αναπτύξει την κοινωνικότητά του με την συμμετοχή του σε εξωσχολικές δραστηριότητες.

babyspace

Το Χαμομηλάκι

Κοροϊδεύουν το Παιδί μου στο Σχολείο!

Το να κοροϊδεύουν το παιδί στο σχολείο είναι δυστυχώς μια συνηθισμένη και πολύ άσχημη κατάσταση. 

Ανεξάρτητα αν είναι αγόρι ή κορίτσι, τα παιδιά στην προ εφηβεία και στην εφηβεία γίνονται πολύ σκληρά.

Γι αυτή τη συμπεριφορά υπάρχουν πολλές εξηγήσεις όμως δεν θα σταθούμε σε αυτό.

Το θέμα είναι τι μπορείς να κάνεις εσύ για να προστατέψει το δικό σου παιδί, είτε είναι κορίτσι είτε αγόρι.
Το βασικό βέβαια είναι να καταλάβεις πως γίνεται κάτι τέτοιο, αν και δεν είναι πολύ δύσκολο αφού θα δεις την συμπεριφορά του παιδιού σου να αλλάζει (ανάλογα το χαρακτήρα του παιδιού μπορεί να γίνει πιο σκληρό και ατίθασο ή πολύ πιο ευαίσθητο). Αν είναι στη εφηβεία βέβαια είναι λίγο πιο δύσκολο όμως θα παίξει ρόλο πόσο σε εμπιστεύεται και πως θα το πλησιάσεις για να σου μιλήσει.

Δες λοιπόν τι μπορείς να κάνεις όταν κοροϊδεύουν το παιδί στο σχολείο

Εξήγησε στο παιδί πως δεν φταίει
Οι κλίκες σε οποιαδήποτε ηλικία μπορεί να είναι καταστροφικές για την αυτοεκτίμηση του παιδιού. Μια κλίκα συνήθως εκφοβίζει ή κοροϊδεύει ένα παιδί που δεν είναι σε αυτήν χωρίς λόγο. Εξηγώντας στο παιδί πως δεν φταίει για αυτά που το κοροϊδεύουν (και θα του τα εξηγήσεις ένα ένα) το βοηθάς να μη χάνει την αυτοεκτίμηση του όσο μικρό και αν είναι

Υποστήριξε το παιδί να βρει μια λύση μόνο του
Αυτό φυσικά αν κρίνεις πως τα πράγματα δεν έχουν ξεφύγει πολύ. Αυτή η λύση είναι κυρίως για τα έφηβα παιδιά. 

Βρίσκοντας μόνο του το παιδί τη λύση (με τη δική σου βοήθεια προτείνοντας του πράγματα) το βοηθάς να λύνει τα προβλήματα της ζωής μόνο του

Αντιμετώπισέ το τρυφερά στο σπίτι
Σίγουρα το κάνεις αλλά αυτή είναι μια πιο ευαίσθητη περίοδος. Το παιδί πρέπει να ξέρει πως όσο σκληρός και αν είναι ο κόσμος έξω στο σπίτι θα πάρει πάντα την αγάπη και το σεβασμό που πρέπει. 

Έτσι εκτός από το να αισθάνεται πάντα καλύτερα θα αποκτήσει και παραπάνω εμπιστοσύνη.

Ενθάρρυνε το να βρει συμμάχους
Αυτό είναι κυρίως για τα παιδιά στη εφηβεία. Πρόσεξε.. όχι να μπει σε μια κλίκα και να κάνει ότι του κάνουν. Να έχει φίλους που θα είναι δίπλα του. 

Οι κλίκες πλησιάζουν πιο δύσκολα ένα παιδί σε παρέα

Πες στο παιδί να ενημερώσει τους καθηγητές
Όλα τα παιδιά έχουν έναν δάσκαλο ή καθηγητή που τον νιώθουν πιο κοντά τους. 

Πολλά παιδιά ίσως το αρνηθούν γιατί φοβούνται για περισσότερα κοροϊδευτικά σχόλια. Όμως πρέπει κάποιος ενήλικας να έχει το νου του.Αν δεν το κάνει το παιδί φρόντισε να το κάνεις εσύ

Μην αφήσεις το παιδί να δει τον εαυτό του σαν θύμα
Είναι πολύ εύκολο ένα παιδί στην εφηβεία να δει τον εαυτό του σαν θύμα, όμως πρέπει να βρεις τον τρόπο να εξηγήσεις στο παιδί σου πως πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτές τις εμπειρίες για τη μετέπειτα ζωή του.

Μην ξεχνάς...
Οποιαδήποτε συμβουλή δεν έχει καμία σημασία αν δεν ανακαλύψεις πρώτα πως το παιδί σου έχει πρόβλημα στο σχολείο και δεν το μοιραστεί μαζί σου…
tro-ma-ktiko
Το Χαμομηλάκι

7ο Γυμνάσιο Νίκαιας: Οι τρεις Ιεράρχες

Στο βίντεο της ανάρτησης  μπορείτε να παρακολουθήσετε  ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα  για τους Τρεις Ιεράρχες.
Το βίντεο δημιούργησαν μαθητές  του 7ου Γυμνάσιου Νίκαιας
με υπεύθυνο καθηγητή τον Νικόλαο Πολίτη.

Το Χαμομηλάκι

Αποκωδικοποιήθηκε το DNA ... της ψείρας

Αυτά είναι!! Αφού η ανθρωπότητα το ανακάλυψε και αυτό, 

μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι!!

Για πρώτη φορά οι ερευνητές κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν τα γενετικά μυστικά της ψείρας.

Επιστήμονες από 28 ερευνητικούς φορείς των ΗΠΑ, της Ευρώπης, της Αυστραλίας και της Ν.Κορέας, υπό τον συντονισμό του καθηγητή εντομολογίας Μπάρι Πίντετριχ του Πανεπιστημίου του Ιλινόις, παρουσίασαν το γονιδίωμα της ψείρας στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το «Nature». 
Η ανακάλυψη αυτή μελλοντικά μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στο να απαλλαγούν τα παιδικά κεφαλάκια από τους ενοχλητικούς επισκέπτες, τις γνωστές ψείρες.  
Σύμφωνα με τους ερευνητές η ψείρα έχει το μικρότερο DNA από κάθε άλλο έντομο. «Η οικολογία της ψείρας είναι πολύ, πολύ απλή. Ζει είτε στις τρίχες σας, είτε στα ρούχα σας και τρώει μόνο ένα πράγμα: αίμα. 
Έτσι, τα περισσότερα από τα γονίδιά της που σχετίζονται με τις αισθήσεις της ή με την ανταπόκρισή της στο περιβάλλον, είναι πολύ μειωμένα», δήλωσε ο Πίντετριχ, καθηγητής εντομολογίας.

to vima

babyspace.gr

Το Χαμομηλάκι

Αντιμετωπίστε τους τραυματισμούς και τις δυσάρεστες συνέπειές τους

Επιστημονική επιμέλεια του άρθρου: Νικόλαος Μπαλτογιάννης, Παιδοχειρουργός

Όντας γονείς, πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για πολλά πράγματα, ειδικά όταν το παιδί σας είναι δραστήριο και σχεδόν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα σκοντάψει, θα πέσει ή θα γρατσουνιστεί. 

Παρόλο που σε πολλές περιπτώσεις ένα φιλί και μία αγκαλιά αποτελούν το ιδανικό «γιατρικό» εντούτοις όμως είναι σημαντικό να μπορέσετε να κατανοήσετε πότε η περίπτωση χρήζει ιατρικής περίθαλψης και πότε μπορείτε να φροντίσετε το παιδί μόνοι σας στο σπίτι.

Παρακάτω ακολουθούν μερικές συμβουλές για το πώς θα περιορίσετε μία πιθανή αιμορραγία και άλλα προβλήματα (π.χ. πώς ένα τραύμα να μην εξελιχθεί σε σημάδι).

Μικρά κοψίματα ή γρατζουνιές

Ο καλύτερος τρόπος για να σταματήσει η αιμορραγία, είναι να πιέσετε με μία καθαρή πετσέτα ή μία γάζα το τραύμα για πέντε με δέκα λεπτά χωρίς διακοπή. 

Όταν η αιμορραγία σταματήσει, τότε με μεγάλη προσοχή πλένετε το τραύμα με σαπούνι και νερό. Με αυτόν τον τρόπο μειώνετε την πιθανότητα μόλυνσης και απομακρύνετε τις μαύρες κηλίδες από σκόνη που έχει παγιδευτεί στο δέρμα. 

Στη συνέχεια τοποθετείτε μία μικρή ποσότητα αντιβακτηριακής αλοιφής, ώστε να διατηρήσετε την πληγή υγρή και στη συνέχεια την καλύπτετε με έναν επίδεσμο, έως ότου θεραπευτεί.

Ράμματα

Το τραύμα απαιτεί ράμματα όταν:

* Η πληγή είναι πολύ ανοιχτή και αιμορραγεί, παρόλο που την πιέζετε για περισσότερα από 5 λεπτά.

* Η πληγή είναι αρκετά βαθιά.

* Στην πληγή υπάρχουν αντικείμενα που μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση.

* Το αίμα πετάγεται με ορμή. Σε αυτή την περίπτωση, είναι πιθανό να έχει τραυματιστεί αρτηρία και πρέπει να γίνουν άμεσα ράμματα για να θρέψει σωστά και να σταματήσει η αιμορραγία.

* Το χτύπημα είναι στο πρόσωπο ή το λαιμό.

Ποιες διαθέσιμες επιλογές έχουμε σήμερα για να κλείσουμε ένα τραύμα;

Κόλλα δέρματος: 

Η χρήση της έχει εγκριθεί από το 1998 και αποτελεί ένα νέο, δημοφιλή, γρήγορο και ανώδυνο τρόπο φροντίδας τραυμάτων. Αποτελεί μία καλή επιλογή για πιο μικρά κοψίματα. Το αισθητικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο με τα ράμματα. Παρόλα αυτά δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε πληγές που βρίσκονται στις αρθρώσεις γιατί υπάρχει κίνδυνος να ανοίξει ξανά η πληγή.

Αυτοκόλλητες ταινίες συγκράτησης δέρματος: 

Είναι στενές συγκολλητικές λωρίδες οι οποίες τοποθετούνται με πίεση πάνω στο τραύμα, ώστε να το κρατήσουν κλειστό. Αποτελούν ιδανική λύση για επιφανειακά κοψίματα, τα οποία δε βρίσκονται πάνω σε αρθρώσεις. Το αποτέλεσμα είναι εξίσου καλό με τα ράμματα παρόλα αυτά δεν είναι τόσο ισχυρές, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος μετακίνησής τους από την αρχική θέση. 

Ράμματα: 

Αποτελούν τον ιδανικότερο τρόπο για να κλείσουμε μία πληγή και δεν υπάρχει κανένα ρίσκο μετακίνησής τους. Παρόλα αυτά η τοποθέτηση τους είναι επώδυνη. Τα απορροφήσιμα ράμματα δε χρειάζεται να αφαιρεθούν ενώ τα μη απορροφήσιμα πρέπει να αφαιρεθούν συνήθως 5 με 12 ημέρες μετά.

Συρραπτικά ράμματα δέρματος: 

Χρησιμοποιούνται συνήθως για τραύματα στο τριχωτό της κεφαλής. Το βασικό τους πλεονέκτημα είναι η άμεση εφαρμογή και η εξοικονόμηση χρόνου, ενώ η επούλωση του τραύματος είναι ανάλογη με αυτή που θα γίνονταν με ράμματα.

Πότε πρέπει να γίνουν τα ράμματα

Στις περισσότερες περιπτώσεις πρέπει να πραγματοποιηθούν εντός 24 ωρών. Κάποια τραύματα πρέπει να κλείνονται νωρίτερα παρόλα αυτά είναι ασφαλές να περιμένετε τουλάχιστον 8 ώρες για να κλείσει το τραύμα. 

Σε περίπτωση που αποφασίσετε να περιμένετε, πρέπει να πλύνετε το τραύμα κάτω από τρεχούμενο νερό και να αφαιρέσετε πιθανές ακαθαρσίες. Μην αφήσετε την πληγή να ξεραθεί. Βρέξτε μία γάζα και τοποθετήστε την πάνω από την πληγή αλλάζοντας την κάθε δύο ώρες, ώστε να παραμείνει υγρή.

Τραύματα στο πρόσωπο

Τα κοψίματα στο πρόσωπο στην περίπτωση των παιδιών θεραπεύονται με αξιοσημείωτο τρόπο αφήνοντας πολύ μικρά σημάδια. Οι παιδιατρικοί πλαστικοί χειρουργοί σε αυτές τις περιπτώσεις προτείνουν διακεκομμένα ράμματα τα οποία είναι σχεδιασμένα αποκλειστικά για την ευαίσθητη περιοχή του προσώπου.

Πως μπορούμε να κρύψουμε τα σημάδια από τραύματα

Προστασία από τον ήλιο 

– Το κατεστραμμένο δέρμα είναι πολύ επιρρεπές στο να παραμορφωθεί μόνιμα από την έκθεση στον ήλιο μέσα στους πρώτους έξι μήνες μετά τον τραυματισμό. 

Είναι σημαντικό να περιορίσετε την έκθεση του παιδιού σας στον ήλιο κατά τη διάρκεια της επούλωσης της πληγής. 

Προστατέψτε το δέρμα του με ένα καπέλο ή με όσο το δυνατόν περισσότερα ρούχα ή ένα ισχυρό αντηλιακό. Προσοχή μην τοποθετήσετε αντηλιακό στην πληγή τις πρώτες δύο εβδομάδες της επούλωσης.

Κάντε μασάζ στην πληγή 

– Τα σημάδια μπορούν να μαλακώσουν και να χαλαρώσουν πιο γρήγορα με το μασάζ. Χρησιμοποιήστε τα δάχτυλά σας και κάνετε με μέτρια πίεση κυκλικό μασάζ γύρω από την πληγή.

Φύλλα σιλικόνης ή θεραπεία με Τζελ: 

Τα προϊόντα σιλικόνης μπορούν να βοηθήσουν στο να μαλακώσουν οι πληγές, να βελτιώσουν το χρώμα τους και να περιορίσουν την ουλή, εάν χρησιμοποιούνται για τουλάχιστον 12 ώρες την ημέρα.

Όταν το σημάδι μεγαλώνει θα πρέπει να μας ανησυχεί;

Σε μερικές περιπτώσεις, οτιδήποτε και αν κάνουμε, η ουλή μπορεί να μη βελτιώνεται όσο θα επιθυμούσαμε ή απαιτεί το χρόνο της. Μερικές φορές όμως η μη βελτίωση έχει να κάνει με πιθανά ιατρικά θέματα που μπορεί να έχουν ανακύψει όπως:

Υπερτροφική ουλή: 

Είναι κάποια σημάδια που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της επούλωσης της πληγής σε ροζ, κόκκινη ή μωβ απόχρωση. Συνήθως είναι παχιά και ανυψωμένα αλλά δεν επεκτείνονται πέρα από τον αρχικό τραυματισμό.

Χηλοειδή: 

Αυτά τα σημάδια εμφανίζονται ως μία τομή που είναι πεπαχυσμένη και ερεθισμένη. Εμφανίζονται πάνω στην επιφάνεια του δέρματος και μοιάζουν τραχιά και ακανόνιστα και παίρνουν μια ροζ, κόκκινη ή μωβ απόχρωση. Κάποια τέτοια σημάδια μπορεί να γίνουν μεγαλύτερα από την αρχική πληγή και να ξεπεράσουν το σημείο του τραύματος.

Σε οποιαδήποτε από τις δύο παραπάνω περιπτώσεις καλό θα ήταν να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρό σας ή με κάποιο παιδιατρικό πλαστικό χειρουργό για να μάθετε αν η περίσταση χρήζει κάποιας μορφής θεραπείας.

kathimerini

Το Χαμομηλάκι

Η Παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου (video)

Και οι δύο προσεύχονταν αλλά…

Η προσευχή συμβάλλει καθοριστικά στην προσπάθεια του ανθρώπου να πλησιάσει το Θεό

Με την παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου ο Χριστός διδάσκει ότι στη σχέση μας με το Θεό και τους συνανθρώπους μας πρέπει να είμαστε ταπεινοί και ειλικρινείς.

Ο άνθρωπος δε νιώθει την ανάγκη επικοινωνίας μόνο με τους συνανθρώπους του αλλά και με το Θεό. Τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με το Θεό προσφέρει στον άνθρωπο η προσευχή. 

Με την προσευχή μπορεί να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του προς αυτόν, να ομολογήσει την πίστη του, να ζητήσει τη βοήθειά του ή να μιλήσει για τα λάθη του, ζητώντας συγχώρεση. 

Το «Πάτερ ήμῴν» είναι η προσευχή που δίδαξε στους μαθητές του ο Χριστός και μ' αυτή μάς έμαθε τι πρέπει κυρίως να ζητάμε από το Θεό και με ποια προτεραιότητα. 

Μας δίδαξε επίσης ότι η προσευχή έχει αξία, όταν γίνεται με ταπείνωση και ειλικρίνεια και όχι με υποκρισία και κομπασμό. Αυτά μάς τα είπε με την παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου, δύο ανθρώπων που πήγαν να προσευχηθούν στο Ναό.

Ο Φαρισαίος άρχισε να προσεύχεται, λέγοντας για τον εαυτό του: 

«Σ' ευχαριστώ Θεέ μου, που δεν είμαι σαν κάποιους άλλους ανθρώπους, που αρπάζουν τις ξένες περιουσίες, που είναι άδικοι με τους συνανθρώπους τους και δεν σέβονται την οικογένεια των άλλων. Ούτε και σαν αυτόν τον τελώνη. Εγώ νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα κι απ' όσα κερδίζω το ένα δέκατο το προσφέρω στο Ναό».

Ο Τελώνης στεκόταν μακρύτερα και δεν τολμούσε ούτε τα μάτια του να σηκώσει ψηλά. Μόνο χτυπούσε το στήθος του με συντριβή και έλεγε: «Σπλαχνίσου με, Θεέ μου, τον αμαρτωλό».

«Σας βεβαιώνω», συνέχισε ο Κύριος, «πως ο Τελώνης επέστρεψε στο σπίτι του συμφιλιωμένος με το Θεό, σε αντίθεση με το Φαρισαίο. Γιατί όποιος υπερηφανεύεται και καυχιέται, θα ταπεινωθεί, ενώ εκείνος που συναισθάνεται τα σφάλματα και τις αμαρτίες του θα υψωθεί» (Λουκ. 18,10-14).

Ο Φαρισαίος, που θεωρούσε τον εαυτό του ξεχωριστό και ευσεβή, ήταν προσκολλημένος στις διατάξεις του Νόμου, χωρίς να προσπαθεί να καταλάβει την αληθινή σημασία του, δηλαδή το πνεύμα του Νόμου. Έτσι, ενώ νόμιζε ότι ήταν κοντά στο Θεό, στην πραγματικότητα βρισκόταν πολύ μακριά του. Από την άλλη μεριά, ο Τελώνης, δηλαδή ο φοροεισπράκτορας των Ρωμαίων που κρατούσε πάντοτε ως μισθό ένα μεγάλο μέρος των φόρων, θεωρούνταν πολύ αμαρτωλός. 

Προσήλθε όμως στο Ναό για να προσευχηθεί με ταπείνωση και ειλικρίνεια. Είχε συνειδητοποιήσει το μέγεθος των αμαρτιών του και η στάση του φανέρωνε την αληθινή του μετάνοια.

https://www.youtube.com/watch?v=anPc38GLkdM

περισσότερα εδώ

Το Χαμομηλάκι

Οι 7 Λόγοι που Προκαλούν Άγχος στους Έφηβους

Και τι Μπορείτε να Κάνετε
Έφηβοι που ζορίζονται, που δεν πιστεύουν στον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους, που διαρκώς αναρωτιούνται πώς του κρίνουν οι άλλοι, που έχουν χάσει το χαμόγελό τους, που αγχώνονται, φοβούνται ότι θα αποτύχουν, όλα τους φαίνονται δύσκολα, που μου εκμυστηρεύονται ότι νιώθουν την καρδιά τους να χτυπάει σαν ταμπούρλο, τα χέρια τους να ιδρώνουν, να ζαλίζονται… Όλα αυτά είναι σημάδια άγχους. 
Τα τελευταία χρόνια βλέπω πολλά αγόρια και κορίτσια με ανάλογα συμπτώματα. Τα στατιστικά στοιχεία στην Ευρώπη και την Αμερική δείχνουν ότι το στρες και το άγχος των εφήβων έχουν χτυπήσει κόκκινο.

1. Τα ηλεκτρονικά οδηγούν σε αδιέξοδο.

Σαφώς και είμαι υπέρ των ηλεκτρονικών, της τεχνολογίας και της εξέλιξης και θεωρώ ότι είναι απαραίτητα εργαλεία στη σημερινή εποχή. Ωστόσο, η υπερβολική χρήση, ή η εξάρτηση από αυτά, φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα από το αναμενόμενο. Το πρόβλημα με τον ηλεκτρονικό κόσμο έχει δύο σκέλη: από τη μία μεριά τα παιδιά έχουν περισσότερους ‘φίλους’ και διαδικτυακές επαφές που είναι πιο απρόσωπες και αποστασιοποιημένες και βλέπουν ένα πλαστό κόσμο από ωραίες φωτογραφίες, ‘κουλ’ αναρτήσεις, κλπ., που τα κάνει να θεωρούν ότι όλοι οι άλλοι περνάνε καλύτερα από τους ίδιους. 

Από την άλλη, τα ηλεκτρονικά προσφέρουν μια διέξοδο από τη βαρεμάρα, τη στεναχώρια, τις δυσκολίες και τα προβλήματα της καθημερινότητας- αλλά αυτή η διέξοδος  αποδεικνύεται αδιέξοδο: οι έφηβοι μαθαίνουν στο να αποφεύγουν τη δύσκολη πραγματικότητα και τα ‘δύσκολα’ συναισθήματα. Το αποτέλεσμα; Αντί να γίνονται δυνατοί σαν άνθρωποι, οι σημερινοί έφηβοι λυγίζουν κάτω από την παραμικρή δυσκολία.

Τι μπορείτε να κάνετε: βάλτε όρια και κανόνες! 

Όταν το λέω στους γονείς με κοιτάνε παραξενεμένοι, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι γονείς έχουν τη δύναμη να διαμορφώσουν ως ένα σημείο το πρόγραμμα των παιδιών τους και να θέσουν κανόνες. Όχι ηλεκτρονικά μετά από κάποια συμφωνημένη ώρα το βράδυ, όχι ηλεκτρονικά την ώρα του φαγητού, είναι μερικά απλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε. Επίσης, βρείτε χρόνο να συζητήσετε για το τι απασχολεί το έφηβο παιδί σας. Μην απογοητευτείτε με την πρώτη άρνηση του να κουβεντιάσετε. Αναζητήστε ευκαιρίες για χαλαρή συζήτηση πχ μέσα στο αυτοκίνητο, όταν πηγαίνετε σε δραστηριότητες. Δώστε στον έφηβό σας ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι με φίλους.

2. Τα παιδιά θεωρούν ότι πρέπει να είναι ευτυχισμένα 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.

Όσοι από εσάς με παρακολουθείτε ξέρετε ότι είμαι όχι απλώς οπαδός της θετικής σκέψης, της διαχείρισης τους στρες και της θετικής ψυχολογίας, αλλά και τα διδάσκω αυτά στο πανεπιστήμιο και τα σεμινάρια που προσφέρω. Τα παραπάνω όμως δε σημαίνουν ότι κανείς «πρέπει» να είναι ευτυχισμένος όλη την ώρα. Θετική στάση απέναντι στις δυσκολίες σημαίνει ότι το άτομο αναγνωρίζει τις δυσκολίες και αναζητάει λύσεις- δεν είναι ‘ευτυχισμένο’ επειδή δεν έχει έγνοιες, αλλά διατηρεί μέσα του ένα κομμάτι του εαυτού του που νιώθει καλά, έχει αισιοδοξία και πίστη ότι οι προσπάθειές του θα οδηγήσουν κάπου. Δυστυχώς, πολλοί έφηβοι θεωρούν ότι θα πρέπει να είναι 100% της ημέρας του ευτυχισμένοι, χωρίς να ζορίζονται, χωρίς να ακούνε «όχι» από τους γονείς τους, και με το να έχουν όλα όσα ζητάνε. Ακόμα χειρότερα, πολλοί γονείς θεωρούν ότι τα παιδιά τους θα πρέπει να είναι απολύτως ευτυχισμένα και κάνουν τα πάντα γι’ αυτά. Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι οι έφηβοι και πάλι έχουν παραπάνω επιθυμίες, οπότε το κυνήγι της ευτυχίας δε σταματάει ποτέ.

Τι μπορείτε να κάνετε: συζητήστε για τα συναισθήματα! 

 Μιλήστε για το πώς νιώθετε εσείς, με αφορμή ταινίες συζητήστε για το ότι είναι απολύτως φυσιολογικό για τους ανθρώπους να νιώθουν όλη τη γκάμα των συναισθημάτων και ότι δεν είναι υποχρεωτικό να ‘πετάει’ κανείς από τη χαρά του όλη την ώρα.

3. Οι γονείς επαινούν τα παιδιά τους υπερβολικά και άστοχα.

Όταν οι γονείς επαινούν τα παιδιά τους από μικρή ηλικία με υπερβολικό τρόπο «είναι η καλύτερη ζωγραφιά του κόσμου» , «είσαι το πιο έξυπνο παιδί της τάξης σου», ΔΕΝ βοηθάνε το παιδί τους να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, μας λένε οι έρευνες. Αντίθετα, το αγχώνουν, επειδή το παιδί φοβάται μήπως χάσει τον τίτλο του καλύτερου ή επειδή αισθάνεται ο έπαινος είναι υπερβολικός και ψεύτικος.

Τι μπορείτε να κάνετε: επαινέστε την προσπάθεια! 

 Όταν πείτε στο παιδί σας «είσαι ο καλύτερος στα μαθηματικά» είναι σαν να του λέτε «και δε χρειάζεται να προσπαθήσεις άλλο». Ένας τέτοιος έπαινος δε βοηθάει το παιδί να πάει παρακάτω. Αντίθετα, αν πείτε στο παιδί «είμαι πολύ περήφανη που μελέτησες τόσο καλά και κατάφερες να πάρεις αυτόν τον καλό βαθμό στο διαγώνισμα. Ήταν πολύ δύσκολο, αλλά η προσπάθειά σου ανταμείφθηκε». Ακόμα και αν το παιδί δεν έχει πάρει 19 ή 20, αυτός ο έπαινος θα το βοηθήσει να δει τον εαυτό του ως ικανό άτομο και να αντιληφθεί ότι η προσωπική προσπάθεια οδηγεί σε καλά αποτελέσματα.

4. Οι γονείς είναι ανταγωνιστικοί και ζουν μέσα από τις επιδόσεις του παιδιού τους.

«Εμείς πήραμε 20!», «Εμείς περάσαμε στο πολυτεχνείο», είναι εκφράσεις που όλοι έχουμε ακούσει! Αυτό που εννοεί ο γονιός είναι ότι το παιδί του κατάφερε κάτι, ωστόσο ο γονιός βάζει και τον εαυτό του μέσα στην επιτυχία του παιδιού. Γιατί αυτό; Συχνά οι γονείς δεν έχουν οι ίδιοι πηγές προσωπικής χαράς και επιτυχίας, οπότε βασίζονται στο να αντλήσουν από τα παιδιά τους. Πολλές φορές επίσης οι γονείς γίνονται ‘συνέταιροι’ στην επιτυχία του παιδιού τους, μια που οι ίδιοι έχουν συμβάλλει προσωπικά σε αυτή. Έτσι, έχουμε γονείς που γράφουν εργασίες για τα παιδιά τους και γίνονται οι προσωπικοί βοηθοί του παιδιού τους. Το μήνυμα που δίνουν στο παιδί τους είναι «πρέπει να πετύχεις σε όλα, αλλιώς δεν αξίζεις».

Τι μπορείτε να κάνετε: βάλτε υψηλούς στόχους, 

αλλά αφήστε το παιδί σας να κάνει την προσπάθειά του μόνο του. Εννοείται ότι θα του δώσετε τα εφόδια, τα μαθήματα, τη συμβουλή σας, τη βοήθειά σας εκεί που χρειάζεται, αλλά δε θα τα κάνετε εσείς όλα για το παιδί. Και θα συζητήσετε οπωσδήποτε για τις έννοιες ‘επιτυχία’ και ‘αποτυχία’ και πόσο σχετικές είναι. Να θυμάστε ότι το ‘άριστα’ στο σχολείο δε συνδέεται απαραίτητα με ‘άριστα’ στη ζωή, την εσωτερική ικανοποίηση, τις φιλίες, την επαγγελματική επιτυχία.. Διδάξτε στον έφηβό σας να είναι συνεπής, επιμελής, να κάνει την καλύτερή του προσπάθεια, αλλά μη βάζετε ανέφικτους στόχους και μη θεωρείτε ότι η σχολική επιτυχία είναι το παν σε αυτή τη ζωή.

5. Οι έφηβοι δε διδάσκονται συναισθηματική νοημοσύνη.

Οι έφηβοι μαθαίνουν σύνθετες ακαδημαϊκές πληροφορίες, παπαγαλίζουν ακόμα περισσότερα, αλλά δε μαθαίνουν πρακτικές τεχνικές συναισθηματικής νοημοσύνης, όπως να διαχειρίζονται το στρες, το θυμό τους, το φόβο τους, να διαχειρίζονται το χρόνο τους και να βάζουν προτεραιότητες. Χωρίς αυτές τις βασικές δεξιότητες, το άγχος και το στρες κατακλύζουν τους εφήβους.

Τι μπορείτε να κάνετε: διδάξτε απλές τεχνικές! 

 Δείξτε στο παιδί σας πώς να οργανωθεί και να βάλει τις δραστηριότητές του σε ένα ηλεκτρονικό ή μη ημερολόγιο (αντί να σας ρωτάει τι έχει να κάνει ή να ξεχνάει). Διδάξτε του τη δύναμη της βαθιάς αναπνοής για να καλμάρει όταν αγχώνεται. Αν δεν ξέρετε πώς να το βοηθήσετε, απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό.

6. Υπερπροστασία.

Οι υπερπροστατευτικοί γονείς που θέλουν να σιγουρευτούν ότι το έφηβο παιδί τους δε θα υποφέρει καταφέρνουν ακριβώς το αντίθετο! Να υποφέρει το παιδί τους, επειδή δεν έχει μάθει να διαχειρίζεται το ίδιο τη ζωή του. Οι γονείς δεν αφήνουν το παιδί να έρθει αντιμέτωπο με ‘δύσκολες’ καταστάσεις, πχ τους ίδιους του τους φόβους, οπότε το παιδί δε μαθαίνει να τους αντιμετωπίζει.

Τι μπορείτε να κάνετε: αφήστε το παιδί να δοκιμάσει και ας κάνει λάθη! 

 Όταν ο έφηβος δοκιμάσει τις δυνάμεις του (ελεγχόμενα) και κάνει κάποιο λάθος, μαθαίνει τι έκανε λάθος και την επόμενη φορά προσπαθεί με διαφορετικό τρόπο. Έτσι μαθαίνει κανείς ότι μπορεί να βασιστεί στις δυνάμεις του και έτσι χτίζει εσωτερική δύναμη. Όταν ο γονιός παροτρύνει το έφηβο παιδί του να εκτεθεί σταδιακά σε κάτι που το φοβάται (αντί να επέμβει ο ίδιος και να λύσει το πρόβλημα για το παιδί του) το βοηθάει να αποκτήσει ψυχική δύναμη.

7. Οι Ίδιοι οι Γονείς Έχουν Άγχος και Στρες.

Όταν οι ίδιοι οι γονείς έχουν άγχος και στρες, όταν φοβούνται και ανησυχούν διαρκώς για την εξέλιξη του εφήβου τους, για την επιτυχία του, για τα οικονομικά τους, για το οτιδήποτε, τότε δίνουν στο παιδί τους το κακό παράδειγμα και δημιουργούν τεταμένη ατμόσφαιρα. Οι γονείς που έχουν πολύ άγχος συνήθως αισθάνονται και ενοχές, οπότε δυσκολεύονται να βάλουν όρια, ή ενώ αρχικά βάζουν κάποιον κανόνα στη συνέχεια από τύψεις τον παίρνουν πίσω και υποχωρούν. Με αυτό τον τρόπο όμως, ενώ φαινομενικά κάνουν το χατίρι του παιδιού, στην πραγματικότητα του διδάσκουν ότι ούτε οι ίδιοι μπορούν να αντέξουν τα πιο ‘δύσκολα’ συναισθήματα όπως το άγχος ή την πίεση.

Τι μπορείτε να κάνετε: δώστε το καλό παράδειγμα! 

 Μάθετε να διαχειρίζεστε το άγχος σας και βοηθήστε το παιδί σας να κάνει το ίδιο. Η κίνηση και η άθληση είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να διαχειριστεί κανείς το στρες του και να βοηθήσει τον οργανισμό του να παράξει τις ορμόνες της χαράς.

Λίζα Βάρβογλη

Το Χαμομηλάκι

Κάνετε Κακό στο Παιδί σας, αν Είστε Τελειομανής / The Perfectionist Parent

The Perfectionist Parent

Από την Λίζα Βάρβογλη

Όταν γνώρισα την Α.Β., μου εκμυστηρεύτηκε ότι κάθε μέρα κρεμούσε τα ρούχα της οικογένειας σύμφωνα με το χρώμα τους, κάθε βράδυ σπαταλούσε δύο ώρες να τακτοποιεί τα παιχνίδια των παιδιών της στις αρχικές τους συσκευασίες, ενώ είχε σταματήσει να καλεί κόσμο στο σπίτι, γιατί ακόμα και για να έρθει μια φίλη με το παιδί της για καφέ η Α.Β. χρειαζόταν τρεις μέρες να προετοιμαστεί. 

Το σπίτι της έμοιαζε τέλειο, πεντακάθαρο και τακτοποιημένο στην εντέλεια, σαν να μην είχε πατήσει άνθρωπος για μέρες, αλλά μέσα της η ψυχική της αναστάτωση, ή ‘ακαταστασία’ ήταν τεράστια.

Άνθρωποι που είναι τελειομανείς σαν την Α.Β. εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι τα έχουν όλα οργανωμένα και τακτοποιημένα στη ζωή τους. 

Αν δει κανείς κάτω από την καλογυαλισμένη επιφάνεια της τελειομανίας, θα ανακαλύψει ότι υπάρχει μεγάλο στρες, άγχος, στεναχώρια, ακόμα και έλλειψη αυτοπεποίθησης. Και βέβαια, όταν η μαμά είναι τελειομανής, το παιδί της ζορίζεται ιδιαίτερα.

Οι τελειομανείς μαμάδες (και μπαμπάδες) πιέζουν το παιδί τους να είναι άριστο στα μαθήματα, στα σπορ, στα εξωσχολικά, στις κοινωνικές υποχρεώσεις του, στις δουλειές που έχει να κάνει στο σπίτι.. σε κάθε τι. 

Δεν επιτρέπεται κανένα λάθος και κάθε φορά ο πήχης ανεβαίνει όλο και ψηλότερα. Το αποτέλεσμα; Το παιδί να κυνηγάει διαρκώς το τέλειο, χωρίς όμως να το φτάνει.

Αν είστε τελειομανής, το παιδί σας μπορεί να νιώσει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω:

* Αισθάνεται πίεση και άγχος
Αν είστε τελειομανής και ζητάτε το τέλειο στο κάθε τι, σημαντικό ή ασήμαντο, με τον τρόπο σας διδάσκετε ένα μάθημα ζωής στο παιδί σας. Αν μάλιστα έχετε υπερβολικές απαιτήσεις από το ίδιο σας το παιδί, τότε πολύ εύκολα αυτό θα νιώσει ότι το πιέζετε. 

Η συνεχόμενη πίεση και στρες σύντομα γίνονται άγχος. Επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που έχουν τελειομανή μητέρα αισθάνονται μεγαλύτερο βαθμό στρες και άγχους και υποφέρουν και τα ίδια από αγχώδεις διαταραχές.

* Νιώθει ότι διαρκώς ‘δίνει εξετάσεις’
Οι υψηλές προσδοκίες που έχετε επειδή είστε τελειομανής είναι μη ρεαλιστικές. Όταν μάλιστα οι προσδοκίες σας σχετίζονται με αυτά που θεωρείτε ότι πρέπει να κάνει το παιδί σας, τότε το βάζετε στη δυσάρεστη θέση να αισθάνεται ότι το περνάτε από εξετάσεις κάθε φορά. 

Η ανησυχία του αν θα ‘περάσει’, η αγωνία του αν θα ικανοποιηθείτε, ο φόβος του τι θα γίνει αν δεν πετύχει να πιάσει τα δικά σας στανταρντς, είναι όλα παράγοντας που ζορίζουν το παιδί σας και του αφαιρούν τη χαρά της ζωής. 

Να θυμάστε ότι το παιδί που ζορίζεται πολύ στο τέλος μαθαίνει να τα παρατάει εύκολα, επειδή ξέρει ότι δεν πρόκειται να σας ικανοποιήσει.

* Αισθάνεται ότι διαρκώς το κρίνετε
Οι τελειομανείς μαμάδες συνήθως διορθώνουν τα παιδιά τους όλη την ώρα, προσπαθώντας να τα ‘κάνουν’ να γίνουν τέλεια. 

Συνήθως όμως δεν επαινούν ούτε ενθαρρύνουν το παιδί τους, επειδή επικεντρώνονται κυρίως στο τι έκανε λάθος και τι πρέπει να διορθώσει, χωρίς να κοιτάνε τι έκανε σωστά και ωραία. 

Με αυτό τον τρόπο όμως δε μαθαίνει τι έχει κάνει σωστά, με αποτέλεσμα να μην το επαναλαμβάνει και πιθανότατα να αισθάνεται ανίκανο, οπότε δεν αποκτά αυτοπεποίθηση.

* Αισθάνεται ότι μέσα του υπάρχει μια φωνή που διαρκώς το κριτικάρει
Παρόλο που εσείς μπορεί να κρίνετε το παιδί σας με καλή πρόθεση και καλό σκοπό, για να το ωθήσετε να γίνει ‘τέλειο’, στην πραγματικότητα καταφέρνετε ακριβώς το αντίθετο: να ‘κόψετε’ τα φτερά και το ηθικό του παιδιού σας και να το καταρρακώσετε. 

Η επικριτική σας φωνή, η συμπεριφορά σας που μονίμως το πιέζει λειτουργεί με ανασταλτικό τρόπο: το παιδί σας αναπτύσσει μια εσωτερική φωνή που το κατακρίνει και του μιλάει άσχημα. 

Έτσι, το παιδί δεν πιστεύει στον εαυτό του και τις δυνάμεις του και δεν κάνει καμία προσπάθεια, θεωρώντας ότι έτσι κι αλλιώς είναι μάταιη.

* Αισθάνεται ότι δεν το αγαπάτε
Τέλος, να προσθέσω ότι οι τελειομανείς μαμάδες δίνουν τόσο έμφαση στον ανταγωνισμό, την τελειότητα, τα υψηλά στάνταρντς, που ξεχνάνε να συνδεθούν συναισθηματικά με το παιδί τους και να του φέρονται σαν να είναι παιδί. 

Το παιδί αυτό συχνά νιώθει ότι η μαμά του είναι μία ξένη, ένας ‘λοχίας’ που δίνει προσταγές και παραγγέλματα και δεν είναι ικανοποιημένος με τίποτα. Το παιδί που έχει τελειομανή μαμά συχνά αισθάνεται ότι η μαμά του δεν το αγαπάει. Και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από αυτό για ένα παιδί.

varvogli

Το Χαμομηλάκι

ΠΩΣ ΝΑ… ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ!

Έχετε σκεφτεί ποτέ συνειδητά να καταστρέψετε το παιδί σας; 
Φυσικά και όχι! 
Όμως, έχετε συνειδητοποιήσει ότι όλα αυτά τα ωραία που λέμε ότι πρέπει να κάνουμε για τα παιδιά μας έχουν και την αντίστροφη πλευρά; 
 Δηλαδή ότι, όταν δεν κάνουμε τα θετικά και κάνουμε το αντίστροφο τους, τότε βλάπτουμε τα παιδιά μας; 
Δέστε λοιπόν πόσο εύκολο είναι να… καταστρέψει κανείς ένα παιδί, με καλή πρόθεση και κακές επιλογές!

1. Ποτέ μην πείτε ΟΧΙ. Κάντε όλα τα χατίρια στο παιδί σας. αγοράστε του όποιο παιχνίδι σας ζητήσει. Αφήστε το να φάει ό,τι φαγητό ή σνακ θέλει. Αφήστε το να κοιμηθεί ό,τι ώρα θέλει. Σε όλα να λέτε «ναι».
2. Αγοράστε στο παιδί σας παιχνίδια. Πολλά παιχνίδια, πάρα πολλά παιχνίδια, μόνο ηλεκτρονικά. Αφήστε το να είναι μπροστά σε μία οθόνη όλη τη μέρα. Αν το παιδί δε θέλει να δει τους φίλους του ή να βγει έξω να περπατήσει ή να αθληθεί επειδή προτιμάει να παίζει ηλεκτρονικά, αφήστε το.
3. Τονίστε στο παιδί σας πόσο σημαντικά είναι τα χρήματα. Διδάξτε του ότι το χρήμα είναι το μοναδικό σημαντικό αγαθό στον κόσμο.
4. Επενδύστε πολλά λεφτά στο να ντύνετε το παιδί σας με τα ακριβότερα ρούχα, αποκλειστικά με επώνυμες μάρκες. Διδάξτε στο παιδί σας ότι η εξωτερική εμφάνιση είναι το μόνο που μετράει.
5. Σταματήστε να συζητάτε με το παιδί σας! Τα πολλά λόγια είναι… φτώχεια! Αφήστε το να είναι κολλημένο στο τάμπλετ του και ό,τι χρειάζεται να μάθει θα το μάθει στο σχολείο.
6. Αφήστε το παιδί σας να κάνει ό,τι θέλει, μην το μαλώσετε ποτέ και μην του πείτε ό,τι έκανε λάθος. Θα πληγώσετε τα συναισθήματά του! Αφήστε το να εκφραστεί ελεύθερα, ακόμα και αν επιμένει, ακόμα και αν κάνει λάθος, ακόμα και αν ενοχλεί κάποιον άλλον. Η συμπεριφορά του είναι δική του επιλογή!
7. Μην ανησυχείτε καθόλου αν το παιδί σας είναι αγενές, φέρεται άσχημα ή χτυπάει ή εκφοβίζει άλλα παιδιά. Η ζωή είναι άδικη, οπότε καλύτερα να είναι ο θύτης παρά το θύμα!
8. Κανονίστε να κάνετε πάντα αυτό που θέλει το παιδί σας και φροντίστε να μην έχετε τη δική σας ζωή. Διδάξτε στο παιδί σας να είναι εγωιστής, να κάνει αυτό που θέλει το ίδιο και να μη νοιάζεται για τις ανάγκες και τις επιθυμίες των αγαπημένων του.
9. Αν η δασκάλα, ο προπονητής, κάποιος άλλος ενήλικας έχει να κάνει κάποια παρατήρηση για το παιδί σας, μην τους ακούσετε! Να πάρετε κατευθείαν το μέρος του παιδιού σας και μην ακούτε τι σας λένε οι άλλοι, δεν έχουν ιδέα!
10. Μην αφήνετε το παιδί σας να κάνει τίποτα μόνο του, παιδί είναι! Φροντίστε να του δίνετε τα πάντα στο χέρι, να μην έχει κανένα καθήκον και καμία υπευθυνότητα και να τα ετοιμάζετε όλα εσείς για αυτό.

Λίζα Βάρβογλη

Το Χαμομηλάκι

Κάθε γονιός, που έχει ένα παιδί δύο ετών, θα καταλάβει …

Όποιος έχει ένα δίχρονο στο σπίτι ξέρει και μπορεί να καταλάβει ότι ένα νήπιο θέτει τους δικούς του κανόνες και πολλές φορές είναι δύσκολο να πεις όχι.

Δείτε παρακάτω πέντε πράγματα που θα καταλάβει κάθε γονιός που έχει ένα παιδί δύο ετών…

• Μπορεί να χρειαστεί ακόμα και πάνω από μία ώρα για να διανύσει κανείς ένα οικοδομικό τετράγωνο.
• Ένας γονιός μπορεί να ανακαλύψει πόσο πολλή δύναμη έχουν τα χέρια του μόνο όταν προσπαθήσει να συγκρατήσει και να ασφαλίσει στο καθισματάκι αυτοκινήτου ένα παιδί που προσπαθεί να κατέβει.
• Δεν είναι ποτέ κουρασμένα, όσο κουρασμένα κι αν είναι. Προσβάλλονται και μόνο που υπαινίσσεσαι ότι μπορεί και να χρειάζονται ξεκούραση.
• Τα λαχανικά δεν τρώγονται! Αντίθετα από την πλαστελίνη που είναι πεντανόστιμη -κυρίως όταν την έχει προηγουμένως βρέξει σε μια λακκούβα με νερό που βρήκε στην αυλή.
• Ένα παιχνίδι με το οποίο δεν έχει καμία διάθεση να ασχοληθεί αποκτά αμέσως τεράστιο ενδιαφέρον τη στιγμή που ένα άλλο παιδί αποφασίσει να παίξει μαζί του.

baby.gr

Το Χαμομηλάκι

Μα, τόσο πολλά νεύρα σε τόσο μικρό παιδί; «Threenager», η εφηβεία των τρίχρονων

A Threenager
Σημάδια ότι το παιδί σας είναι threenager!

Τι κι αν είναι μόλις δυόμισι, τριών ή τρεισήμισι ετών… Νιώθετε ότι δεν διαφέρει πολύ από έναν μίνι έφηβο που είναι διαρκώς στην τσίτα και γκρινιάζει για τα πάντα. 

Πρόκειται γι’ αυτό που οι Αμερικάνοι αποκαλούν «threenager», την εφηβεία των τρίχρονων, ένα αναπτυξιακό ορόσημο που έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με την «κανονική» εφηβεία και θα σας βοηθήσει πολύ να διαπιστώσετε πόσο έντονα θα διεκδικήσει το παιδί σας την ανεξαρτησία του και όταν φτάσει σ’ αυτή την ηλικία. 

Προς το παρόν, όμως, θα πρέπει να ανεχτείτε καταστάσεις όπως αυτές:

Ζείτε με το φόβο μήπως κάνετε κάτι λάθος

Κόψατε το τοστ του σε δύο τρίγωνα; 

Σερβίρατε το χυμό σε μπλε ποτηράκι; 

Του δώσατε να φορέσει τα παπούτσια με τα κορδόνια; 

Ετοιμαστείτε να αντιμετωπίσετε την έκρηξή του! Γιατί, φυσικά (!), έπρεπε να ξέρετε ότι ήθελε το τοστ ολόκληρο, το χυμό σε κόκκινο ποτήρι και τα παπούτσια που κλείνουν με βέλκρο!

Δεν έχετε διαλέξει ποτέ τα σωστά ρούχα

Μέχρι πολύ πρόσφατα το πιτσιρίκι σας δεν έδινε δεκάρα εάν του δίνατε να φορέσει μια παλιά φόρμα (που του ήταν και λίγο κοντή). Πλέον, δεν υπάρχει περίπτωση να βγει από το σπίτι εάν δεν έχει βάλει αυτά ακριβώς που θέλει. 

Πράγμα που σημαίνει ότι, εάν θέλετε να φτάσετε στην ώρα σας στον παιδικό σταθμό, θα πρέπει να συμφωνήσετε ότι μπορεί να φορέσει το βελούδινο φόρεμα, τις γαλότσες και τα γυαλιά κολύμβησης…

Ο μεσημεριανός ύπνος αντιμετωπίζεται ως η μεγαλύτερη τιμωρία

Το ξέρετε ότι νυστάζει και είναι κουρασμένο. Και το γνωρίζει κι εκείνο. 

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορείτε να το βάλετε για ύπνο χωρίς να χρειαστεί να δώσετε μάχη!

Οδηγείτε με το «αφεντικό» στο πίσω κάθισμα

Χίλιες φορές να έχετε συνοδηγό τον πατέρα σας, που διαμαρτύρεται κάθε τόσο για το πόσο γρήγορα οδηγείτε ή για το πώς αλλάζετε λωρίδα απότομα, παρά με το πιτσιρίκι στο πίσω κάθισμα που σας βάζει τις φωνές εάν δεν πατήσετε γκάζι αμέσως μόλις ανάψει πράσινο και που επιμένει να πάτε στο σπίτι από εκείνο το δρόμο (ναι, αυτόν με τις λακκούβες), λες και δεν είστε τίποτα περισσότερο από τον σοφέρ!

Θέλει να τα κάνει όλα μόνο του

Ακόμα κι αυτά που απλώς δεν μπορεί να κάνει μόνο του ή μάλλον κυρίως αυτά!

Πρέπει να έχει πάντα τον τελευταίο λόγο

Πιθανότατα είστε ήδη πεπεισμένοι ότι μεγαλώνετε ένα μελλοντικό δικηγόρο, γιατί δεν εξηγείται αλλιώς πώς προσπαθεί πάντα να σας πείσει ότι δεν έχετε πάρει τη σωστή απόφαση κι ότι πρέπει να δείτε το θέμα αλλιώς.

Σας βάζει τιμωρία!

Προειδοποιεί ότι θα πρέπει να έχετε σταματήσει να φωνάζετε μέχρι να μετρήσει ως το τρία, απειλεί ότι η συμπεριφορά σας δεν θα περάσει ατιμώρητη και γενικά σάς «επιστρέφει» όλες τις παραινέσεις και τους χαρακτηρισμούς που έχετε εκτοξεύσεις μέχρι τώρα. Ας προσέχατε!

Έχει μια (αρνητική) απάντηση για όλα

«Δεν θέλω». 
«Δεν υπάρχει περίπτωση».
«Όχι». 

«Φύγε».

«Δεν πάω, σου λέω».

Σας μαθαίνει πράγματα για τον εαυτό σας

Ένα τρίχρονο εκτοξεύει όλη την ώρα βόμβες αλήθειας. 
«Είσαι σαν τη γιαγιά», λέει μόλις βάζετε το ολοκαίνουριο παλτό σας. 
«Τα μαλλιά σου είναι χαζά», μόλις επιστρέψετε από το κομμωτήριο. 
Ή «θα σου κάνω μια αγκαλίτσα και θα χαμογελάσεις», μόλις διαπιστώσατε ότι ζωγράφισε στους τοίχους του σαλονιού με μαρκαδόρους…

mamamia

Το Χαμομηλάκι