Η αγάπη για την Πατρίδα, δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο κανενός

Είμαι παραδοσιακός και ρηξικέλευθος, προχωράω μπροστά αλλά βασίζομαι στην εθνική κληρονομιά μου. 
Τολμώ στα καινούρια με την πείρα του παρελθόντος μου και αυτό δεν θα το πουλήσω σε κανένα πατριδοκάπηλο, που μου πουλάει πατρίδα και εθνικισμό ως αποκλειστικός διανομέας.

Δεν νικιέται ο φασισμός με συλλήψεις,
αλλά με το να μη παραχωρώ σε κανένα
το προνόμιο της πατριωτικής μου αγάπης.

Σήμερα γιορτάζουμε την εθνική επέτειο της αντίστασης του ελληνικού λαού στην επέλαση των Ιταλογερμανών.
Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μια δυσκαμψία στην αναφορά στα θέματα της πατρίδας, στα εθνικά θέματα, στα πατριωτικά.
Τα έχουμε αφήσει προνόμιο σε άλλους.
Ντρεπόμαστε να μιλήσουμε για την πατρίδα μας, ως ιερή ιδέα, ως αξία, ως ιερό και όσιο.
Φοβόμαστε μη μας χαρακτηρίσουν εθνικιστές, σωβινιστές, ντεμοντέ, παραδοσιακούς, και γραφικούς.
Να σας πω, κάτι;
Νιώθω υπερήφανος γι' αυτά που έκαναν αυτοί που υπερασπίστηκαν την πατρίδα μου.
Δακρύζω όταν ακούω τα κατορθώματά τους, τα παθήματα και τα δεινά τους.
Και δεν θέλω κανείς, μα κανείς να μου παριστάνει την "αυθεντία" και να μιλάει αντ' εμού για την πατρίδα μου.
Αυτό μου το προνόμιο, το εκμεταλλεύτηκαν άλλοι, το καπηλεύτηκαν και το χρησιμοποιούν κατά το δοκούν.
Άλλο πατριώτης και άλλο σωβινιστής.
Φασίστες επιτέθηκαν στην πατρίδα μου το 1940 και φασίστες εκμεταλλεύονται την φιλοπατρία σήμερα.
Δεν έχω καμιά σχέση, ούτε θέλω να έχω, ούτε τώρα ούτε στο μέλλον, αλλά δεν γουστάρω να μου πουλάνε πατριωτισμό οι ανθέλληνες. Επειδή ανθέλληνες είναι όσοι καπηλεύονται τα ιερά και τα όσια της δικής μου πατρίδας.
Για τα εγκλήματα που έκαναν και κάνουν αυτοί οι ανθέλληνες, οι φασίστες, επειδή φασίστες είναι όσοι θέλουν να καταστείλουν τις ελευθερίες που γέννησε και δώρησε στην ανθρωπότητα, αυτή η χώρα, η δική μου χώρα, να διωχθούν. Να τους πιάσει η Δικαιοσύνη να τους χώσει μέσα και να τελειώνουμε μ' αυτούς.
Αλλά, για τις δήθεν ιδέες τους, την πατριδοκαπηλία τους, καμιά Δικαιοσύνη και κανένας δικαστής δεν μπορεί να κάνει τίποτε, παρά μόνο να τους κάνει ήρωες.
Μόνο εγώ μπορώ να τους νικήσω. Μόνο εγώ μπορώ να καταστείλω τις φασιστικές τους αντιλήψεις.
Δε παραχωρώ σε κανέναν, το δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι είναι περισσότερο Έλληνας από μένα, για κανένα λόγο.
Θέλω να μιλάω και θα μιλάω ελεύθερα και με υπερηφάνεια για ό,τι έκαναν για μένα οι πρόγονοι μου. Και αυτό είναι το αντίπαλο δέος του φασισμού. Η Ελευθερία μου να μιλάω και να καμαρώνω για την πατρίδα μου, τους προγόνους μου, τα ιερά και όσια μου.
Δεν νικιέται ο φασισμός με συλλήψεις, αλλά με το να μη παραχωρώ σε κανένα το προνόμιο της πατριωτικής μου αγάπης.
Αγαπάω την πατρίδα μου, σέβομαι τους ξένους και τιμώ την προσφορά όλων.
Και για την Πίστη μου, αμάν πια, είμαι Ορθόδοξος εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια και δεν ντρέπομαι γι' αυτό και δεν θέλω να κρύβομαι για το τι πιστεύω, τι αγαπάω, με τι δακρύζω και με τι καμαρώνω.
Είμαι παραδοσιακός και ρηξικέλευθος, προχωράω μπροστά αλλά βασίζομαι στην εθνική κληρονομιά μου. Τολμώ στα καινούρια με την πείρα του παρελθόντος μου και αυτό δεν θα το πουλήσω σε κανένα πατριδοκάπηλο, που μου πουλάει πατρίδα και εθνικισμό ως αποκλειστικός διανομέας.

hamomilaki

Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου της εν Βλαχέρναις και η επέτειος του «ΟΧΙ»

«Τῇ αὕτῃ ἡμέρᾳ τὴν ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας ἤτοι τοῦ ἱεροῦ αὐτῆς Μαφορίου, τοῦ ἐν τῷ σορῷ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν, ὄτε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς κατεῖδεν ἐφηπλωμένην αὐτὴν ἄνωθεν καὶ πάντας τοὺς εὐσεβεῖς περισκέπουσαν».

Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου

Λόγω των πολλών θαυμάτων από την Παναγία, που ανέφεραν οι Έλληνες στρατιώτες στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο το 1940, η Εκκλησία της Ελλάδος, καθιέρωσε να εορτάζεται η Άγια Σκέπη της Θεοτόκου αντί για την 1η Οκτωβρίου, στις 28 Οκτωβρίου. Την Ακολουθία που ψάλλεται αυτή την ημέρα την έγραψε ο Αγιορείτης Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης και εγκρίθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 21 Οκτωβρίου 1952 μ.Χ. όπου και αποφασίστηκε ο συνεορτασμός της εορτής της Αγίας Σκέπης και της Εθνικής επετείου του «ΟΧΙ» (Συνοδικές Εγκύκλιοι, Τόμος Β', Αθήνα 1956, σελ. 649).

Η εορτή της Άγιας Σκέπης της Θεοτόκου η οποία τελούνταν από παλαιότατων χρόνων την 1η Οκτωβρίου, ήταν ανάμνηση του θαύματος το οποίο είδε ο Όσιος Ανδρέας. Κατά τη διάρκεια μιας αγρυπνίας στο παρεκκλήσι της «Αγίας Σορού» του ναού των Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη, ο Όσιος Ανδρέας είδε την Θεοτόκο να προχωράει από τις βασιλικές πύλες προς το θυσιαστήριο ανάμεσα σε λευκοφορους άγιους, από τους οποίους ξεχώριζαν ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Όταν έφθασε στο θυσιαστήριο γονάτισε και προσευχόταν για πολλή ώρα, κλαίγοντας και παρακαλώντας τον Υιό της για την σωτήρια του κόσμου. Όταν ολοκλήρωσε την δέησή της, έβγαλε από το κεφάλι της το αστραφτερό μαφόριο*, που φορούσε και με μία κίνηση το άπλωσε σαν σκεπή επάνω από το εκκλησίασμα. Έτσι απλωμένο το έβλεπε για αρκετή ώρα ο Όσιος Ανδρέας μαζί με τον Επιφάνιο, που τον συνόδευε. Όσο φαινόταν εκεί η Θεοτόκος, φαινόταν και η ιερή εσθήτα να σκορπίζει τη Χάρη της. Όταν εκείνη άρχισε να ανεβαίνει προς τον ουρανό, άρχισε και η Θεία Σκέπη να συστέλλεται και σιγά – σιγά να χάνεται. Το ιερό αυτό μαφόριο που φυλασσόταν εκεί συμβόλιζε την Χάρη και την προστασία που παρέχει η Παναγία στους πιστούς.

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελοι οὐρανόθεν, καὶ βροτῶν πλήθη γῆθεν, συμφώνως ἀνυμνήσωμεν πόθῳ, τὴν ὑπέρφωτον Σκέπην Μητρὸς Θεοῦ, ἣν Ἀνδρέας ὁ κλεινὸς κατεῖδε, καὶ πρὸς αὐτὴν ἐφύμνια προσείπωμεν ἀναβοῶντες,

Χαῖρε ἡ Σκέπη Μητρὸς Κυρίου,

Χαῖρε μαφόριον τῆς Πανάγνου.

Χαῖρε ἡ πάντας τοὺς πιστοὺς περισκέπουσα,

Χαῖρε ἐναντίους ἐχθροὺς καταθραύουσα.

Χαῖρε ὅτι τοὺς σοὺς πρόσφυγας περισκέπεις φεραυγῶς·

Χαῖρε ὅτι τοὺς καλοῦντάς σε, διασώζεις ἐναργῶς.

Χαῖρε στῦλε ὄντως πύρινε, ὁδηγοῦσα τοὺς πιστούς,

Χαῖρε κλῖμαξ ἐπανάγουσα ἀπὸ γῆς πρὸς οὐρανούς.

Χαῖρε Σκέπη Πανάγνου, εὐσεβῶν σωτηρία,

Χαῖρε Μήτηρ Κυρίου, μοναστῶν προστασία.

Χαῖρε δι' ἧς ἡ χάρις ἐπέλαμψε,

Χαῖρε ὑφ' ἧς ἡ λύπη κατέπαυσε.

Χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε.

*μαφόριον, το
Ή μαφόρτ(ι)ον. Πέπλος των γυναικών, ένα είδος χιτώνα που κάλυπτε την κεφαλή και έφτανε μέχρι τους αστραγάλους, ενίοτε και κοντός μανδύας μοναχών. Μαφόριο ή μανοφόριο ονόμαζαν οι Βυζαντινοί την εσθήτα, τον εξωτερικό χιτώνα της Θεοτόκου. Σύμφωνα με την παράδοση, η εσθήτα και η ζώνη της Θεοτόκου διασώθηκαν μετά την Κοίμησή της από το Θωμά και ύστερα από 4-5 αιώνες μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη. Ο αυτοκράτορας κατέθεσε το μαφόριο στο ναό των Βλαχερνών. Τα ιερά άμφια αποτελούσαν αντικείμενα λατρείας και φυλάσσονταν ως τα πολυτιμότερα θησαυρίσματα που προστάτευαν τη «Θεοφύλακτη πόλη».

17 Γερμανοί χρειάζονται για να σκοτώσουν ένα ... «χαμόγελο»!!!

Pallini Press

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και το έπος του ‘40

Το ντοκυμαντέρ αυτό δημιουργήθηκε από δύο δασκάλους, και απευθύνεται στις μεγαλύτερες τάξεις του Δημοτικού, στο Γυμνάσιο, και το Λύκειο. 
Έχει διάρκεια μισής ώρας (1ο και 2ο μέρος) και συνοδεύεται από κείμενο όπου βρίσκονται γραμμένα τα λόγια της αφήγησης. 

Τα αίτια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

Η εποχή που μεσολαβεί ανάμεσα στους δυο Παγκοσμίους Πολέμους (1918-1939) αποτελεί για την Ευρώπη και για την Ελλάδα μια περίοδο συνεχών ανακατατάξεων. Η Αγγλία, η Γαλλία, η Ρωσία, η Ιταλία σύμμαχος των οποίων ήταν και η Ελλάδα αναδείχθηκαν νικητές στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ η Γερμανία και η Αυστροουγγαρία αποτελούσαν τους ηττημένους.

Οι συνθήκες ειρήνης που υπογράφηκαν ήταν εξοντωτικές για τους νικημένους. Δυσβάσταχτες πολεμικές αποζημιώσεις, διανομή των αποικιών των ηττημένων μεταξύ των νικητών και αφαίρεση εδαφών ήταν μερικές μόνο από τις ρυθμίσεις που επιβλήθηκαν το 1919.

Με τέτοιες μεθόδους οι νικητές κατέστρεφαν ουσιαστικά τη δυνατότητα οικονομικής ανόρθωσης όλης της Ευρώπης και δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για νέο πόλεμο.

Η Γερμανία και η Ιταλία ήταν δυο χώρες στις οποίες το παλαιό πολιτικό σύστημα δεν μπόρεσε να επιβιώσει. Η Ιταλία μαστίζονταν από υπερπληθυσμό, από έλλειψη επενδύσεων στην οικονομία, ενώ η διαφθορά απλωνόταν σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής ζωής. Η Γερμανία καταδικασμένη να πληρώνει ...

«ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» - «Η αγάπη δεν κάνει διακρίσεις. Ο καλύτερος αντιρατσισμός είναι η Εκκλησία»

 .
π. Δανιήλ Αεράκης: «Για την εκκλησία οι μετανάστες είναι η πρόκληση της ιεραποστολικής μας αγάπης»

«Εκκλησιαστικός Αντιρατσισμός» ήταν το θέμα που ανέπτυξε την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013 ο Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Αεράκης, στα πλαίσια του τρίμηνου προγράμματος «Ενορία εν δράσει…». 

Ξεκινώντας, ο π. Δανιήλ σημείωσε πως εμείς οι Χριστιανοί είμαστε πρωτοπόροι στην κατάργηση των διακρίσεων. Όπως φαίνεται και στο Σύμβολο της Πίστεως, «η εκκλησία μας είναι καθολική, γιατί χωράνε όλοι μέσα στην εκκλησία. Ο Χριστός για όλους σταυρώθηκε, αναστήθηκε και αναλήφθηκε», συμπλήρωσε στη συνέχεια. 

«Από τότε που ήρθε ο Χριστός στον κόσμο, καταργήθηκαν οι διακρίσεις», ανέφερε σε ένα άλλο σημείο της ομιλίας του ο π. Δανιήλ. Συμπλήρωσε, μάλιστα, αυτή τη διαπίστωση, αναφέροντας παραδείγματα από τη ζωή του Χριστού, που αποδεικνύουν πως δεν έκανε διακρίσεις. Σε ένα παράδειγμα, είπε χαρακτηριστικά πως «ενώ ο κόσμος δεν έδινε καμία αξία στις γυναίκες, έρχεται ο Χριστός και σαρκώνεται από γυναίκα, και της δίνει την ύψιστη τιμή». 

Εν συνεχεία, ο π. Δανιήλ τόνισε πως «η αγάπη του Θεού είναι αγάπη χωρίς σύνορα. Ο Χριστός σε όλους δίνει τη χάρη Του, αλλά όλοι δεν πιστεύουν. Όποιος θέλει πιστεύει». Κάνοντας λόγο για τη σημερινή εποχή, διαπίστωσε ότι ακούγονται πολλά για το ρατσισμό, ακόμα και για την πιθανότητα εφαρμογής νόμων με αυτό το θέμα. Τονίζοντας το ρόλο της Εκκλησίας πάνω σε αυτό το θέμα, σημείωσε πως οι Χριστιανοί δρουν με «τη δημοκρατία της αγάπης».«Χωράμε όλοι στην Εκκλησία. Όλοι σώζονται, άμα μετανοήσουν», ανέφερε χαρακτηριστικά. 

«Για την εκκλησία οι μετανάστες είναι η πρόκληση της ιεραποστολικής μας αγάπης. Εμείς προσπαθούμε να τους μεταδώσουμε το ευαγγέλιο», ανέφερε σε ένα άλλο σημείο της ομιλίας του, κάνοντας λόγο για το θέμα των μεταναστών και πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται από την Εκκλησία. «Η αγάπη δεν κάνει διακρίσεις. Ο καλύτερος αντιρατσισμός είναι η εκκλησία», ανέφερε χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας τα λεγόμενά του. Συμπληρώνοντας, μάλιστα, έκανε μια αναφορά σε ρήσεις του Αποστόλου Παύλου, τονίζοντας ότι «Θεός δεν μεροληπτεί. Κοιτάει καρδιές». 

«Η αγάπη δεν κάνει διακρίσεις. Αγαπώ όλους, δε σημαίνει συμφωνώ με όλους», ανέφερε ο π. Δανιήλ προς το τέλος της ομιλίας του, υποστηρίζοντας πως όλοι είναι ίσοι μέσα στην Εκκλησία, έχοντας ο καθένας το ρόλο του. «Ίδια εικόνα προσκυνάμε. Ίδιο σταυρό κάνουμε. Ίδιο σώμα και αίμα Χριστού παίρνουμε», είπε χαρακτηριστικά. Καταληκτική φράση της ομιλίας του ήταν πως«Είμαστε ατομιστές και αγαπάμε μόνο τον εαυτό μας και επομένως κάνουμε διακρίσεις. Δόξα τω θεώ υπάρχει η Εκκλησία, όπου δεν υπάρχουν ούτε κοινωνικές, ούτε φυλετικές ως προς τις φυλές, ούτε φυλετικές ως προς τα φύλα. Στην εκκλησία να μην γίνονται διακρίσεις γιατί είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου πατέρα. Θα κληρονομήσουμε όλοι τη Βασιλεία την ουράνιο». 

Την ομιλία του π. Δανιήλ μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ

Η εκδήλωση εντάσσεται στο τρίμηνο πρόγραμμα  
ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει... 

 ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Πληροφορίες: Τηλ. 2104125619  Fax: 2104178947  Email: evagelistria@yahoo.com