Μάριος Φραγκούλης: Ο μικρός Πρίγκιπας 🤴

Αν χωρούσα κι εγώ
στο μικρό σου πλανήτη
αν ζητούσες να ’ρθω
να μην σ’ έχει η λύπη

Τον παλιό μου εαυτό
θα τον άφηνα πίσω
τον κρυμμένο ουρανό
της καρδιάς σου να ζήσω

Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

Αν ζητούσες να ’ρθω
στο μικρό σου τ’ αστέρι
αν μπορούσα να δω
της ψυχής σου τα μέρη

Θα νικούσα το εγώ
που εδώ με κρατάει
έναν κόσμο να βρω
και τους δυο να χωράει

Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Απ' όλα έχει ο μπαξές

Δεν θα σου μιλήσω για συμπεριφορές που εμπίπτουν στις προβλέψεις του νόμου.
Θα σου πω για τις άλλες που ο νόμος δεν τις πιάνει, τις άλλες που κάνουν μια κοινωνία άρρωστη, που διαλύουν σχέσεις οικογενειακές, φιλικές, σχέσεις ανθρώπινες.

• Υπάρχουν γονείς που ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους «τόσο όσο» και που ουσιαστικά κοιτάνε μόνο την πάρτη τους.
• Υπάρχουν φίλοι που, μόλις μπαίνει στη μέση το προσωπικό τους συμφέρον, εγκαταλείπουν, απομακρύνονται, υπονομεύουν, συκοφαντούν.
• Υπάρχουν άνθρωποι που «δεν έχουν το Θεό τους», που «δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο»...
• Υπάρχουν αυτοί που αναίσχυντα φέρονται στους ευεργέτες τους.
• Υπάρχουν παιδιά που γυρίζουν την πλάτη στους γονείς και που τους επισκέπτονται μόνο όταν έχουν κάτι να κερδίσουν.
• Υπάρχουν άνθρωποι με περιουσίες και μέσα σ' αυτές δεν υπάρχει τόπος για τα «γερόντια» που σαπίζουν σε άθλια γηροκομεία.
• Υπάρχουν αδέρφια που δεν μιλιούνται για ένα ντουβάρι, για μια κονσόλα και ένα... τίποτα.
• Υπάρχουν αυτοί που διαλαλούσαν «Εγώ ποτέ δεν θα γίνω σαν αυτόν» και έγιναν το ίδιο και χειρότεροι.
• Υπάρχουν αυτοί που επέκριναν άλλους επειδή «τον/την τραβάει από τη μύτη» και τώρα φοράνε στη δικιά τους τη μύτη χαλκά μεγαλύτερο και καμαρώνουν κιόλας.
• Υπάρχουν συγγενείς, ακόμα και οι πιο στενοί, που δεν μπορούν να κρύψουν τη χαρά τους σε κηδεία...
• Υπάρχουν φθονεροί, παρτάκηδες, αναίσθητοι...
• Υπάρχουν... υπάρχουν... υπάρχουν... και άλλα πολλά βλαβερά ζιζάνια στον μπαξέ...

Δεν γίνεται. Κάτι από τα παραπάνω (ή και όλα) θα τα έχεις ζήσει, γιατί υπάρχουν παντού. 

Προσωπικά, τα έχω δει όλα...

«Ανθίζουν» κοντά μας, γύρω μας και παραπέρα και μοιάζει η κοινωνία με χωράφι ναρκοθετημένο.

Θυμήσου τις συμπεριφορές άλλων που κατέκρινες.... 

Θυμήσου πόσο σε θύμωναν, πόσο σε πίκραιναν. 

Θυμήσου και αναρωτήσου και πρόσεχε... 

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο εύκολο είναι, τελικά, να σε πάρει η μπάλα και και γίνεις τα ίδια και χειρότερα... 

Φέρε στο νου σου τα όσα σκεφτόσουν ή και  έλεγες για το απέναντι κ@λόπαιδο, τον απαράδεκτο γιο, τη γαϊδούρα κόρη, τον επίβουλο αδερφό, τη νύφη με την άθλια συμπεριφορά... 
Φέρε στο νου σου άδικες συμπεριφορές που σε εξόργιζαν και πρόσεχε, μη πικράνεις εσύ πρόσωπα, μη χαλάσεις εσύ σχέσεις...

Το Χαμομηλάκι