Γιάννης Ρίτσος: «Μεγάλη φτώχεια πλάκωσε, παιδί μου»

Μεγάλη φτώχεια πλάκωσε, παιδί μου,
και το ψωμί το τρώμε με το δράμι.

Πέθανε η κόρη εψές του μπάρμπα Τίμου
-δεκάξι χρονών, σαν το κρύο νερό-

κ’ η σεμνούλα η Πηνιώ του μπάρμπα Τσάμη
την κακιά στράτα πήρε από καιρό.

«Φτωχοί», Pablo Picasso 

Η φτώχεια τους ανθρώπους έχει αγριέψει.

Προχτές τη Δημαρχία είχαν κυκλώσει

μάνες, παιδιά, που η πείνα τα ‘χει ρέψει,

κι άλλος ψωμί ζητούσε, άλλος δουλειά,

μ’ αντίς ψωμί- σαν πήρε να σουρουπώσει
-με το ξύλο τους διώξαν τα σκυλιά.

Τα μάτια τους παράξενα σπιθίζαν,
κ’ είχαν σφιχτά τα χείλη. Ακολουθούσα

και γω μαζί, και την καρδιά μου αγγίζαν
τα λόγια τους σα γνώριμη λαλιά,

και πόθησα, δεν ξέρω πώς, να κλειούσα
όλους μ’ ίδια στοργή στην αγκαλιά.

Λες κ’ ήτανε παιδιά μου σαν και σένα
και γω ήμουνα γι αυτούς  καλή μητέρα,

κ’ είχα τα μάτια, γιε μου δακρυσμένα
σαν από λύπη, σαν από χαρά,

κ’ ήμουνα νέο πουλί που στον αγέρα
δοκίμαζα πρωτάνοιχτα φτερά.

Γιάννης Ρίτσος, Ποιήματα, τ. 1ος

Posted in: Επικαιρότητα

Φρούτα-λαχανικά: Άπλυτα και σε σακούλα στο ψυγείο

Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα  
Πόσες φορές έχετε ανακαλύψει πως τα φρούτα ή τα λαχανικά που βάλατε στο ψυγείο χάλασαν πριν προλάβετε να τα φάτε; Αιτία δεν είναι κατ’ ανάγκην η αφηρημάδα σας: υπάρχουν μερικές λεπτομέρειες που μπορεί να μειώσουν δραστικά την διάρκεια ζωής τους.

Να θυμάστε επίσης πως το πλύσιμο πριν τα βάλετε στο ψυγείο, 
δεν τους κάνει απαραιτήτως καλό.

Όσον αφορά την φύλαξη, από την στιγμή της αγοράς έως την κατανάλωσή τους, να έχετε το νου σας τα εξής:
στο πράσινο χαμομηλάκι

Μια δασκάλα, μια μεγάλη αγκαλιά!

Καλησπέρα!!!

Φθινοπωρινή, βροχερή και συνάμα μελαγχολική η Κυριακή σήμερα και προφανώς μας υπόσχεται ότι έπονται κι άλλες πολλές τέτοιες συννεφιασμένες Κυριακές!!!! Φθινόπωρο για τα καλά λοιπόν και τα πρωτοβρόχια πιστά στο ραντεβού τους, ανοίγουν τις μεγάλες πόρτες των σχολείων και καλωσορίζουν τα μαθητούδια που επιστρέφουν στα θρανία τους γεμάτα όρεξη για καινούρια γνώση και νέες περιπέτειες!!!! 

Το κουδούνι χτύπησε ήδη από την προηγούμενη Τρίτη, η αυλή γέμισε χαρούμενες φωνές και η τάξη φώτισε από ξένοιαστα χαμόγελα. Χαμόγελα από εκείνα που σαν τα κοιτάς νιώθεις την ψυχή σου γεμάτη και η καρδιά σου πλημμυρίζει από αισιοδοξία για το μέλλον!!!

Τη μεγαλύτερη χαρά όμως, όπως και να το κάνουμε μας τη δίνουν τα μικρά και τρις χαριτωμένα πρωτάκια. Αφήνουν την αγκαλίτσα της μανούλας και με την 2 φορές μεγαλύτερη από το δικό τους μέγεθος τσάντα τους τρέχουν με λαχτάρα να ακούσουν το πρώτο κουδούνι της ζωής τους, να κάτσουν στα μεγάλα θρανία του μεγάλου σχολείου και παίξουν στη μεγάλη αυλή με τα μεγάλα παιδιά!!! Μια νέα πραγματικότητα ξεκινάει γι' αυτά τα μικρά μαθητούδια, το φανταστικό ταξίδι τους στη γνώση έχει ξεκινήσει και είναι πολλά υποσχόμενο!!!  
Εμείς δεν μένει παρά να τους ευχηθούμε  «Καλή Σχολική Χρονιά» και καλό ταξίδι στον κόσμο του μέλλοντος που σημαίνει στον κόσμο των γραμμάτων και της γνώσης!!!

Ευχές για καλή σχολική χρονιά πρέπει να δώσουμε και σε όλες/όλους τις δασκάλες /τους δασκάλους που δεν λυγίζουν μπροστά στα τέρατα των καιρών! Αντιθέτως υψώνουν ακόμα πιο ψηλά το ανάστημα τους και αγωνίζονται για τους μαθητές τους και το μέλλον της χώρας μας!!!

Άξιο παράδειγμα προς μίμηση...

Αυτή τη φωτογραφία την βρήκα στο παλιό σχολείο της Καστανούσσας Σερρών που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο! Συγκινήθηκα πολύ κοιτάζοντάς την! Μία δασκάλα, με μεγάλη αγκαλιά που χωρούσε 15 ψυχούλες και τις βοηθούσε να ξεχάσουν τα δικά τους "τέρατα" που λάμβαναν χώρα την εποχή εκείνη στην Ελλαδίτσα μας!!!

Να έχετε όλοι μια όμορφη φθινοπωρινή εβδομάδα!!!

Αναρτήθηκε από Kiki Πηγή Creative Moments

Under Creative Commons License: Attribution

«Πουλάω κάποια πράγματα για να βοηθήσω την οικογένειά μου»

Είναι άλλο να γράφεις για τους άστεγους κι άλλο να τους βλέπεις, είναι άλλο να γράφεις για τις επιπτώσεις τις κρίσης κι άλλο να τις βλέπεις ολοζώντανα μπροστά σου, μέσα από παιδιά.
.

Γιατί άλλοι πωλούν μικροπράγματα για να ζήσουν  και άλλοι  τις ζωές, τα όνειρα  και τα δικαιώματα κάποιων άλλων

Της Ελευθερίας Μακρυγένη

Απόγευμα Δευτέρας στην Πάτρα. Οι δημοσιογράφοι έχουμε απεργία κι εκμεταλλεύομαι τον χρόνο για μια βόλτα. Στάση για «χαιρετούρες» σε εστιατόριο της Ηρώων Πολυτεχνείου. 
Δεν περνάνε λίγα λεπτά και στον χώρο μπαίνει ένα συμπαθητικό αγόρι, που προσδιορίζοντας την ηλικία του με τις τάξεις του σχολείου, συγκαταλέγεται στις τελευταίες του Δημοτικού.
Κρατά μια σχολική τσάντα. Δειλά μπαίνει στο χώρο, χαιρετά και με σιγανή φωνή λέει: «Πουλάω κάποια πράγματα για να βοηθήσω την οικογένειά μου». Παύση αμηχανίας από όλους. Είναι άλλο να γράφεις για τους άστεγους κι άλλο να τους βλέπεις, είναι άλλο να γράφεις για τις επιπτώσεις τις κρίσης κι άλλο να τις βλέπεις ολοζώντανα μπροστά σου, μέσα από παιδιά.  
Είναι άλλο να είσαι ενήλικας και να προσπαθείς να επιβιώσεις και άλλο να είσαι 9 – 10 ετών και να κάνεις το ίδιο…
Η τσάντα του δεν είχε ούτε βιβλία, ούτε τετράδια, ούτε, μολύβια. Αντιθέτως είχαν αντικατασταθεί από στυλό, αρωματικά χώρου, μπαταρίες και άλλα…
Αν και δεν έχει καμιά σημασία, το παιδί δεν προέρχεται από  οικογένεια ρομά ή άλλων μειονοτήτων. Ένα παιδί από χωριό της Δυτικής Αχαΐας είναι, που όπως είπε, ειδοποίησε τη δασκάλα του ότι για λίγες μέρες δεν μπορούσε να πάει στο σχολείο. 
Ήρθε με την οικογένειά του στην Πάτρα, είπε, για να πουλήσουν κάποια πράγματα και θα επιστρέψει ξανά στο χωριό και στην τάξη του.
Γιατί άλλοι πωλούν μικροπράγματα για να ζήσουν  και άλλοι  τις ζωές, τα όνειρα  και τα δικαιώματα κάποιων άλλων…

Η προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού στην Ελλάδα, στην περίοδο της κρίσης

O Συνήγορος του Πολίτη διοργανώνει εκδήλωση στις 27 Σεπτεμβρίου 2012, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων (Αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης», Ακαδημίας 50), με θέμα:
«Η προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού στην Ελλάδα, στην περίοδο της κρίσης». 

Η εκδήλωση αποτελεί αφορμή επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων σχετικά με την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού στην Ελλάδα.
 
Περισσότερα στο δελτίο τύπου  DT_24.9_synigoros