«Το παλτό» - The Coat: A Story of Charity

«Το παλτό» είναι μια αληθινή ιστορία από την παιδική ηλικία του Προέδρου Heber J. Grant  που απεικονίζει ένα νεαρό αγόρι που δίνει το παλτό του σε άλλο παιδί που το έχει ανάγκη.

Τα Παιδιά μαθαίνουν την Ανθρωπιά από τους Γονείς τους... 

inewsgr

Keanu Reeves: «Επιλέγω το μονοπάτι μου», "I choose my path"

«Δεν μπορώ να είμαι κομμάτι ενός κόσμου όπου οι άντρες ντύνουν τις γυναίκες τους σαν πόρνες, επιδεικνύοντας οτιδήποτε θα έπρεπε να είναι πολύτιμο για αυτούς. 

Σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει η έννοια της τιμής και της αξιοπρέπειας, και όπου κάποιος δεν μπορεί να βασιστεί σε αυτές, όταν λέει "υπόσχομαι".

Όπου οι γυναίκες δεν θέλουν παιδιά και οι άντρες δεν θέλουν οικογένεια.
Όπου τα κορόιδα πιστεύουν ότι είναι επιτυχημένα πίσω από το τιμόνι των αυτοκινήτων των πατεράδων τους, και όπου ένας αδύναμος πατέρας προσπαθεί να σας αποδείξει ότι είστε ένα τίποτα.
Όπου οι άνθρωποι αναληθώς δηλώνουν ότι πιστεύουν στον Θεό, με ένα ποτήρι αλκοόλ στα χέρια τους και την έλλειψη κάθε κατανόησης για την θρησκεία τους.
Όπου η έννοια της ζήλιας θεωρείται ντροπιαστική και η ευπρέπεια μειονέκτημα.
Όπου οι άνθρωποι ξέχασαν την αγάπη και απλά ψάχνουν για τον καλύτερο σύντροφο.
Όπου οι άνθρωποι επιδιορθώνουν κάθε θόρυβο στο αυτοκίνητό τους κάνοντας οικονομία σε χρήματα και χρόνο. Μοιάζουν τόσο φτωχοί που μπορούν να κρυφτούν μόνο πίσω από ένα ακριβό αμάξι.
Όπου τα αγόρια σπαταλάνε τα χρήματα των γονιών τους στα κλαμπ, πιθηκίζοντας πρωτόγονους ήχους και τα κορίτσια τους ερωτεύονται γι' αυτό.
Όπου οι άντρες και οι γυναίκες δεν είναι εδώ και καιρό αναγνωρίσιμοι και όλο αυτό ονομάζεται ελευθερία επιλογής, αλλά αυτοί που επιλέγουν ένα διαφορετικό μονοπάτι είναι στιγματισμένοι ως καθυστερημένοι δεσπότες.

Επιλέγω το μονοπάτι μου, αλλά είναι κρίμα που δεν βρήκα παρόμοια κατανόηση στους ανθρώπους εκείνους που ευχόμουν να την βρω περισσότερο»
--------------------
"I cannot be part of a world where men dress their wives as prostitutes by showing everything that should be cherished. 

Where there is no concept of honor and dignity, and one can only rely on those when they say “I promise” . 

Where women do not want children, and men don’t want a family. 

Where the suckers believe themselves to be successful behind the wheel of their father's cars, and a father who has a little bit of power is trying to prove to you that you’re a nobody. 

Where people falsely declare that they believe in God with a shot of alcohol in their hand, and the lack of any understanding of their religion. 

Where the concept of jealousy is considered shameful, and modesty is a disadvantage. 

Where people forgot about love, but are simply looking for the best partner. 

Where people repair every rustle of their car, not sparing any money or time, and themselves, they look so poor that only an expensive car can hide it. 

Where the boys waste their parents money in nightclubs, aping under the primitive sounds, and girls fall in love with them for this. 

Where men and women are no longer identifiable and where all this together is called freedom of choice, but for those who choose a different path-get branded as retarded despots. 

I choose my path, but it’s a pity that I did not find similar understanding in the people among whom I wished to find it most of all"

Keanu Reeves 

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

29 Νοεμβρίου: Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό (!!)

Οι υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου είναι 

οι Διεθνείς Ημέρες Γεωπολιτικής Υποκρισίας

Η Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό "γιορτάζεται" κάθε χρόνο στις 29 Νοεμβρίου, σύμφωνα με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που ελήφθη το 1977, με σκοπό να κάνει γνωστό στο διεθνές κοινό το παλαιστινιακό πρόβλημα.

Η επιλογή της 29ης Νοεμβρίου δεν είναι τυχαία. Την ημερομηνία αυτή του 1947 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση 181, η οποία προέβλεπε τη δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών στην περιοχή της Παλαιστίνης, ενός «Εβραϊκού» κι ενός «Αραβικού», με κοινή πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, η οποία θα υπέκειτο σε ειδικό καθεστώς.

Η απόφαση ελήφθη με 33 θετικές ψήφους (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Γαλλία, Καναδάς Βραζιλία, Βολιβία, Κόστα Ρίκα, Δομινικανή Δημοκρατία, Ισημερινός, Γουατεμάλα, Αϊτή, Νικαράγουα, Παναμάς, Παραγουάη, Περού, Ουρουγουάη, Βενεζουέλα, Βέλγιο, Δανία, Ισλανδία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία, ΣΣΔ Λευκορωσίας, ΣΣΔ Ουκρανίας, Λιβερία, Νότιος Αφρική, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Φιλιππίνες), έναντι 13 αρνητικών (Ελλάδα, Τουρκία, Ινδία, Αφγανιστάν, Ιράν, Ιράκ, Λίβανος, Πακιστάν, Σαουδική Αραβία, Συρία, Υεμένη, Αίγυπτος, Κούβα). Δέκα χώρες απείχαν από την ψηφοφορία (Μεγάλη Βρετανία, Γιουγκοσλαβία, Κίνα, Αργεντινή, Χιλή, Κολομβία, Ελ Σαλβαδόρ, Ονδούρα, Μεξικό, Αιθιοπία) και μία απουσίαζε (Ταϊλάνδη). 

Η αρνητική ψήφος της χώρας μας, που ισοδυναμούσε με την παραδοχή ενός μοναδικού αραβικού κράτους στην περιοχή της Παλαιστίνης, σχετιζόταν με την ύπαρξη της μεγάλης ελληνικής παροικίας στην Αίγυπτο.

Οι Ισραηλίτες αποδέχθηκαν την απόφαση του ΟΗΕ, ενώ οι Παλαιστίνιοι την απέρριψαν, έχοντας με το μέρος τους την πληθυσμιακή υπεροχή (65%-35%) και την υποστήριξη των αραβικών κρατών. Από τα δύο κράτη που προέβλεπε η απόφαση 181 του ΟΗΕ, μόνο το Ισραήλ υφίσταται σήμερα.

Οι Παλαιστίνιοι, που αριθμούν γύρω στα 8 εκατομμύρια ψυχές, μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισαν να κάνουν τα πρώτα βήματα -μετ’ εμποδίων είναι η αλήθεια- για τη δημιουργία του δικού τους κράτους. Πολλοί, όμως, Παλαιστίνιοι ζουν ακόμη σε εδάφη που κατέχουν οι Ισραηλινοί, συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούτ Αμπάς, σε δηλώσεις του το 2011 παραδέχθηκε ότι η απόρριψη της απόφασης του ΟΗΕ το 1947 εκ μέρους των Αράβων ήταν λανθασμένη.

Στις 29 Νοεμβρίου 2012, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με την απόφαση 67/19 ενέκρινε την αναβάθμιση της Παλαιστινιακής Αρχής σε κράτος με ιδιότητα του παρατηρητή, μία πολιτική, διπλωματική, αλλά και συμβολική νίκη, που θα δώσει στους Παλαιστίνιους φωνή στη διεθνή κοινότητα. Υπέρ του αιτήματος τάχτηκαν 138 χώρες (μεταξύ τους η Ελλάδα και η Κύπρος), 9 ψήφισαν κατά, 41 χώρες απείχαν και 5 απουσίαζαν.

© SanSimera.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι