Συμβουλές ομορφιάς

• Για γοητευτικά χείλη προφέρετε λέξεις καλοσύνης.
• Για όμορφα μάτια κοιτάξτε να δείτε το καλό στους ανθρώπους.
• Για λεπτή σιλουέτα, μοιράστε την τροφή σας με τους πεινασμένους.
• Για ωραία μαλλιά, αφήστε ένα παιδί να τα χαϊδέψει μια φορά τη μέρα.
• Για ελκυστικό βάδισμα, περπατήστε με τη γνώση ότι δεν πορεύεστε μόνοι σας.
• Η ομορφιά μιας γυναίκας δεν είναι στα χαρακτηριστικά του προσώπου της, αλλά αυτή που αντανακλάται από την ψυχή της. Είναι η φροντίδα που προσφέρει με αγάπη. Το πάθος που επιδεικνύει.
• Η αληθινή ομορφιά μιας τέτοιας γυναίκας μεγαλώνει με το χρόνο...
• Η ομορφιά μιας γυναίκας δεν βρίσκεται στα ρούχα που φορά, το σώμα που περιφέρει ή τον τρόπο που χτενίζεται.
• Η ομορφιά μιας γυναίκας πρέπει να είναι ορατή μέσα από τα μάτια της, γιατί αυτά είναι η είσοδος της καρδιάς της, το μέρος που κατοικεί η Αγάπη. 

10 True Beauty Tips From Audrey Hepburn

Here are a few true beauty tips from the inexhaustibly splendid Audrey Hepburn. At least, a bunch of people said they were her words until facts proved otherwise. Consider everything from this point forward her words as discovered around the web but, it turns out, gleaned from others who likely stole them from somebody else. Enjoy!

1. For attractive lips, speak words of kindness.
2. For lovely eyes, seek out the good in people.
3. For a slim figure, share your food with the hungry.
4. For beautiful hair, let a child run his or her fingers through it once a day.
5. For poise, walk with the knowledge that you never walk alone.
6. People, even more than things, have to be restored, renewed, revived, reclaimed and redeemed; never throw out anyone.
7. Remember, if you ever need a helping hand, you’ll find one at the end of each of your arms.
8. As you grow older, you will discover that you have two hands, one for helping yourself, the other for helping others.
9. The beauty of a woman is not in the clothes she wears, the figure that she carries or the way she combs her hair.
10. The beauty of a woman must be seen from in her eyes, because that is the doorway to her heart, the place where love resides.

— Audrey Hepburn via the world

Άλλο Εκπαίδευση, άλλο Παιδεία

Οι άνθρωποι τείνουν να συγχέουν την εκπαίδευση με την παιδεία. Αν και τα δυο προέρχονται απ᾽ το ρήμα «παιδεύω», στην ουσία πρόκειται για δύο διαφορετικές έννοιες.

Η εκπαίδευση παρέχεται από τα σχολεία και πιστοποιείται με πτυχία, ενώ η παιδεία είναι αποτέλεσμα τόσο του περιβάλλοντος στο οποίο γαλουχήθηκες, όσο και προϊόν εσωτερικών ζυμώσεων του εκάστοτε ατόμου. 

Η Παιδεία είναι αυτή που σου μαθαίνει να ξεχωρίζεις το καλό απ᾽ το κακό. Σε διδάσκει τι είναι δικαιοσύνη και τι σεβασμός. 
Απ᾽ την άλλη, η εκπαίδευση επιτελεί το ρόλο του μορφωτικού αγαθού μέσω του οποίου αποκτάς γνώσεις, που με τη σειρά τους θ᾽ αποτελέσουν εφόδιο για ένα καλό βιοτικό επίπεδο.

Στις μέρες μας, εν αντιθέσει με τα παλαιότερα χρόνια, υπάρχει τέτοια πληθώρα εκπαιδευτικών μέσων και πτυχίων που φτάνουν να γεμίσεις έναν τοίχο. Στην ουσία, όμως, οι άνθρωποι είναι απαίδευτοι. Οι παλιότεροι μπορεί να μην είχαν τη δυνατότητα να μορφωθούν, όμως, είχαν ιδιαίτερα αυξημένη την αίσθηση δικαίου. 

Τώρα γιατί εμείς χάσαμε την ουσία, είναι απορίας άξιο. Προσποιούμαστε πώς γνωρίζουμε τα πάντα κι εκφράζουμε τη γνώμη μας επί παντός επιστητού. Μπορεί να μάθαμε να μιλάμε πολλές και διαφορετικές γλώσσες αλλά δε μιλάμε την κυριότερη: αυτή της πεπαιδευμένης αντίληψης.
Παιδεία: ένας τόσο ηχητικά εύκολος, μα τόσο δυσπρόσιτος στην πράξη όρος. Κανένας απ᾽ τους φιλοσόφους δεν όρισε τον όρο «εκπαίδευση» παρά μόνο τον όρο της παιδείας και ποτέ δεν έκανε το λάθος να τους ταυτίσει. Ίσως γιατί ήξεραν ποιο απ᾽ τα δυο είναι ο θεμέλιος λίθος μιας υγιούς προσωπικότητας και κοινωνίας. 

Εκπαίδευση χωρίς Παιδεία μοιάζει με δέντρο χωρίς κορμό. Θα συναντήσεις πολλούς ανθρώπους με πτυχία, μα με παιδεία λίγους. 

Κι ας πιστεύουν λανθασμένα πως το ένα επιφέρει το άλλο.

Αν υπήρχε ουσιαστική Παιδεία θα υπήρχε σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή. Θα υπήρχε δικαιοσύνη. Ο κόσμος θα έβλεπε όμορφες και άσπρες μέρες. Οι μαύρες  μέρες που ζούμε είναι προϊόν της εκπαίδευσης που χρησιμοποιείται απ᾽ τους μεγάλους για να χειραγωγήσουν τους λαούς. Το χέρι του ανθρώπου που έχει γαλουχηθεί με τα ιδανικά της παιδείας δεν οπλίζεται ποτέ για να επιτεθεί. Ο άνθρωπος ο πεπαιδευμένος δίνει αξία στην ανθρώπινη ζωή, την τιμά, τη σέβεται και την υπερασπίζεται.

Σίγουρα η εκπαίδευση είναι ζωτικής σημασίας. Χωρίς αυτήν ο πολιτισμός μας δε θα είχε κάνει άλματα. Το πρόβλημα δεν είναι η εκπαίδευση ως μορφωτικό αγαθό, αλλά η έλλειψη της ουσιαστικής παιδείας ως βάση για να στηριχθεί και να ευοδώσει. Κανένα βιβλίο και δε θα στη διδάξει. 

Η οικογένεια σου κι η ίδια η ζωή θα στη μάθουν, αρκεί να έχεις τα μάτια και τα αυτιά ανοιχτά να αφουγκραστείς τα γεγονότα γύρω σου. Δυστυχώς στους τέσσερις μουντούς τοίχους του σχολείου η κριτική σκέψη αντικαθίσταται απ᾽ την παπαγαλία. Τα παιδιά μαθαίνουν για τις ιδέες της παιδείας χωρίς να μπορούν να τις αντιληφθούν πρακτικά.

Μα πώς θα μάθουμε να φερόμαστε σαν κοινωνικά όντα όταν μεγαλώνουμε σ᾽ ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δε σέβεται τη διαφορετικότητα και προάγει ως την παπαγαλία αντί της κριτικής σκέψης; 

Δεν ξέρω για εσάς, πάντως οραματίζομαι μια κοινωνία ανθρώπων για ανθρώπους. Μια κοινωνία που χαμογελά συχνότερα, που είναι αισιόδοξη και που δε λειτουργεί τυχοδιωκτικά για άτυπα χαρτιά πιστοποίησης ικανοτήτων. Οφείλουμε να πλάσουμε έναν κόσμο ανθρωποκεντρικής συνείδησης κι όχι τεχνογνωσίας. Μια πραγματικότητα που δε θα φοβίζει τις νέες γενιές που θα ακολουθήσουν. Που θα τους μάθει να συνυπάρχουν αρμονικά και με σεβασμό προς τον συνάνθρωπο.

Η Παιδεία είναι σαν τον αέρα: Μόλις βρει μια μικρή χαραματιά στην ψυχή μας, ορμάει μέσα γυρεύοντας να γεμίσει το κενό που συνάντησε. Αρκεί να το πιστέψουμε!

Ευαγγελία Τζιάκα – www.ilov.gr

Φράσεις που δεν πρέπει να λέμε ποτέ μπροστά στο παιδί μας (ούτε για πλάκα)

🌼Καλύτερα να μην σκεφτόμαστε έτσι, 

για να μην τις λέμε γενικώς🌼

Κάποιες φορές οι διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής, θρησκείας ή εξωτερικής εμφάνισης καμουφλάρονται πίσω από κλισέ φράσεις που ακόμα και αν χρησιμοποιούμε σε μορφή αστείου, ακόμα και αν δείχνουν αθώες, αναπαράγουν επικίνδυνα στερεότυπα. 

Αν θέλουμε λοιπόν τα παιδιά μας να κάνουν, μικρά έστω, βήματα προόδου προς τον σεβασμό και την αποδοχή όλων των ανθρώπων (και των ζώων), ας προσπαθήσουμε να φιλτράρουμε τις ατάκες που συχνά ξεστομίζουμε αβασάνιστα, τις τόσο ανθεκτικές στο πέρασμα του χρόνου που μοιάζουν σαν να έχουν περάσει στο DNA μας.

«Τα ΄θελε και τα ‘παθε»: 

Δυστυχώς έχω ακούσει αυτή τη φράση ακόμα και για εξόφθαλμα ακραίες καταστάσεις, όπως για την επίθεση σε βιτριόλι. 

Ακόμα και αν φέρουμε κάποια ευθύνη για πολλά από τα δεινά μας, μια εναλλακτική λύση αντί να γινόμαστε ανελέητοι δικαστές -ένας ρόλος που υιοθετούμε εύκολα, ιδιαίτερα μέσα στην οχλοβοή των social media- είναι να αντιμετωπίσουμε με κατανόηση και συμπόνοια το θύμα μιας κατάστασης.

«Τι δουλειά έχει μαζί του η πιτσιρίκα;»: 

Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν διέπονται από απόλυτους νόμους και η διαφορά ηλικίας δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει την ποιότητά τους, ειδικά αν πίσω από μια φράση υπάρχουν υπονοούμενα του τύπου «πήγε μαζί του για τα λεφτά» ή «ένας νεότερος άντρας δεν μπορεί να αγαπήσει μια μεγαλύτερη γυναίκα».

«Πώς είναι έτσι!»: 

Εδώ μπορούμε να βάλουμε οτιδήποτε έχει να κάνει με την εμφάνιση ενός ανθρώπου, όπως τα κιλά, το ύψος ή τη μύτη του. Θα ήθελα ο γιος μου να μην κρίνει κανέναν από την εικόνα του και κυρίως να μην κάνει νταηλίκια, υποτιμώντας και χλευάζοντας κάποιον για τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά.

«Θα μείνεις στο ράφι / γεροντοκόρη»: 

Το γεγονός ότι κάποιος άνθρωπος, άντρας ή γυναίκα, δεν έχει σύντροφο, είτε από επιλογή είτε όχι, δεν καθορίζει ούτε την ικανοποίησή του από τη ζωή ούτε τον χαρακτήρα του.

«Τα αγόρια δεν κλαίνε»: 

Κι όμως, έχω ακούσει να λένε πολλές φορές στο γιο μου αυτή τη φράση, που κρύβει την επικίνδυνη ιδέα πως τα αγόρια οφείλουν να καταπιέζουν τα συναισθήματά τους. 

Δεν υπάρχει τίποτα πιο υγιές από ένα παιδί ανεξαρτήτως φύλου που εξωτερικεύεται χωρίς να φοβηθεί μήπως φανεί ευάλωτο.

«Ο γέρος τα έχει χαμένα»: 

Όσο δύσκολο κι αν είναι, σε μια κουλτούρα όπου η νεότητα θεωρείται υπέρτατο αγαθό και η τρίτη ηλικία έχει πάψει να ταυτίζεται με τη σοφία της εμπειρίας, οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τους μεγαλύτερους με τον σεβασμό που τους αξίζει.

«Τράβα πλύνε κανένα πιάτο»: 

Αυτή η φράση κρύβει δύο στερεότυπα: Από τη μία, ότι μια γυναίκα δεν είναι ικανή να οδηγήσει/να υποστηρίξει ένα λογικό επιχείρημα/να εργαστεί/να κυβερνήσει, από την άλλη ότι το πλύσιμο των πιάτων είναι γυναικεία εργασία.

«Τι περίμενε ότι θα συμβεί, αφού έμπλεξε με Αλβανό/Πακιστανό/Ρουμάνο»: 

Γενικά οποιαδήποτε φράση χρησιμοποιεί την εθνικότητα ενός ανθρώπου σαν εξήγηση του χαρακτήρα του αναπαράγει το ρατσιστικό στερεότυπο ότι κάθε αλλοδαπός είναι εξ ορισμού «σκάρτος» ή «απατεώνας».

«Πώς κάνεις έτσι για ένα ζώο»: 

Ίσως μάς έχει τύχει να χάσουμε κάποιο κατοικίδιο ζώο και να μην μπορούμε να μοιραστούμε με κανέναν το πένθος μας, από φόβο ότι θα μας χαρακτηρίσουν «υπερβολικούς», «εκκεντρικούς», ακόμα και «τρελούς». 

Προσπαθώ λοιπόν να διδάξω στο γιο μου ότι τα τετράποδα μπορεί άνετα να είναι μέλη της οικογένειάς μας και πως δεν πρέπει να υποτιμούμε ποτέ την αγάπη που αισθάνεται κάποιος για το σκυλάκι ή το γατάκι του – ή τον πόνο του που το έχασε.

Γωγώ Καρκάνη

περισσότερα εδώ: boommag
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι