http://mariatweety.blogspot.com
ENA Αξιαγάπητο BLOG ενός 24χρονου κοριτσιού που μάλλον μας χρειάζεται δίπλα
της για να μπορεί να συνεχίσει να ελπίζει
PETROS
Άντε περάστε ΟΛΟΙ από εδώ:
http://mariatweety.blogspot.com
Να δώσετε την αγάπη σας
Monday, 17 September 2007
Στα θρανία χωράμε εμείς και οι άλλοι ... Οι μαθητές αποκηρύσσουν τον ρατσισμό.
Μήπως η συγκατοίκηση Ελλήνων και αλλοδαπών στα ίδια θρανία δεν είναι τόσο ομαλή όσο οι αρμόδιοι θέλουν να την παρουσιάζουν;
Ίδια απάντηση
Η «Κ» έδωσε τον λόγο στα ίδια τα παιδιά, για να λάβει απ' όλα περίπου την ίδια απάντηση -μια απάντηση που θα μπορούσε να γίνει και σλόγκαν:
Δυστυχώς υπάρχει
Παρακολουθώντας τα πρόσφατα γεγονότα της Εύβοιας, πάντως, στο μυαλό του επιβεβαιώθηκε ότι άλλο σχολείο και άλλο κοινωνία. «Δεν ξέρω τι έγινε πραγματικά, αλλά ένα είναι σίγουρο: εάν τα παιδιά που λέγεται ότι έκαναν αυτά τα πράγματα στο κορίτσι ήταν ξένα, τώρα όλοι θα είχαν πέσει να τα εκτελέσουν. Δυστυχώς, υπάρχει ρατσισμός. Οχι όμως στα παιδιά. Υπάρχει έξω στην κοινωνία».
Το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας συγκεντρώνει από τα μεγαλύτερα ποσοστά αλλοδαπών μαθητών στην Αθήνα. Εκεί φοιτά ο 17χρονος Ορέστης Λαζαρίδης. «Δεν θυμάμαι ποτέ κάποιος να έχει τσακωθεί γι' αυτό το θέμα, δεν πετάμε σπόντες, δεν μας ενδιαφέρει από πού είναι ο καθένας», σημειώνει στην «Κ». «Όλοι κάνουμε παρέα με όλους, είτε είναι Αλβανοί είτε Αφρικανοί είτε οτιδήποτε άλλο. Είμαστε φίλοι». Κατά τη γνώμη του, λοιπόν, δεν υπάρχει θέμα ρατσισμού; «Στο σχολείο δεν «παίζει» θέμα ρατσισμού», λέει, χρησιμοποιώντας τη χαρακτηριστική φρασεολογία της ηλικίας του.
Για να συμπληρώσει αμέσως: «Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ισχύει το ίδιο και όταν κλείνουν οι πόρτες του σχολείου. Υπάρχουν παιδιά που δεν συμπαθούν για παράδειγμα τους Αλβανούς, αλλά δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τους συμμαθητές τους που είναι από την Αλβανία».
Της Λίνας Γιάνναρου
πηγή: Εφημ Καθημερινή
Η «Κ» έδωσε τον λόγο στα ίδια τα παιδιά, για να λάβει απ' όλα περίπου την ίδια απάντηση -μια απάντηση που θα μπορούσε να γίνει και σλόγκαν:
«Ρατσισμός; Έξω από τα σχολεία».
Ο 16χρονος Δημήτρης Τριανταφύλλου, μαθητής Β΄ Λυκείου στο 28ο Λύκειο Παγκρατίου, έχει δέκα συμμαθητές που κατάγονται από την Αλβανία. «Οι σχέσεις μας είναι μια χαρά, όπως με όλους τους συμμαθητές μας. Μάλιστα έχουν δημιουργηθεί και πάρα πολλές στενές φιλίες μεταξύ Αλβανών και Ελλήνων, δεν υπάρχει κανένα θέμα», λέει στην «Κ».
Ο 16χρονος Δημήτρης Τριανταφύλλου, μαθητής Β΄ Λυκείου στο 28ο Λύκειο Παγκρατίου, έχει δέκα συμμαθητές που κατάγονται από την Αλβανία. «Οι σχέσεις μας είναι μια χαρά, όπως με όλους τους συμμαθητές μας. Μάλιστα έχουν δημιουργηθεί και πάρα πολλές στενές φιλίες μεταξύ Αλβανών και Ελλήνων, δεν υπάρχει κανένα θέμα», λέει στην «Κ».
Δυστυχώς υπάρχει
Παρακολουθώντας τα πρόσφατα γεγονότα της Εύβοιας, πάντως, στο μυαλό του επιβεβαιώθηκε ότι άλλο σχολείο και άλλο κοινωνία. «Δεν ξέρω τι έγινε πραγματικά, αλλά ένα είναι σίγουρο: εάν τα παιδιά που λέγεται ότι έκαναν αυτά τα πράγματα στο κορίτσι ήταν ξένα, τώρα όλοι θα είχαν πέσει να τα εκτελέσουν. Δυστυχώς, υπάρχει ρατσισμός. Οχι όμως στα παιδιά. Υπάρχει έξω στην κοινωνία».
Το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας συγκεντρώνει από τα μεγαλύτερα ποσοστά αλλοδαπών μαθητών στην Αθήνα. Εκεί φοιτά ο 17χρονος Ορέστης Λαζαρίδης. «Δεν θυμάμαι ποτέ κάποιος να έχει τσακωθεί γι' αυτό το θέμα, δεν πετάμε σπόντες, δεν μας ενδιαφέρει από πού είναι ο καθένας», σημειώνει στην «Κ». «Όλοι κάνουμε παρέα με όλους, είτε είναι Αλβανοί είτε Αφρικανοί είτε οτιδήποτε άλλο. Είμαστε φίλοι». Κατά τη γνώμη του, λοιπόν, δεν υπάρχει θέμα ρατσισμού; «Στο σχολείο δεν «παίζει» θέμα ρατσισμού», λέει, χρησιμοποιώντας τη χαρακτηριστική φρασεολογία της ηλικίας του.
Για να συμπληρώσει αμέσως: «Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ισχύει το ίδιο και όταν κλείνουν οι πόρτες του σχολείου. Υπάρχουν παιδιά που δεν συμπαθούν για παράδειγμα τους Αλβανούς, αλλά δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τους συμμαθητές τους που είναι από την Αλβανία».
«Κοίτα τον αράπη»
Διαφορετική είναι πάντως η εικόνα που σκιαγραφεί για το ελληνικό σχολείο ο Τόμι Οκαλαουόν από τη Νιγηρία, μαθητής σήμερα της Α΄ Λυκείου, ο οποίος ζει στη χώρα μας από το 1993. Ο 16χρονος Τόμι θεωρεί ότι ο ρατσισμός, αν και πιο «εξασθενημένος» σε σχέση με παλαιότερα, όταν δηλαδή ο ίδιος πήγαινε στο Δημοτικό, εξακολουθεί να είναι παρών στις σχολικές αίθουσες.
«Θυμάμαι πολύ έντονα το πρώτο πράγμα που άκουσα όταν πρωτομπήκα στην τάξη, στο Δημοτικό. Γύρισαν δύο παιδιά και είπαν: «Τώρα αυτός ο μαύρος θα έρθει στην τάξη μας;»», διηγείται στην «Κ». «Δεν είχα δώσει σημασία. Άλλωστε τότε δεν ήξερα καλά καλά τη διαφορά μεταξύ λευκών και μαύρων. Τα πράγματα από τότε έχουν βελτιωθεί. Και σήμερα βέβαια ακούω όπου κι αν πάω να λένε «κοίτα τον μαύρο» ή «κοίτα τον αράπη», αλλά από την άλλη έχω γνωρίσει και παιδιά που είναι εναντίον του ρατσισμού. Εχει βοηθήσει και η μόδα του hip hop!», λέει χαριτολογώντας...
Διαφορετική είναι πάντως η εικόνα που σκιαγραφεί για το ελληνικό σχολείο ο Τόμι Οκαλαουόν από τη Νιγηρία, μαθητής σήμερα της Α΄ Λυκείου, ο οποίος ζει στη χώρα μας από το 1993. Ο 16χρονος Τόμι θεωρεί ότι ο ρατσισμός, αν και πιο «εξασθενημένος» σε σχέση με παλαιότερα, όταν δηλαδή ο ίδιος πήγαινε στο Δημοτικό, εξακολουθεί να είναι παρών στις σχολικές αίθουσες.
«Θυμάμαι πολύ έντονα το πρώτο πράγμα που άκουσα όταν πρωτομπήκα στην τάξη, στο Δημοτικό. Γύρισαν δύο παιδιά και είπαν: «Τώρα αυτός ο μαύρος θα έρθει στην τάξη μας;»», διηγείται στην «Κ». «Δεν είχα δώσει σημασία. Άλλωστε τότε δεν ήξερα καλά καλά τη διαφορά μεταξύ λευκών και μαύρων. Τα πράγματα από τότε έχουν βελτιωθεί. Και σήμερα βέβαια ακούω όπου κι αν πάω να λένε «κοίτα τον μαύρο» ή «κοίτα τον αράπη», αλλά από την άλλη έχω γνωρίσει και παιδιά που είναι εναντίον του ρατσισμού. Εχει βοηθήσει και η μόδα του hip hop!», λέει χαριτολογώντας...
πηγή: Εφημ Καθημερινή
Χαμένη αθωότητα ...
Το άγχος για την εξωτερική εμφάνιση, η προβολή προτύπων έντονης σεξουαλικότητας και η τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου καταστρέφουν την παιδική ηλικία.
Ειδικότερα στα κορίτσια η«περιβαλλοντική» επίσπευση της εφηβείας επιφέρει συχνά βαριές ψυχικέςδιαταραχές Ζούμε στον κόσμο των τεχνολογικών καινοτομιών, των επιστημονικών επιτευγμάτων και της παγκοσμιοποίησης της γνώσης.
Ζούμε όμως και στον κόσμο της σπατάλης, του υπερκαταναλωτισμού, του συνεχούς βομβαρδισμού λανθασμένων προτύπων και της σκληρής πραγματικότητας.
Η μόδα και οι τάσεις, ως έννοιες κοινωνικού σαδισμού, προστάζουν τους πάντες και απορρίπτουν όσους αδυνατούν να τις ακολουθήσουν, βασανίζοντας ακόμη και τρυφερές παιδικές ψυχές. Αποτέλεσμα; Έχει χαθεί ό,τι πολυτιμότερο:
Η παιδική αθωότητα!
Σύμφωνα μάλιστα με τελευταίες έρευνες αμερικανών επιστημόνων, τα νεαρά κορίτσια, ορμώμενα από το σύγχρονο ρεύμα σεξουαλικότητας, προσπερνούν κυριολεκτικά την παιδική τους ηλικία.
Το πολιτισμικό σοκ που δέχονται, σε συνδυασμό με τα σεξουαλικά πρότυπα που προβάλλουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οδηγούν σε μια ανάρμοστηγια την ηλικία τους ενήλικη συμπεριφορά.
Δυστυχώς, όπως υποστηρίζουν εκπρόσωποι του Συνδέσμου Αμερικανών Ψυχολόγων για την Επιβεβλημένη Σεξουαλικότητα σε Κορίτσια, η αμερικανική κοινωνία, και όχι μόνο, είναι γεμάτη από λανθασμένα πρότυπα, τα οποία ξεπηδούν από την τηλεόραση, τα περιοδικά, τα μουσικά βιντεοκλίπ ή ακόμη και το Διαδίκτυο.
Οι πιο συνηθισμένες επιπτώσεις της πρόωρης σεξουαλικότητας παρουσιάζονται σε ψυχολογικό επίπεδο και έχουν τη μορφή διατροφικών διαταραχών, χαμηλής αυτοεκτίμησης και κατάθλιψης.
Και τα τρία στοιχεία σχετίζονται άμεσα με το ψυχωτικό άγχος για την εξωτερική εμφάνιση, κάτι που καλλιεργείται από τα ερεθίσματα που δέχεται το παιδί μέσα από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει.
Λαμβάνοντας υπόψη αμερικανικές έρευνες που έδειξαν ότι σχεδόν τα μισά παιδιά ηλικίας 3 ετών έχουν τηλεόραση στο δωμάτιό τους και μπορούν ανά πάσα στιγμή και δίχως γονική συναίνεση να παρακολουθήσουν οποιοδήποτε πρόγραμμα επιθυμούν, φαίνεται ότι το όλο θέμα είναι μάλλον ανεξέλεγκτο.
πηγή μας: messapia
Subscribe to:
Posts (Atom)