Γράμματα παιδιών στον Αϊ Βασίλη...

Γράμμα στον Αη Βασίλη: Ανήλικη του ζητά να σταματήσει να κακοποιείται!

Το γράμμα ενός μικρού παιδιού προς τον Άγιο Βασίλη, έφερε στο φως ένα έγκλημα.
Ένα 9χρονο κορίτσι, από την περιοχή Φαρ στο Τέξας, ζήτησε να σταματήσει ένας 55χρονος συγγενής της να ακουμπά εκείνη και την αδερφή της.
Το μικρό παιδί έδωσε το γράμμα στο σχολείο του, στο πλαίσιο μιας σχολικής εργασίας, όπως ανέφερε η εφημερίδα «The Monitor». Οι δάσκαλοι που το διάβασαν, έμειναν έκπληκτοι από τις αποκαλύψεις της μικρής και αμέσως συγκάλεσαν συμβούλιο, όπου κάλεσαν και την 9χρονη.
Η Αστυνομία συνέλαβε τον 55χρονο, που υπέδειξε το παιδί και κατηγορείται για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης από 25 έως 99 χρόνια.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, δεν έχει γίνει γνωστός ο βαθμός συγγένειας που είχε ο δράστης με τα δύο κορίτσια.

πηγή

Περάστε υπέροχη παραμονή πρωτοχρονιάς με τα παιδιά σας!!

Αν έχετε αποφασίσει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς να μείνετε σπίτι, είτε λόγω των παιδιών, είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο, δεν χρειάζεται αυτή η ιδιαίτερη βραδιά να είναι βαρετή, ούτε να πλήξετε με κάποιο "εορταστικό" τηλεοπτικό πρόγραμμα.

Μπορεί το να μείνετε ξύπνιοι μέχρι τα μεσάνυχτα μαζί με τα παιδιά σας να κρύβει παγίδες, αλλά πάντα υπάρχουν τρόποι να μετατρέψετε μια βραδιά, που περιμένετε να είναι καταστροφική, σε πάρτυ!

Ντυθείτε
Κάντε τον κόπο να ντυθείτε καλά εσείς αλλά και τα παιδιά σας, ακόμα και αν είναι να μείνετε τελικά στο σπίτι. Αυτόματα δημιουργείτε μια γιορτινή ατμόσφαιρα και τα παιδιά χαίρονται πολύ.
Στολίστε
Στρώστε το καλό σας τραπεζομάντιλο πάνω στην τραπεζαρία σας και ανάψτε κεριά (αρκεί να μη τα φτάνουν τα μικρά σας). Απλώστε πιατέλες με γλυκά και φαγητά και καθίστε να απολαύσετε το τελευταίο δείπνο της χρονιάς υπό τους ήχους χαρούμενων γιορτινών τραγουδιών.
Δώστε μια υπόσχεση
Δίνοντας το παράδειγμα στα παιδιά, υποσχεθείτε ότι θα προσπαθήσετε να αλλάξετε κάτι που ενοχλεί τους άλλους τη νέα χρονιά και παροτρύνετε τα αγγελούδια σας να σας μιμηθούν (μπορεί και να πετύχετε αλλαγές που δεν το είχατε φανταστεί μέχρι εκείνη τη στιγμή!).
Γεμίστε το σπίτι μπαλόνια
Κάντε το σπίτι ένα ευχάριστο αλλά και φιλικό χώρο παιχνιδιού, που όμως δεν θα οδηγήσει στο χάος. Φουσκώστε πολύχρωμα μπαλόνια και μέσα τους βάλτε χαρτάκια με διάφορες εντολές, π.χ. «πήγαινε να κάνεις μια αγκαλίτσα τον μπαμπάκα». Ακόμα και αν δεν αναφερθείτε σε αυτά, τα παιδιά θα τα δουν και θα ενδιαφερθούν από μόνα τους να μάθουν γιατί ξαφνικά το σπίτι γέμισε από μπαλόνια. Σπάστε τα ένα ένα (σε απόσταση από παιδιά) και διαβάστε την εντολή που πρέπει να εκτελέσει το παιδί που διάλεξε το μπαλόνι. Είναι ένα παιχνίδι που αγαπάνε όλα τα μικρά παιδάκια.
Βίντεο
Μην ξεχάσετε το βίντεο και τις φωτογραφίες. Απαθανατίστε όλες τις ευχάριστες στιγμές της οικογένειάς σας και δείτε τις ξανά και ξανά τις επόμενες ημέρες.

πηγή

Το 60% των ασυνόδευτων παιδιών-μεταναστών «χάνεται» στην ΕΕ

Το 60% των παιδιών που βρίσκουν αρχικά στέγη σε κέντρα υποδοχής μεταναστών των ευρωπαϊκών χωρών χάνεται οριστικά, καθώς παρασύρεται ανεπιστρεπτί από μέλη κυκλωμάτων εκτιμά η Βρετανική υπηρεσία Ελέγχου για το άσυλο. 

Περισσότεροι από 24.000 ανήλικοι έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο σε χώρες της ΕΕ μέσα σε χρονικό διάστημα 18 μηνών, αποκαλύπτει έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Φύλαξης των Συνόρων (Frontex), φέρνοντας παράλληλα στη δημοσιότητα το απάνθρωπο παζάρι εκμετάλλευσης και εμπορίας που εκτυλίσσεται.

Καταναγκαστική εργασία, πορνεία, αφαίρεση οργάνων υπό τον έλεγχο σύγχρονων δουλεμπόρων που δρουν οργανωμένα αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των ασυνόδευτων ανήλικων που ξεκινούν από την Ασία και την Αφρική για να φθάσουν στην ΕΕ. Σύμφωνα με τη Frontex η ροή των ασυνόδευτων ανηλίκων προς την Ευρώπη αυξάνεται συνεχώς.

Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε πριν από λίγο καιρό από τη Frontex να προσδιορίσει την έκταση και τη φύση του φαινομένου, το προφίλ των ομάδων που κινδυνεύουν περισσότερο, αλλά και τους παράγοντες «έλξης» και «απώθησης» των ανηλίκων που εμφανίζουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Τα στοιχεία που συγκέντρωσε η Frontex από 11 διεθνείς και ευρωπαϊκούς οργανισμούς, κυβερνητικές και μη οργανώσεις, μετά από αίτημα της Κομισιόν να προσδιορίσει το προφίλ των ομάδων, που κινδυνεύουν περισσότερο δείχνουν ότι:

Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι δεν ανιχνεύονται συνήθως στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ αλλά στον τελικό προορισμό τους όταν υποβάλλουν αίτηση για άσυλο.

Είναι ευάλωτοι στη σεξουαλική, οικονομική ή εγκληματική εκμετάλλευση - συμπεριλαμβανομένης και της αφαίρεσης οργάνων.

Στα εγκληματικά δίκτυα εμπορίας ανθρώπων σε πολλές περιπτώσεις εμπλέκονται και συγγενείς των ανηλίκων.

Συχνά η οικογενειακή επανένωση αποτελεί πρόσχημα για να απασχοληθούν τα παιδιά ως οικιακοί βοηθοί ή σε άλλες μορφές καταναγκαστικής εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της πορνείας και του εγκλήματος.

Σύμφωνα με την έκθεση, το 2008, περίπου 15.700 ασυνόδευτοι ανήλικοι ζήτησαν άσυλο στην ΕΕ. Το 2009, έως τον Ιούλιο, που υπάρχουν «ασφαλή στοιχεία», ο αριθμός είχε ανέλθει σε 8.500.

«Η ραγδαία αύξηση της ροής των ασυνόδευτων ανηλίκων από το Αφγανιστάν που ζητούν άσυλο αποτελεί σημαντική πηγή ανησυχίας» σημειώνει χαρακτηριστικά η έκθεση της Frontex. Υπογραμμίζει, δε, ότι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι αφγανικής καταγωγής παραμένουν στην πρώτη πεντάδα ακολουθούμενοι από τους Σομαλούς, Ιρακινούς, Νιγηριανούς και υπηκόους της Ερυθραίας. Στην πλειονότητά τους είναι 16 - 17 ετών, οι περισσότεροι άντρες.

Η έκθεση επισημαίνει ότι οι Νιγηριανοί συχνά πέφτουν στα πλοκάμια αδίστακτων «επαγγελματικών κυκλωμάτων» που τους στερούν ταξιδιωτικά έγγραφα όταν φτάσουν σε ευρωπαϊκά κέντρα υποδοχής και τους εκμεταλλεύονται στην πορνεία.  

H Βρετανική Υπηρεσία Ελέγχου για το άσυλο εκτιμά ότι το 60% όσων στεγάζονται σε τέτοια κέντρα χάνονται και δεν βρίσκονται ποτέ ξανά. Οι Νιγηριανοί δένονται μάλιστα συχνά με συμβόλαιο «βουντού» πριν υπογράψουν σύμφωνο χρέους 50.000 δολαρίων. Την ίδια ώρα, τα κυκλώματα των Κινέζων χρησιμοποιούν τους ανήλικους σε καταναγκαστική εργασία και στο εμπόριο του σεξ.

Πιο δημοφιλείς χώρες για τους ασυνόδευτους ανήλικους που ζητούν άσυλο είναι η Σουηδία και η Ολλανδία. Η πολιτική αστάθεια σε Αφγανιστάν και Σομαλία εκτιμάται ότι είναι η αιτία για την αύξηση των ροών ασυνόδευτων ανηλίκων προς την ΕΕ.

πηγή 

Μικρό παιδί και Μουσική

Παράλληλες καταστάσεις στη ζωή και στην πορεία του νηπίου, η γλώσσα και η μουσική διαθέτουν πολλά κοινά στοιχεία. Αφετηρία, αρχή και ξεκίνημα είναι και για τις δύο το αυτί. Με το πλήρωμα του χρόνου, θα οδηγηθούν και οι δύο στο «γραπτό σχήμα». 

Εκτός από την παιδεία, όμως, τα παιδιά έχουν ανάγκη και από την ομορφιά. Ας τους προσφέρουμε, λοιπόν, κάποιες μουσικές γνώσεις στη μουσική, που θα τα οδηγούν στην ομορφιά.

 Θα προηγηθεί το «γραπτό» στη γλώσσα, ο γραπτός λόγος, αγωνία γονέων, δασκάλων αλλά και του ίδιου του παιδιού, ακρογωνιαίος λίθος της προγραμματισμένης εκπαίδευσης: το μικρό παιδί, το νήπιο, θα πρέπει να ξεκινήσει με τη «γραφή», να μάθει να γράφει – αυτό απαιτούν, άλλωστε, οι συνθήκες της ζωής.
Ουδέποτε, ωστόσο, κατόρθωσα να κατανοήσω και να δικαιολογήσω την αγωνία και τη βιασύνη σχετικά με το πέρασμα της μουσικής από το πρώτο στάδιο, το ακουστικό, στο δεύτερο, «το γραπτό της λόγο», εμπλέκοντας το παιδί στην περιπέτεια των κανόνων της, στα μαύρα σημαδάκια και στις αξίες τους, όλα μαζί ψυχρά και ανιαρά, μετατρέποντας την απελευθέρωση που προσφέρουν ο ήχος και ο ρυθμός σε σκλαβιά από ένα αντικείμενο γνωστικό και εγκεφαλικό.

Τα πρωτογενή στοιχεία της μουσικής, ο ήχος και ο ρυθμός, διαθέτουν πολύ μεγάλη δύναμη, καθένα ξεχωριστά και ακόμα μεγαλύτερη κατά τη σύνθεσή τους, ικανοποιώντας κάθε ηλικία, αλλά πολύ περισσότερο τις μικρές.
Ακούγοντας ορχηστική μουσική, τραγουδώντας ένα τραγούδι ή, ακόμη, αυτοσχεδιάζοντας ποικιλία ρυθμικών σχημάτων στα καθαρά ρυθμικά κρουστά όργανα, συνδυάζοντας ρυθμό και ήχο σε απλές μελωδίες με δύο έως τρεις φθόγγους στο μεταλλόφωνο ή το ξυλόφωνο, τα νήπια χαίρονται. Ειδικότερα, μέσα από τις δραστηριότητες του αυτοσχεδιασμού στα κρουστά, τα παιδιά απολαμβάνουν το δικό τους απλό δημιούργημα, ένα δημιούργημα που διαθέτει ήχο και ρυθμό και, μάλιστα, με ποικιλία εντάσεων, τις οποίες τα νήπια επιλέγουν ανάλογα με τη συναισθηματική φόρτιση της στιγμής. Για την ηλικία τους και τα ενδιαφέροντά τους αυτά είναι αρκετά. Ας παραμείνουν σε αυτά για τόσο διάστημα όσο τα ίδια δείχνουν ότι τα ικανοποιεί. Κάθε επόμενο βήμα στη μάθηση, και ειδικά στη μουσική, θα το αναζητήσουν τα ίδια τα παιδιά, με τον τρόπο τους, όταν φτάσει «το πλήρωμα του χρόνου». Τότε η πρόσβαση στη γνώση θα είναι εύκολη και αποτελεσματική, γιατί δεν θα τους έχει επιβληθεί ενάντια στη θέλησή τους.
Η Μουσική, ως καθαρά γνωστικό αντικείμενο, ανήκει στα Ωδεία. Εκεί τα παιδιά κάθε ηλικίας θα συναντήσουν την τέχνη των ήχων σε όλη της την έκταση: ήχοι, ρυθμοί, αρμονία, αντίστιξη, ενορχήστρωση, σολφέζ, ντικτέ, μουσικά όργανα, φωνητική και ό,τι άλλο έχει σχέση με αυτήν.
Αλλά στο σχολικό πρόγραμμα των μαθημάτων του νηπιαγωγείου ή του δημοτικού σχολείου η μουσική αποτελεί μέρος ενός συνόλου. Ο στόχος της είναι πρωτίστως παιδαγωγικός, στόχος Αισθητικής Αγωγής, και δευτερευόντως γνωστικός. Ούτε πρέπει ούτε μπορεί να είναι μάθημα, με τη στενή σημασία της έννοιας. Είναι μια ώρα χαράς, απελευθέρωσης, αυτοσχεδιασμού και δημιουργίας. Είναι η συνάντηση του παιδικού με την τέχνη, με κάθε είδους ποιοτική μουσική. Η συνάντηση αυτή θα χαρίσει στο παιδί ωραία ακούσματα, ακούσματα που απευθύνονται στις «υποδοχές αισθητικής» που κάθε άτομο «φύσει διαθέτει». 

Αυτές οι υποδοχές καθημερινά, κάθε στιγμή, βομβαρδίζονται από ήχους, ρυθμούς, χρώματα, σχήματα, κίνηση, έκφραση, εμπλουτίζονται αδιάκοπα, κάνοντας το άτομο πιο «πλούσιο», από τις αισθητικές «καταθέσεις». Στην περιπέτεια αυτή ο άνθρωπος συνεχώς αναβαθμίζεται, πλησιάζοντας, πιο «ώριμος» και πιο «πλούσιος», την κορυφή, που αποτελεί και το ζητούμενο, την Αισθητική της Ομορφιάς. Μαθαίνει να τη διακρίνει, να την αναζητά, να ζει μαζί της.
Η πλειονότητα των ανθρώπων, κάθε ηλικίας και μόρφωσης, απολαμβάνει και χαίρεται τα μουσικά ακούσματα, που επιδρούν στον ψυχισμό της, θετικά ή αρνητικά κατά περίσταση, δίχως, συνήθως, να έρχεται σε επαφή με τα υλικά δόμησης της μουσικής: μια ολοκληρωμένη ακρόαση είναι αρκετή.

Η αισθητική αγωγή στα νήπια δεν είναι διδακτικό αντικείμενο. Δεν απαρτίζεται από διδακτέα ύλη που μπορεί να ολοκληρωθεί σε ένα ή δύο εξάμηνα, και τα δεδομένα της δεν έχουν καμία σχέση με το ποσοστό των υλικών της που κατέχει ένα παιδί. Από τη στιγμή που το νήπιο αρχίζει να διακρίνει χρώματα και σχήματα και ν’ ακούει ήχους και ρυθμούς από κάθε είδους πηγή, η αισθητική καλλιέργεια έχει ξεκινήσει. Η ίδια η φύση είναι εκείνη που του προσφέρει, άτυπα, τα πρώτα μαθήματα. Στη συνέχεια, στην πορεία αλλά και σε όλη του τη ζωή, θα δέχεται τα μαθήματα αυτά, αδιάκοπα θα αναβαθμίζεται και θα οδεύει προς την αισθητική ολοκλήρωση.
Όλα αυτά όμως θα καταστραφούν, θα λειτουργήσουν αρνητικά, αν επιμείνουμε στους κανόνες και τα υλικά δόμησης της μουσικής: απλώς θα απομακρύνουν τα παιδιά από το ζητούμενο, από την ουσία, από την πραγματική ομορφιά. Τα διάφορα τι-τι και τα-τα, όπως επίσης τα «μισά μήλα» και τα «μισά καρπούζια», που βασανίζουν τα παιδιά, στις τρυφερές ηλικίες με κλάσματα, δεν αποτελούν τίποτε άλλο από μια συνεχή «βάσανο». Προς τι; Για ποια ανάγκη;
Εκτός και αν, κάποια από αυτά, αποτελούν μέρος ενός μουσικού παιγνιδιού – αλλά ακόμη και όταν τα νήπια τα αποδέχονται χωρίς να αντιδρούν δυναμικά, έχουμε, άραγε ποτέ αναζητήσει τις αιτίες;
Φτάνοντας στα άκρα, θέλω να ρωτήσω: πόσους μουσικούς κανόνες, ποια υλικά δόμησης της μουσικής γνωρίζουν τα πουλιά; Κι όμως, πόση ομορφιά μας χαρίζουν μέσα από τον ήχο και το ρυθμό που έχει το κελάηδημά τους!
Ας επιτρέψουμε, λοιπόν, στα νήπια να λειτουργήσουν, στα πρώτα τους μουσικά βήματα, με τα πρωτογενή αυτά υλικά. 

Ας αυτοσχεδιάσουν με αυτά, ας εξωτερικεύσουν τα πλούσια και ποικίλα ρυθμικά σχήματα που κρύβουν μέσα τους. Όσο για τον οργανωμένο ήχο και ρυθμό, για τα μουσικά έργα, μπορούν να τα εισπράξουν με ποικίλους τρόπους, μπορούν να τα πλησιάσουν με τρόπους έμμεσους, που δεν θα είναι επιθετικοί. Υπάρχουν συγγενικές παράμετροι που τα αγκαλιάζουν όλα. Μόνον έτσι θα τα γνωρίσουν, θα τα απολαύσουν και θα αποταμιεύσουν το αποτέλεσμα στις υποδοχές της αισθητικής τους, που είναι η τράπεζα της αισθητικής καλλιέργειας. Συγγενικές παράμετροι, όπως:

• i. o αυτοσχεδιασμός στα κρουστά όργανα
• ii. το τραγούδι με δραματοποίηση
• iii. τα μουσικά παιγνίδια
• iv. τα μουσικά δρώμενα 
• v. οι ενεργητικές μουσικές ακροάσεις,

διαθέτουν όλα τα απαραίτητα εκείνα στοιχεία που θα βοηθήσουν τα παιδιά να συναντήσουν την ομορφιά. Αυτό που λειτουργεί πιο αποτελεσματικά είναι το πάντρεμα των τεχνών. Στις μικρές ηλικίες η μουσική από μόνη της δεν είναι σε θέση να προσφέρει αρκετά. Μέσα από τη συνύπαρξή της με τα εικαστικά, το χορό, το θεατρικό παιγνίδι μπορούν όμως τα αποτελέσματα να είναι θαυμάσια: εκεί συνυπάρχουν και λειτουργούν τα πρωτογενή στοιχεία καθεμιάς, όπως ο ήχος, ο ρυθμός, ο χρώμα, το σχήμα, η κίνηση, η έκφραση.
Εκτός από την παιδεία, όμως, τα παιδιά έχουν ανάγκη και από την ομορφιά. Ας τους προσφέρουμε, λοιπόν, κάποιες μουσικές γνώσεις στη μουσική, που θα τα οδηγούν στην ομορφιά. Άλλωστε, ποιος είναι ο λόγος της παρουσίας των τεχνών στο σχολείο αν δεν οδηγούν σ’ αυτήν;
 
Πώς δικαιολογεί, λοιπόν, η Μουσική τη θέση της στη «διδακτέα ύλη» του σχολείου; 

Του Δρ. Ανδρέα Χαραλάμπους

Isabelle Caro: Πέθανε στα 28 της η Γαλλίδα που ταυτίστηκε με τον αγώνα κατά της ανορεξίας. «Θύμα» της νευρικής ανορεξίας ένας στους δέκα Έλληνες έφηβους

«Θέλω να αφυπνίσω τις συνειδήσεις αυτών που δεν γνωρίζουν ότι εάν δεν τρως, αρρωσταίνεις και παθαίνεις». 

Isabelle Caro

Πέθανε στις 17 Νοεμβρίου σε ηλικία μόλις 28 χρόνων η γαλλίδα Ιζαμπέλ Καρό, ηθοποιός και μοντέλο η οποία πριν από τρία χρόνια είχε φωτογραφηθεί γυμνή στην μεγάλη εκστρατεία κατά της νευρικής ανορεξίας- ασθένειας από την οποία έπασχε και η ίδια. Η είδηση έγινε γνωστή μέσα από την ελβετική ηλεκτρονική εφημερίδα «20 Λεπτά»

Η Ιζαμπέλ Καρό έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο από τις γυμνές φωτογραφίες του διάσημου Ολιβιέρο Τοσκάνι όπου φαινόταν το εξαιρετικά αδύνατο, απωθητικό, κοκαλιάρικο σώμα της και το λεπτό ωχρό της πρόσωπο με τα βαθουλωμένα μάτια και τα προτεταμένα δόντια.

Ήταν φωτογραφίες που ενοχλούσαν τους θεατές, όμως η Ιζαμπέλ Καρό δέχτηκε να είναι αυτή η πρωταγωνίστρια της καμπάνιας κατά της ανορεξίας θέλοντας να βοηθήσει και τον εαυτό της αλλά και τα χιλιάδες κορίτσια στον κόσμο που δεν βάζουν μπουκιά στο στόμα τους για να μοιάζουν με μανεκέν...

Νευρογενής ανορεξία στους εφήβους: χαρακτηριστικά και πρώιμα συμπτώματα.

Τα αίτια του θανάτου της Καρό που έπασχε από τη νόσο από 13 χρόνων δεν έγινα γνωστά. Το 2006 η ηθοποιός-μανεκέν έπεσε σε κώμα αφού είχε φτάσει να ζυγίζει μόλις 25 κιλά με ύψος 1,65.

«Νοσηλεύτηκε για 15 ημέρες για πνευμονοπάθεια ενώ το τελευταίο διάστημα έδειχνε πολύ κουρασμένη. Δεν ξέρω όμως τα ακριβή αίτια του θανάτου της», δήλωσε ο φίλος της ελβετός τραγουδιστής Βίνσεντ Μπίγκλερ, με τον οποίο επρόκειτο να γυρίσει ένα βιντεοκλίπ με θέμα την ανορεξία.

Η Καρό είχε αποφασίσει να αποσυρθεί και να ασχοληθεί περισσότερο με την υγεία της, μετά από ειδική θεραπεία που την βοήθησε να φτάσει τα 40 κιλά!
Η ίδια είχε πει για τη συμμετοχή της στην φωτογραφική καμπάνια κατά της ανορεξίας το 2007: «Θέλω να αφυπνίσω τις συνειδήσεις αυτών που δεν γνωρίζουν ότι εάν δεν τρως, αρρωσταίνεις και παθαίνεις».

tovima

«Θύμα» της νευρικής ανορεξίας ένας στους δέκα Έλληνες έφηβους

Της Αλεξίας Σβώλου

Σε μάστιγα της ελληνικής νεολαίας εξελίσσονται οι διατροφικές διαταραχές, αφού σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες καταγραφές ένας στους δέκα έφηβους είναι «θύμα» της νευρικής ανορεξίας. 

Η νευρική ανορεξία είναι η πιο σοβαρή μορφή διατροφικής διαταραχής, καθώς οδηγεί στον θάνατο έναν στους πέντε ασθενείς και με τον εφιάλτη της βρίσκονται αντιμέτωπες πάνω από δύο εκατομμύρια ελληνικές οικογένειες. 

«Πιο  ευάλωτα στην νευρική ανορεξία (περιοριστικού ή βουλιμικού τύπου)  παραμένουν τα  κορίτσια  που εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα στην τρυφερή ηλικία των 11 ετών» εξηγεί η ψυχολόγος Μαρία Τσιάκα,  Διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών. 

Όπως εξηγεί η ειδικός, τα αγόρια πλήττονται λίγο αργότερα, κοντά στα δεκάξι και παρότι αριθμητικά, οι νεαροί ανορεξικοί παραμένουν λιγότεροι από τα κορίτσια, τα κρούσματα νευρικής ανορεξίας στο ανδρικό φύλο παρουσιάζουν ανησυχητική αύξηση τα τελευταία χρόνια. 

Τα αγόρια που κινδυνεύουν περισσότερο να πληγούν από τη μάστιγα της νευρικής ανορεξίας είτε είχαν παραπανίσια κιλά μικρότεροι οπότε έπεφταν συστηματικά θύματα σχολικού bullying (σχολικής βίας)  από τους συμμαθητές τους που τους κορόιδευαν, κολλώντας τους την ετικέτα του «χοντρού της  τάξης», είτε ασχολούνται πολύ με τον αθλητισμό.
Απόρροια της σεξουαλικής κακοποίησης η νευρική ανορεξία

Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες που πραγματοποίησε πάνω στις διατροφικές διαταραχές η καθηγήτρια Τζάνετ Τρέζουρ (Janet Treasure) από  το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής του λονδρέζικου Πανεπιστημίου King's, το 30% των ασθενών με νευρική ανορεξία -ανεξαρτήτως φύλου- είχαν πέσει στο παρελθόν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. 

Η κακοποίηση αυτή που ανάβει το πράσινο φως για την μετέπειτα εμφάνιση της νευρικής ανορεξίας ή της νευρικής βουλιμίας συνήθως γίνεται μέσα στην οικογένεια και δεν  είναι απαραίτητο να οδηγήσει σε αιμομιξία. «Αρκεί  να υποστούν μια σεξουαλική παρενόχληση τα κορίτσια από κάποιον συγγενή για να γίνουν ανορεξικά στην προσπάθειά τους να  παραμείνουν παιδιά στην εμφάνιση και να μην εξελιχθούν σε γυναίκες, ώστε να μην  προκαλέσουν τέτοιου είδους συμπεριφορές στο μέλλον» εξηγεί η Μαρία Τσιάκα.
Στην κατάθλιψη και σε ανύπαρκτη λίμπιντο οδηγεί η ανορεξία

Εκτός από  την νευρική ανορεξία και την νευρική βουλιμία, η μάστιγα των διατροφικών διαταραχών περιλαμβάνει και την αδηφαγική διαταραχή  που είναι γνωστή και σαν binge eating. 

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το λεπτό σώμα γίνεται εμμονή  και πολλά ανορεξικά άτομα λένε όταν ρωτηθούν ότι το μόνο τους όνειρο είναι να αποκτήσουν ένα λεπτό σώμα. 

Φυσικά η εικόνα που έχουν για το σώμα τους και τη πραγματικότητα είναι παντελώς διαστρεβλωμένη καθώς η διαρκής ασιτία από την ανορεξία προκαλεί συρρίκνωση του εγκεφάλου. 

Τα ανορεξικά άτομα παρουσιάζουν συχνά κατάθλιψη, αφού η ορμονική διαταραχή  από την οποία πάσχουν επηρεάζει τον κύκλο της σεροτονίνης, της βασικής «ορμόνης της ευτυχίας», ενώ στα κορίτσια κόβεται και η «περίοδος» (έμμηνος ρήση). 

Επίσης όλοι οι ανορεξικοί  έχουν ανύπαρκτη  ερωτική επιθυμία (λίμπιντο) και είναι συναισθηματικά ψυχροί ενώ αναπτύσσουν μια σχέση εμμονής με το φαγητό, κρύβονται και έχουν τάση στον μυστικισμό. Μαγειρεύουν δε διαρκώς για τους άλλους σε μια προσπάθεια να χορτάσουν με την εικόνα και τις οσμές των τροφών.
Οι γονείς δεν βοηθούν τα παιδιά με ανορεξία

Δυστυχώς οι  οικογένειες τους δεν βοηθούν τους έφηβους με νευρική ανορεξία να βγουν από τον φαύλο κύκλο των διατροφικών διαταραχών γιατί λόγω του έντονου συναισθηματικού δεσμού οι γονείς «συντονίζονται» με τα παιδιά τους και το πρόβλημα της νευρικής ανορεξίας. Έτσι καταντούν να  υποθάλπτουν άθελά τους την ανορεξική συμπεριφορά.
Απειλή για την ζωή η νευρική ανορεξία

Αν οι ασθενείς με νευρική ανορεξία δεν λάβουν βοήθεια η πρόγνωση για την εξέλιξη της υγείας τους δεν είναι καλή.  Ένας στους πέντε ανορεξικούς πεθαίνει από ασιτία, δύο στους πέντε  παραμένουν σε χρόνια κατάσταση και  ένας στους πέντε πεθαίνει μέσα στη δεκαετία  από ασιτία ή αυτοκτονεί, λόγω των καταθλιπτικών  του  συμπτωμάτων.   

Συχνά ο θάνατος οφείλεται σε  καρδιακή ανακοπή λόγω της μεγάλης διαταραχής που υφίστανται  οι ηλεκτρολύτες και κυρίως το νάτριο και το κάλιο  λόγω των επαναλαμβανόμενων εμετών. Πάντως, ένας στους τρεις ανορεξικούς αναρρώνει και τα ευχάριστα νέα είναι πως αν λάβουν την σωστή θεραπεία και υποστήριξη,  το 75% των ασθενών με   νευρική ανορεξία ή  νευρική βουλιμία που παρέμεναν άρρωστοι για τρία χρόνια καταφέρνουν να γίνουν καλά.

Τι αξία έχει ένα χαμόγελο;

Όσο μεγαλώνουν, οι άνθρωποι τείνουν να χαμογελούν όλο και λιγότερο. Γίνονται περισσότερο καχύποπτοι και συγκρατημένοι.

Αν πιστέψουμε τους ψυχολόγους- μελετητές της συμπεριφοράς, ισχυρίζονται ότι όσο περισσότερο χαμογελάμε τόσο περισσότερο… πουλάμε!

Πόσο άραγε κοστίζει ένα παιδικό χαμόγελο;

Τα παιδάκια, κάτω των 5 ετών, χαμογελούν έως και 300 φορές την ημέρα! Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι τα αποτελέσματα της έρευνας για τα φέικ (ψεύτικα) ή βεβιασμένα χαμόγελα. Αυτά αποδείχθηκαν τελικά χειρότερα και από τα μούτρα!

Μια εταιρεία ερευνών αγοράς στο Σικάγο παρακολούθησε τις αντιδράσεις 340 ατόμων απέναντι στο…χαμόγελο! 

Η έρευνα έδειξε ότι οι πιθανότητες να δεχθεί ο υποψήφιος αγοραστής να μιλήσει μ’ έναν πωλητή αυξάνονται από 8 σε 33 όταν ο πωλητής χαμογελάει!

Ακόμα, βρήκαν ότι μέσα στα υποκαταστήματα των τραπεζών ή των εμπορικών καταστημάτων, ο υποψήφιος αγοραστής αποφασίζει εάν και σε ποιον θ’ απευθυνθεί ανάλογα με τις εκφράσεις των προσώπων που θα παρατηρήσει γύρω του. Σε ποσοστό 80% οι συμμετέχοντες στην έρευνα απάντησαν ότι είναι πολύ πιο πιθανό να αισθανθούν θετικά για μια εταιρεία, ή για το προϊόν της, όταν οι εκπρόσωποί της χαμογελούν.

Τα χαμόγελα είναι ιδιαίτερα… εποικοδομητικά στα τραπεζικά υποκαταστήματα. Ο κόσμος που περιμένει στην ουρά εκνευρίζεται και παραπονιέται πολύ λιγότερο σε περίπτωση αργοπορίας εάν οι υπάλληλοι που βλέπει πίσω απο τα γκισέ σηκώνουν πού και πού το κεφάλι και χαμογελούν. Το χαμόγελο είναι σημείο αναγνώρισης της παρουσίας του πελάτη στο μαγαζί και του γεγονότος ότι ταλαιπωρείται. Ο κόσμος αισθάνεται σαν να εξυπηρετείται παρότι στην πράξη περιμένει να εξυπηρετηθεί.
Οι γυναίκες, βέβαια, χαμογελούν ευκολότερα από ό,τι οι άντρες, οι οποίοι αισθάνονται ότι τα χαμογέλα αποκαλύπτουν πολλά για τα συναισθήματά τους. Η θέση τους τους επιβάλλει να είναι σοβαροί. Υπάρχει ίσως μια παρεξήγηση σε αυτό το σημείο. Σοβαρότητα δεν σημαίνει σκυθρωπή έκφραση. Ούτε το χαμόγελο σημαίνει φαιδρότητα.

Όσο μεγαλώνουν, οι άνθρωποι τείνουν να χαμογελούν όλο και λιγότερο. Γίνονται περισσότερο καχύποπτοι και συγκρατημένοι. 

Η έρευνα έδειξε ότι οι ενήλικοι χαμογελούν κατά μέσον όρο 21 φορές την ημέρα, οι έφηβοι 30 ενώ τα… παιδάκια κάτω των 5 ετών χαμογελούν έως και 300 φορές την ημέρα!
Το χαμόγελο βοηθά στην έκκριση ενδορφίνης, μίας ορμόνης που μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα. Και σύμφωνα με τις έρευνες δημιουργεί και στους άλλους θετικά συναισθήματα.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει ότι οποιοσδήποτε χαμογελά αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητες να πλησιάσει τον άλλο σε σχέση με κάποιον που έχει… μούτρα! Επίσης ένα μικρό δωράκι ή ένα δωρεάν δείγμα είναι αρκετό για να χαρεί κάποιος. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι τα αποτελέσματα της έρευνας για τα φέικ (ψεύτικα) ή βεβιασμένα χαμόγελα. Αυτά αποδείχθηκαν τελικά χειρότερα και από τα μούτρα! 

Ο… αποδέκτης τους αισθάνεται αυτόματα ότι πρόκειται να πέσει θύμα εξαπάτησης. Κι όταν τα ψευτοχαμόγελα προέρχονται από εργοδότες είναι ιδιαιτέρως βλαβερά για το ηθικό και την παραγωγικότητα των εργαζομένων.

Mια αμερικανική τράπεζα είχε καθιερώσει το εξής: κάθε δέκα μέρες τηλεφωνούσε σε πελάτες της που είχαν επισκεφθεί κάποιο υποκατάστημά της τις δύο προηγούμενες μέρες και τους ρωτούσε πως πήγε η συναλλαγή τους, αν έμειναν ικανοποιημένοι κ.λπ.

Όλοι ανεξαιρέτως ανέφεραν την ικανοποίησή τους για τα χαμόγελα, τις χειραψίες και την ευγένεια που είχαν δεχθεί – ή το αντίθετο.
Γενικότερα, έχει αποδειχθεί ότι οι πελάτες βλέπουν πρώτοι τον εργαζόμενο πριν τους ξεχωρίσει εκείνος. Κι αν ο υπάλληλος δείχνει φορτωμένος ή εκνευρισμένος, ο πελάτης αποθαρρύνεται. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν ίσως συνειδητοποιήσει πόση αξία προσθέτουν στην επιχείρησή τους και πόσο κερδοφόρες μπορούν να γίνουν οι δραστηριότητές τους μόνο και μόνο μ’ ένα ζεστό βλέμμα κι ένα αληθινό χαμόγελο!

Αναρτήθηκε από Live Rich Kardamis

Τα δώρα των παιδιών και η οικονομική κρίση

Γράφει η ΕΙΡΗΝΗ ΤΖΕΛΕΠΗ

Οι ημέρες των γιορτών έφτασαν και μαζί με αυτές και η εθιμοτυπική συνήθεια της ανταλλαγής δώρων με συγγενείς, φίλους και γνωστούς. Πιο πολύ από όλους τα παιδιά περιμένουν με ανυπομονησία τα Χριστούγεννα και τα δώρα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της μεγάλης γιορτής και της χαράς που τη συνοδεύει. 

Δεν έχει σημασία μόνο να έρθει ο Αϊ-Βασίλης στο σπίτι για να φέρει τα δώρα, αλλά να είμαστε και εμείς εκεί όταν συμβεί αυτό και να τον βοηθήσουμε μαζί με τα παιδιά να κατεβεί την καμινάδα! Ας είμαστε εκεί και ας παίξουμε όλοι μαζί!

Γράφουν γράμμα στον Αϊ-Βασίλη για τα παιχνίδια που θέλουν να τους φέρει, κοιτούν με ανυπομονησία στις βιτρίνες των καταστημάτων και απαντούν με δέος σε ερωτήματα θείων, νονών και άλλων συγγενών για τα δώρα που θέλουν να τους χαρίσουν τα Χριστούγεννα. Ο ενθουσιασμός και η έννοια της αναμονής αποτελούν τα κύρια συναισθήματά τους και νιώθουν έντονα σαν όλα να «ξεσηκώνονται» γύρω τους και οι ώρες του παιχνιδιού να αυξάνονται σε όλα τα επίπεδα. 

Συχνά όμως κάτι γίνεται και η «μαγική» αυτή ατμόσφαιρα και η συμβολική σημασία των χριστουγεννιάτικων δώρων δεν διατηρούνται και χάνονται στην πορεία. Η έμφαση επικεντρώνεται στο είδος και στην ποσότητα των δώρων, οι γονείς τρέχουν με τις ώρες στα καταστήματα αναζητώντας το δώρο που θα ικανοποιήσει περισσότερο το παιδί τους και τα παιδιά έχουν παράπονα και μένουν ανικανοποίητα. Έτσι, το νόημα και η ουσία της συμβολικής χειρονομίας της ανταλλαγής δώρων αποκτούν διαφορετική χροιά και το δώρο και η εορταστική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων χάνουν την πνευματική τους διάσταση. Τι μπορεί να συμβαίνει αλήθεια;

Είναι κάτι «μαγικό», ένα παραμύθι!

Αυτό που ίσως δεν μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε είναι ότι τα παιδιά τα Χριστούγεννα περιμένουν ουσιαστικά την αναβίωση ενός παραμυθιού, μπαίνουν σε κάτι μαγικό, το οποίο εμείς μπορεί πια να έχουμε ξεχάσει ή να μην είμαστε πλέον σε θέση να αντιληφθούμε. Ο στολισμός του δέντρου, τα κάλαντα, ο στολισμός των δρόμων, τα παραμύθια που έχουν ακούσει ή διαβάσει και μιλούν για χιονισμένα τοπία, ελάφια και έλκηθρα, ο ερχομός του πολυαγαπημένου Αϊ-Βασίλη με το σάκο με τα δώρα και η κάθοδός του από την καμινάδα του σπιτιού, είναι μόνο λίγα από τα στοιχεία της παραμυθένιας αυτής ατμόσφαιρας. Για τα παιδιά έχει μεγαλύτερη σημασία η διατήρηση αυτής της ατμόσφαιρας και η χαρά που παίρνουν μέσα από αυτή και όχι η απόκτηση ενός συγκεκριμένου τύπου δώρου. Κυρίως θέλουν να μπουν και να απολαύσουν χαρούμενα το ωραίο αυτό παραμύθι...

Η απόκτηση υλικών αγαθών

Η τάση βέβαια κάλυψης των συναισθηματικών κενών με την απόκτηση υλικών αγαθών μάς κάνει συχνά να πιστεύουμε ότι η έμφαση στην υψηλή τιμή του δώρου ή στα πολλά δώρα θα προσφέρει μεγαλύτερη ικανοποίηση. Πολλοί από εμάς παρασύρονται να πιστεύουν ότι θα καταλάβουν καλύτερα τα Χριστούγεννα αν ξοδέψουν περισσότερα, αν αγοράσουν περισσότερα και πιο ακριβά δώρα. Ετσι οδηγούνται συχνά και στην αγορά κάτι εξαιρετικά ακριβού για τα παιδιά ή σε αγορά ποσότητας παιχνιδιών θεωρώντας ότι έτσι τους δίνουν μεγαλύτερη αξία, περισσότερη προσοχή ή ότι τους προσφέρουν κάτι καλύτερο. Πιστεύουν επίσης ότι το ακριβό δώρο ή τα πολλά δώρα ενδιαφέρουν περισσότερο το παιδί, ότι το ευχαριστούν περισσότερο και ότι έτσι το ίδιο δεν νιώθει μειονεκτικά ανάμεσα στα άλλα παιδιά.

Οικονομικά προβλήματα

Ειδικά στις φετινές γιορτές όμως πολλές οικογένειες αντιμετωπίζουν σημαντικές οικονομικές δυσκολίες και έτσι τώρα και η «μάσκα» του καταναλωτισμού δεν μπορεί να «κρύψει» εύκολα τα προβλήματα. Η στενοχώρια και η αγωνία κυριαρχούν για κάθε μητέρα ή πατέρα που δεν μπορεί να προσφέρει στην οικογένειά του αυτά που επιθυμεί και νιώθει ότι στερείται εξαιτίας της έλλειψης χρημάτων. Οπως όμως προαναφέρθηκε, η ουσία των εορτών για τα παιδιά εστιάζεται σε άλλους σημαντικούς παράγοντες οι οποίοι δεν απαιτούν σημαντικά έξοδα για να καλυφθούν. Τα Χριστούγεννα μπορούν να είναι δημιουργικά για τα παιδιά χωρίς φοβερά έξοδα. Η θλίψη εδώ έχει να κάνει περισσότερο με την απογοήτευση, και δικαιολογημένη, των γονιών για την εξέλιξη της οικονομικής κατάστασης και το αδιέξοδο που οι ίδιοι βιώνουν.

Η αξία των χρημάτων

Τέτοιες δυσκολίες μπορεί επίσης να αποτελούν και μια ευκαιρία για τους γονείς για να εισαγάγουν τα παιδιά τους στην έννοια των χρημάτων, της αξίας τους, της διαχείρισης, της κατανάλωσης και της αποταμίευσης. Μπορούν να εξηγήσουν στο παιδί ότι φέτος μπορεί να έχει ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό για την αγορά παιχνιδιών, το οποίο δεν μπορεί να ξεπεραστεί και αν θέλει κάτι περισσότερο θα πρέπει να χειριστεί κατάλληλα το χαρτζιλίκι του για να αγοράσει κάτι ακριβότερο. Θα διαπιστώσουν ίσως με έκπληξη ότι μια τέτοια διαδικασία εξάπτει τη φαντασία των παιδιών, τα εμπλέκει σε νέους ρόλους στους οποίους θέλουν να εμπλακούν και να πειραματιστούν και δεν τους αφήνει αίσθηση στέρησης ή απογοήτευσης. Παράλληλα, τους διδάσκει ότι η διαδικασία της απολαβής αλλά και της προσφοράς δώρων απαιτεί σκέψη και η ικανοποίηση των επιθυμιών κόπο και προσωπική προσπάθεια.

Να παίξουμε μαζί

Το πιο σημαντικό βέβαια που θέλουν τα παιδιά είναι να αφιερώσουμε χρόνο για να παίξουμε μαζί και, κυρίως, να μπούμε και εμείς στο μαγικό παραμύθι που θέλουν να ζήσουν τα Χριστούγεννα! Ολοι έχουμε παρατηρήσει με πόση ανυπομονησία περιμένουν πάντα τον ενήλικα που παίζει μαζί τους, που μπαίνει στο δωμάτιό τους για να δει τα παιχνίδια τους και παίζει μαζί τους.

Αυτή τη χρονιά λοιπόν μπορούμε να χαρίσουμε ένα διαφορετικό δώρο στα παιδιά: να μην τους το δώσουμε απλώς, αλλά να παίξουμε μαζί με το δώρο που τους χαρίζουμε. Να αφιερώσουμε χρόνο για να το ανοίξουμε μαζί, να το στήσουμε ή να το ξεστήσουμε, να το συναρμολογήσουμε, να παίξουμε και να διασκεδάσουμε μαζί. Η χαρά σε αυτό το «μοίρασμα» είναι πολύ μεγάλη και η χαρά των παιδιών τότε γίνεται πραγματικά τεράστια.

Και τα παιδιά χαρίζουν δώρα

Πολύ συχνά ρωτάμε τα παιδιά τι δώρα θέλουν, αλλά ξεχνάμε να τα ρωτήσουμε για τα δώρα που εκείνα θα χαρίσουν στους άλλους, γιατί υποθέτουμε ότι αυτό δεν τα ενδιαφέρει ή ότι δεν τους αρέσει πολύ. Θα μπορούσαμε όμως να αρχίσουμε να συμπεριλαμβάνουμε και τα παιδιά στην αναζήτηση δώρων για αγαπημένα πρόσωπα και να τους εμφυσούμε την έννοια της αμοιβαιότητας. Να τα αφήσουμε να σκεφτούν σε ποιους θέλουν να χαρίσουν ένα δώρο, τι δώρο θέλουν να χαρίσουν, τι δώρο ταιριάζει σε κάθε έναν, πώς θα το βρουν και πώς θα του το προσφέρουν. Βέβαια, δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι το παιδί θα ενθουσιαστεί από την πρώτη φορά όταν του ζητήσουμε να διαλέξει ένα δώρο για κάποιον άλλον. 

Η χαρά της προσφοράς προς τους άλλους αναπτύσσεται σταδιακά, καλλιεργείται και μαθαίνεται. Το παιδί όμως κολακεύεται από την αίσθηση ευθύνης που αναλαμβάνει και ικανοποιείται όταν νιώθει ότι η γνώμη του είναι σημαντική και μπορεί να προσφέρει με την άποψή του στους άλλους.

Η δημιουργική έκφραση

Τα Χριστούγεννα τις περισσότερες φορές προσφέρονται «έτοιμα» στα παιδιά, μη επιτρέποντάς τους την ελεύθερη και δημιουργική έκφραση: μια «έτοιμη» γιορτή στο σχολείο που την έχει σχεδιάσει η δασκάλα, ο στολισμός στο σπίτι ή στο σχολείο που τον έχουν σκεφτεί ή πραγματοποιήσει άλλοι, ένα ποίημα που θα το πουν απ' έξω και πολλά άλλα. Σαν να μη θεωρείται σημαντικό αλλά και να μην «επιτρέπεται» στα παιδιά να παρέμβουν δημιουργικά και να δημιουργήσουν το χριστουγεννιάτικο τοπίο που εκείνα επιθυμούν.

Κατά τον ίδιο τρόπο, τα παιδιά δεν καλούνται ποτέ να ετοιμάσουν τα ίδια τα δώρα που θα χαρίσουν στους άλλους. Να βρουν τα υλικά γι' αυτά τα δώρα, να αναζητήσουν ιδέες και να αφιερώσουν χρόνο για να τα δημιουργήσουν: μια κούκλα, ένα αστεράκι, μια φάτνη, έναν φιόγκο... Να αναζητήσουν στην ιδέα των Χριστουγέννων, που διεγείρει ως μαγικό παραμύθι τη φαντασία τους, ιδέες και δημιουργική έμπνευση για την κατασκευή των δώρων που θα χαρίσουν.

Τα παιχνίδια που χρειάζονται τα παιδιά

Τα παιδιά την ώρα που παίζουν δημιουργούν μια φανταστική πραγματικότητα που τους επιτρέπει να επεξεργάζονται με το δικό τους προσωπικό τρόπο τις καθημερινές εμπειρίες και τα ερεθίσματα που λαμβάνουν. Το παιχνίδι αποτελεί γι' αυτά μια μοναδική ευκαιρία για εξέλιξη και μάθηση, καθώς μετατρέπει τα ερεθίσματα που εισπράττονται σε μια δική τους κατανοητή γλώσσα. Το παιχνίδι λοιπόν πρέπει να δραστηριοποιεί το παιδί και να το εμπλέκει σε αυτή τη διαδικασία, και όχι να είναι απλά εντυπωσιακό.

Γι' αυτό και τα παιδιά συχνά παραμερίζουν ένα καινούργιο πολύπλοκο παιχνίδι ή ένα παιχνίδι που είναι μια πιστή αντιγραφή της πραγματικότητας σε κάθε του λεπτομέρεια προς χάρη ενός πιο απλού αντικειμένου, το οποίο όμως μπορεί να εξάψει περισσότερο τη φαντασία τους και να τα εμπλέξει συναισθηματικά και δημιουργικά. Μπορεί να ασχοληθούν με τις ώρες με τα πιο απλά δώρα και αντικείμενα, όπως μια ξύλινη σφεντόνα, ένα μουσικό όργανο, ένα παράξενο και διαφορετικό αντικείμενο, ή οτιδήποτε άλλο ένας ενήλικας θα χαρακτήριζε ως άχρηστο, το οποίο όμως τα μαγεύει περισσότερο και πολλές φορές εις βάρος ενός πιο ακριβού ή εμπορικού παιχνιδιού.

Δεν είναι τυχαίο ότι τα παιδιά μπορεί ν' ανοίξουν με ενθουσιασμό τα πακέτα που βρίσκονται κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, αλλά πολύ σύντομα να παραμερίσουν το περιεχόμενό τους και να αφοσιωθούν σε κάτι μικρό που τους χάρισε κάποιος, ο οποίος μάλιστα κάθεται και τους το δείχνει, εξηγώντας τη χρήση και τη λειτουργία του, λέγοντάς τους ιστορίες που ταξιδεύουν στη σφαίρα της φαντασίας τους. Τα παιδιά αναγνωρίζουν την αξία του απλού δώρου που δίνει φτερά στη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους.

Αυτά τα Χριστούγεννα λοιπόν μπορούμε να προσπαθήσουμε να δούμε τα δώρα με μια άλλη ματιά, όχι μόνο ως κάτι ακριβό ή φτηνό, πολύ ή λίγο, ή ως απλά αντικείμενα που ανταλλάσσονται μεταξύ των ανθρώπων. 

Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τη δημιουργικότητά μας στη διαδικασία της ανταλλαγής των δώρων και αυτό είναι σίγουρο ότι θα εκτιμηθεί και θα εμπνεύσει ανάλογα και τα παιδιά γύρω μας. Εξάλλου, δεν έχει σημασία μόνο να έρθει ο Αϊ-Βασίλης στο σπίτι για να φέρει τα δώρα, αλλά να είμαστε και εμείς εκεί όταν συμβεί αυτό και να τον βοηθήσουμε μαζί με τα παιδιά να κατεβεί την καμινάδα! Ας είμαστε εκεί και ας παίξουμε όλοι μαζί!

Καληνύχτα σας από το χαμομηλάκι 😀 Andrea Bocelli's Lullabye To Elmo (Sesame Street) With Lyrics

Πανέμορφη παιδική εκπομπή!!

Γιατί δεν την προβάλλει πάλι το χαζοκούτι;;

Ο τζόγος και οι καταστρεπτικές συνέπειες του

Άντρες ηλικίας 30-49 ετών, έγγαμοι και με σταθερή απασχόληση κατά 76,6% είναι, στην πλειονότητά τους, τα άτομα που απευθύνθηκαν για απεξάρτηση το 2009 στο πρόγραμμα «ΑΛΦΑ» του ΚΕΘΕΑ για την καταπολέμηση της εξάρτησης από τυχερά παιχνίδια.

Το 35,9% των προσερχομένων για θεραπεία δήλωσε πως ξόδευε 200-1.000 ευρώ ανά εβδομάδα.

Η παθολογική ενασχόληση με τον τζόγο παραμένει και στην Ελλάδα ένα ευρύτατα διαδεδομένο κοινωνικό πρόβλημα, παρ’ όλο που η οικονομική κρίση έχει προκαλέσει πτώση στις περισσότερες αγορές παιγνίων διεθνώς: αυτή ήταν η κεντρική διαπίστωση, χθες, σε ημερίδα του ΚΕΘΕΑ σχετικά με τις λεγόμενες «νόμιμες εξαρτήσεις», τον τζόγο και το αλκοόλ.

Οι συνέπειες του προβλήματος από τον τζόγο περιλαμβάνουν απώλειες στην παραγωγικότητα, παραβατικότητα, φαινόμενα χρεοκοπίας των νοικοκυριών και επιχειρήσεων, διαζύγια, παραμέληση και κακοποίηση παιδιών, σωματικά και ψυχολογικά προβλήματα που φτάνουν έως την αυτοκτονία.

Πηγή

Μάριος Πλωρίτης: Νέοι, ναρκωτικά, βία

Δύο νέοι Ηρακλειώτες νεκροί απ’ την ηρωίνη 

Ταξίδι στο …θάνατο έκαναν δύο νεαροί Ηρακλειώτες, παραμονή και ανήμερα των Χριστουγέννων αντίστοιχα. 

Ο ένας μόλις 26 ετών, ο άλλος 30άρης. Και οι δύο πάλευαν χρόνια με τον προσωπικό τους εφιάλτη, την ηρωίνη. «Έφυγαν» από τη ζωή αφού πρώτα βίωσαν το θάνατο αγαπημένων τους προσώπων, οι οποίοι επίσης «χάθηκαν» στη …δίνη των ναρκωτικών. Και τα δύο περιστατικά συνέβησαν στην περιοχή των Πατελών.

 

Μόλις πριν από λίγες ημέρες στην ίδια περιοχή έχασε τη ζωή της από χρήση ναρκωτικών μία 26χρονη, ενώ προχθές το ΕΚΑΒ παρέλαβε σε κωματώδη κατάσταση έναν 35χρονο χρήστη, ο οποίος βρέθηκε αναίσθητος σε σπίτι των Πατελών. περισσότερα...

Νέοι, ναρκωτικά, βία, Πλωρίτης, Μάριος 

...

Εκείνο που, φοβάμαι, μας απασχολεί σχετικά λιγότερο, είναι το πρόβλημα που βρίσκεται μέσα στο σπίτι μας: το πρόβλημα των παιδιών μας. Όχι πως οι ελληνο-γονείς δεν νοιάζονται για τη διαβίωση, την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία των βλαστών τους. Αλλά, πολλοί τους, πληρώνοντας γι' αυτές, πιστεύουν πως έκαναν το χρέος τους απέναντι στα παιδιά, νανουρίζουν τη συνείδησή τους και ­ τελεία και παύλα. Μόνο που τα αληθινά προβλήματα αρχίζουν ακριβώς μετά τα δίδακτρα και τα χαρτζιλίκια.

ΜΑΡΤΥΡΑΣ, τα στοιχεία που κοινολογήθηκαν τις προάλλες (17.12) στο συνέδριο που οργάνωσε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, με θέμα «Προκλήσεις στη σχολική κοινότητα. Ερευνα-παρέμβαση», και που δείχνουν τρομαχτική έξαρση της χρήσης ναρκωτικών από μαθητές και της άσκησης βίας σε έμψυχα και άψυχα:
Μέσα σε πέντε μόλις χρόνια (1993-98), η χρήση ναρκωτικών (κάνναβης, αμφεταμίνης, LSD, «έκστασης») από μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων αυξήθηκε από 6%, σε 14%. Ενώ το 63% των μαθητών έχει πάρει μέρος σε πράξεις βανδαλισμού μέσα ή έξω απ' το σχολείο... το 47% έχει δεχθεί επιθέσεις ή απειλές επίθεσης από έναν ή περισσότερους συνομηλίκους τους... το 9% έχει χτυπήσει άτομα έξω απ' το σχολείο... και το 7,1% ανήκει σε κάποια οργανωμένη ομάδα παραβατικής δράσης... Μ' άλλα λόγια, ένα μέρος της νεολαίας μας, διόλου ευκαταφρόνητο, απ' τη μια ναρκώνεται με παραισθησιογόνες ουσίες κι απ' την άλλη «εκτονώνεται» με πράξεις ζημιογόνες για τους άλλους...

ΠΑΜΠΟΛΛΟΙ είναι εκείνοι που ρίχνουν τον λίθο του αναθέματος στους νεαρούς δράστες ­ και επαναπαύονται. Θα ήταν λιγότερο μακάριοι, αν πρόσεχαν κάποιους άλλους παράγοντες και παραμέτρους ­ που βοούν, που έχουν γίνει κοινός τόπος, αλλά παραβλέπονται όσο και ο λεγόμενος «κοινός νους». Ας προσπαθήσουμε να τους θυμηθούμε:
Οι σημερινοί νέοι κατατρύχονται από πολλαπλές αντιφάσεις: Φυσικά, η εποχή μας τους προσφέρει ζωή πιο άνετη, πιο ελεύθερη, πιο «κοσμοπολίτικη», με πολύ περισσότερες δυνατότητες και ευκαιρίες μόρφωσης, επικοινωνίας, ψυχαγωγίας, παρά η μεσοπολεμική και άμεσα μεταπολεμική Ελλάδα, η αφανισμένη από πολέμους, κατοχές, εμφύλιους, η «επαρχιώτικη» Ελλάδα, με τις προλήψεις και προκαταλήψεις της, με τις απαγορεύσεις και τις καταπιέσεις, που μάστιζαν τη νεολαία του καιρού εκείνου. Θα μπορούσαν, οι τωρινοί νέοι, να πουν ­ όπως ο σαιξπηρικός Πίστολ ­ «ο κόσμος για μένα είναι ένα στρείδι, / που θα τ' ανοίξω εγώ με το σπαθί μου».
Μόνο που το «σπαθί» είναι δίκοπο. Αυτή ακριβώς η «ανοιχτή» κοινωνία της «αφθονίας» περικλείνει προκλήσεις που, συχνά, μετατρέπονται σε παγίδες.
Η «αφθονία» γίνεται αντικατοπτρισμός, όπως για τους καμηλοβάτες της Σαχάρας, που όσο προσπαθούν να τον αγγίξουν και να τον γευτούν τόσο ξεφεύγει απ' τα χέρια τους...
Η «ανοιχτή κοινωνία» και οι «περισσότερες ευκαιρίες» μεταφράζονται, κατά κανόνα, σε κλειστές πόρτες και σε εμπαιγμούς...
Η αποτίναξη των απαγορεύσεων και της καταπίεσης ισοσταθμίζεται με ρήξη των «δεσμών αίματος» (που δεν είναι δα και «δεσμά») και με ανεμοσκόρπισμα της οικογένειας ­ όχι εξαιτίας των νεότερων μελών της...
Η απελευθέρωση των ερωτικών σχέσεων τις υποβαθμίζει, πολλές φορές, σε ανούσια σαρκική επαφή, και η ελευθερία κίνησης και ψυχαγωγίας τούς κάνει έρμαια των εμπόρων «τεχνητών παραδείσων»...
Οι πολλαπλάσιες προσβάσεις σε πλατύτερη μόρφωση, στομώνεται απ' την κακομοιριά και την παπαγαλία της ελληνικής εκπαίδευσης, ενώ η «ιλιγγιώδης τελειοποίηση της τεχνολογίας» με τα ΜΜΕ και τα Διαδίκτυα, μετατρέπει τους χρήστες τους σε «βίδες» τους και τους απομονώνει απ' τον γύρω κόσμο...
Ο «κοσμοπολιτισμός» και η ακαριαία επικοινωνία με τα εκτός των τειχών μας, παίρνει μορφή πιθηκισμού ξένων μοντέλων και ηθών (που σπάνια είναι τα καλύτερα) και φτάνει σε μιαν άλλη ξενική κατοχή, χειρότερη απ' την στρατιωτική, επειδή είναι εκούσια...
ΟΛΑ αυτά ­ που κανένας δεν τ' αγνοεί ­ ενσταλάζουν σε πολλούς νέους ένα οδυνηρό αίσθημα απογοήτευσης απ' όλους κι απ' όλα και, προπάντων, απ' τους εαυτούς τους.
Νιώθουν ανήμποροι μπρος στις Σειρήνες του πολύφερνου κόσμου... ξένοι μέσα στο άδειο σπιτικό τους... ματαιόπονοι στα γρανάζια μιας στείρας παιδείας... αποτυχημένοι και ικανοί μόνο για να πλουτίζουν τις στατιστικές της ανεργίας... ανδρείκελα θαυματουργών μηχανών, που βαθαίνουν τη μοναξιά τους...


Κι αν (ή όταν) αναζητήσουν αποκούμπι, βοήθεια, «πρότυπα», στον κόσμο των «μεγάλων», τι εισπράττουν; Κοινωνικό κανιβαλισμό, όπου το μέγα και μοναδικό ζητούμενο αποτελεί η οικονομική «επιτυχία» με κάθε μέσο και με κάθε θυσία (των άλλων)... τερατώδη μητροκτονία της Φύσης, λεηλασία κάθε πηγής ζωής μέχρις αφανισμού κάθε ζωής... πολέμους, γενοκτονίες, ολοκαυτώματα, σφαγές με το παλαιότατο προσωπείο του πατριωτισμού και του εθνικισμού, και με το νεότατο τοιούτο του ανθρωπισμού... φανατική μισαλλοδοξία για ιδέες, πρόσωπα, φυλές, που ιδανικό «τέλος» και σκοπός της είναι ο ολοκληρωτικός αφανισμός των «άλλων»...
ΑΝΤΙΔΟΤΟ για τα αδιέξοδα, τις απογοητεύσεις, την πνιγμονή: τα ναρκωτικά, με την τραγική ψευδαίσθηση πως θα τους χαρίσουν διέξοδους, ανάσες, «γοητείες».
Συζητώντας, χρόνια τώρα, με νέους του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων, άκουγα πως παίρνοντας τη «δόση» τους, «ένιωθαν να σηκώνονται πάνω απ' τη γη», να γίνονται «δυνατοί και μοναδικοί». Και, αυτή την πλασματική «δύναμη», τη δοκιμάζουν σε βία και βανδαλισμούς ­ εκπαιδευμένοι ήδη από την γύρω τους βιοτική βία, που την υπερπροβάλλουν οι μικρομέγαλες οθόνες, μαζί με αμέτρητες ταινίες, όπου οι πάντες «βιάζουν» τους πάντες, όπου πυρπολούνται και αφανίζονται τα πάντα, εκτός απ' τον Ενα, τον «σταρ» που, επιπλέον, κερδίζει και «το κορίτσι». Τέτοιοι «σούπερμεν» νομίζουν πως γίνονται κι αυτοί. Και, επιπλέον, δικαιωμένοι εκδικητές για όσα τους «ξεγέλασαν» και όσα δεν απόχτησαν...
ΑΥΤΟ το πλέγμα απογοητεύσεων, ψευδαισθήσεων, εκδίκησης, κενού, γεμίζει τις έρευνες και τις στατιστικές.
Δεν χρειάζεται να πω ότι τα τραγικά τούτα παιδιά αποτελούν ένα ποσοστό μόνο της νεολαίας μας. Τα περισσότερα άλλα μένουν αλώβητα και πασχίζουν, μ' όλες τις αντιξοότητες, να χτίσουν μιαν υγιή ζωή, να μεταλάβουν όσα γόνιμα μπορεί αυτή να τους προσφέρει. Αλλά αυτοί δεν γίνονται «σταρ» στις μικρές οθόνες και στα «παράθυρα». Απλώς προσπαθούν να είναι «έτοιμοι και ώριμοι». Και, αυτό, είναι το καλύτερο «Millennium»...

tovima.gr

Οικογένειες στην ουρά για ένα αλλιώτικο… ρεβεγιόν στις ενορίες και στο Δήμο!

Μπορεί να βρισκόμαστε εν μέσω εορτών, αλλά η πόλη αυτή τη χρονιά δεν φόρεσε τα γιορτινά της. Η Αθήνα με τα πολύχρωμα φώτα, το ψηλό δέντρο και τους γεμάτους από κόσμο εμπορικούς δρόμους έχασε τη λάμψη και την αίγλη των περασμένων χρόνων και παρουσιάζει την εικόνα μιας μίζερης πόλης.

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι ακόμα και ολόκληρες οικογένειες κατέφυγαν στα συσσίτια του δήμου. Από μικρά παιδιά μέχρι και ηλικιωμένοι βρήκαν ένα ζεστό πιάτο φαγητό στα γεύματα που ελεύθερα μοίρασε και φέτος ο Δήμος Αθηναίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος είναι πολύ αυξημένος και ο αριθμός των Ελλήνων που βρέθηκαν στις ουρές, οι οποίες εκτείνονταν για πολλά μέτρα.

Η οικονομική κρίση φαίνεται να έχει επηρεάσει από άκρο σε άκρο κάθε τετραγωνικό της πρωτεύουσας και οι δρόμοι που άλλοτε έσφυζαν από ζωντάνια, χαμόγελα και εορταστική διάθεση, έχουν πλέον δώσει τη θέση τους σε άστεγους και μετανάστες που προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβιώσουν.
Τρανό παράδειγμα τα συσσίτια του Δήμου Αθηναίων και των κατά τόπους ενοριών της Εκκλησίας. Πλημμυρισμένα από κόσμο, διαφόρων ηλικιών και εθνικοτήτων, που μοιάζουν παραδομένοι στην ανέχεια της εποχής και μακριά από κάθε έννοια εορταστικής διάθεσης, φέτος μοίρασαν περισσότερα γεύματα από κάθε άλλη φορά.
Όπως είπε χαρακτηριστικά στο protothema.gr, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Αθηναίων, Λευτέρης Σκιαδάς, τα φετινά Χριστούγεννα έφεραν ακόμα περισσότερο κόσμο στα τραπέζια του δήμου. «Οι μερίδες που μοιράστηκαν ήταν περίπου 5.000, σε αντίθεση με τις 3.500 που δόθηκαν την περασμένη χρονιά την ίδια ημέρα».
«Δεν είναι μόνο μετανάστες και άστεγοι» τονίζει ο κ. Σκιαδάς, ενώ συνεχίζει «Η οικονομική κρίση έχει φτάσει ορισμένα νοικοκυριά σε κατάσταση ανάγκης. Όταν βγάζουν 500 ευρώ το μήνα προτιμούν να πάνε στα συσσίτια». Είναι πολλοί εκείνοι που αποφασίζουν να κρατήσουν τα λιγοστά χρήματα που βγάζουν και να αναζητήσουν το γιορτινό πνεύμα εκτός σπιτιού. 

Πέταξε το μωρό της από το παράθυρο

Μια γυναίκα που έφερε στον κόσμο ένα μωρό τα Χριστούγεννα σκότωσε το νεογέννητο πετώντας το από το παράθυρο, ανακοίνωσε σήμερα η γερμανική αστυνομία. 

Οι γείτονες βρήκαν αργά χθες το βράδυ το μωρό, γυμνό, να κείτεται πάνω στο χιόνι στην πίσω αυλή του σπιτιού. 

Το βρέφος ξεψύχησε λίγες ώρες αργότερα στο νοσοκομείο.
Η αστυνομία συνέλαβε την 20χρονη γυναίκα, η οποία ομολόγησε το έγκλημά της και είπε ότι ήταν μόνη της όταν γέννησε, στο διαμέρισμά της στον πρώτο όροφο του κτιρίου.
Οι αξιωματικοί της αστυνομίας εξετάζουν αν η γυναίκα υπέφερε από ψυχολογικές διαταραχές. Τώρα αναμένεται η απόφαση δικαστή όσον αφορά την κράτησή της με την υποψία της ανθρωποκτονίας.

από roufianos

toylife: Χαρίστε τα επιπλέον παιχνίδια των παιδιών σας

Για τα περισσότερα παιδιά δεν φτάνει ένα μόνο δωμάτιο για τα παιχνίδια τους. Μεγαλώνοντας δεν ξέρουν πια τι να τα κάνουν.

Υπάρχουν όμως παιδιά που δεν έχουν καθόλου παιχνίδια.

«Φέρτε τα παιχνίδια που δεν χρειάζεστε και διατηρούνται σε καλή κατάσταση στο Βιβλιοπωλείο της Γης και εμείς θα φροντίσουμε να φτάσουν στα χέρια παιδιών που τα χρειάζονται»  

εξηγούν τα μέλη της αστικής μη κυβερνητικής, μη κερδοσκοπικής Οργάνωσης με την επωνυμία «Οργάνωση Γη» (www.organizationearth.org) που δραστηριοποιείται μέσα στο χώρο του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης».
Δωρίζοντας τα παλιά σας παιχνίδια κάνετε μια κοινωνική προσφορά και συμβάλλετε στην προσπάθεια για λιγότερα απορρίμματα και λιγότερη ενέργεια για ανακύκλωση υλικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αρκετά χρόνια ακόμη.  

Η πρωτοβουλία αυτή ονομάζεται toylife. 

Ώρες λειτουργίας χώρου υποδοχής: 

Τρίτη - Κυριακή 10:30 με 18:30.

πηγή

Εγώ, γιατί δεν χαίρομαι; - Η μελαγχολία των εορτών Christmas Melancholy

Ας αγαπήσουμε το Θεό, τον εαυτό μας, τους συνανθρώπους μας και ολόκληρη την Πλάση, για έχουμε Χαρά αληθινή, αυτή τη Χαρά που κανένας και τίποτα δεν μπορεί να μας τη στερήσει

---

Οι γιορτές υποτίθεται ότι αποτελούν εποχή ζεστασιάς, ευτυχίας και ενθουσιασμού. Ωστόσο, τα υπάρχοντα στοιχεία προκαλούν έκπληξη: για το 33% των ανδρών και το 45% των γυναικών στην χώρα μας, είναι συνυφασμένες με την μελαγχολία, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας (ΕΜΑΣ).

Christmas Melancholy

Το να αισθάνεται κανείς λίγο μελαγχολικός ή «μπερδεμένος» στη διάρκεια των εορτών είναι αρκετά φυσιολογικό, σύμφωνα με ειδικούς από την Κλινική Μάγιο, στο Ρότσεστερ της Μινεσότα. 
Ει μη τι άλλο, οι γιορτές είναι μια συναισθηματικά φορτισμένη και «γεμάτη» περίοδος – πόσο μάλλον εφέτος, που συνδυάζεται με μια οικονομική κρίση, η οποία δεν έχει αφήσει σχεδόν κανέναν ανεπηρέαστο.

Όταν, όμως, τρέχουμε και δεν φτάνουμε για να τα προλάβουμε όλα, «κουβαλάμε» από την χρονιά που τελειώνει του κόσμου τα προβλήματα και μέσα σ’ όλα αντιμετωπίζουμε και οικονομικά προβλήματα, μοιραία εξαντλούμαστε -όχι μόνο σωματικά αλλά κυρίως ψυχικά.

Τα καλά νέα είναι πως η μελαγχολία των εορτών υποχωρεί σύντομα μόλις τελειώσουν οι γιορτές – αν επιμείνει περισσότερο, τότε μπορεί να αποτελεί καταθλιπτική διαταραχή, που ενδεχομένως θα χρειαστεί ψυχολογική υποστήριξη για να αντιμετωπιστεί.

Που οφείλεται, όμως, η μελαγχολία που εκδηλώνεται ειδικά την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς;  

Η κυριότερη αιτία είναι το στρες: «Οι απαιτήσεις των γιορτών τείνουν να προκαλούν υπέρμετρο στρες, αλλά ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει παρά μόνο όταν φτάνει στα όριά του», λέει η Σούζι Μαντέλ, ειδική σε θέματα στρες από τη Νέα Υόρκη.

Οι μεγάλες προσδοκίες επίσης συνεισφέρουν σημαντικά στην εμφάνιση της εορταστικής μελαγχολίας. «Όλοι επιζητούμε τις ειδυλλιακές στιγμές με την οικογένεια ή τους φίλους μας, τα καλύτερα δώρα και την απόλυτη ξεγνοιασιά, αλλά στον αληθινό κόσμο τελειότητα δεν υπάρχει», εξηγεί ο δρ Σκοτ Χαλ, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Ψυχιατρικής και Συμπεριφορικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Στάνφορντ. Έτσι, «οι μεγάλες προσδοκίες είναι καταδικασμένες να μην εκπληρωθούν - και πολλοί απογοητεύονται οικτρά, με ορισμένους από αυτούς να καταρρέουν ψυχολογικά».

Ρόλο παίζουν και τα βιώματα που είχε ο καθένας από εμάς την χρονιά που φεύγει. Κάποιοι λ.χ. μπορεί να είναι αντιμέτωποι με τις πρώτες τους γιορτές χωρίς έναν ή περισσότερους αγαπημένους ανθρώπους, με συνέπεια να αισθάνονται μοναξιά και θλίψη. Άλλοι, μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα με την δουλειά τους ή κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας στην οικογένειά τους.

Και μετά, είναι οι οικογενειακές παρεξηγήσεις και συγκρούσεις που είναι πιθανότερες αυτή την εποχή του χρόνου. Μπορεί λ.χ. εσείς να θέλετε να μαζευτεί όλη η οικογένεια στο δικό σας σπίτι, όπως ενδεχομένως παραδοσιακά συνέβαινε, αλλά οι συγγενείς σας να έχουν αλλάξει σχέδια. Ή πάλι μπορεί να συνέβη κάτι που τάραξε τις μεταξύ σας σχέσεις και να είναι αδύνατον εφέτος να μαζευτείτε γύρω από το ίδιο τραπέζι.

Συμβουλές προστασίας

Για να εμποδίσετε τις πιέσεις της εποχής να χαλάσουν τις γιορτές σας, ακολουθήστε τις συμβουλές των ειδικών από την Κλινική Μάγιο:

* Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας. Αν χάσατε πρόσφατα ένα αγαπημένο σας πρόσωπο ή χωρισθήκατε από αυτό, συνειδητοποιήστε ότι είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε θλίψη. Είναι καλό να αφήνετε περιστασιακά ελεύθερο τον εαυτό σας να εκφράζει τα συναισθήματά του και, βεβαίως, είναι λυτρωτικό το κλάμα (ακόμα και για τους άντρες). Καταπιέζοντας όσα αισθάνεστε, απλώς τα κάνετε να διαρκούν περισσότερο.

* Να είστε ρεαλιστές. Καθώς οι οικογένειες μεγαλώνουν και αλλάζουν, οι παραδόσεις πρέπει να αλλάζουν μαζί τους. Είναι, βέβαια, σημαντικό να κρατάτε τις παραδόσεις της οικογένειάς σας, αλλά πρέπει να καταλάβετε ότι ορισμένες από αυτές - όπως οι συνάξεις στο δικό σας σπίτι - ίσως δεν είναι πλέον εφικτές. Συνεπώς, φροντίστε να έχετε ρεαλιστικές, και όχι ιδιαίτερα μεγάλες, προσδοκίες από τις γιορτές. Αυτές οι τέλειες εορταστικές συγκεντρώσεις που αναπαριστώνται στις ταινίες, σπανίως αντιπροσωπεύουν τις αληθινές οικογένειες.

* Βάλτε στην άκρη τις διαφορές σας. Προσπαθήστε να δεχθείτε τα μέλη της οικογένειάς σας όπως πραγματικά είναι. Αποφύγετε τις συζητήσεις που γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι θα «ανάψουν» τα αίματα.

* Καταρτίστε έναν προϋπολογισμό. Πριν βγείτε για ψώνια, αποφασίστε πόσα χρήματα μπορείτε να διαθέσετε για δώρα και άλλα αντικείμενα - και όταν φθάσετε στον προορισμό σας φροντίστε να μην υπερβείτε τον προϋπολογισμό σας. Αν δεν έχετε αρκετά χρήματα για να αγοράσετε σε όλους δώρα, εξετάστε το ενδεχόμενο να φτιάξετε μερικά με τα χέρια σας. Μην ξεχνάτε ότι οι εορτές είναι ευκαιρία για συνεύρεση με συγγενείς και φίλους - και αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείτε να κάνετε σε όλους.

Αν αισθάνεστε ψυχικό ράκος…

* Αφιερώστε χρόνο για βόλτες στα μαγαζιά και κάποια ψώνια με τους φίλους σας.

* Αφιερώστε χρόνο για διασκέδαση.

* Χαμογελάστε. Ο εγκέφαλός σας θα πλημμυρίσει από ουσίες ευφορίας.

* Να βγαίνετε καθημερινά έξω.

* Να πίνετε τουλάχιστον οκτώ ποτήρια νερό για να «φεύγουν» οι τοξίνες από το σώμα σας, να διευκολύνεται η πέψη και να ενυδατώνεται καλά ο οργανισμός σας.

* Μειώστε την κατανάλωση ζάχαρης, αλκοόλ και καφεϊνης, διότι επιτείνουν το στρες.

Αν έχετε μεγάλες προσδοκίες…

* Να θυμάστε ότι τα πράγματα δεν πάνε στραβά μόνον τον Δεκέμβριο.

* Να απολαμβάνετε τις γιορτές βήμα προς βήμα - αν το ένα δεν είναι καλό, θα πάει καλύτερα το επόμενο.

* Να μην αφήνετε τις οικογενειακές διενέξεις να χαλάνε τις μέρες σας.

* Να αποφεύγετε τα υπερβολικά έξοδα.

* Να ακολουθείτε τις προσταγές της καρδιάς σας.

Η ώρα του ειδικού

Αν έχετε επίμονα συμπτώματα θλίψης, κόπωσης, αδιαφορίας ή αλλαγές στην όρεξη και τον ύπνο σας, αποταθείτε σε έναν ειδικό στην ψυχική υγεία. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να υποδηλώνουν κλινική κατάθλιψη και εποχιακή συναισθηματική διαταραχή - και οι δύο είναι ιατρικές καταστάσεις που μπορούν να αντιμετωπιστούν. 

πηγή

Συλλήψεις για παιδική πορνογραφία

Λύσσαξαν οι ανώμαλοι...

---

Δύο άτομα συνελήφθησαν και κρατούνται στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, με την κατηγορία ότι διακινούσαν υλικό παιδικής πορνογραφίας στο Διαδίκτυο.
 
Όπως ανακοίνωσε η Αστυνομία, πρόκειται για έναν 41χρονο ιδιοκτήτη πιτσαρίας κι έναν ομογενή, ηλικίας 23 ετών, άεργο, οι οποίοι θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα.
Στη διάρκεια αιφνιδιαστικών ερευνών, που πραγματοποίησαν αστυνομικοί του τμήματος δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, στην περιοχή Φαλήρου και στην Περαία, αντίστοιχα, βρήκαν στους σκληρούς δίσκους των ηλεκτρονικών φορητών τους υπολογιστών μεγάλο αριθμό αρχείων παιδικής πορνογραφίας, σε μορφή βίντεο, που οδήγησαν στη σύλληψή τους.
Κατηγορούνται ότι με τη χρήση ειδικού προγράμματος διακινούσαν το υλικό σε χρήστες του Διαδικτύου, χωρίς να εξακριβωθεί μέχρι στιγμής, αν εισέπρατταν χρήματα.  
Πηγή