Έκλεισαν μια όαση για τα παιδιά

«Χαμένα και τα παιδιά»

Η μαύρη νηπιαγωγός της Σερίφου μιλάει για το κλείσιμο του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης

«Μακάρι να είχα αρκετά χρήματα για να μπορούσα να κρατήσω ανοιχτό το Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών στη Σέριφο. Τα χρόνια που δούλεψα εκεί, παιδιά και γονείς με εμπιστεύτηκαν, με αγάπησαν, χωρίς βέβαια να είναι η διαφορετικότητά μου εμπόδιο. Τώρα όλα αυτά θα είναι παρελθόν, αφού η μόνη διέξοδος για τα παιδιά του νησιού κλείνει».

Για τη Ρεγκάτ Γκέμπρου, η Ελλάδα υπήρξε καταφύγιο, αφού σε μικρή ηλικία τη δεκαετία του ΄80 μαζί με την οικογένειά της άφησε πίσω τον πόλεμο στην πατρίδα τους, την Ερυθραία. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε νηπιαγωγός, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία. Αν και τα δύο αδέρφια της αποφάσισαν να φύγουν από την Ελλάδα και να εγκατασταθούν μόνιμα στην

«ΔΕΝ ΜΕ ΕΚΡΙΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΩΜΑ»
«Στη Σέριφο με έκριναν από τη δουλειά μου και το πάθος μου γι΄ αυτήν και όχι από το χρώμα του δέρματός μου» λέει η Ρεγκάτ

Αμερική, εκείνη επέμεινε... ελληνικά. «Μου αρέσει εδώ και δεν σκέφτηκα να φύγω ή να ακολουθήσω τα αδέρφια μου. Η Ελλάδα είναι η δική μου επιλογή».

Όταν πριν από περίπου τέσσερα χρόνια παρουσιάστηκε η ευκαιρία να εργασθεί ως παιδαγωγός σε κέντρο δημιουργικής απασχόλησης, δεν το πολυσκέφτηκε. «Άλλωστελέει- μέχρι το 2006 που ήθελα να δώσω τις εξετάσεις στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, μεσολαβούσαν δύο χρόνια, χρονικό διάστημα στο οποίο θα έκανα κάτι που μου άρεσε και είχα σπουδάσει». Η θέση της διευθύντριας σε κέντρο δημιουργικής απασχόλησης άνοιξε τον Ιανουάριο του 2004 στη Σέριφο. «Δεν είμαι άνθρωπος που ενθουσιάζεται με τα μεγάλα αστικά κέντρα. Ωστόσο, η ζωή σε ένα νησί και μάλιστα τον χειμώνα είναι δύσκολη. Το θετικό είναι ότι βρίσκεσαι κοντά στη φύση και έχεις χρόνο να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και δραστηριότητες, όπως το ψάρεμα ή η ορειβασία». Όσο για το αν η διαφορετικότητά της επηρέασε τη δουλειά της στο νησί, η Ρεγκάτ απαντά: «Στη Σέριφο η κοινωνία είναι μικρή. Στην αρχή είναι λογικό να σε βλέπουν σαν κάτι το διαφορετικό. Τις πρώτες μέρες παιδιά και μεγάλοι με ρωτούσαν από πού είμαι, τι κάνω εδώ. Όλες αυτές οι ερωτήσεις σταμάτησαν γρήγορα, και με έκριναν από τη δουλειά μου και το πάθος μου γι΄ αυτήν, και όχι από το χρώμα του δέρματος».

Το Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) στη Σέριφο, με τετραμελές προσωπικό, ξεκίνησε να λειτουργεί υπό την εποπτεία της Εταιρείας Κοινωνικής Μέριμνας, με έδρα τη Σίφνο. Παρ΄ όλο που δεχόταν 28 παιδιά, ηλικίας 6- 12 ετών, τις απογευματινές ώρες τα προγράμματα τα παρακολουθούσαν περισσότερα παιδιά χωρίς αυστηρό περιορισμό ηλικίας. «Παράλληλα, τα καλοκαίρια δεχόμασταν 25- 30 παιδιά επιπλέον από οικογένειες που παραθέριζαν στο νησί», λέει η Ρεγκάτ. Μουσική, εικαστικά αλλά και περιβαλλοντικά παιχνίδια ήταν μερικές από τις δραστηριότητες στο κέντρο.

Το μπαλάκι στους δήμους
Από τις 31 Αυγούστου όμως για τη Ρεγκάτ το Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών είναι πια παρελθόν, καθώς έληξε η σύμβαση εργασίας της. Όμως, και το ίδιο κινδυνεύει να βάλει λουκέτο αφού η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση σταμάτησε και ενώ το κράτος θα έπρεπε να αναλάβει εξ ολοκλήρου το κόστος- όπως λέει ο κ Ανδρέας Μπαμπούνης, πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Σίφνου και υπεύθυνος των προγραμμάτων της Εταιρείας Κοινωνικής Μέριμνας- «έριξε το μπαλάκι στους δήμους. Μέχρι τώρα το κόστος λειτουργίας των ΚΔΑΠ αναλάμβανε κατά 65% η Ευρωπαϊκή Ένωση και κατά 35% το κράτος». Αυτό, όπως λέει, έχει ως αποτέλεσμα αρκετοί δήμοι να μην μπορούν να επωμιστούν το κόστος για τη συνέχιση της λειτουργίας τους. «Ο αριθμός των παιδιών που φέτος θα παρακολουθήσουν τα προγράμματα είναι μόλις δύο... Το κόστος λειτουργίας του ανέρχεται σε 70.000 ευρώ ετησίως, έξοδα που ο δήμος δεν μπορεί να καλύψει», υποστηρίζει η δήμαρχος Σερίφου κ. Αγγελική Συνοδινού.
«Είναι κρίμα, γιατί αυτό το κέντρο ήταν η μόνη διέξοδος για τα παιδιά του νησιού: εκδρομές, παιχνίδια και γενικότερη δημιουργική απασχόληση στον ελεύθερο χρόνο. Χωρίς αυτό, θα κλειστούν στο σπίτι συντροφιά με την τηλεόραση και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια», προσθέτει η πρώην διευθύντρια του κέντρου Ρεγκάτ Γκέμπρου.

Βάζουν λουκέτο πολλά

Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Εύη Σαλτού
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008
Εφημ: Τα Νέα

tanea.gr

Θερμόμετρο υδραργύρου: ΑΠΛΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΖΗΤΗΜΑ

Με αφορμή περιστατικό που συνέβη αυτές τις μέρες, ενημερωθήκαμε από πολλούς σχετικούς με το ζήτημα φορείς (του Γενικού Χημείου του Κράτους συμπεριλαμβανομένου) για τα εξής: 

Όλοι σπίτι έχουμε ένα κοινό θερμόμετρο υδραργύρου - η χρήση του οποίου απαγορεύθηκε, ευτυχώς, από την 1/1/2011 με οδηγία της Ε.Ε. 

Όλοι κάποια στιγμή έχουμε σπάσει ένα τέτοιο θερμόμετρο.

Και τι κάναμε: Μαζέψαμε τις ασημένιες «μπιλίτσες» με τα χεράκια μας ή - ακόμα χειρότερα; - με την ηλεκτρική σκούπα και τις πετάξαμε στα σκουπίδια ή στη λεκάνη της τουαλέτας κ.λ.π.

Μόνο που τότε ίσως δεν ξέραμε ότι ο υδράργυρος, είναι το πιο επιβλαβές βαρύ μέταλλο (θυμάστε σχολείο, Χημεία;), η κατάποση, ή ακόμα χειρότερα, η εισπνοή του οποίου (ΝΑΙ ΟΙ ΜΠΙΛΙΤΣΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΞΑΤΜΙΖΟΝΤΑΙ και είναι χειρότερο να τις εισπνεύσεις από το να τις καταπιείς !!!) δύναται να επιφέρει από πρόσκαιρες παρενέργειες (πονοκέφαλο, απώλεια συνείδησης κ.λ.π.) έως μόνιμες καρδιαγγειακές και νεφρικές βλάβες. 

Ακόμα ακόμα, μπορεί να δημιουργήσει χρωμοσωματικές ανωμαλίες που οδηγούν σε μογγολισμό!!!

Συνεπώς, μόλις δούμε τις γλυκούλες ασημί μπαλλίτσες:
* Ανοίγουμε τα παράθυρα, για να αερίζεται καλά ο χώρος
* Απομακρύνουμε παιδί ή ζώο.
* Φοράμε τα γάντια μας (όχι τα μάλλινα του χιονιού, της κουζίνας εννοώ)
* Με ένα κομμάτι χαρτί συγκεντώνουμε τα σώματα του υδραργύρου, τα οποία λόγω σχήματος και βάρους εκτοξεύονται μακριά. Προς θεού, δε χρησιμοποιούμε ηλεκτρική σκούπα ή σκουπάκια!!!
* Τα βάζουμε σε τρεις πλαστικές σακούλες που τις κλείνουμε όσο πιο ερμητικά γίνεται και τα βγάζουμε στο μπαλκόνι.
* Τα απορρίπτουμε, όχι φυσικά στα σκουπίδια, αλλά σε σταθμούς συγκέντρωσης τοξικών αποβλήτων. Οι περισσότεροι δήμοι έχουν τέτοιους πια.
* Προμηθευόμαστε από το φαρμακείο ένα ηλεκτρονικό θερμόμετρο. Μην ακούσω από κανέναν ότι δεν το εμπιστεύεται γιατί δεν είναι ακριβείας. Δεν θα πάθουμε τίποτα εάν μας δείξει 0,1 βαθμό C απόκλιση.

Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τις οικολογικές λάμπες φωτισμού με τις οποίες μας ενθαρρύνουν όλοι -και ορθώς πράττουν - να αντικαταστήσουμε τις απλές λάμπες. Έχουν υδράργυρο!!!! 

Σε μικρότερη ποσότητα /ανά λαμπτήρα σε σχέση με το θερμόμετρο, αλλά εάν σκεφτείτε πόσες αριθμητικά χρησιμοποιούμε το χρόνο...

Έχετε ακούσει ποτέ ότι δεν πρέπει να τις πετάτε μόλις καούν, αλλά πρέπει να τις συγκεντρώνετε και να τις απορρίπτετε σε ειδικούς για το σκοπό αυτό συλλέκτες; 

Εγώ αυτό που κάνω είναι να τις συγκεντρώνω σε μια σακούλα, να τις φυλάω κάπου που δεν κινδυνεύουν να σπάσουν και μια φορά στο τόσο να τις πηγαίνω στο IKEA, που έχει σταθμό συγκέντρωσης για αυτές.

Σας παρακαλώ προωθήστε το μήνυμα όπου μπορείτε, να ενημερωθεί ο κόσμος, μιας κι αυτοί που πρέπει να τον ενημερώσουν κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου...

Περί πλεονεξίας — Το μήνυμα της ημέρας

Δε μαζεύω περισσότερα για να δώσω.

Μοιράζομαι όσα έχω.

Νικόλαος, Μητροπολίτης Μεσογαίας

(αποδέκτες του μηνύματος όλοι οι πλεονέκτες)