Friday 14 November 2008

Ο παιδικός διαβήτης

«Στοπ» στον παιδικό διαβήτη
Με το σύνθημα «Κανένα παιδί να μην πεθαίνει από διαβήτη» γιορτάζεται η φετινή
Παγκόσμια Ημέρα κατά του Διαβήτη.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του διαβήτη αποτελεί την κυριότερη εκστρατεία κατά της ασθένειας παγκοσμίως. Καθιερώθηκε το 1991 από τη Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως απάντηση στην αύξηση των πασχόντων από την ασθένεια ανά τον κόσμο.


Ενώ η εκστρατεία διαρκεί ολόκληρο το χρόνο, η ημέρα που ουσιαστικά τιμάται η εκστρατεία κατά του διαβήτη είναι η 14η Νοεμβρίου, η οποία σηματοδοτεί παράλληλα και την επέτειο γέννησης του Frederick Banting, που μαζί με τον Charles Best πρώτοι συνέλαβαν την ιδέα που οδήγησε στην ανακάλυψη της ινσουλίνης το 1922.

Το 2007 και το 2008 το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Κατά του Διαβήτη είναι αφιερωμένες στο Διαβήτη των Παιδιών και των Εφήβων. Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία από τις συχνότερες χρόνιες ασθένειες της παιδικής ηλικίας
Η Διεθνής Ομοσπονδία για το Διαβήτη εδώ και δύο χρόνια εστιάζει την προσοχή της στα παιδιά στοχεύει στην αύξηση της ευαισθητοποίησης γονέων, δασκάλων, επαγγελματιών υγείας, πολιτικών και όλης της κοινής γνώμης.

Ο παιδικός διαβήτης

Ο διαβήτης είναι μία από τις πιο κοινές χρόνιες ασθένειες που προσβάλλουν τα παιδιά. Μπορεί να πλήξει παιδιά κάθε ηλικίας, ακόμα και νήπια ή βρέφη. Αν δεν διαγνωσθεί συντόμως σε ένα παιδί, μπορεί να αποβεί μοιραία ή να προκαλέσει σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες. Ο διαβήτης σε ένα παιδί συχνά παραπλανά και οι διαγνώσεις μπερδεύονται με μια απλή γρίπη ή πολλές φορές δεν μπορεί να διαγνωσθεί.
Κάθε γονέας, δάσκαλος, σχολικός γιατρός και ο καθένας που συμμετέχει στη φροντίδα ενός παιδιού θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εντοπίσει τα σημάδια που θα τον βάλουν στη σκέψη, ότι ο διαβήτης απειλεί.
.

Τα σημάδια εκείνα που θα πρέπει να «σημάνουν συναγερμό» για την ασθένεια είναι τα εξής:
  1. συχνή διούρηση
  2. έντονη δίψα
  3. απώλεια βάρους
  4. κόπωση
  5. έλλειψη ενδιαφέροντος και αδυναμία συγκέντρωσης
  6. θολή όραση
  7. εμετοί και στομαχικός πόνος (που συχνά παρερμηνεύεται ως γρίπη)
Σημειώνεται ότι τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 2 είναι πιο ήπια ή ακόμη και ανύπαρκτα.

Οι δυσκολίες
Ο αντίκτυπος του διαβήτη τόσο στα παιδιά, όσο και στις οικογένειες είναι μεγάλος. Η καθημερινή ζωή των παιδιών διαταράσσεται από την ανάγκη να παρακολουθούνται τακτικά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, της λήψης φαρμάκων και της εξισορρόπησης των επιδράσεων της δραστηριότητας και της διατροφής.
Για να μπορούν τα παιδιά να αντεπεξέλθουν και να διασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών, θα πρέπει να παρέχεται ψυχολογική υποστήριξη και φροντίδα σ' αυτά τα παιδιά, ώστε να φτάσουν στην ενηλικίωση με τις λιγότερες δυνατές αρνητικές επιδράσεις του διαβήτη τύπου 1 και 2.

Οι δυσκολίες για τα βρέφη και νήπια:
  1. Εξάρτηση από γονείς και φορείς παροχής φροντίδας για την αντιμετώπιση του διαβήτη.
  2. ακανόνιστα επίπεδα σίτισης και δραστηριότητας.
  3. δυσκολία ατόμων που τα φροντίζουν να διακρίνουν τη φυσιολογική συμπεριφορά από τις απότομες μεταπτώσεις της διάθεσης που οφείλεται στην ασθένεια
  4. πόνος από τις ενέσεις και την παρακολούθηση της γλυκόζης
  5. πιο συχνή η υπογλυκαιμία
Παιδιά σχολικής ηλικίας
  1. Προσαρμογή στην αλλαγή περιβάλλοντος από το σπίτι στο σχολείο
  2. δημιουργία σχέσεων με τα άλλα παιδιά
  3. εκπαίδευση ώστε να μάθουν τα ίδια να αντιμετωπίζουν το διαβήτη
  4. προσαρμογή της αντιμετώπισης ης ασθένειας στο σχολικό περιβάλλον.
Έφηβοι
  1. Υψηλότερη έλλειψη ευαισθησίας στην ινσουλίνη
  2. Ταχείες μεταβολές συμπεριφοράς
  3. αυξημένος κίνδυνος κατάθλιψης, νευρικότητας, χαμηλής αυτοεκτίμησης
  4. μετάβαση σε υπηρεσίες για ενήλικες


Στατιστικά στοιχεία και στόχοι της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας εδώ: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11387&subid=2&tag=8448&pubid=1854870

Πρόταση για την πορεία του Πολυτεχνείου

Χρόνια τώρα δεν «κατεβαίνω» στην πορεία για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου [παρότι της γενιάς αυτής κι εγώ υπήρξα συμμετέχουσα]
Γιατί βρίσκω ανούσιο το δρομολόγιο, και ασεβή τα διάφορα «επεισόδια», μου φαίνεται πολύ λίγο αυτό που γίνεται, τόσο διαβρωμένο, για ένα τόσο μεγάλο και ακριβό γεγονός. Αυτό είναι μια προσωπική άποψη που μου έδωσε ωστόσο μια ιδέα-πρόταση για τον φετινό εορτασμό.

Να γίνουν φέτος στις 17 Νοέμβρη, αντί της καθιερωμένης πορείας, πορείες προς τις φυλακές όλης της χώρας.
Μαζί με τα συνθήματα της εξέγερσης και συνθήματα για την ελεεινή κατάσταση στα «σωφρονιστικά» ιδρύματα, για συμπαράσταση στους χιλιάδες απεργούς πείνας

Αξίζει τον κόπο μια μαζική διαμαρτυρία, τη μέρα που σηματοδοτεί τον αγώνα για ελευθερία, ψωμί, παιδεία, για αυτούς που αγωνίζονται σήμερα για την ανθρωπινή αξιοπρέπεια τους, για τη ζωή τους.

Σχετικά με τον διαβήτη τα 10 καλύτερα πράγματα

Το πανεπιστήμιο Johns Hopkins παρουσίασε στο διαδικτυακό blog για τον διαβήτη το παρακάτω κείμενο για τα 10 καλύτερα πράγματα που διαθέτουν όσοι έχουν διαβήτη:
https://worlddiabetesday.org/
  1. Είναι καλοί με τους αριθμούς. Ακόμα και αν δεν θεωρείς τον εαυτό σου μαθηματική διάνοια, κατά πάσα πιθανότητα εφαρμόζεις περισσότερα μαθηματικά από τους περισσότερους ανθρώπους. Σκέψου τους αριθμούς που παρακολουθείς κάθε μέρα: καθημερινές τιμές γλυκόζης, ετικέττες τροφών, μετρήσεις υδατανθράκων, εργαστηριακά αποτελέσματα και άλλα πολλά.
  2. Είναι δημιουργικοί. Εφόσον η ρύθμιση του διαβήτη καταναλώνει κάποιον από τον πολύτιμο χρόνο κάθε μέρα, θα έχουν οπωσδήποτε σκεφθεί δημιουργικούς τρόπους για να συμπεριλάβουν τα γεύματα, τη σωματική άσκηση, τις μετρήσεις της γλυκόζης, τα φάρμακα και τις επισκέψεις στον γιατρό.
  3. Είναι τεχνολογικά δεξιοτέχνες. Ας το παραδεχθούμε: ο μετρητής της γλυκόζης είναι εντυπωσιακή συσκευή. Χρησιμοποιώντας την μπορείς να ελέγχεις κάτι περισσότερο πολύπλοκο τεχνολογικά από το κινητό τηλέφωνό σου. ΄Οταν μάλιστα "κατεβάσεις' στοιχεία από τον μετρητή σου ή χρησιμοποιείς αντλία ινσουλίνης, είσαι πραγματικά δεξιοτέχνης.
  4. Διαθέτουν γνώσεις διατροφής. Έχω ακούσει ότι γνωρίζουν για τη διατροφή περισσότερα από όσα είχαν σχεδιάσει να μάθουν και φυσικά, πολύ περισσότερα από τους φίλους τους.
  5. Έχουν υποστήριξη από δομημένη κοινότητα. Η ύπαρξη του διαβήτη σε καθιστά αυτομάτως συνδεδεμένο με τα εκατομμύρια άλλα άτομα με διαβήτη.
  6. Έχουν όφελος από τη σωματική άσκηση. Απολαμβάνουν όλα τα ίδια οφέλη όπως κάποιος χωρίς διαβήτη, αλλά η επίδραση της άσκησης στα επίπεδα της γλυκόζης, δυνατόν να είναι ακόμα μεγαλύτερη.
  7. Έχουν ταχεία ενημέρωση για μεταβολές του τρόπου ζωής. Ο μετρητής γλυκόζης πληροφορεί σε όλα, αμέσως. Κάθε μεταβολή στη διατροφή, στο πρόγραμμα άσκησης ή στο σωματικό βάρος, αντικατοπτρίζεται στα επίπεδα αυτά της γλυκόζης.
  8. Είναι περισσότερο υγιείς. Μάλιστα, εμφανίζοντας τον διαβήτη μπορούν πραγματικά να βελτιώσουν την υγεία τους. Η νόσος τους δίνει κίνητρο να ακολουθήσουν σχέδιο γευμάτων, να ασκούνται και να προσέχουν το βάρος τους, μια αγωγή που εγγυημένα τους κάνει υγιέστερους.
  9. Είναι καλά φροντισμένοι. Επειδή έχουν διαβήτη παρακολουθούνται τακτικά από τον γιατρό τους, ενώ επισκέπτονται ομάδα ειδικών (καρδιολόγο, ποδολόγο, οδοντίατρο, οφθαλμίατρο, διαιτολόγο και ακολουθούν και άλλοι στον κατάλογο).
  10. Έχουν αυτογνωσία. Το να έχεις διαβήτη στη πραγματικότητα σου διαμορφώνει την προσωπικότητα. Σε αναγκάζει να έλθεις σε επαφή με την συναισθηματική σου πλευρά και σε διδάσκει πως συμπεριφέρεσαι σε μερικές δύσκολες καταστάσεις.
Μπορείς να ζήσεις μακρά και υγιή ζωή με - και ιδίως από - τον διαβήτη. Και το τελικό συμπέρασμα είναι ότι το κλειδί της μακροζωίας είναι να φροντίζεις ένα χρόνιο νόσημα.

Είναι άραγε παράδοξο ότι τα συγγράμματα για τον διαβήτη έγραφαν προ 50 ετών, ότι τα παιδιά με διαβήτη είναι ευφυέστερα των συνομηλίκων τους?

Άρθρο από το Περιοδικό "Νεανικός Διαβήτης - Τα Νέα μας", τεύχος 66, Ιανουάριος - Μάρτιος 2008, σελίδα 8
Αγαπημένο μου χαμομηλάκι,
Για την αντιγραφή, Μαριαλένα, 14/4/2008

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki